ฝันรัก...ร่านสวาท โดย ราษฏร์เลอสรวง

mon-mon

     "อย่า...อย่าทำผม...ผมกลัวแล้ว...อย่า..."
     "วี...วี...เป็นอะไร...ตื่น...ตื่น"
     ภาสกรเขย่าร่างผู้นอนอยู่ข้างกาย วีระชาติ...คู่รักหนุ่มหน้าตาดี ที่ตอนนี้นุ่งห่มอาภรณ์เพียงกางเกงในสีขาวตัวเดียวสะบัดดิ้นด้วยอาการหวาดกลัวผวาพะว้าพะวน โดยยังไม่มีทีท่าว่าจะลืมตารู้สึกตัว
     "อย่า...อย่าเข้ามา...ผมกลัว..."
     "วี...วี..."
     ภาสกรเขย่าร่างของวีระชาติแรงกว่าเดิม แต่ไม่มีผล เขาตัดสินใจใช้ฝ่ามือตบที่ใบหน้าของคู่รักเบา ๆ เพื่อเรียกสติ สักครู่วีระชาติก็กะพริบตาถี่ ๆ ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาอย่างหวาดกลัวระคนงุนงง
     "กร...นี่มันอะไรกัน...แล้ว...แล้ว...เจ้าบ้านั่นมันไปไหนแล้ว...วี...วี...กลัว..."
     ว่าพลางโผเข้ากอดร่างเปลือยเปล่าตรงหน้า แม้จะงุนงงไม่แพ้กันเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ภาสกรเห็นหนุ่มคนรักออกอาการขวัญผวา เขาคลายวงแขนที่รัดแน่นพร้อมคำปลอบโยน
     "ไม่มีอะไรแล้ววี วีฝันร้ายน่ะ"
     "แต่...ทำไม มัน...มันจริงจังเหลือเกิน มันเหมือนเกิดขึ้นจริง ๆ"
     "ไม่เอาน่าที่รัก...วีเก็บเอาอะไรมาคิด แล้วก็ฝันเป็นตุเป็นตะน่ะสิ...ไหน...ลองเล่าให้ผมฟังซิ ว่าวีฝันเกี่ยวกับอะไร"
     อาการหวาดผวาของวีระชาติคลายลง
     "...ก็...วีฝันว่านอนอยู่บนเตียงกับกรน่ะแหล่ะ แล้ว...ก็เราทำเหมือนกับทุกคืนน่ะแหละ...แต่แล้ว...ขณะที่เรา...เอ่อ...กำลัง...วีก็เห็นเหมือนมีใครก็ไม่รู้มายืนมองเราทั้งคู่อยู่ข้าง ๆ เตียง วีกำลังจะร้อง แต่ก็ร้องไม่ออก ไม่มีเสียง แล้วจู่ ๆ เขาก็โถมเข้ามาที่ตัวของกร แล้วกรก็เปลี่ยนไป...กลายเป็นร่างของเจ้าตัวน่ากลัวตัวนั้น น่ากลัวเหลือเกิน มันกระหน่ำมาที่ตัวของวีแทนกร วีจะขัดขืน แต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะขยับนิ้ว...กร...น่ากลัวจริง ๆ เลย มันจะเกิดขึ้นจริง ๆ หรือเปล่าเนี่ย...กร..."
     "เหลวไหลน่า...วี...ฝันก็คือฝัน ไม่มีวันที่มันจะเป็นจริงเป็นจังไปได้หรอกน่า ฝันว่ามีคนเอานี่ดีออก"

     อีกฝ่ายพยายามเปลี่ยนสถานการณ์น่ากลัวให้เป็นเรื่องตลก เลยโดนอีกฝ่ายตีแขนเพี๊ยะ
     "บ้าซิ คุณลองฝันเหมือนผมดูมั้ยล่ะ"
     "ผมล้อเล่นน่า หายตกใจหรือยังนี่ก็อีกนานกว่าจะเช้า วีนอนอีกหน่อยเถอะ พรุ่งนี้จะได้ไม่เพลีย...นะจ๊ะ...ไม่ต้องกลัว กรอยู่ข้าง ๆ นะจ๊ะ หลับซะนะคนดี"
     หลังกาแฟมื้อเช้า วีระชาติกระปรี้กระเปร่า ลืมสิ้นฝันร้ายเมื่อคืนนี้ เขาจ๊ะจ๋าชักชวนคู่รักเสียงหวาน
     "กรจ๋า เลิกงานเย็นนี้เราไปว่ายน้ำกันที่สระในคลับนะ คลับเดิมที่เราเคยไปนั่นแหละ เงียบดี ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน"
     "อืมม์...ก็ดีเหมือนกัน เผลอ ๆ เราอาจได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ได้"
     "เซี้ยวน่ากร...แต่...เอ...ก็เข้าท่าดีเหมือนกันนะ"
     "ตกลงตามนี้แล้วกัน แต่เดี๋ยวนะ ขอผมดูตารางนัดก่อน...ว้า...เย็นนี้ผมต้องพบกับลูกค้าคนสำคัญเสียด้วยสิ เอาอย่างนี้นะ พอผมคุยธุระเสร็จแล้วจะรีบตามไปทันทีนะฮะ"
     "เฮ้อ...อย่างนี้ทุกที นึกแล้วเชียว"
     "น่า...งานก็ต้องมาก่อนสิฮะ..."
     "ถ้าเป็นงานก็ไม่เป็นไร แต่อย่าให้จับได้เชียวนะ ว่าไปแอบมีไอ้หนูจู๋ใหญ่เอาไว้ที่ไหน ฮึ ไม่อย่างนั้น บอกก่อนนะว่า กรไม่มีโอกาสได้ใช้ไอ้ยักษ์ประจำตัวอีกแน่ วีจะตัดให้เหี้ยนเหลือแต่ตอเลย"
     "เหลวไหลน่าวี ไอ้หนงไอ้หนูที่ไหน แค่วีคนเดียวเนี่ย กรก็แทบคลานลงจากเตียงแล้วนะ จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปกระแทกใครได้อีกเล่า เรื่องงานจริง ๆ"
     "ฮึ่ม...จับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็แล้วไป...ฮึ..."
..........................................................................................
     วีระชาติถอยรถเข้าจอดในที่จอดประจำของตัวเองภายในคลับหรูสำหรับสมาชิก วี.ไอ.พี. ที่เขาและภาสกรเป็นสมาชิกได้ปีกว่า ๆ แล้ว แม้จะไม่เป็นที่เปิดเผยว่าที่นี่เป็นแหล่งชุมนุมของเกย์ไฮโซทั่วเมืองกรุงฯ แต่ก็รู้ ๆ กันเองว่าสมาชิกส่วนใหญ่ "เป็นแบบเดียวกัน" กับเขาและคู่รักหนุ่มเกือบทั้งนั้น เขามาถึงที่นี่เกือบจะสองทุ่ม เพราะไม่อยากรอภาสกรนาน จึงวางแผนว่าจะเดินช้อปปิ้งฆ่าเวลาที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ ที่ทำงาน
     "ไอ้หน้าหล่อ...ตูดขาวเอ๋ย...เอ็งต้องเป็นของข้า...ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
     ขณะที่เขากำลังจะก้าวออกจากรถ เสียงลึกลับทรงอำนาจดังแผ่ว ๆ ในโสตประสาทของเขา หนุ่มเกย์รูปงามเหลียวมองรอบ ๆ เพื่อหาต้นตอที่มาของเสียง แต่รอบด้านของเขาไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว ความรู้สึกหนาววูบประหลาดแผ่ซ่านไปตามไขสันหลัง ความฝันเมื่อคืนกลับมากระจ่างในห้วงสำนึกของเขาอีกครั้ง
     "เหลวไหลน่า...วี ฝันก็คือฝัน ไม่มีวันที่มันจะเป็นจริงเป็นจังไปได้หรอกน่า..."
     เสียงของคู่ขาหนุ่มแว่วมาในห้วงคำนึง
     "นี่ถ้าเล่าให้กรฟัง ก็คงพูดเหมือนเดิมอีกนั่นแหละ กรไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่เราองก็ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนเลยนี่นา สงสัยประสาทจะเพี้ยนเสียล่ะมั้งเรานี่ เอาเถอะไหน ๆ ก็มาถึงนี่แล้ว เข้าไปว่ายน้ำให้สมองคลายเครียดหน่อยดีกว่า"
     วีระชาติเลิกล้มแผนช้อปปิ้งขณะก้าวออกจากรถ ก้าวเดินไปยังทางเข้าของสโมสร ถ้าเขาเหลียวกลับมาที่รถของเขาอีกครั้ง เขาคงต้องร้องด้วยความตกใจเป็นแน่
     "หึ...หึ..."
     ข้าง ๆ รถของวีระชาติปรากฏเงาดำลาง ๆ ที่ดูคล้ายกับเป็นเงาของร่างกายมนุษย์ แต่ที่แตกต่างออกไปนั่นก็คือ เงานั้นมีขนาดใหญ่โตกว่าขนาดของร่างกายมนุษย์ทั่วไปเกือบสองเท่า และเพียงชั่วขณะ เงานั้นก็ค่อย ๆ เลือนหายไปทางที่วีระชาติเดินไป
     "แหม...วันนี้ไม่มีคนมาใช้บริการเลยหรือนี่ ว่ายน้ำคนเดียวเนี่ยมันโหวงเหวงพิกลเหมือนกันแฮะ เมื่อไหร่กรจะมานะ บรรยากาศอย่างนี้มันน่า..."
     วีระชาติค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกจากร่าง เงาสะท้อนในกระจกห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทำให้เห็นเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบของชายหนุ่ม เนื้อเนียนเกลี้ยงเกลาที่อุดมด้วยกล้ามเนื้ออย่างนักกีฬาบอกให้รู้ถึงการใส่ใจต่อสุขภาพและรูปร่างของเจ้าของ เมื่อบวกรวมกับหน้าตาที่จัดว่าหล่อเหลาและดูดี เขาไม่แปลกใจแต่อดขำไม่ได้ทุกครั้งที่บรรดาชะนีในออฟฟิศต่างให้ท่ามาตลอด
     เขาบิดซ้ายบิดขวาสำรวจส่วนโค้งส่วนนูนของตัวเอง สองมือลูบไล้ไปตามร่างกายมาหยุดที่แก่นกายมหึมาที่คู่รักหลงใหลดูดดื่มกินไม่รู้อิ่ม เคล้นคลึงลูบไล้ภายนอกก่อนที่จะรั้งกางเกงในลง ให้ความเป็นชายผงาดง้ำตามต้องการ มันตระหง่านอวดความยิ่งใหญ่ต่อหน้าเจ้าของ เขายิ้มยั่วตัวเองในกระจกอย่างพึงใจ ใช้มือกำแล้วรูด...เปิดเปลือยปลายส่วนหัวที่บานใหญ่สีชมพูเข้ม ออกสัมผัสจากแรงเสียดสีที่แสนรู้ใจตัวเองทำให้เขาอดสูดปากด้วยความเสียวซ่านไม่ได้ โลกีย์กามผสมแรงปรารถนาลึกเร้นในกายเริ่มคุกรุ่น มืออีกข้างหนึ่งกลับเลื่อนไล้เล่นตามเนื้อแน่นบริเวณหน้าอก ก่อนจะไล้เลื่อนลงต่ำมาหยุดประสานตรงกึ่งกลางตัวแล้ว หนุ่มหล่อค่อย ๆ ละมือข้างขวาออก รั้งกางเกงในลงจนอยู่เหนือเข่า เขาเลื่อนมือซ้ายชำแรกนิ้วกลางเข้าสู่หลืบร่องรู อารมณ์สวาทยิ่งโหมกระพือ
     "เอ๊ะ..."
     ชั่วขณะที่เขาเหลือบหางตาไปทางกระจกเงา เงาลาง ๆ ปรากฎขึ้นวูบหนึ่ง เพียงชั่วเวลาพริบตาเดียวก็หายวับ ความสงสัยระคนกับความหวาดระแวงทำให้พายุอารมณ์ที่เมื่อสักครู่พัดกระพือโหมมอดดับลง วีระชาติเหลียวมองไปรอบด้าน
     เขาตัดสินใจสวมใส่ชุดว่ายน้ำ หลังจากอาบน้ำแล้วก็กระโจนลงไปที่สระว่ายน้ำของสโมสร วีระชาติว่ายอยู่สักครู่เมื่อรู้สึกเหนื่อยจึงว่ายมาเกาะที่ขอบสระบริเวณที่ตื้นพอที่จะยืนได้ เขาเอนตัวคว่ำหน้าที่พื้นของขอบสระ หลับตาพริ้มเพื่อจะผ่อนคลายความเหน็ดเหนื่อย
     "เอ๊ะ...ทำไมอยู่ดี ๆ ไฟดับล่ะเนี่ย"
     รอบตัวของวีระชาติรายรอบไปด้วยความมืด
     ปัง!! เสียงเปิดประตูทางเข้าสระว่ายน้ำ เขาสะดุ้งด้วยความตกใจ แต่แล้วก็คิดว่าคงจะเป็นภาสกรสุดสวาทมาแล้ว จึงเกิดความสบายใจ
     "กรเหรอฮะ วีอยู่ที่สระนะฮะ รีบตามมาเลยนะ วันนี้ไม่รู้ผู้ชายหล่อ ๆ ไปไหนหมด"
     วีระชาติรู้สึกอุ่นใจจึงเอนตัวลงนอนเหมือนเดิม หูได้ยินเสียงน้ำแตกกระจาย
     "กรเหรอ..."
     ไม่มีเสียงตอบ แต่กลับมีมือเอื้อมมาลูบไล้ที่บั้นท้ายของวีระชาติ
     "แหม...เริ่มเลยหรือจ๊ะ...ดูคนก่อนล่ะเดี๋ยวมีคนโผล่มาซวยเลย แต่แหมวีเหนื่อยจังเลย กรต้องทำเองแล้วนะ"
     ไม่มีเสียงตอบ แต่แรงบีบเคล้นกลับมากขึ้นกว่าเดิม กางเกงว่ายน้ำทรงบิกินี่ชิ้นน้อยถูกรั้งรูดออกจากร่างขาวผ่อง วีระชาติขยับขาสองข้างถ่างออกอย่างรู้ทาง หลืบร่องด้านหลังถูกรุกเร้า นิ้วหนึ่งถูกยัดเยียดเข้าไปในธารถ้ำสวาท มันหนืดฝืดเมื่อแรก แต่คนแยงก็ไม่ลดละ แล้วชักเข้าชักออกอย่างรวดเร็ว
     "อูยยย...กรจ๋า...ดีจังเลย...วีมีความสุขเหลือเกิน อย่าหยุดนะ อย่าหยุด"
     สัมผัสอันเร่งร้อน วีระชาติออกจะแปลกใจไม่น้อยเพราะสัมผัสบอกว่านิ้วที่ทิ่มแยงในขณะนี้คือนิ้วเดียวแต่ทำไมขนาดมันใหญ่กว่าที่เคย แต่ความเสียวจากแรงสัมผัสบดบังทุกความสงสัย
     "ฮื่อ..."
     เสียงเหมือนคำรามตอบกลับมา วีระชาติกำลังมีอารมณ์จึงไม่ได้สังเกตว่าเสียงคำรามนั้นแหบแห้งแปร่ง ๆ เขาผงกร่างท่อนบนด้วยความลืมตัวเพราะความเสียว เมื่อเนียนเนื้อบริเวณหน้าอกถูกรุกรานคู่คลึงเคล้น
     "อึ๋ยยย...กรจ๋า วีเสียวจังเลย ซี๊ดดดดด...วันนี้ดูดกินให้ฉ่ำใจเลยนะฮะ อูย..."
     ร่างที่ประกบอยู่ด้านหลังของวีระชาติขยับขุกขลักอยู่ชั่วอึดใจ จากนั้นท่อนยาวใหญ่ก็ถูกดันทะลวงเข้าไปที่เป้าหมาย เสียงน้ำกระเพื่อมกระฉอกตามแรงขยับดันกระเด้ากระเด้งของชายทั้งคู่
     "ซี๊ดดด...ทำไมวันนี้ของกรมันถึงใหญ่ยาวกว่าปกติอย่างนี้ล่ะฮะ อุ๊ย...อย่าดันแรงสักสิฮะ เข้าข้างหลังในน้ำอย่างเนี้ย มันเข้าลึกแล้วก็เสียวดีจัง...ซี๊ดดด...อูยยยย...ชนผนังวีเลยอูย...อี๋ยยยย...."
     "ฮึ่มมมม..."
     "เอ๊ะ..."
     วีระชาติเริ่มรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่คู่รักหนุ่มวันนี้มีอารมณ์ปรารถนามากล้นเหลือเกินจนจ้าวโลกมีขนาดขยายตัวมากกว่าทุกครั้งที่ร่วมรักกัน และวันนี้ภาสกรก็ไม่พูดไม่จา อ้อนคำหวานเหมือนทุกครั้ง เขาจึงเอี้ยวตัวเพื่อจะถาม แต่ความมืดที่รายรอบไม่สามารถทำให้เขาเห็นใบหน้าของคนที่กำลังกระทุ้งส่งท่อนเนื้อตะลุยอยู่ในทวารสวาทของเขาได้เลย ชายหนุ่มเสียวสุดกลั้น เขาปั่นชักท่อนลำของเขาจนผงาดตระหง่าน
     "อึ๋ยยย...กร ท่านี้ไม่เคยเห็นนี่ ไปเอามาจากไหฮะ...อูยยยย..."
     วีระชาติแปลกใจที่คู่รักจับขาข้างหนึ่งของเขายกสูงขึ้น
     "เข้าลึกดีจังเลย...อูยยยย...กระแทกปากทวารวีทุกครั้งเลย เบา ๆ หน่อย เดี๋ยวตูดพังใช้งานไม่ได้พอดี อูยย...ซี๊ดดด..."
     "ฮื่อออ...ฮ่าาาา...อ๋าวววว..."
     "อย่าเพิ่ง...อย่าเพิ่ง...รอวีด้วย รอวีด้วย..."
     เสียงน้ำกระฉอก มันรุนแรงผสานเสียงกับเสียงหนอกเนื้อกระทบกัน และเสียงพวงสวรรค์กระแทกกับง่ามก้นของชายหนุ่ม
     ป้าบ...ป้าบ...เฉาะแฉะ เฉาะแฉะ พั่บ พั่บ พั่บ
     "อึยยยย...อ๊าาาาา.กรจ๋า รุนแรงจังเลย แต แต่ วีชอบบบบจัง"
     "ฮื่ออออ...."
     เสียงครวญครางระงมก้องทั่วบริเวณสระว่ายน้ำท่ามกลางเสียงกระแทกอัดหนอกเนื้อของทั้งคู่
     "วี...วี...จะถึงแล้ว...วี...อ๊าาาา..."
     "ฮ่าาาาา...โฮกกกก...อ๋าวววววว..."
     "เสร็จ...สะ...เสร็จ...เสร็จแล้ว...ซี๊ดดดด...อ๊าาาา..."
     แก่นกายมหึมาของวีระชาติกระตุกเกร็งในเวลาเดียวกับผู้ที่อยู่ด้านหลังที่บดแนบร่างท่อนกลางสนิทแน่นกับบั้นท้ายของวีระชาติและกระตุกเกร็งอยู่ชั่วครู่ จากนั้นจึงถอดถอนแก่นกายออกจากหลืบร่องรูธาราสวรรค์ของวีระชาติ
     วีระชาติทรุดร่างท่อนบนแนบกับพื้นขอบสระว่ายน้ำด้วยความอ่อนเพลีย เหมือนกับวิ่งมาด้วยระยะทางไกล
     "กร...วีมีความสุขที่สุดเลย วันนี้คุณไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเนี่ย ท่าก็แปลก แต่ดีจังเลย วีชอบมากฮะ กร...กรฮะ ทำไมคุณดูแปลกไป มีอะไรรึเปล่าฮะ หรือรูผมหลวม โห เจอของคุณเข้าไปวันนี้ ไม่โบ๋ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วล่ะ"
     วีระชาติพยายามอย่างมากที่จะเรียกอารมณ์ขันจากผู้อยู่ข้างหลัง
     ปัง!! เสียงประตูทางเข้าสระว่ายน้ำถูกเปิดอีกครั้ง วีระชาติเงยหน้าขึ้นมองยังที่มาของเสียง แล้วอดอุทานด้วยความแปลกใจไม่ได้ เพราะความมืดเมื่อครู่อันตรธานหายไป ไฟทุกดวงเปิดสว่างเหมือนเมื่อตอนที่เขาเข้ามา
     "วี อยู่ไหนน่ะ"
     "ก็อยู่ที่เดิมไง จะถามทำไมนะ แต่เอ๊ะ..."
     วีระชาติรู้สึกแปลกใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นภาสกรเดินเข้ามา เขาแต่งตัวเหมือนเพิ่งกลับจากทำงาน ไม่มีริ้วรอยของการกรำศึกสวาทกับเขาเมื่อครู่เลยแม้แต่น้อย ที่สำคัญไม่มีร่องรอยความเปียกชื้นแม้แต่นิดเดียว แถมใบหน้ายังมันเลื่อมเสียอีก
     "แหมเปลือยยั่วรอผเลยเหรอเนี่ย ขอโทษนะ กว่าจะปลีกตัวมาได้แทบแย่แน่ะ วีจ๋า ผมเหนื่อยจังเลย คงว่ายน้ำกับวีไม่ไหวหรอก เรากลับไปทำการบ้านที่บ้านกันเถอะ ผมไปรอที่ข้างนอกนะ"
     "เอ๊ะ...ก็แล้ว...เมื่อ...เมื่อครู่"
     ภาสกรเดินออกไปรอคู่รักที่บริเวณล็อบบี้ของสโมสร ทิ้งให้วีระชาติงุนงงกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป
     "ถ้าไม่ใช่กร แล้วเมื่อครู่เป็นใครล่ะ"
     "หึ...หึ...ในที่สุดเอ็งก็เป็นของข้า...หึ...หึ...ไอ้หน้าหล่อ ตูดขาว คราวหน้าจะเอาให้มันส์สะใจเอ็งกว่านี้"
     "...ใครน่ะ ใคร กรรอวีด้วย"
     วีระชาติรีบโผร่างขึ้นจากสระว่ายน้ำอย่างรวดเร็ว วิ่งตรงไปยังห้องแต่งตัวในบริเวณสระว่ายน้ำ ขณะที่เงาร่าง ๆ หนึ่ง ค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาจากกลางสระท่ามกลางไฟกะพริบติด ๆ ดับ ๆ และเสียงหัวเราด้วยความสาสมใจ

     

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

takeshi

ขอบคุณครับ

Kantruk

รอตอนต่อไปเลยครับ

taira

ขอบคุนมากนะฮะ

Bumb

ดีงามม

lekthai

หลอนอ่ะ ขอบคุณ

ngeanollo

ขอบคุณครับ

lieber_dich

ขอบคุณครับ รอติดตาม

tajarak

ขอบคุณครับ

audiwoods

โดนผีเอาซะแล้ว

AjarnUbon

รออ่านต่อนะคะ

man80

ขอบคุนคับ

doodd

ขอบคุณมากครับ

piyapat69

ชอบ

yaiwong

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุณครับ

4554

ขอบคุณครับ

Ootou

ขอบคุณครับ

auto101

ขอบคุณครับ