ปรสิต ตอนที่ 5

Muchiikun

ศัตรูทางธรรมชาติ ระบบนิเวศน์ของสิ่งมีชีวิตไม่ได้ใจร้ายไปเสียทีเดียว ในบางครั้งเหยื่อของปรสิตนั้นจะมีความสามารถพิเศษในการขับเอาไอ้พวกปรสิตพวกนี้ออกจากตัวของพวกมันได้ สัตว์บางชนิดได้รับความช่วยเหลือจากสิ่งมีชีวิตอื่น เช่นแบคทีเรียที่เป็นอันตรายกับปรสิตแต่ไม่เป็นอันตรายกับเจ้าบ้าน หรือบางกรณี เช่นกรณีนี้ มันคือวิวัฒนาการที่ทำให้ระบบในร่างกายของสิ่งมีชีวิตรู้จักต่อสู้และกำจัดปรสิตน่าโสโครกเหล่านี้ออกไปเองได้ ในกรณีนี้ก็เช่นกัน



“มึงเป็นใครมาใครส่งมึงมา และที่สำคัญมึงทำเหี้ยอะไรกับลูกกูไม่ทราบ” เสียงหญิงสาว



“…” ชายแก่ที่นอนกองกับพื้นในสภาพล่อนจ้อนเงียบ



“แม่ ปล่อยลุงอาทิตย์ไปนะ อย่างทำอะไรลุงนะ ผมรักลุง” เด็กชายพูดและพยายามสลัดตัวจากการพัฒนาการของชายแก่



“ผัวะะะะะะ” เสียงท่อนเหล็กในมือหญิงสาวฟาดหน้าชายแก่ตรงพื้นสุดแรง



“ลูกกูไม่เคยเป็นแบบนี้ มึงทำอะไรลงไปห้ะ วางยาหรอ หรือว่าสะกดจิต” หญิงสาวพยายามเค้นถาม



“…” ชายแก่ยังเงียบ



“ปล่อยลุงอาทิตย์เถอะ พวกเรารักกันจริงๆ” กิตพยายามร้องขอความเมตตาจากแม่ของเขา



“ผัวะะะะะะ” ท่อนเหล็กฟาดขาหลังของชาแก่จนเหมือนได้ยินเสียงกระดูกหักเบาๆ จากข้อต่อ



“เอาตัวมันไปจัดการซะ” ดีดี้ชี้สั่งชายหนุ่มอีกคนให้เอาตัวอาทิตย์ไปยังที่อื่น



จังหวะนั้นเองที่ชายฉกรรย์กล้ามโตกำลังเข้ามาดึงคอของชายแก่ขึ้น สัญชาตญาณเอาตัวรอดของปรสิตทำให้มันพุ่งไปกัดใบหูของชายตรงหน้าจนเลือดอาบ ก่อนจะกระโดดหรีออกทางหน้าต่างด้วยความรวดเร็ว



“อ้ากกกก ไอ้เวรเอ้ยยย” เสียงชายที่โดนกัดหูร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด



ชายแก่หนีตายออกจากบ้านมาด้วยความทุลักทุเล ตาซ้ายที่ม่วงบวม แขนขวาที่หัก ใบหน้าฟกช้ำ เลือดกกปาก โชคดีที่วันก่อนเขาได้แอบตัดลวดเหล็กไว้แล้วทำให้เขาสามารถหนีออกมาได้อย่างเฉียดฉิว



นี่คือวิวัฒนาการของพวกมัน กระบวนการต่อต้านนี่เกิดขึ้นในผู้หญิงเท่านั้นทำให้อาทิตย์ไม่สามารถทำอะไรสิ่งมีชีวิตเพศเมียได้ นี่แหละคือจุดอ่อนของมัน จุดอ่อนที่มันเกลียด



อาทิตย์วิ่งหนีเข้าตรอกซอกซอยอย่างไม่คิดชีวิต พร้อมกับชายโฉด 2 คนวิ่งไล่หลังมาอย่างสุดกำลัง ชายแก่งัดแรงทั้งชีวิตที่เหลือแบกร่างที่โดนซ้อมจนเกือบตาย หนีหัวซุกหัวซุนไปตามทางแคบๆ ที่เหม็นอับและพื้นเจิงนองไปด้วยน้ำเน่า สภาพของมันในตอนนี้ถือว่าสาสมอย่างมากกับสิ่งที่มันทำกับมนุษย์เพศชายที่เป็นเหยื่อของมันมาทั้งชีวิต ไม่สิ แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ



ชายแก่วิ่งที่ถึงสุดทางที่ติดริมคลองน้ำเน่า ก่อนที่อาทิตย์จะตัดสินใจกระโดดลงคลองน้ำเน่าตรงสุดทางจนชายที่วิ่งตามมาไม่คิดที่จะตามต่อแล้ว




ผ่านมา 2 สัปดาห์หลังจากวันนั้น



หลังจากทราบข่าวของลูกชาย นักธุรกิจหนุ่มตกใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างมาก

บ้านของก้องและดีดี้ตอนนี้ถูกคุ้มกันด้วยบอดี้การ์ดชายกำยำมากหน้าหลายตา



ก้องผู้เป็นพ่อกังวลเรื่องของลูกชายอย่างมาก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมลูกชายคนเล็กถึงได้เป็นแบบนี้ เขาไปทำอะไรให้ใครไม่พอใจรึเปล่า หรือว่าลูกชายเขามีรสนิยมชอบชายสูงวัยจริงๆ อันนั้นเขาก็ไม่ติด แค่อยากให้ทำอย่างถูกต้องและปลอดภัยก็พอ ต่างจากดีดี้ที่ดูไม่ค่อยสนใจเรื่องความปลอดภัยของลูกเท่าไร หลังจากวันนั้นเธอแจ้งสามีและขอให้เขามาจัดการเรื่องนี้ต่อจากเธอทันที เพราะเธอต้องไปเจรจาธุรกิจซื้อที่ดินผิดกฎหมายกับนักธุรกิจชาวลาวต่อ



วันนั้นที่ดีดี้ทราบเรื่องเพราะกล้องวงจรปิดที่เธอแอบติดไว้ในบ้านเพื่อแอบดักจับสามีของเธอว่าแอบเอาชู้มานอนที่บ้านไหม ทำให้เธอสามารถจับภาพอุบาทว์นั้นได้ แต่ที่เธอรีบรุดมาที่บ้านไม่ใช่เป็นห่วงลูกชายคนเล็กหรืออะไรหรอก เธอกลัวคนร้ายว่าอาจจะมาจากบริษัทคู่แข่งมาขโมยข้อมูลสำคัญของอาณาจักรของเธอและสามีต่างหาก



กิตถูกนำตัวไปรักษาในโรงพยาบาลจิตเวช เพราะเอาแต่โวยวายถึงชื่อชายแก่และร้องฟูมฟายว่าไม่อยากผลัดพรากจากเขาอีกแล้วตลอดกาล



พี่ชายคนโตไทเกอร์ยังไม่ทราบข่าวเนื่องจากอยู่ในช่วงสุดท้ายของการเรียนเตรียมทหาร ทางบ้านจึงไม่อยากรบกวนเพราะเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ



คนใช้ในบ้านถูกไล่ออกเกือบทั้งหมดเหลือไว้แค่ไม่กี่คน ซึ่ง ถูกคนถูกกำชับไม่ให้พูดหรือสบตากับใครทั้งนั้น



ส่วนต้อมและเพื่อนๆ ตอนนี้นอนโคม่าอยู่ในโรงพยาบาลรัฐถูกๆ เนื่องจากแผลฉีกขาดในก้นที่ไม่ได้รับการรักษานำไปสู่การติดเชื้ออย่างรุนแรง อาการเป็นตายเท่ากัน



ซึ่งใดๆ ทั้งปวงไม่มีใครเห็นหรือได้ข่าวจากชายแก่ที่ชื่ออาทิตย์อีกเลย



จบ










มันควรจะเป็นแบบนั้นนะ



แต่ว่าสำหรับปรสิตจอมดื้อด้านตัวนี้



มันไม่เคยยอมแพ้ มันอยากล้างแค้น มันอยากเอาชนะ



ชายแก่ในสภาพสะบักสะบอม มีแผลตามร่างกายเป็นจุดๆ ที่มีการทายาทำแผลแบบหยาบๆ เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งและเหม็นอับจากการใส่ซ้ำ



อาทิตย์กลับมาในสภาพที่ไม่ต่างจากหมาข้างถนน ด้วยความแค้นที่ลุกเป็นไฟ



เขาเดินตรงไปยังจุดหมายข้างหน้าอย่างช้าๆ ด้วยสีหน้านิ่งเรียบสวนทางกับโทสะที่ลุกไหม้ในใจของเขา



“โรงเรียนเตรียมทหาร” เป้าหมายตรงหน้าของปรสิตชั่วที่เตรียมแผนการมาเอาคืนอีนังดีดี้อย่างเจ็บแสบที่สุด



“หยุดนะ ไม่มีธุระห้ามเข้า” ทหารรักษาการณ์ด้านหน้า2 นายตรงทางเข้าพูดพร้อมยกมือขึ้นขวางทางอาทิตย์ไว้



“มึงกล้าพูดกับผู้บัญชาการสูงสุดแบบนี้หรอ” อาทิตย์พูดพร้อมจ้องเขม็งไปที่ดวงตาของทหารหนุ่ม 2 คน ไม่นานทหารหนุ่มทั้ง 2 ก็ถูกอาทิตย์แทรกแซงความทรงจำอย่างรวดเร็ว



“ข..ขอโทษครับ ผมลืมไปว่าเป็นท่าน” ทหารยามที่เอามือขวางรีบเอามือลงและทำทาตะเบ๊ะเพื่อแสดงความเคารพ



“เอ็งนี่มันปากเน่าจริงๆ แดกน้ำควยซะหน่อยจะได้ล้างปากเน่าๆ ซะ” ชายแก่สั่งเสียงแข็ง



“ครับ?” นายทหารหนุ่มกับเพื่อนอีกคนยืนงง



“ยืนทำโง่อะไร กินน้ำควยเพื่อนมึงสิ เอ็งลืมแล้วหรอว่าถ้าไม่ทำตามจะเกิดอะไรขึ้น” ชายแก้พูดก่อนจะตั้งคำถามให้ทหารทั้ง 2 คิด จู่ๆ ความทรงจำแปลกๆ ก็ไหลเข้ามาในหัวทหารทั้ง 2 เริ่มจำได้แล้วว่าหากพวกเขาไม่ทำตามสิ่งที่ชายแก่ตรงหน้าสั่ง ผลลัพธ์คือการลงโทษอันโหดร้ายและที่พวกเขาไม่อาจจินตนาการได้



“ได้ครับผมรับทราบ” ทหารทั้ง 2 รับสั่งด้วยความกลัว ก่อนจะมองหน้ากันและวิ่งเข้าป้อม ทหารคนแรกที่เป็นคนรับหน้าก้มลงปลดกางเกงของเพื่อนอีกคนก่อนจะเอาปากสวมครอบควยของเพื่อนอีกคนทันที เพื่อนทหารอีกนายหลับตาปี้พร้อมควยที่เริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นควยเห็นเหงื่อของทหารที่ยืนตากแดดมาครึ่งวันทำเอาทหารคนแรกเกือบอ้วก แต่เขาไม่สามารถขัดคำสั่งของชายแก่ได้ จึงทำได้แค่เพียงรับกรรมและทำตามคำสั่งเท่านั้น



“ดีมาก พวกเอ็งห้ามหยุดจนกว่าข้าจะสั่ง เข้าใจนะ”



“รับทราบ” เสียงทหารคนที่ถูกอมควยตอบแบบเบาๆ



“อ้บอ้ออบ” เสียงทหารอีกคนที่อมควยอยู่พูดออกมาแบบในขณะที่ปากของเขาอมควยอยู่



อาทิตย์เดินออกมาจากหน้าทางเข้า พอมองไกลๆ แล้วทหารที่น่าสงสารทั้ง 2 เห็นเป็นภาพทหารแค่นายเดียวนั่งหลับตาปี้ ตัวเกร็งดูไม่ผิดสังเกตุอะไร



ชายแก่มุ่งตรงไปยังห้องพักผู้อำนวยการทหารพร้อมเปิดปรตูเข้าไปในห้อง




“มึงเป็นใครว่ะ” ชายร่างใหญ่ ผิวแทน ผมเกรียน 3 ด้านในชุดผู้บังคับบัญชายืนขึ้น เผยให้เห็นร่างกายที่ฟิตเปรี้ยะภายใต้ชุดสุดรัดรูปจากกล้ามอกและกล้ามแขน ดูแล้วคงอึดอัดไม่น้อยเลยทีเดียว



ชายคนนั้นมาองอาทิตย์ด้วยสายตาดุดัน ราวกับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่เห็นชายเร่ร่อนอนาถาบุกตรงมาถึงห้องพักส่วนตัวของเขา



“หยุด” อาทิตย์ใช้นิ้วชี้ตรงจ่อไปที่หน้าของผู้บังคับบัญชาอย่างจังจนทำให้เขาถึงขั้นชะงักและไปต่อไม่ถูก



“มึงจำกูไม่ได้หรอ” ชายแก่พูดกับนายทหารอาวุโสตรงหน้าก่อนที่ภาพจะตัดไป






อีกด้านหนึ่ง



“แหกๆๆๆๆ มึง พอก่อนไหมวะ กูน้ำแตกมา 4 รอบแล้วนะเว้ย นี่ก็พระอาทิตย์ตกดินแล้วนะเว้ย มึงหม่คิดว่าท่านจะกลับไปแล้วหรอวะ”



นายทหารพูดด้วยสีหน้าเหนื่อยล้าและพยายามมาองซ้ายมองขวาในป้อมยาม



“กูหม่อยากโดนท่านลงโทษนิหว่าหรือว่ามึงอยากโดน” ทหารอีกคนที่อมควยอยู่ถอนควยออกและพูดออกมา สภาพของเขาตอนนี้คือชายที่นั่งยองอยู่ในป้อมยามแคบๆ เสื้อท่อนบนและใบหน้ามีรอบเปื้อนน้ำว่าวที่แห้งเป็นรอยอยู่เป็นหย่อมๆ ภายในป้อมยามตอนนี้เหม็นคาวไปด้วยกลิ่นเหงื่อผมกินคาวน้ำว่าวคลุ้งไปทั่ว



“เออว่ะ แม่งเอ้ย ท่านโคตรโหดอะ กูยังไม่อยากตายเลย” ทหารอีกคนส่ายหน้าก่อนจะทำสีหน้าสิ้นหวัง ก่อนที่การรีดน้ำควยรอบที่ 5 จะเริ่มขึ้นต่อ

duckkonoha

ขอบคุณครับ

Paramountt

ขอบคุณครับ  

verasith

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณ/

ryug

ขอบคุณ​ครับ​

lekthai

อึดทึกทนจริง

auto101

ขอบคุณครับ

supertawan

สุดยอดไปเลยค่า

risingmoons

ขอบคุณครับ

ttdddt

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

tidchoo2

ขอบคุณมากนะครับ

unknownxs

ขอบคุณครับ

แมลง

ยอด

ceva

ขอบคุณครับ

jackkrab

ขอบคุณครับ

kaki

อยากช่วยน้องทหารรีดน้ำจัง

jokecup

เย่ๆ​ ดีใจครับ​ กลับมาต่อแล้ว​ ชอบเรื่องนี้

dojikung

ขอบคุณครับ