จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 25649|ตอบกลับ: 298
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

นายอำเภอเผลอใจ ผลงานคุณSonluvdad [CP]

  [คัดลอกลิงก์]

ประธานนักศึกษา

โพสต์
840
พลังน้ำใจ
3139
Zenny
2535
ออนไลน์
805 ชั่วโมง
กริ๊งๆๆ....กริ๊งๆๆ.....

“สวัสดีค่ะ....ฝ่ายปกครองอำเภอ....ค่ะ...ค่ะท่าน..โปรดรอสักครู่...นะค่ะ... ” ....

“ น้องกร....นายจะขอเรียนสายด้วย...จ๊ะ...”พี่พิกุล...เจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนผู้รับสายโทรศัพท์ต้นทาง...เอ่ยกับผม..หลังจากที่รับสายแล้ว

“ครับพี่.....” ผมเดินไปยังเครื่องโทรศัพท์ที่วางหู รอสายอยู่ที่โต๊ะหน้าห้อง

“ สวัสดีครับท่าน................ครับ.............ครับ..............ครับ....”......

“มีอะไรหรือจ๊ะ.....” พี่พิกุลเอียงคอเอ่ยถามผม..หลังจากที่ผมวางสายแล้ว...

“อ้อ...คือ..พรุ่งนี้...นายจะให้ผมขับรถให้ท่าน..ไปร่วมประชุมที่นครพนม...ครับพี่”..ผมตอบพี่พิกุล..

" อืม...เมื่อวันที่...พี่ได้รับหนังสือสั่งการ...มาถึง...เห็นนายท่านเกริ่นไว้เหมือนกัน..ว่าจะให้น้องไปกับท่าน..”พี่พิกุลบอกเล่า
“ผมไม่อยากไปเลยครับพี่... ” ผมเอ่ยด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจนัก เพราะทุกคนต่างก็รู้ว่า ทุกๆครั้งที่นายอำเภอเดินทางไปไหน จะต้องมีคุณนายติดตามไปด้วยเสมือนเงาตามตัวและที่ยิ่งไปกว่านั้น คือคุณนายท่านนายอำเภอ เป็นคนที่ค่อนข้างมากเรื่องจู้จี้จุกจิก และ ปากแกร้ายสุด ๆ ถ้าหากว่าใครทำอะไรให้แกไม่พอใจหรือไม่ถูกใจแก...เป็นต้องโดนทุกทุกราย...จนทุกคนรู้สึกเอือมระอา...หากแต่เมื่อตอนอยู่ต่อหน้าแก...หลายคนก็ต้องทำปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ...นอบน้อมกับคุณนายเสียยิ่งกว่าปฎิบัติต่อนายอำเภอ....

“ฮ่าๆๆๆ....แจ๊คพ็อต แตกแน่คราวนี้...ปลัดกร...” พี่อนุกรม หัวหน้าฝ่ายสวัสดิการกระเซ้าแหย่ผม..อีกคน

“นั่น..นะสิ..พี่นุ...ผม ละ เซ็ง เลย....”ผมทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้..ศอกทั้งสองข้าเท้าโต๊ะแล้วเอามือลูบหน้า...เหมือนจำต้องรับชะตากรรม...ในครั้งนี้

...................................

วันนี้...เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ที่แสนน่าเบื่อที่สุดของผม...

เพราะต้องรีบตื่อนแต่เช้ามืด....เตรียมตัวออกเดินทาง..ตามคำสั่งของท่านนายอำเภอ

ผมรีบขับรถบึ่งไปที่บ้านพักนายอำเภอ ล่วงหน้าเกือบ 1 ชั่วโมง ก่อนที่จะถึงกำหนดเวลานัดหมาย....

เพราะต้องเผื่อเวลาไว้...หากไปสาย...มีหวังโดนคุณนายตะเพิดแน่นอน.....
..............................

ผมขับรถมาถึงบ้านพักท่านนายอำเภอ...เวลาประมาณ 7 โมงเช้า...

“ นายครับ....” ผมยืนอยู่หน้าประตูบ้านพัก แล้วตะโกนเรียกท่านฯ....

“ อ้าว...กร รึ?...มาแต่เช้าเชียว....ผมยังไม่เรียบร้อยเลย...” ท่านฯเดินออกมาทักทายที่หน้าประตู...

“กินข้าวเช้ามารึยังละ?....หรือ จะรับกาแฟ ไหม?...” ท่านฯเอ่ยถามพร้อมกับเดินนำหน้าเข้าไปในบ้าน

“ ผมขอเป็นกาแฟดีกว่าครับ...เช้าๆ อย่างนี้ ผมยังไม่หิวครับท่าน...” ผมตอบท่านฯพร้อมกับมองสำรวจภายในบ้าน...

" อ๊ะ..คุณนายไปไหน ล่ะ?..”ผมคิดและถามตัวเองในใจ..

“อืม...วันนี้คุณนายไม่อยู่บ้าน...เขาไปเที่ยวเชียงใหม่กับคณะทัวร์ของเพื่อน ๆ เขาน่ะ...ไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ...จะกลับมาก็คงวันศุกร์หน้าโน่น...”ท่านฯบอกเล่ากับผม เหมือนท่านจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ในใจ เมื่อผมได้ยินเช่นนั้น...ผมแทบจะลุกขึ้นมากระโดดเต้นและร้องตะโกน ด้วยความดีใจ...แต่..คงจะทำแบบนั้นไม่ได้....จึงได้แต่อมยิ้มและแอบดีใจเงียบ ๆ...

“ เฮ้อ...โล่งอกไปที นะ นายกร...” ผมเปรยกับตัวเอง....

“อ้าว..กร...นี่นะกาแฟ...เดี๋ยว..ผมขอตัวไปอาบน้ำและแต่งตัวก่อน....” ท่านฯวางถ้วยกาแฟไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ซึ่งเป็นโต๊ะสำหรับรับแขกผู้มาเยี่ยมเยือน...ก่อนที่ท่านฯจะเดินหายลับเข้าไปอีกห้องหนึ่ง...

..............................

เวลาเกือบ 5 โมงเย็น.... ผมกับท่านนายอำเภอ...ก็เดินทางมาถึงโรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครพนม..ซึ่งเป็นสถานที่จัดประชุมผู้บริหารราชการระดับสูงในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ....

ผมขับรถขึ้นไปจอดที่หน้าประตูทางเข้าตัวโรงแรม...เพื่อให้ท่านนายอำเภอขึ้นไปก่อน..

แล้วผมจึงขับรถกลับไปจอดที่ลานจอดรถของโรงแรม......

พนังานบริกรชาย...เดินเข้ามาหาผมที่ ที่จอดรถ...พร้อมกับหอบหิ้วกระเป๋าสัมภาระของนาย 2 ใบ...แล้วเดินนำหน้าผมขึ้นไปที่โรงแรม....

ผู้คนมากหน้าหลายตา...ที่เป็นข้าราชการระดับสูงต่างทะยอยเดินทางมาถึงโรงแรมดังกล่าว...

จึงทำให้พื้นที่ในห้องโถง...ซึ่งเป็นที่เปิดจองห้องพัก...แคบไปโดยปริยาย....

..............................

ท่านฯ ลงทะเบียนและรับกุญแจห้องพัก...จากพนักงานฝ่ายต้อนรับ..
“ อ่ะ...เรียบร้อยแล้วล่ะ...เราไปนอนพักผ่อนสักงีบก่อน..แล้วค่อยออกไปหาอะไรกินในมื้อค่ำ”ท่านเดินมาหาผมพร้อมกับเอ่ยกับผม แล้วเดินนำหน้าไปที่ลิฟต์..โดยมีพนักงานบริกรชายคนหนึ่งช่วยถือกระเป๋าขึ้นไปให้ที่บนห้องพัก....

สรุปแล้ว...ผมต้องนอนห้องเดียวกันกับนายอำเภอ....

เพราะว่า...ผมไม่ได้มีส่วนร่วมในการประชุมในครั้ง....ผมเป็นเพียงผู้ขับรถมาส่งท่าน...

แต่...ที่ผมค่อนข้างลำบากใจก็คือ....ห้องที่เราเข้าพัก...เป็นห้องพักเตียงเดี่ยว.....

เพราะทุกครั้งที่ท่านไปไหน...คุณนายมักจะติดตามไปด้วย....นั่น คือเหตุผลที่ท่านต้องจองห้องพักเป็นเตียงเดี่ยว...

พนักงานบริกร...นำกระเป๋าไปวางไว้ข้าง ๆ ตู้เสื้อผ้า...แล้วจัดแจงเปิดไฟ...เปิดโทรทัศน์ และ เครื่องปรับอากาศ...ซึ่งนั่นเป็นวิธีการ...การให้บริการแก่ลูกค้าที่มาพักและก่อนที่พนักงานฯจะออกจากห้องไป ท่านฯ ก็ควักธนบัตร 1 ใบยื่นให้กับพนักงาน ฯและนั่น ก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของลูกค้าอีกทางหนึ่ง ผม.....เดินไปสูดอากาศที่ระเบียงด้านนอก....

ส่วนท่านฯ....ก็จัดแจงเอาเสื้อผ้าเข้าไปแขวนไว้ข้างในตู้.....

“กร...จะอาบน้ำก่อนหรือเปล่า?...ขับรถมาเหนื่อย ๆ อาบน้ำอุ่น จะทำให้รู้สึกสดชื่นน่ะ..” ท่านฯ เอ่ยกับผม..หลังจากที่ท่านเอาเสื้อผ้าเก็บใส่ตู้เรียบร้อยแล้ว

“เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ...”ผมหันหน้าไปตอบแก..แล้วหันหน้ากลับมองไปยังสายแม่น้ำโขงที่ทอดยาว....

“อืม...หวังว่า เราคงนอนบนเตียงเดียวกันได้นะ....ผมพยายามจะเปลี่ยนห้องพักกับพนักงานของโรงแรม...แต่..เขาบอกว่า..ห้องเตียงคู่เต็มหมด.....” ท่านฯ อธิบายกับผม..

“ อ๋อ...ไม่เป็นไร ครับท่าน...เดี๋ยวผมเอาผ้าปูมาปูนอนบนพื้นก็ได้.... ”ผมเอ่ยบอกท่านฯไป เพราะไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่...

“เฮ้ย....จะไปนอนบนพื้นห้องทำไม...เตียงออกใหญ่ขนาดนี้...นอนสี่คนก็ยังได้เลย...ฮ่าๆๆๆ”ท่านฯ พูดพร้อมกับติดมุข ขำ ๆ แล้วหัวเราะร่วน

แต่....ผมสิ....ขำไม่ออก...ได้แต่ยิ้มเหยเก๋....เสแสร้งไป....

“ งั้น...เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อน...รู้สึกเหนียวตัว...เจียนแย่...”สิ้นคำพูด...ท่านก็ถอดเสื้อยืดคอโปโล ออกแล้วเอาไปพาดไว้ที่พนักเก้าอี้...จากนั้นจึงปลดเข็มขัด..ปลดตะขอกางเกงแล้วรูดออกมาทางปลายเท้าทั้งสอง แล้วจึงเอาไปวางทับบนเสื้อตัวนั้น...

ชายวัย 58 ปี ปล่อยร่างที่เปลือยเปล่ามีเพียงกางเกงในสีน้ำเงินเข้มตัวจิ๋ว ที่ห่อหุ้มส่วนท่อนล่าง..เดินอาดๆเข้าห้องน้ำไป โดยไม่ใส่ใจกับอีกบุคคลหนึ่ง ที่อยู่ร่วมห้อง....

.....................
เวลาเกือบทุ่มหนึ่ง...

เราทั้งสองขับรถออกจากโรงแรม มาทานอาหารมื้อค่ำที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง....

ค่ำวันนี้...ท่านฯเลือกที่จะมาทานอาหารข้างนอก.....

เพราะว่า...การสัมมนาครั้งนี้ มีอาหารเลี้ยงรับรองทั้ง 3 มื้อ ตลอดระยะ 2 วันที่มีการประชุมสัมมนา

ท่านฯเป็นผู้นำที่มีน้ำใจ และ เอื้ออารีย์กับทุกๆ คน และนั่น คือเหตุผล ที่ลูกน้องและผู้ที่ใกล้ชิดท่าน จะรัก เคารพ
และชื่นชมท่านมาก...ยกเว้นแต่ คุณนายท่าน...ค่อนข้างจะเป็นบุคคลฝ่ายซ้าย...

ท่านไม่เคยยึดติดกับยศกับตำแหน่ง...ท่านเป็นคนค่อนข้างติดดินและเป็นกันเอง....ท่านเป็นคนคุยสนุก โปกฮา
และ ทะลึ่งทะเล้นแกมลามก ในบางครา ที่อยู่ในวงสังสรรค์...

ถึงแม้ว่า...ผมจะเพิ่งเข้ามารับตำแหน่งใหม่...และเพิ่งจะทำงานที่นี่ได้ไม่นานเท่าไร..
แต่..ผมกลับรู้สึกเหมือนว่า...ร่วมงานมากับท่านเป็นสิบ ๆ ปี...

และวันนี้ก็เช่นกัน....ท่านจะคุยตลอดเวลา..มีมุกฮาตลอด...

“ อืม...วันก่อน...ลูกน้องเล่าให้ฟังว่า...กร..ไม่อยากมาเลยใช่หรือเปล่า?..”ท่านเอ่ยถามผมยิ้ม ๆ

“ เอ่อ...อ่า...” คำถามของท่านทำให้ผมอึ้งไปทันควัน...

“ ฮ่าๆๆๆ...ผมรู้ดีว่า..เรา น่ะคิดอะไรอยู่ในตอนนั้น....ที่ไม่อยากมากับผม ก็ เพราะ คุณนายใช่ไหมล่ะ?” ท่านถามผมแบบตรงจุดไม่อ้อมค้อม...แต่ท่านก็ยังยิ้มไม่มีทีท่าว่าจะโกรธเคือง

“ เอ่อ...คระ...ครับ....ท่าน ”ผมก้มหน้าตอบไม่กล้าแม้จะมองหน้าหรือสบตากับท่าน...

“ฮ่าๆๆๆ...ไม่เป็นไร..ผมเข้าใจความรู้สึกของทุกคนดี...ผมรู้ว่าภรรยาผมเป็นคนแบบไหน...”ท่านหยุดพูดชั่วขณะ
แล้วยกแก้วเบียร์ดื่ม...

“อย่าว่าแต่คนอื่นเลย...ตัวผมเองก็ยังรู้สึกรำคาญ กับเขาเหมือนกัน...” คำพูดของท่านทำให้ผมสะดุ้งโหยง

ผมไม่กล้าแม้แต่จะหลุดคำพูดใดใดออกมา...ได้แต่มองหน้าที่เศร้า ๆ ของนายท่าน....

“อ่ะน่ะ...นี่แหละชีวิต....มันคือความจริง...ฮ่าๆๆๆ..”แล้วท่านก็ตัดบทเปล่งสำนวนออกมาพร้อมกับหัวเราะ ร่า เปลี่ยนไปคนละอารมณ์กับเมื่อก่อนหน้านี้...

...................

เวลาผ่านไปเกือบจะสี่ทุ่ม...ท่านฯก็เริ่มจะมีอาการมึนๆ เล็กน้อย..

ผมเห็นว่าสมควรแก่เวลาที่จะต้องกับที่พักเพื่อพักผ่อน..

เพราะ...วันนี้ผมรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการขับรถมาระยะทางไกล...และรู้สึกง่วงนอนมาตะหงิด ๆ

ผม...จึงเอ่ยปากชวนท่านกลับไปพักผ่อนและตัวท่านเองก็มีภาระหน้าที่ในวันพรุ่งนี้ด้วย..

....................

“ อืม...กร..ในตู้เย็นมีเบียร์กระป๋องอยู่มิใช่รึ?” ท่านเอ่ยกับผม.. เมื่อเข้ามาในห้องพัก....

“ มีครับท่าน....”ผมตอบท่านแล้วเดินเข้าไปห้องน้ำ...เพื่อล้างหน้า..

“ งั้น..เรามาเอาสักกรึ๊บนึง...ก่อนอาบน้ำเข้านอนดีไหม?...ผมอยากจะดื่มต่อสักนิด...วันนี้..ไม่มีคนมากวนใจ..ฮ่าๆๆๆๆ” ท่านเอ่ยพร้อมติดมุขตลกตบท้าย..

“ผมว่า...คงไม่ดีหรอกมั้งครับท่าน..เดี๋ยวพรุ่งนี้เกิดอาการแฮงค์ออน...ตอนประชุมนะครับ..”ผมบอกท่านเชิงปราม...

“โห....ฉายเดี่ยวทั้งที...มันต้องเอาให้คุ้มสักหน่อยสิ...ผมไม่ใช่หนุ่มโสดเหมือนคุณนี่...จะทำอะไรก็ได้..ไม่มีใครคอยมาขัดอกขัดใจเหมือนผม...” ท่านยังจะออกคำโต้เถียงประกอบเหตุผล...

“ คุณรู้ไหม?..จริง ๆแล้วชีวิตคู่ของผม..หาใช่ว่าจะมีความสุขเหมือนคนอื่นเข้าใจซะที่ไหน...”ท่านร่ายต่อ

เป็นจังหวะเดียวกันที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ...ทำให้ผมต้องสะดุดหยุดนิ่งเมื่อได้ยินคำที่ท่านพูด

“ ผมกับคุณนายมีปัญหากันตลอด...โต้เถียงขัดแย้งกันเกือบทุกวัน...คุณรู้ไหม?เพราะอะไร? ” ท่านพูดพร้อมกับเงยหน้ามองผมเหมือนต้องการคำตอบ

“ เอ่อ..ผมไม่ทราบครับท่าน..”ผมตอบท่านเสียงเอื่อยๆเหมือนกำลังมึนงง กับสิ่งที่รับฟังในขณะนี้

“ทุกคนต่างก็รู้..ว่าคุณนายต้องการที่จะข่มผมอยู่ตลอดเวลา...ถ้าเป็นคุณแล้วคุณจะมีความรู้สึกอย่างไร?...เมื่อคุณมีหน้าที่การงานตำแหน่ง..มีคนนับหน้าถือตา...เป็นคนกว้างขวางในสังคม..แต่กลับถูกภรรยาคุณข่มให้อยู่แทบเท้า...” ท่านระบายความรู้สึกที่อัดอั้นออกมา พร้อมกับก้มหน้าลงเหมือนคนสิ้นหวัง

ผม..คิดว่า...อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ท่านดื่ม..และทำให้ท่านเมาจนไม่สามารถควบคุมสติอารมณ์ได้..จึงพูดออกไปเช่นนั้น...

“ เอ่อ..ผมไม่เข้าใจครับท่าน...ผมว่า..ท่านนอนพักดีกว่า...”ผมพยายามใช้คำพูดบ่ายเบี่ยง..แต่ใจจริงอยากจะบอกว่า..แกเมามาก...แต่ ก็ไม่อาจจะพูดได้..เพราะท่านเป็นผู้หลักผู้ใหญ่และเป็นผู้บังคับบัญชาของเรา..

“ เฮ้ๆๆๆ...คุณว่าผมพล่าม..เพราะผมเมา...งั้นสิ....” ท่านพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม

“ เปล่า ๆ ครับ ท่าน..เพียงแต่ว่าผมอยากให้ท่านพักผ่อน...ไม่ต้องคิดอะไรมาก....” ผมพยายามกลบเกลื่อน

“ เฮอะ...คุณคิดว่า..คุณนอนหลับ แล้วตื่นขึ้นมา...ชีวิตจะดีขึ้น งั้น รึ?..” ท่านพยามยามโต้แย้ง..

“ เอาละสิ..ตู...ซวยไหมละ...หรือเรื่องซะแล้ว...”ผมโอดครวญในใจ

“ อ่ะ...เดี๋ยวผมจะถามคุณ 2 – 3 ข้อ...ถ้าคุณตอบผมได้...ผมจะยกย่องคุณเป็นปราชญ์ เลย..” ท่านพูดเอื้อนคำท้า

“หนึ่ง....ถ้าหาก..คุณมีเมีย...ที่ปากเสียอย่างคุณนาย...แล้วคุณจะกล้าสู้หน้าเพื่อนคุณไหม?..”คำถามข้อที่หนึ่งของท่าน

“ สอง...ถ้าเมียคุณ..คอยบงการชีวิตคุณทุกอย่างไร? ” คำถามที่ผู้ชายไม่ต้องการจะพบเจอเลย..ในชีวิตคู่

“และข้อสุดท้าย...คุณจะทำอย่างไร?..ถ้าเมียคุณไม่ยอมให้คุณร่วมหลับนอนกับเธอ มา 7 ปี” เจอคำถามนี้..ผมถึงกับอึ้งกิมกี่ ไปเลย...

“ งัย...คุณตอบผมได้หรือเปล่า?..และคุณคิดว่า....ถ้าเป็นคุณ..คุณจะแก้ปัญหาอย่างไร? ” ท่านถามผมยิ้ม ๆ เหมือนกับว่ากำลังเล่นทายปัญหากับเด็ก 6 ขวบ..

“เอ่อ...ท่านครับ...ผมคงไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้นได้หรอกครับ...เพราะ..จริง ๆแล้วคนเราทุกคน ..ต่างก็มีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น..แตกต่างก็ตรงที่ว่า เหตุ และ ผล มันต่างกัน.....แต่..เราก็หาทางแก้ไขปัญหาได้มิใช่หรือครับ...”ผมตอบแกเหมือนผู้หยั่งรู้..

“ฮ่ะ...คารม คมคาย จริง นะ เรา...ฮ่าๆๆๆๆ”ท่านเอ่ยเชิงประชด พร้อมกับหัวเราะลั่น..

“ เอ่อ...กร..ขอถามอะไร หน่อยสิ....”ท่านเอ่ยเสียงค่อนข้างจริงจัง

“ คุณ..เคยเที่ยวผู้หญิง...ขายบริการหรือเปล่า?...”ท่านถามยิ้ม ๆ

“ เอ่อ....ผมไม่เคย..มีแบบนั้น..กับผู้หญิงเลยครับ...”ผมตอบกระอุกกระอั่ก...

“ ห๊า...อะไรน่ะ?...คุณไม่เคย...เจาะแจะ กับผมหญิงเลย รึ?...”ท่านอุทานเสียงดังลั่น...สีหน้าเคร่งเครียด

“ ครับ...” ผมตอบสั้นๆ

“ ไม่น่าเชื่อ....” ท่านพูดพร้อมกับจ้องหน้าผมเขม็ง

“งั้น..คุณคง....ให้นางทั้งห้า....ปรนเปรอคุณ...เวลาที่คุณ....”ท่านยังคงคาดคั้นผมอย่างต่อเนื่อง

“ครับ..แต่..มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติ...มิใช่หรือครับ” ผมพยายามยุติ..

“ ใช่..ผมเอง ก็ ทำบ่อย...เพราะคุณนายไม่ยอมให้หลับนอนด้วย..”ท่านเอ่ยสีหน้าเรียบเฉย

“ ครับ...” ผมทำทีว่าเข้าใจ...

“ เฮ้อ...เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนน่ะ...” ท่านพูดจบก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า...
แล้วเปลื้องเสื้อผ้าออก...เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน
สายตาผมจดจ้องอยู่กับท่าน..ทุกอัปกิริยาของแก...

ส่วนนั้นที่ยื่นออกจากร่างกาย...กำลังชูคอตะหง่าน....

ท่านเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่สนใจสิ่งใด ๆ ...

เสียงเปิดน้ำลงอ่างดังซู่....เนื่องจากประตูห้องน้ำ...ยังคงเปิดทิ้งไว้...

สักพัก....น้ำที่เปิดลงอ่างก็ถูกปิดลง....

“เอ่อ...กร..ช่วยหยิบ..เบียร์ในตู้เย็นให้ผมกระป๋องหนึ่งที....”เสียงท่านเรียกใช้จากห้องน้ำ...

ผมสะดุ้งตัว..หลุดจากภวังค์...เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องหนึ่ง...ด้วยใจที่กระสับกระส่าย

ผมเดินไปที่ห้องน้ำ...ด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม...จิตใจเริ่มสั่น...เมื่อเดินมาถึงประตูห้องน้ำ

ท่านอยู่ให้ลักษณะกึ่งนั่งกึ่งนอน...แช่น้ำอุ่นในอ่างน้ำ

ท่านหลับตาพริ้ม....มือหนึ่ง...กำลังลูบไล้...เจ้าจ้อนยักษ์ของแก.....

“เอ่อ....ท่านครับ....เบียร์ครับผม...”ผมพูดพร้อมยื่นกระป๋องเบียร์ให้ท่าน..แต่สายตาจับจ้องอยู่กับเจ้าสิ่งนั้นของแก...

“ อืม....ขอบใจมาก....”ท่านรับเบียร์กระป๋องจากผม..แล้วหลับตาพริ้มเช่นเคย..

“เอาล่ะน่ะ....มาถึงขนาดนี้แล้ว...อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไป...” ผมคิดในใจแล้วเปลื้องเสื้อผ้าออกกองบนพื้นห้องน้ำ...

จากนั้น...มือของผมก็คว้าหมับที่ท่อนดุ้นของท่าน....เหมือนโดนคำสั่งจากเบื้องบน...

“ อู้....เบา ๆหน่อย...เดี๋ยวมันก็หัก..เสียหรอก...” ท่านปรามเสียงเบา

ผม..รีบก้าวขาลงไปในอ่างน้ำ...เมื่อเหตุการณ์เริ่มเป็นใจ...

น้ำในอ่าง...กระเพื่อมล้นออกมานองพื้น...เมื่อ....ผมเคลื่อนตัว...นอนทับบนร่างของแก...

ท่านลืมตามองหน้าผม...และยิ้ม...อย่างเสน่หา..

ผม...รีบประกบปากลงบนริมฝีปากของท่าน....

ณ ขณะนั้น....ไม่มีสิ่งใดที่จะยื้อหยุดไฟแห่งราคะของทั้งสองคนได้...

ลูกไฟแห่งกาม...ถูกเร่งเชื้อให้ลุกโชน....จนไม่เหลือสำนึก ผิด – ชอบ ,ชั่ว – ดี

............................

เราทั้งสองระเริงกาม...อยู่ในอ่างเนิ่นนาน.....แล้วท่านก็เอ่ยปากชักชวนไปบรรเลงเพลงกามที่เตียงนอน...

เมื่อเดินมาถึงกลางห้อง...ท่านก็คว้าร่างผมเข้าไปในอ้อมกอด...

แล้ว...ประกบปากตัวดลิ้น...อย่างหื่นกระหาย....

มือของท่านทั้งสอง...ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของผม....

บีบ...กำ..ขยำ..คลึง..แก้มก้น...ของผมเหมือนกับเด็กน้อย..ขยำก้อนดินน้ำมันปั้นตัวการ์ตูน...

จากนั้น...ท่านก็ค่อย ๆ ดันผมเข้าหาเตียงนอน...

ท่าน..ดันตัวผมล้มนอนลงบนเตียง...ขณะที่ขาทั้งสองพาดอยู่กับขอบเตียง...เท้าทั้งสองยังติดพื้นอยู่.

แล้วท่านก็ล้มตัวนอนทับบนร่างผม...

เราทั้งสองยังคงแลกลิ้นกันอย่าง...เมามัน

ท่าน...ผละปากออกจากริมฝีปากของผม...

แล้ว...ลากลิ้นเลียตวัดวน...ไปตามซอกติ่งหู....ไล่ไปตามซอกคอ...ต่อลงมาที่ลำคอถึงแผงหน้าอก

แล้ว...มาหยุดที่หัวนมของผม....ท่าน...ใช้ปากบดขยี้ด้วยความหื่นกระหาย.

จนผมแทบจะสำลักความสุขกระสันเสียว...ที่ท่านกำลังกระทำกับผม....

ท่าน ค่อย ๆละเลงลิ้นเลีย...ลงมาตามร่องอก....มาถึงหน้าท้อง...ก่อนที่จะจมปลักลิ้นลงในหลุมสะดือ..

“ อู้ว.......”ผมรอ้งครางพร้อมกับเป่าลมออกทางปากด้วยความซ่านสยิว..

ท่าน...ยังคงรุกหน้า..ดำเนินการต่อ....

ใบหน้าคลุกเคล้าที่หน้าท้องน้อย....ก่อนจะ ค่อย ๆถอนหน้าขึ้น...จ้องมองเจ้าหนอนน้อยของผม..

ท่าน...คว้ามือจับมันไว้หลวม ๆ ค่อย ๆ รูดหนังหุ้มลงเบาๆ แล้วรูดกลับขึ้นมาที่ส่วนปลาย..

ท่าน..ก้มหน้าลง...ทั้งใบหน้า ทั้งปลายจมูก...ซุกลงที่พวงไข่ฟองเล็ก 2 ใบ...

จากนั้น...ท่านใช้ลิ้นสาก ๆ เลียตวัดวน ไป รอบ ๆ พวงไข่ใบนั้น...จนมันชื้นแฉะด้วยน้ำลายของแก..

“ โอ้ว.............” ผมร้องลั่น...เมื่อ ท่าน อม พวงไข่หมดทั้งพวง แล้ว ดูด อม เม้ม....มันช่างกระสันเสียวเสียเหลือเกิน....
“ อู้ว..................”ท่าน...ครอบปากลงกับเจ้าหนอนน้อยของผม..หายเข้าไปในปาก...จนมิดลำ..

ลิ้นสากๆ เลียตวัดวน รอบๆลำตัวหนอนน้อย...ก่อนที่ ท่านจะดูดเม้ม...ใช้ริมฝีปากรูดขึ้น – รูดลง....

ผมกระเด้งก้น...รับกับจังหวะที่ท่าน...อม ดูด รูด ขึ้น – ลง ...

ท่าน..ใช้มือทั้งสองช้อนลงมารองรับก้นของผม...ไว้....

ผมไม่เคยคิดเลย...ว่าท่านจะบรรเลงเพลงกาม...กับเพศเดียวกันได้เร่าร้อนเช่นนี้....

“ กร....ช่วย...ป๋า..ขึ้นสวรรค์ที....”ท่านเอ่ยปากบอกผม...เมื่อท่านถอนปากออกจากเจ้าหนอนน้อย

ท่าน...กึ่งยืนกึ่งนอน....ในลักษณะนอนคว่ำหน้ากับเตียง....หน้าท้องแนบอยู่กับขอบเตียง..

ขาทั้งสองยืนอยู่บนพื้น...และถ่างขาออก เล็กน้อย....กระดกก้นงอนโด่ง....

ผมลุกขึ้นแล้วลงมาจากเตียง....มายืนอยู่ด้านหลังของท่าน...

เจ้าหนอนน้อยของผมเปียกชุ่มด้วยน้ำลาย...กำลังประจันหน้ากับบั้นท้ายของแก....

ผม ก้มลง...ใบหน้าแนบชิดกับแก้มก้นของแก....คลุกเคล้าใบหน้า...อยู่ที่ตรงนั้น...

จากนั้น...ผมปักปลายลิ้นลงที่ร่องก้นของแก....ซึ่งมีกลิ่นสบู่หอมจางๆ...หลังจากที่ล้างทำความสะอาดมา

ผม...กวาดปลายลิ้นไปตามง่ามร่องก้น...ขึ้น ๆ ลง ๆ...แล้วปักปลายลิ้นลงที่ตรง รูฯ ของท่าน..

“ อู้..........อืม.......อ่า......”ท่านครางกระเส่า....

“จัดการ...ส่ง ป๋า ขึ้น สวรรค์ ที เถิด....”ท่านพล่ามเสียงกระเส่า

ผม...ยืนตัวตรงประชิดกับบั้นท้าย ของแก....
แล้ว...จ่อหัวเจ้าหนอนน้อย...ชี้เป้าตรงที่บริเวณรูสวรรค์ ของ ท่าน...

ผม...ค่อย ๆ ดันหัวมันเข้าไปอย่างช้าๆ...เพราะประตูสวรรค์ยังคงขมิบปิดอยู่...

เมื่อ...เจ้าหนอนน้อย...เข้าไปได้ ครึ่งตัว...ผมจึงแช่ ค้างไว้...
มือทั้งสอง...ลูบไล้ ไปตามแผ่นหลังเนียนนุ่ม....ของท่าน....

ผม...ค่อย ๆ ลูบ และ บีบ ขยำกล้ามเนื้อแผ่นหลัง...หัวไหล่ เบาๆ เพื่อให้ท่าน รู้สึกผ่อนคลาย...

“อืม........รู้สึกสบายตัวเหลือเกิน....อูว...........” ท่านครางเบา ๆ

ผม จึง ค่อย ๆ ดันเจ้าหนอนน้อยเข้าไปในรูสวรรค์ของท่านอย่างช้า ๆ จน หลายมิดไปข้างในทั้งลำ

กล้ามเนื้อภายในรู ฯ ของท่าน...บีบ รัดหนอนน้อยจนแน่น...มีการตอด ตุ๊บ ๆ ๆ ๆ อยู่ตลอดเวลา

“ อู้ว......ป๋า เสียว รูฯ เหลือเกิน...อืม.....เบา สบาย....เหมือน...อยู่บนสวรรค์...อ่า...” ท่านพล่ามเป็นตุเป็นตะ...ไม่รู้ว่า ท่านเคยไปบนสวรรค์มาตั้งแต่เมื่อไหร่.....จึงได้นำมาเปรียบเปรยในการร่วมรัก..

ผม...ค่อย ๆ ถอนตัวหนอนน้อย ออกมาจากช่องรูฯของท่านช้า ๆ เบา ๆ ขณะที่กล้ามเนื้อภายในยังคงบีบรัด และ ตอด เป็น จังหวะตลอด...

เมื่อ...ผมถอนออกมาจนเกือบสุดปลาย...ผมก็ค่อย ๆแทงเข้าไปข้างในอย่างช้า ๆ ...
“ โอ้ว.......เสียว เหลือเกิน...อืม.......”ท่านเริ่มครางกระเส่าอีกครั้ง

ผม...เริ่มเร่งจังหวะในการกระแทกกระทั้น เร็ว – ถี่ ยิ่งขึ้น..

“โอ้วๆๆๆ....อู้วๆๆๆๆ.....อืมๆๆๆ...อ่าๆๆๆ....อูยๆๆๆ...อูๆๆๆๆ....”ท่านครางกระเส่าไม่เป็นทำนองพร้อมกับกระเด้งก้น
ตอบรับจังหวะการกระแทกของผมตลอดระยะ..

แล้ว...ท่าน ก็บอกให้ผมหยุดสักครู่.....ท่านใช้มือยันพื้นเตียงเพื่อยืนขึ้น...

มือทั้งสองของผม...โอบกอดบริเวณหน้าท้องท่านไว้...เพื่อไม่ให้เจ้าหนอนน้อยหลุดออกจากปากรูฯ



เมื่อท่านยืนตัวตรงแล้ว...ท่านก็ยกเท้าขวาขึ้นไปเหยีบชันเข่าบนเตียง...

จากนั้น..ผมก็กระดกก้น กระแทกเจ้าหนอนน้อย เข้า – ออก รูสวรรค์ของท่านอีกครั้ง

“ โอ้วๆๆๆๆ....อู้วๆๆๆๆ.....อูยๆๆๆๆ.....อืมๆๆๆๆ..”ท่านเริ่มส่งเสียงครางลั่น พร้อมกับใช้มือขวาของแก ชัก รูด เจ้ามังกรยักษ์ของแกอย่างถี่รัว...มือซ้ายเอื้อมมาข้างหลังโอบกระชับที่แก้มก้นของผมไว้

“โอ้ว........ป๋า มีความสุขเหลือเกิน.....โอ้วววววว....” ท่านครางกระเส่าเป่าลมซี๊ดปาก ตลอดเวลา...

นานเนิ่น....ที่เราทั้งสองบรรเลงเพลงกามในท่านั้น....

จนท่านรู้สึกเมื่อยขา...จึงบอกให้ผม ถอนเจ้าหนอนน้อยออกจากปากรูสวรรค์ของท่าน...

แล้ว..ท่านล้มตัวลงนอนบนเตียงในลักษณะนอนหงาย....

ผมก้าวขาเข้าไปประชิดขอบเตียง....จับขาทั้งสองของท่านยกพาดบ่า....

มือขวาจับเจ้าหนอนน้อย...บรรจงจ่อที่ปากรูสวรรค์ของท่าน....ก่อนที่จะค่อย ๆ ดันหัวมันเข้าไปในรูฯ

เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง....มือทั้งสองของผมรวบขาทั้งสองของท่านไว้แนบลำตัว....

เริ่ม...กระทำการ กระแทกกระทั้น...หนอนน้อย เข้า – ออก รูสวรรค์ของท่าน...อย่างหนักหน่วง

ท่าน...ใช้มือข้างหนึ่ง...กำท่อนดุ้นยักษ์ของท่าน...ชัก รูด ขึ้น – ลง อย่างเร่าร้อน...

ผมดันขาทั้งสองของท่าน...เอาหัวเข่าพาดวางบนหัวไหล่..

มือทั้งสอง..ลูบไล้ไปทั่ว....เรือนร่างของท่าน...

บีบ คลำ ขย้ำ คลึง เคล้น...หัวเม็ดดม เม็ดใหญ่ สีคล้ำๆ....กระตุ้นไฟแห่งกามของท่านให้ลุกโชน

“ โอ้ววววววววววว....ซี๊ดดดดดดดด......อู้ววววววววว.......” ท่านครางกระเส่าใบหน้าบิดเบี้ยว...

เหงื่อ...เริ่มออกเม็ด พร่างพรมไปทั่วร่างของผม...แม้ ความเย็นของเครื่องปรับอากาศก็ยังช่วยไม่ได้

ผม...เร่งการกระแทกกระทั้น เร็ว – ถี่ และ หนักหน่วงยิ่งขึ้น...เมื่อกล้ามเนื้อของท่านเริ่มมีการตอดรัดแน่น

มันคือ..อาการแสดง ว่า ท่าน กำลังจะไปถึงสวรรค์...ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้...

“ โอ้ว...กร...ช่วย...ป๋า....ที...ป๋า...จะ....จะ.....อู้ว......”ท่านครางเหมือนคนกำลังสำลักน้ำ

และแล้ว.....
“ โอ้ววววววววววววววววววววววววววว............” ท่านครางพร้อมสะดุ้งตัวโหยง..

น้ำเมือกใสๆ พุ่งปรี๊ดจากปากรูของเจ้ามังกรยักษ์ของท่าน....
ฉีดพุ่งมาที่หน้าท้องของผมจนเปื้อนเปรอะ

ใบหน้าของท่าน..บิดเบี้ยว...ดวงตาหลับพริ้ม...เหมือนคนกำลังมีความสุขอย่างมาก..

ผม..รีบเร่งกระทำการ...ให้บรรลุเป้าหมาย.....เหมือนที่ ท่านได้ทำสำเร็จล่วงหน้าแล้ว...

กล้ามเนื้อภายในรูฯของท่านบีบตอดรัดอย่างต่อเนื่อง...ยิ่งเป็นการกระตุ้นให้ผมวิ่งเข้าหาเส้นชัย..

“ โอ้ววววววววววววววว...........” ผมร้องลั่น....พรอ้มกับที่เจ้าหนอนน้อยพ่นน้ำออกมาอย่างทะลุทะลวง

“ อุ๊บ.....” ท่านอุทานลั่น...เมื่อแรงฉีดพุ่งของน้ำกระทบกับผนังเนื้อบาง ๆ ในรูฯ ของแก....

ผม...ล้มตัวลงนอนทับบนร่างของท่าน.....

เราทั้งสอง....โอบกอดร่างซึ่งกันและกัน....และ...ต่างแลกลิ้นกัน...อย่างกระสันซ่านในเพลิงกาม....
ดูบันทึกคะแนน
   sarttrasak พลังน้ำใจ +3 Zenny ขอบคุณครับ
   pander พลังน้ำใจ Zenny +31

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
5197
พลังน้ำใจ
25805
Zenny
3978
ออนไลน์
3220 ชั่วโมง

ประธานนักศึกษา

โพสต์
867
พลังน้ำใจ
5848
Zenny
5828
ออนไลน์
1235 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
3434
พลังน้ำใจ
2154
Zenny
9441
ออนไลน์
751 ชั่วโมง
ขอบคุณมากน่ะครับ

น้องใหม่เฟรชชี่

โพสต์
56
พลังน้ำใจ
66
Zenny
412
ออนไลน์
15 ชั่วโมง
สนุกมากขอบคุณ

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
337
พลังน้ำใจ
357
Zenny
1308
ออนไลน์
104 ชั่วโมง
ขอบคุณมากครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
1767
พลังน้ำใจ
3079
Zenny
28921
ออนไลน์
704 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4461
พลังน้ำใจ
35481
Zenny
18869
ออนไลน์
3616 ชั่วโมง

นักศึกษา

โพสต์
152
พลังน้ำใจ
174
Zenny
863
ออนไลน์
21 ชั่วโมง
ขอบคุณคร้าฟฟฟฟ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1434
พลังน้ำใจ
2237
Zenny
8911
ออนไลน์
445 ชั่วโมง

ประธานนักศึกษา

โพสต์
2478
พลังน้ำใจ
4034
Zenny
123269
ออนไลน์
403 ชั่วโมง
ขอบคุณมากครับ
รักแรกมันแยกยาก เพราะรักมากมันจึงยากแยก

ประธานนักศึกษา

โพสต์
1822
พลังน้ำใจ
6404
Zenny
4377
ออนไลน์
575 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
5153
พลังน้ำใจ
18888
Zenny
274806
ออนไลน์
822 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิมสมาชิกระดับไพลิน

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
13245
พลังน้ำใจ
69964
Zenny
2710
ออนไลน์
4899 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
13386
พลังน้ำใจ
76165
Zenny
196283
ออนไลน์
18018 ชั่วโมง
เสียวจริงๆเลยครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
2927
พลังน้ำใจ
5748
Zenny
21132
ออนไลน์
1044 ชั่วโมง
ขอบคุณมากครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
4818
พลังน้ำใจ
4546
Zenny
8106
ออนไลน์
1177 ชั่วโมง
ขอบคุณมากๆครับ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
3434
พลังน้ำใจ
2154
Zenny
9441
ออนไลน์
751 ชั่วโมง
ขอบคุณมากๆครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
5268
พลังน้ำใจ
32940
Zenny
28406
ออนไลน์
4683 ชั่วโมง

ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4461
พลังน้ำใจ
35481
Zenny
18869
ออนไลน์
3616 ชั่วโมง
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-4-25 16:01 , Processed in 0.166402 second(s), 26 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้