MY BOSS : รักหมดใจเจ้านายของผม 1 - 5

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
   “วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วซินะที่เราจะได้ใส่ชุดม.ปลาย”  เด็กชายหัวเกรียนนั่งนึกถึงวันเก่าๆสมัย ม.ปลายริมแม่น้ำมันช่างเป็นเวลาที่มีความสุขและเต็มเปี่ยมไปด้วยมิตรภาพความรักความปรองดองซึ่งยากที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้หากแต่ต้องไปสัมผัสด้วยตัวเอง ดิวเด็กผู้ชายหน้าหวานจนเขาชินกับการที่มีคนเข้ามาทักว่าเป็นทอมในชุดไพรเวทหากแต่ชุดม.ปลายนั้นแบ่งแยกอย่างเห็นได้ชัดเจนว่าเขาคือเด็กผู้ชาย  
“ดิวมานั่งทำไรตรงนี้ว่ะ “ เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากทางด้านหลังพร้อมเสียงหอบแห้งๆ รู้ได้เลยว่าวิ่งมาด้วยความรวดเร็ว
   “มานั่งเล่น..นั่งคิดเรื่อยเปื่อย” ดิวตอบทั้งๆที่ยังทอดสายตายาวชมความงามของแสงไฟที่ตกกระทบต่อผิวน้ำระยิบระยับในยามพลบค่ำ
    “เฮ้ย..ไม่ต้องคิดมากนนะ..เดี๋ยวเอ็งก็มีเพื่อน..ถึงจะไปเรียนคนเดียว” เด็กชายผู้เป็นเพื่อนเอ่ยพร้อมทั้งตบบ่าเบาๆเพื่อแสดงถึงความให้กำลังใจ
   “ขอบใจนะ..เบส” ดิวตอบพร้อมทั้งมองหน้าเบสและยิ้มให้ สำหรับกำลังใจ
*** เฮ้อ..มาถึงก็เริ่มเลยผู้อ่านก็งงตาแหกพอดีว่านักแสดงมีลักษณะยังไงบ้าง ไม่ไหวเลยเรา..งั้นขออธิบายแล้วกัน
นะครับ ****
“ดิว” เด็กผู้ชายหน้าหวาน สูง 173 หนัก 55 รูปร่างไม่ผอมและอ้วน กำลังพอดี ผิวขาวเหลือง ด้วยความที่หน้าหวานเกินเลยมักจะถูกสาวๆทักว่าเป็นทอม ดีกรีนักเรียนทุนเพชรประกายแสงประจำโรงเรียน 3 ปีซ้อน และสอบตรงติดคณะที่เป็นความฝันของเขานั้นก็คือ วิศวกรรมศาสตร์ เอก วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ซึ่งเขามักจะถูกสบประมาทว่า “หน้าตาแบบนี้เนี๊ยนะจะเรียนวิศวะ...คงไม่ไหวอ่ะ” และเป็นคนเดียวในโรงเรียนที่สอบติดเอกนี้
“เบส” เพื่อนสนิทของดิวจะว่าไปให้เป็นพี่ชายเลยดีกว่า เพราะเบสจะคอยปกป้องและดูแลดิวเสมือนน้องชายของตน ด้วยความคมเข้มของหน้าตาและสีผิว ล่ำเนื่องจากเป็นนักกีฬาของโรงเรียน และความสูง 185 จึงได้รับคะแนนนิยมของสาวๆทุกสมัยไม่ว่าจะก้าวไปส่วนไหนในพื้นที่โรงเรียนก็จะมีแฟนคลับคอยตามตลอด ^^ ส่วนเรื่องสอบมหาลัยคงหนีไม่พ้นมหาวิทยาลัยพลศึกษาอย่างแน่นอน
*** รู้คราวๆแล้วมาต่อด้านบนกันเลยดีกว่า ^^ ***
“ ไป..กลับบ้านได้แล้วนี่ก็ปาไป 3 ทุ่มแล้ว ไม่ใช่แม่ดิวรอกินข้าวแล้วหรอ” เบสบอกดิวด้วยความเป็นห่วงที่เขามักจะมีให้กับดิวเสมอ
“อื้ม” ดิวตอบพร้อมกับเดินไปซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์อย่างไม่รีรอ
ตอนที่ 1 เราต้องอยู่คนเดียวเหรอนี่
แล้วเบสก็ขับมอเตอร์ไซด์คู่ใจมาจอดเทียบหน้าบ้านดิว บ้านทาวเฮาส์ 2 ชั้น สีครีม
“ขอบใจมากนะเบส....ถ้าวันไหนว่างก็แวะมาได้นะ” ดิวลงจากรถมอเตอร์ไซด์แล้วหันมาขอบใจพร้อมรอยยิ้มแสนหวานที่เป็นเอกลักษณ์ของดิวอย่างหนึ่ง
“ไม่เป็นไร..แค่ได้เห็นยิ้มแบบนี้ก็ดีใจแล้ว...” เบสยิ้มตอบด้วยความปลื้มใจ
“กลับบ้านดีๆนะ” ดิวอวยพรก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป
   หลังจากอาบน้ำเสร็จดิวก็อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ซึ่งเป็นเวลาที่เขามีความสุขมากที่สุด
“ก๊อกๆ ....” เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง
“ดิวแม่เข้าไปนะลูก” แม่ดิวนั้นเอง
“เข้ามาเลยครับแม่..ดิวไม่ได้ล็อค” ดิวตอบแม่และทิ้งตัวออกจากคอมพิวเตอร์มานั่งที่โซฟา
“ดิว...แม่มีเรื่องสำคัญจะบอก” แม่ก้มหน้าก้มตาไม่ยอมมองหน้าดิวแม้แต่น้อย
“มีอะไรครับแม่..บอกดิวได้เลย” ดิวมีท่าทีไม่สบายใจขึ้นมาหน่อยนึง
“คือ..แม่กับพ่อ จะไปอยู่กับพี่ดรีมที่ขอนแก่น..พี่ดรีมส่งตั๋วรถทัวร์มาให้แล้ว..ส่วนบ้านหลังนี้แม่ประกาศขายและมีคนซื้อแล้ว” แม่บอกกับดิวพร้อมมองหน้าดิวอย่างเศร้าสร้อย
“แม่...แล้วดิวจะอยู่กับใคร...ดิวต้องย้ายไปด้วยใช่หรือเปล่า...แล้วมหา’ลัยละ ” ดิวถามแม่ต่อเหมือนไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองกับสิ่งที่ได้ยิน
“ดิว ฟังแม่นะลูก  แม่กับพ่อจำเป็นต้องกลับไปอยู่ขอนแก่นเพราะพี่ดรีมมีลูกและแฟน(สามี)ของพี่ดรีมทำงานไม่มีเวลามาดูแลครอบครัวหรอก ส่วนเรื่องเรียนลูกก็ต้องใจเรียนที่นี้ให้จบตามความฝันของลูก แม่เชื่อว่าลูกอยู่ได้ เพราะลูกโตแล้วนะ ส่วนเรื่องที่พัก แม่ไม่ให้ดิวอยู่หอในหรอกเพราะแม่รู้ว่าเราไม่ชอบกฎระเบียบหอใน แม่จะให้ไปอยู่กับป้าแอสที่อยู่ในเฟลตใกล้ๆมหา’ลัย ลุงกับลูกชายแกไปทำงานที่ไต้หวันแกคงจะดีใจนะที่มีดิวไปอยู่เป็นเพื่อน” แม่พูดไปพลางยิ้มไปเพื่อเป็นกำลังใจให้กับดิว
ตอนที่ 2 ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังใหม่จ๊ะ หลานชาย
   เช้าวันรุ่งขึ้นดิวก็มาส่งแม่กับพ่อที่หมอชิต สถานีสู่ประตูอีสาน
“ดิว..ตั้งใจเรียนนะลูกพ่อ” พ่อสั่งลาดิวและโอบกอดไว้ให้แน่นที่สุด
“แม่โทรบอกป้าแอสแล้ว...”แล้วแม่ก็โอบกอดดิวเพื่อเป็นการสั่งลา
“งั้นสงกรานต์ปีหน้าดิวไปหาพ่อกับแม่นะครับ” ดิวเอ่ยพร้อมมองไปทางพ่อแม่ที่กำลังก้าวขึ้นรถทัวร์ไปอย่างใจคิดถึง
หลังจากที่รถออกจากสถานีหมอชิตดิวก็ไม่รีรอที่จะหอบกระเป๋าสัมภาระส่วนตัวที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าและหนังสือต่างๆ และโน๊ตบุ๊คประจำตัวเขา ตรงดิ่งไปยังบ้านหลังใหม่ บ้านป้าแอส
ณ บ้านป้าแอส
“ก๊อกกๆ....ป้าแอสดิวเองครับ” ดิวเรียกป้าแอสอย่างใจจดใจจ่อ
“อ้าวดิว...มาแล้วหรอลูก..ป้ากำลังรอพอดีเลย” ป้าแอสเปิดประตูพร้อมยิ้มรับหลานชาย
“สวัสดีครับป้าแอส” ดิวไหว้ตามมารยาทที่แม่ได้สั่งสอนมา
“เข้าๆมาๆ....มันจะแคบหน่อยนะ” ดิวขนสัมภาระเข้าห้องอย่างไม่รีรอ
   ป้าแอสเป็นพี่สาวของพ่อดิว มีลูกชาย 2 คน ซึ่งลูกชายทั้ง 2 และสามีป้าแอสไปทำงานที่ไต้หวันเนื่องด้วยโรงงานในประเทศไทยเห็นว่าทั้ง 3 คนมีความขยันจึงส่งไปทำงานที่สาขาในไต้หวัน ป้าแอสอายุ 55 ปี อาชีพหลักของแกคือรับจ้างทำงานบ้าน ตามบ้าน
“วันนี้ป้าจะไม่ไปทำงาน..จะช่วยเราจัดข้าวของนี่แหละ” ป้าแอสว่าแล้วก็ไปหยิบสัมภาระของดิวพร้อมที่จะจัดเก็บให้เข้าที่ด้วยสัญชาติญาณความเป็นแม่บ้านในตัว
“ดิวขอมุมนี้แล้วกัน...แล้วก็โต๊ะญี่ปุ่นเอาไว้อ่านหนังสือ” ดิวเลือกมุมห้องที่อยู่ริมหน้าต่างๆใกล้ๆกับระเบียงด้านหลัง
“ได้เลยจ๊ะ...ตามสบายเลยนะไม่ต้องเกรงใจ..คิดว่าเป็นบ้านของตัวเองแล้วกัน” ป้าแอสพูดพลางลูบหัวดิวและยิ้มไป
“เราน่าจะเกิดเป็นผู้หญิงเนาะดิว...ดูซิผิวเนียนใส หน้าหว๊านนน หวาน ถ้าไม่ใช่หลานป้า ป้าก็คิดว่าเป็นผู้หญิง “ ป้าแอสพูดไปพลางหัวเราะไป
“โถ่...ป้าแอส...แต่ดิวชินแล้วละ..ใครๆก็หาว่าดิวเป็นทอม” เฮ้อออ...มีใครคิดว่าเราเป็นผุ้ชายบ้างมั๊ย
แล้วดิวก็ใช้เวลาทั้งวันทำความคุ้นเคยกับบ้านหลังใหม่
ตอนที่ 3 พ่อบ้านจำเป็น
   2 เดือน หลังจากที่ดิวย้ายมาอยู่กับป้าแอส ป้าแอสดูมีความสุขมากเหมือนได้อยู่กับลูกชายส่วนดิวก็มีเพื่อนใหม่ๆในมหา’ลัย วันนี้เป็นวันอาทิตย์ดิวเลยได้เล่นคอมพิวเตอร์อยู่บ้านทั้งวัน
“ติ๊งๆ” เสียงโทรศัพท์มือถือของดิวดังขึ้น
“สวัสดีครับ ดิวพูดครับ” ดิวรับสายตามแบบฉบับของดิว
“เฮ้ย..ดิวเป็นไงบ้างว่ะ” เบสนั้นเองครับพี่น้อง
“ก็สบายดี..ได้เพื่อนใหม่เยอะเลย” แล้วทั้งคู่ก็คุยกันตามประสาเพื่อนสนิท
“เออ..ดิววันเสาร์ ว่างหรือเปล่า” เบสถาม
“วันเสาร์ว่าง มีไรเหรอ จะชวนไปแซวหญิงแถวไหนอีก” ดิวตอบแบบกวนๆตามประสา
“ไปดูหนังกัน..ไม่ได้ดูหนังด้วยกันนานแล้ว” เบสชวนอย่างไม่รีรอ
“เออ...งั้นเจอกันวันเสาร์ บ่ายสอง ใครมาสาย...เลี้ยง โอเคป่ะ” ดิวตอบพร้อมเงื่อนไข
“เออ..ได้..วันเสาร์เจอกัน บ่ายสอง ไม่ว่างมีตื๊บบบ ” แล้วการสนทนาที่ยาวนานก็จบลง
ผ่านไปซักพักใหญ่
“ก๊อกๆ ป้าเองจ๊ะ” ดิวลุกขึ้นเปิดประตูให้พร้อมช่วยถือของที่ป้าแอสซื้อมา
“มื้อเย็นวันนี้ป้าให้ดิวทำนะ...เขียวหวานไก่กับขนมจีน”  โหว..ของโปรด
“ได้เลยป้า...แล้วดิวจะทำอย่างสุดฝีมือ” ดิวรีบถือของไปที่ครัวพร้อมกับลงมือเตรียมของเพื่อทำเมนูโปรดของเขา  หลังจากที่ผ่านไปซักพักใหญ่ดิวก็มาเสริฟพร้อมกับแกงเขียวหวานไก่แสนอร่อย
“ดิว วันอาทิตย์นี้ว่างหรือเปล่า” ป้าแอสถามเหมือนจะต้องรู้คำตอบให้ได้
“ว่างครับ...ป้าแอสมีอะไรหรอครับ” มีอะไรน้า
“คือป้าจะไปช่วยงานศพเพื่อน...แล้วป้าก็เลยจะวานให้ดิวไปทำความสะอาดบ้านคุณท๊อปให้หน่อยนะ...เพราะว่าป้าไปทั้งวัน ป้าบอกคุณท๊อปไปแล้วละว่าจะให้หลานชายมาทำแทน” โหวว...มัดมือชกนี่หว่าป้าแอส
“โอเคครับ...แค่นี้เองแต่ป้าแอสต้องจ่ายเป็นสองเท่านะครับ อิอิ” ขำๆ  แค่นี้จิ๊บๆแต่เงินต้องถึง
“เอออ...ป้าแอสครับ วันเสาร์นี้ดิวจะไปค้างบ้านเพื่อนนะครับ” บอกก่อนเดี๋ยวลืม
“งั้นป้าว่า..ป้าไปวันเสาร์ตอนเย็นดีกว่า” น้านนน...
“ครับ”
แล้วอาหารมื้อเย็นก็เต็มไปด้วยเรื่องเล่าของป้าแอส ว่าแต่คุณท๊อปจะหน้าตาเป็นยังไงน้า
ตอนที่ 4 ได้ดูหนังฟรี ดีใจที่สุด
และแล้ววันเสาร์ก็มาถึงเป็นวันที่ได้มาดูหนังกับเบสหลังจากที่ไม่ได้ดูหนังด้วยกันมานานมากแล้ว
“เบส...นี่มันบ่ายสองห้าสิบแล้วนะเมื่อไหร่จะมาซักที” ปล่อยให้รอตั้งนานเสียอารมณ์ว่ะ
“เออ....อยู่ชั้น 1 กำลังวิ่งไปอยู่ ใจเย็นดิ” เออ..วิ่งมาให้ไว
“เออ” แล้วดิวก็วางสายรอต่อไป
“เฮ่อๆ...เหนื่อยว่ะ...วิ่งมากว่าจะถึง” โหว...ให้ตายรอเป็นชาติ
“มาช้า 1 ชม.เลี้ยง....ดูเรื่องไรเอาเงินมาจะไปซื้อตั๋ว” ฮ่า ๆ...ได้ดูหนังฟรี
“The advengers ” เอออ..รู้แล้ว
แล้วดิวกับเบสก็เข้าไปดูหนังกันอย่างสนุกสนาน หลังจากที่หนังจบก็ออกจากโรงหนัง
“ดิว..กินไรดีว่ะ...หิว” เบสถามด้วยความหิวมาก
“กินไรก็ได้...อยากกินไรนำเลย เพราะดิวไม่ได้จ่ายตังค์ 555 “ สะใจ
“เออ...รู้แล้ว..งั้นกินชาบูชิดีกว่า” แล้วก็เดินไปที่ร้านดีนะที่ไม่มีคิว
ระหว่างการกินอย่างเอร็ดอร่อย
“เบส...วันนี้ดิวไปค้างที่หอเบสนะ..ป้าแอสไม่อยู่..ไม่อยากอยู่คนเดียว” ทำไมต้องทำท่าอึ้งด้วยว่ะ
“เออ..ก็ได้..พอดีเลยเบสจะได้มีเพื่อนเล่นเกมส์” เบสถึงกับอึ้งสำหรับคำขอของดิว
หลังจากที่กินข้าว เดินเล่นเสร็จแล้วทั้งคู่ก็กลับไปยังหอของเบส หอของเบสที่เช่านั้นอยู่ใกล้ๆกับมหา’ลัยพลศึกษา ซึ่งห่างจากแฟลตที่ดิวอยู่พอสมควร
“โหว...ห้องโคตรรกเลย” ดิวอุทานขึ้นมาเมื่อเห็นสภาพห้องของเบส
“เออ...ทนๆหน่อยก็เบสอยู่คนเดียวนิ” แก้ตัวน้ำขุ่นๆ
“งั้นไปซื้อขนมไว้กินเล่น..เดี๋ยวดิวขอทำความสะอาดเก็บกวาดหน่อย สภาพแบบนี้นอนไม่ลงจริงๆ” ใครจะไปกล้านอนว่ะ
ห้องนอนผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่ใส่แล้วกองๆกันเอาไว้ ข้าวของกระจายไปทั่วห้อง มุมไหนที่ใช้งานบ่อยหน่อยบริเวณนั้นจะดูสะอาด ดิวจัดการทำความสะอาดเก็บข้าวของเครื่องใช้ภายในห้องจนห้องนั้นดูเป็นคนละห้องกันไปเลย
“โหว...โคตรเก่งเลย ใครได้เป็นแฟนนี่รักตายเลย” เบสชมพร้อมกับสูดอากาศความหอมภายในห้อง
“อย่ามาชมหน่อยเลยแค่ทำความสะอาดธรรมดา” แมร่งงโคตรเวอร์เลย
“เออ..เล่านเกมส์กัน ไม่ได้เล่นนานแล้ว” เบสชวนพร้อมกับนำอุปกรณ์มาต่อกับทีวีอย่างรวดเร็ว
เวลาก็ดึกเข้าไปทุกที กิจกรรมการเล่นเกมส์จึงยุติลง
“เบส..พอเหอะ..ไปอาบนอน” แล้วดิวก็เดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ พอดิวอาบเสร็จก็เดินออกมานุ่งเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเผยให้เห็นร่างกายที่กำยำนิดๆ ซิกแพ็คหน่อยๆ ผิวขาวเหลืองอย่างเอเชีย
“เบส...มองไรว่ะ..ไปอาบน้ำดิ” มองไรว่ะ...จ้องอยู่ได้...อายโว๊ย
“เอออ...เบส..แค่..เฮ้ย...เปล่าไม่มีไร..จะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้แหละ” แล้วเบสก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ( แมร่งแปลกๆว่ะ)
พอเบสอาบน้ำเสร็จก็เห็นดิวนอนหลับอยู่บนเตียงแล้วเบสก็ค่อยๆขึ้นเตียงเพราะกลัวดิวจะตื่น
“เบส...แอบ Fab รึไง...อาบน้ำซะนานเลย” นานเวอร์
“รู้ได้ไงว่ะ....ไปแอบดูนี่หว่า” เบสสหน้าแดงขึ้นมาทันที
“แล้วไมไม่ใส่เสื้อผ้านอนว่ะ...ใส่แต่ กกน.เนี๊ยนะ” แมร่งคิดไรเปล่าว่ะ
“ก็มันร้อนนิ..นอนๆเหอะ...ไม่ทำไรหรอก ดิวเป็นเพื่อนเบสนะ” ไรว่ะ..แอร์ก็เปิด..เอ๊ะ..เมื่อกี้พูดว่าไรนะ
“ทำไมต้องทำไรว่ะ...เบส” แมร่งงงชักสงสัย
“เฮ้ย...ถามอยู่ได้นอนได้แล้ว” เบสสหันหลังให้ดิวทันที
“เออ..นอนแล้วอย่าเอาน้องชายมาถูขาข้าพเจ้าละ..ไปนอนใกล้ๆเลย” เปล่าที่บอกไปมันสยิว ^^
“เออ...อีกนิดนึง..พรุ่งนี้ขับมอไซด์ไปส่งแฟลตด้วยนะ” ดิวสั่งก่อนนอน
“คร๊าบคุณผู้ชาย นอนได้แล้ว ง่วงโว๊ย”
ตอนที่ 5 ขอปรึกษา
วันนี้วันอาทิตย์นัดกับป้าแอสไว้ว่าจะไปทำความสะอาดบ้านคุณท๊อป
ตื่นเช้ามา จัดการอาบน้ำแต่งตัว ทำกับข้าว
“โหว..ดิวสุดยอดว่ะ...ถ้าใครได้เป็นแฟนสบายไปเป็นชาติเลย” ตื่นมาก็เวอร์เลยพ่อคุณเบสสส
“อย่ามาเวอร์ว่ะ” แล้วเบสก็มานั่งร่วมวงกับดิว
“เออ..ดิวมีไรจะปรึกษาว่ะ” จะปรึกษาไรว่ะ
“ว่ามาดิ....อย่ามาเรื่องเงินนะ” ยิ่งจนๆอยู่
“เออ...ไม่ใช่เรื่องเงินหรอก..คือ....เออ....คือ...”เฮ้ย..จะพูดก็พูดดิ
“เป็นไรเบส...จะพูดก็พูดมา” ชักโมโห
“คือออ...ดิว...เรา..เรา...” เบสสแมร่งง
“เรา เราอยู่นั้นแหละ” ฮ่า ๆ
“คือ...เบสแอบชอบคนอยู่คนนึงอ่ะ” แค่เนี๊ย
“เฮ้ย..จริงดิ เรียนที่ไหน น่ารักเปล่า พามาให้ดูหน่อยดิ” ตามประสาของดิว
“โหว...มาเป็นชุด ก็แค่แอบมองเค้าเอง รู้ว่าเรียนที่เดียวกันกับดิวอ่ะ..ก็น่ารักดีถึงได้ชอบไง” เจ๋งเลยเพื่อน
“น่าจะรู้ละเอียดกว่านี้นะ...ดิวจะได้จะสืบต่อ”มันต้องรู้ให้ได้
“แล้วดิวละมีแฟนยัง” เบสถามทื่อๆขึ้นมาทันที
“ไม่มีอ่ะ...มีแต่คนคิดว่าเป็นทอมไปจีบใครเค้าก็ไม่ชอบ ไม่ทอมก็ตุ๊ด เฮ้อ” มันน่าเศร้า
“ไม่เห็นต้องสนใจเลย..ดิวอ่ะยังตรงสเป็คใครๆอีกหลายคน” เฮ้ยยยพูดแบบนี้หมายความว่าไงว่ะ
“รีบๆกิน รีบๆไปส่งดิว...เพราะว่าจะไปทำงานที่สัญญากับป้าแอสไว้”แล้วดิวก็เดินไปล้างจาน
“เบสสผิดเองดิวที่เบสเป็นเพื่อนกับดิวมาก่อน...อย่าเพิ่งมีแฟนนะ..เบสยังไม่กล้าพอ”เบสพึมพำอยู่คนเดียว

blue55

ขอบคุณครับ

daruma

ขอบคุนนะคร้าบ

teeleks_krub

ขอบคุณมากครับ

sst

ขอบคุณมากครับ

SPONGBOB

ขอบคุณครับ

aomaomaom

ขอบคุณครับบบบ

dung

ขอบคุณมากๆครับผม

wat_

ขอบคุณครับ

Tamaka1425

ขอบคุณมากฮับ

labergini

ขอบคุณครับ

veerayud

ขอบคุณครับ

goatcha

ขอบคุณครับ

saint

ขอบคุณครับ

zeptimus

ขอบคุงคราบ

pitchaya

ขอบคุนนนะครับ

pom951

ขอบคุณครับ

centuryboy20

ขอบครุณครับ

champsasa

ขอบคุณครับ

kaiva

อยากอ่านจังครับ