จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 870|ตอบกลับ: 28
ซ่อนแถบด้านข้าง

ตะเกียงพิเศษ ??? 43-44

  [คัดลอกลิงก์]

โสด

   ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“อ๊วกๆ.....เลี่ยนสาดๆ....แม่ง..มึงก็มีคำพูดกับเค้าด้วยเน่อะ..ไอ้หล่อเทพ” แล้วพวกแม่งก็ร่วมมือกัน..ออกท่าทางเลี่ยนคำพูดไอ้พี่โต๋กันใหญ่โทษทีเห่อะ!..หาได้สะเทือนไอ้คนพูดไม่  มีหน้าทำเป็นยักคิ้วยกยิ้มให้กูอีกโอย!...ไม่ไหวจะทน มุดโต๊ะหนีดีก่ากู.............   
Part  43
ประกาศศึก.

เที่ยงวันนี้ยังไง ต้องเข้าประชุมสี หลังจากเมื่อวานโดดกันทั้งกลุ่ม  ขืนไม่ไปวันนี้มีหวังชะตาขาด  กินข้าวเสร็จ..พวกเราจึงแยกไปประชุมสีใครสีมัน แน่นอนศรีริต้าคนสวย..ตามพวกกูไปด้วย  โดยไม่ต้องถามเพราะอะไร  
ก็เธออยู่สีเดียวกับกู..ไอ้พี่โต๋และไอ้พี่บอมย์ สีแดงแรงฤทธิ์  ดีหน่อยวันนี้ตอนกินข้าว..ไม่มีเรื่องให้ปวดหัว  ริต้าดูจะทำตัวน่ารักขึ้น ไม่วุ่นวายกะไอ้คุณชายโต๋ จนเกินงาม  คงจับทางได้..ว่าไม่ควรยุ่มย่ามกะมันมาก..จะเสียโอกาสดีดีไป ดังนั้นเธอจึงเป็นสาวสวยอีกคน..นอกจากน้องกิ่งแฟนไอ้พี่กานที่นั่งร่วมโต๊ะสิงห์โตดำ กูกะไอ้
พี่โต๋..เป็นจุดสนใจตามเคย ดูเหมือนครั้งนี้จะมากผิดปกติ  สาเหตุน่าจะมาจากข่าวที่ไอ้พี่โทนี่บอก อยากพูดอยากคิดกันยังไงก็ช่าง..ทำตัวปกติก็สิ้นเรื่อง  นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว ไอ้หล่อเทพมันยังไม่สนใคร  
หน้านิ่งของมันเหมือนเดิม ทั้งที่คนมองตามตาแทบขวิด มันยังไม่สะทกสะท้าน กูก็เลียนแบบบ้าง..มันไม่อาย..หรือกูจะสน
เดินเข้าห้องชมรมไม่ทันไร เสียงแปดหลอดดิซิเบลก็ หวี๊ด..มาทันทีทั้งที่ยังไม่เห็นตัว เสียงนำมาก่อนได้อีก...
“ต๊าย..ตายๆ...โผล่หัวมากันได้แล้วเหรอค่ะ...พ่อพระเอก..นายเอกทั้งหลาย?...ถ้าวันนี้ไม่โผล่..เจ๊จะไปลากคอถึงที่เลยเคยดู..อ้าว!...แล้วนี่ใครกันหล่ะ?”  บริภาษพวกกู ลับหูลับตาค้อนออกท่าทางไปด้วย..เพิ่งสังเกตเห็นริต้า
ที่ยืนหลังไอ้พี่โต๋..ถามขึ้นมา
“สวัสดีค่ะ...ริต้าค่ะ..สมาชิกใหม่สีแดง..ฝากตัวด้วยนะค๊า..”  เธอเดินไปแนะนำตัวกับเจ๊พี่กิ๊ป นอบน้อมน่าเอ็นดูได้อีก
“อ่า..ต๊าย..ดีเลย..เจ๊กะลังหาลีด..ขาดอีกคนพอดี น้องหนูคนสวยมาได้จังหวะเหมาะ...มามะ..มานี่เลยค๊า...มาเป็นลีดเลยดีกว่า..รับรองปีนี้สีเรา..ไม่ได้ถ้วยเชียร์..กะขบวนพาเหรดให้มันรู้ไป...
รวมดาวกันขนานนี้..สีไหนเจ๊ก็ไม่ยั่นหรอก”   แล้วเธอก็กึ่งลากกึ่งจูงริต้า เข้าไปรวมกลุ่มกับพวกเชียร์ที่กำลังซ้อมเพลงกันอยู่  โดยมีพี่น้อย..พี่เพ้นนำทีม  เห็นลีดสีซ้อมท่าอยู่สี่คน ผู้ชายสองหญิงสอง  เพิ่มริต้าอีกคนก็คงเป็นห้า กูยืนหันรีหันขวางลังเลไม่รู้เอาไงดี  จู่ ๆ ไอ้พี่โต๋ก็จับมือลากกูเดินเข้าไปที่กลุ่มพี่บอยประธานสี
นั่งกันอยู่  
“มะ..มานี่กันเถ่อะ” ชวนดีดีก็ได้ จะจูงกูทำไมเนี๊ยะ ใกล้แค่เนี่ยะ..พาเอาคนมองจนได้...ไม่ป่าวประกาศซะเลย
หล่ะ...วุ้ย!
“แหม..แหม..ไม่ยอมให้ห่างเลยนะไอ้สิงห์...เล่นจูงกันขนานนี้..ยั่วคนอิจฉารึไงมึงไอ้รูปหล่อ”  
เสียงพี่บอยประธานสีแซวขึ้นมา  แต่โทษทีเห่อะ..ล้อกันตรง ๆ แบบนี้  มันไม่อายแต่กูอายนะโว้ย!
“ก็นะ...เปิดตัวกันไปเลยจะได้รู้ว่ามีเจ้าของ..ดีไหม” มันตอบทีเล่นทีจริงกะไอ้พี่บอย ไอ้พี่บอมย์หน้ามัน
เจื่อนลงไปถนัด..รู้สึกไม่ดีเลย ทำให้รู้ว่ามันยังไม่เต็มร้อยเท่าไหร่
“พอเห่อะ..จะเล่นอีกนานป่ะ?...แล้วลากมาไมเนี๊ยะ?” แกล้งบิดมือออกจากมือมัน..แหวมันไปนิด ๆ  พอเป็นพิธี  
“น้องมันเขินน่ะ..ดูดิหน้าแดงเป็นตำลึงเลย” ไอ้พี่บอยก็นะ..ไม่หยุด ไม่ติดเป็นรุ่นพี่..ควบตำแหน่งประธานสี..
ไอ้ตะเกียงจะโบกให้
“หึ..หึ..หึ..นั่นล่ะ..เค้าหล่ะ..ประจำ” ไอ้พี่โต๋เสริมอีก ไมวันนี้มันดูลัลล้าพูดมากจริงวุ้ย!..ตั้งกะเช้าแล้ว..ต่างกะ
ไอ้คนที่เคยยียวนกวนประสาท  เงียบเป็นเป่าสากซะนี่
“เอ้า!..ตกลงจะไม่บอกใช่ไหม ลากตะเกียงมานี่ทำไม?”  กูถามย้ำแหล่ะ..
“ก็ให้มาลงชื่อนักกีฬา ตะเกียงยังไม่ได้ลงกีฬาเลยไม่ใช่นิ?” มันบอก
“อะไร..ไม่เอา..ไม่เล่น..ก็นั่งเสลี่ยงแล้วไง..ไมต้องแข่งกีฬาอีกอ่า?”  อุธรณ์แม่งแหล่ะ! ใช่อะไรหรอก..ไม่อยากเล่นอ่ะ...เป็นกองเชียร์ก็พอเห่อะ..โรงเรียนเก่ากูก็เล่นซะ..ไม่มีคู่แข่งแล้ว ตั้งใจว่า..มาที่นี่จะไม่อะไรอีก  
ออกกำลังเฉย ๆ พอว่าไปอย่าง  แค่นี้ก็เด่นจนไม่รู้จะดังไปถึงไหนแล้ว   
“นั่นสิ..พี่ว่าตะเกียงลงด้วยก็ดีนะ..ทีมบาสเรายังขาดมือดีอยู่ ไม่แคล้วเจอสีไอ้พรตแน่ ๆ ตะเกียงชู๊ดออกแม่น
ลงเล่นให้ทีมด้วยกันนะ”  ไอ้พี่บอมย์..พูดได้แล้วสิมึง ดันเอ่ยปากขอร้องกูอีก  เห็นสายตามันแล้ว  ไม่กล้าปฏิเสธเลยว่ะ!
“เอาก็เอา...ลงเล่นอย่างเดียวน่ะ!..ไม่ลงอะไรอีกแล้ว” กูบอกปัด ๆไป..อย่างเสียไม่ได้
“ขออีกอย่างได้ป่ะ...”  แน่ะ!...มีมาอีก..ไอ้พี่บอยมัน
“ทำไมไม่แบ่งให้คนอื่นเล่นมั้งเล่า..จะมาเจาะจงอะไรตะเกียงเนี๊ยะ!.” กูสวนให้หล่ะ..
“คนอื่นที่ว่า..เค้าอัดกันเต็มหมดแล้ว กติกาห้ามไม่ให้ลงเกินสามรายการ เท่าที่คัดตัวไว้ก็แน่นกันหมดแล้ว..ไงลงช่วยพี่หน่อยนะตะเกียง” มันบอกเหตุผลหล่ะ..กูก็ว่าไมสีแดงดูดู..ผู้หญิงมากกว่าผู้ชายเกือบครึ่ง ไม่รู้คนจัดสี
มันจัดถูกป่าวว่ะ!  ทำให้ทรัพยากรสีกูมีปัญหาซะนี่
“..ก็ได้..ตกลงให้ลงไรอีก”  เอ้า..ยอม ๆ แม่งไป ไม่เห็นแก่ส่วนรวม..ไม่เล่นให้เลยนิ
“ลงเซปักตระกร้อให้หน่อย”  ยังกะมันรู้ว่ากูเซียน เสือกเลือกกีฬาที่กูถนัดได้อีก
“อือ..ได้..ใครลงมั้งเนี๊ยะ?”  ถามมันก่อน..ยังไม่รู้สมาชิกทีม ลงสองชนิดเกิดซ้อมตรงกันเป็นเรื่องอีก
“ก็สามหนุ่มกลุ่มตะเกียงไง..ไอ้โต๋..ไอ้บอมย์..แล้วก็ตะเกียง..ดีไหม?..จะได้ไม่เป็นปัญหาตอนซ้อม”  
ดีว่ะ!..พวกแม่งควบตรงกันหมด ตกลงกูต้องร่วมหัวจมท้ายกะพวกมันตลอดดิ..ทั้งบาส..ทั้งตระกร้อ
“ตารางแข่งไม่ชนกันดิ?”    ตารางแข่งออกแล้วเห่อะ  ชนกันขึ้นมาจะแข่งยังไงทีนี้
“ไม่ชน..ตารางออกมาแล้ว กรรมการเค้าใช้ตารางเก่าปีที่แล้ว ตระกร้อกับบาสแข่งสนามเดียวกัน  ผลัดกันคน
ละวัน ไม่เป็นปัญหาไม่ต้องห่วงเรื่องแข่งชนกัน”    ไอ้พี่บอมย์เป็นคนตอบซะงั้น..รู้ดีอีกมึง
“แล้วพวกพี่ลงคนละกี่อย่างเนี๊ยะ?”  กูถามมันบ้าง
“เต็มสตรีม..คนละสาม..ไอ้โต๋ลงว่ายผีเสื้อ 800 เมตร..อีกหนึ่งรายการ ส่วนพี่ลงวิ่ง 200 เมตร อีกรายการหนึ่ง” ไอ้พี่บอมย์พูดต่อ โดยไอ้พี่บ้ายืนฟังนิ่ง ๆ  บทจะไม่พูดก็เงียบได้อีกมึง
“ตกลงตามนี้นะ..จะได้ส่งรายชื่อนักกีฬาให้ส่วนกลางสักที แล้วเรื่องซ้อมเอาไง” ไอ้พี่บอยถามไอ้คุณโต๋มัน
“ตระกร้อซ้อมเที่ยง..ส่วนบาสซ้อมเย็นทุกวัน ซ้อมใหญ่ชั่วโมงโฮมรูมวันศุกร์” ไอ้คุณชายเก็กชี้แจง
ตารางซ้อม..ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ โดยบาสเริ่มซ้อมเย็นนี้เลย เพราะต้องแบ่งสนามกับสีอื่นด้วย  เห็นบอกว่าวันนี้ซ้อมร่วมกับสีน้ำเงิน ประจวบเหมาะได้อีก..สีไอ้พี่พรตมันอ่ะแหล่ะ........จากนั้น..กูก็ถูกเจ๊พี่กิ๊ป เรียกไปซ้อมฝึกท่าทางนั่งบนเสลี่ยงต่อทันที เวลาเหลือยี่สิบนาทีก่อนเรียนภาคบ่าย...
“มามะ...น้องตะเกียง..ไฮไลท์เซอร์ไพรส์สีเรา มาฝึกวางท่ากะเจ๊ได้แล้ว” พูดเสร็จพี่แกก็ฉุดกูไปสอนทันที
โดยให้กูขึ้นบนตั่งนั่ง ไม่ให้กูตั้งหลักสักเอ๊ะ....ไอ้พี่โต๋..พี่บอมย์ มันก็วางตัวนักกีฬากันต่อกับพวกพี่บอย
ส่วนกูอะเหร่อ...โดนลวนลามตามร่างกายโดยเจ๊พี่กิ๊ปจนเมื่อยไปหมด ทำไมท่านั่งมันต้องยุ่งยากด้วยว่ะ!...ให้กูนั่งหนีบเข่าห้อยขาเอียงเข่าสี่สิบห้าองศา..เอวตรงหลังแอ่นตั้งตรงอีกตะหาก..ท่าแบบนี้มันไม่แมนซักนิด
แล้วไอ้คุณชายโต๋ไม่เห็นมันต้องซ้อม ไม่ได้การแล้วสงสัยต้องถาม
“เจ๊..คนสวย..ทำไมต้องให้ตะเกียงนั่งท่านี้ด้วยอ่า?...มันดูไม่แมนไงไม่รู้...นั่งอ้าขาไม่ได้รึไง?”  
“โอ้ย!...จะอ้าได้ไงเล่า..น้องตะเกียง...ก็ชุดมันบังคับให้ต้องนั่งแบบนี้..ขืนนั่งอ้าขาก็ไม่สง่าดิ..ที่สำคัญมันไม่เข้ากับคอนเซ็ปของเรา..เอ่อน่า...เจ๊ฝึกให้ทำก็ทำเห่อะ..ดูดิหนูนั่งแล้วดูดีมีสกุลได้อีก..ไม่มีใครเหมาะเท่าตะเกียงแล้ว..เชื่อสายตาอันแหลมคมของเจ๊สิค๊า”  เฮ้อ!..เจ๊แกเล่นมีเหตุผลซะขนาดนี้ กูก็จนปัญญา เอาก็เอาว่ะ!..
“เจ๊..แล้วไมไอ้พี่โต๋ มันไม่เห็นต้องซ้อมเลยง่า...ไหนบอกมันก็ต้องนั่งด้วยไม่ใช่นิ”  ถามสิ..ทำไมมีแต่กูซ้อมท่าประหลาดอยู่คนเดียวเล่า  มันไม่เห็นต้องซ้อมสักนิด
“โอ้ย!...ขี้สงสัยจริงเรา..ขานั้นไม่ต้องไปห่วงเค้าหรอก..ฝีมือเค้าขั้นเทพ ใกล้วันจริงซ้อมนิดซ้อมหน่อยก็ได้แล้ว...ว่าแต่เราเห่อะ..หน้าเชิดนิด ๆ ซิ..ยิ้มหวาน ๆ ด้วย..ทำหน้าแบบนี้ไม่ได้นะวันจริงน่ะ..ขืนหน้าแบบนี้..มีหวังไม่ต้องเอาคะแนนกันแล้ว..เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน..หน้ายังกะปลิงดูดเลือด...ไม่เอาไม่เอา..ทำหน้าสวย ๆ..ยิ้มสิจ๊ะ..
ยิ้มสยามน่ะ..ยิ้มเป็นไหม?”  เฮ้อ!..กูไม่รู้ถอนหายใจรอบที่เท่าไหร่..ยุ่งยากจริงทั้งไอ้ท่านั่งเข่าชิดเอียงสี่สิบห้าองศา..ทั้งไอ้เชิดหน้าหลังตรง..มือประสานวางบนตัก  ฉีกยิ้มอีก..นี่คงไม่บอกให้กูโบกมือ เหมือนนางงามได้มงกุฎเข้าให้อีกหรอกนะ
“เอ้า!..ยิ้มไงจ๊ะ...ยิ้มนะยิ้ม..ดีค่ะ..ดีมาก...โอ้!..แม่เจ้า...ยิ้มแบบนี้หัวใจเจ๊จะวาย..ต๊ายอยากจะกรี๊ดซ..สลบ..หนูยิ้มได้เพอร์เฟ็กส์..หวานหยดงามหมดจด..สยบไปสามภพ...ให้มันได้แบบนี้นะจ๊ะ..”  ขอมาไอ้ตะเกียงก็จัดให้...
กูเลยส่งยิ้มพิฆาต ไม้ตายละลายใจให้ซ่ะ..ดูถูกอกถูกใจเจ๊แกเป็นอันมาก...หน้าแดงหูแดงใส่กูซะนี่...แล้วเสียงแกที่พูดชมกูอ่ะนะ..เรียกความสนใจคนทั้งห้องมองมาเป็นตาเดียว อ้าปากตาค้างกันเป็นแถว ยิ่งน้อง ๆ ผู้ชายม.ต้น..ด้วยแล้ว หน้าแดงเถือกกันเป็นระนาว..พวกผู้หญิงอายม้วนต้วนกันได้อีก ยังมีสายตาสะบัดร้อนสะบัดหนาว
ของริต้า  รู้สึกเหมือนไม่พอใจซะงั้น อือหึ..กูไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม...สายตาแบบนี้ ยิ้มยังไม่ทันหุบมาอีกแหล่ะพี่แก
“เอาหล่ะ!..ที่นี้..ยกมือขวาขึ้นโบกช้า ๆ” น้านๆ....ซื้อหวยไม่ถูกให้รู้ไป กูนึกแล้วเชียว  ตกลงให้กูโบกมือจริงดิ
“เจ๊..ให้โบกมือจริงดิ...มันทะแม่งทะแม่งนะเจ๊..ท่าที่ให้นั่งมันก็นะ..ส่อไปเกินครึ่งแล้ว..นี่ยังจะให้โบกมืออีกหรือ..ตกลงไอ้ชุดที่ตะเกียงใส่มันเป็นไงอะเจ๊?”  ชักสงสัยซ่ะแล้วกู   
“ก็ชุดเจ้าล้านนาทางเหนือไง..ไม่มีอะไรประหลาดพิศดารหรอกจ้า..เจ๊รับประกัน..ที่ให้ฝึกโบกมือ..
ส่งยิ้มสวย ๆ อ่าน่ะ..ก็เพื่อเรียกคะแนนพิสวาศจากกรรมการ..นั่งนิ่งเป็นซากศพ..คงได้หรอกคะแนนน่ะ”  
“แร๊ง..อ๊ะเจ๊แรง..เอ้ายิ้มก็ยิ้ม..โบกก็โบก..เพื่อคะแนนหรอกน่ะ..ไม่งั้นตะเกียงไม่ทำหรอก..วุ้ย!..นึกภาพตัวเอง
ไม่ออก”  กูก็จัดให้ตามที่ขออ่ะนะ..ล่อเอาพวกที่ซ้อมเชียร์มองกันตะลึงได้อีก..คงไม่ต้องซ้อมกันแล้วพวกมึง จ้องกูกันหมดทั้งห้อง ไอ้พี่โต๋มันมองตาหวานซะเรียกเลือดขึ้นหน้ากูเลย..ไอ้พี่บอมย์ก็ทำตาซึ้งให้กูได้อีก..ทำไมมีแต่ตัวผู้ทั้งนั้นเลยว่ะ?..จ้องกูกันตาลอย ไม่เว้นแม้กระทั่งไอ้พี่บอยเป็นไปกะเค้าด้วย ถึงจะมีน้อง ๆ ผู้หญิง
เคอะเขินกันไม่น้อยก็เห่อะ..กูควรภูมิใจไม่นี่เกือบยี่สิบนาที ที่ไอ้ตะเกียงต้องนั่งหลังขดหลังแข็ง ฝึกวางท่าทางให้ได้ดั่งใจเจ๊พี่กิ๊ปแก..กระทั่งอ๊อดหมดเวลาพักนะแหล่ะ...ถึงได้เวลาแยกย้ายกันขึ้นห้องเรียน  กูโล่งอกรอดจากนรกซะที เลยกะเข้าห้องน้ำเยี่ยวซะหน่อย นั่งนานจนปวดเยี่ยวแม่งแหล่ะ
“ตะเกียง เข้าห้องน้ำแป๊ปน่ะ..เดี๋ยวรีบมา”  กูบอกไอ้พี่โต๋กะไอ้พี่บอมย์มันแหล่ะ..พูดจบวิ่งปรู๊ด ออกประตูตรงไปห้องน้ำใต้ข้างอาคารทันที ฉี่เสร็จล้างมือ ถือโอกาสล้างหน้าให้สดชื่นสำรวจความเรียบร้อยก่อนเดินออกห้องน้ำ  เจอริต้ายืนอยู่..เจตนายืนรอกูชัวร์..เพราะฝั่งนี้เป็นห้องน้ำผู้ชาย  ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องมายืนตรงนี้
“อ่า..มีอะไรครับ..รอเราอยู่หรือเปล่า?” ถามตรง ๆ เลย ก็นะมองกูซะขนาดนี้ ไม่ต้องบอกจุดประสงค์แล้ว  
มาหาใคร
“อืม..ใช่...เรามีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อย”  
“...ว่าไง..มีอะไรคุยกะเราหล่ะ?”
“เธอกับโต๋..เป็นอะไรกัน?”  ถามตรงจริง
“เพื่อนกัน..ทำไม..เธอสงสัยอะไร”
“เราว่าไม่มั้ง...มีมากกว่านั้นหรือเปล่า..มาโรงเรียนก็มาพร้อมกัน..กลับก็กลับด้วยกัน..แถมตัวติดกันกว่าใคร ๆ ในกลุ่มอีก”
“แล้วเธอจะรู้ไปทำไม..บอกเรามาก่อนสิ”  กูก็เล่นลิ้นเป็นโว้ย!
“ไม่จำเป็นต้องรู้..แค่บอกมาก็พอว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์กันยังไง?”  แน่ะ!..ต้องการรู้เรื่องคนอื่นพอถามกลับ ไม่พอใจซะนี่...นิสัย...
“งั้นเราไม่จำเป็นต้องตอบ..จริงไหม..ในเมื่อเราไม่เห็นความจำเป็นอะไรที่ต้องบอกเธอนี่”  มาดิ..กวนมา..กูก็ยวนกลับ...อยากรู้เรื่องคนอื่น  แล้วยังทำตัวไม่สุภาพใส่เค้าอีก   
"ฮึ..ไม่พูดไม่เป็นไร..เราหาคำตอบเอาเองก็ได้...แต่บอกเธอไว้ก่อน..ผู้ชายคนนี้..เป็นของเรา..ไม่ว่าใครหน้าไหน..อย่าหวังเอาไปได้..”  พูดจบสะบัดหน้าพรืดดด...เดินหนีกูไปเฉย...นรกๆ...เวรล่ะ..ตกลงเธอประกาศสงครามกับกูใช่ไหม...ไม่อยากเชื่อ..ออกตัวแรงโคตรเลยวุ้ย!..เพิ่งมาเมื่อวาน..ไหงวันนี้เป็นเจ้าของไอ้พี่โต๋มันซะง้าน...อ่าห่ะ!...ได้ครับ..ไอ้ตะเกียงไม่ใช่พระเอก..ที่จะยอมให้ใครหยามเอาง่าย ๆ เมื่อประกาศโพล่ง ๆ ขนาดนี้ ก็จัดมา..พร้อมรับทุกสถานการณ์..............   
Part  44
ตะเกียง..จัดให้คร๊าบ.

กลับเข้ามาห้องชมรมเห็นไอ้พี่โต๋ มันยืนอยู่กะไอ้พี่บอมย์ และแน่นอนริต้า ยืนเบียดข้าง ๆ มัน นมถูแขนลอยหน้าลอยตาบ๊องแบ๋วได้โล่ห์เลยเห้ย!   ตะกี้เพิ่งสวมบทนางร้ายใส่กูอยู่แม่บ ๆไอ้พี่โต๋เหลือบเห็นกูเดินมา
ยกยิ้มส่งให้กูทันที เข้าทางกูล่ะ?
“พี่โต๋คร๊าบๆ...ไปเรียนกันได้แร้ว...ชักช้าเดี๋ยวอาจารย์ดุน๊าคร๊าบ”  พูดเสร็จหันหลังเดินนำทันที..มารยาได้ถ้วยเลยกู อุแหว่ะ!...แพล่บๆ..เอร้ย...อายปากสุด ๆ ทำไปได้  แต่เพื่อบรรลุเป้าหมายต้องทนทำ ได้ผล..มันผละจากริต้ารีบเดินเอามือมาขยี้หัวกูทันที
“หึ..หึ..หึ..เป็นอะไร..ทำไมอ้อนจังเรา”  น้าน...ตามแผน ไอ้พี่บอมย์เดินตามมาติด ๆชำเลืองดูศรีริต้า หน้าบึ้งสนิท..สะบัดก้นอย่างเสียไม่ได้ ให้มันรู้ไปดิ..เล่นต่อแม่งเลย
“ป่าวอ้อนซะหน่อย...รีบเห่อะตะเกียงยิ่งปวดตามตัวอยู่ด้วยอ่า”  กระพริบตาปริบ ๆ ใส่มันซะหน่อย   ไม่เพราะ
มีจุดมุ่งหมาย..กูไม่ทำเด็ดขาด  ริต้าถลึงตาเม้มปากใส่กูเต็ม ๆ แต่พวกแม่งไม่ทันได้เห็นกันหรอก  เบื้องหลัง
หน้าสวย ๆ อ่ะน่ะแฝงไรไว้บ้าง..ดีเมื่อเธอสวมหน้ากาก  เล่นตีสองหน้ามา..ได้เลยจัดไปคนสวย มีอีกเยอะลูกเล่นกะไอ้ตะเกียงนะ ไม่ต้องกลัว..ได้สนุกสมใจปารถนา
“ทำอะไรมา..ทำไมถึงปวดล่ะครับ”   ไอ้พี่บอมย์..ถามกูทันที..สุภาพตะหาก..ฟังดูเป็นห่วงจนรู้สึกได้ ขอโทษนะไอ้พี่บอมย์ กูจำเป็น..เลยต้องโกหกคุณพี่มึงไปก่อน   
“ก็ซ้อมท่านั่งเสลี่ยงกับเจ๊กิ๊ปอะดิ...ให้นั่งหนีบเข่าเกร็งตัวตั้งนาน ไม่ปวดได้ไงเล่า” กูแม่งหันไปอ้อนทั้งสองคนเลยที่นี้ เล่นเอาคนสวยริต้า กำมือแน่น..เม้มปากอยู่หลังไอ้พี่โต๋ จนเส้นเลือดปูดขึ้นเป็นแนว ...อ่าห่ะ!..สะใจ
จริงเว้ย!
“เดี๋ยวเย็นนี้  ก่อนลงซ้อมบาสพี่นวดให้..เอาไหม?”  ไอ้พี่บอมย์..อาสานวดให้กูตะหาก..แต่เย็นไว้ก่อน..
ไอ้ผู้ปกครองกูมันคงยอมให้ทำหรอกอ่านะ
“เห้ย!..ไม่ต้องเลยมึง ขอบใจว่ะ!..เดี๋ยวกูจัดการเอง”  ไอ้พี่โต๋..รีบปฏิเสธทันที เห็นป่ะ!.คิดไว้ไม่ผิด  ก็มันเคยบอกไว้..มันหวงของโคตรเลยอ่า...ใครไม่โง่ต้องดูออกหวงก้างซะขนาดนี้
“ขอบคุณครับ..ตะเกียงไม่รบกวนพี่บอมย์ดีกว่า...ไว้เย็นนี้ให้พี่โต๋นวดให้ก่อน ถึงไงก็อยู่บ้านเดียวกัน  ใช้ให้คุ้มไปเลย..555!.”  กูเฉตีหน้าตายหัวเราะกลบเกลื่อนไปด้วย เพื่อไม่ให้ไอ้พี่บอมย์รู้สึกแย่  มันพยักหน้าเข้าใจ..
ค่อยโล่งอกหน่อย  แต่คนที่หวังผลสิ..หน้าเจื่อนไปถนัดเลยศรีริต้าเอ้ย....ได้ยินไม่ผิดหรอก...กูเจตนาบอกให้
รู้เอง..กูอยู่ด้วยกันแล้วโว้ย!...กร๊ากๆ!
“โต๋กับตะเกียง..เป็นพี่น้องกันหรือค่ะ?  ถึงอยู่บ้านเดียวกัน”  กล้าเน่อะ!..ที่ถามน่ะ ดูสิ`คุณ`หล่อจะตอบยังไง
“เปล่าหรอกครับ..เราไม่ใช่พี่น้องกัน ตะเกียงเป็นคนสำคัญของบ้านผม..เป็นคนที่ผมต้องดูแลเป็นพิเศษ..
พิเศษมาก ๆ ด้วย”    อ่าห่ะ!..ไม่ติดเกรงใจไอ้พี่บอมย์ ไอ้ตะเกียงจะกระโดดจูบโชว์..มอบรางวัล ที่พูดดีให้
แม่งเลย  ขณะพูด..มันเอามือลูบหัวกูไปด้วย ท่าทางมัน..อ่อนโยนกับกูโคตร ๆ ยิ้มหล่ออีกตะหาก   กูแทบละลาย...ไอ้หล่อเอร้ย!..ไอ้ตัวปัญหา..ไอ้เสน่ห์แรงไม่บันยะบันยัง...กูยิ้มตอบให้มัน..พร้อมส่งตาหวานวิ้งๆ..จัดไป
อย่างหนัก เล่นเอามันอึ้งหน้าแดงหูแดงเถือก  คงไม่คิดว่ากูจะเพิ่มออฟชั่นให้ขนาดนี้ม้าง...ให้คนสวยอกแตกตายไปเลยดีก่า...   
“พอ ๆ..รีบไปเห่อะ..มดตามเป็นขโยงแล้วพวกมึง..อย่าเยอะ..ก่อนจะโดนอาจารย์บ่นยกกลุ่ม”  
ไอ้พี่บอมย์..แซวพวกกูยิ้ม ๆ โล่งอกที่มันไม่มีท่าทางดูแย่..ส่งแววตาล้อเลียนมาให้ค่อยสบายใจหน่อย  ตรงข้ามกับอีกคน..หน้ายิ้มแต่แววตาสั่นระริก..เหมือนจะบอกว่าฝากไว้ก่อนเถอะ..ได้เลยคร๊าบๆ...
จัดมา..กูจะตั้งใจรอ กะพี่อังกูไม่คิดตอบโต้...เพราะพี่เค้ามาก่อน..ที่สำคัญไม่ได้อะไรกับกูมากมาย...ยิกกัดไปเรื่อยเปื่อย..แต่ไม่ใช่ที่ริต้ากำลังทำ..จะว่าไอ้ตะเกียงไม่ได้..เพราะกูมาก่อน..ยิ่งตอนนี้กูหวงโว้ย!...รู้ว่ามีคนจ้อง
จะฉกขนาดนี้ นึกหรือว่าไอ้ตะเกียงจะยกให้ในฐานะสุภาพบุรุษ...ที่ต้องเสียสละแก่เด็ก..สตรี..และคนชราน่ะ...บอกคำเดียว..ฝันไปเห่อะ!..กูก้าวข้ามกันมาขนาดนี้แล้ว..อย่าหวังปาดหน้าเค็กเสียให้ยาก ยิ่งมันสั่งให้เชื่อใจ..
ถึงขั้นตายแทนกันแล้ว...กูคงยอมยกมันให้ใครง่าย ๆ..หรอก......พี่น้องครับ..ต่อไปนี้จะเห็นเวอร์ชั่นใหม่..
ของไอ้ตะเกียงกันแล้วนะครับ....
มาถึงห้องขออนุญาตอาจารย์เข้าเรียน..เพื่อน ๆ อยู่กันครบ..เหลือพวกกูสี่คนที่มาเลท..ช้าไปกว่า 5 นาที
พออาจารย์เห็นหน้าไอ้หล่อขั้นเทพ..ก็ไม่ได้พูดตำหนิอะไร  พวกกูเลยไม่ต้องโดนบ่น..ก็นะ!.เด็กท๊อปของชั้น..ถึงมาเลทย่อมมีเหตุผล  คงไม่มีใครมองหรอกว่ามันเหลวไหล...ต่างคนต่างแยกย้ายนั่งประจำโต๊ะใครโต๊ะมัน..เรียนกันปกติ  กูไม่ต้องอะไรมากเท่าไหร่..ให้ไปสอนแทนอาจารย์ยังได้..วิชาแคนคูลัส..เห่อะ..เห่อะ...หัวเราะได้น่าเกลียดสุด ๆ กูยังเกลียดตัวเองเลย ไม่ได้หลุดเสียงออกมาหรอก..แค่คิดในใจเฉย ๆ  ก็น่ะ..กูสำเร็จขั้นเทพแล้วไอ้วิชานี้เนี๊ยะ!..คงไม่ต้องบอกม้าง...แต่ก็เรียนตามเพื่อนไปปกติธรรมดา   
ผ่านไปคาบแล้วคาบเล่า..จนหมดเวลาคาบสุดท้าย..เด็กเนอร์ดเปลี่ยนเป็นเด็กกร่างทันทีทั้งห้อง  เพราะต้องเข้าซ้อมกีฬาสี..ช่วงนี้ทางโรงเรียนลดชั่วโมงสอนคาบล่ะ 60 นาที..เหลือคาบละ 50 นาที  ดังนั้นพอบ่ายสามโมง..
ก็หมดคาบสอน..เลิกเร็วเกือบ 40 นาทีแน่ะ!  เผื่อเวลานักเรียนซ้อมกิจกรรม ดีไหมโรงเรียนกู พวกแม่งคึกคัก
ได้อีก  ก็น่ะ..เป็นปีแรกที่ ม.4 มีส่วนร่วมจัดกับ ม.5 เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่แปลกที่ทุกคนจะกระตือรือร้นเป็นพิเศษ  เก็บกระเป๋าเสร็จ..ไอ้พี่บอมย์ก็เดินมาคว้ากระเป๋ากูไปถือให้ตามหน้าที่   
“ป่ะ!..ไปกันตะเกียง..เชี้ยรโต๋..ได้เวลาซ้อมแล้ว จะให้โต๋นวดให้ด้วยไม่ใช่หรือเดี๋ยวจะช้า”  ไอ้พี่บอมย์เตือน..
กูพยักหน้าหันไปมองไอ้หล่อ..มันก็ยิ้มรับ แล้วก็หยิบกระเป๋าออกไปกัน  ยังไม่ทันพ้นประตูห้อง
“เห้ย!..รอด้วยดิพวก”   ไอ้พี่กาน เรียกพวกกูไว้
“รอไมว่ะ!.พวกกูรีบซ้อมบาส”  ไอ้พี่บอมย์ถามมันกลับ
“อ้าว!..ไอ้-เอี้ย-..ก็วันนี้สีมึงซ้อมกับสีกู ลืมดิสัด”   ไอ้พี่กานทบทวนความจำให้ ลืมไป..ไอ้พี่กานมันอยู่สีน้ำเงิน
กะไอ้พี่พรต..ไอ้พี่ชัดนิหว่า วันนี้ตารางซ้อมร่วมกับสีน้ำเงิน
“เอ่อว่ะ!..กูลืม-เอี้ย-..มึงสีเดียวกะไอ้พรตนี่หว่า  ป่ะ!...ไปพร้อมกูเลยดีกว่า”  พูดเสร็จกำลังจะเดินไปกัน..มาอีกเสียงแล้วครับ
“รอด้วยค่ะ..ริต้าไปด้วย”  น้าน...  
“อ้าว!..ริต้าไม่ไปซ้อมลีดเหรอ?”  ไอ้พี่บอมย์..ยังคงทำหน้าที่ซักต่อ กูกะไอ้พี่โต๋หยุดฟังนิ่ง ๆ
“กลางวันซ้อมไปเยอะแล้ว..ยังเมื่อยแขนอยู่เลย เย็นนี้ขอแว๊บก่อนแล้วกัน..พรุ่งนี้ค่อยซ้อม  ขอริต้าไปดูโต๋ซ้อมบาสด้วยคนนะค่ะ”  หันมาอ้อนเสียงอ่อนกะไอ้หล่อข้างกูซะงั้น..รุกแรงตลอดอ่ะ..
“ได้ครับ..ไม่เป็นไรนี่..แล้วริต้าชอบบาสเหร่อ?”  ไอ้โต๋ถามกลับ
“ค่ะ!..กะจะลงแข่งทีมหญิงอยู่แล้วเชียว..ดันถูกจับเป็นลีดซะก่อน..ไม่สะดวกแข่งแน่ ๆ เพราะลีดต้องอยู่เชียร์ตลอด..เสียดายแย่เลย”  อื้อ..เพิ่งรู้เธอสามารถหลายด้านจริง ๆ แบบนี้แล้ว
หมดทางเลือก..เลยตามพวกกูมาอย่างไม่ต้องสงสัย ออกตัวเป็นแฟนบาสเหนียวแน่นปานนั้น  เอ๊ะ!..หรือว่าไม่ใช่ว่ะ!...แฟนคลับไอ้หล่อตะหากกูว่านะ...จุดประสงค์หลักของคุณเธอ...
มาถึงโรงยิม แม่งแฟนคลับเต็มสนาม..ไม่มีพลาดพี่ ๆ น้อง ๆ แฟนคลับไอ้พี่โต๋..ไอ้พี่บอมย์  ไอ้พี่กาน..ไอ้พี่พรต..และพวกที่เหลือ..ของพวกแม่งทั้งน้าน.. เหมือนกูจะเข้าใจอะไรผิดไปสักอย่าง...เพราะความจริงแล้ว?
“น้องตะเกียง...พี่ตะเกียง..ตะเกียงคร๊าบๆ...ฮิ้วๆ...ตะเกียง..ตะเกียง..บลาๆ..”  
เห่อ..เห่อ..ทั่นผู้ชมคาขับ...ปรากฎว่า...ส่วนใหญ่แล้ว..แฟนคลับไอ้ตะเกียงเกินครึ่งคารับ...มารวมกันโดยไม่ได้นัดหมาย...เอาเป็นว่า...สมาชิกสีแดงต้องมีแฟนคลับของไอ้ตะเกียง  ทำตัวเป็นสายลับ..กระจายข่าวออกไปชัวร์..ถึงได้มีแฟนคลับสีอื่น ๆ มาดูกูซ้อมกันให้พรึ่บ!...อัศจรรย์แทบถล่ม...กลบทุกสรรพเสียงไปซะขนาดนั้น...
ถึงเวลาต้องสำแดงตัว...ตามเสียงเรียกร้อง..จัดไปอย่าได้เสีย..เอาใจแฟน ๆ หน่อย...รอยยิ้มพิฆาต..บวกท่าโบกมือนางงาม..ฝึกมาหมาด ๆ กับพี่เลี้ยงกิ๊ปซี่...น้ำมันสิงห์โต..ตราไฟตะเกียงส่งเข้าประกวด...งัดออกมาโชว์เรียกน้ำจิ้ม..ผลตอบรับเกินคาด..เร็วทันตาเห็น..........?
“กรี๊ดซ....ฮิ้วซ...อร๊ากๆ..ใจละลาย..น่ารักโครตๆ...ไม่ไหวแล้วคร๊าบ...อะดานารีนหลั่งกระจาย...กรี๊ดๆ...
บลาๆ”   มากมายอื้ออึงไปหมด ไม่อยากเชื่อ..กะเรียกน้ำจิ้ม..กลับเป็นเรทติ้งกระฉูด..วุ้ย!.ไอ้หล่อหันมาจ้องกูขวับตาเขียวเชียวมึง ปรามกูอย่าเยอะ...เค้าไม่ผิดน๊า..ตะเอง..เค้าแค่ทดลองซ้อมที่ฝึกมา..อย่าดุเค้าน๊า...ศรีริต้าจิกตาค้อนกูจังหนับเข้าให้เต็ม ๆ อย่าได้แคร์..เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนหล่อ..มักมีคนอิจฉาตาถลน..ห่ะ.ห่ะ.ห่า.!
“เสน่ห์แรงจังเลยนะคร๊าบๆ.”  ไอ้พี่เทค..ล้อกูเสียงสูงได้อีก..เมื่อพวกกูเดินมาถึง..เก้าอี้พักนักกีฬาข้างสนาม  
ซึ่งกลุ่มมันยืนรวมกันอยู่ใกล้ ๆ กัน
“แรงเกินห้ามใจแล้ว...กูคงต้องเร่งมือจริง ๆ ซะที..ดูดิ..ไว้ใจได้ที่ไหน..ไม่ไหว..เดี๋ยวคนอื่นแย่งไปก่อนว่ะ!.”  
ไอ้พี่พรต..ผสมโรงพูดแทรกเข้ามาอีกคน
“เสียใจว่ะ!..พวก...คงได้แค่คิด..อย่าหวังกันเลย...หมดโอกาสไปนานแล้วว่ะ!”  ไอ้หล่อเทพพูดหน้านิ่ง ๆ..เล่นเอาแต่ละคนเหว่อไปตาม ๆ กัน ..กูเห็นดังนั้น..ก่อนจะเลยเถิดกันไปใหญ่  หาเรื่องเบี่ยงประเด็นดีกว่า
“พี่เทคอยู่สีน้ำเงินด้วยเหร่อครับ”  แกล้งถามไปงั้นแหล่ะ...เห็น ๆ อยู่..ว่ามันเปลี่ยนชุดเตรียมพร้อมขนาดนี้..
คงไม่ต้องถามละมั้ง..ว่าอยู่สีไหน
“ใช่ครับ...บังเอิญชื่อพี่อยู่สีน้ำเงิน สีเดียวกันกับพรตมันด้วย..เลยลงบาสซะเลย”  ประจวบเหมาะมากเลยเน่อะ!...พูดจบพี่แกหันไปยิ้มบาง ๆ ให้ริต้า ซึ่งคุณเธอก็ยิ้มตอบเป็นพิธี  
“เอ้าอย่ามัวชักช้า..เปลี่ยนเสื้อผ้าวอร์มกันไปก่อน..บอมย์มึงนำทีมวอร์มรอกูแป๊ป..เดี๋ยวกูนวดไอ้ตัวเล็ก  
แล้วเดี๋ยวตามไป”   ไอ้พี่โต๋..มันออกคำสั่งวางแผนการซ้อมทันที แสดงภาวะผู้นำโคตร ๆ ไอ้พี่บอมย์พยักหน้ารับ..ก่อนจะนำนักกีฬาในทีมลงวอร์มวิ่งรอบสนาม..เรียกเสียงกรี๊ดกระจายได้อีกมึง  เรทติ้งใช่ย่อย ก็เอ่อนะ..
จะว่าไปแล้วไอ้พี่บอมย์มันก็หล่อโคตร รูปร่างสูงใหญ่พันธุ์ผสมลูกเสี้ยว  บวกกับใบหน้าคมเข้ม..มันไม่ได้
ด้อยไปกว่าใครเค้าเท่าไหร่เลย อยู่อันดับต้น ๆ ของโรงเรียนเหมือนกัน.

กินไม่ลงคงไอ้หล่อเทพนี่แหล่ะม้าง..หล่อสาดๆ...กะไม่แบ่งใครเค้าเลยมึง....วุ้ย!..นึกแล้วหงุดหงิด..โมโหมันซะงั้นกู...เป็นเอามาก..ก็เพราะไม่ใช่
มันหล่อลากไส้นี่หรือ...ถึงเป็นปัญหาสร้างศรัตรูให้กูไปทั่ว...นรกชัดๆ..........



หัวหน้าห้อง

โพสต์
1430
พลังน้ำใจ
1430
Zenny
6827
ออนไลน์
291 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-5-17 10:17:25 | ดูโพสต์ทั้งหมด

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
943
พลังน้ำใจ
827
Zenny
1766
ออนไลน์
176 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-7-4 19:09:01 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุนครับ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1512
พลังน้ำใจ
1612
Zenny
6474
ออนไลน์
812 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-9-1 02:58:21 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุนคราบ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2605
พลังน้ำใจ
23800
Zenny
38788
ออนไลน์
2275 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-9-1 07:00:10 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับผม

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
553
พลังน้ำใจ
16450
Zenny
38773
ออนไลน์
3304 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-9-29 23:16:48 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุนครับ

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
1053
พลังน้ำใจ
574
Zenny
-139
ออนไลน์
359 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-11-9 18:12:46 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
971
พลังน้ำใจ
24003
Zenny
4687
ออนไลน์
3826 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-12-1 06:51:06 | ดูโพสต์ทั้งหมด

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1484
พลังน้ำใจ
1541
Zenny
6736
ออนไลน์
824 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-12-11 19:11:45 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากนะ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1736
พลังน้ำใจ
1456
Zenny
-96
ออนไลน์
698 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-1-27 01:17:38 | ดูโพสต์ทั้งหมด

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
511
พลังน้ำใจ
652
Zenny
101
ออนไลน์
133 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-2-9 09:10:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด

ขอบคุณครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
34422
พลังน้ำใจ
158441
Zenny
289780
ออนไลน์
46333 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-3-2 13:55:13 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุนคับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4170
พลังน้ำใจ
24018
Zenny
18055
ออนไลน์
1713 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-3-3 01:14:45 | ดูโพสต์ทั้งหมด

หัวหน้าห้อง

โพสต์
343
พลังน้ำใจ
2578
Zenny
588
ออนไลน์
440 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-3-19 21:16:18 | ดูโพสต์ทั้งหมด

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
16723
พลังน้ำใจ
79776
Zenny
196217
ออนไลน์
9900 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-4-12 09:18:56 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
882
พลังน้ำใจ
6088
Zenny
1043
ออนไลน์
535 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-4-12 10:54:50 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
7798
พลังน้ำใจ
37491
Zenny
10544
ออนไลน์
1778 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-10-3 16:43:42 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
25824
พลังน้ำใจ
134940
Zenny
625694
ออนไลน์
16761 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิมสมาชิกระดับไพลินสมาชิกระดับมรกตสมาชิกระดับเพชรสมาชิกระดับเพชรบริหารสมาชิกระดับเพชรคู่สมาชิกระดับตรีเพชรสมาชิกระดับมงกุฎ

โพสต์ 2015-10-4 08:19:07 | ดูโพสต์ทั้งหมด
เริ่มสนุกล่ะ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
7798
พลังน้ำใจ
37491
Zenny
10544
ออนไลน์
1778 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-12-6 17:25:51 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
681
พลังน้ำใจ
3177
Zenny
288
ออนไลน์
476 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-12-6 20:37:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-3-28 21:50 , Processed in 0.134500 second(s), 26 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้