|
เปา เปาลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เด้งตัวลุกออกจากเตียงเร็วกว่าทุกวันไม่นั่งอืดอาดหรือนอนต่อ หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เปิดฝักบัวให้น้ำชะโลมลงมาบนร่างกาย ร้องเพลงเสียงก้องอยู่ในห้องน้ำ เดินเช็ดผมออกมาพลางผิวปากอยางสบายใจ นั่งลงเป่าผมให้แห้ง ที่วันนี้เปาดูกระตือรือร้นกว่าทุกวันนั่นก็เพราะว่า วันนี้จะเป็นวันแรกของคลาสอาจารย์ธีร์ยังไงล่ะ ปีนี้จะได้เจออาจารย์บ่อยๆแล้ว ยิ่งทำให้เปาอยากตั้งใจเรียนมากขึ้นไปอีก เปาลุกไปหยิบชุดนักศึกษาที่แขวนอยู่มาใส่ เอาเน็คไทด์ที่ร้อยวันพันปีไม่ใส่มาสวม จัดให้ตรง ถึงเปาจะรู้ว่าแต่งตัวถูกระเบียบแบบนี้ได้ไม่นานเปาก็คงกลับไปแต่งแบบเดิม แต่อย่างน้อยเจอกันวันแรกขอสร้างความประทับใจให้อาจารย์สักหน่อยก็ยังดี เปาหยิบกระเป๋าและกุญแจรถออกมาจากห้อง ลงมาข้างล่างคอนโด ตรงไปที่ลานจอดรถ ขับรถออกไปมหาลัย เปิดเพลงคลอไปด้วยระหว่างทาง ใช้เวลาไม่นานเปาก็มาถึง เปาขับรถเข้ามาจอด หยิบของลงมาจากรถ เดินไปที่คณะด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ''แล้วทีนี้พี่ปิ่นมันก็เอนหัวลงมาซบไหล่กู กูนี่แบบ ฮึ้ยยย'' อ๊อฟพูดอย่างออกอารมณ์ ทะเลนั่งฟังยิ้มๆ อ๊อฟกำลังนั่งคุยอยู่กับทะเลที่โต๊ะประจำของกลุ่มโดยมีฉลามที่นั่งหลับอยู่ข้างทะเล เหนือนั่งเล่นโทรศัพท์อย่างไม่ได้สนใจสิ่งที่อ๊อฟเล่า ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว 'อย่าลืมมาดูผมคือนนี้นะครับ' 'ไปอยู่แล้วแหละ' เปาวางกระเป๋าบนโต๊ะแล้วนั่งลงข้างอ๊อฟ อ๊อฟหันมามองหน้าเปา ''ไงพวกมึง'' ''เป็นเหี้ยอะไรเปา'' ''อะไรวะ'' ''นี่มึงเล่นยาจริงๆใช่มั้ยเนี่ย กูบอกละไงว่ามันไม่ดี ถ้าไม่แบ่ง'' ''ไอสัสนี่ กูจะอารมณ์ดีไม่ได้หรือไง ปกติกูก็เป็นยังงี้ทุกวันนั่นแหละ'' ''หึ ปกติมึงไม่น่าขนลุกเท่าวันนี้'' เปาต่อยไหล่ของอ๊อฟ อ๊อฟต่อยคืน ทะเลส่ายหัวอย่างปลงๆ เอามือดันหัวฉลามให้นอนซบไหล่ของตัวเองดีๆ ฉลามเอามือสวมกอดเอวของทะเลหลวมๆ ''แล้วคนที่เหลือไปไหนวะ'' ''โชมันก็สายอีกนั่นแหละ ส่วนน้ำมันไปคุยอะไรกับหมีสักอย่างที่คณะ'' เปาพยักหน้า ''งั้นขึ้นห้องเลยมั้ย'' ''ผีเข้าหรอไอสัส ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยเห็นมึงอยากขึ้นเรียน'' ''ก็ขึ้นไปจองที่ไง วันนี้คลาสใหม่นะเว้ย ปีสามแล้วพวก'' ''อ๋อ กูรู้ละ เพราะมันเป็นวิชาของอาจารย์ธีร์ใช่มั้ยล่ะ'' ''รู้แล้วยังจะพูดมากอยู่อีก ลุกสิวะ'' เปาหยิบกระเป๋าลุกขึ้น ทุกคนก็ลุกตาม เปาเดินลั้ลลานำเพื่อนขึ้นตึกไป ''กูว่าหนักละเพื่อนมึงอะเล'' ทะเลขำ เอามือตีไหล่อ๊อฟ ''ก็เพื่อนอ๊อฟด้วยมั้ยล่ะ'' ''หึ ไม่ชอบคนบ้า'' ทั้งหมดเดินตามเปาขึ้นไป ครั้งนี้เปาเลือกที่นั่งหน้าสุด ''ไอเหี้ยเปา ใกล้เกินไอสัส กูจะเล่นเกมยังไง'' อ๊อฟด่า ''มึงจะมาเล่นเกมในห้องเรียนได้ยังไง ต้องเรียนดิวะมาเรียนอะ'' ''ควย มึงแหละตัวชวนเลยไอสัส มานี่'' ''ไม่อ๊าววว จะนั่งใกล้อาจารย์'' อ๊อฟลากคอเสื้อเปาที่กอดโต๊ะไว้มานั่งตรงแถวกลางๆห้องแทน น้ำกับโชกุนตามมาหลังจากนั้นไม่นานนัก เปาทำหน้าบึ้งเหมือนเด็กไม่ได้ของเล่น ''หน้าเป็นตูดเลยไอสัส'' ''ไม่ต้องมาคุบกับกู'' ''เอ้า งอนกูอีก นี่กูทำเพื่อมึงเลยนะ'' ''เพื่อกูยังไงวะ'' เปาถามงงๆ ''ก็ถ้ามึงนั่งใกล้ อาจารย์เค้าเห็นมึง มันก็งั้นๆใช่ปะ มึงคิดดูนะ ถ้ามึงนั่งไกลแต่อาจารย์เค้ายังเห็นอะ แปลว่าเค้านใจมึง'' เปาตาโต ''เออ จริงด้วยว่ะ ฉลาดชิบหายเลยอ๊อฟ ขอบคุณมาก'' ''ไม่เป็นไร'' ''หรอวะ'' เหนือถามเสียงเรียบ อ๊อฟหันมาจุ๊ปากใส่เหนือ ''กูแค่ไม่อยากนั่งหน้าเฉยๆ'' เหนือส่ายหัว นักศึกษาเริ่มทยอยกันเข้ามา เปานั่งเล่นเกมอยู่กับอ๊อฟที่โต๊ะ ประตูเปิดออกอีกครั้ง เปาหันไปมอง
อาจารย์ธีร์ อาจารย์ธีร์เดินถือกระเป๋าเข้ามาในห้อง เปามองอาจารย์แล้วยิ้มหน้าบาน อาจารย์ธีร์เป็นคนที่หล่อมาก แถมยังรูปร่างดี บุคลิกดูเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่เซ็กซี่ด้วย อาจารย์ธีร์มองไปรอบๆห้อง สายตาเหลือบไปเห็นเปา อาจารย์ธี์ยิ้มให้โบกมือเล็กน้อย เปาตื่นเต้นมาก โบกมือรัวๆให้อาจารย์ จับตัวอ๊อฟที่นั่งข้างๆเขย่า ''เค้าทักกูด้วย ทักกูก่อนคนอื่นเลย'' ''โอ๊ยยย ไอเหี้ยเปา หยุดเขย่า'' อ๊อฟสะบัดมือเปาออก ''มึงเล่นตามติดเค้าขนาดนั้นจะจำมึงได้ก็ไม่แปลกหรอก'' ''ตามติดเหี้ยอะไร ใครไปตามกัน'' ''อย่าให้กูพูด'' ''เออ ไม่ต้องพูด'' ''โอเค'' ''เอ้า'' ''เอ้า'' ''พวกมึงเป็นเหี้ยอะไรกันเนี่ย'' เหนือที่นั่งอยู่อีกข้างของเปาด่าเพื่อนทั้งสอง ทะเลที่นั่งดูอยู่เอามือปิดปากขำ อาจารย์ธีร์ถือไมค์เดินมาข้างหน้า ''สวัสดีครับนักศึกษาแพทย์ปีสามทุกคน ปีนี้เราได้เจอกันแล้วนะ'' อาจารย์ธีร์ยิ้ม รอยยิ้มนั้นมันช่างอบอุ่นซะเหลิอเกิน อ๊อฟเหลือบไปมองเปาที่นั่งเคลิ้มแล้วเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแอบถ่ายหันไปขำกับทะเล ''อาจารย์จะมาดูแลเรื่องเชื้อโรคและปรสิตวิทยานะ ปีนี้ต้องตั้งใจล่ะ เพราะจบปีสามทุกคนจะต้องสอบบประกอบวิชาชีพทางการแพทย์ขั้นที่1 รู้กันใช่มั้ย'' อาจารย์หยิบชีทขึ้นมา ''ทุกคลาสของอาจารย์จะมีชีทแต่ละบทแจกให้ก่อนเรียน เลยอยากได้ตัวแทนมาช่วยประสานงานกับอาจารย์ คอยเอาชีทไปซีร็อคมาแจกกับแจ้งงานเพื่อนคนนึงได้มั้ย มีใครอาสาหรือเปล่า'' น้ำยกมือขึ้นเป็นคนแรกอย่างรวดเร็วเพราะความเคยชิน ปกติไม่มีใครอยากจะเป็นคนทำหน้าที่นี้อยู่แล้วน้ำเลยได้รับหน้าที่นี้ตลอด ''น้ำ'' ทะเลเอามือน้ำลง ''ห้ะ'' น้ำงง ทะเลชี้ไปทางเปาที่มองมา ''อ้อ'' ''เธอหรอ'' ''เอ่อ ผมแค่จะขออนุญาตไปห้องน้ำครับ'' ''แหม ถูกเวลาจริงๆเลยนะ เชิญครับ'' น้ำเดินออกไปทั้งๆที่ไม่ได้ปวดอะไร เปาพูดแบบไม่มีเสียงว่าแตงกิ้ว น้ำยิ้มแล้วพูดตอบว่าไม่เป็นไร เปายกมือขึ้นสูง ''ผมอาสาครับ'' ''อ้อ ดีเลย งั้นตามนี้นะ ต่อไปก็คอยฟังงานหรือสิ่งที่อาจารย์จะแจ้งผ่านเปาล่ะ'' อาจารย์ธีร์ยิ้มให้ เปาลงไปนั่งม้วนเขินบนที่นั่งของตัวเอง ''ให้มันเบาๆหน่อยไอเปา มือยังไม่ได้จับเลย'' ''ไอควย มู้ดกูเสียหมด'' อ๊อฟหัวเราะชอบใจ จริงๆอ๊อฟดีใจที่เปากลับมาเป็นแบบนี้ กลับมาร่าเริงอีกครั้ง มันดีกว่าตอนเปาเศร้าเป็นไหนๆ อาจารย์ธีร์แจกแจงรายวิชาให้นักศึกษาฟังโดยที่ยังไม่เริ่มสอนแต่ให้ทำความคุ้นชินกับวิชาก่อน เปาแทบจะไม่ได้สนใจฟังเลย เอาแต่นั่งมองหน้าของอาจารย์ ''วันนี้พอแค่นี้นะครับ เจอกันครั้งหน้าต้องพร้อมเรียนนะ อ้อ เปา เธออยู่ก่อนนะ'' ''ครับ'' เปาตอบรับทันควัน ''พ่อเรียกแล้วน่ะ'' อ๊อฟแซว ''พ่อมึงสิไอสัส'' เปาด่า อ๊อฟรีบเดินหนีหมัดของเปาเกาะทะเลออกไป เปาเดินมาหาอาจารย์ธีร์ที่หน้าห้อง ''เดี๋ยวคืนนี้อาจารย์จะส่งไฟล์ไปให้นะ เธอเอาไปปริ๊นท์แล้วมาเอาเงินที่อาจารย์'' ''ได้เลยครับ'' ''เป็นไงบ้าง คิดว่าจะเรียนไหวมั้ย'' ''ถ้าอาจารย์สอน ยากแค่ไหนผมก็เรียนไหวครับ'' อาจารย์ธีร์ขำ เอามือยีหัวของเปาอย่างหมั่นเขี้ยว ''ให้มันจริงเถอะ อาจารย์ไปละ'' ''ครับ'' อาจารย์ธีร์เดินออกไปจากห้อง เปาเอามือจับหัวตัวเองแล้วลูบเบาๆ อมยิ้มอยู่คนเดียว บิดไปมาอยู่ในห้อง น้องปี1เปิดประตูเดินกันเข้ามา เปาลืมตาขึ้น เด็กปี1และเปามองกันอย่างงงๆ เปารีบยืตัวตรง เอากระเป๋าพาดบ่าแล้วเดินออกไปจากห้อง ลมเหนือ เหนือเพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ เตรียมตัวออกไปที่บาร์เพื่อดูวาเล่นดนตรี เหนือเช็ดตัวไปเช็ดตัวมาก็เห็นว่าควยตัวเองนั้นแข็งอยู่ จะว่าไปช่วงนี้เหนือไม่ค่อยได้เอาน้ำออกกับใครสักเท่าไหร่ คงเพราะหลายๆเรื่องทำให้เหนือไม่ได้นัดเย็ดใครเลยล่ะมั้ง แต่ช่วงที่มีวาเหนือก็ลืมเรื่องเงี่ยนไปเลยเหมือนกัน ไม่รู้ทำไม เหนือรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากไปดูวาเล่นอย่างสบายๆ เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูเบอร์โทรที่ไม่ได้โทรมานาน เหนือกดโทรออกไป ''ฮัลโหลครับพี่พีร์ ว่างอยู่หรือเปล่า...อยู่กับแฟนถ้าผมเรียกพี่ก็ต้องมานี่ครับ...ผมมีเวลาให้10นาทีพี่ต้องมาถึง แค่นี้นะครับ'' เหนือกดวางสาย นั่งลงรอที่โซฟา สักพักก็มีเสียงกดออดห้องของเหนือดังขึ้น เหนือเดินไปเปิดประตู ''หายไปตั้งนาน นึกจะโทรก็โทรมาหรอ เป็นยังไงบ้างล่ะ'' พีร์พูดยิ้มๆ พีร์เป็นคู่ขาเก่าของเหนือที่ไม่ได้เย็ดกันมานาน เหนือไปนั่งลงที่โซฟา ''ผมไม่มีเวลามาก ไว้ค่อยคุย'' เหนือยกเท้าขึ้นมาวางบนโต๊ะ ''เอ้า ต้องทำอะไรก็รู้นี่'' ''ครับ'' พีร์คลานเข้ามา ยกเท้าของเหนือขึ้น ลากลิ้นเลียฝ่าเท้าของเหนือ สอดลิ้นเลียไปตามซอกนิ้วของเนื้อ ดูดนิ้วเท้าของเหนือทีละนิ้วอย่างบรรจง พีร์ก้มลงไปเลียเท้าอีกข้างของเหนือ พีร์เลียทำความสะอาดเท้าทั้งสองข้างของเหนือ เหนือถอดเสื้อของตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของเหนือ อกผายไหล่กว้าง กล้ามแขนเป็นมัดๆ ซิกแพคเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ เหนือเอาเท้าถูลิ้นของพีร์ไปมา เหนือยิ้มพอใจ ยืนขึ้นถอดเข็มขัดของตัวเองออก ถอดกางเกงของตัวเอง ควยเหนือแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน ''อยากอมควยกูแล้วล่ะสิ'' ''อยากมากเลยครับ'' เหนือยิ้ม ''เห็นว่าวันนี้ตั้งใจเลียตีนกู จะให้รางวัลแล้วกันนะ'' เหนือดึงกางเกงในของตัวเองลง ควยใหญ่ยาว10นิ้วเด้งออกมาตั้งโด่ เหนือนั่งลงอ้าขากว้าง จิกหัวของพีร์กดลงไปที่เป้าของตัวเอง พีร์เอาควยของเหนือเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' พีร์อมควของเหนืออย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของเหนือ ถอกควยของเหนือลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควย ับลำควยของเหนือตั้งตรง เลียลงไปตามลำควยยาวๆ เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของเหนือ เหนือจิกหัวของพีร์ไว้แล้วเอาควยยัดปาก เด้งเอวเย็ดปากของพีร์อย่างเามันส์ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อาาา'' เหนือกระแทกควยเข้ามาในปากพีร์ไม่ยั้ง ควยเหนือใหญ่คับปากของพีร์ไปหมด เเทงเข้ามาลึกจนพีร์สำลักน้ำตาเล็ด เหนือจับควยตีกระพุ้งแก้มของพีร์รัวๆ ถอนควยออกจากปากพีร์น้ำลายพีร์ไหลเยิ้มติดควยของเหนือมา เหนือเอาควยฉะๆตีหน้าของพีร์ไปมาอย่างแรงจนหน้าสั่น เหนือยิ้มพอใจ ''ขอบคุณกูหรือยัง'' ''ขอบคุณากเลยครับ'' เหนือบีบแก้มของพีร์ให้อ้าปาก ถุยน้ำลายใส่ปากของพีร์ ''เตรียมหีมึงได้ละ'' ''ครับ'' พีร์ขึ้นไปนอนคุกเข่าบนโซฟา หันตูดมาทางเหนือ เอามือแหกตูดของตัวเอง รูหีสีขชมพูของพีร์ขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน เหนือเดินมาถุยน้ำลายใส่หีของพีร์เอาเข็มขัดใส่คอของพีร์เหมือนสายจูง เอาควยถูไปมาตรงรูหีของพีร์''พร้อมหรือยัง'' ''พร้อมแล้วครับ ยัดเข้ามาเลยครับ'' พีร์พูดเสียงกระเส่า ''ร่านจริงๆเลยนะมึงเนี่ย'' เหนือยิ้มพอใจ ดันควยเข้ามาในหีของพีร์จนสุดลำ ''อึก อ๊ะ'' พีร์ร้อง ควยเหนือแน่นคับหีของพีร์ แทงเข้ามาลึกจนพีร์ทั้งจุกทั้งเสียว เหนือดึงสายเข็มขัดไว้แล้วเด้งเอวเย็ดหีของพีร์ทันที ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา อือออ'' ''ซี้ดดด'' เหนือซอยหีของพีร์อย่างเมามันส์ เด้งเอวเด้าหีของพีร์ไม่ยั้ง เอามือตีตูดของพีร์ไปมาจนเป็นรอยมือแดง เหนือจับเอวของพีร์ไว้ กระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง ''อ๊ะ อาาาา อืออ'' ''อูยยยย ซี้ดดด'' ควยเหนือแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของพีร์ไปมาจนเสียวไปหมด ควยพีร์แข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว เหนือดึงแขนของพีร์มาข้างหลังแล้วซอยเร็วขึ้นอีก ''อ๊ะ อือออ อาาา'' พีร์เอามือชักว่าวตัวเองรัวๆ ''อ๊ะ อาาา'' พีร์น้ำแตกออกมาคามือ เหนือเด้ารัวๆจนตูดของพีร์กระเพื่อมไปมา ''ซี้ดดด อ้าาาา!'' เหนือกระแทกควยเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของพีร์ เหนือจับพีร์นอนหงายหน้า พีร์ยกขาของตัวเองขึ้นสูง เหนือยัดควยเข้ามาในหีพีร์อีกรอบ ''อะ อาาา'' เหนือยัดควยเข้ามาในหีของพีร์อีกรอบ ''ซี้ดดด อุ่นชิบหาย'' น้ำควยในหีของพีร์ทำเอาเหนืออุ่นควยไปหมด เหนือเย็ดหีของพีร์อีกรอบ ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา เสียวหีครับ อูยยย'' ''หึหึ ซี้ดดด'' เหนือตอกควยเขามาในหีของพีร์อย่างเร็วและแรง ถุยน้ำลายใส่หน้าของพีร์แล้วเอามือละเลง บีบคอของพีร์ไว้แล้วซอยอย่างเมามันส์ ''อึก อืออออ'' พีร์คราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของเหนือ เหนือเอามือตบหน้าของพีร์ไปมา เด้งเอวกระแทกควยเข้ามาในหีของพีร์ไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้อง ควยเหนือกระแทกเข้ามาลึก แทงจุดเสียวของพีร์ย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยพีร์แข็งขึ้นมาอีกรอบ เหนือเด้าเร็วขึ้นอีก ''อ๊ะ จะแตกแล้วครับ อ๊าา!'' พีร์ควยกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด เหนือยิ้ม เอามือปาดน้ำควยยื่นมือไปให้พีร์ พีร์เลียกินน้ำควยตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย เหนือเด้าไม่ยั้ง ''อูยยย สัส เย็ดแม่ อ้าาา!'' เหนือตอกควยเข้ามาสุดแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีของพีร์จนอุ่นไปหมด เหนือถอนควยออกจากหีของพีร์ พีร์นอนขาสั่น หีบานโบ๋เป็นรูร่องควยของเหนือ ขมิบหุบอ้าน้ำควยไหลเยิ้มออกมา เหนือมองดูผลงานตัวเองอย่างพอใจใส่เสื้อผ้ากลับตามเดิม ''ค่อยสบายตัวหน่อย กลับไปได้แล้ว'' พีร์ใส่เสื้อผ้าแล้วกลับห้องไป เหนือหยิบโทรศัพท์มาดูเวลาก็เห็นว่าใกล้ถึงเวลาวาขึ้นเล่นแล้ว หเนือลุกขึ้นแต่งตัว หยิบน้ำหอมมาฉีด เช็คตัวเองหน้ากระจกก่อนจะลงมาข้างล่าง ขับรถไปที่บาร์หลังมอ
วา เหนือขับรถสักพักก็มาถึงบาร์หลังมอ ถ้าตามปกติเหนือคงไม่มาที่นี่ เหนือมีที่เที่ยวที่ไปเป็นประจำอยู่แล้ว แต่หลังจากที่วามาเล่นดนตรีที่นี่เหนือก็มาแทบทุกวันที่วาเล่น อันที่จริงเหนือไม่อยากให้วามาเล่นที่ร้านนี้เลย เพราะช่วงเวลาที่วาเล่นนั้นมันดึก ห่วงวาที่กลับบ้านคนเดียวว่าจะเป็นอันตราย แถมเจ้าของร้านก็ชอบเกาะแกะลวนลามวาแปลกๆ วาอาจจะไม่คิดอะไรแต่เหนือนั้นรู้ทัน เหนือไม่ทำอะไรเพราะเห็นแก่วาที่อยากเล่นดนตรีที่นี่ เหนือเดินเข้าไปในร้าน เดินไปนั่งที่โต๊ะตัวประจำตรงมุมอับ วันนี้คนก็เต็มบาร์เหมือนเดิม ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นพวกนักศึกษาที่มาสังสรรค์และมาล่าเย็ด เหนือสั่งเครื่องดื่มแก้วหนึ่งมานั่งจิบรอวา ไฟบนเวทีเปิดขึ้น วาเดินขึ้นมานเวที เซ็ตเครื่องดนตรีและไมค์อย่างคล่องแคล่ว สายตาสอดส่องมองหาคนคนนึง สายตาของวาสบเข้ากับเหนือ เหนือโบกมือส่งยิ้มมาให้ วายิ้มกว้าง หยิบกีตาร์ขึ้นมา พอเหนือเห็นว่าวาเอากีตาร์ที่ตัวเองซื้อให้มาเล่นก็แอบรู้สึกปลิ้มใจนิดๆ วาจับไมค์เลื่อนให้ตรงปาก ''สวัสดีครับทุกคน คืนนี้เป็นยังไงกันบ้างครับ'' วาทักทายพูดคุยกับลูกค้าอย่างเป็นกันเองเหมือนอย่างเคย ด้วยหน้าตาที่น่ารักและรอยยิ้มอันสดใสบวกกับเสียงร้องเพลงหวานๆของวา ไม่แปลกเลยที่วาจะได้รับความนิยมมาก ''วันนี้ผมไม่ได้เตรียมเพลงมาเล่นครับ'' วาพูดยิ้มๆทำให้ลูกค้าที่นั่งอยู่งง ''แต่ผมจะเปิดให้ทุกคนเขียนเรื่องของตัวเองที่อยากระบายส่งมาให้ผม แล้วผมจะเล่นเพลงให้กำลังใจทุกคนครับ'' วายิ้มกว้าง เด็กเสิร์ฟเดินเอากระดาษเล็กๆใบหนึ่งมาใส่มือวา วาเอามาเปิดอ่าน ''อันนี้เค้าอนุญาตให้ผมอ่านแล้วนะครับ ผมแอบชอบรุ่นพี่ผู้หญิงอยู่คนนึง พวกเราสนิทกันมาก เค้ามองผมเป็นแค่น้องชายเหมือนสมัยเด็กๆ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกับตอนนั้นแล้ว ผมอยากเป็นมากกว่าน้องชายผมจะทำยังไงดีครับ'' วาอ่านใส่ไมค์ ''อืม น้องชายโซน ผมจะให้กำลังใจยังไงดีล่ะเนี่ย นี่ก็เป็นอยู่เหมือนกันอะ'' ลูกค้าในร้านหัวเราะ ''ผมล้อเล่นนะครับ ถ้าให้ผมแนะนำ เราต้องทำให้พี่เค้ารู้ครับว่าเราอะ โตแล้ว ไม่เด็กแล้วนะ แสดงออกให้ชัดเจนว่าไม่อยากเป็นแค่น้องชายแล้ว ผลออกมาเป็นยังไงอย่างน้อยเราก็ได้บอกนะครับ ดีกว่าเป็นน้องชายไปตลอด'' วาจับกีตาร์แล้วเริ่มดีดทำนองสบายๆ ''สำหรับคนที่กำลังจะจีบรุ่นพี่ ขอหื้อโจคดีเน้อ'' วาเริ่มร้องเพลง ''ลันลันลัน ลา ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลันลัน ลา ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลันลันล้า ลันลาล้าลันลัน ลา วู้ วู'' เสียงใสๆของวาก้องกังวานไปทั่วร้าน ''ปี้สาวครับ สวัสดีครับปี้ครับ จำน้องชายคนนี้ได้ก่อ จำได้บ่ได้ก็บอกมา ลา ลา'' สำเนียงคำเมืองของวานั้นน่ารักมาก เหนือไม่ได้ยินวาอู้คำเมืองมานานก็ใจเต้นเหมือนกัน ''ปี้สาวครับ ตอนนี้ผมเป๋นหนุ่มแล้วครับ มีแม่หญิงมาไล่จับ จะยับเอาผมไปเป็นแฟน ลา ลา'' วาร้องไปทำท่าทางไป ทำเอาคนที่ดูอยู่ใจละลายไปตามๆกัน ''เจอกันเมื่อสองสามปีก่อน ผมยังละอ่อนและซนแก่น ฮักเป๋นปี้สาว บ่ได้เมาเอาเป๋นแฟน ปี้ก็ฮักผมเป็นน้องจาย'' วาร้องไปยิ้มไปอย่างมีความสุข เหมือนมีน้องชายมานั่งบอกรักจริงๆเลย ''ปี้สาวครับ ตอนนี้ผมฮักปี้แล้วครับ จะฮักปี้บ่มีหน่าย บ่อยากเป๋นน้องจายแล้วล่ะ บ่อยากเป๋นน้องจายแล้วล่ะ บ่อยากเป๋นน้องจายแล้ว'' วามองมาที่เหนือ สายตาของวาทำเอาเหนือเขินไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คงเพราะอินกับเพลงละมั้ง วาดีดกีตาร์ครั้งสุดท้าย คนในร้านปรบมือให้ วายิ้มกว้าง ''วันนี้เสียงกีตาร์เพราะขึ้นใช่มั้ยครับ ขอบคุณพี่คนที่อยู่โต๊ะมุมตรงนู้นเลยนะครับ เค้าซื้อให้ผมแหละ'' คนต่างมองมาทางเหนือแล้วยิ้มกัน เหนือทำตัวไม่ถูก ยกแก้วเบียร์ขึ้นมาดื่ม วาขำ ''วันนี้ขอบคุณทุกคนนะครับ คืนนี้กินต่อกันให้สนุกนะครับ ขอหื้อม่วนๆเน้อ'' วาอู้คำเมืองเรียกเสียงกรี๊ดไปได้อีกครั้งหนึ่ง ก่อนจะหยิบกีตาร์เดินลงไปจากเวที เหนือลุกขึ้นจ่ายเงิน เตรียมจะเดินไปรับวากลับ เหนือเดินมาจนถึงประตูหลังร้าน ได้ยินเสียงของเจ้าของร้านเลยหยุดยืนฟัง วาเอากีตาร์เก็บใส่เคส ''วันนี้ก็น่ารักอีกแล้วนะ'' พี่ไมค์เจ้าของร้านเดินเข้ามาชม ''ขอบคุณมากครับ'' ''วาเป็นคนเหนือหรอ'' ''ใช่ครับ'' ''ยิ่งน่ารักกว่าเดิมอีกนะ ถึงว่าทำไมถึงขาวจัง'' พี่ไมค์ยื่นมือมาจับแขนของวาแล้วลูบไล้เบาๆ วารีบกระชากแขนออก ฝืนยิ้มให้ ''ขอบคุณครับ วากลับก่อนนะครับพี่ไมค์'' วากำลังจะไปเปิดประตูแต่พี่ไมค์เดินไปเอามือดันไว้ก่อน ''เดี๋ยวก่อนสิ ทำไมรีบกลับจังล่ะ อยู่ดื่มด้วยกันก่อนดิ'' ''ผมกินเหล้าไม่เก่งน่ะครับ'' ''ยิ่งดีเลย'' พี่ไมค์เข้ามาใกล้วาขึ้นอีก วารู้สึกอึดอัดและกลัวมาก พยายามดันพี่ไมค์ออก ''พี่ไมค์จะทำอะไรครับ'' ''ยอมพี่สักทีเถอะ เล่นตัวอยู่นั่นแหละ จะได้อยู่เล่นที่นี่นานๆด้วยไง หรือไม่อยากเล่นดนตรีแล้ว เราอยากเล่นดนตรีไม่ใช่หรอ'' ใช่ วานั้นอยากเล่นมาก แต่ก็รักศักดิ์ศรีตัวเองเหมือนกัน พี่ไมค์สอดมือเข้ามาใต้เสื้อวา วาพยายามจับเอาไว้ ''ก็น่าจะรู้ตัวดีนี่ว่าตัวเองน่ะเล่นก็งั้นๆ ที่พี่รับเราเข้ามาเล่นก็ถือว่าบุญแล้ว ที่ไหนเค้าจะรับคนไร้ประสบการณ์แบบวาอีก หืม'' คำพูดของพี่ไมค์ทำให้วารู้สึกเสียใจและโกรธมาก น้ำตาวาไหลออกมา ''พี่ลมเหนือ!'' วาตะโกนออกมา ประตูหลังร้านเปิดออก ''เหี้ย อะไรวะ!'' ไมค์ตกใจมาก เหนือดันวาออก กระชากคอเสื้อไมค์ดึงขึ้นมา ต่อยซัดหน้าของไมค์หลายทีโดยไม่สนใจเสียงร้องของไมค์ เหนือบีบคอของไมค์ ''การกระทำต่ำทรามแล้วปากยังหมาอีกนะมึง'' ''พี่ลมเหนือ พอเถอะครับ เดี๋ยวเค้าเรียกตำรวจ'' ''ก็เรียกมาสิ มันก็ลวนลามเหมือนกันนี่'' ''ไปกันเถอะนะครับ นะ'' วาพูดทั้งน้ำตา เหนือที่เห็นน้ำตาของวาก็ทนไม่ได้ ลุกขึ้นยืนเตะเข้าที่ท้องของไมค์ที่นอนกองอยู่กับพื้นไปอีกที ก่อนจะเดินจับมือวาออกไปจากร้าน เหนือลากวามาที่รถ น้ำตาวายังไหลไม่หยุดเพราะช็อคที่โดนลวนลาม เหนือหยุดเดิน จับหน้าวาห้มองหน้าของตัวเอง ''วาโอเคมั้ย ใจเย็นๆ หยุดร้องไห้ก่อนนะ'' วาพยักหน้าแต่ก็ยังร้องไห้อยู่ เหนือดึงวาเข้ามากอด เอามือลูบหัววา ''พี่อยู่นี่แล้วนะ'' วากอดเอวเหนือแน่น เอาหน้าซบอกของเหนือ ''ขึ้นมาบนรถก่อนเถอะ'' ทั้งคู่ขึ้นมาบนรถ วานั่งสงบสติอารมณ์จนดีขึ้น ''มันได้ทำอะไรวาหรือเปล่า'' วาส่ายหัว ''ยังครับ'' ''พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าที่นี่มันอันตราย เราดูแลตัวเองได้ดีขนาดนั้นแล้วหรอ พี่พูดก็ไม่ฟัง'' เหนือดุวา วาทำหน้าหงอย เหนือถอนหายใจ ''ไม่ต้องมาเล่นที่นี่แล้ว'' วาพยักหน้าแต่โดยดี แม้ในใจจะเสียใจก็ตาม เหนือยื่นนามบัตรใบหนึ่งมาให้ วารับไปอย่างงงๆ ''ร้านอาหารของแม่พี่ กำลังขาดนักดนตรีอยู่พอดี จากนี้ไปวาไปเล่นที่นี่แล้วกันนะ'' วายิ้มกว้าง ''ร้านอาหารของคุณป้าหรอครับ'' ''อืม ไว้เดี๋ยวพี่พาไป จะได้รู้ทาง'' ''ขอบคุณมากเลยนะครับ'' เหนือเอามือปาดน้ำตาที่เหลืออยู่ให้วา ''กลับกันเถอะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง ส่วนรถเดี๋ยวพี่ให้คนขับกลับไปให้ที่คอนโด'' ''ครับ'' เหนือขับรถมาส่งวาที่คอนโด ทั้งคู่ลงมาจากรถ เหนือเอากีตาร์สะพายหลังให้วา ''ไม่เป็นอะไรแน่นะ'' เหนือถามอย่างเป็นห่วง ในใจยังอยากอัดไอไมค์นั่นมากกว่านี้ด้วยซ้ำ วายิ้มแล้วพยักหน้า ''วาโอเคครับ'' วาเหมือนลังเลอยู่แปปนึง เดินเข้ามาสวมกอดเหนือ เหนือที่ไม่ทันตั้งตัวก็ทำอะไรไม่ถูก ''ขอบคุณนะครับ'' เหนือยิ้ม เอามือวางบนหัวของวา ''ทีหลังก็ฟังพี่บ้าง รู้ว่าโตแล้วแต่อย่าดื้อมาก'' วาขำ ''ครับปี้'' วาผละออก ''ฝันดีเน้อ'' วาบอกฝันดีเป็นคำเมือง เหนืออมยิ้ม ''อืม ฝันดีเหมือนกันเน้อ'' วายิ้มกว้าง โบกมือให้แล้วเดินเข้าคอนโดไป เหนือรอจนวาเข้าไปแล้วจึงขึ้นมาบนรถ ขับรถกลับไปคอนโดพร้อมกับร้อยยิ้มบนใบหน้าที่แสนเย็นชา | 
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-5-22 20:27:03
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2022-5-22 20:57:09
โพสต์ 2022-5-22 20:58:58
เจ้าของ
โพสต์ 2022-5-22 21:45:56
