|
ช่วงนี้สถานการณ์ต่างๆก็ยังไม่ดีขึ้นเลยทำให้ใครหลายๆคนอาจจะเบื่อเพราะอยู่แต่บ้านทำ WORK FOR HOME ไปเรื่อยๆซึ่งความซวยก็ดันตกมาอยู่ที่หมู่บ้านผมเมื่อคนข้างบ้านผมนั้นตรวจเจอโควิคเท่านั้นแหละพวกผมนั้นรีบเก็บของล่ะเสื้อผ้าบางส่วนนั้นออกมาชั่วคราวแม่นั้นเขาเช่าหออยู่ใกล้ๆที่ทำงานแต่ประเด็นเป็นหอหญิงล้วนส่วนแม็คก็กลับไปที่บ้านตอนแรกจะขอไปแต่ช่วงนี้อะไรๆยังไม่ดีขึ้นเลยตัดสินใจไปอยู่กับเพื่อนที่รู้จักที่เป็นผู้หญิงที่ผมจะเรียกเขาว่าเจ๊บ้านเขาใหญ่พอที่จะให้ผมนั้นอยู่พักพอถึงหน้าบ้านผมกดกริ่งเรียกเขาพอเขามาถามผมว่า "อ๊าวววลูกสาวเป็นไงมาไงเนี่ยถึงแบกกระเป๋ามาโดนเนรเทศมาหรือไงจ๊ะ" ผมเลยบอกเจ๊แกไปว่า "แม่หนูขอมาอาศัยอยู่ชั่วราวได้ไหมพอดีคนข้างบ้านติดโควิคแต่หนูปลอดภัยน่ะหนูไปตรวจาแล้วนี้ใบตรวจ" พอเจ๊เเกรับไปเจ๊แกอนุญาติให้ผมนั้นเข้ามาพักคนกว่าสถานการณ์ที่บ้านจะดีพอเข้ามาเจ๊แกก็บอกพ่อกะแม่เขาว่าผมนั้นจะมาอยู่อาศัยซักพักพร้อมยื่นใบตรวจโควิคให้เขาเลยอนุญาติให้ผมนั้นพักได้เขาให้คนใช้นั้นไปจัดแจงหาห้องให้กับผมแถมพวกท่านยังบอกอีกว่าถ้าขาดตกบกพร่องหรือต้องการอะไรบอกพวกเขาได้ผมนั้นขอบคุณล่ะจะทำตัวไม่ให้เป็นภาระซึ่งวันแรกๆมันก็ยังปรับตัวไม่ได้เพราะผมเป็นคนธรรมดาล่ะต้องมาอยู่กับคนรวยเลยทำตัวไม่ถูกเจ๊พยายามให้ผมนั้นไม่ต้องเกรงใจเพราะพวกเขาไม่ได้หรูหราอย่างในละครกินข้าวนั้นกินอาหารปกติไม่ได้กินแบบคนรวยๆล่ะพวกเขาก็ไม่ได้รังเกลียดผมแม้แต่ซักนิดพอทานข้าวเสร็จผมโทรหาแม็คว่าสบายดีไหมแม็คบอกสบายดีแม็คถามผมเหมือนกันว่าสบายดีไหมผมก็บอกสบายดีอยู่กะเจ๊ใหญ่แม็คนั้นขอคุยกะเจ๊ผมเลยเอาโทรศัพท์ไปให้เขาผมไม่รู้หรอกว่าแม็คพูดว่าไรแต่เจ๊เขาบอก "ไม่ต้องห่วงเจ๊อีจามันก็เป็นลูกสาวของเจ๊ไม่กินพวกนี้หรอเดี๋ยวเจ๊จะดูแลให้แกก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ" พอเสร็จผมก็คุยกันไปซักพักจนแม็คนั้นนอนแต่ผมนั้นนอนดึกเลยหาอะไรทำไปพลางๆแต่ในขณะที่ผมลงมาต้มมาม่าล่ะเอาขึ้นไปผ่านหน้าห้องเจ๊ได้ยินเสียงเจ๊นั้นครางเลยคิดว่าแกนั้นกำลังสนุกเลยผ่านไปหลายวันผ่านไปผมเริ่มเหงาๆไม่มีอะไรทำพอเจ๊เห็นเขาถามผม "ลูกสาวเป็นไรบอกแม่สิ" ผมเลยบอกไปว่า "เจ๊หนูเหงาอยู่นี้ไม่มีเพื่อนเล่นเลยรู้ว่าบ้านเจ๊รวยแต่ผมก็ยังเหงา" เจ๊แกปลอบใจผมล่ะบอกเดี๋ยวจะช่วยให้ผมคลายเหงารับรองผมหายเหงาผมถามเขาว่ามีวิธีหรอเขาบอกใช่แต่ขอปิดไว้ผมได้แต่เก็บความสงสัยจนเวลานั้นผ่านไป2ทุ่มผมกำลังอ่านหนังสืออยู่ๆเจ๊ก็มาเคาะประตูเรียกผมพอผมเปิดประตูเห็นวัยรุ่นใส่ชุดนักเรียนนั้นยื่นอยู่กับเจ๊ผมถามเขา "นี้ใครอ่ะเจ๊น้องชายหรอ" เจ๊ส่ายหน้าบอก "โนวๆไม่ใช่คะนี้คือเด็กที่เจ๊นั้นหามาเพื่อหนูไงลูกจะได้ไม่เหงา" เท่านั้นล่ะผมตกใจทันทีเจ๊บอกไม่ต้องตกใจล่ะเขาก็เดินจากไปปล่อยให้ผมกับวัยรุ่นคนนี้อยู่ด้วยกัน "จะให้ผมเข้าห้องได้ยังครับยุงกัดผมหมดล่ะ" ผมเลยให้เขาเข้ามาเขาถามผมว่า "พี่ชื่อไรครับผมชื่อเบสท์น่ะยินดีที่ได้รู้จัก" "เอ่อ...อ่าๆยินดีที่ได้รู้จักน่ะ" "ได้ข่าวว่าเหงาหรอฮะไม่ต้องห่วงน่ะฮะผมจะอยู่เป็นเพื่อนคลายเหงาตลอด14วัน" "เอ่อ..มันจะดีหรอแล้วที่บ้านไม่ว่าหรอ" "ไม่ครับผมไม่ได้ทำบ่อยๆผมน่ะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ๊หมิวเขาจ้างผมมา" "อ่อ ยังเด็กอยู่เลยโทษน่ะอายุเท่าไหร่" "18ฮะไม่ต้องห่วงผมถึงวุฒิภาวะแล้ว"
ซึ่งพอผมได้คุยกะเบสท์นั้นมันทำให้ผมรู้สึกคลายเหงาขึ้นมาบ้างล่ะพอเจ๊เห็นว่าผมเริ่มมีความสุขเลยปล่อยให้เบสท์อยู่กับผมได้พอหลายวันผ่านไปผมกับเบสท์เริ่มสนิทกันมากขึ้นมากขึ้นกันให้จับของลับกันได้แถมเตะเนื้อต้องตัวโดยไม่หวงเมื่อความสนิทมันเริ่มมากขึ้นจนคืนหนึ่งในขณะที่ผมอาบน้ำเสร็จพอเปิดประตูห้องมาเจอเบสท์นั่งถอดเสื้อใส่บ๊อกเซอร์อยู่เบสท์บอก "คืนนี้มันร้อนน่ะฮะไม่ว่าเน๊อะ" ผมพยักหน้าแต่ใจในนั้นเสร็จกูแน่ระหว่างที่นั่งเช็ดผมเบสท์หยิบผ้าไปจากมือล่ะเช็ดให้ผมโมเม้นเหมือนพี่น้องกำลังเล่นกันเลยมันทำให้ผมอดคิดถึงออยน้องชายไม่ได้เลยเช็ดไปผมพูด "เบสท์นิทำให้พี่นึกถึงน้องชายพี่เลย" เบสท์นั้นบอก "หรอฮะผมดีใจน่ะที่พี่ยิ้มได้" ระหว่างที่เอื้อมมือไปหยิบมือถือนั้นมือผมดันไปโดนเป้าเบสท์เลยรู้ว่าเบสท์ไม่ได้ใส่กางเกงในแถมควยเบสท์มันเริ่มแข็งผมพยายามไม่สนเบสท์นั้นพูด "อุ๊ยมือพี่โดนเป้าผมเนี่ย" ผมเลยแกล้งบีบไปจนเบสท์หยุดเช็ดผมล่ะถอดบ๊อกเซอร์ออกหึ้ย!!ตัวแค่นี้แต่ควยน่ากินโคตร "อยากหายเหงาไหมล่ะฮะพี่" เท่านั้นผมก็เปิดผ้าขนหนูที่นุ่งมาออกเช่นกันเบสท์เห็นถึงกับบอก "โห้พี่นี้แบบพี่จาครับมาเล่นกับผมน่ะครับ" เท่านั้นล่ะผมจับตัวเบสท์ลุกขึ้นมาจูบกับผมเบสท์ไม่มีท่าทีจะเขิลหรือปฎิเสธพอจูบเสร็จเบสท์นั้นมาเริ่มไซส์ที่คือผมนั้นโคตรฟินเลยมือเบสท์กับผมนั้นต่างคนต่างจับควยของกันและกันชักล่ะเบสท์ลดตัวลงมาดูดหัวนมผมล่ะเลีย "โอ๊ยยเบสท์เสียวจังครับ" ผมนั้นก็ลูบไล้ร่างกายของเบสท์เช่นกันล่ะเขี่ยหันนมเบสท์เช่นกันเบสท์นั่งลงจับควยผมชักไปเรื่อยและเลียที่หัวควยของผมเหมือนไอติมล่ะครอบปากอมควยผมเข้าไปเบสท์อมอย่างมีสุขผมก็ค่อยโยกตัวเบาๆเป็นการช่วยเมื่อเบสท์อมเสร็จผมก็นั่งลงเลียที่ควยเบสท์ล่ะครอบปากอมควยเบสท์ไปเรื่อยๆเบสท์นั้นร้องครางเบาๆในคำคอแล้วผมก็จับขาทั้ง2ขึ้นเบสท์ก็เอามือมาช่วยจับเขาไว้ผมก้มลงไปเลียที่รูของเบสท์นั้นยิ่งร้องครางดังไปอีก "ซี๊ดดดโอ๊ยยพี่ครับเสียวโคตรเลยครับ" ผมยิ้มล่ะบอก "ท่าทางยังไม่เคยใช่ไหมงั้นเดี๋ยวพี่จะตอบแทนล่ะกัน" พูดเสร็จเบสท์หยิบซองถุงยางใาให้ผมสวมเสร็จปายเจลที่รูของเบสท์ล่ะเริ่มสอดควยเข้าไปอย่างทุละทุเลเลยเบสท์นั้นบอกเจ็บๆแต่ผมก็พยายามเอาสอดใหม่จนมันเข้าไปรูเบสท์นั้นโคตรฟิตเลยค่อยๆเย็ดโยกตัวเบาๆเพื่อไม่ให้เบสท์เจ็บเมื่อเบสท์เริ่มไม่ร้องผมก็ปรับความเร็วเป็นเร็วขึ้นๆเบสท์นั้นร้องครางไปอีก "โอ๊ยยยซี๊ดดพี่หะ..หานเหงายังฮะ" ผมพยักหน้าล่ะก้มลงไปจูบกับเบสท์และจับที่ควยเบสท์น้ำนั้นเยิ้มเลยเย็ดไปเรื่อยๆเบสท์นั้นก็ชักว่าวไปด้วยจนเบสท์นั้นไม่ไหวแล้ว "ซี๊ดดดตะ...แตกแล้วครับ" น้ำว่าวเบสท์พุ่งออกมาเต็มหน้าท้องเบสท์ "เฮ่อๆแตกแล้วฮะชอบไหมฮะ" ผมพยักหน้าล่ะเหยุดเย็ดเบสท์ล่ะมานอนชักว่าวโดยเบสท์นั้นอมควยจนผมแตก "ซี๊ดดดแตกแล้วแตกแล้ว" น้ำว่าวผมพุ่งเข้าปากเบสท์ไปเต็มๆแต่เบสท์ก็ฝืนกินไปเบสท์บอกขมแต่ผมบอกเดี๋ยวก็ชินพอใกล้ถึงวันกลับบ้านแม่นั้นโทรมาบอกข้างบ้านนั้นเขากักตัวจนหายแล้วซึ่งผมบอกเจ๊ว่า "เจ๊อีกไม่กี่วันผมจะกลับบ้านแล้วน่ะขอบคุณที่ให้ที่พักล่ะความสนุก" เจ๊นั้นบอก "โอ๊ยไม่เป็นไรจร้าลูกสาวเห็นลูกยิ้มแม่ก็ดีใจ" ซึ่งผมใช้เวลาให้คุ้มกับที่เจ๊นั้นให้เบสท์มาอยู่ล่ะคืนสุดท้ายผมบอก
"เบสท์คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่พี่จะอยู่แล้วน่ะ" "อ่าครับผมรู้แล้วเจ๊บอกผมแล้ว" "อ่ะนิเงินค่าขนมเก็บไว้กินน่ะ" "พี่เก็บไว้เถอะฮะผมไม่ใช่เด็กขายตัวน่ะ" "อ่ะโอเคขอบคุณน่ะน้องชายที่ตลอด14วันที่ทำให้พี่คลายเหงา" "ไม่เป็นไรฮะแต่ถ้าจะมากักตัวหรือมาเที่ยวมาได้เสมอน่ะฮะ" "อืม ไว้ว่างๆพี่จะกลับมาเยี่ยมน่ะ"
ซึ่งพอวันกลับบ้านมาถึงผมก็กลับบ้านมาแม็คกับแม่นั้นต่างคนต่างเข้ามากอดกันแม็คจูบผมแทนความคิดถึงล่ะคืนนี้เขาจะทำให้ผมหายคิดถึงตลอด14วันที่ผ่านมาผมนั้นต้องขอบคุณเจ๊ที่ทำให้ผมนั้นหายเหงาแถมให้ที่พักกับผมโดยไม่รังเกลียดเลยตอบแทนเจ๊โดยพาไปเที่ยวซึ่งเจ๊พาเบสท์มาด้วยผมนั้นเล่าว่าตลอด14วันเจ๊กะเบสท์นั้นดูแลผมอย่างดีเจ๊ยังบอกแม็คอีก "ขอค่าตอบแทนด้วยย่ะฉันอุซ่าดูแลอีจาให้ตลอด14วัน" แม็คให้คูปอง7-11ให้เป็นการตอบแทนซึ่งเจ๊แกดีใจสุดถึงแม้ผมกะเบสท์จะไม่ได้นอนด้วยกันเหมือนกักตัวแต่เบสท์นั้นก็ยังคุยเล่นกับทุกๆคนได้ไม่มีปัญหา | 
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-9-25 04:21:53
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2021-9-25 04:47:27
โพสต์ 2021-9-25 05:08:14
โพสต์ 2021-9-25 06:29:19
