|
9405| 144
|
แอ่งน้ำลับแล [E.1]
[คัดลอกลิงก์]
|
|
"ไอ้บุญ เอ็งรีบๆสิ " เสียงไอ้เน ดังขึ้น เพราะผมไม่ออกมาจากพงหญ้าสักทีเมื่อผมแหวกพงหญ้าออกมาแล้ว มันก็ถามผมว่า " เอ็งทำไรอยู่ว่ะ ตั้งนาน ให้ข้ารอแทบตาย "
ผมยิ้มเห็นฟัน บอกมันว่า "ข้าขี้อยู่ว่ะ มันก้เลยนอนไง " ผมพูดแล้วก้เอามือไปพาดบ่าสหายของผม มันปัดมือผมออก ร้องว่า เฮ้ย แล้วเอ้งล้างมือยังหละ ไอ้บุญ " ผมยิ้มเฉียง อยากจะแกล้งมัน " ยังเลยเพื่อน ทำไงได้ละมันไม่มีน้ำหนิ ตูดข้าขี้ก้ยังไม่ล้าง แค่เช้ดกับใบไม้ที่พงตรงนั้น " "อี้ สกปรกว่ะ แล้วเอ็งยังมีหน้ามากอดไหล่ข้านี่นะ " ผมก็บอกมันว่า ข้าขอโทษ ที่จริงข้าล้อเล่น ที่ข้าช้าก็เพราะว่ามัวแต่หาใบไม้เปียกแถวนั้นล้างมือหนะ โอ้ย...." ผมเจ้บที่ขานิดหน่อย เพราะไอ้เนมันแตะเข้าให้ มันเตะผมแล้วก็วิ่งหนีจนผมต้องตาม เฮ้ย ไอ้เน เอ้งเตะข้าหรอ มาๆ มาให้ข้าเตะคืน " ...มาสิวะ ถ้าวิ่งทันข้า ฮ่าฮ้า " ไอ้เนมันท้าทายกวนประสาทผม ผมตามมันแต่ก้ไม่ทันสักทีจนหอบ มันก็เลยหยุด แต่ก้ยังอยู่ห่างจากผม ผมตะโกนว่า " เน กลับเถอะ เย็นแล้ว เดี๋ยวแม่รอนะ " มันตะโกนบอกผมว่า " ข้าไม่กลับ ข้าอยากเล่นน้ำหว่ะ " ผมเลยถามไอ้เนว่า แล้วเอ็งจะเล่นตรงไหน ไม่เห็นมีน้ำให้เล่นเลย " มันเดินมาหาผม พลางบอกว่าข้ารู้ว่าจะเล่นน้ำที่ไหน แต่มันอยู่ไกลจากที่นี่ประมาณโลหนึ่ง ว่าแล้วผมกับไอ้เนมุ่งหน้าไปยังแหล่งน้ำที่อยากจะไปเล่น เดินมาได้สักพักก็เจอพงหญ้า รวมถึงไม้อ้อขึ้นรกเต็มไปหมด ผมเลยโพล่งขึ้นว่า โอ้ ทำไมหญ้ามันรกจังว่ะเน เอ็งพามาผิดที่แล้วใช่ไหม "ช้าว่าไม่ผิดนะ ข้ามาที่นี่หนนึงแล้ว แต่มันชักยังไงๆชอบกล เพราะคราวที่แล้วมันไม่รกแบบนี้นะเว้ย "กลับเถอะเน ข้าว่ามันจะค่ำแล้ว เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วงเอานะ ไหนๆเราก็มาแล้วนะเพื่อน แหวกหญ้านี้เข้าไปดีกว่า " ไอ้เนไม่พูดพร่ำทำพราง เอาแหวกหญ้าอ้อที่ขึ้นสูงท่วมหัว จนผมต้องช่วยมันแหวกอีกคน เราสองคนแหวกหญ้าไปได้พักใหญ่ ก็พ้นจากพงหญ้า พบกับต้นไม้ขนาดกลาง ขนาดเล็ก และใหญ่เป็นจำนวนมาก มีแหล่งน้ำเป็นแอ่งขนาดใหญ่ เบื้องล่างเป็นหิน ไม่ใช่ดิน น้ำที่นี่ใสสะอาด มีกลิ่นหอมของดอกไม้นานาพรรณ ชวนให้หลงไหล ไอ้เนผุ้ชวนผมมาที่นี่เดินเข้าไปไกล้แอ่งน้ำแล้วหันมาบอกผมว่า บุญเรามาอาบน้ำกันดีกว่านะ ผมกับมันเลยแก้ผ้าวางไว้บนโขดหินที่อยู่รอบๆแอ่ง ค่อยๆหย่อนตัวลงในแอ่งน้ำ น่าแปลกที่น้ำไม่เย้นเหมือนกับอากาศเลย ฟ้าที่นี่ ดูเหมือนจะสว่างกว่าตอนก่อนหน้าที่เราเดินมาเสียอีก เน เอ็งไม่แปลกใจบ้างหรอว่ะว่าน้ำที่นี่มันอุ่นๆ " นี่แหละที่เป็นสาเหตุให้ข้ามาที่นี่ เพราะน้ำที่นี่ใสสะอาด มีกลิ่นหอมของดอกไม้ และอุ่นอยู่ตลอดเวลา เอ้งรุ้มั้ยว่า หลังจากที่ข้ากลับไปบ้าน ข้านอนหลับฝันดีมากเลย ฝันดี เอ็งฝันเห้นอะไรว่ะ " ข้าฝันเห็นผู้หญิงสาวสวยมาลูบไล้ร่างกายข้า แล้วหลังจากนั้นเราสองคนก้ขึ้นสวรรคืชั้นเจ็ดไงละ " ผมอ้าปากค้าง ตาโต หรอ เอ็งฝันอย่างนี้เชียวหรอว่ะ ข้าอยากฝันบ้างจัง อยากมีสาวสวยๆ ร่างงามมาปรนเปรอข้า " "เออ ขอให้เอ็งฝันสมใจนะเว้ย " ไอ้เนพูดแล้วก้เอามือมาตบใหล่ผมเบาๆ น่าแปลกที่สายตาผมหยุดอยู่ที่ไอ้เนเป้นเวลานานเหมือนเข้าภวังค์ จนไอ้เนต้องเข้าเขย่าแขนทั้งสองข้าง "เป็นอะไรไปหว่ะ เห็นเอ็งเหมื่อ มองหน้าข้าราวกับเห็นสาวในฝันนั่นแหละ " "ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม อยู่ดีๆ ข้าก็เห็นเอ็งหน้าตาหล่อเหลามากๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จนข้าต้งมองแล้วมองอีก นึกว่าตาฝาดไป " "โธ่ นึกว่าอะไร จะว่าไปแล้ว เอ้งก็หน้าตาดี และหุ่นเอ็งก็ดีไม่ใช่ย่อยเลยนะ ข้ารู้สึกว่า ผิวเอ็งจะขาวกว่าเดิมเสียอีก " ผมก้มลงมองผิวของตัวเอง ก้พบว่า ผิวขาวขึ้นจริงๆจนน่าแปลกใจ แต่ผมก็ยังไม่เห็นหน้าตัวเองเลย เพราะไม่มีกระจก เราสองคนเห็นว่าเล่นน้ำนานพอสมควร เลยต้องขึ้นจากน้ำ ระหว่างที่ขึ้น ผมสังเกตุเห็นควยไอ้เนพองขึ้น ในขณะเดียวกัน ผมเองก้อดแปลกใจไม่ได้ที่ควยผมเองก็พองขึ้นเหมือนกัน เราสองคนมองหน้ากัน ผมกลืนน้ำลายตัวเอง รู้สึกได้ถึงความเงี่ยนกระสันต์ที่พลันบังเกิดขึ้นกับตัวของผม ไอ้เนเองมันคงจะรู้สึกกระสันต์เหมือนกัน จนน้ำเงี่ยนของมันไหลเยิ้ม ควยผมเองก็มีน้ำไหลออกมาเช่นกัน เฮ้ย เน เกิดอะไรขึ้นว่ะ ทำไมเราควยแข้งอย่างนี้วะ " ข้าก้ไม่รู้ มันแปลกๆจนข้ากลัว " ผมเอื้อมมือจะไปหยิบเสื้อผ้ามานุ่ง แต่ไอเนมันก้ห้ามไว้ มันให้เหตุผลว่า เอ็งจะนุ่งผ้าทั้งที่น้ำยังไหลเยิ้มหรอว่ะ ไม่กลัวมันเปียกเหรอ ข้าไม่สนแล้วละว่ามันจะเปียกหรือไม่ ข้าว่าเราออกไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ ข้าว่าที่นี่มันแปลกๆนะ ตั้งแต่เราอาบน้ำที่แอ่งนี้ ร่างกายของเราสองคนเปลี่ยนไป รวมถึง...." รวมถึงควยด้วยใช่ไหมวะ " ไอ้เนต่อให้ ว่าแล้วเราสองคนก้นุ่งผ้าทั้งที่ควยยังแข็งอยู่ น้ำเงี่ยนก็ยังไหลเป้นทาง ส่งกลิ่นออกมา ชวนกระตุ้นกามราคะที่อยู่ในใจ "เอ้งได้กลิ่นไรไหมว่ะ " "ข้าก้ได้กลิ่นหว่ะ กลิ่นน้ำมาจากควยเอ้งไงว่ะไอ้บุญ " " เออ แต่ข้าว่ามาจากควยเอ้งเหมือนกันนะ " เราสองคนหาทางออกจากแอ่งน้ำประหลาดนั้น แต่ก้หาไม่เจอ มันมีอะไรมาบังตาอยู่นั่นแหละ จนในที่สุด ก้ได้ยินเสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นว่า " เอ็งสองคนไม่มีวันที่จะออกจากที่นี่ได้หรอก ฮ้าๆๆๆ " เสียงนั้นชวนขนลุกน่ากลัว " ผมเลยตะโกนออกไปว่า พวกแกเป็นใคร " " ฮ้าๆๆๆ พวกเอ็งรุกล้ำมายังดินแดนของข้า พวกเอ็งไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้หรอก " เสียงประหลาดนั้นดังขึ้นอีก จนเราสองคนก็อยู่ในท่าที่กอดกัน "บุญข้ากลัวเหลือเกิน " ไอ้เนกอดผมแน่นราวกับเด้กกอกผุ้ใหญ่ ผมปลอบมันว่า " อย่ากลัวมัน ข้าคิดว่า เราคงต้องเผชิญหน้ากับมัน
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 194 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 10 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
|
ชินกับการถูกลืมแต่กลับไม่เคยลืมว่าเคยรักมึง
|
|
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-4-20 11:49 , Processed in 0.126258 second(s), 34 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2013-11-11 14:46:16
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2013-11-11 21:54:07
โพสต์ 2013-11-11 22:52:58
เจ้าของ
โพสต์ 2013-11-19 12:35:41
โพสต์ 2014-1-19 22:40:24
โพสต์ 2014-9-20 00:37:23
