|
ความรักกับกฎเกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมและความถูกต้อง ?
ทุกคนเคยสงสัยกับคำเหล่านี้ไหม ว่ามันมีด้วยเหรอ? ใครเป็นคนตั้งกฎกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมและความถูกต้องให้กับความรัก ทุกวันนี้ความรักไ ม่ได้มีแค่ผู้ชายกับผู้หญิงแต่มันมีมากกว่านั้นคือผู้ชายรักผู้ชาย ผู้หญิงรักผู้หญิงหรือรักร่วมเพศ บางคนอาจจะใช้กฎกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมและความถูกต้อง เป็นข้ออ้างหรือเหตุผลที่จะรักใครสักคนแล้วก็เฝ้าตามหาและโหยหาคนคนนั้นเลยมองข้ามผ่านคนที่เข้ามาในชีวิตเพียงเพราะข้ออ้างหรือกำแพงที่ตั้งไว้ หากถามว่าทำไมเขาถึงตั้งกำแพงนี้ขึ้นมาก็เพราะคนรอบข้าง ครอบครัว เพื่อน และสังคม ฯลฯ ได้ตรีตรากฎกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมและความถูกต้องให้กับความรักไว้ว่าความรักต้องมีเพียงแค่ผู้ชายที่คู่กับผู้หญิงเท่านั้นที่ยืนบนโลกนี้ได้ ถ้าเป็นความรักแบบ ผู้ชายรักผู้ชาย ผู้หญิงรักผู้หญิงหรือรักร่วมเพศนั้น บุคคลเหล่านี้จะคือตัวประหลาด ไม่เหมาะอยู่ในโลกนี้ พวกวิปริต ฯลฯ แล้วถ้าคนพวกนี้ถามย้อนกลับไปว่า คุณไม่เคยมีความรักให้กับเพศเดียวกับคุณหรือ? พ่อแม่รักลูกไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง รักเพื่อนไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง มันก็จริงที่มันเป็นความรักคนล่ะแบบแต่มันก็คือความรัก หากจะถามคนเหล่านั้นว่าทำไมเรารักเพศเดียวกันไม่ได้ในแบบที่ผู้หญิงผู้ชายเขารักกัน คนเหล่านั้นก็จะตอบได้เพียงว่าไม่เหมาะสมแล้วความเหมาะสมที่สมควรนั้นคืออะไร รักกันแล้วต้องมีบุตรด้วยกันแค่นั้นหรือคือความรักที่เหมาะสมและถูกต้อง แล้วคุณคิดว่าความเหมาะสมที่เขาพูดกันคืออะไร? ธรรมชาติได้สร้างผู้ชายมาคู่กับผู้หญิงเพื่อดำรงเผ่าพันธ์มนุษย์ให้อยู่ต่อไป แต่ธรรมชาติก็ไม่ได้บอกไว้ว่าผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิง เราเองที่เป็นคนตั้งกฎเกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมและความถูกต้องขึ้นมาเองทั้งนั้น จนทำให้คนเหล่านั้นถูกปิดกั้นจากกำแพงที่พวกเราตั้งขึ้นมา สังคมปัจจุบันได้เปิดกว้างและมีบุคคลบางก ลุ่มที่ยอมรับในความรักในแบบรักร่วมเพศได้แล้วก็จริงแต่ก็ยังมีกลุ่มบุคคลบาง ส่วนที่คิดว่ายังไม่เหมาะสมจนทำให้คู่รักแบบนี้ต้องบิดบังตัวเองและทำอะไรที่ผิดๆไปต่างๆนาๆเห็นได้จากข่าวตามโทรทัศน์ หนังสือพมพ์และชีวิตของใครหลายๆคน หลายๆคู่ที่ระบายตามกระทู้ในอินเตอร์เน็ตต่างๆ แต่งงานแล้วมีลูกด้วยกันสุดท้ายก็ต้องเลิกกันแล้วเด็กที่ไม่รู้เรื่องได้เกิดขึ้นมาจะทำอย่างไร, ไม่กล้าพูดไม่กล้าบอกกับใครเก็บกดจนทำให้กลายเป็นโรคประสาท, มีแฟนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแต่ที่จริงแล้วมันไม่ใช่ความรักรักในแบบที่ตนต้องการสุดท้ายคือเลิกกันแล้วได้ทำร้ายจิตใจของอีกฝ่ายโดยไม่ได้ตั้งใจและเรื่องอื่นๆอีกมากมายที่เกิดขึ้นบนสังคมเราในปัจจุบัน เพียงเพราะกำแพงที่สร้างขึ้นมาและปิดกั้นไว้ทำร้ายบุคคลเหล่านี้โดยที่คุณไม่รู้ตัวหรืออาจจะรู้แต่ก็ยอมทำเพื่อกฎเกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมและความถูกต้องที่ตั้งขึ้นมา ครอบครัวและเพื่อนเป็นสิ่งที่บุคคลเหล่านี้ต้องการมากในเวลาที่เราล้มและถูกทับทมจากสังคม ครอบครัวและเพื่อบางกลุ่มที่รับได้จะให้กำลังใจและยอมรับได้ โดยไม่ทิ้งเราไปไหน เค้าจะพูดคำนี้เสมอเวลาเราเลือกที่จะบอกและเค้าทำใจยอมรับได้แล้ว (คำพูดเหล่านี้นำมาจากชีวิตจริงที่ได้รับรู้มาอาจจะเหมือนหรือแตกต่าง แต่ก็น่าจะคล้ายๆกัน) ครอบครัว : ไม่เป็นไรนะลูก ลูกจะเป็นแบบไหนไม่สำคัญของเพียงลูกเป็นคนดี ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน พวกเราก็พร้อมเข้าใจและยอมรับในตัวเราได้เสมอ ไม่ว่าลูกจะรักใครแบบไหนพวกเราก็ยังเหมือนเดิม รักและห่วงใย เพราะยังไงเราก็คือครอบครัว เราเคารพในการตัดสินใจของลูกนะ สิ่งไหนที่ทำให้ลูกมีความสุขพวกเราก็ดีใจและพร้อมมีความสุขไปกับลูกนะ... เพื่อนสนิท : ...เป็นยังไง...ก็คือเพื่อนกรู พวกกรูไม่ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของ... พวกกรูอยู่ข้าง...ตลอดนะ ...จะรักใครกรูก็รักด้วย กรูเคารพในสิทธิ์ของ...นะเพื่อน หายห่วง... เพื่อนและครอบครัวบางกลุ่มที่รับได้และพร้อมเดินเคียงข้างไปกับพวกเขา คอยดูแล เป็นห่วงอยู่ห่างๆและคอยให้กำลังใจเมื่อเกิดปัญหา แต่ก็มีบางกลุ่มที่รับไม่ได้และเหยียดหยามบุคคลประเภทนี้อยู่ตลอดเวลา เพียงเพราะความไม่เข้าใจและกำแพงที่ตั้งขึ้นมาให้เป็นอคติต่อบุคคลเหล่านี้ว่าน่ารังเกลียดและยอมรับไม่ได้ จริงๆแล้วกำลังใจและความเข้าใจจากพวกคุณนั้นเป็นเรื่องสำคัญมากต่อบุคคลเหล่านี้ ที่จะทำให้พวกเขามีความสุขและยืนบนสังคมได้อย่างมีความสุขโดยไม่ต้องกลัวสิ่งใดเลย
 สำหรับคนที่ยังไม่กล้าบอกหรือไม่แน่ใจในความเป็นตัวเองนั้น เราลองมองดูความเป็นไปในชีวิตของเรา เราเป็นแบบไหนแล้วมีความสุข มีกำลังในการก้าวเดินต่อไป คนที่เรารักต้องมองให้ลึกถึงข้างในอย่าตัดสินเพียงแค่ภายนอก เขาคนนั้นคือคนที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุข อยากดูแลเค้า อยากมีเขาอยู่เคียงข้างตลอดเวลา คิดถึงเวลาไม่ได้เจอ ไม่สบายใจก็อยากได้กำลังใจจากเขา จงรักและเคารพในการตัดสินใจจากตัวเอง คนที่รักเราจะไม่เลือกที่จะรักและยอมรับในตัวเราได้เสมอไม่ว่าจะเป็นแบบไหนแต่อาจจะต้องใช้ระยะเวลาสักหน่อย หากคุณยังคิดที่จะทำร้ายตัวเองและคนที่รักเพียงเพราะกำแพงที่สร้างขึ้นเองนั้น กำแพงนั้นจะถล่มทับและทำลายตัวคุณเอง คนที่คุณรัก คนที่รักคุณไม่รู้ตัว ลองคิดทบทวนดูดีๆในวันนี้เรามีความสุขในสิ่งที่เราเป็น เราสามารถดูแลครอบครัวได้ ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนและเป็นภาระของสังคม นั่นคือสิ่งที่ควนแคร์มากกว่าที่เราจะไปแคร์กำแพงที่สร้างขึ้นเพื่อทำร้ายตัวเอง ความรักไม่เคยมีกฎเกณฑ์ ข้อบังคับ ความเหมาะสมหรือความถูกต้องมันอยู่ที่คนสองคนมากกว่า ปล.คนที่เลือกจะบอกว่าเราเป็นอะไรนั้นกับครอบครัวคงไม่ต้องคิดอะไรมากนักเพราะครอบครัวยังไงก็ไม่มีวันทิ้งเราไปเด็ดขาด เค้ายอมรับเราได้เสมอแค่ต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่สำหรับเพื่อนคุณต้องเตรียมใจที่จะยอมรับในสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพื่อนที่รักเราที่เป็นเราจะไม่มีวันทิ้งเราเพียงเพราะเราเป็นแบบนี้แล้วเราจะได้รู้ว่าเพื่อนเรารักเราจริงหรือเปล่า “เพื่อนย่อมจะไม่มีวันทิ้งเราในยามที่มีทุกข์และจะร่วมยินดีในวันที่เรามีความสุข”
แล้วท่านผู้อ่านคิดว่าอย่างไร? ความคิดท่านเป็นแบบไหน? By...... หมึกสีหมอก
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
