บันทึกของนนท์9

noomcafe

บันทึกของนนท์9
ตลอด 6 เดือนที่ผ่านมา นนท์ไม่ร่วมหลับนอนกับนัทเลย แม้ว่านนท์จะมีความใคร่ความอยากแค่ไหน แม้ว่าใจหนึ่งของนนท์อยากออกไป off เด็กตามบาร์ ไปหาเด็กนวดตามซาวน่าที่ผุดเกิดกันขึ้นมาราวดอกเห็ด หรือแม้แต่จะหาซื้อเด็กขายบริการในบาร์ที่นนท์รู้จัก แต่นนท์ก็ต้องหักห้ามใจของตัวเอง...เขาไม่อยากทำเรื่องแบบนี้เพื่อให้นัทเอามาเป็นข้ออ้างได้ว่า...นนท์ไม่ร่วมหลับนอนกับเขา แล้วก็ไปหาและมีอะไรกับคนอื่นไปเที่ยวหาผู้ชายคนอื่น ให้คนอื่นเอา....
ใจอีกใจหนึ่งของนนท์ ....ก็เชียร์ว่า ไปซิ จะไปกลัวอะไร ทีเขายังทำได้ ทำไมเราจะทำมั่งไม่ได้ 6 เดือนมาแล้วที่... แก...ไอ้นนท์ ...แกได้หลับนอนกับนัทมั่งเหรอป่าว...ก็ป่าว...แล้วจะมัวรีรออะไร...ไปหาสิ่งที่แกถวิลหาซิ...
แต่ที่สุดแล้วใจที่อยากเอาชนะคนด้วยความดีของนนท์ก็ชนะใจอีกข้างหนึ่ง ตลอด 6 เดือนนนท์มุทำงาน ไม่คิดถึงเรื่องของนัท แม้จะอยู่ในบ้านเดียวกัน นนท์ก็ทำตัวเป็นปกติ บางคืนนัทหันมากอด ปลุกเล้าโลมนนท์เพื่อที่จะมีอะไรกับนนท์ แต่นนท์ก็บ่ายเบี่ยง .... ทุกคืนที่นนท์ต้องนอนด้วยน้ำตาที่ไหลพรากออกมา...จนหลับไป ความคิดที่เขาจะปล่อยให้นัทเป็นอิสระจากเขามีอยู่ทุกวินาที...นนท์คิดมาตลอด 6 เดือนว่า...ฉันจะไม่ใช้ของร่วมกับผู้หญิงคนนั้น...ถ้าจะให้มีอะไรด้วย นัทต้องเลิกกับผู้หญิงคนนั้นก่อน...
วันหนึ่ง....วันนั้นวันอาทิตย์เป็นวันที่นนท์อยู่พักผ่อนกับบ้านไม่ได้ออกไปไหน...นัทออกไปเรียน....จนบ่ายสองโมง...นนท์ได้ยินเสียงรถมอเตอไซค์ของนัทกลับมา ...นนท์แกล้งทำเป็นดูโทรทัศน์โดยที่ไม่สนใจนัทที่เดินก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน...นัทเปลี่ยนเสื้อผ้า...แล้วเดินมาหานนท์...ขณะที่นนท์นั่งอยู่บนเก้าอี้เบาะหนังที่ปรับเอนได้ มีที่วางพาดขาอีกตัวเล็ก ๆ  ....เมื่อนัทเดินมาถึง...นัทก็นั่งลงตรงหน้าของนนท์...นนท์รีบเอาเท้าลงจากเก้าอี้ตัวที่วางพาดเท้าไว้ นัทโถมตัวไปกอดเอวนนท์เอาหน้าพิงอยู่กับหน้าท้องของนนท์....นนท์รู้สึกว่ามีน้ำซึมเข้าเสื้อโดนผิวหนังตรงหน้าท้องของเขา...นนท์จึงจับไหล่นัทที่โอบกอดเขาอยู่...นัทเอาแขนที่โอบกอดออกจากรอบเอวของนนท์ แล้วก้มลงกราบที่เท้าของนนท์...
“นัท...นัททำอะไร...”
นนท์อุทานออกมาด้วยเสียงที่ตกใจ...
“ผมขอโทษคับ ที่ 6 เดือนมานี้ผมทำให้พี่ทุกข์มาตลอด”
นัทพูดออกมาทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้ม...นนท์คิดว่า น้ำตาแค่นี้ของนัท กับของนนท์ที่ต้องนอนร้องไห้ทุกค่ำคืนมันคงไม่เท่ากัน นนท์จึงพูดหยั่งเชิงออกไป
“นัทต้องการอะไรละ...ถ้าวันนี้นัทจะมาบอกพี่ว่า นัทจะไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น พี่ก็พร้อมที่จะปล่อยให้นัทไปนะ...เพราะพี่ยอมแพ้จริง ๆ เราอยู่ด้วยกันแบบฝืนธรรมชาติมาก็นานพอสมควรแล้ว...นัทก็เคยบอกพี่ว่า...นัทเป็นผู้ชาย...พี่ไม่รั้งนัทไว้หรอก ถ้านัทรักผู้หญิงคนนั้นจริง และผู้หญิงคนนั้นก็รักนัทจริง พี่ยอมที่จะเป็นฝ่ายที่ให้นัทไป...นัทต้องการอย่างนั้นหรือป่าว…ถึงเวลานี้พี่คงฉุดรั้งนัทไว้ไม่ได้...อยู่ที่ตัวนัทนะ...ถ้านัทจะไปจริง ๆ ....พี่ขออย่างเดียว....ขอให้นัทมาเรียนต่อให้จบ....เพราะนั่นเพื่ออนาคตของนัทเอง เพราะอีกแค่เดือนเดียวนัทก็จะสอบจบ ม.6 แล้ว...นัทจะไปอยุ่ที่ไหนก็ตาม ยังไงก็ต้องกลับมาสอบ”
นนท์กล่าวออกมาโดยไม่มีน้ำตาออกมาสักหยด เพราะนนท์ทำใจมาแล้วตลอด 6 เดือน 6 เดือนที่นนท์ทุกข์ใจมาตลอด...นนท์เคยนั่งเครื่องบินเพื่อแอบไปหาพ่อแม่ของนัทถึงที่บ้าน แม้ว่าจะต้องต่อรถจากสนามบินไปอีก และแม้จะต้องไปเช้าเย็นกลับเพื่อไม่ให้ที่บ้านของนนท์ต้องเป็นห่วงว่าหายไปไหน... นนท์ก็ยอมเพื่อที่จะบอกพ่อกับแม่ของนัทว่าตอนนี้นัทเป็นอย่างไร...เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นกับนัท...ถ้าเกิดนัทเขาไม่อยากอยู่กับนนท์แล้ว นนท์ก็ไม่สามารถรั้งนัทเขาไว้ได้ นนท์พยายามอธิบายให้พ่อและแม่ของนัทเข้าใจ
    นัทนั่งคุกเข่าก้มหน้าก้มตาฟังสิ่งที่นนท์พูด...หลายครั้งที่เขาคิดอยากจะย้ายออกไปอยู่ที่อื่นเพราะผู้หญิงคนนั้น...แต่เขาก็คิดถึงนนท์...เขาคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาที่ไม่เคยมีใครที่ดีกับเขาเท่ากับนนท์ ...ที่ยอม... ที่ให้เขาได้ทุกอย่าง...เขาเองก็รู้สึกเกรงใจนนท์...ที่เขาไม่ได้ทำงาน...ได้แต่เรียน...นนท์ก็ให้เขาเรียน...สนับสนุนเขาทุกอย่าง...อยากเรียนซ่อมมอเตอร์ไซค์ก้ได้เรียน...อยากเรียนเล่นกีตาร์ก็ได้เรียน...นี่มันอะไรของกรูว่ะนี่...ทำไมกรูถึงได้หน้ามืดตามัวไปขนาดนี้....ทุกวันนี้ที่พ่อแม่เรามีเงินใช้ ก็เพราะพี่นนท์ส่งไปให้....ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยให้อะไรเราเลย...ต้องการแค่ไปให้เราเยส เจอกันทีไรต้องให้กรูเยสทุกที...ให้กรูไปเลี้ยงข้าวทุกที..แถมยังมาขอเงินกรูใช้อีก...ทั้ง ๆ ที่พี่นนท์เขาให้กรูมาไว้ใช้....นัทรู้อยู่แก่ใจว่า ทุกวันนี้ นนท์ทำงานหนักเพื่อที่จะให้ได้เงินมา...ถ้าเพียงแค่ตัวพี่นนท์เองคนเดียว....ก็เหลือใช้ นี่ยังให้เราใช้...ยังส่งไปให้พ่อแม่เราอีก....ที่ผ่านมาพี่นนท์ไม่เคยปริปากบ่นว่าเหนื่อยสักคำ....แล้วกรูทำอะไรลงไป...กรูทำร้ายจิตใจพี่นนท์มานานแล้ว.....
    นัทเงยหน้าน้ำตาผู้ชายที่ไหลรินออกมา พร้อมพูดกับนนท์ว่า...
    “พี่นนท์คับ ....ผมขอโทษ...ผมรู้สึกแล้วคับ....แต่ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับผู้หญิงคนนั้น...พี่จะว่า... จะด่าอะไรผม ๆ ยอมทั้งนั้น....ผมไม่ไปจากพี่หรอกคับ...ผมเคยบอกผู้หญิงคนนั้นไปแล้วว่าผมกับพี่อยู่กันยังไง...แต่เขาก็ไม่สน...ยังพูดกับผมว่า แล้วจะให้เขาทำไง....ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง”
    นนท์คิดว่า ในเมื่อนัทเรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เอง เพราะนนท์พยายามให้เขาทำแบบนั้นมาตลอดที่นัทมาอยู่กับนนท์ แต่คราวนี้นัทคงจนปัญญาจริง ๆ ที่จะกำจัดผู้หญิงร่านคนนั้นออกไปจากชีวิตของเรา
    นนท์เอ่ยปากขึ้นมาว่า
     “แล้วนัทจะให้พี่ทำยังไง...แค่พี่ได้ยินว่านัทจะอยู่กับพี่ต่อพี่ก็ดีใจแล้ว...เรื่องผู้หญิงคนนั้นก็ปล่อยเขาไป....ไม่ต้องไปยุ่งอีก”
    นัทตอบนนท์กลับว่า
     “มันจะไม่ปล่อยผมง่าย ๆ มันบอกว่า มันจะมาหาผมถึงที่บ้านพี่นนท์….ผมกลัวมันจะมาทำให้พี่ลำบากใจ”
    นนท์ได้ยินนัทพูดออกมาแบบนี้ ก็ให้เกิดความรู้สึกหนักใจว่า เขาจะทำยังไงกับผู้หญิงคนนี้ แต่ก็บอกนัทไปว่า
“ไว้ค่อย ๆ ดูกันไปว่ามันจะยังไง...แต่นัทก็ต้องไม่ติดต่อกับผู้หญิงคนนี้อีก...ถ้าโทรมา พี่จะเป็นคนรับเอง”
    “นัท...พี่ถามจริง ๆ นะ 2 ปีแล้วที่เราอยู่ด้วยกัน ถึงตอนนี้นัทรู้สึกยังไงกับพี่ นัทตอบพี่มาตรง ๆ เถอะ”
    “ผมรู้นะคับ...ว่าผมผิด...ผมอยากลองเอาผู้หญิงบ้าง  ใช่ที่ผ่านมาผมเคยมีไรกับผู้หญิง...อีกอย่าง...ผมยังอยากใช้ชีวิตวัยรุ่น ...อย่างที่คนอื่นเขาใช้กัน...”
    “พี่เข้าใจนะ...สิ่งที่นัทคิดอยู่...แต่สิ่งที่จะสายไปสำหรับนัท และเกิดมาขึ้นแล้วก็คือ การเรียนของนัท...ตอนนี้ถ้านัทคิดถึงเรื่องเรียน มันก็ยังไม่สาย...แม้จะออกนอกลู่นอกทางไปบ้าง...แต่ที่สำคัญขอให้คิดว่า...อนาคตของนัทจะดีได้ก็ต้องเรียน...พี่เคยบอกนัทมาตลอด...พี่ไม่รู้หรอกว่าพี่ตายเมื่อไหร่...ที่พี่ให้ได้ตอนนี้พี่ก็พยายามให้นัท...ถึงวันนั้นที่ไม่มีพี่...นัทก็ต้องอยู่ด้วยตัวเองได้...”
    นัทเข้ามากอดนนท์พร้อมกับน้ำตาผู้ชายที่ไหลรินออกมา เขาไม่คิดว่านนท์จะดีกับเขาขนาดนี้...คำพูดต่าง ๆ ของนนท์ที่เคยบอกเขาว่า นนท์ไม่เคยคิดจะเหมือนกับเกย์คนอื่นที่เอาเด็กมาเลี้ยง พอเสพสุขจนสุขสมอารมณ์หมายแล้วก็ทิ้ง ปล่อยให้เด็กคนนั้นกลับไปขายตัวขายน้ำอยู่ในบาร์อีก...หรือไม่ก็เหวี่ยง ก็เขี่ยทิ้งไป... แต่พี่นนท์ไม่ใช่แบบนั้นเลย…กลับทนพฤติกรรมเขามาตลอด....เขาไปทำอะไรผิดมา...ก็ไม่เคยว่า..ได้แต่เตือนให้รู้...
    ครั้งหนึ่งที่นัทจำได้ว่า...ตอนที่ไปเรียนซ่อมรถมอเตอร์ไซค์...เพื่อนที่เรียนก็วัยเดียวกัน...กำลังคะนองกับเสียงบิดและความเร็ว..อีกอย่างอยากลองเครื่องที่ตัวเองแต่งเองกับมือด้วย....นัทดัดแปลงเครื่องรถที่นนท์ซื้อให้แต่เป็นรถมือสอง...ขึ้นใหม่ให้เร็วและแรงกว่าเดิม....เย็นวันนั้นหลังจากที่แปลงเครื่องรถเสร็จ...ก็เอารถไปลองกับเพื่อน ๆ รถของนัทเสียหลักลื่นไถลไป...ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก แค่มีแผลถลอกเท่านั้น...แต่พี่นนท์ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่เตือนว่า...”ถ้านัทเป็นอะไรไป...พ่อแม่นัทจะเป็นยังไง...คนที่จะเป็นผู้นำครอบครัวต่อไปนั่นคือนัท...”
    นนท์เก็บเอาปัญหาที่จะกำจัดผู้หญิงคนนี้มาปรึกษาเพื่อนที่สนิทที่สุด เพื่อนก็แนะนำว่า
    “ตอนนี้เมิงต้องตัดสินใจละ...ในเมื่อเด็กมันบอกว่าจะอยู่กับเมิงต่อ...แต่ถ้ามีอีชะนีนั่นเข้ามา กรูก็รู้ว่าเมิงต้องไม่สบายใจแน่ ๆ และมันก็จะวนเวียนอยู่อย่างนี้...กรูว่าอีชะนีนั่นมันไม่เลิกตื้อผัวเมิงหรอก...เมิงก็จัดการให้จบ ๆ ซะ...ถีบมันไปออกจากชีวิตของเมิงซะ”
    “ทำไงว่ะ...อีแจ๊ค..”
    “มันโทรมาหาผัวมึง ๆ ก็บอกผัวมึงให้มึงพูดกับอีชะนีนั่น แล้วเมิงก็นัดเจอเลย..ว่ามันจะเอายังไง”
    นนท์คิดหนักเหมือนกัน เขาไม่อยากเอาตัวเองไปแลกกับผู้หญิงชั้นต่ำแบบนั้น นนท์คิดว่า กระหรี่ยังดีเสียกว่า ที่รู้จักทำมาหากินขายเรือนร่างตัวเอง เพื่อแลกกับเงิน แต่ผู้หญิงคนนี้มันเป็นใครมาจากไหน อยู่ ๆ ก็มาแย่งคนของเขาไป นัทไม่เคยปริปากบอกนนท์เลยว่าผู้หญิงคนนี้... คอยสูบเงินของนัทที่นนท์ให้ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ทุกครั้งที่นัทออกไปหาก็จะมีข้ออ้างเพื่อเอาเงินจากนัท...
จบตอนที่ 9

minone

ขอบคุณครับผม

attaros

โดนใจมาก

Wesker_TOT

ขอบคุณครับ..เกิบจบแล้ว...

freezz

จัดการเลย อิชะนี

view99

เล่าต่อคับ กำลังมัน

cakedong

ขอบคุณ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

pron

น่ารักจังเลย...ขอบคุณครับ

perapongk

ขอบคุณครับ

bear2506

ขอบคุณ​ครับ​

topto

ดีเยี่ยมยอดมาก

tajarak

ขอบคุณครับ

basatthaphong

ฮือ สงสารนนท์

pai_2552

ขอบคุณครับ

thedevil

ขอบคุณนะครับผม

hmoo

ขอบคุณ​มาก​ๆ​ครับ​

lovelovena

ขอบคุณนะครับ

bo69dy

ขอบคุนครับ

bird0211

ขอบคุณครับ