ผมโดนลูกศิษย์(ผู้ชาย)ข่มขืน

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที


ผมโดนลูกศิษย์(ผู้ชาย)ข่มขืน
เริ่มเรื่องเลยละกันนะครับผมเป็นอาจารย์อยู่ในวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพเนี่ยแหละครับ ซึ่งตัวผมจบการศึกษาวิศวกรรมศาสตร์และได้มาเป็นอาจารย์ในแผนกช่างไฟฟ้ากำลังครับอาจจะเป็นเพราะว่าตัวผมเองเพิ่งเรียนจบและเพิ่งมาเริ่มงานสอนได้เพียงปีเดียวอายุของผมเลยไม่ห่างจากเด็กๆที่สอนมากนัก ด้วยเหตุนี้ ช่องว่างระหว่างวัยของผมกับ นศ.ที่สอนเลยไม่ค่อยมีเท่าไหร่จึงทำให้ผมและเด็กๆนั้นสนิทกันมาก(มากจนอาจารย์ท่านอื่นๆมักจะเหน็บแนมอยู่บ่อยๆว่าปล่อยให้เด็กกินหัว)
ซึ่งผมและเด็กๆมักจะทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันหลายอย่าง ไม่ว่าจะเตะบอล เล่นเกม กินข้าว ประกอบกับหอพักของผมนั้นอยู่ใกล้กับวิทยาลัย พวกเด็กๆจึงแวะมาหาเสมอ บางที เวลาเค้ามีปัญหากับที่บ้าน เค้าก็จะขอมาค้างห้องผม ผมก็ไม่คิดอะไร คิดว่าอย่างน้อยก็ดีกว่าให้เค้าไปเตร็ดเตร่ที่ไหน ซึ่งผมก็โทรบอกผู้ปกครองเด็กๆอยู่เสมอนะว่าเด็กมาอยู่ที่บ้านผม พ่อแม่เค้าก็ยังฝากฝังให้ช่วยดูแลเป็นอย่างดี ทราบ Background กันพอสมควรแล้ว เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ
                ตอนนี้ ผมเป็นอ.ที่ปรึกษาให้กับ นศ.ชั้น ปวส.2 ห้องหนึ่ง ซึ่งในห้องนี้มีเด็กคนนึง ผมให้ชื่อว่า ป. ละกัน
มันค่อนข้างเป็นเด็กร่างเริง ออกแนวกวนๆ ชอบต่อปากต่อคำเวลาสอน ซึ่งก็สนิทกะผมพอประมาณ เมื่อสักอาทิดที่แล้ว ประมาณสาม-สี่ทุ่ม ขณะที่ผมกำลังนั่งกินเบียร์ชิวๆอยู่คนเดียวในห้อง ไอเจ้า ป. มันก็โทรมาหาผม บอกว่า .
“อ.ครับ คืนนี้ผมขอไปนอนด้วยได้ไหม”
“อ้าว ทำไมล่ะ มีไรรึป่าว”
“อกหักอ่ะอ. ไม่อยากอยู่คนเดียว มันว้าวุ่น”
“อืมๆ จะมาก็มา ที่บ้านไม่ว่าไรใช่ไหม” สักพักมันก็มาถึงครับ หลังจากมันมานั่งปรับทุกข์ให้ผมฟังประมาณว่าคนที่มันชอบมากๆกำลังจะไปมีแฟน และผมก็นั่งสอนมันไปได้สักพัก ผมจึงขอตัวไปนอน เพราะเริ่มๆมึนจากฤทธิ์เบียร์ ผมหลับไปเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกที ว่ามันรู้สึกแปลกๆที่ตรงนั้น พอลืมตามาดู ก็พบว่า ไอเจ้าป.มันกำลังใช้ปากกับไอ้นั่นของผมอยู่ ผมตกใจมาก ผมเลยถามมันว่า
“ป. มึงทำไรอ่ะ” มันนิ่งไปสักพักเหมือนตกใจ แล้วอยู่ๆก็บอกว่า
“อ.ครับ ผมขอโทษนะครับ” แล้วมันก็ประเคนหมัดใส่ท้องผมสามทีติดๆ ปั่ก ปั่ก ปั่ก ผมจะเหลือไรล่ะ ได้แต่นอนจุกจนพูดไม่ออก ร้องไม่ออก แล้วหลังจากนั้น มันก็กระทำการอุกอาจกับประตูหลังของผม ความรู้สึกของผม ผมบอกไม่ถูก มันเหมือนช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต ผมจุกจนหมดแรง หลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกที ไอเจ้า ป.มันก็หายไปแล้ว มันทิ้งโน๊ตไว้แผ่นนึง เขียนไว้ว่า .อ.ครับ ผมขอโทษ แต่ผมยอมให้ อ.ไปเป็นของใครไม่ได้จริงๆ ผมรักอ. อ.ต้องเป็นของผมคนเดียว ผมจึงถึงบางอ้อ ผมกำลังเริ่มคบกับ อ.คนนึงอยู่ อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับผม หลังจากวันนั้น ไอ้เจ้าป.มันก็ไม่มาเรียนอีกเลย ตอนแรกผมก็ไม่สนใจ คิดซะด้วยซ้ำว่าถ้ามันมาจะกระทืบซ้ำ แต่ตอนนี้ผมเริ่มห่วงมันละครับ เพราะอาทิตย์หน้าจะสอบปลายภาค ถ้ามันไม่มาสอบอีกมันจะไม่จบเอา ผมควรทำไงดีครับ จะปล่อยมันไปตามเวรตามกรรม หรือจะคุยกับมัน
ให้อภัยแล้วบอกให้มันกลับมาเรียนดีมันเหมือนความรู้สึกมันก้ำกึ่งระหว่างความเป็นครูกะเรื่องส่วนตัวผมคิดไม่ตกจริงๆครับ ไม่กล้าปรึกษาใครเลย เพราะอายและไม่อยากให้ใครรู้

teufel

ขอบคุนครับ

tooo

ขอบคุนมากๆ

chaismall

ขอบตุณคับ

Themelotic

ขอบคุณครับ

antarctica

ขอบคุณครับ

Kitkit2008

ชอบ ทกอลยครับ

chicco

ไปโดนอีท่าไหนหว่า

name69

ขอบคุณครับ

pointtwo

ขอบคุณครับ

doockdick

ขอบคุณครับ

CentrinO

ขอบคุณครับ

waragon

ขอบคุณครับ

kaiva

อยากอ่านจังครับ

kaiva

อยากอ่าขจังครั

nutnakub

ขอบคุนมากเลย

porxv

ขอบคุณมากคับผม

nuto01

ขอบคุนนะคร๊าบ

reallife2

ขอบคุณครับ

puw

ขอบตคุณครับ