ระบบฝึกปรือราคะพร้อมใช้งานครับผม 2

วนิดา.

หลังจากร่างของบุคคลที่ขึ้นว่าพี่ออกไปภายในตำหนัก ‘จูฮวา (1) ’ มีเพียงร่างชายตาบอดนั่งอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวบนตั่งเตียงเหม่อมองไปอย่างไร้จุดหมายอีกคราเมื่อห้องกลับเข้าสู่ความเงียบภายในใจเรียกร้องหาระบบอย่างบ้าคลั่งจากสัมผัสที่มีใครมอบให้เมื่อสามจิบชา (2) ที่เเล้ว..




‘ระบบ!! เหตุการณ์เเบบเมื่อกี้มันคืออะไร? ’




[ขอให้โฮสต์ทำใจให้สงบเหตุนี้ระบบเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ทางที่ดีโฮสต์ควรเดินไปตามน้ำอย่างเงียบๆ ดีกว่าครับ]




‘โอเค..ฉันจะพยายามใจเย็นละทำตามที่นายบอก’ ธามพยายามสงบจิตใจที่กำลังเต้นระรัวในอกตัวเองให้เป็นปกติทำตามคำพูดของระบบบอก เมื่อจิตใจเขาสงบลงพลางตะโกนเรียกหาบรรดานางกำนัลยืนอยู่หน้าประตู




“ใครอยู่ข้างนอกเข้ามาปรนนิบัติหวางเย่สะ” สิ้นเสียงใสเหล่านางกำนัลคนสนิทเข้ามาภายในตำหนักก่อนเริ่มปลดสายรัดเอวออก มือนางกำนัลดึงเสื้อที่ปรกคลุมร่างกายเผยให้เห็นเรือนร่างซุนเว่ยเปลือยเปล่าปล่อยผมเงางามคลอเคลียไปกับเอวบาง รูปร่างสูงเพรียวกล้ามเนื้อหกก้อนเรียงกันเป็นอย่างสวยงาม หน้าตาหล่อเหลาปะปนเข้ากับความงามถึงเจ็ดส่วนมักจะมีรอยยิ้มอ่อนโยนประดับอยู่บนใบหน้าตลอดเวลา ดวงตาชั้นเดียว จมูกโด่งรั้น ปากกระจับ ยอดปทุมถันสีเฟิ่นหงเซ่อ (3) ผิวกายขาวเนียนนุ่มรวมไปถึงกลมก้นมนสองลูกคล้ายคลึงซาลาเปาลูกใหญ่ ดวงตาสีจงเซ่ออ่อน (4) หลับตาลงปล่อยให้นางกำนัลปรนนิบัติตนเอง




ธาม หรือซุนเว่ยในตอนนี้ค่อยๆ ลุกออกจากที่ตั่งเตียงโดยนางกำนัลคอยจับเเขนไว้เมื่อเขาลุกขึ้นยืนกางเกงสีขาวล่วงหล่นบนพื้นปล่อยให้ซุนเว่ยน้อยสีคล้ำเนื่องผ่านประสบการณ์มามากออกมาพบปะกับโลกภายนอก นางกำนัลคอยจูงมือซุนเว่ยไปหลังฉากกั้น ถังน้ำขนาดใหญ่ลวดลายมังกรประดับไปด้วยทองบ่งบอกให้แก่ผู้ใช้ได้อย่างดีภายในรองรับน้ำอุ่นเอาไว้โปรยด้วยดอกอิงฮวา (5) กลิ่นหอมลอยปะทะเข้าสู่จมูกคนงาม ซุนเว่ยยกยิ้มอย่างพอใจนางกำนัลคนเดิมจูงแขนเขาเข้าไปใกล้ถังน้ำร่างซุยเว่ยค่อยๆ หย่อนลงไปในถังอย่างระมัดระวัง




หวังให้น้ำอุ่นปลอบประโลมผิวกาย ซุนเย่ส่งเสียงครางต่ำในลำคอเอนกายพิงเข้าถังน้ำปล่อยกายปล่อยใจไปอย่างลืมตัว


“เจ้าไปเตรียมชุดให้หวางเย่เถอะหากเสร็จเเล้วหวางเย่จะเรียกเจ้า” เสียงใสเอ่ยปากบอกกับนางกำนัลข้างถัง




“เพค่ะ” อีกฝ่ายตอบรับพลางโค้งคำนับก่อนจะเดินออกจากหลังฉากกั้น เขาพูดคุยกับระบบเรื่องต่างๆ และไม่ลืมที่จะถามชื่อของนางกำนัลที่กำลังจับเเขนเขาตอนก่อนหน้านี้




[นางมีชื่อว่า ลั่วชิง ครับ] ธามตอบรับสั้นๆ ก่อนจะหลับลงไปในขณะพิงถังน้ำ..โดยไม่รู้สึกถึงเสียงฝีเท้าอีกคู่นึงเข้ามาหลังฉากกั้นเงียบๆ ไม่วายกำซับเหล่านางกำนัลทั้งหลายให้ออกไปจากตำหนักอย่างแผ่วเบา




เสียงสวบสาบของใครบางคนกำลังลอกคราบออกเผยรูปร่างหนา ผิวกายสีแทน ก้อนแปดก้อนเรียงกันอย่างสวยงาม ส่วนสูงประมาณแปดจื่อ (184.8 เซน) ก้าวลงไปในถังน้ำที่มีร่างซุนเว่ยเเช่น้ำอยู่ภายในนั้นร่างปริศนายกยิ้มมุมปากเอ่ยหยอกคนหลับไม่รู้เรื่องราว




“เสี่ยวเว่ยที่อาบน้ำมันหาใช่ที่นอนหรือไม่? ” ไร้เสียงตอบรับจากอีกคนพลันน้ำเสียงก็อ่อนลงหลายส่วนเมื่อตนไปจัดการกับซุนเหว่ยน้อยเสร็จเมื่อมาถึงตำหนักคนตรงหน้าในถังน้ำก็ได้มาพบของ ‘ดี’ เข้าเเล้ว กลางกายที่สงบไปเมื่อครู่กลับมาตั้งชูชันพร้อมรบเสียเเล้วส่วนคนที่หลับไม่ได้เรื่องราวกำลังตกเป็นเหยื่อของมันเร็วๆ นี้เเน่นอน




มือหนาเอื้อมไปประคองศรีษะซุนเว่ยแผ่วเบาก่อนจะสอดเเทรกนั่งหลังร่างบาง เเขนแกร่งโอบกอดร่างเล็กไว้ในอ้อมแขน ก้นกลมถูกความใหญ่โตบดเบียดอยู่ใต้น้ำใบหน้ามันคลอเคลียกับซอกคอขาวสูดดมกลิ่นกายหอมเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวเมื่อมันดอมดมหน้ำใจเเล้วผละออกก่อนลิ้นใหญ่ลากจากลำคอไปขบเม้มใบหูขึ้นสีแดงเวลาเเช่น้ำอุ่นเป็นเวลานาน แต่การกระทำของมันเรียกเสียงครางหวานจากคนในอ้อมกอดมันยกยิ้มอย่างชอบใจ




“อือออ” ซุนเว่ยร้องออกมาจากลำคอด้วยความรำคาญแขนเล็กปัดคนที่มารบกวนเวลาพักผ่อน เขาลืมตาขึ้นมาก็มืดสนิทเช่นเคยแต่กับมีเสียงทุ้มแหบแห้งของใครอีกคนกระซิบข้างหูขวาตน




“ตื่นเเล้วรึ? เสี่ยวเว่ย”




มันพูดจบลิ้นหนาฉกเลียเข้าไปในหูน้ำเสียงแบบนี้เป็นใครไม่ได้นอกจากซุนเหว่ยไหนจะท่อนซุงร้อนผ่าวกำลังทิ่มก้นตัวเขาในตอนนี้อีก!! เขาทำไรไม่ได้นอกจากยอมรับสัมผัสนี้ไปๆ สะเพื่อภารกิจให้สำเร็จรวดเร็ว ธามจะพยายามมองข้าม ‘incest’ ละกัน




“อ๊ะ..ท่านพี่หรือขอรับ? ” น้ำเสียงใสเริ่มสั่นเครือเปล่งออกจากลำคอซุนเว่ยบ่งบอกถึงความกลัว เขาพยายามลุกออกจากอ้อมกอดของบุคคลที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายร่วมสายเลือดเพียงครึ่งนึงแต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จหนีออกจากอ้อมกอดนี้ได้




“เจ้าจะลุกออกจากข้าไปไหน หื้มม..”




‘ฟอดด! ’ นอกจากไม่ปล่อยเเล้วยังแอบกินเต้าหู้ (6) ของเขาอีก แขนซ้ายของมันเริ่มรัดแน่นทำให้ร่างกายเปลือยเปล่าทั้งคู่เเนบชิดกันมากกว่าเดิมมือขวาซุนเหว่ยไม่อยู่เอื้อมลงไปจับแก่นกายมันถูกกับช่องทาง ซุนเย่สะดุ้งเฮือกเมื่อหัวแก่นกายขนาดใหญ่ถูกไถกับช่องทางรักตนเองร่างกายของเขาสั่นเทายิ่งกว่าเดิมเมื่อรู้ถึงขนาดไอนั่นมันคงไม่ใช่ขนาดของมนุษย์เเน่ๆ ยิ่งคิดร่างกายสั่นเทิ้ม




“ท่านพี่..ปล่อยข้าก่อนเถิดขอรับ” ซุนเย่แสร้งเอ่ยเสียงสั่นไหวเพื่อเรียกคะแนนสงสารจากอีกฝ่ายแต่เบื้องลึกที่อยู่สุดก้นบึ้งของใจกำลังโดดเต้นลิงโลด ซุนเหว่ยก้มลงมองคนในอ้อมกอดมันนึกสงสารเเขนข้างซ้ายเริ่มยกห่างเอวร่างเล็ก มันจับร่างซุนเว่ยหันเข้าหามันทำให้เครื่องเพศชายของอีกฝ่ายที่เป็นสีคล้ำหลังถูกใช้งานหนักขนาดมันพอดีกับตัวหัวสีเฟิ่นหงเซ่อห้อยโตงเตงตามเเรงขยับ แก่นกายซุนเว่ยอยู่เหมาะเจาะตรงหน้าเขาพอดี




ซุนเหว่ยเลียริมฝีปากแห้งผากตนก่อนจุ๊บลงกับแก่นกายคนที่ยืนอยู่สะดุ้งเล่นๆ เเละมันก็ทำผลดีเกินคาด




“อ๊ะ!! ”




ร่างเขากระตุกเกร็งอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อถูกจู่โจมตรงกลางกายกระทันหัน ซุนเว่ยแอ่นก้นหนีริมฝีปากลามกนั่นแต่ก็ถูกแขนแกร่งดันสะโพกเข้าไปใกล้หน้าอีกครั้งท่อนลำกำลังนอนสงบถูกปั่นขึ้นเพียงริมปากหนาจุ๊บครั้งเดียวเริ่มเเข็งชูชันขึ้นมา




ท่อนลำอีกฝ่ายชี้ลำตรงใส่หน้า ซุนเหว่ยใช้ปากครอบลงหัวหยักสีเฟิ่นหงเซ่อไม่รีรอเขาปรนเปรออีกฝ่ายโดยริมฝีปากนี้เขารูดขึ้นลงเบาๆ ไม่นานปากของเขาก็ครอบเครื่องเพศได้ทั้งหมด ซุนเหว่ยรู้สึกถึงขาน้องชายที่กำลังสั่นระริกด้วยความเสียวซ่าน




“อ๊าาาา ท่านพี่ตรงนั้นของข้ามันสกปรก”




มือเรียวขยับมาพยายามพลักหัวของตนให้ออกจากท่อนลำตัวเองเขาดูดเม้มเน้นตรงหัวหยักรุนเเรงขึ้นลิ้นหนาละเลงลิ้นตรงรูน้อยๆ บนหัวหยักสีชมพูฉ่ำวาวไปด้วยน้ำลายเพื่อรอชิมน้ำกามที่ซุนเว่ยจะหลั่งออกมาให้ได้ลิ้มรส








ใบหน้าซุนเว่ยบัดนี้ร้อนผ่าวกับประสบการณ์ใหม่ที่ตัวเองได้รับเเขน ขา เริ่มอ่อนแรงเนื้อตัวสั่นสะท้านร้องครวญครางออกมาจนลืมความอายที่เก็บไว้ในใจ






“ระ..แรงอีกขอรับท่านพี่ ชื้ดดด”




เมื่อน้องชายขอเหตุใดจึงไม่ได้? ไม่งั้นเขาคงไม่สมควรเป็นพี่ชายหรือว่าที่พระสวามีที่ดีในภายภาคหน้าได้ เขาเริ่มดูดท่อนลำขึ้นลงอีกครั้งหลังหยอกเย้ากับหัวหยักเเสนน่ารักนั้นมานานลิ้นที่หนาของเขาฉวัดเฉวียนอยู่ตรงกลีบคอหยักสีชมพูอ่อนๆ ด้วยความทะนุถนอม มือเรียวจิกผมดกดำของซุนเหว่ยแน่นก่อนกระตุกเกร็งไปทั่วร่างก่อนแก่นกายกระดกถี่ๆ ปล่อยน้ำธาราสีขาวเข้าไปในโพลงปาก




กว่าจะรู้อีกทีก็ปลดปล่อยทุกหยาดหยุดเข้าไปในปากซุนเหว่ยเสียเเล้ว..




“ท่านพี่! คายออกมาเถอะขอรับ” ซุนเว่ยร้องทักเสียงหลงเลือนมือจากหัวไปที่ใบหน้าอีกฝ่ายอย่างร้อนรน ลำบากจริงๆ ที่เข้ามาในโลกนี้ตอนตาบอดเนี่ย! ซุนเหว่ยกลืนน้ำรักร่างเล็กลงไปคล้ายเป็นอาหารรสเริศโดยไม่รังเกียจแม้เเต่น้อย




**************

• จูฮวา = ดอกเบญจมาศ 2.หนึ่งจิบชา = 3 นาที 3.ยอดปทุมถันสีเฟิ่นหงเซ่ = ยอดอกสีชมพู
  

4. ดวงตาสีจงเซ่อ = สีน้ำตาล 5.ดอกอิงฮวา = ดอกซากุระ 6. กินเต้าหู้ = หลอกเเต๊ะอั้ง






talk กับ ไรท์ : มีใครงงตรงไหนบ้างงับความจริงอยากเอาแนว PwP แบบออกนอกทะเลไปเลยเเต่อดใจไม่ไหวเลยเพิ่มพล็อตเข้ามา ถ้าอยากให้ไรท์มีกำลังใจช่วยคอมเม้นต์พูดกับไรท์ทีไรท์เป็นพวกขี้เหงา


จำนวนตัวอักษร 6,990 ตัวอักษรจำนวนคำ 1,713 คำ

arasi22

ขอบคุณครับ

doodd

ขอบคุณมากครับ

4554

ขอบคุณครับ

poon2608

bobbytames

ขอบคุณ

hello_lovestory

ขอบคุณครับ

N_ng0380

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอบคุณ แปลกใหม่ดี

peckza_ha

สนุกมากคร้าบ

OMG46

ขอบคุณครับ

lnatl

ติดตามครับ

sontacoss

ฟินกันไป ตัดจบสั้นไปนิด  ขอบคุณครับ

Mintaro

atatar45

ขอบคุณครับ

gaybin

สนุกมากเลยครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

kaki

รอตอนต่อไปครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

หอกหัก

ขอบคุณคับ