เสียวเมื่อถูกลักหลับ

LaDyNoN

เหตุการณ์นี้เป็นครั้งแรกที่ผมถูกลักหลับ ครั้งแรกที่ผู้ชายทำให้ผม

เนื้อหาถูกซ่อนไว้ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย ผมอยู่หอพักกับเพื่อน ๆ ซึ่งเป็นเพื่อนคณะเดียวกับแต่ต่างจังหวัดกัน แต่ผมจะสนิทกับเพื่อนจังหวัดเดียวกันแต่อยู่คนละคณะ ดังนั้นผมจึงมักจะไปเล่นหอเพื่อนผมบ่อย ๆ ไม่ค่อยได้อยู่หอตัวเอง จนวันหนึ่งเพื่อนจังหวัดชวนผมไปกินข้าวดูหนังเที่ยวตอนดึกและกลับมาหอดึกมันจึงให้ผมนอนหอมัน ที่หอมัน่อยู่กับเพือ่นคณะเดียวกับมันแต่ต่างจังหวัดกัน เพื่อนมันไม่อยู่ยังไม่กลับ มันนอนเตียงมัน ผมก็ไปนอนเตียงเพื่อนมันเตียงหนึ่ง เพื่อนคนนี้ผมก็รู้จักครับเคยคุยกันบ้างตอนที่ผมมาหาเพื่อนที่ห้อง ผมอาบน้ำแล้วนอนไปสักพัก ดึกแล้วเพื่อนที่เป็นเจ้าของเตียงก็กลับมา มันรู้แล้วว่าผมจะมานอนหอนี้ มันก็เกรงใจผมไม่ได้ปลุกผม มันก็อาบน้และมานอนข้าง ๆ ผม ผมก็รู้สึกว่ามีคนมานอนผมก็ขยับให้มันมานอน ส่วนเพื่อนผมกรนไปแล้วครับ
พอนอนไปสักพักผมก็รู้สึกตัวตืนอีกที มีมือมากอดผมครับ ผมรู้สึกง่วง ๆ อยู่ ไม่ได้สนใจสะลืมสะลือ มือของเพื่อนมาขยับลูบหน้าท้องผมไปมา ผมนอนใส่กางเกงขาสั้นแบบผูกเชือก เขาพยายามล้วงมือเข้าไปก็ไม่ได้ สักพักเขาลุกขึ้นมาถลกขากางเกงผมร่นขึ้นมาเอาน้องชายผมออกมา แล้วอมเลยครับ ของผมแข็งขึ้นมาทันที ผมรู้สึกละอาย รู้สึกดี รู้สึกเสียว ๆ ไม่อยากให้เขาหยุดเลย ผมก็เลยแกล้งหลับ เขาเลียไข่ อมน้องชายแบบกระหายมากครับ ผมเสียวมากแต่ทนไม่ยอมดิ้น เขาทำแรงแต่ผมรู้สึกอายไม่ลืมตาเลย ผมรู้สึกว่าเขาพยายามอยากให้ผมตืนมาร่วมทำ แต่ผมไม่กล้า แล้วผมก็เสร็จครับ เขากินจนหมดเลย แล้วยังใช้มือรูดเข้าออกอยู่ผมทนไม่ไหวจริง ๆ ผมก็ฉี่ออกมาเลยครับ ทนไม่ไหวจริง ๆ เขาก็ตกใจเอาผ้ามารองมาซับ ๆ แต่ผมก็ยังแกล้งนอนอยู่ แล้วเขาก็นอนกอดผมต่อ และยังเอามือผมไปกำของเขาอีกด้วย แบบว่าจะให้ชักให้ ผมไม่ขยับมือครับ เขาเลยกำมือผมและกำของเขาชักจนเสร็จเลย
พอเช้าผมตื่นก่อน เพื่อนผม เพื่อนที่เป็นเจ้าของที่นอน ยังไม่ตืนกัน ผมรีบลุกขึ้นเปลี่ยนกลับเป็นกางเกงผม แล้วรียกลับหอเลย ครั้งนั้นผมรู้สึกสับสน อายมากไม่สู้หน้าเพื่อนเจ้าของเตียงเลย เพื่อนผมยังสงสัยว่าผมไม่ค่อยไปหอมันเลย ผมก็บอกไม่ค่อยว่า
ครั้งหนึ่งที่เพื่อนที่เป็นเจ้าของเตียง มาดักคุยกับผมและพยายามพูดถึงเรื่องคืนนั้น ผมพยายามเลี่ยงไม่ตอบ ไม่อยากให้เขาพูดถึง เพราะทำให้ผมสับสน



แต่ ณ ขณะนี้ ผมรู้สึกว่าผมสงสารเพื่อนคนนั้นมาก ผมสับสนจนผมเสียเพื่อนไป เขารู้สึกดีกับผม  แต่ผมกลับไม่ยอมพูดคุยกับเขา พอมาคิดผมน่าจะยอมรับตัวเองได้แล้วในวันนั้น ตั้งแต่นั้นมาผม่ไม่เคยเจอเขาอีกเลย แต่ผมยังจำเขาได้ตลอดเวลา

basza2011

ขอบคุณครับผม

JPHKMOBILE

ขอบคุณนะครับ

matsuoka

ขอบคุณมากครับ

sonnarak

ขอบคุณครับสำหรับการแบ่งปันสิ่งดีๆให้แก่กัน ^^

bubble3392

ขอบคุณครับ

pndu62

ขอบคุณครับ

tao_taokung

ขอบคุณครับ

ิbuild

ขอบคุณมากครับ

fffn

ขอบคุนมากคับ

killerd

ขอบใจมากครับ

angels

ขอบคุณครับผม

ntnr

ขอบคุณครับ

mawmao2

ขอบคุณครับ

A_N_P_O_N_G

ขอบคุณครับ

sixjung

ขอบคุณครับผม

wanna080

ชอบๆ มากเรยคับ

ikmqaz

ขอบคุณครับ

kimza2010

ขอบคุณคร้าบ

OOPSLININ

อ่ะนะน่าสนุกดีนะ