รอรักพ่อเพื่อน

Kriayngkrai

      ในสมัยเด็ก หลายๆคนคงมีเพื่อนที่สนิทที่สามารถไปมาหาสู่ เข้านอกออกในบ้านได้อย่างสบายเลยใช่ไหมครับ  ผมก็มีครับ  ไอ้หยกเพื่อนผม เราโตมาด้วยกัน บ้านก็อยู่ไม่ห่างกันเท่าไร   เราจะเจอกันแทบทุกวันไม่บ้านผมก็บ้านหยก  วิ่งเล่นกันในตลาด  เล่นน้ำกันในคลองข้างหมู่บ้าน  ยิงนกตกปลา ด้วยกันมาตลอด พ่อของหยกก็แทบจะเป็นพ่อผมด้วยเช่นกัน
พ่อหยก แกเคยทำงานเป็นทหารมาก่อน  แต่ไม่รู้ทำไมแกต้องออกจากทหารมาขายก๋วยเตี๋ยว ขายข้าวแกงแบบนี้  ด้วยที่แกเคยเป็นทหารมาก่อน ทำให้หุ่นแกออกแนวบึกๆตันๆ ตัวเต็มไปด้วยขน   สมัยเด็กๆผมจะมีความสุขมากที่ได้กอดกะพ่อของหยก จะลูบขนที่แขน  ขนที่อกแกเล่นประจำ   จุดเปลี่ยนของชีวิตของผมกะครอบครัวของหยกก็เกิดขึ้น   แม่ของหยกเสียครอบครัวหยกเศร้ากันมาก ผมเห็นพ่อของหยกผู้ชายตัวใหญ่หนวดเคราเต็มไปหมด  หน้าตาดุๆของแกตอนนี้นั่งร้องไห้อยากกะเด็ก  แกเห็นผมปลอบหยกที่เป็นเพื่อนกัน  แกลากผมกะหยกไปกอด...”ไอ้อ้วน  อารักเรานะ เราเป็นเหมือนครอบครัวคนหนึ่งของอานะ “เสียงที่สั่น น้ำตาที่ไหน ผมเข้าใจผมสงสารพ่อหยก อานพ จับขั้วหัวใจ จนผมต้องร้องตามออานพและหยกไปตามๆกัน ........หลังจากงานศพแม่หยกได้ไม่นาน ผมถูกส่งไปเรียนโรงเรียนประจำ หยกก็ตั้งใจเรียนมากขึ้นหวังจะเป็นนายร้อยกะเค้า   ในที่สุดหยกก็ทำได้อย่างที่หวัง สิ่งที่หยกฝากไว้ก่อนไปเรียนโรงเรียนเตรียมทหารก็คือ ฝากพ่อมันด้วย
     เวลามันก็หมุนผ่านไป ผมจากเด็กนักเรียนกลายเป็นนักศึกษา ผมก็ยังทำตามที่ได้ให้ไว้กะหยกผมยังแวะเวียนไปบ้านหยก ไปเป็นลูกมือพ่อหยกทำกับข้าวประจำ  “อ้วนวันนี้มาแต่วันเลยไม่มีเรียนรึไง”อานพพูดเมื่อเห็นผมเดินเข้าร้านมา “ยังอะพ่อนพ ช่วงนี้ที่มหาลัยอาจาร์ยมีสัมมนากัน เค้าเลยหยุดให้อะครับ” ผมเดินไปล้างมือ เพื่อมาช่วยอานพทำอาหารขาย ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองไหมที่เห็นอานพมีความสุขทุกครั้งที่ผมไป “กินข้าวมายัง วันนี้พ่อทำ ต้มขาหมู กะผัดกระเพราะไว้ด้วยนะ”ที่แกพูดมานั้นอะของโปรดผมทั้งนั้น  “เดี๋ยวก่อนก็ได้ครับพ่อเดี๋ยวเตรียมของเสร็จแล้วค่อยกิน” ผมตอบไป  คนที่ไม่รู้จักเรา ก็จะนึกว่าผมกะอานพเป็นพ่อลูกกันจริง จนบ้างครั้งพ่อผมเองยังบ่นเลยว่านี้เค้ายกลุกชายเค้าให้บ้านนี้ตั้งแต่เมื่อไหร เราสองคนช่วยกันจัดแจงของที่เตรียมไว้ ก่อนที่อานพจะลงมือจัดการทำให้มันเป็นอาหารขึ้นมา  ผมใช้เวลาว่างที่มีอยู่กะอานพสะส่วนใหญ่ตั้งแต่เช้ายันเย็น   ความรู่สึกตอนนี้มันรู้สึกมากกว่า พ่อของเพื่อนแล้ว เรื่องหยกเองก็ไม่น่าจะรู้  
    “อ้วน เย็นนี้กินอะไร หยกมันจะกลับมาวันนี้นะ  เดี๋ยวพ่อทำไว้ให้  “ ผมลืมไปเลยว่าทุกๆหนึ่งเดือนหยกจะกลับบ้านที่หนึ่ง ทั้งๆที่มันควรจะกลับทุกอาทิตย์ แต่ก็เพื่อนกันมันก็เคยบอกว่ามันมีผู้หญิงที่ชอบอยู่  อยากอยู่ข้างๆเค้า  เห็นว่าพ่อมันมีผมอยู่ด้วยเลยหมดห่วง แต่ผมก็ไม่วายที่จะด่ามันทุกครั้งที่มันบอกเลือนกลับบ้าน “อะไรก็ได้พ่อนพ เอาที่ไอ้หยกมันชอบละกัน “ผมตอบ   “สักเย็นเดี่ยวผมไปรับไอ้หยกให้นะพ่อนพ “ “เออดีๆจะได้ไม่รีบเก็บร้าน   เฮยวันนี้ทำไมมันร้อนจังเลย” อานพไม่พูดเปล่า ลุกขึ้นถอดเสื้อต่อหน้าผม  ขนที่หน้าอก เปลียกไปด้วยน้ำเหงื่อแต่แกไม่มีกลิ่นเหงื่อให้เหม็น  ผมมองตาค้างเพราะมันเป็นภาพที่เซ็กซี่จริงๆ   นานแล้วตั้งแต่ผมไปเรียนโรงเรียนประจำจนผมกลับมาอยู่บ้านผมไม่เคยได้กอดอานพอีกเลย  อย่างมากก็แค่จับแขน  “อ้วนมองนานไปแล้วลูก พ่อเขินเป็นนะ ทำไมจะไปอาบน้ำกับพ่อด้วยรึ “ ผมอึ่งกะสิ่งที่อานพพูดออกมา แต่ก็นะ แต่ก่อนก็อาบน้ำด้วยกันสามคนบ่อยๆแต่ก็นานมาแล้ว “พ่อนพก็  ผมมองเพราะพ่อนพหุ่นดี ถ้าผมหุ่นดีแบบพ่อนพนะป่านี้มีแฟนไปแล้ว  ฮ่าๆ”ผมหัวเราะแก้เขิน “ แกเดินมาใกล้ ทำท่าเหมือนเบ่งกล้ามให้ดู ผมแทบหัวใจจะวายตาย นี้ถ้าอานพรู้ว่าผมชอบผู้ชาย  แถมรักแรกยังเป็นอานพอีกเนียแกจะยังคุยกะผมอยู่ไหม   “ไปอาบน้ำเลยพ่อร้อนก็ไปอาบน้ำ มายื่นใกล้ๆแบบนี้เหม็นเหงื่อ(ปากไม่ตรงกะใจจริงๆเลยตรู)” อานพทำท่าดมกลิ่นตัวเองก่อนหัวเราะ “เออ  ไปอาบน้ำก่อนนะ ดูหน้าร้านให้ด้วย เปลี่ยนใจมาอาน้ำกะพ่อก็เรียกละ ฮ่าๆๆๆ” แล้วอานพก็เดินขึ้นบ้านไป ปล่อยให้ผมอารมณ์ค้างนั่งเฝ้าหน้าร้านคนเดียว
      “เฮยหยกทางนี้ๆ” ผมตะโกนเรียกเพื่อนรักของผมที่ท่ารถ  คนที่ท่ารถจะมองที่หยกเป็นส่วนใหญ่เพราะในหมู่บ้านเราไม่ค่อยที่จะมีนักเรียนนายร้อยสักเท่าไรถึงแม้หยกเองจะถอดเสื้อ(ชุดเต็มยศ) ออกแล้วก็ตาม “สวัสดีครับท่านตำรวจ จะจับผมไหมครับวันนี้มารับท่านแต่ผมลืมเอาหมวกกันน๊อกมา” ผมแซวเพื่อนรักผม “ไอ้ห่า...เรียกสะดังเลย****อายคนนะไอ้อ้วน****แม่งกวนตรีนอะ”หยกชกที่แขนผมเบาๆ(เบาของมันคือเจ็บของผมละ) “ไปๆขึ้นรถพ่อรออยู่” ผมบอกมัน   เราสองคนคุยกันหลายต่อหลายเรื่องถึงแม้บ้างครั้งจะมีโทรคุยหากันบ้างแต่ก็ไม่บ่อย  หยกมักจะถามเรื่องผมกับพ่อของเค้าว่าเป็นไงกันมั่ง ผมก็ไม่เข้าใจความหมายในสิ่งที่มันถามเท่าไหร  แต่ก็ตอบกลับไปว่าก็ดีไม่ได้ทะเละ  อะไรแบบนี้เสมอๆ  หยกเองก็เล่าเรื่องแฟนของเค้าให้ฟังว่าเป็นพยาบาล เธอสวย แต่ดุ ทำให้มันจีบใครอีกไม่ได้เลย แต่มันก็รักสาวพยาบาลคนนี้จริงๆ มันชอบถามผมเสมอๆว่าทำไมยังไม่มีแฟนสะที ผมก็ได้แต่ตอบไปเหมือนทุกครั้ง ว่าผมดูไม่ดีผมอ้วน  ผมดำ ผมปากหมา อะไรที่คิดได้ก็บอกไป แต่หยกก็มักจะทิ้งท้ายว่า “อ้วนแกรอใครอยู่หรือเปล่า” ผมได้แต่เอาคำนี้ของหยกไปคิดประจำว่าผมรอใครอยู่ ใครของหยกนี้คือใคร หยกเป็นคนฉลาดมักมองอะไรแตกก่อนผมเสมอๆ ซึ่งผมก็เก็บความสงสัยไว้ในใจ
      ค่ำวันนั้นเราฉลองกันนิดหน่อย  วันนี้ดูอานพมีความสุขมากเป็นพิเศษ   เพราะหยกลูกชายคนเดียวได้กลับมาเยี่ยมบ้านสักที่ อีกไม่นานหยกก็จะเรียนจบ  กะจะมาเป็นตำรวจที่ตัวอำเภอ ส่วนผมก็จะเรียนจบไล่ๆกะหยกเหมือนกัน ผมก็คิดจะมาเปิดร้านกาแฟ ไม่ก็สวนอาหารเล็กๆในหมู่บ้านของเรา  “พ่อ หยกใกล้จะจบแล้ว พอหยกจบไปทาบทามสาวให้หยกหน่อยนะ”ไอ้หยกพูดหน้าตาย ผมนี้งงไปเลยนี้มันตกลงจะเอาคนนี้แน่ๆรึ   “ดูกันให้ดีก่อนเรายังเด็ก เค้ายังเด็ก ดูกันนานๆไม่เสียหายนะ”อานพพูด “พ่อดูใจกะแม่นานไหม “ ไอ้หยกถามมองหน้าอานพตาใส่ “อะไอ้นี้ ก็ไม่นานหลอกพ่อพาแม่แกหนี “ อานพตอบแบบอายๆ “ก็ตอนนั้นข้าจน  แถมในท้องแม่แกยังมีแกอยู่ด้วย”อานพลูบหัวหยกเบา ผมได้แต่มองแล้วนึกอิจฉาหยกขึ้นมานิดๆ “แล้วพ่อไม่คิดจะมีใหม่รึ นี้มันก็นานหลายปีแล้วนะพ่อ  “ หยกถามแล้วมองมาทางผม  อานพมองทางผมมั่ง แล้วพูดว่า” อยากอยู่นะเจอคนสนใจอยู่คน แต่ขอดูอีกนิด” พ่อลูกสบตากันแล้วหัวเราะ อะอาว****เป็นสวนเกินรึเนีย   “อานพใครอะที่อานพชอบอะบอกมั่งดิ  ผมอยู่กะอาแทบทุกวันผมยังไม่รู้เลย”  “อะอะ  เรื่องของผู้ใหญ่เค้าเด็กไม่เกี่ยว  ฮ่าๆๆๆ” อานพสวนผมทันที  ผมได้แต่คิดในใจ  ใครหนอที่อานพชอบ แต่ก็แอบเจ็บที่ใจนิดๆ
     “ไงละเรื่องของผู้ใหญ่ๆ แป๊บเดียวพับไปสะละ  “ผมบ่น ขณะช่วยกันกะหยกพยุงอานพขึ้นไปนอนบนห้อง
“หยกแกเช็ดตัวพ่อด้วยนะ  “ผมสั่งมัน “เฮย ****เช็ดเถอะ ****จะไปโทรหาแฟนหน่อย ยังไม่ได้รายงานเลย “ อะอาวไอ้ลูกทรพี ไงงั้นอะ  ผมคิดในใจ “****ทำได้ดีกว่า****อะ****รู้ “ แล้วมันก็เดินลงจากบ้านไปนั่งโทรศัพท์ที่โต๊ะหน้าบ้าน  อาวแล้วไงใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะนานแล้วที่ไม่ได้เห็นอานพไม่ได้สติอย่างงี้  อยากจะเข้าไปกอดไปจูบเสียนี้กะไร  แต่ความดียังคงมีอยู่ผมตั้งสติ  เดินไปเอาขันมาใส่น้ำหยิบผ้าเช็ดตัวของอานพมาชุบน้ำเช็คตามใบหน้า แก้มทั้งสองข้างของแกเต็มไปด้วยหนวดและเครา ผมเอามือลูบเล่นเบาๆ มันแข็งๆสากๆแต่ก็มีความสุขที่ที่ได้ลูบหนวดแก  จากนั้นผมค่อยถอดเสื้อยืดที่แกใส่ มันถอดยากมากเพราะแกนอนหลับไปแล้วแต่ก็ไม่ยากสำหรับผม ตอนนี้อานพ นอนโชว์แผงอกที่เต็มไปด้วยขนจากอกบนลงไปถึงในกางเกง ผมค่อยเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามตัวแก  อยากจะเข้าไปกอดแกเหลือเกินแต่ก็ไม่อยากจะเสียวันเวลาดีๆความรู้สึกที่ที่ผ่านมา ได้แต่อดใจไว้   ผมค่อยๆปลดเข้มขัด ค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นของแกออก  มันทำให้เห็นกางเกงในตัวจิ๋วที่แกนุ่น ภายในมีก้อนกลมๆใหญ่ๆขดอยู่ผมอยากที่จะจับมันเหลือเกิน และแล้วความดีในใจของผมก็แพ้ความเลวที่มีอยู่ผมกัดฟัน เอื้อมมือไปหวังจะสำรวจภายในกางเกงในตัวจิ๋ว “ ไอ้อ้วน****เสร็จยังลงมาหา****หน่อย” ผมสะดุ้งเล็กน้อย ไอ้หยกตะโกนเรียกผมจากข้างล่าง ทำให้ผมสติดกลับคือมา ผมมองร่องอานพ ที่มีแต่กางเกงในตัวจิ๋วอีกครั้งก่อนจะเดินไปเอากางเกงบอลของแกมาใส่ให้ ห่มผ้าให้แก  แล้วลงไปหาคุณชายหยกที่นั่งคอยผมอยู่หน้าบ้าน
    .”เรียกสะดังเชียวกลัวชาวบ้านเค้าไม่ลงมาด่ารึไง”ผมด่ามันขณะที่เดินไปหามันที่โต๊ะ “ทำไรอยู่****นานจัง “ มันมองสงสัย “ก็เช็ดตัวดิ พ่อแกตัวใหญ่จะตาย  อะอะมีไรจะคุยว่ามา”  ผมรีบตัดบท ผมนั่งลงจุดบุหรี่ดูด ถึงแม้ไฟจากในบ้านจะส่องมาที่โต๊ะนี้ไม่สว่างเท่าไหรนัก แต่ผมก็เห็นแววตาที่หยกมองผมได้ดี ดูกังวล และมีเรื่องอยู่ในใจ   “ไอ้อ้วน......แก........เออ ****จะพูดไงดี****” หยกทำท่าคิด “ เออ อะไรละ มีอะไรก็ว่ามา เราเพื่อนกันนะ” ผมจับที่แขนมัน” ไอ้อ้วน แกชอบผู้ชายใช่ไหม.......”ผมนิ่งอึ่ง อ้าปากค้าง..”เฮย............อะไรเนีย   พูดอะไร ไอ้หยก”  หยกสบตาผม “ ไอ้อ้วนเราอยู่กันมาทำไมกรุจะดูแกไม่ออก “ ผมนิ่งคิด คงหลอกหยกไม่ได้จริงๆ อย่างที่บอกหยกเป็นคนฉลาดมองอะไรแตกก่อนผมเสมอ ผมกลัวที่จะเสียเพื่อน ที่สำคัญไม่อยากเสียอานพไป  “หยก กรูขอโทษนะ ใช่กรูชอบผู้ชาย “ หยกไม่มีท่าทีตกใจ แต่มันยิ้มที่มุมปากออกมา “สรุปคนที่แกรอ คือกรูใช่ปะ.....” มันยิ้มแทบจะเห็นฟันครบ32เลยที่เดียว  ผมลุกขึ้นขยับเข้าไปหาหยก ใกล้ๆ  ผมก้มหน้าลงจ้องตากะมัน “เพีย๊” ผมตบที่เกรียน(หลังหัวสวนที่ตัดสั้น)ของมันหนึ่งที “ถึงกรุไม่หล่อแต่กรูก็เลือกนะ ใครเค้ารอแก “ หยกหัวเราะ “งั้นก็รอพ่อกรูอะดิ” วันนี้หยกทำให้ผมตกใจหลายเรื่อง  แต่เรื่องที่ตกใจที่สุดไม่ใช่มันรู้ว่าผมชอบผู้ชาย  แต่มันรู้ว่าผมชอบใครและรอใครอยู่......... ผมไม่ตอบมัน  “กรุกลับบ้านละไม่อยากคุยกะแกละ ไร้สาระ” ผมเดินหนีมันขึ้นมอไซค์ หยกมันยังเดินตามมา”เฮย ....****ไม่ได้ว่าอะไร  ****ไม่ได้รังเกียจ****สะหน่อย “ ผมไม่ตอบหยก บิดมอไซค์  หนีไป   หยกมันยังตะโกนตามหลังอีก” เฮยไอ้อ้วนไหนว่าจะนอนกะ****ไง”  ผมแทบจะไม่ได้ยินสิ่งที่หยกตะโกน ผมบอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน ทั้งอายทั้งกลัว กลัวหยกจะไปบอกอานพ กลัวอานพเกลียด   กลัวจะไม่ได้เจอ คิดไปต่างๆนา จนผมขับรถเลยบ้านตัว(อีกแล้ว)
     “เฮยแปลกนะวันนี้ลูกเราอยู่บ้านไม่เป็นลูกบ้านโน้นแหะวันนี้” พ่อผมแซว  “ไงทะเละกะหยกมารึ เหมือนวานยังเห็นนั่งรถซ้อนท้ายกันอยู่” พี่ผมแซว ผมไม่ตอบอะไร  วันนี้มันลอยๆยังไงไม่รู้ หัวมันเบลอๆ “พี่ถ้าใครมาถามหาผมบอกผมไปมหาลัยนะ “ แล้วผมก็ดินออกจากบ้านไป  ทั้งที่เป็นวันเสาร์  ผมไม่รู้จะไปไหน อยากหลบหน้า ไอ้หยก กะอานพ คิดเรื่องต่างๆนานา  “อาวไอ้อ้วน วันเสาร์ยังมามหาลัยอีกขยันนะ  แต่ก็ดีจะโทรไปหาพอดี” พี่ยอดรุ่นพี่ที่คณะกล่าวทัก “ ดีครับพี่ มีอะไรให้น้องคนนี้รับใช้” “ กลับบ้านไปเก็บกระเป๋า  เย็นนี้เราจะไปค่ายอาสากัน  พี่ลาอาจาร์ยที่คณะให้หมดละ อาจาร์ยจะเอาผลงานด้วย  เออ แล้วก็ อาจาร์ยกิตติ แกให้เราเก็บข้อมูลชุมชนไปให้แกด้วย  ไปห้าวันโอเค แต่ไงก็ต้องไปอะไปๆ”  ผมยื่นงงเล็กน้อย อะนี้มันเรื่องพุดจริงหรือพูดเล่นเนีย หรือเพราะซวยดันมานั่งอยู่ที่คณะคนเดียว แต่ในใจก็ดีจะได้ลืมๆอะไรได้บ้างจะได้หลบหน้าสองคนนั้นได้เนีย   ตกเย็นพี่ยอดขับรถมารับที่บ้านผมบอกกล่าวกับที่บ้าน ว่าผมไม่อยู่หลายวัน “ไอ้อ้วน แกบอกบ้านโน้นเค้ายังว่าจะไม่อยู่ เดี๋ยวอานพก็มาด่อมๆมองๆอีกพี่ละสงสารแก “พี่ชายผมถาม  “บอกแล้ว ไปนะพี่” ผมโกหกออกไป ตอนนั้นคือใจอยากจะหายไปจากตรงนี้   ให้เร็วที่สุด  พี่ยอดขับรถผ่านบ้านอานพ ผมเห็นไฟเปิดอยุ่ อานพคงกำลังทำกับข้าวให้หยกกิน ผมได้แต่มองจนบ้านอานพค่อยๆหายไปจากสายตา
      สิบแปดสายที่ไม่ได้รับ หยกโทรหาผม  แล้วก็หนึ่งข้อความที่มันทิ้งไว้ให้ บอกว่า “ เป็นอะไร  กรูกะพ่อเป็นห่วง  อาทิตย์หน้า****จะกลับมา แล้วคุยกัน ไปหาพ่อด้วย เค้าห่วงแกมาก หยก”  ผมอ่านแล้วผมก็สับสนในใจ จะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่พอเห็นหน้าหยกที่รู้ความลับของผมแล้วก็เกิดกลัวขึ้นมา  อาการคิดไปเองของผมเนียแก้ไม่หายจริงๆ   ผมมาอยู่ที่ค่ายสามสี่วัน  ไม่มีโทรศัพท์ดังสักครั้งหนึ่ง ไม่ใช่ไม่มีใครโทรหาหลอกครับ แต่มันไม่มีสัญญาณ ตั้งหาก ผมก็พอตัดใจทำใจได้บ้างแล้ว งานที่ค่ายมันก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมาก แต่งานที่อาจาร์ยกิตติให้ทำอะยุ่งกว่าเพราะต้องเก็บข้อมูลหลายๆอย่าง   “ไงเหนื่อยไหม” พี่ยอดถาม “งานค่ายไม่เหนื่อยหลอกพี่ แต่งานที่ฝากทำนี้เหนื่อยกว่า  “ผมตอบ “เอาน่าเดี่ยวแกก็มีค่าขนมให้เองละ  ว่าแต่ไอ้อ้วนแกเป็นไรหรือเปล่า  ทะเลาะกะแฟนรึเปล่า”  ตอนนั้นผมคงสุดจะกลั้นแล้วมั้ง การอดทนเก็บเรื่องทุกใจไว้คนเดียวเนีย มันทรมาร ผมเลยระบายกะพี่ยอดจนหมด  (ตัวพี่ยอดเองก็รู้ว่าผมชอบผู้ชาย แต่ไม่รู้ว่าใคร)  “ไอ้อ้วน แล้วแกจะเก็บความรู้สึกแกไปจนวันตายเลยรึ****   ถ้าเป็นพี่นะ พี่จะขอชนสักครั้ง ขอให้ได้พูดความรู้สึกข้างที่มีออกมา  จะได้รู้กันไปว่ารักไม่รัก  ดีกว่าเก็บจนต้องฝั่งลงโลงไปไปพี่ไม่เอาหลอก ไม่พูดเค้าก็ไม่รู้สิว่าเรารู้สึกยังไง”  ฟังเหมือนนิยาย แต่มันก็เป็นความจริงอีกอย่าง  ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะโทรหาอานพ  “ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ” เออ ลืมไป แถวนี้ไม่มีสัญญาณ  
     “เฮยไอ้อ้วนงานเสร็จแล้วจะกลับก่อนไหม” พี่ยอดถามผม “ยังไงก็ได้พี่  ผมยังลอยๆอยู่เลย  “ พี่ยอดปลอบใจ “เอาน่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด จะช้าหรือเร็วแค่นั้นละ” ผมยกมือไว้พี่ยอด”สาธุ ไม่น่ามาเรียนมหาลัยเลยไม่ไปเรียนพระธรรมสะเลยดีกว่าไหมพี่ “  พี่ยอดหัวเราะ กระโดดหวังจะเตะผมแต่ผมรู้ทันวิ่งหนีไปวิ่งหนีมา  “พี่ๆมีคนมาหาพี่อ้วนอะ”  รุ่นน้องเปิดประตูเข้ามาบอก ผมกะพี่ยอดอยู่ในสภาพกอดกัน (แต่กอดกัน คืออีกคนกอดอีกคน แต่อีกคนกำลังจะหนีอีกคน)แต่คนที่มากะรุ่นน้องนั้นด้วย”พ่อนพ “ผมหลุดปากออกไป ภาพที่เห็นคงมีคนเข้าใจผิดกันมั่งละ  สายต่อของอานพเห็นได้ชัดว่าจะกินเลือดกินเนื้อกันเลยทีเดียว  “พ่อมารับกลับบ้าน “ เสียงแข็ง ไม่มองหน้าผม แต่กลับมองหน้าพี่ยอดแทน   แกเดินเข้ามาใกล้ผมจับแขนผมบีบอย่างแรง  “กลับบ้าน” คนเดียวที่อานพพูด  ผมหันไปมองพี่ยอด  พี่ยอดได้แต่ยื่นงง  ผมก็คงงไม่ต่างจากพี่ยอดเท่าไหร  ทำไมพ่อนพถึงต้องอารมณ์เสียด้วย  นานแล้วที่ไม่เห็นแกโกรธขนาดนี้ ครั้งสุดท้ายที่เห็นคือตอนที่ผม กะหยก หนีไปกินเหล้าด้วยกันครั้งแรก แกโกรธมาก ผมกะหยกโดนตีกันก้นลายเลย  แถมที่บ้านส่งเสริมให้อานพตีอีกแรงๆด้วย
       บนรถปิ๊กอัพ แทบจะไม่มีเสียงอะไรออกจากปากผมกะอานพเลย วิทยุ อานพก็ปิด  คิ้วอานพแทบชนกัน  ผมได้แต่มองผมไม่เข้าใจว่าทำไมอานพต้องโกรธขนาดนี้  ผมพยายามนั่งนิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน แต่ก็ไม่พูดอะไร  “เราชอบเค้ามากใช่ไหม คนนั้นนะ”อานพทำลายความเงียบ แต่ก็ยังพูดเสียงแข็ง”ใครกันนะพ่อนพ คนนั้นที่ว่านี้ใคร”ผมหันไปมองหน้าอานพ อานพจอดรถข้างทาง  ลงจากรถเดินจุดบุหรี่ เข้าไปในป่าข้างทาง  ผมเดินตามลงไป  “พ่อนพโกรธอะไรผมหรือ”ผมเดินไปถามแก  “ไอ้ที่เห็นอยู่นั้นมันอะไร  กอดกันกลมเลย  ชอบมันมากใช่ไหมผู้ชายคนนั้นนะ” อานพแทบจะแยกเขี้ยวกินผมได้ทั้งตัวแล้วตอนนี้เสียงอานพดังมาก  “นั้นมันรุ่นพี่ที่มหาลัย มามาออกค่ายและก็ทำงานให้อาจาร์ย  “ผมบอกแก “แล้วทำไมต้องหลบหน้าด้วย  โทรไปก็ไม่รับ  ไปไหนมาไหนทำไมไม่บอก “ แกเสียงดังใส่ผม “มันไม่มีสัญญาณ  แล้วก็มีงานด่วนให้รีบไป “ ผมตอบแก “แต่กะรุ่นพี่ไม่มีอะไร แต่ทำไมพ่อนพต้องโกรธผมด้วยละ” อานพไม่พูดอะไรทิ้งบุหรี่ เดินเข้ามาหาผม “อยากรู้รึว่าทำไม”  อานพไม่รอให้ผมพูดอะไรต่อ แกรั้งตัวผมเข้าไปหาแก ประกบปากผมทันที ผมยืนงงกะสิ่งที่อานพทำ ลิ้นของแกฉกเข้ามาในปากผมพันกับลิ้นของผม ตอนนี้ผมแทบจะยืนไม่อยู่ ไปได้แต่เกาะแขนอานพไว้  รอบข้างตอนนี้ผมไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยน้อยจากเสียงหายใจของผมกะอานพ และก็เสียงหัวใจของเราสองคน อานพถอนปากออกมา ผมแทบจะไม่มีแรงยื่นอยู่เลย ผมได้แต่หน้าแดง   “เข้าใจไหมว่าทำไมถึงได้โกรธ แค่ไม่เจอหน้าก็แย่พออยู่แล้ว ยิ่งมาเจอกอดกะผู้ชายคนอื่นอีกจะให้คิดยังไงไอ้อ้วน!!” ผมยังงง “พ่อนพ หึงผมหรือ  “ “พ่อไม่ได้หึง แต่พ่อรักแกเลยละ ไอ้ไอ้วน “อานพเสียงเย็นลง ผมร้องไห้ออกมาโดยที่ไม่รู้ว่าจะร้องทำไม มันเหมือนยกภูเขาออกจากอก  มันเป็นอารมณ์ที่บอกไม่ถูกดีใจ และโล่งใจไปพร้อมๆกัน “ ร้องไห้ทำไมลูก... ไม่ชอบขนาดนั้นเลยหรือ ถ้าไม่ชอบพ่อจะไม่ทำอีกแต่อย่าห่างพ่อไปแบบนี้นะพ่อทนไม่ได้ “ สีหน้าอานพเป็นกังวลมาก  ผมสวมกอดอานพ กอดแบบที่อยากกอดมานาน  “ ผมรักพ่อนพ รักเกินกว่าจะเป็นพ่อของเพื่อนแล้ว  รักมานานแล้วด้วย” ผมกอดอานพ เอาหน้าซุกที่อกแก มันมีสุขอย่างบอกไม่ถูกนี้สิ่งที่ผมต้องการมานาน “ “ไอ้อ้วนเอย..”อานพกอดผมกลับ สีหน้าของแกดูดีขึ้น  อยู่แกก็ผลักผมออก  “อยู่แบบนี้นานๆไม่ดีแน่ๆ  “ อานพรีบเดินหนีผมกุมส่วนเป้าแกไว้เดินไปที่รถ  ผมยืนงงอยู่ อะไรของแกเนีย กำลังได้ฟิวเลย  “จะไปไหมไอ้อ้วนเดียวก็ปล่อยให้เดินกลับหลอก “เปิดกระจกรถตะโกนออกมา  ผมรีบวิ่งไปขึ้นรถ กลัวอานพจะทิ้งจริงๆ  
     แกขับรถแบบอารมณ์ดีคนละเรื่องกะตอนก่อนหน้านี้  “อ้วนพ่อขอแวะที่หนึ่งก่อนนะ “ ผมพยักหน้ารับ  ที่อานพจะแวะมันเป็นโรงแรมม่านรูด ผมมองหน้าอานพ  แกทำเป็นทองไม่รู้ร้อน  แกเอารถเข้าไปจอดในซอง “เข้าไปรอในห้องก่อนเลยนะ” ผมเข้าไปในห้องอย่างว่าง่าย  แก่นึกยังไงพามาที่นี้  ไม่ถึงสิบนาที แกก็เข้าตามมา  “ทำไมไม่อาบน้ำละ หรือจะรออาบพร้อมพ่อ” ผมหน้าแดง  ผมคงรู้แล้วว่าแกพามาที่นี้ทำไม แกไม่รอให้ผมพูดอะไร จับผมแก้ผ้า รวมทั้งแกเองก็ถอดของแกจนหมด อานพจูงมือผมเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ผมเพิ่งเห็นร่างเปลือยเปล่าของอานพที่ไม่มีอะไรปิดเลย แผงขนที่ขึ้นเต็มหน้าอกลามลงไปถึงจู๋ของแก ผมต้องตกใจ เพราะขนาดจู๋ของแกมันไม่ธรรมดาจริงๆ “มองอะไรไอ้อ้วน มันใหญ่รึ”ผมพยักหน้ารับ ผมเคยเห็นของหยกก็ว่าใหญ่อยู่แล้วแต่ของพ่อหยกนี้มัน..........ใหญ่กว่าอีก  อานพประคองหน้าผมแล้วประกบปากเรา จูบกันอยู่อย่างนั้นทามกลางสายน้ำของฟักบัวที่ไหลลงมา  อานพ จับและคลึงหัวนมของผมเล่นซึ่งมันเสียวมาก  ผมขาแทบจะไม่มีแรง  “อ๊า....พ่อนพผมเสียว”  อานพได้ใจถอดปากออกแล้วก้มลงงับที่หัวนมผมลิ้นอานพ วนรอบหัวนมผม มันเสียวมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่เอามือจิกที่หลังอานพ  ผมรู้ตัวแล้วว่าจะยืนไม่ไหว ขามันสั่นไปหมด”พ่อนพครับผมจะไม่ไหวแล้วไปที่เตียงเถอะครับ “ อานพถอนปากออก พยักน้า เรารีบเช็ดตัวแล้วไปที่เตียง
    อานพไม่รอช้าจับผมกดลงกลับเตียง ผมนอนอยู่ด้านล่างอานพจับแขนผมทั้งสองข้างของผมกดลงกับเตียง “ไอ้อ้วน รู้ไหมว่าพ่อต้องทนมานานขนาดไหน  พ่อรักเรารู้ไหม” ผมพยักหน้ารับ อานพประกบปากผมอีกครั้งแต่ครั้งนี้อานพ บดขยี้แรกขึ้นนักขึ้นกว่าทุกครั้ง  อานพจับที่ปลายหัวของจู่ผมที่ตอนนี้มันชุ่มช่ำด้วยน้ำเมือก   “เปียกไปหมดแล้ว ต้องการของพ่อไหม”อานพไม่พูดเปล่า เอาจู๋ของแกมาตบที่ปากผม ขนาดของแกใหญ่กว่าขวดกระทิงแดง ดำ หัวบาน  ผมค่อยๆบรรจงเลียที่ปลายหัว “ซี๊ดดดดดดดดดีจังเลย  อดเข้าไปลึกเลย”ผมทำตามที่อานพบอก  ผมอมเข้าไปสุดลำรู้ได้เลยว่ามันคับแน่นทั้งปาก อานพชอบให้เลียวนที่ปลายหัวของแก “เก่งจังเลย ดีจังเสียว มากไอ้อ้วน  ทำดีๆเดี๋ยวพี่มีรางวัลให้ โอ้ย” อานพเปลี่ยนคำเรียกแทนตัวเอง  ผมเร่งจังหวะในการดูด อม เลีย จู๋ของแกเร็วขึ้น  “พอก่อนๆเดี๋ยวของพี่ก็แตกพอดี  พี่อยากพาน้องไปถึงสวรรค์”  แกถอนจู่ของแกออกจากปากผม ก้มลงเลียตั้งแต่นมผมไปจนถึง จู๋ของผมซึ่งเปียกไปด้วยน้ำเมือกหมดแล้ว
อานพ ก้มลงดูดจู่ของผม อานพทำได้เก่งมากจนผมแทบจะแตกสะให้ได้  “พ่อนพผมเสียว โอ้วพ่อ ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด”  อานพถอดปากออก  เลียลงต่ำไปที่รองตูด  “ต้องทำต้องให้พร้อมก่อน เดี๋ยวมันจะเจ็บนะ” อานพไม่รอช้า ฉกลิ้นเลียรูตูดทันที ผมเหมือนปลาที่โดนทุบหัวดินไม่เป็นท่า  “พ่อนพทำอะไรนะเสียวครับพ่ออย่า โอ้ยยยยย” ผมดิ้นไปดิ้นมา  ไม่ช้าอานพก็ใช้นิ้วแยงเข้าไป  จากนิ้วเป็นสองนิ้ว  จนผมต้องบอกให้หยุด  “พ่อนพ ผมไม่ไหวแล้วเอาของพ่อนพเถอะ”  แกมองหน้าผมยิ้มๆ  แต่นิ้วของแกยังแยงอยู่ในรูของผม “เรียกพี่สิ  ถ้าเรียกพ่อจะไม่ทำนะ” แกพูดพร้อมกะขยับนิ้วเข้าออก   “โอ้ยพ่อนพผมเสียว โอ้ยยยซี๊ดด”  “บอกให้เรียกพี่ยังไงละ”  ไม่รู้ว่าอารมณ์พาไปหรือมันเสียวมาก ผมเรียกในสิ่งที่อานพต้องการ “พี่จ้า  น้องเสียว  น้องอยากได้ของพี่ โอ้ยยยย”  อานพหัวเราะในลำคอ “ดีมากเดี๋ยวพี่ให้รางวัล “ อานพถอดนิ้วออก จับผมยกขาขึ้นทั้งสองข้า  อานพก้มตัวลงจูบปากผมอีกครั้ง  แกกระซิบข้างๆหูผม”เจ็บหน่อยนะอ้วน พี่จะทำเบาๆ มาเป็นเมียพี่นะ”ผมไม่ตอบอะไรกอดคอแกไว้แน่น แก่ค่อยๆกดปลายจู่ของแกเข้ามา “ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด  แม่งคับชิบ  “  “พี่ค่อยๆน้องเจ็บ โอ้ยยย  พี่นพโอ้ยยย” แกก้มลงดูดนมผม มันทำให้รู้สึกเสียวและผ่อนคลายลง อานพเห้นได้ทีกดจู๋ของแกเข้าไปมิดด้ามเลยที่เดียว “โอ้ย พี่ผมเจ็บ โอ้ย”ผมดิ้นหนี  แต่ไม่ทัน อานพจับไหลผมไม่ให้หนีไปไหน “ทนหน่อนนะอ้วน  พี่จะพาน้องไปขึ้นสวรรค์เดี๋ยวนี้ละ ซี๊ดดดดดดดดแม่ง ตอดดีจัง” อานพแช่งอยู่อย่างนั้นสักครู่แกเริ่มที่จะขยับ  ช้าๆค่อย  จากความเจ็บเริ่มกลายเป็นความเสียว  อานพ  “พี่จ้า เสียวจัง  ของพี่แน่นรูไปหมด  “  อานพเร่งความเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน ปั๊บๆๆ  “ โอ้ยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด    ตอดดีจัง ไอ้อ้วน เอามันดีจัง โอ้ยยยยย”  อานพครางออกมาแต่ก็ใส่ไม่หยุด   อานพถอนจู๋แกออกนอนหง่าย  “อ้วนนั่งขย่มให้พี่หน่อย  “ ผมค่อยนั่งทับจู๋ของอานพ ทั้งๆที่มันเพิ่งเข้าไปเมื่อกี้แต่มันก็ยังเข้ายากอยู่ดี  อานพกดไหลผมให้นั่งทบลงไป “พลุ๊บ” จู๋ของอานพเข้าไปที่เดียวมิดด้ามเลย “ซี๊ดดดดดดดดดดช้าๆสิพี่น้องเสียว” อานพไม่รอช้าจัดการดูดนมผมทั้งสองข้าง  ส่วงด้านล่างของแกก็ขยับขึ้นลงช้าๆ พอผมเริ่มเสียว ผมผลักให้อานพนอนลงแล้วจัดการขย่มสุดแรงที่มี  “โอ้ยยยยดีมากน้อง ขย่มแรงๆๆเลย โอ้ยยยยยยซี๊ดดดดดดดดเสียวมาเลย  พี่จะทนไม่ไหวแล้ว  “  อานพ จับผมนอนลงอีกครั้งแกใส่จับการซอย ถี่ๆแรงๆ  “โอ้ย  ไอ้อ้วยจะเสร็จรึยังพี่จะทนไม่ไหวแล้วนะ ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดพี่แตกข้างในนะ อ้วนนะ” ผมชักของตัวเองไปด้วย “จะแตกแล้วพี่  ซี๊ดดดดดดดดดดดดเสียวรูจังไม่ไหวแล้วพี่แตกแล้ว โอ้ยยยยยย” น้ำของผมแตกเปียกเต็มพุงผมไปหมด “โอ้ยยยยยอ้วนพี่ไม่ไหวแล้วอ้วน  ตอดดีเหลือเกิน  โอ้ยยยยยเสร็จแล้ววว อ๊ากกกกกกกกกกกก” อานพปล่อยน้ำมากมาย เข้ามาในตัวผมจนผมรู้สึกได้ว่ามันไหลย้อนออกมา  อานพนอนหอบบนตัวผมแต่แกยังไม่เอาจู๋แกออกจากตัวผม ผมแกล้งขมิบ “โอ้ยยย  ซี๊ด  อย่าขมิบสิ ไอ้อ้วน มันเสียว “ แกซอยกลับมามาให้ผมครางอีกสามสี่ที “ชอบไหม “ อานพถาม  “พี่ดีใจนะที่น้องชอบ เป็นเมียพี่แล้วห้ามไปยุ่งกะใครนะ” อานพพูด ผมเขินทุบไปที่แขนแกหนึ่งทีก่อนจะลุกไปอาบน้ำ  อานพก็เดินตามมาอาบด้วย  เรากอดรัดกันจูบกัน และมีอะไรกันอีกหลายหล
     “ไงละคนเก่ง อายุก็ไม่น้อยละ เล่นเข้าสี่ห้ารอบ  สุดท้ายผมก็ต้องขับรถกลับให้” ผมบ่น  ชายร่างใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างๆ  “ก็ทำไงได้มันอดทนมานานนี้  แต่ก็เห็นยอมทุกครั้งไม่เห็นมีบอกไม่เอาเลยนี้  “ ผมทุบไปที่แขนอีกหนึ่งที อานพหัวเราะ เราทำเหมือนเด็กหนุ่มสาวหยอกล้อกัน  พอถึงบ้าน  หยกมานั่งรอหน้าบ้าน เห็นผมกะอานพเดินมาด้วยกันก็ยิ้ม “ไงรู้ใจกันสักทีนะ  คนสองคนนี้” หยกพูด พลางเดินเข้ามากอดผม  อานพเดินมาผลักหยกออก “ คนนี้ของพ่อห้ามยุ่ง” ผมหน้าแดง  “อะอาว  งั้นก็ต้อง สวัสดีครับแม่ใหม่  “ ไอ้หยกกวนประสาทผม  ผมเพิ่งเห็นว่าทำไมตาหยกช้ำๆ  “เฮย ตาไปโดนอะไรมา****หยก “ หยกมองไปที่พ่อของมัน “ถามคนโน้นดูแล้วกัน  “ ผมมองไปที่อานพ อานพหัวเราะ แหะๆ “ เข้าใจผิดนิดหน่อย” อานพพูด เรื่องของเรื่องคือ อานพ ดันได้ยินที่หยกตะโกน  บอกว่าคืนนี้ผมจะนอนกะมัน  อานพนึกว่าผมกะหยกมีอะไรกันเลย ต่อยไปสะหนึ่งที  “พ่อคนเค้าทำกันแบบนี้รึเนีย”ผมพูด  “ก็แหมพี่หวงเรานี้ “อานพอ้อน “พี่.....เอ๊ะยังไงกันแล้ว  เห็นที่หยกต้องเรียกไอ้อ้วนว่าแม่จริงๆละมั้ง “ ผมตลบเกรียนมันไปหนึ่งที แล้วก็หัวเราะตามกัน  สุดท้ายผมก็ได้ทำตามที่สัญญากะหยกไว้ว่าจะดูแลพ่อของมัน  ซึ่งตอนนี้ผมก็อานพก็ดูกันตราบจนชีวิตจะหาไม่.....
      


     


     
      

teufel

ขอบคุณมากๆ

borbas001

น่ารักดีแฮะ อ่านไปอมยิ้มไป

porn6633

ขอบคุนครับ

you13

ขอบคุณครับ

chargee

ชอบเรื่องนี้มากเรยครับ ขอบคุณครับ อ่านแล้วซึ้งเรย

korn196

ขอบคุณครับ ชิบเรื่องนี้

basarayaoi

ขอบคุณครับ

apinna

ขอบคุณครับบบบบบบบบบบ

loveyous

ขอบคุณครับ

vpn14

ขอบคุณมากครับ

lizzard1

ขอบคุนครับ

สมพร

ยอดเยี่มมากครับ

aeenu

ขอบคุณมากครับ

pa-tue

ขอบคุณมากๆครับ

tl_tleeee

ขอบคุณครับ

shadowman01

ขอบคุณครับ

mmo2523

ขอบคุณครับ สุดยอด

cmtrue

อินเลิฟมากเลยครับ

biomon

ขอบคุณครับ