|
ไม่กี่ปีก่อนมีช่วงนึงผมขับรถจากออฟฟิศไปธุระแถวชานเมืองบ่อยเพราะต้องติดต่อกับร้านทำป้ายเจ้าหนึ่งที่ต้องดีลงานกันและร้านนั้นอยู่แถวชานเมือง ติดๆ กันเป็นโครงการรีโนเวททาวน์เฮ้าส์เดิมที่ถูกปล่อยร้างคงเจ๊งตั้งแต่ยุคต้มยำกุ้ง เอามาทำใหม่ให้ดีเพื่อขายยังไม่เสร็จดีหลายคูหา สังเกตุจะมีบางคูหามีคนงานก่อสร้างอยู่อาศัยมีข้าวของเสื้อผ้าตากไว้เหมือนโครงการก่อสร้างทั่วไป
แต่โครงการนี้ไม่เหมือนที่อื่นคือคูหาเป็นแนวยาวมากๆๆๆๆผมมาติดต่อกับร้านทำป้ายละแวกนั้นหลายครั้งก็เห็นจนเข้าใจว่าวิธีการอยู่อาศัยของคนงานคือค่อยๆ รีโนเวทคูหาที่ถูกปล่อยร้างเป็นห้องๆ ไป เช่น ถ้าปรับปรุงคูหาที่ 1,2,3 คนงานก่อสร้างก็จะอยู่อาศัยคูหา 4,5,6และพอคูหาที่ 1,2,3 ทำเสร็จก็จะย้ายไปอยู่คูหา 7,8,9 เพื่อทำคูหาที่ 4,5,6 ต่อ คือทำเสร็จก็ขยับย้ายไปเรื่อยๆจนกว่าสุดแนวยาวทาวน์เฮ้าส์ซึ่งยาวเว่อร์มากๆเพื่อให้คูหาที่พักกับคูหาที่ทำงานไม่ห่างกันมาก ผมเห็นว่าช่วงกลางวันทุกคนจะไปคูหาที่ต้องทำงานและทิ้งคูหาที่อยู่อาศัยไว้ เห็นกางเกงในตากไว้ แล้วช่วงเย็นๆคนงานก่อสร้างก็จะกลับคูหาที่พัก มาเตะตะกร้อเล่นกีฬา มีแต่คนหุ่นแซ่บๆ ทั้งนั้นกล้ามท้องเป็นลอนๆ ผิวเนียนแม้จะคล้ำแดด เหงื่อออกแล้วกล้ามเนื้อตามตัวขึ้นเงาสวยเลยครับฟังที่เขาพูดน่าจะเป็นคนงานจากประเทศเพื่อนบ้านเราเอง
ผมหมกมุ่นถึงขนาดขับรถมาจอดไว้ ลงทุนเสียเวลาดูการใช้ชีวิตของพวกเขา จนเห็นช่องทางมีน้องแรงงานก่อสร้างคนหนึ่งนอกจากหุ่นดีแล้ว ยังหน้าตาผิวพรรณดีกว่าใครเพื่อนหน้าตาดีสไตล์เกาหลีเลยล่ะครับถ้าไม่ติดไปย้อมผมสีทองแบบบ้านๆตามประสาแฟชั่นคนงานต่างด้าว ขอตั้งชื่อว่าน้องหม่องนะครับ น่าจะเป็นคนพม่าอายุราว 20 ต้นๆ
ผมเห็นน้องหม่องเตะตะกร้อกับเพื่อนหลังเลิกงาน ถลกกางเกงบอลย้วยๆจนเห็นขอบกางเกงใน เห็นหลังเขาเลิกเล่นตะกร้อ นุ่งผ้าขาวม้าไปอาบน้ำและตากกางเกงในที่ตัวเองใช้พอตอนกลางวันของวันรุ่งขึ้น คูหานั้นก็จะไม่มีคน เปิดโล่ง ปล่อยให้เห็นสภาพเสื้อผ้า กางเกงบอล กางเกงในตากไว้ ส่วนคนทำงานไปอยู่คูหาที่ต้องทำงานเหลือแต่เสื้อผ้าที่กรรมกรตากเอาไว้ยั่วยวน พอเห็นภาพใช่ไม๊ครับ
วันหนึ่งช่วงหัววันที่คนไปทำงาน ผมก็ขับรถมาที่นี่เพื่อติดต่อกับร้านทำป้ายที่ดีลไว้พอมองไปแถวคูหาที่คนงานพักและปล่อยทิ้งช่วงกลางวันก็ได้เห็นกางเกงในสีเขียวเข้มตัวเก่งของน้องหม่อง ยังชื้นๆ อยู่ ตัวที่ผมเห็นเมื่อคืนก่อนเขาอาบน้ำแล้วถอดตากไว้ผมเข้าไปในคูหานั้น หยิบกางเกงในตัวนั้นไปหลบเข้าห้องน้ำ สูดดมกลิ่นหอมสบู่ผสมกลิ่นเหงื่อผู้ใช้แรงงานช่างเย้ายวนใจจริงๆครับในห้องน้ำของคูหาร้างนั้น ผมเปลือยครึ่งท่อน ท่อนบนใส่เชิ้ตผูกไทค์เป็นหุ่นเกย์เล่นฟิตเนสเข้ารูปเนี๊ยบและเป๊ะอย่างดีแต่ท่อนล่างผมกลับยอมถอดกางเกงในแบรนด์เนมขึ้นห้างราคาแพงมาสวมกางเกงในสีเขียวตามตลาดนัดถูกๆ เหม็นๆ มีคราบเลอะเทอะตามสไตล์คนงานก่อสร้างอย่างน้องหม่องสะท้อนปมทางจิตใจว่า แม้เกย์จะดูแลตัวเองอย่างดี ให้ดูดีดูเนี๊ยบเพื่อดึงดูดเพศเดียวกัน แต่สุดท้าย เกย์ก็ยังมีจริตของความเป็นผู้หญิงพ่ายแพ้และยอมให้กับความเป็นชายแท้ๆ ที่ดิบๆ เถื่อนๆ ไม่ต้องสร้างภาพ ไม่ต้องประดิษฐ์
ผมได้วาสนา ได้สวมกางเกงในน้องหม่อง ได้นุ่งกางเกงในตัวเดียวกันว่าวอยู่ในห้องน้ำร้างๆ จิ้นว่ากางเกงในตัวที่ห่อควยน้องหม่องกรรมกรต่างด้าวผู้มีสัดส่วนสมชายชาตรี ก็ได้มาห่อครวยผมเหมือนได้เบี้ยนได้ผสมพันธ์กัน พอจะแตก ผมแตกใส่แก้วกาแฟที่ทิ้งไว้ เผื่อเก็บน้ำว่าวผมแล้วเอาไปป้ายเป้ากางเกงในทั้งตัวสีเขียวของน้องหม่องและตัวสีน้ำตาลกับสีฟ้าของเพื่อนๆ เขาสะใจแบบโรคจิตที่อีกไม่นาน เจ้าของก็จะต้องเอาไปสวมต่อโดยไม่รู้ว่าเลอะน้ำว่าวคนแปลกหน้าผู้ชายด้วยกันที่ต้องการร่างกายพวกเขาแต่เอามาครอบครองไม่ได้จึงต้องใช้วิธีสกปรกทั้งทางวัตถุและจิตใจ
หลังที่จากที่ผมป้ายน้ำว่าวกับกางเกงในน้องหม่องและเพื่อนอีกสองคนรวมสามตัว ไม่มีใครรู้ครับยังทำกิจกรรมประจำวันเหมือนเดิม เช้าทำงาน เย็นเตะตะกร้อและตากกางเกงในทิ้งไว้เช้าอีกวันทิ้งห้องพักไปห้องที่ต้องทำงานก่อสร้างผมปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้นเป็นเดือนๆ จนเห็นว่าอีกไม่นานโครงการคงเสร็จและผมก็ใกล้ทำงานกับร้านทำป้ายเสร็จแล้ววันสุดท้ายผมจึงปล่อยของ สอยกางเกงในพวกเค้ามาทั้งหมด แล้วทิ้งแบงค์ 500 ไว้แถวๆ นั้นเป็นการชดเชยบาป ยกเว้นตัวสีเขียวของน้องหม่องคุณคงแปลกใจใช่ไม๊ครับ ว่าทำไม คนที่ผมชอบที่สุดผมถึงไม่เอามา เพราะผมอยากทดสอบจิตใจน้องหม่องครับโดยการปล่อยน้ำว่าวครั้งสุดท้าย ชักว่าวในห้องน้ำร้างเหมือนเดิมปล่อยน้ำกามของผมฉีดเต็มที่ใส่กางเกงในสีเขียวของน้องหม่อง จนเลอะเป็นคราบเปียกคาวโยนทิ้งคาพื้นไว้เอาไว้อย่างนั้น และสอยกางเกงในของคนอื่นอีกสองสามคนกลับมา
ผมปล่อยให้เวลาผ่านไปซักพัก แล้วกลับมาดูอีกที คูหาทั้งหมดไม่มีใครกล้าตากกางเกงในทิ้งเอาไว้แล้วครับส่วนกางเกงในสีเขียวของน้องหม่องที่ผมปล่อยน้ำว่าวขาวข้นรดทิ้งเอาไว้เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของชายแท้ก็ยังถูกวางทิ้งเอาไว้เหมือนเดิม ไม่กล้านำมาใช้ต่อ คนงานในไซต์ก่อสร้างคงรู้ตัวแล้วว่ามีเหตุไม่ปกติเกิดกับกางเกงในตัวเองแม้จะเป็นเรื่องสุดเสียวของเกย์แต่คงเป็นเรื่องสุดสยองของชายแท้ที่ถูกคุกคามผ่านกางเกงใน ถ้าเจอเกย์ลวนลามตรงๆคงจะชก คงกระทืบ แต่เจอแบบนี้ ได้แต่ตามไม่ทันและหวาดกลัว
และผมก็นำกางเกงในสีเขียวของน้องหม่องที่ถูกรดน้ำรักและปล่อยทิ้งไว้เก็บกลับมาเป็นตัวสุดท้ายปิดโปรเจคไปอย่างลึกลับ พร้อมๆ กับอีกไม่นานหลังจากนั้นโครงการรีโนเวททาวน์เฮ้าส์นั้นก็เสร็จสิ้น เริ่มมีคนมีเงินมาจองมาเช่า คนงานก่อสร้างทำงานเสร็จก็ค่อยๆทยอยย้ายไป
เหลือแต่ความสยองที่เกย์โรคจิตคนหนึ่งทิ้งบทเรียนไว้ให้ชายแท้ผู้ใช้แรงงานว่าถึงแม้ภายนอกคุณจะคิดว่าเป็นชายอกสามศอก ทำอะไรไม่มีคนสนใจ ไม่ต้องคิดมาก ง่ายๆสบายๆ แต่กับเพศที่สามที่หลงใหลชายแท้แต่เก็บกดไม่สามารถแสดงออกความต้องการทางเพศกับคุณได้ตรงๆก็สามารถไปแสดงออกทางอ้อมในเรื่องที่ทำให้พวกคุณรู้สึกถูกคุกคาม หวาดระแวง ไม่ปลอดภัยได้เช่นกัน
| 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-9-25 22:22:25
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2015-9-25 23:06:14
โพสต์ 2015-9-26 02:22:09
โพสต์ 2015-9-26 03:18:16
โพสต์ 2015-9-26 10:20:01
โพสต์ 2015-9-27 00:56:29
