เกย์.......เทครัว

ตรี

เกย์…….เทครัว


              ฉันตั้งใจจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วเปิดร้านขายอุปกรณ์การเกษตร ปุ๋ยและเคมีภัณฑ์
เพราะเห็นใครๆเขาทำกิจการนี้ก็ไปได้ดีกันทั้งนั้น     แต่พอปรึกษากับพ่อแม่กลับไม่เห็นด้วยซะงั้น
อ้างว่า  มีคู่แข่งและความเสี่ยงสูง    กลับไล่ให้ฉันไปสอบบรรจุข้าราชการ(ความฝันของคนแก่ต่างจังหวัดที่อยากมีลูกเป็นเจ้าคนนายคนน่ะครับ)  ฉันจะทำอย่างไรได้เพราะต้องอาศัยเอาโฉนดเขาเข้าแบ้งค์นี่ครับถ้าจะเปิดร้านค้ากันจริงๆ   เอาก็เอาวะ   ฉันไปสมัครสอบบรรจุและมีเวลาอ่านหนังสือแค่สามสัปดาห์เท่านั้นเอง

               แต่ฉันมีสมาธิอย่างมาก  อ่านอะไรก็เข้าใจทะลุปรุโปร่งและจำได้แม่นยำมาก   ฉันทำข้อสอบได้แทบจะทุกข้อในทุกวิชา   ผลการสอบแข่งขันออกมา  ฉันติดอันดับต้นๆในการบรรจุ
ครั้งแรกแค่สิบคน       จากผู้เข้าสอบแข่งขันเกือบๆหนึ่งหมื่นคน
           “เก่งมากขนาดจบมากว่าสิบปีแล้ว  ยังสอบเอาชนะเด็กๆที่เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆได้”
พ่อแม่พี่น้อง  ต่างแสดงความยินดี   แต่ฉันรู้สึกแกนๆเพราะต้องไปบรรจุที่ต่างจังหวัด(ที่จริงอีกบัญชีที่สอบของ กทม.ฉันก็สอบติด  แต่พอมาคำนวณค่าใช้จ่ายเงินเดือนข้าราชการที่เพิ่งบรรจุใหม่เอาตัวไม่รอดแน่ๆครับ)   ฉันเลือกลงจังหวัดที่ติดกับกรุงเทพฯ     แต่โทษทีพอวันไปรายงานตัว  ไกลมากกันดารมาก  เป็นจังหวัดที่ติดกรุงเทพก็จริงแต่อำเภอที่ฉันต้องไปทำงานอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับกรุงเทพน่ะครับ

                “ฉันเลือกลงที่นี่เพราะเห็นพี่เลือกนะครับ”เล็กแสดงตัวว่า  จะต้องไปทำงานที่เดียวกันกับฉัน   นั่นทำให้ฉันห่อเหี่ยวใจมาก  เล็กผอมโซยังกับขี้ยา   หน้าตาก็บอกยี่ห้อว่ามาจากที่ราบสูงๆๆๆเชียว        ฉันทำความรู้จักทักทายไปตามมารยาท









        
           ฉันเลือกบ้านพักชั้นเดียวที่เป็นบ้านร้างไม่มีคนอยู่มานานมากแล้ว   จึงต้องทำความสะอาดยกใหญ่และซ่อมแซมหลายๆอย่างกว่าจะเข้าที่เข้าทาง    เพราะว่าฉันต้องการความเป็นส่วนตัว
ส่วนเล็กเลือกจะไปอยู่บ้านอีกหลังอ้างว่า  จะได้อยู่กับคนบ้านเดียวกัน

           แต่โดยส่วนใหญ่เล็กมักจะมาขลุกตัวอยู่กับฉัน     กิน  นอน   ดูทีวี   ฟังเพลง   ขับรถเที่ยว  เรามักจะไปด้วยกันเสมอๆ   ฉันเองก็ยินดีให้ความช่วยเหลือน้องเขาทุกๆอย่าง  ด้วยรู้อยู่แล้วว่า
ข้าราชการแรกบรรจุกว่าจะได้รับเงินเดือนก็หลายเดือนอยู่  
          “พี่ทีไปอาบน้ำก่อนซีครับจะได้สบายตัว” หลังจากเราทานอาหารเย็นกันเสร็จสักพักแล้ว
ฉันขอตัวไปอาบน้ำแล้วสวมใส่เสื้อกล้ามกางเกงบรอกเซอร์ (ชุดนอนฉันน่ะไม่ได้เจตนาจะยั่วใคร)
แล้วฉันก็มาเหยียดตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนดูทีวีข้างๆเล็ก
         “พี่ทีจะทำอะไรผมก็ได้นะครับ” นั่นไง ว่าแล้วเชียว  ฉันรู้ฉันดูออกถึงกริยาอาการทั้งหมดทั้งปวงของเล็ก   ก็หุ่นห้าหน้าตา ของฉันมันปราณีหัวจิตหัวใจใครที่ไหนกันหล่ะ ฉันจึงได้แต่ยิ้มให้เขาอย่างรู้ทัน   แต่ฉันตั้งใจแล้วว่า  จะขอทำงานนี้จนเกษียณและจะไม่ยอมให้ใคร หรืออะไรมาทำให้ฉันด่างพร้อยได้อีก  ฉันหันความสนใจไปที่รายการในทีวีโดยไม่ได้ใส่ใจเล็กอีก  ใจหนึ่งก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเล็กจู่โจมมาจะทำอย่างไร.............. แล้วฉันก็โล่งใจเมื่อเขาขอกลับบ้านพักไปแล้ว

          ฉันยังคงทำตัวเหมือนเดิม     เล็กก็ทำตัวเหมือนเดิม   
         “คืนนี้   ผมมานอนเป็นเพื่อนนะ”เอากะเขาสิ   
        เขาคะยั้นคะยอให้นอนด้วยกัน    แต่ฉันให้เขานอนบนเตียงคนเดียวเพราะเป็นเตียงเดี่ยว
ใจก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาลงมาจากเตียงจะทำอย่างไร..................
       ฉันมารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว    เล็กเองก็คงไม่กล้าทำอะไรเพราะ  ดูๆฉันจะไม่เล่นด้วยสักทางเดียว
เรายังคงวางตัวเป็นปกติ   สนิทสนมไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอๆ












         ผ่านไปสามเดือน  มีน้องมาบรรจุเพิ่มจากการเรียกตัวครั้งที่สอง   เข้าพักที่บ้านพักข้างๆฉันที่ยังมีห้องว่างอยู่หนึ่งห้อง    ซึ่งน้องคนนี้ตัวเตี้ยขาวท้วม  ฉันมองปราดเดียวก็รู้ว่า  เกย์สาวของแท้แน่นอน   แล้วเขาก็เข้ามาตีซี้ทำตัวสนิทชิดเชื้อ  มีธุระกับฉันตลอดไม่เว้นแม้แต่ที่บ้านพัก
         “พี่ทีๆ”แบนมายืนเรียกอยู่ที่เทอเรสหน้าบ้าน  ฉันออกไปหาทั้งๆที่นุ่งผ้าขนหนูแค่ผืนเดียวเพราะว่ากำลังจะอาบน้ำ
         “หุ่นดีจังครับ”นั่นไงปากว่ามือลูบตั้งแต่หน้าอกจนถึงท้องเชียว   ฉันรีบถอยกรูด
         “ทั้งหน้าทั้งหุ่นเนี่ย................ถ้าไม่บอกไม่มีทางรู้เลยนะว่าอายุ สามสิบปลายๆแล้วน่ะ”
ยัง  ยังไม่หยุดเอากับมันดิ
         ปรื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   เล็กขับมอเตอร์ไซผ่านมาพอดี  ไม่ทักทายสักคำทำหน้าบึ้งตึงหันค้อนขวับไปทางอื่นเชียว  ก็น่าอยู่หรอกตั้งแต่แบนมาอยู่ที่นี่  เกาะติดฉันยังกะตุ๊กแกจนฉันแทบไม่มีเวลาได้พุดคุยกับเล็กกันเลยทีเดียว  แถมยังมาเจอภาพทิ่มตาแทงใจเข้าให้อย่างจัง
     

        “ที....เล็กมันว่าเธอมีอะไรๆกับแบนน่ะ”พี่สุ  แม่ม่ายที่พักอยู่บ้านที่ติดกับฉันอีกด้านหนึ่งมาบอกให้ฉันรู้ตัว  
      “เขาว่าเธอน่ะ.............................” เฮ้ยมากไปๆ  ฉันเริ่มหวั่นไหว
      “เขายังบอกอีกว่า........................”
     “ผมจะไปชกปากมันเดี๋ยวนี้แหละ.........”ฉันสุดจะทนกับการถูกใส่ร้ายโดยไร้ซึ่งความเป็นจริง
      “เดี๋ยวก่อนที............”พี่สุฉุดดึงฉันไว้เต็มที่  
    “ปล่อย..ผมจะไปคุยกับมัน”คราวนี้พี่สุกอดฉันไว้แน่น
   “พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วนะถ้าใครๆรู้ว่านำเรื่องนี้มาบอกทีคนอื่นเขาจะมองพี่ว่าอย่างไร” ที่แท้ก็ห่วงตัวเอง  พูดไปก็กอดฉันไปตั้งนานสองนานกว่าสิบยี่สิบนาทีได้   มือไม้ก็ลูบไปตามแผ่นอกฉัน...........แล้วยังเอาหน้าอกหน้าใจคุณเธอถูไถไปตามต้นแขนฉันซะจน...............ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนไปหมด
      “ครับๆไม่ไปไม่พูดก็ได้ครับ.........”นั่นแหละคุณเธอถึงยอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระ  เอ๊ะ...ชักจะยังไงๆอยู่นะ  ฉันยังงงๆกับเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป








          ฉันนั่งทบทวนเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น   ถึงพฤติกรรมของทั้งสามคน
        “ไม่น่าไว้วางใจทั้งหมด”ฉันบอกกับตัวเอง   และพยายามอยู่ห่างพวกกระหายหิวโซที่จ้องจะงาบฉันทั้งสามนั่น  
         ฉันเก็บตัว  ปิดใจไม่กล้าคบหาใครอีก   กลัวตัว กลัวใจ  กลัวปาก  พวกกระสือหิว...................
ฉันยอมรับว่า  เหงามาก  ว้าเหว่มาก  .....................  ครืนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆ
ฝนตกหนักมากไม่ยอมลืมหูลืมนานตาหลายชั่วโมง         
        “เหมียวๆๆๆ................”ฉันเดินรอบบ้านตามหาต้นเสียงนั้น    แมวตัวอ้วนขดตัวอยู่ซอกมุมหน้าบ้าน  ตัวเปียกปอน  ร้องเรียกตัวหนาวสั่น   ฉันสงสารจึงอุ้มมาเช็ดเนื้อตัวและหาผ้าเก่าๆมาห่มให้   หลังจากนั้นฉันก็มียัยเหมียวที่คอยอยู่เป็นเพื่อนพอคลายเหงาได้บ้าง   
          ผ่านไปแค่สองเดือน   เพื่อนตัวเล็กของคงกลัวฉันเหงามั้ง   ตกลูกมาอีกห้าตัว.........อีกหนึ่งเดือนถัดมามันก็หนีหายไปเลย.............ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไร  ทิ้งลูกๆทั้งห้าให้ฉันเลี้ยงดูซะงั้น
          วันทั้งวันเดือนทั้งเดือนฉันจึงวุ่นวายอยู่กับเจ้าตัวเล็กทั้งห้าที่นับวันยิ่งน่ารักและทวีความซุกซนขึ้นเรื่อยๆ   แล้วไม่นานก็เหลือสี่  สาม  สอง  หนึ่ง    จนในที่สุดไม่เหลือเลยแม้แต่ตัวเดียว
มีคนขอไปเลี้ยงบ้าง    กลายเป็นของเล่นของเจ้าตูบจนตายบ้าง  หนีหายไปบ้าง   ชีวิตฉันจึงวนเวียนกลับมาที่ความเหงา  ว้าเหว่ดุจเดิม
         “พี่ทีๆ............” เด็กในตลาดนั่นเอง   มายืนเรียกฉันที่หน้าบ้านเนื้อตัวเปียกปอน  มอมแมม
คงวิ่งเล่นน้ำฝนตามประสา
        “ไปอาบน้ำอาบท่าเดี๋ยวไม่สบาย   ฟ้าร้องฟ้าแลบอย่างนี้ไปวิ่งเล่นกลางแจ้งได้อย่างไรกัน”
ฉันยื่นผ้าขนหนูให้  และบ่นไปด้วยความเป็นห่วง  ที่จริงเด็กนัทจะแวะเวียนมาหาฉันทุกวันเสาร์  อาทิตย์  มาช่วยเลี้ยงดูแมวมาดูทีวีบางทีอยู่ทั้งวันอาหารมื้อเที่ยง-เย็น กินอยู่กับฉันเสร็จสรรพ
     “พ่อแม่ไม่ว่าเอาหรือหายมาทั้งวันอย่างนี้”
    “ไม่ครับ.........ผมอยู่กับยาย  ยายบอกว่าดีแล้วที่ไม่ได้ไปเล่นซุกซนที่ไหนให้เป็นห่วงน่ะ”
    เมื่ออาบน้ำเสร็จนัทก็สวมเสื้อคอกลมกางเกงขาสั้น  แล้วมานอนดูทีวีข้างๆฉันด้วยความคุ้นเคย
ตรงกลางเป้าตุงเด่เชียว.............ต้องคิดอะไรกับฉันแน่ๆเลย  ฉันมองหน้ายิ้มๆ  นัทกลับส่งยิ้มทำตาหวานตอบมาซะงั้น








       “ดูทีวีไปนะ   พี่ไปตลาดแป๊บเดียว..................”ฉันกลัวเหตุการณ์จะลุกลามบานปลายไปกว่านั้น   เลยขอตัวไปซื้อของ
       ที่จริงนัทเป็นเด็กวัยรุ่นที่จัดว่า  หล่อเหลาทีเดียว   แต่เพิ่งอยู่ ม.2 ไอ้ฉันก็ไม่ชอบบริโภคเด็กซะด้วยซี   ที่สำคัญกลัวปัญหาที่จะตามมา  ยิ่งเป็นข้าราชการที่อยู่ตามต่างจังหวัดด้วยแล้วโดนหนักแน่     
     “เด็กบ้าเอ๊ย..........ช่างกล้าเสียจริงเชียว”ฉันสบถกับตัวเอง    หลังจากนั้นฉันบอกนัทว่า  ก่อนมาหาฉันให้โทรหาก่อนจะได้ไม่เสียเวลาถ้าฉันไม่อยู่................ แล้วฉันก็ไม่เคยรับนัดและอยู่กันกับนัทสองต่อสองอีกเลย
         ถึงฉันจะระวังตัวซะขนาดนั้น  ก็ไม่ได้พ้นจากคำครหาไปได้
        “พี่ทีน่ะ.........เขาชอบขบเคี้ยวกระดูกอ่อนๆกร๊อบๆๆๆน่ะครับ”เล็กแซวในงานเลี้ยง พี่สุและเพื่อนร่วมงานส่งเสียงหัวเราะครื้นเครงเหมือนกับว่า  รู้เห็นเรื่องนี้กันดีแล้วทุกๆคน     นั่นทำให้ฉันฉุนมากถึงขั้นไม่ยอมพูดกับเล็กอีกเลย  ก็ปากมันทำให้ฉันเสื่อมเสียได้ซะขนาดนั้นทั้งๆที่ไม่ได้เป็นความจริงสักนิดเดียว   
     ฉันพูดคุยกับนัทตามตรง  เขาเข้าใจดีและเรายังรู้สึกดีๆต่อกัน  แต่ระวังตัวกันมากขึ้นไม่แม้กระทั่งจะยืนคุยกันสองต่อสองในทุกที่     ฉันเองก็พยายามตีตัวออกห่างจากเพื่อนร่วมงานที่
ปากร้ายใจต่ำพวกนั้น   ฉันกลายเป็นคนสันโดษ................ ไปไหนมาไหนอย่างเปลี่ยวดายอย่างช่วยไม่ได้

       ฉันรังเกียจเล็กถึงขนาดที่ว่า  เขาอยู่ที่ไหนฉันจะไม่ย่างกรายเข้าไปใกล้เลย  แม้กระทั่งเห็นเขาเดินมาแต่ไกลฉันจะไม่ยอมเดินสวนทางเข้าไปใกล้แต่เลือกที่จะเดินเลี่ยงไปอีกทาง   เมื่อเขารู้แล้วว่า
ฉันไม่เล่นด้วยแน่แล้ว  จึงแสดงสิ่งที่ปิดบังอำพรางออกมาให้เห็น  เช่น ใส่นาฬิกาหรู   หิ้วกระเป่าหนังยี่ห้อดัง   สวมเสื้อสูทราคาแพง  แต่นั่นแค่ชั่วครั้งชั่วคราวเหมือนว่าไปยืมเกย์ที่ไหนมา  ซึ่งฉันดูออกอยู่แล้วเพราะไซส์ไม่พอดีตัว  ของเหล่านั้นดูดีมีรสนิยมมากกว่าของส่วนตัวที่เล็กใช้ๆอยู่และคนอย่างเล็กไม่มีปัญญาซื้อของแพงๆพวกนี้ได้อยู่แล้ว  เงินที่จะกินจะใช้แทบจะไม่ชนเดือนดูได้จากเมื่อก่อนยืมฉันได้ตลอด    แต่ตอนนี้มีเงินใช้ไม่ขาดมือ  ฉันตีความได้อย่างเดียวว่า  ที่เข้ากรุงเทพทุกเย็นวันศุกร์แล้วกลับมาเช้าวันจันทร์น่ะ  ไปขายตัวมาแน่นอน  เพราะลำพังเงินเดือนข้าราชการบรรจุใหม่ไม่มีปัญญาใช้ชีวิตได้ฟุ้งเฟ้อได้ขนาดนั้น






      
      เท่านั้นยังไม่พอ  ยังพาคู่ขาน้องมหาลัย  มานอนค้างด้วยทีละหลายๆวัน  ซึ่งก็ดูออกได้ง่ายนิดเดียว   คุณเธอจะซักผ้ารีดผ้าให้เล็ก  ปัดกวาดเช็ดถูบ้าน  ซึ่งปกติเห็นเล็กมันทำแค่ที่ซุกหัวนอนเท่านั้น   ล้างกระบอก-กรอกน้ำ  สารพัดงานที่ภรรยาควรทำให้สามีน่ะเรียบร้อยดีออกครับ
ฉันไม่ได้สะเออะสารแนอะไรด้วยเผอิญบ้านหลังที่เล็กอยู่น่ะ  อยู่เยื้องๆไปทางหลังบ้านฉันน่ะเอง  เห็นทุกรายละเอียดโดยไม่ตั้งใจครับ............... นั่นมันยิ่งทำให้ฉันไม่ชอบเล็กมากขึ้นไปอีก


         ฉันทำงานอยู่ที่นี่ครบหนึ่งปี  ก็มีน้องร่วมงานที่รียกบรรจุรอบที่เท่าไหร่ไม่แน่ใจ.....(ในการสอบบรรจุแต่ละครั้งจะใช้บัญชีเดิมเรียกบรรจุแทนตำแหน่งว่างไปจนครบสองปีน่ะครับ)
        คราวนี้น้องใหม่ ไปอาศัยอยู่บ้านหลังเดียวกันกับเล็ก   ด้วยบ้านหลังอื่นเต็มทุกห้อง
จึงต้องเก็บข้าวของที่ห้องเก็บของออกไปแล้วทำเป็นห้องพักได้อีกหนึ่งห้อง    ฉันรู้สึกตะหงิดๆว่า
คราวนี้ไอ้เล็กต้องชดใช้กรรมที่ทำไว้กับฉันเป็นแน่แท้   จากการสังเกตอาการเดินตูดบิดตูดเบี้ยวของปอนน้องใหม่หนุ่มนั้น(ใช้คำว่าสาวน่าจะเหมาะกว่าน่ะตัว......)

          ปอนหน้าตาหุ่นเหิ่นใช้ได้แต่ออกสาวมากหน่อย  ที่สำคัญยัยนี่จอมตื้อทนทายาท  นี่ขนาดฉันเห็นแค่นอกบ้านนะเดินตามเล็ก   มีธุระกับเล็กตลอด  จนฉันชักจะไม่แน่ใจว่า  มันเอาเวลาไหนไปทำงานน่ะ     แล้วยิ่งพักบ้านหลังเดียวกันด้วยแล้ว   หลังจากปิดประตูหน้าต่างจะตื้อกันมากขนาดไหนกันน่ะ

         ฉันไม่ได้สนใจอะไร  เหงาๆฉันก็โทรศัพท์หาเพื่อนๆ................... แต่พักนี้คู้ซี้ฉันอกหัก  โทรหาฉันเช้า  สาย บ่ายเย็น และคุยครั้งละนานๆ  แล้วคนที่สนิทกันมากๆคุยกันน่ะ  ไม่รู้ว่าคนนอกจะตีความอย่างไร  แต่ที่แน่ๆ  เล็กมองฉันด้วยสายตา  ตัดพ้อ  น้อยใจ   และดูเขาไม่พอใจที่มีเสียงเรียกดังขึ้นที่เครื่องฉัน…………….ก็น่าอยู่หรอกเพราะฉันกับเพื่อนรักน่ะ  เรียกกันว่า  ที่รัก........แล้วยังพูดกันจ๋า......... จ๊ะทุกคำน่ะครับ









        ฉันยอมรับว่า  ปอนมัน โค-ตะ-ระ บรรพบุรุษตื้อจริงๆ    ขนาดเล็กเดินหนีมันยังเดินตาม    เขาทำท่าทางหงุดหงิดมันยังสู้ๆๆ..................เล็กมองมาที่ฉันทุกครั้งที่ปอเข้าใกล้     แต่ฉันทำท่าไม่ยี่หร่ะ ไม่สนใจ   พอเล่าให้เพื่อนฟัง................ เพื่อนขำกลิ้ง   แล้วเรายิ่งคุยกันบ่อยครั้งขึ้น  หวานแหววมากขึ้นไปอีกครับ
       
       และแล้วสิ่งที่ทำให้ฉันมั่นใจได้ว่าทั้งคู่ตกเป็นของกันและกันแล้วคือ    ปอนมาหาเล็กแทบจะทุกชั่งโมง        ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด   ปอนดูแลเรื่องอาหารการกินให้   เวลาเล็กไปไหนมาไหนปอนกระสับกระส่ายชะเง้อชะแง้แลทางกลับมา  พอเล็กมาถึง  วิ่งเชียว.......วิ่งครับรีบวิ่งไปรับกันถึงที่   หนักๆเข้ามีการงอนง้อกันจนออกหน้าออกตา  ประมาณว่า  แสดงความเป็นสามี ภรรยากันเต็มที่..................แต่รู้สึกว่า  เล็กจะอายๆฉันทุกครั้งที่เห็น   ก็น่าอยู่หรอกเพราะเล็กมันออกลายเดิมๆแมงดาดีๆนี่เอง   ปอนน่ะแม่มันเพิ่งตาย  ได้รับเงินเงินฌาปนกิจและเงินประกันชีวิตมาเป็นล้านเชียว   ออกรถป้ายแดงมีเงินให้เล็กใช้สบายมือ  มันเองก็คงสบายรู.........ไปเลยเหมือนกัน  สำหรับฉันมันน่าสมเพชทั้งคู่เลยว่ะ    ตัวนึงก็ร่านมากวิ่งตามเขาทั้งวัน  อีกตัวก็ทำทุกอย่างได้เพื่อเงิน.....................

          ผ่านไปประมาณครึ่งปี   เล็กออกมาประกาศว่า  จะแต่งงานกับแฟนผู้หญิงและพยายามทำตัวเหินห่างๆนังร่านปอ น  คงเบื่อ  คงโกยเงินมากพอแล้ว  หรือนังแต๋วจ่ายให้ไม่ถึงใจก็ยากจะคาดเดา
แต่ดูทั้งคู่จะมีปัญหากันจริงๆ  นังร่านไม่ทำตัวไฮเปอร์วิ่งหาเล็กทุกชั่วโมงให้ชาวบ้านปวดหัว
ไม่ไปไหนมาไหนด้วยกัน  ออกจะมึนตึงต่อกันด้วยซ้ำ  มันก็เป็นไปได้แค่นั้นแหละฉันบอกกับตัวเองอย่างสมเพชใจ

        แต่แทนที่เรื่องราวมันจะจบๆเงียบๆกันไป................... เปล่าเลยไอ้แมงดาตัวดีกลับเปลี่ยนเป้าหมายกลับมาหาฉันเสียนี่    เริ่มจากการส่งสายตาหวานมากระลิ้มกระเหลี่ยฉัน........เวลามีงานเลี้ยงมันเลือกที่จะร้องเพลงคาราโอเกะเนื้อหาโดนๆมาจีบฉันเพลงแล้วเพลงเล่าคอยส่งสายตาเว้าวอนอยู่นั่นทุกครั้งทุกๆงาน.............. โดยไม่รู้สึกกระดากอาย  แล้วเพื่อนร่วมงานต่างช่วยมันร้องซะงั้นเหมือนประหนึ่งว่า  เป็นอันรู้ๆกัน        ฉันต่างหากที่ต้องอายเดินหนีด้วยความกระอักกระอ่วนใจทุกที








     ฉันไม่ได้คิดว่ามันหลงรักฉันหรอก   มันยังไม่ได้แอ้มฉันต่างหากหล่ะ  มันต้องการเอาชนะฉันก็แค่นั้น  ฉันเฝ้าบอกกับตัวเอง   ฝึบ...................ขณะที่ฉันคิดอะไรเพลินๆไม่รู้เล็กมาจากไหนดึงตัวฉันเข้าไปกอดซะงั้น    ตั้งแต่ได้สมสู่กับนังร่านนั่นช่างใจกล้าหน้าหนาขึ้นมากโข
      “ปล่อยฉัน.....อย่าเอาตัว  เอามือที่น่าขยะแขยงของแกมาแตะต้องตัวฉัน  จับของใครต่อใครมากี่รายแล้วนั่น” ฉันต่อว่าและพยายามดิ้นรน  
    “ขยะแขยงเหรอ....ลองดูก่อนเถอะน่า.........”แทนที่จะหยุดเล็กลับกอดฉันแน่นขึ้นยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่และทำท่าจะจูบฉันซะงั้น
      “ไม่เอา...........ยี้.............. ผั๊วะ.........”ฉันดิ้นรนผลักไส ด้วยความรังเกียจ  มือไม้ปกป้องสุดฤทธิ์  จนฝ่ามือโดนหน้าเล็กเข้าอย่างจัง
       คราวนี้เล็กยอมปล่อยแต่แสยะยิ้มมาที่ฉันอย่างสะใจ    ฉันรีบวิ่งกลับบ้านโดยไม่มองกลับไปที่เล็กอีกเลย......................   ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา  ฉันระวังตัวแจ  บ้านช่องแทบจะไม่เปิด    ไม่อยู่ตามลำพังใกล้กับเล็ก   แล้วคำพูดฮิตติดปากของคนทั้งที่ทำงานคือคำว่า  “น่าขยะแขยง”  ดูดู้ดูมันทำ  คนที่ต้องอายก็ยังคงเป็นฉันอยู่ดี

     ฉันเบื่อมาก  จึงเขียนย้ายในเดือนถัดมา   เล็กรู้แน่แล้วว่าฉันไม่เล่นด้วย    จึงหันไปเล่นกับเกย์เฒ่า
แต่ก็ไม่ได้นานนักเพราะเกย์เฒ่ามีเด็กเลี้ยงไว้ในฮาเร็มถึงสองคน   รายต่อมาเล็กก็ไปเล่นกับผัวเก่าของเกย์เฒ่านั่นเอง    ทีนี้ทำตัวออกสาวจ๋าเชียวซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์เขาไปไหนๆ  แถมสะพายแล่งกระเป๋าใบเล็ก ...............สาวซะ....................ฉันรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจได้ถูกต้องที่สุดที่ไม่ยอมมีอะไรลึกซึ้งกับเล็ก   พญาเกย์เทครัวตนนั้น   ...............
                 “ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย   น่าขยะแขยงที่สุดดดดดดดดดดดด”

kengee

ขอบคุณนะคราฟ

samza

ขอบคุณนะครับ

ธรรม

ถูกใจครับ ขอบคุณมากนะครับ

natrukna

ดีคราฟดีมากด้วยครฟ

jellyfish

เสียวมากครับ

วีซ่า

ขออ่านหน่อยนะครับ

tommyt1

ขอบคุณครับ

วีซ่า

ขอดูหน่อยนะครับ

piyanate

ขอบคุนคราฟ

laser

เยี่ยมมากครับ ขอบคุณครับ

nunutkub

อยากไปช่วยจังเยย

laoon

ขอบคุณที่ให้อ่านคับ

soulmate_boy

ขอบคุณครับ

takata992

ขอบคุณครับ

tor_8915

ขอบคุณมากครับ

Dajim

ขอบคุณมากครับ

hiroshi111

ขอบคุณครับ

jor686868

สนุกดี

jongbae

ขอบคุณครับ