เรื่องเกิดเพราะเราต้องเลิกกัน

jinjin23

หวัดดีครับทุคน ขอโทษที่หายไปนาน ช่วงนี้ผมยุ่งอยู่กับงานนะครับ เลยไม่มีเวลามาเล่าต่อ แต่ผมก็ไม่อยากเล่าสักเท่าไรนะ เพราะเป็นเรื่องเศร้าสำหรับผมเลยอะดิ คิดแล้วก็อยากร้องให้อะ ครั้งนี้ผมขอเขียนสองเรื่องพร้อมกันเลยแล้วกันอะ งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ

---------------------------------------

เรื่องที่ 1 เป็นเรื่องต่อจากตอนรับน้องนะครับ

ทุกคนคงจำได้นะว่าผมไปนอนเฝ้าพี่ซินที่ขาเจ็บใช่ไหมครับ และนั้นเป็นเหตุที่ทำให้ผมกับพี่ซิน ต้องจากกัน เพราะแม่พี่ซินดันมาเจอผมนอนกอดกับพี่ซินบนเตียงอะดิครับ ทำเอาท่านช็อคมากเลยอะ ผมก็เข้าใจนะ เพราะไม่มีพ่อแม่คนไหนรับได้อะ กว่าแม่ผมจะยอมรับผมที่เป็นแบบนี้ก็นานพอสมควรแหละ ที่แม่ผมยอมรับได้ก็เพราะผมไม่เคยทำให้ท่านต้องเป็นทุกข์ใจเลยสักครั้งนะสิ ท่านเลยเข้าใจ แต่สำหรับทางบ้านพี่ซินเขาตั้งความหวังไว้กับพี่ซินสูง ก็เลยรับไม่ได้ในเรื่องนี้นะ ผมยังโดนแม่พี่ซินเรียกไปคุย และขอร้องให้เลิกกับลูกเขา โดยที่เขาจะให้ผมทุกอยากเพื่ออนาคตลูกชายเขา ผมได้ฟังผมก็รู้สึกว่า ผมเป็นตัวถ่วงสินะ ผมเลยตัดสินใจที่จะเลิกกับพี่ซิน แต่ผมจะทำไงละ ต้องมาเรียน แล้วก็เจอกันทุกวันอีก ผมนั่งร้องให้อยู่ที่หลังตึกคณะ โดยที่ผมไม่รู้จะบอกเลิกกับพี่ซินแบบไหน แล้วเพื่อนผมที่ชื่อบูม เดินมาหาผม

บูม..."จิน เป็นไรวะ ทำไมมานั่งคนเดียว"
ผม..."ไม่มีไรบูม นายมาหาเรามีไรรึเปล่า"
บูม..."เราเห็นนายเดินหายมาหลังตึกนานแล้วเลยเดินมาดูนะ แล้วนิร้องให้หรอ มีปัญหาไรไหม"
ผมส่ายหน้า ผมกับบูมเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กบูมรู้ว่าผมชอบผู้ชาย แล้วเขาไม่เคยรังเกียจผมเลย แถมยังเป็นที่ปรึกษาให้ผมด้วยเวลามีปัญหา เพราะบูมมีแม่และพ่อเป็นเพศเดี่ยวกันนะสิ ไม่แปลกที่เขาจะเข้าใจผมอะ ตอนผมรู้ผมยังตกใจเลยนะ เพราะแม่บูมสวยมากเลย ไม่คิดว่าจะเป็นกระเทยได้อะ
บูม..."จิน นายไม่เป็นไรแน่นะ เราเห็นนายเดินมากับคุณป้าอีกคนนิ เขาเป็นใครหรอ"
ผม..."แม่พี่ซินนะ พี่รหัสเราไง คือเขาเห็นเรานอนกอดกับพี่ซินนะ"
บูม..."แล้วเขาต้องการไรจากนาย ถึงได้มาหานายละจิน"
ผม..."คือ... "
บูม..."บอกมาเถอะ เพื่อเราจะช่วยอะไรได้บ้าง ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ"
ผม..."ก็ได้ แม่พี่ซินต้องการให้เราเลิกกับพี่เขานะ เราจะทำไงดี"
ผมร้องให้อีกครั้ง บูมเห็นเลยเข้ามากอดปลอบผม แต่ดันเป็นจังหวะที่พี่ซินมาหาผมพอดีอะดิ พี่ซินเดินมากระชากผมออกจากบูม แล้วถามว่านิมันอะไรกัน ผมกำลังจะบอกว่าบูมเป็นเพื่อนผม แต่บูมกับแย่งพูดขึ้นมาก่อน
บูม..."ผมเป็นแฟนกับซิน ผิดด้วยหรอที่กอดกัน"
ผมมองหน้าบูม กับพี่ซินสลับกัน ผมรู้ว่าตอนนี้พี่ซินโกรธมาก แล้วหันมาตะคอกใส่ผม
พี่ซิน..."นิ มันอะไรกัน จินบอกว่ายังไม่มีแฟนไม่ใช่หรอ"
ผม..."คือ..ผม..."
บูม..."เขาไม่กล้าบอกพี่มากกว่า เพราะพี่เป็นพี่รหัสเขานิ เขาก็เกรงใจพี่สิ ที่นี้รู้แล้วก็เลิกยุ่งกับแฟนผมได้แล้ว"
ผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับที่นี้ พี่ซินไม่พูดอะไรแต่ต่อยเข้าที่หน้าบูมเต็ม ๆ ครับ ผมต้องรีบเข้าไปห้ามก่อนที่บูมเพื่อนผมจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ แต่ผิดถนัดครับ ผมโดนตบไปด้วยครับ
พี่ซิน..."แหมมม รักกันจริงนะ อีกคนโดนต่อยก็มีคนเข้ามาช่วยก็สมควรนะ ที่กล้ามากหลอกกูนะ จำไว้ ถึงกูจะเป็นพี่รหัสมึง กูก็ไม่คิดว่ามึงเป็นน้องรหัสกูอีกแล้ว เพราะมึงทำร้ายหัวใจกู ไอ้จิน"
พี่ซินพูดเสร็จก็เดินจากไปเลยครับ ผมพยุงบูมลุกขึ้นแล้วขอโทษแทนพี่ซิน แต่บูมกับบอกว่า
บูม..."ไม่เป็นไรยังไงเราก็เพื่อนกัน มีไรก็ต้องช่วยเหลือกัน"
ผม..."แล้วทำไมนายถึงพูดแบบนั้นละ"
บูม..."ก็เราคิดว่ายังไงนายก็ต้องเลิกกับพี่เขาอยู่แล้วไม่ช้าก็เร็ว แล้วมันก็เป็นเหตุผลพี่ดีที่จะเลิกกับพี่เขานิ เราก็เลยพูดแบบนั้นอะ"
ผม..."แต่ยังไงเราก็ต้องขอบใจนายนะ ที่ช่วยเรานะ กับกันเถอะ"
ผมกับบูมก็กลับบ้าน หลังจากนั้นผมก็ถูกรุ่นพี่เรียกพบและถามว่าเกิดไรขึ้นทำไมพี่ซินขอเปลี่ยนน้องรหัส ผมไม่พูดอะไรนอกจากบอกว่าผมไม่สมควรเป็นน้องรหัสพี่ซิน และพี่ซินก็ไม่สมควรที่จะมีน้องรหัสอย่างผม เพราะผมไม่ดีพอ ทำให้รุ่นพี่บอกผมว่าผมจะไม่มีพี่รหัสแล้วนะ เพราะทุกคนมีน้องรหัสครบทุกคนแล้ว ส่วนพี่ซินอาจจะอยู่ที่นี้อีกไม่นาน แล้วเราจะเอาไง ผมก็ตอบไปว่า ไม่เป็นไรครับ ผมมันไม่ดีพอครับ ไม่สมควรมีพี่รหัสอยู่แล้วครับ ขอโทษรุ่นพี่ทุกคนครับ แล้วผมขอตัวนะครับ ผมเดินออกมาโดยไม่หันกับไปอีกเลย เพราะผมรู้ว่าถ้าอยู่นานกว่านี้ได้ร้องให้ให้ทุกคนเห็นแน่ ๆ เลย แต่ผมก็ยังสงสัยกับคำพูดที่พี่เขาพูดกันว่าพี่ซินจะอยู่อีกไม่นานหมายถึงอะไร เรื่อนผ่านมากราว 2 อาทิตย์ได้ แม่ของพี่ซินมาพบผมอีกครั้ง ผมตกใจว่าแม่พี่ซินมาหาผมทำไม เธอมาขอบคุณที่เลิกกับลุกเขา แล้วตอนนี้ลูกเขากำลังจะไปเรียนต่อเมืองนอก ทางนั้นตอบรับมากแล้ว แล้วเธอก็ยื่นซองให้ผม ผมงงแล้วรับมาดูมันคือเงินจำนวนหนึ่ง ผมกำลังจะส่งคืนแล้วปฏิเสท แต่พี่ซินดันเดินมาเห็นพอดี ทำให้ผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับงานนี้
พี่ซิน..."เป็นเพราะเงินสินะ จิน ที่นายอยากได้ถึงกับลงทุนบอกเลิกกับฉันเนี่ย แม่เสนอให้เท่าไรละ"
แม่พี่ซิน..."ไม่ใช่นะ นิ แม่ให้น้องเอง ไม่ได้เสนอ แล้วน้องก็ไม่ได้ร้องขอด้วย แต่น้องทำเพื่ออนาคตของลูกนะ"
พี่ซิน..."อนาคตผม เข้าใจแล้ว ฉันให้นายไม่ได้สินะ เลยต้องให้แม่ฉันสนองให้นะ แต่ช่างเถอะ ยังไงสะ ฉันก็จะได้ไปให้พ้นหน้านายอยู่แล้วละ จิน"
ผม..."ครับ งั้นผมคืนให้นะครับ แล้วก็ขอให้พี่โชคดีครับ ผมลาละครับ"
ผมเดินออกจากตรงนั้นทั้งน้ำตา แล้วไม่คิดจะหันกับไปด้วย ผมเข้าใจแล้วละที่ผมทำไปมันผิดมากเลย แต่ยังไงสะคนเราก็ต้องก้าวเดินต่อไปสินะ ส่วนผมกับบูม ก็ยังคงเป็นเพื่อนกันต่อไป แต่ผมอิจฉาบูมนะ ที่ครอบครัวของแฟนเขารับเขาได้ แถมแฟนบูมยังหล่อด้วยอะ ผมละโครตอิจฉาเพื่อนคนนี้จัง แต่ก็ดีใจกับเขาด้วยนะ ที่เจอเนื้อคู่อะ เรื่องนี้ก็จบเท่านี้แหละครับ

-------------------------------------------------------

เรื่องที่ 2 เป็นเรื่องต่อของผมกับต้าครับ

มาต่อเรื่องที่สองกันเลยดิกว่าครับ ผมกับต้าทำงานและคบกันมานานพอสมครวนะครับ แต่ก็มีเหตุจำเป็นที่ทำให้ต้าต้องกลับไปบ้านเกิด เพราะพ่อกับแม่ของต้าต้องการให้ต้าไปช่วยกิจการของเครือญาติ เลยทำให้ต้าต้องย้ายไปอยู่บ้าน และพ่อแม่ต้าก็ดันหมั่นหมายต้ากับลูกสาวของเพื่อนเพื่อผลประโยคทางธุรกิจ ตอนแรกต้าก็ไม่ยอม แต่พอรู้เหตุจำเป็นเลยทำให้ต้องยอม ผมก็เข้าใจและถอยหางออกมา เพราะไม่อยากทำให้ต้าต้องลำบากใจ แต่ผมกับต้าก็ยังคงเป็นเพื่อนรวมโลกกันต่อไปนะครับ เลยทำให้ผมกับต้าจากกันด้วยดีอะ

-----------------------------------------------------------

จบแล้วครับทั้งสองตอน ยังไงก็ฝากผลงานไว้ด้วยนะครับ

เรื่องที่ลงไว้แล้ว

                    1.  ประสบการณ์ในแท็กซี่ (ก๊อปมา ถ้าซ้ำขอโทษด้วยครับ)

                    2.  Kinbaku ซ้ำขอโทษด้วยนะ (การ์ตูน)

                    3.  Kinbaku 2 ถ้า ซ้ำขอโทษด้วยอะ  (การ์ตูน)

                    4.  Lock Out ถ้าซ้ำขอโทษด้วยครับ (การ์ตูน)

                    5.  Kyuujitsu to satou ถ้าซ้ำขอโทษด้วยนะ (การ์ตูน)

                    6.  Reborn - Aqud Dolce ถ้าซ้ำขอโทษด้วย (การ์ตูน)

                    7.  Reborn - Aqud Dolce 2 ซ้ำก็ขอโทษด้วยอะ (การ์ตูน)

                    8.  Master ตอนที่ 1 ซ้ำขอโทษด้วยครับ (การ์ตูน)

                    9.  Master ตอนที่ 2 ซ้ำขอโทษด้วยครับ (การ์ตูน)

                    10.  เรื่องที่เกิดเพราะเป็นไข้

                    11.  เรื่องเกิดเพราะไปทำงานที่พัทยา

                    12.  เรื่องเกิดเพราะอยากเที่ยวทะเล

                    13.  เรื่องเกิดเพราะทำงานล่วงเวลา

                    14.  เรื่องเกิดตอนรับน้อง 1

                   15.  เรื่องเกิดตอนรับน้อง 2

แล้วจะเอาประสบการณ์ ต่อ ๆ ไปมาให้เล่าให้ฟังอีกนะครับ โปรดติดตามด้วยครับ

    ขอคำ "ขอบคุณ" ด้วยนะครับ    

moo2010

ขอบคุณครับท่านพี่

thaiboy2012

ขอบคุณครับ

manowbom

ชอบมากคับ

nattapongsang

ขอบใจมากมายก่ายกอง

wapachrsha

ขอบคุนมากมายเลย

dung

ขอบคุณครับ

kaalin

ขิบคุนครับ

pomey

ขอบคุณคร๊าบบบ

Badboys

ขอบคุณคร๊าบบบ

mononote

ขอบคุณคับ

anesia149

ขอบคุณครับ

nutnakub

ขอบคุนครับ

oheimjung

ขอบคุณคัรบ

12451

ขอบคุณครับ

witeak

ติดตามครับ

Ying2510

ขอบคุณครับ

thaikikung

ขอบคุณครับ

jiro11

ขอบคุณครับ

jiro11

ขอบคุณครับ