ซีรีย์สั้น ช่างไฟแรงสูง ตอนที่ 2 แฟนน้อย

Maximam

2 เดือนต่อมาหลังจากที่เราตกเป็นแฟนกันกับพี่วี พี่วีก็ทำหน้าที่แฟนอย่างดีทุกอย่าง ทั้งไปรับไปส่ง กินข้าว ดูหนัง ช็อปปิ้ง บีมเองแทบไม่ต้องควักเงินเองซักบาท นอกจากจะเป็น
ช่างไฟแล้ว ยังเป็นช่างเปย์อีกนะเนี่ย หลังเลิกงานพี่วีก็พาบีมมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
วี> บีมครับวันหยุดนี้เราไปทะเลกันไหม
บีม> พีวีบีมเกรงใจอะ พี่เปย์ให้ตลอดเลย
วี> ไม่เปย์แฟนแล้วให้เปย์ใครหละครับ น๊า อยากเปลี่ยนบรรยากาศ
บีม> เหรอ
วี> อยากเห็นบีมใส่บีกินี่ ตัวสีขาว
บีม> 555 ไม่ดีมั้งบีมมีพุง
วี> ไม่เป็นไรเดี๋ยวเขาเอาสีแดงทาคาดก็จะดูเหมือนว่าบีมใส่ห่วงยางไง 555
บีม> ตลกละไอ้พี่วีบ้า เอ่อพี่วีเดี๋ยวบีมขอตัวไปเข้าห้องน้ำแปป นะครับ
วี> อย่าช้านะ แล้วก็อย่าแอบสอดให้ใครอมหละ
บีม> 555พี่วีเคยทำใช่ม่ะถึงรู้ดีจัง

หลังจากที่เข้าห้องน้ำเสร็จบีมก็เดินผ่านร้านนาฬิการ้านหนึ่งซึ่งมี 2 เรือนที่ถูกใจ แต่ว่าถูกใจสุด
คงเป็นเรือนสีเทาจังหวะที่บีมมเอ้อมมือจับแล้วนั้นจู่ๆก็มีมือผู้หญิงมาจับตาม
ก้อย> ขอโทษค่ะ น้องดูก่อนก็ได้นะค่ะ
บีม> ไม่เป็นไรคับพี่พี่ดูก่อนก็ได้ผมเล็งไว้ 2 เรือน แต่เรือนนี้ OKสุด
ก้อย> ซื้อไปให้แฟนเหรอค่ะ ถ้าแฟนใส่คงเท่มากเลย
บีม> ของพี่ก็น่าจะเช่นกันนะครับ ไม่เป็นไรคับถ้าพี่ชอบก็เอาไปเลยครับ เดี๋ยวเอาเรือน
สีน้ำตาลแทนครับ รุ่นเดียวกันต่างแค่สี
ก้อย> จะดีเหรอค่ะน้อง น้องหยิบเรือนนี้ก่อนพี่นะ
บีม> ไม่เป็นไรครับ พี่ครับเดี๋ยวผมเอาเรือนนี้นะครับ
ก้อย> ขอบคุณนะค่ะ
บีม> ครับพี่ไม่เป็นไร เอ๊ยพี่ครับเอกสารล่วงครับ
ก้อย> ตายจริงหายไปแย่เลย
บีม> ผมหยิบให้ครับ นี่ผลสแกนครรภ์พี่ตั้งครรภ์ 3 เดือน ยินดีด้วยนะครับ
ก้อย> ขอบคุณจ้า พี่กะเซอร์ไพร์แฟนเหมือนกันพักนี้เขาเอาแต่งานไม่ค่อยกลับมาบ้านเลย
บีม> เดี๋ยวรู้ข่าวดีเขาก็ต้องปรับตัวตามครับ
ก้อย> คุยกันตั้งนานลืมเลย พี่ชื่อก้อยนะค่ะ น้อง
บีม> ผมบีมครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ก้อย
ก้อย> เช่นกันนะค่ะ
ที่ร้านอาหาร
วี> ไปนานจังตัวเอง
บีม> อ่อพอดีไปซื้อของขวัญให้ใครบางคน แต่พอดีเจอพี่ผู้หญิงคนนึงคุยถูกคอเลยยาวไปหน่อย
วี> ซื้ออะไรมาครับ
บีม> นี่ครับนาฬิกาข้อมือ เห็นวันก่อนพี่โพสต์ในIGแต่ไม่ทันพี่ผู้หญิงคนนั้น เขาก็จะซื้อ
ให้แฟนเอ๊ยต้องสามีสิ เพราะเขากำลังมีลูกด้วยกัน บีบเห็นว่าพี่เขาชอบก็เลยให้พี่เขาเลยได้เรือน
ใกล้เคียงมาแทนพี่วีไม่ว่ากันนะ
วี> จะว่าได้ไงบีมมีน้ำใจขนาดนี้ ว่าแต่คืนนี้
บีม> ม่ายรุ กินเยอะไม่พร้อม555

ระว่างทางที่พี่วีกำลังจะพาบีมกลับคอนโด จู่ๆก็มีไลน์โทรมาที่เครื่องพี่วี พี่วีมีอาการบ่ายเบี่ยงไม่อยาก
รับสาย โดยอ้างเหตุผลว่า"เพื่อนโทรมาหนะ ไม่อยากไปกินเหล้า อยากขึ้นไปกินบีมมากกว่า" จนมาถึง
คอนโด
วี> เอ่อบีมเดี๋ยวคืนนี้พี่ขอไปเยี่ยมแม่พี่หน่อยนะครับ
บีม> เอ้าจะไปก็ไปมาขอทำไมเนี่ย5555
วี> 555 ไม่อยากให้บีมคิดมาก
บีม> คิดมากอะไรหละ ขับรถดีดีนะครับ

ในขณะที่พี่วีขับรถออกไปนั้นจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งลงมาจากรถแล้วเดินมาจับที่ข้อมือผม
ผมทำอะไรไม่ถูกเพราะผู้หญิงคนนั้นคือพี่ก้อย ผู้หญิงที่ผมเจอที่ร้านขายนาฬิกา
บีม> อ้าวพี่ก้อย พักคอนโดนี้เหรอครับ
ก้อย> น้องบีมพี่ขอคุยอะไรกับเราหน่อย จะได้ไหมค่ะ
บีม> ได้ครับพี่ นั้นที่ร้านกาแฟข้างล็อบบี้ดีกว่า ครับ

ร้านกาแฟ
ก้อย> น้องบีมค่ะ พี่จะขอให้น้องเลิกกับวีได้ไหมค่ะ วีคือสามีพี่ตามกฎหมาย
วีนาทีนั้นหัวใจผมตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ความรู้สึกเหมือนโดนตกหน้าที่กลางสี่แยก คำพูด
นุ่มนวลพร้อมน้ำตาที่ไหลนองแก้มและหลักฐานการสมรส มันทำให้ผมดูแย่และเลวขึ้นมาทันที
ก้อย> น้องบีมพี่ไม่โกรธน้องบีมเลยนะ พี่รู้ว่าบีมไม่ผิด แต่พี่ขอบีมได้ไหม พี่อาย ที่พี่ต้องเสียสามี
ให้เกย์อีกอย่างตอนนี้พี่กำลังมีลูกกับวี บีม
บีม> นาฬิกาผมยังให้พี่ได้เเล้วสามีพี่ทำไมผมจะคืนพี่ได้หละครับ พี่ก้อยผมขอโทษ ผมไม่รู้จริงๆ
ว่าเขามีพี่อยู่แล้ว ผมไม่รู้ว่าเขาจะหลอกผมแบบนี้
ก้อย> ไม่ไม่น้องบีมพี่เข้าใจเรา พี่ขอบใจเราบีม

วินาทีแห่งความดราม่าและผิดพลาดครั้งใหญ่ของผม ผมโผกอดพี่ก้อยด้วยความสำนึกผิด
ผิดแบบไม่รู้จะผิดอย่างไร แต่ในความผิดก็ยังมีความโชคดีที่ว่าพี่ก้อยไม่มาโวยวาย พี่ก้อย
มาด้วยความเป็นสตรีชั้นผู้ดีที่คุยง่ายๆ ตรงๆ
บีม> พี่ก้อยครับเดี๋ยวผมจะตามสามีพี่กลับมาผมพร้อมที่จะคืนเขาให้พี่
วี> ไม่ต้องละบีมพี่มาแล้ว ก้อยคุณมาที่นี่ทำไม เราคุยกันแล้วไม่ใช่หรือว่าคุณกับผมจะเป็น
สามีภรรยากันแค่ในทะเบียนสมรสเท่านั้น
บีม> คุณวีรภาพครับช่วยให้เกียรติภรรยาและลูกในท้องภรรยาคุณด้วยครับ
วี> ฮะ ก้อยท้อง เป็นไปไม่ได้ก็ผมไม่ได้นอนกับคุณ
ก้อย> ใช่คุณไม่ได้นอนกับฉันหลังจากวันส่งตัวเข้าหอ คืนนั้นเป็นคืนแรกและคืนสุดท้ายที่ฉันได้อยู่
กับคุณ  วันนี้ครบรอบ  3 เดือนของการแต่งงานและอายุครรภ์ฉันก็ 3เดือนพอดี คุณคิดว่าฉันท้องกับ
อากาศได้หรือไง
วี> แต่ผมไม่ได้รักคุณ ผมแต่งกับคุณก็เพราะว่าผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย ผมเป็นเกย์คุณก็รู้ ผมจะหย่ากับคุณ
แล้วเริ่มต้นใหม่กับคนที่ผมรัก
ก้อย> แต่ก้อยท้องนะวี
วี> คิดซะว่าคุณอุ้มบุญให้ผมสิ
ผมทนฟังคำพูดทุเรศๆของพี่วีไม่ไหวจึงตบเข้าไปที่หน้าพี่วีอย่างแรงหนึ่งที พั๊วะ
บีม> พอได้แล้วคุณวี ผมไม่คิดคิดว่าหนุ่มที่ฐานะดี การงานดี จะพูดจาหมาๆแบบนี้ได้
เรื่องของเรามันจบลงแล้ว
วี> แต่พี่รักบีมนะบีม พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีบีม
บีม> แต่บีมไม่อยากเป็นเมียน้อยใคร ในฐานะผู้หญิงหรือเกย์ที่มีแฟนก็อยากเป็นคนเดียว
ของแฟนหรือสามีของตัวเองเท่านั้น ไม่มีใครอยากได้คำว่าเมียหลวงเป็นตำแหน่งให้เมียที่มาก่อน
หรือคำว่าเมียน้อยเป็นตำแหน่งให้คนที่มาทีหลัง วีเข้าใจไหมว่าบีมไม่อยากเป็นเมียน้อย เข้าใจไหม
ว่าไม่อยากเป็นเมียน้อย

ตอนนั้นบอกตามตรงครับว่าสติผมหลุดมาก ทำไรไม่ถูกหลังจากที่ตบและทุบพี่วีไป ผมก็วิ่งออกจาก
ร้านกาแฟมาหน้าคอนโด และก็เจอบิ๊กเพื่อนร่วมงานที่เป็นแมสเซนเจอร์ของบริษัทที่บีมทำงานเขาพัก
คอนโดเดียวกันกับบีมหลังเลิกงานบิ๊กจะมาขับวินหารายได้เสริมทุกวัน
บิ๊ก> เฮ้ยบีมเป็นไรไป ร้องไห้ทำไม
บีม> บิ๊กขับไปไหนก็ได้ที่ให้ไกลจากตรงนี้
บิ๊ก> อ่าๆ
วี> บีม บีม บีม
ก้อย> (เพี๊ยะ) คุณยังคิดไม่ได้อีกใช้ไหมวี คุณทำร้ายคน 2 คนพร้อมกันแบบนี้ได้ไงวี ไม่รักฉัน
ก็เห็นแกลูกได้ไหม

บิ๊กขับรถพาผมไปไกลจากคอนโดจนมาถึงที่สวนสาธารณะเเห่งหนึ่ง บิ๊กยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้และนั่ง
เป็นเพื่อนผมอยู่
บิ๊ก> ตาบวมหมดแล้ว ร้องทำไม
บีม> บิ๊ก เราไม่อยากเจอหน้าใครเลยหว่ะ เราแย่งสามีคนอื่นเรามันเลว เรามันไม่ดี เรามัน
บิ๊ก> แต่ก็ยังมีคนอยู่ข้างๆนะบีม ไม่ไหวก็ร้องไห้ซะร้องให้มันเต็มที่ พรุ่งนี้จะได้ไม่ต้องร้องอีก
คนเราอะผิดพลาดได้ แต่มันก็แก้ไขเริ่มใหม่ได้นี่ บีมก็เป็นคนดีนะที่เดินออกจากนายนั้นมาได้
เริ่มต้นใหม่ได้นะบีม
บีม> คนที่มีอดีตแบบกูใครจะเอาว่ะ เเม่งเสียทั้งความโง่ เสียทั้งตัว เสียทั้งใจ
บิ๊ก> มึงก็ลองคิดดีดีใครที่ตามจีบมึงมาตั้งแต่ ปวช. เขาคนนั้นไม่สนอดัตนะเว้ย เพราะอดีตมัน
ไม่สำคัญแค่ปัจจุบันมันดีก็ไม่ต้องย้อนไปมองให้เสียใจ
บีม> มึงชอบกูเหรอ
บิ๊ก> เออ กูชอบมึง แต่ไม่กล้าที่จะบอก กูฟินทุกครั้งเวลามึงซ้อนท้ายรถกูไปเรียน รู้ไหมกูก็..
แอบผิดหวังเล็กๆนะตอนที่มึงคบกับพี่วี กูแทบอยากจะลาออกจากบริษัทเลยหว่ะ แต่ก็ถ้าออกไป
กูก็คงไม่ได้เห็นหน้ามึงอีก
บีม> ขนาดนั้นเชียว
บิ๊ก> เออดิ ดีขึ้นยัง ยิ้มได้แล้วนี่
บีม> ยัง ขออยู่สักพัก
บิ๊ก> OK เดี๋ยวกูอยู่เป็นเพื่อน
บีม> ขอบใจนะมึง

รักครั้งแรกก็ช้ำระกำขนาดนี้ แล้วผมจะกล้าเปิดใจรับรักครั้งใหม่ได้ไหมเนี่ย เเต่ในใจลึกๆผมก็คิด
กับบิ๊กแค่เพื่อนถ้าบิ๊กเปิดใจกับผมขนาดนี้ผมควรเปิดใจลองรักครั้งใหม่ดีไหมหละเนี่ย ฝากติดตามต่อ
ในตอนที่ 3 ฝากคำขอโทษ....

bigdure

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณมากครับ

padyse

สนุกครับ

ten.nxxvx

เศร้าจัง

FrostZ

ขอบคุณครับ

tajarak

ขอบคุณครับ

akeins

ขอบคุณครับ

artbolt

ขอบคุณครับ

dew225

ขอบคุณครับ

Phatthara

ขอบคุณ​ครับ​

supawa

ขอบคุณครับ

sakdi

ขอบคุณครับ

Kunlatae

ขอบคุณครับ

Manmun

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

sshheeeepp

เยี่ยม

sengjit

ขอบคุณครับ

Kran13

ขอบคุณครับ