|
ตอนที่32
“ใช่ได้ไหมพี่” ผมถามพี่สินที่พิจารณาวิดีโอเทปอยู่
พี่สินพยักหน้าแป๊บนึง แล้วหันมามองผม “รอดตัวนะมึงนึกว่าจะทุเรศเหมือนอันที่แล้ว”
“เย้! แสดงว่าได้ตังค์ใช่ป่าว”ต้องรีบทวง เพราะตอนนี้เงินมันขาดมือ
พี่สินหยิบถุงเงินมาให้ผม ผมรีบรับทันที
“เออพี่ ผมจะกลับบ้านไปเยี่ยมแม่ขอพักงานหน่อยนะ” ผมตั้งใจไว้นานแล้วว่าจะกลับไปหาแม่
“อย่าไปนานนะเว้ยเหลือแค่อีกสี่คน กูว่า มึงเอากล้องไปด้วย เผื่อไว้ เด็กบ้านมึงมีหน้าตาดีไหมหล่ะ”
“ไม่ค่อยมีหรอกผมหล่อสุดในหมู่บ้านแล้วพี่” ผมเก็กหน้าหล่อ
“เออ ตอนนี้ทำหน้าหล่อได้กูจำได้ว่าตอนมึงโดนเอา หน้าโคตรทุเรศเลยว่ะ” พี่สินแซว
“ถ้าพี่โดนเสียบก็ต้องทำหน้าอย่างนั้นบ้างหล่ะ”
“ปากดีจริงๆ อย่าลืมของฝากน่ะเว้ย”
“ครับ” ผมลาพี่สิน
ผมตั้งใจจะกลับบ้านไปเยี่ยมแม่สักสองสามวัน ก่อนจะกลับมากรุงเทพ เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนกับน้องไอซ์
แม่จ๋า ผมจะได้ลูกสะใภ้แล้วน่ะแม่จะตกใจหรือเปล่าว่าลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย
************************************************************************************************
ผ่านช่วงหน้าแล้งไปแล้วกำลังจะเป็นช่วงที่ชาวนาจะเริ่มหว่านเมล็ดข้าว
ผมมองพื้นนาที่คุ้นเคยผมเติบโตมาในครอบครัวเกษตรกรรม เคยขี่ควาย เลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ เคยดำนาและเกี่ยวข้าว
แต่พอผมไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพความเป็นคนสังคมเมืองเปลี่ยนหนุ่มบ้านนอกคนนี้อย่างกับคนละคน
ผมลงจากรถตู้โดยสารมายืนมองบ้านไม้สองชั้น ใต้ถุนสูง ด้านหลังเป็นทุ่งนา และไกลออกไปคือป่า
เจ้าหมาสี่ตัว วิ่งกรูมาหาผม
แม่ผมชอบเลี้ยงหมา มีพันธุ์อัลเซเชียลชื่อ ดัชมิลค์ พันธ์โกลเดนท์ ชื่อ ข้าวปั้น พันธ์พุดเดิ้ลชื่อไวกิ้ง
ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับว่าทำไมเลี้ยงหมาพันธ์ฝรั่ง เพราะถ้าเลี้ยงหมาไทย โดนคนหมู่บ้านเอาไปกินแน่ๆ
ส่วนตัวสุดท้าย เป็นหมาไทยแท้หลังอานมันหลงมาครับ แม่เลยตั้งชื่อว่า ไอ้หลง (ตั้งง่ายเนอะ)
แต่ที่มันไม่โดนกิน เพราะมันขาเป๋ครับ
ผมทักทายลูกๆของแม่ทั้งสี่(แม่รักหมามากกว่าผมอีก)
แล้วก็เดินขึ้นไปบนบ้าน เจอหญิงสูงวัยกำลังขะมักขเม้นเตรียมกับข้าวอยู่
ผมเข้าไปกอดด้านหลังของแม่
“แม่จ๋า คิดถึงจัง” ผมหอมแก้มฟอดใหญ่
“บั้มพ์ มาแล้วเหรอลูก” แม่หันมากอดผมจนแน่น
หลังจากให้แม่หอมแก้มจนหน้าช้ำไปหมดแล้วแม่ก็ยกกับข้าวมาให้ผม
“แม่ทำตั้งหลายอย่างกินกี่วันหมดเนี้ย”ดูแม่ผมซิ ทำกับข้าวเยอะมากๆ ไม่มีตังค์ไม่ใช่เหรอแม่
“ก็ให้แก่กินนั้นแหล่ะไม่คิดถึงกับข้าวฝีมือฉันเหรอ”
“คิดถึงดิครับ กินแต่กับข้าวตามร้านอร่อยสู้แม่ไม่ได้” พูดเสร็จก็สวามปามทันที
ขณะที่กินข้าว ไอ้น้องชายตัวแสบก็ออกมาจากห้องบรรทม ผมยุ่งมาเชียว
“อ้าวพี่บั้มพ์ มาแล้วเหรอหวัดดีพี่” มันทักแล้วลงมานั่งกินข้าว
“โห แม่ พี่เขามาสองสามวันทำกับข้าวอลังการเลยนะ” มันพูดใช้มือ หยิบกุนเชียงทอดมากิน
แม่ตีมือมันทันที “ไอ้บาส แกไปแปรงฟันเดี๋ยวนี้แล้วค่อยมากินข้าว”
“พี่เค้าก็เพิ่งมาไม่ใช่เหรอทำไมไม่ไล่พี่เค้าไปแปรงฟันบ้างหล่ะ” มันเถียงแม่
แม่ฟาดกบาลไปที่หนึ่งมันจึงยอมทำตามคำสั่ง
ผมมองดูไอ้บาสรู้สึกว่านิสัยมันไม่ค่อยต่างจากผมเท่าไหร่ ความหล่อก็พอสูสีเพราะผมกับบาสหน้าคล้ายพ่อเหมือนกัน
“ไอ้บาสมันเรียนเป็นไงบ้างแม่”ผมถามเพราะเป้นห่วงน้อง
“ก็ไม่เคยตกนะมันคงสอบเข้าปวส.ได้” ฟังอย่างนี้ก็พอหายห่วงตอนที่ผมยังอยู่ที่บ้าน ไอ้บาสมันเกเรมากๆโดดเรียนบ่อยจนแม่ต้องไปพบฝ่ายปกครองหลายครั้ง แต่พอผมย้ายมาเรียนและทำงานที่กรุงเทพมันก็เริ่มตั้งใจเรียน และเกเรน้อยลง(แต่ก็ยังเกเรอยู่บ้าง)คงเพราะมันต้องดูแลแม่แทนผม ดีนะที่มันยังคิดได้
“บั้มพ์เดี๋ยวแม่กับไอ้บาสจะไปเอาเนื้อวัวที่บ้านลุงสน พอดีลุงแกเค้าเพิ่งฆ่าวัวแม่เลยขอเขาไว้มาทำเนื้อย่างให้แก่กิน” ผมดีใจที่จะได้ลาภปาก
“ให้ผมไปด้วยก็ได้บ้านลุงสนอยู่ตั้งไกล” บ้านลุงสนอยู่คนละตำบลห่างกันเป็นสิบกว่ากิโล
“ไม่ต้องหรอกลูก เพิ่งเดินทางมาไปผักผ่อนเถอะ” แม่ยิ้ม
“ครับผม”
พอไอ้บาษมากินข้าวแม่ก็บอกว่าให้มันไปบ้านลุงสนกับแม่ มันก็เริ่มโวยวาย
“ไม่ให้ลูกแม่อีกคนขับแทนผมหล่ะวันนี้วันผักผ่อนผมน่ะ” มันเถียงทั้งๆที่ข้าวยังเต็มปาก
แม่ตบกบาลมันอีกครั้งเป็นสัญญาณว่าถ้ามันยังพูดอีกได้ตายคาจานข้าวแน่
แล้วบาสกับแม่ก็ขับรถกระบะออกไปผมโบกมือบ๊ายบายอยู่บนระเบียงหน้าบ้าน
เมื่อรถขับออกไปแล้ว ผมก็เดินอ้าแขนสูดอากาศบริสุทธิ์ที่หาแทบไม่ได้ในเมืองหลวง
ภาพบรรยากาศเก่าในวัยเด็ก ที่ผมวิ่งเล่นณ บ้านหลังมือ
และภาพของพ่อที่อุ้มผมโดยมีแม่อุ้มบาสอยู่
ผมเดินตรงไปยังรูปชายคนหนึ่งที่แขวนไว้หน้าบ้าน
ชายหนุ่มในชุดทหาร สายตามองตรงมาที่ผม
ผมยกมือขึ้นไหว้ “ผมกลับมาแล้วครับพ่อ”
-----จบตอนที่32----- ตอนที่ 33
ผมล้มตัวนอนในห้องของผมแม้ผมจะไม่อยู่ที่บ้าน แต่แม่ก็มาทำความสะอาดให้เสมอ
แล้วผมก็หลับไปพร้อมตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเรียกของใครบางคน
“ไอ้บาส ไอ้บาส” เสียงคนเรียกน้องชายของผม ผมสลึมละลือตื่นมา
มองดูนาฬิกาแล้วก็ตกใจที่หลับไปนานเพราะตอนนี้ก็เย็นแล้ว
ผมเดินไปตรงระเบียงมองเจ้าของเสียงเรียก
เด็กหนุ่มผมสั้น หน้าตาธรรมดาใส่เสื้อยืดกับกางเกงบอล มองผมอย่างตกใจ
คงเป็นเพื่อนไอ้บาส แต่ผมไม่ยักรู้จัก
“บาสมันไปกับแม่ กลับมาคงดึกๆ”ผมตอบ
เด็กหนุ่มคนนั้นยังคงมองผมอย่างแปลกใจคงงงว่าผมเป็นใคร
“พี่เป็นพี่ไอ้บาส ชื่อบั้มพ์น้องชื่ออะไรหล่ะ” ผมถาม
“อ๋อ พี่ไอ้บาส ผมชื่อ มาร์คครับว่าจะชวนมันไปเล่นบอล” เด็กหนุ่มตอบ
พอได้ยินว่าเล่นบอลก็อยากเล่นขึ้นมาเลยบอกกับน้องมาร์คว่าขอเล่นด้วยคน
น้องมาร์คก็ตอบตกลงผมเลยรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดินตามน้องมาร์คไป
************************************************************************************************
ที่หมู่บ้านของผมผู้คนจะไปเล่นกีฬาที่สนามกีฬาของโงเรียน
มี่ทั้งสนามบอล สนามบาส วอลเล่ย์บอลและตะกร้อ
ผมเล่นกีฬาได้ทุกอย่างแต่ที่ถนัดที่สุดคือบอล
คนที่เส่นบอลในสนามส่วนมากเป็นเด็กม.ปลายพวกเพื่อนๆไอ้บาส
ส่วนรุ่นเดียวกับผมส่วนมากมีลูกมีเมียกันหมดแล้วต้องดูแลลูกและทำงาน ไม่ค่อยมีเวลามาเล่นกีฬา
เล่นบอลกับเด็กๆทำเอาผมเหนื่อยแทบตายวิ่งก็ไม่ทัน แต่ลูกก็ไม่เข้าประตู ถ้าเป็นตอนมหาลัยน่ะผมเป็นดาวซันโวตัวทำประตูให้ทีมเลย แต่พอแก่สังขารมันก็เลยแพ้เด็กๆพวกนี้
“พี่เล่นไหวไหมครับเห็นหอบบ่อยจัง” มาร์คทักผมตอนพักครึ่งผมนั่งท่าหมดแรงจะตายอยู่ข้างสนาม
“ไหวดิว่ะ แค่นี้เอง” ปากบอกไปอย่างนั้น แต่สีหน้าท่าทางไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย
“ผมว่าพี่บั้มพ์พอแค่นี้เถอะป่านนี้ไอ้บาสคงกลับมาแล้วมั้ง” มาร์คนั่งลงข้างๆผม
ผมพยักหน้า พร้อมเดินกลับบ้านโดยมีมาร์คเดิมมาตามหลัง มันจะไปหาไอ้บาส เลยเดิมมาด้วยกัน
เมื่อมาถึงบ้านก็เห็นว่าแม่กับไอ้บาษมาถึงแล้วจริงๆ กลิ่นเนื้อย่างลอยฟุ้งเชียว
ผมกับมาร์คขึ้นบันได้มาก็เห็นแม่กับไอ้บาสจัดแจงกับข้าวเรียบร้อย
“อ้าวพี่บั้มพ์ไปเล่นบอลมาเหรอนึกว่ายังหลับอยู่” บาสทักพร้อมกับพยักหน้าทักทายไอ้มาร์ค
“พี่มึงเล่นบอลเก่งนะ” มาร์คเริ่มคุยกับบาส
“พี่กูเก่งทุกอย่างแหล่ะยกเว้นเรื่องจีบหญิง” อ้าวมึงด่าหรือชมกูฟ่ะกูอาจจะจีบหญิงไม่เก่ง แต่เรื่องเอาผู้ชายกูเก่งกว่ามึงแน่ๆ
“พี่บั้มพ์ออกจะหล่อคงมีแต่ผู้หญิงมาจีบมั้ง” มาร์คพูดชม ผมเดินไปตบบ่ามัน
“เรื่องธรรมดานะไอ้น้อง” มีคนเห็นว่าเราหล่อด้วย แต่พักหลังทำไมมีแต่ผู้ชายชมว่ะ
“แล้วพี่บั้มพ์มีแฟนยังครับ”มาร์คถาม
ผมได้แต่หัวเราะอยากบอกเหลือเกินว่าตอนนี้ไม่มี แต่อีกสองสามวันมีแน่
“พี่ยังไม่สนใจเรื่องนี้ขอทำงานก่อน”
“ไม่มีใครเอาก็บอกมาเถอะ” ไอ้บาสพูดดัก ไม่มีใครเอาก็จริง เพราะกูไปเอาคนอื่นแทน
“พูดมากอยู่นั้นแหล่ะไอ้บาส”แล้วแม่ก็มาเขกกบาลมัน
“บั้มพ์กับมาร์คไปอาบน้ำก่อนซิจะได้มากินข้าวด้วยกัน” แม่ไล่ผมกับมาร์คไปกินข้าว
ผมก็พยักหน้าพร้อมเดินไปที่ห้องถอดเสื้อแล้วนุ่งผ้าขาวม้าไปห้องน้ำด้านล่าง
ห้องอาบน้ำบ้านผมจะแยกกับห้องส้วมห้องส้วมจะทำเป็นห้องมีหลังคา
ส่วนห้องอาบน้ำจะอยู่ข้างๆโอ่งเก็บน้ำที่เก็บน้ำฝนไว้
ห้องอาบน้ำไม่มีหลังคามีแต่สังกะสีสูงเลยหัวไปนิดนึง เอามากั้นเป็นสีเหลี่ยมจนเป็นห้อง
พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอไอ้มาร์คแก้ผ้าอาบน้ำไปก่อนแล้ว
ผมตกใจเล็กน้อย แต่ไอ้บาสมันทำหน้าเฉยพร้อมหันมายิ้มาให้ผม
“พี่หยิบยาสระผมกับสบู่มาป่าวครับ”มาร์คถาม
ผมพยักหน้าเหลือบตามองเจ้าหนูของมันตามสันชาติญาณ
หัวมันสวยมากครับ เป็นรูปเห็ดเชียวขนาดยังไม่แข็ง ยังดุใหญ่เลยครับ
ผมก็ถอดผ้าขาวม้าออกเอาไปแขวนไว้ข้างๆฝา
อายเหมือนกันน่ะต้องมาแก้ผ้าอาบน้ำกับคนที่ไม่คุ้นเคย
ถึงแม้จะเริ่มค่ำแล้วแต่ก็พอจะมองทุกอย่างได้ชัดเจน
มาร์คเป็นคนรูปร่างดี คงเพราะเล่นกีฬาแต่ตัวเล็กกว่าผมหน่อยนึง
ไม่ค่อยหล่อ แต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่ เอาเป็นว่าหน้าตาธรรมดา
ตอนมันเอาสบู่ลูบเนื้อลูบตัวอยากจะช่วยมันลูบจริงๆ
ยิ่งตอนมันเอามือไปลูบตูดทำผมจู๋แข็งเลยครับ
พอรู้ว่าไอ้หนูผมมันแข็งเลยต้องหันหน้าไปทางอื่น กลัวมันเห็น
มันคงสงสัยว่าผู้ชายอะไรว่ะอาบน้ำกับผู้ชายด้วยกันแล้วจู๋แข็ง
“พี่บั้มพ์หยิบยาสระผมให้หน่อย”ไอ้มาร์คจะเอายาสระผมตอนนี้ทำไมว่ะ
พวกของอาบน้ำก็เสือกมาวางไว้ตรงกูอีก
แต่มันคงไม่ก้มมามองจู๋ผมหรอกผมเลยหยิบยาสระผมยื่นไปให้มัน
“ของพี่บั้มพ์ใหญ่จัง” เอ้า มันเสือกมองของผมเต็มๆเลยครับ
“ของมึงก็ใหญ่พอๆกับกูแหละ”
“จิงเหรอ ผมว่าพี่ใหญ่กว่านะ”ไอ้มาร์คมันยื่นจู๋มาเทียบกับของผมเลยครับ
“มึงจะเทียบได้ไงของมึงยังไม่แข็งเลย”
“งั้นเดี๋ยวผมขอทำให้มันแข็งก่อนนะครับ”มันพูดเสร็จก็ทำท่าจะชัก จู่ๆไอ้บาสก็ยื่นมาในห้องน้ำ
“สองคนอาบน้ำนานจังแม่บอกให้รีบๆกับข้าวเย็นหมดแล้ว” แล้วมันก็เดินออกไป
ผมเลยไล่ให้มันอาบน้ำให้เร็วแต่ก็อดเสียดายไม่ได้ ที่ไม่ได้เห็นของมันตอนโตเต็มตัว
-----จบตอนที่33----- ตอนที่ 34
อาหารเย็นในคืนนี้แม่ทำอาหารเยอะไม่แพ้กับตอนเช้า กว่าจะจัดการให้หมด
ก็กินเวลาปาไปเกือบสามทุ่ม พร้อมกับนั่งคุยเล่นกันจนเวลาเลยไปสี่ทุ่มกว่าแล้ว
ไอ้มาร์คเลยขอนอนกับไอ้บาสแต่ปกติมาร์คก็มาค้างที่นี้บ่อยอยู่แล้ว
แม้บ้านของมันจะไม่ไกลจากที่บ้านผมเท่าไหร่แต่ถ้าเดินไปก็ไกลพอควร อีกอย่างมืดแล้วด้วย
มาร์คมันนิสัยคล้ายๆกับไอ้บาสแต่มันจะพูดน้อยกว่า และเรียนเก่งกว่า
แม่ชอบมาร์ค เพราะเป็นเด็กที่นิสัยดีไม่เกเรเหมือนเด็กบ้านอื่นๆ
ผมเองก็ดีใจที่บาสมันมีเพื่อนดีจะได้ไม่พาไปทำอะไรเลวๆ
ผมแยกตัวเข้ามาที่ห้องตัวเองล้มตัวลงนอน
แต่ก็นอนไม่หลับ พยายามอยู่นานจะให้หลับแต่ก็ไม่ง่วงสักที สงสัยเมื่อตอนเช้านอนเยอะไปหน่อย
เลยเดินออกมานั่งเล่นที่ระเบียงบ้านว่าจะมานอนดูดาวสักหน่อย
แต่พอมาถึงที่ระเบียงก็เห็นมีคนมานอนอยู่ก่อนแล้ว
ผมไม่ค่อยเห็นว่าเป็นใครเพราะถ้าปิดไฟมันจะมืดมาก(บ้านนอกก็อย่างเนี้ยแหละ ไม่ค่อยมีเสาไฟฟ้า)
“บาสเหรอ” ผมถามเพราะน่าจะเป็นน้องชายของผม
เจ้าตัวกระเด้งลุกขึ้นมาพร้อมหันหน้ามามองผม
มองจากทรงผม และรูปร่างแล้วไม่ใช่ไอ้บาส
“ผมมาร์คเองครับ ไม่ใช่ไอ้บาส”มันก็พูดออกมาก่อน
“อ้าว แล้วทำไมไม่นอนมานอนอะไรตรงนี้”
“ผมนอนไม่ค่อยหลับอะครับเลยว่าจะมานอนดูดาว” มันตอบ ทำไมใจตรงกันเลยว่ะ
“เหรอ พี่ก็จะมานอนดูดาวเหมือนกันที่นี้มองดาวสวยกว่าที่อื่นในหมู่บ้านเลยนะ รู้ป่าว”
“อ๋อครับ ก็บ้านพี่อยู่บนเนินสูงกว่าบ้านอื่น เลยมองเห็นดาวชัด”
“รู้ได้ไงว่ะ” นี้มันที่ส่วนตัวกูเลยน่ะ
“ก็ผมมานอนดูดาวที่นี้ออกจะบ่อยเวลามาค้างที่นี้ที่ไหร่ ต้องออกมานอนดูดาวทุกที”
“นอนดูกับไอ้บาสเหรอ”
“ไม่อ่ะครับไอ้บาสมันหัวถึงหมอนก็นอนเลย มันไม่ค่อยออกมานอนดูดาวเหมือนผมหรอก”
เออลืมไป เมื่อก่อนที่ยังอยู่บ้านไอ้บาสก็ไม่เคยมานอนดูดาวกับผม
“ทำไมพี่ชอบดูดาวหล่ะครับ”มาร์คถาม
ผมค่อยเอนตัวลงนอนพร้อมชี้ไปที่ดาวดวงหนึ่ง
“แม่เคยบอกว่า พ่อมองพี่กับบาสอยู่ที่ตรงนั้นเวลาทำอะไรให้รู้ว่าพ่อมองเราอยู่เสมอ” พูดเสร็จก็พลางนึกถึงตอนเด็กที่แม่พาผมกับบาษมานอนดูดาวบ่อยๆ
“พ่อพี่คงดีใจที่ทั้งพี่และบาสเป็นลูกที่ดีของป้านะครับ” ผมหันมาขอบคุณที่มันชมที่จริงกูก็ไม่ได้ดีอย่างที่มึงคิดหรอก
“แล้วมาร์คหล่ะ ทำไมถึงชอบดูดาว”ผมถามบ้าง
มาร์คยิ้ม เอามือชี้ไปที่ท้องฟ้า “ผมก็เหมือนพี่แหล่ะ ผมมองท้องฟ้ามองดาว เพราะคิดถึงคนบางคน”
“แฟนหรอ” ผมถามพูดอย่างนี้ต้องใช้แน่นอน
“ป่าวครับ แม่ผมเอง” ผมหันไปมองหน้ามาร์ค
“แม่ผมไปอยู่ที่ไต้หวันตั้งแต่ผมเด็กแล้ว แม่ไปทำงานที่นั้นกับแฟนใหม่ของแม่”
ผมนั่งฟัง พลางนึกถึงเรื่องของไบรท์
“แม่ส่งจดหมาย ส่งเงินมาตลอดแต่แม่ไม่เคยกลับมาที่เมืองไทย แม่เลยบอกว่าให้มองฟ้าเวลาคิดถึงแม่เพราะท้องฟ้าที่ไต้หวัน กับท้องฟ้าเมืองไทย ก็คือท้องฟ้าเดียวกัน”
ผมนั่งฟังทำไมมันน่าสงสารอย่างนี้ว่ะเนี้ย
“ง่วงแล้วเดี๋ยวผมเข้านอนก่อนนะครับ” แล้วมาร์คก็ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องของไอ้บาส
ส่วนผมก็เริ่มง่วงเหมือนกันเลยเดินกลับไปที่ห้อง
พอจะปิดประตูมาร์คก็รีบมาดันประตูไว้ก่อน
“อ้าวมีไรเหรอ” ผมถาม
“เออ ไอ้บาสมันดันล็อคห้องเรียกมันก็ไม่ยอมตื่น ผมเลยมาขอนอนด้วยอ่ะครับ”
“อ้าวเหรอแล้วมันจะล็อคห้องทำไมว่ะ งั้นก็เข้ามาป่ะ” ผมเปิดประตูให้มาร์คเข้ามา
“ผมนอนข้างล่างหล่ะกันนะครับ”
“นอนข้างล่างทำไมมีแต่เสื่อปวดหลังกันพอดี มานอนด้วยกันซิ” ผมพูดเพราะเป็นห่วง
“เตียงมันเล็กเดี๋ยวพี่บั้มพ์นอนไม่สบาย”ผมหันไปมองเตียงของผม มันเล็กก็จริง แต่ก็น่าจะพอนอนได้สองคน
“นอนไปเถอะตัวเราสองคนก็ไม่ได้ใหญ่ นอนได้อยู่แล้ว”
มาร์คเลยขึ้นมานอนกับผม
แต่พอนอนทำไมมันมันเบียดกันจังว่ะ
หน้าผมแทบจะชมกับหน้าของไอ้มาร์คอยู่แล้ว
“พี่แน่ใจน่ะ ว่านอนได้” มันคงเริ่มรู้สึกเบียดเลยถามขึ้นมา
“นอนได้ สบายมาก” ผมเลยจะเขยิบตัวชิดกำแพง
มาร์คเห็นผมเขยิบก็รีบดึงผมตัวไว้ก่อน “ไม่ต้องเขยิบหรอกพี่ ผมนอนได้”
ว่าไงก็ว่างั้น ก็เลยลองนอนนิ่งๆเอาเข้าจริงก็นอนได้น่ะ
แต่ผมกลับนอนไม่หลับติดนิสัยเวลานอนกับคนอื่นแล้วนอนเฉยๆมันรู้สึกแปลกๆ
พอหลับตา ภาพไอ้มาร์คตอนอาบน้ำมันก็เริ่มเข้ามาในหัว
ทำไมหัวกูถึงได้แต่คิดเรื่องแบบนี้ว่ะเนี้ยเพื่อนน้องก็เว้นไว้สักคนเถอะ
ผมพยายามควบคุมอารมณ์ไม่อยากหื่นพร้ำเพรื่อ
แต่แล้วไอ้มาร์คก็เขย่าตัวผมผมเลยลืมตามองมันว่ามันจะปลุกผมทำไม
“มีอะไร” ผมถาม
“เออ เมื่อตอนเย็น ที่ผมจะขอเทียบกับของพี่ผมขอเทียบตอนนี้ได้ป่าว”
“แกจะมาเทียบทำไมว่ะ” อะไรของมันจู่ๆมาขอเทียบอะไรตอนนี้ว่ะ
“ก็ตอนนี้มันแข็งแล้วอ่ะครับเลยจะขอเทียบหน่อย” มันยังไม่เลิกความพยายาม
“แล้วทำไมแข็งว่ะ” ผมงง นอนกันอยู่เฉยๆมันจะแข็ง
“ก็พี่เอาเข่ามาเบียดของผม มันก็เลยแข็ง”เป็นความผิดกูอีก
“ทำไมว่ะถ้าเทียบแล้วใหญ่กว่ากูมึงจะทำไมเหรอ”
“ก็ผมเคยเทียบกับของไอ้บาสแล้วมันใหญ่กว่าแต่ถ้าผมใหญ่กว่าของพี่ ผมจะได้ชนะมันซะที”
ผมแทบจะบ้าตายไม่อยากเชื่อว่าน้องผมเล่นอะไรแผลงๆกับเขาด้วย หวังว่ามันคงไม่เดินรอยตามผมน่ะ
“พวกมึงเล่นอะไรบ้าๆ” ผมด่ามัน แต่ก็ควักเจ้าหนูขึ้นมา
“เดี๋ยวกูขอชักก่อน” แล้วผมก็สนองความต้องการของมัน
ถ้าไอ้บาสใหญ่กว่าของมันของผมที่เป็นพี่ไอ้บาสก็ต้องใหญ่กว่าดิ มันจะวัดทำไมว่ะ
แต่ก็ลองดูไม่แน่ผมอาจจะแพ้มันก็ได้
-----จบตอนที่34----- ตอนที่ 35
ผมชักอยู่นานกว่ามันจะโตเต็มทีผมก็เขยิบตัวไปใกล้กับของมัน
“เอา มาวัดซิ” ผมบอก
“คือ ของผมมันหดแล้วอ่ะรอพี่ชักตั้งนาน” เรื่องมากจริงๆวุ้ย
“แล้วต้องทำไง” ผมพูดออกแนวรำคาญ
“เดี๋ยวผมชักก่อน” มันพูดพร้อมลงมือชัก
“ไม่ต้องเลยเดี๋ยวมึงชักของกูก็หดอีก”
“แล้วทำไงครับ” มันถามอย่างซื่อๆ ผมไม่เข้าใจเลยว่ามันอยากจะวัดทำไม
“งั้นก็ผลัดกันชักจะได้ไม่มีใครหดก่อนกัน”
ว่าแล้วผมก็คว้าเจ้าหนูของมันมันตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ขัดขืน
ผมก็เริ่มชัก แต่มาร์คกลับนั่งเฉยๆ
“แกก็ชักพี่ด้วยดิว่ะ” มันสะดุ้งเล็กน้อย กล้าๆกลัวๆ ค่อยเอามือมาจับของผมรูดขึ้นรูดลงเบาเพราะของผมมันแข็งอยู่แล้ว
ผมก็ใช้วิทยายุทธ์ที่ฝึกมากับคนอื่นเพียงไม่นานของๆมันก็แข็งเต็มที่ แต่ไม่เห็นมันจะหยุดชักให้ผมแล้วเอาจู๋มาเทียบกัน
ปล่อยให้ผมชักไปอย่างนั้นส่วนมันก็ชักให้ผมต่อไป
ผมว่ามันคงเสียวจนลืมไปแล้วมั้ง เพราะเห็นมันครางเบาๆพร้อมหายใจซะแรงเชียว
“เสียวเหรอ” ผมถาม
“คะ ครับ” มันตอบพร้อมก้มหน้าท่าทางจะอาย
“เคยมีอะไรกับใครหรือเปล่า”ผมถามอีกเริ่มตะล่อมเด็กรู้ทั้งรู้ว่ามันไม่เคยแน่ๆเด็กเรียบร้อยขนาดนั้น
มันส่ายหน้า แต่มือก็ยังชักให้ผม
ผมค่อยยื่นๆหน้าไปใกล้ๆ แต่ยังไม่จูบดูท่าทีมันก่อน
มันก็เห็นว่าผมยื่นหน้ามาใกล้ๆแต่ก็ไม่ได้เบือนหน้าหนี้
พอรู้ว่าเด็กมันไม่ปฏิเสธก็เริ่มเลยครับ
เริ่มจากจูบแม้จะเป็นจูบแรกของมาร์คแต่ก็ทำได้ดี อ้าปากให้ผมทะลวงลิ้นเข้าไปได้ง่าย
แล้วผมก็เริ่มไซร้ไปตามตัว ถลกเสื้อขึ้นใช้ลิ้นไปจี้จนจุดอ่อนแรกคือ หน้าอกและหัวนม
แน่นอนเสียงครางดังออกมาตามที่คาดไว้
แล้วก็เริ่มใช้ลิ้นไปหาจุดอ่อนต่อไป
แต่รู้สึกว่าจุดอ่อนของมันอยู่ทุกที่เพราะเอาลิ้นลากไปตรงนั้น เสียงครางก็ดังออกมาตลอด
เลยไปหยุดอยู่ตรงใต้สะดือแล้วเงยมองหน้ามัน มันก็มองหน้าผม
สายตาตอนมันมีอารมณ์ ได้ใจผมสุดๆจากที่มันหน้าตาธรรมดา กลายเป็นว่า ดูหล่อขึ้นมาทันตา
ว่าแล้วก็ก้มหน้าหม่ำของวางตรงหน้าไหนๆเด็กมันก็ครั้งแรก ทำให้มันประทับใจซะหน่อย
ผมทั้งเลียทั้งดูดทั้งรัวลิ้นมาร์คเองก็ทั้งดิ้นทั้งครางแถมจิกหัวผมด้วย แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเข้าใจว่ามันเสียว
นานพอสมควรจนไอ้มาร์คก็แตกคาปากผมซะงั้น ไม่บอกไม่กล่าวเลยนะมึง
“ขอโทษพี่ ผมกลั้นไม่ไหวอ่ะ”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ไปเอาทิชชูมาเช็ดก่อนนะ” ว่าแล้วก็เดินไปที่โต๊ะอ่านหนังสือซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเตียงนอน
คว้าไปหยิบทิชชูแต่แล้วสายตาก็เหลือบไปมองกล้องวิดีโอที่เอาติดตัวมาด้วย
เมื่อกี้ก็ลืมไปไม่ได้กดอัดเก็บภาพไว้คราวนี้อัดเลยดีกว่า ผมก็กดบันทึกทันทีแล้ววางไว้ใกล้ๆกับกล่องทิชชูคิดว่ามันคงไม่เห็นเพราะในห้องมันมืด
ผมกลับมาที่เตียงเขยิบตัวไปนอนใกล้ๆมาร์ค
“เออ ของพี่ยังแข็งอยู่เลยอ่ะ”ผมเริ่มสนทนา เหมือนเป็นการบอกว่าตามึงทำให้กูบ้าง
“พี่จะให้ผมทำให้ใช่ป่าวครับ”มาร์ครู้หน้าที่ แล้วก็ก้มตัวลงไปจัดการให้ผม
เนื่องจากมาร์คเป็นมือใหม่หัดดูดเลยมีปากครั้งเผลอเอาฟันไปขูดกับน้องน้อยของผม
ผมเลยต้องเตือนบ่อยและบอกตลอดว่าให้ดูดให้เลียตรงไหนบ้าง
ทำไปได้สักพัก ก็ดึงตัวมาร์คขึ้นมา
“เออ มาร์คพี่ขอประตูหลังได้ป่าว”ผมพูดพร้อมเอามือเอื้อมไปกอดมาร์ค
“จะดีเหรอครับ คือ ผมกลัวเจ็บ”มันพูดเสียงเบา ทำเอาผมนึกถึงตอนโดยเสียตูดครั้งแรกให้ไอ้ฮัท
“ไม่เจ็บหรอก พี่จะทำเบาๆพี่เอาน้ำยาหล่อลื่นมาด้วย” ผมเตรียมพร้อมเสมอหล่ะครับ
“พี่พกของพวกนี้ติดตัวด้วยเหรอ”มาร์คทำเสียงตกใจ มันคงมองว่ากูหื่นแน่ๆลย
“ก็ต้องมีไว้ พอแกโตแกก็ต้องพกไว้นะไอ้ของพวกเนี้ย” ผมสั่งสอนไอ้มาร์คแล้วก็คลานไปหยิบน้ำยาหล่อลื่นกับถุงยางที่กระเป๋าเสื้อผ้า
พอใส่อุปกรณ์ทุกอย่างเรียบร้อยก็ขึ้นเตียง ให้มาร์คมันหันหลังนอนแอ่นตูด
พอเห็นตูดไอ้มาร์คแล้วน้ำลายไหลเลยครับนานๆจะได้ฟัดตูดบริสุทธิ์สักที
ว่าแล้วก็ใช้นิ้วเข้าไปก่อนนิ้วเดียวไอ้มาร์คยังร้องไม่ค่อยดัง
พอเริ่มเพิ่มเป็นสองนิ้วเสียงร้องก็ดังพอให้ผมเริ่มสยิว
และพอนิ้วเพิ่มเป็นสามนิ้วไอ้มาร์คทั้งร้องทั้งเกร็ง จนผมนึกสงสาร เลยเอาออก
พร้อมเอาของจริงจ่อที่ตูด
“ถ้าเจ็บก็บอกนะ” ผมพูดดักไว้ก่อน
แล้วก็ยัดเจ้าหนูเข้าไปแต่ใช้นิ้วค่อยๆแหวกให้ได้เข้าไปให้ลึกๆ
ผมพยายามค่อยๆยัดเข้าไปโดยดูเสมอว่ามาร์คเจ็บหรือเปล่า
พอยัดได้ไปเต็มที่ก็เริ่มซอยตามอัตโนมัติ จากเบาๆขั้นพื้นฐาน
มาร์คก็ร้องออกมาตามลำคอเล็กน้อยพอเริ่มเร่งสปีด มาร์คก็ร้องดังขึ้นเรื่อยๆ
แต่ผมก็พยายามควบคุมความเร็วไม่ให้แรงเกินความอึดของมาร์คถ้าเป็นไอ้เบนซ์นะซอยถี่ยิบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
แล้วก็เปลี่ยนท่าโดนให้มันนอนตะแคงแต่ผมยังคุกเข่าอยู่
แล้วก็ซอยต่อไป แต่ไม่อยากให้มาร์คโดรเสียบอย่างเดียวเลยเอื้อมมือไปชักให้มาร์คด้วย
ไปๆมาๆชักจนไอ้มาร์คแตกก่อนอีกแล้วคราวนี้ขอถึงตาตัวเองบ้างหล่ะ เลยซอยเร็วขึ้น
เพราะเห็นว่ามาร์คหมดแรงไม่มีแรงร้องออกมาแล้ว
กว่าจะผมจะแตกก็นานอยู่ หมดแรงทั้งคู่แต่ผมถือว่าโชคดี ได้เปิดซิงเด็กอีกหนึ่งคน
ก่อนนอนผมลุกไปเก็บกล้องวิดีโอแล้วกลับมานอนข้างๆมาร์ค
กูทำเด็กเป็นเกย์อีกคนแน่ๆเลย
-----จบตอนที่35-----
| 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2014-11-29 07:41:24
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2014-11-29 08:36:23
โพสต์ 2014-11-29 10:34:57
โพสต์ 2014-11-29 13:13:31
โพสต์ 2014-11-30 18:29:27
โพสต์ 2015-7-9 19:10:31
