เรื่องโชคดีของเด็กชายม่อน บทที่ 9

MaximusRavi

คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ขัดกับศีลธรรม จริยธรรมในสังคมไทยอยู่บ้าง เพราะฉะนั้นได้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน


บทที่ 9

ที่บ้านหลังไม่ใหญ่มากปรากฎเด็กชายตัวน้อยนั่งเหม่อมองออกไปไกลอย่างไม่มีจุดหมาย ตอนนี้ม่อนนั่งคิดมากเกี่ยวกับเรื่องพ่อโชคมากเหลือเกิน หลังจากที่พ่อโชคกลับมาจากไปทำงานที่ต่างจังหวัดครั้งนั้น พ่อโชคก็ทำงานหนักขึ้นมาก ม่อนแทบจะไม่ได้เจอหน้าของพ่อเลยด้วยซ้ำเพราะพ่อมักจะต้องมีงานออกไปตรวจช่วงตอนกลางคืนตลอดเลย พอตอนเช้าม่อนไปเรียนพ่อถึงจะได้มาพักผ่อนมันยิ่งทำให้เขาคาดกับพ่อตลอด แต่วันนี้เป็นวันที่พ่อโชคจะกลับมาเร็วม่อนถึงออกมานั่งรออยู่ตอนนี้

“ไง ไอ้เด็กขี้แง นั่งหน้าเป็นตูดเลย คิดไรอยู่ว่ะ” แม็กเอ่ยถามน้องชายของตนเมื่อเดินออกมาหน้าบ้านก็พบกับม่อนที่ดูมีสีหน้าเคร่งเครียด

“เปล่าฮะ ไม่มีไร” ม่อนถอดหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะกล่าวบอกพี่ชายของตนไป

“ก็เห็นอยู่ว่ามึงนั่งเครียดอยู่ จะไม่มีไรได้ไง” แม็กนั่งลงข้างน้องชายพร้อมกับออกแรงขยี้หัวของน้องชายอย่างหยอกล้อ แต่ตอนนี้ม่อนไม่มีอารมณ์เล่นด้วยหรอกนะ

“พี่แม็ก! อย่าหน่า” ม่อนบอกพี่ชายด้วยความเสียงขุ่นมัว เขาไม่มีอารมณ์มาเล่นหยอกตอนนี้นะ

“อะไรวะ เล่นด้วยไม่ได้นะมึง แล้วเป็นเด็กตัวนิดเดียวจะเครียดห่าไรนัก” แม็กว่าออกไป เมื่อเห็นว่าน้องชายแสดงท่าทีที่ไม่พอใจตน

“พี่แม็กจะมารู้อะไร ฮุย” ม่อนพูดออกมาด้วยสีหน้าแสดงออกชัดเจนว่ารำคาญพี่ชายของตนมาก

“เออ ไอ้นี่ กูไม่เล่นกับมึงก็ได้ ไอ้ขี้แงเอ๊ย” แม็กพูดอย่างคนหัวเสียแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นเลย

ม่อนได้แต่นั่งก้มหน้ากับเข่าที่ยกขึ้นมา ฮึก อยู่ ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมา หึ เขาเป็นเด็กขี้แงจริง ๆ สินะ เขาแค่ต้องการความรักจากพ่อโชค แค่นั้นเองแต่ช่วงนี้แค่คุยกันยังนับคำได้เลย ฮือ เขาไม่รู้ว่าทำไมตั้งแต่ผ่านเหตุการณ์แบบนั้นมาเขารู้สึกกับพ่อโชคเยอะขึ้น แต่ก่อนเขาก็ไม่เคยงอแงมากขนาดนี้ แต่ตอนนี้มันไม่ไหวจริง ๆ แรงอารมณ์ของเขาบอกว่าเขาอยากจะคุยอยากจะให้พ่อกอดเขา พุดคุยกับเขา....

ม่อนนั่งรอโชคอยู่หน้าบ้านนานหลายชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่าจะกลับมาจนตอนนี้มันผ่านไปจนหัวค่ำแล้ว ไม่นานนักม่อนก็ได้ยินเสียงรถของพ่อโชคแน่นอนที่ขับเข้ามา เขารีบกระโดดลงไปกะจะวิ่งไปหาพ่อของตนด้วยความคิดถึง

“อ้าวว ตัวเล็ก ว่าไงหื้มม” โชคเปิดประตูลงรถมาก็เอ่ยถามกับม่อนลูกชายคนเล็กของตนที่วิ่งหน้าตื่นมา ม่อนกำลังจะก้าวเขาไปสวมกอดพ่อโชคของเขา แต่ก็ต้องหยุดชะงักไปเล้กน้อยเมื่อพบกับว่าพ่อไม่ได้มาคนเดียว ภาพปรากฎหญิงสาวคนึงกำลังลงมาจากรถ หุ่นดี และที่สำคัญคือสวยมากในความคิดของม่อน ใบหน้าที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มของหญิงสาวกำลังส่งมาให้ม่อน ม่อนมองหญิงสาวด้วยความสงสัยปะปนกับความตกตะลึงว่าเขาเป็นใครกันนะ ในใจของม่อนก็รู้สึกว่าหญิงสาวคนนี้หน้าตาคุ้น ๆ เหมือนกับเขาเคยเห็นที่ไหน

“ม่อนเหรอ...” เสียงหญิงสาวเอ่ยถามออกมา ม่อนไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยืนนิ่งมองคนตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา

“ใช่ครับ นี่ม่อนลูกคนเล็ก โตขึ้นมากจนคุณจำไม่ได้เลยละสิ อีกทั้งยังหน้าเหมือนแม่เขามาก ๆ ด้วยนะ” โชคเอ่ยบอกหญิงสาวคนนั้นด้วยความภูมิใจ โชคตอนนี้เขาไม่อยากคิดว่าทุกอย่างจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้ วันที่แม่ของลูก ๆ เขาได้เจอหน้าแม่เขาจริง ๆ ตอนนี้เขาหมือนฝันไปเลย เขาได้รับการติดต่อจาก อร แม่ของลูก ๆ เขามาช่วง 2 อาทิตย์ก่อนตอนที่เขาไปทำงานต่างจังหวัดแถวภาคเหนือกับพวกฝนรุ่นน้องในองค์กร ตอนแรกเขาก็พยายามใจแข็งด้วยเพราะงานที่เยอะวุ่นวายไปหมด แต่ไป ๆ มา ๆ เขาก็เปลี่ยนใจคิดว่านี่อาจจะดีก็ได้ที่จะให้เมียเขากับมาเหมือนเดิม เขาจะให้อภัยทุกอย่างที่เธอเคยทำไป เขาอยากให้ลูกได้มีทั้งพ่อและแม่ที่ช่วยดูแลลูก

“ใช่ค่ะ เหมือน..เหมือนแม่เขาจริง ๆ ” หญิงสาวเอ่ยออกมาเบา ๆ ก่อนจะมีน้ำตาที่ไหลออกมาจากตา  ตอนนี้ม่อนงงไปหมดแล้วอะไรเป็นอะไร แล้วผู้หญิงคนนี้คือใครอะไรกัน

“………” ม่อนแสดงสีหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามส่งไปให้กับพ่อของตน โชคเห็นแบบนั้นก็ยกยิ้มขำ ๆ กับท่าทางของลูกตน

“ไง จำไม่ได้ละสิ ก็ไม่น่าจะแปลกเพราะม่อนยังเด็กมาก ๆ เลยอาจจะจำหน้าแม่ตัวเองไม่ได้” ม่อนตกตะลึง “เลยอาจจะจำหน้าแม่ตัวเองไม่ได้” แม่ แม่เหรอ นี่เป็นแม่ใครหรือว่าแม่เขา ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่

“แม่เหรอ” ม่อนเผลอพูดออกมาเบา ๆ

“ใช่จ้ะ แม่...แม่ขอโทษนะม่อน แม่ขอโทษที่เคยทิ้งลูกไป ฮือออ ยกโทษให้แม่นะ ม่อนอย่าโกรธแม่เลยนะ” หญิงสาวคนนั้นเขามาสวมกอดม่อนก่อนจะเอ่ยคำพูดออกมามากมาย ม่อนยังยืนงง ๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น
ม่อนไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา มีเพียงใบหน้าที่พยักลงเล็กน้อยส่งให้ผู้หญิงคนนั้นไป จากนั้นไม่นานทั้งสามคนก็จูงมือกันเข้าบ้านไป ก็พบกับแม็กที่นั่งดูหนังอยู่ เมื่อแม็กเห็นหญิงสาวก็รีบวิ่งเข้ามากอดเพราะแม็กนั่นจำได้ว่านี่คือแม่เพราะตอนนั้นเขาก็โตพอที่จะจำอะไรได้ แต่เข้าก็ไม่ได้รู้เรื่องราวของพ่อกับแม่มากนักเขาจึงไม่ได้รู้สึกโกรธที่แม่หนีพ่อไปตอนนั้น

“แม่หายไปไหนมาครับ พวกผมคิดถึงแม่มาก ๆ เลยนะ” แม็กกล่าวขึ้น

“อึก แม่...แม่ขอโทษนะที่หนีพ่อกับพวกลูกไปตอนนั้น แม่ขอโทษนะ ฮืออ” หญิงสาวเอ่ยอธิบายกับลูก

“ผมไม่รู้หรอกว่ามันเกิดอะไรขึ้นเพราะพ่อก็ไม่ยอมบอกอะไรพวกผมเลย แต่ตอนนี้แม่กลับมาแล้วก็ถือว่าดีแล้วแหละครับ” แม็กว่าก่อนจะสวมกอดผู้หญิงตรงหน้าอีกครั้ง ส่วนม่อนได้แต่นั่งเงียบ ๆ ตอนนี้แม่กลับมาแล้วก็ถือว่าดีแล้ว ดีแล้วเหรอ ม่อนถามตัวเองในใจ ทำไมเขาไม่รู้สึกว่าดีหรือดีใจเลยสักนิดที่แม่กลับมา ส่วนโชคนั้นนั่งเงียบ ๆ มองดูแม่กับลูกพุดคุยกัน ถ้าโชคสังเกตสักนึงก็จะรู้ว่าลูกชายคนเล็กของเขามีท่าทางที่เงียบผิดปกติ แต่เขาก็คิดว่าม่อนอาจจะยังไม่ชินที่เจอแม่เขา คงต้องให้เวลาอีกสักหน่อย

“เอ่อ...ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะฮะ” ม่อนว่าเสร็จก็เดินออกไปเลย

ทั้งสามคนในห้องยังนั่งคุยกันไปไม่ได้สนใจกับท่าทางของลูกชายคนเล็กของบ้าน ม่อนเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างคนไร้วิญญาณเขาคิดมากยิ่งไปอีก เขา...เขาจะบอกอย่างไงดี ตอนนี้มันกระวนกระวายใจไปหมด เขาไม่ดีใจเลยที่แม่กลับมา ทำไมแม่ต้องกลับมาตอนนี้ แล้วตอนนั้นทิ้งพวกเขากับพ่อไปทำไม อึก เขา..เขาจะทำอย่างไงดี ฮือ ฮือ ม่อนเครียดจนนั่งร้องไห้กับพื้นในห้องน้ำ ม่อนใช้เวลาอยู่ในนั้นนานเพราะเขาต้องการคิดไตร่ตรองสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด  

ก๊อก ๆ

“ตายในห้องน้ำหรือเปล่าวะนั้น” เสียงแม็กเอ่ยถาม ม่อนได้ยินแบบนั้นก็รีบเช็ดตัวใส่เสื้อผ้าออกมา

“มีไรฮะ พี่แม็ก” ม่อนเอ่ยถามแต่ไม่ได้สบตากับคนที่ถูกถาม

“กูจะบอกว่าอาบเสร็จแล้วก็ออกไปนอนห้องกู คืนนี้ให้พ่อกับแม่นอนด้วยกันห้องนี้” ม่อนไม่ได้พูดอะไรตอบไป เขาเดินออกมาเงียบ ๆ

ระหว่างทางที่ม่อนจะเดินออกมาจากห้องของพ่อโชคเดินไปยังห้องของแม็กก็ต้องผ่านบริเวณที่พ่อโชคกับแม่ของเขานั่งอยู่ ม่อนมองหน้าโชคด้วยสายตาสั่นกระริกพร้อมกับส่งสายตาถามคำถามหลายอย่างออกไป ก่อนที่จะเดินเลยออกไปที่ห้องของแม็ก โชคเมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็เป็นกังวลว่าลูกชายของเขาเป็นอะไรกันแน่ เงียบ ๆ ไปผิดปกติมาก เขาจะเดินตามม่อนไปแต่แม็กพูดขัดสะก่อน

“เดี๋ยวคืนนี้ให้ม่อนมานอนกับผมแล้วกัน พ่อจะได้มีเวลาเคลียร์เรื่องของพ่อกับแม่กันส่วนตัว” แม็กเอ่ยแบบนั้นก่อนจะส่งสายตาระยิบระยับให้กับพ่อของตนอย่างสื่อความหมาย คนเป็นพ่อได้แต่ส่ายหัวในความทะเล้นของลูกชาย

“เออ ดูแลน้องด้วยล่ะ อย่าพากันอยู่ดึกจนตื่นสายนะ” โชคพูดบอกไป แม็กก็พยักหน้ารับหงึก ๆ

“แม่ไปพักผ่อนได้แล้วครับ มากันเหนื่อย ๆ ไว้เดี๋ยวว่ากันพรุ่งนี้นะครับ ผมจะโทรตามพี่มิกซ์มาด้วย”

“โอเคจ้ะ” หญิงสาวส่งยิ้มให้กับลูกของตน


แม็กเข้ามาในห้องก็เห็นม่อนนอนคลุมโปง จึงคิดว่าน้องอาจจะหลับไปแล้วเขาเดินไปเปิดโคมไฟแทนเปิดไฟในห้อง แม็กเดินไปนั่งเล่นเกมในคอมของตัวเอง เขานั่งเล่นไปได้สักพักก่อนมองมาที่นาฬิกาเมื่อเห็นว่าดึกแล้วจึงลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าเดินเข้าไปอาบน้ำ ม่อนที่ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำปิดก็ลุกขึ้นเขานอนไม่หลับ เขาคิดแล้วว่าจะกลับไปนอนที่ห้องของพ่อโชคด้วย ม่อนเดินออกมาจากห้องของแม็กมาจนถึงหน้าประตูห้องของพ่อโชค เขากำลังจะยกมือเคาะประตูก็ต้องชะงักค้างไว้แค่นั้น

“อือ อ้ะ โชคค่ะ อย่าค่ะ โอ้ววววว โชคคิดถึงอรขนาดนนั้นเลยเหรอคะ อ้าส”

“ผมคิดถึงคุณมากนะอร คุณมาหาผมวันนี้ผมดีใจมากเลย รู้ไหม ซี๊ดดด” แน่นอนมันเป็นเสียงอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากคนที่กำลังทำอะไรกันเพราะมีเสียงครวญครางแทรกระหว่างบทสนทนาด้วย  ม่อนไม่รู้จะทำอย่างไง เขารู้สึกใจสั่น มันจุกที่หน้าอกอย่างมาก อึก ทำไมมันรู้สึกแบบนี้นะ สายตาพร่ามั่วด้วยน้ำตาที่ไหลรินออกมาอย่างมากมาย อึก พ่อกับแม่.....ฮือ พ่อก็ต้องคู่กับแม่ ฮือ พ่อจะคู่กับลูกได้อย่างไง..ฮือ...ฮือ...พ่อต้องรักแม่มากกว่ารักม่อนอยู่แล้ว...ฮือ ม่อนไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาอยู่ตรงหน้าห้องแม็กตั้งแต่เมื่อไหร่ เขานั่งลงกอดเข่าร้องไห้สะอึกสะอื้น ทุกอย่างที่เขารู้สึกนี้ มันความรู้สึกอะไรกันแน่ เขาทำไม..ทำไมวันนี้มันถึงเป็นวันที่เศร้าสำหรับเขาสะเหลือเกิน เด็กอายุขนาดเขาต้องมาร้องไห้เสียใจกับอะไรแบบนี้แล้วเหรอ ฮืออ ทำไมนะ ทำไม ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจมากและความรู้สึกอิจฉาแม่ของตนก็แทรกขึ้นมาพร้อม ๆ กัน มันอัดอั้นไปหมด

“อึก ฮือ ๆ พะ...พ่อโชค ฮืออ”

แม็กออกมาจากห้องน้ำนุ่งกางเกงบ้อกเซอร์ตัวเดียวออกมาไม่พบน้องที่อยู่ในห้องก็ได้แต่สงสัยว่าน้องเขาหายไปไหน เขานอนรอได้สักพักม่อนก็ยังไม่กลับมา เขาถึงตัดสินใจเดินออกมาตามอย่างหัวเสีย นี่มันเวลานอนมันไปไหนของมันอีกวะ แม็กเดินออกมาเปิดประตูห้องสายตาก็พบกับน้องชายของเขาที่นั่งกอดเข่าร้องไห้สะอีกสะอื้น

“ม่อน ม่อน เป็นไร” แม็กนั่งลงเอ่ยถามน้องของตนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่

“ฮือ ฮือ พะ..พี่แม็ก” ม่อนไม่ไหวแล้วเขาต้องการใครสักคนในเวลานี้ ม่อนสวมกอดแม็กพร้อมปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาย แม็กรีบสวมกอดปลอบน้องชายของตน เขาลูกหัวเบา ๆ ของม่อน เขาไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ม่อนเป็นอะไรมีเรื่องเครียดอะไร แต่ตอนนี้เขาจะทำหน้าที่พี่ชายก่อน เขาไม่ชอบเลยที่เห็นเด็กตรงหน้าร้องไห้แบบนี้

“โอ๋ ๆ. กูอยู่นี่แล้ว  ชู่ เงียบสะนะ เด็กดี” แม็กเอ่ยปลอบม่อนอย่างแผ่วเบา ไม่นานเสียงร้องไห้ของม่อนก็หายไป แม็กก้มลงไปดูก็พบว่าม่อนหลับคาหน้าอก แม็กถอดหายใจก่อนจะอุ้มม่อนขึ้นมาแล้วพาเดินไปที่เตียงนอนแล้วจึงว่าลงบนเตียงเบา ๆ เขาเอื้อมมือไปหยิยผ้าห่มมาห่มให้น้องชาย

“กูไม่รู้มึงเป็นอะไร เครียดอะไรตั้งแต่เย็นแล้ว แต่กูจะอยู่ข้างมึงนะ ไอ้ขี้แงเอ๊ย ” แม็กว่ายิ้ม ๆ แน่นอนเขารักน้องชายของเขามาก อย่างที่เขาบอกเขารักพี่น้องเขามากนั้นมันเป็นนิสัยของเขา แม็กเดินไปปิดโคมไฟแล้วล้มตัวนอนลงอีกฟากนึง

…………

ม่อนสะดุ้งตื่นเมื่อมีคนมากอดเขาจากด้านหลัง ด้วยความงัวเงียเขาจึงนึกว่าเป็นพ่อโชคเขาจึงขยับสะโพกถอยไปแนบชิดกับเป้าของคนที่กำลังกอดเขาอยู่มากขึ้น ไม่นานม่อนก็รู้สึกได้ถึงดุ้นแข็ง ๆ ที่กำลังเบียดดันแถวสะโพกเขาอยู่

“อือ…” แม็กเผลอครางออกมา ตอนนี้แม็กยังนอนหลับอยู่แต่ในสถาวะยังครึ่งหลับครึ่งตื่น แต่ตอนนี้เหมือนจะเป็นฝันดีสะด้วย เขากำลังฝันว่าได้กำลังล่อสาวน้อยคนที่เขาหมายปอง แม็กจึงขยับเป้าเขาเบียดกับช่วงหลังของม่อนมากขึ้น ม่อนเมื่อเริ่มได้สติเขาก็ต้องตัวแข็งทื่อเมื่อนึกได้ว่าคนที่นอนกับเขาไม่ได้พ่อโชคแต่เป็นพี่แม็ก เขาทำอะไรไม่ถูก เหมือนช่วงเวลานั้นเขาตกใจและแปลกใจว่าทำไมพี่ชายของเขามาทำแบบนี้ แต่ด้วยอารามที่เพิ่งตื่นนอนทำให้เขาไม่รู้จะทำอย่างไรดี ตอนนี้ในใจเขากับกำลังตื่นเต้นอย่างมากกับสิ่งที่พี่ชายทำกับเขา ม่อนนอนตะแคงตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับไปไหน ได้แต่รู้สึกถึงแรงบดเบียดจากเป้าของพี่ชายตน แม็กยังคงดันสะโพกเข้ากับด้านหลังของม่อนต่อเนื่อง มือก็กอดรัดแน่นมากขึ้นมีแต่เสียงคราง อือ ๆ ออกมาจากปากคนที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ ม่อนรู้สึกได้ถึงแก่นกายของพี่ชายตัวเองตอนนี้ที่แข็งอย่างเต็มที่ผ่านบ้อกเซอร์ที่ไร้กางเกงในนั้นยิ่งทำให้ม่อนรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามันกำลังบดเบียดพร้อมกับกระตุกหงึก ๆ กับช่วงก้นของเขา ม่อนยังคงไม่ขยับเขยินไปไหน ม่อนนึกในใจ...มันคับคล้ายคับคลาเหมือนกับที่ม่อนเคยได้สัมผัสหรือรู้สึกจากพ่อโชคเลย อึก...พ่อโชคเหรอ.... และแล้วม่อนก็กลับมาคิดมากเรื่องของพ่อโชคอีกแล้ว ม่อนขยับลุกขึ้นจากเตียงเขามองหน้าพี่ชายนิดนึงที่ยังนอนตะแคงมาทางเขา เป้าตุงเป็นที่สังเกตได้แต่ม่อนไม่ได้มีความรู้สึกที่จะสนใจหรือตื่นเต้นกับอะไรแบบนี้แล้ว เขาอยากเจอพ่อโชค ม่อนจึงเดินออกมาจากห้องของแม็ก เขาเดินออกมาที่ห้องครัวก่อนจะเจอพี่โชคของเขานั่งดื่มกาแฟอยู่ที่โต๊ะ

“ตื่นเช้าจังเลย หื้ม ตัวเล็ก” โชคเอ่ยทักลูกชายของตน

“……..” ม่อนไม่ได้ตอบอะไรไป แต่เขารู้สึกว่านัยตาเขาสั่น ๆ มันอยากจะร้องไห้ไงไม่รู้

“เป็นไรหื้มม ไม่พูดอะไรกับพ่อตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ” โชคเห็นแบบนั้นก็ลุกขึ้นมาหาม่อน

“มะ..ไม่ได้เป็นไรฮะ ” ม่อนว่าเสียงเบา ก่อนจะหันหน้าไปอีกทางไม่มองหน้าพ่อของตน

“งอนไรพ่อเปล่าครับ พ่อทำไรผิดหรือเปล่า หื้มม บอกพ่อหน่อยนะ” โชคนั่งคุกเข่าลงถามลูกชายของตน

“อึก….” ม่อนสะอื้นออกมา

“หื้มมม โอ๋ งอนพ่อจริง ๆ ด้วย” โชครวบตัวของม่อนมากอด

“ฮือ ๆ พ่อโชค พะ..พ่อโชคไม่รักม่อนแล้วว ฮืออ” ม่อนพูดบอกพร้อม ๆ กับที่ร้องไห้สะอึกสะอื้น

“พ่อโชคไม่รักม่อนได้อย่างไง ใครบอก พ่อโชครักน้องม่อนตัวเล็กของพ่อจะตาย” โชคพูดบอกลูกของเขาพร้อมทั้งลูบปลอบหัวอย่างแผ่วบาง

“อึก ไม่จริงอะ พ่อไม่รักม่อนแล้ว พ่อมีแม่แล้วนิ ฮือ ฮือ”

“…..” โชคไม่ได้ตอบโต้อะไรออกไป เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดบอกลูกอย่างไงดี เขาก็รักม่อนแต่เขาก็คิดว่าคงจะดีว่าถ้าเรากลับมาเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ที่มีพ่อ แม่และลูก ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมลูกเขาต้องมาเสียใจอะไรแบบนี้ เขาควรจะอธิบายกับลูกชายเขาอย่างไงดี เฮ้อออ...

“อึก พ่อโชคไม่รักม่อนแล้ว พ่อโชครักแต่แม่คนเดียวแล้วใช่ไหมฮะ ” ม่อนเงยหน้าขึ้นมามองหน้าพ่อของตนเองพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้มใสนั้นทั้งสองข้าง

“ใครบอกล่ะ พ่อก็ยังรักม่อนเหมือนเดิม เข้าใจไหมครับ ส่วนแม่เขากลับมาอยู่กับเราแล้ว น้องม่อนไม่ดีใจเหรอ” โชคเอ่ยถามพร้อมกับเอามือเกลี่ยน้ำตาของลูกชาย

“อึก มะ..ม่อน ไม่รู้ ฮือ ม่อนกลัวแม่จะมาแย่งพ่อโชคไปจากม่อน ฮืออ” ม่อนว่าออกไปตามความจริง

“หื้มมม ฟังพ่อโชคนะ ไม่มีใครมาแย่งพ่อไปจากม่อนได้ โอเคไหมครับ ไหน เงียบเร็ว คนเก่งของพ่อ” โชคเอ่ยปลอบลูกชาย

“อึก แล้วพ่อโชคไปไหนมาตั้งหลายวัน ไม่ค่อยอยู่กับม่อนเลย” ม่อนเงยหน้าขึ้นไปมองโชคอย่างอ้อน ๆ โชคเห็นแบบนั้นก็เอ็นดูในความน่ารักน่าชังของลูกชายคนเล็ก ก่อนจะอุ้มไปนั่งที่เก้าอี้ด้วยกันโดยที่ให้ม่อนนั่งบนตักของตัวเอง

“พ่อไปทำงานมาครับ งานหนักมากเพราะที่ทำงานมันเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อยแล้วมันยังไม่เข้าที่เข้าระบบ พ่อเลยต้องทำงานหนัก แต่ตอนนี้พ่อไม่ต้องไปทำแบบนั้นแล้ว ทำไมหื้มม คิดถึงพ่อเหรอไงเรา” โชคพูดพร้อมกับเงยคางของลูกชายขึ้นมาสบตากับเขา

“ฮะ….ม่อนคิดถึงพ่อโชคมาก ๆ เลย” ม่อนพูดเบา ๆ แต่คนตรงหน้าก็ได้ยินอยู่ดี ม่อนสบหน้าลงกับอกแกร่งของพ่อตัวเองพร้อมกับโอบกอดโชค โชคได้แต่มองดูการกระทำนั้นยิ้ม ๆ ชั่งขี้อ้อนสะเหลือเกิน.... ทั้งสองนั้งอยู่แบบนั้นไม่นานโชคก็เห็นว่ามันจะสายเลยบอกให้ม่อนไปเตรียมตัวอาบน้ำ

“เดี๋ยวม่อนไปอาบน้ำได้แล้ว วันนี้จะได้ไปโรงเรียนแต่เช้าไม่สายไง”

“เอ่อ....ม่อน...ม่อน”

“มีไรหื้มม ว่าไงครับ” โชคมองหน้าลูกชายตนอย่างสงสัย ม่อนงุดหน้าลง

“ม่อน...ม่อนจะชวนพ่อโชคไปอาบน้ำด้วยฮะ” ม่อนเอ่ยพูดออกมา โชคเมื่อได้ยินแบบนั้นก็เข้าใจความหมายที่ลูกชวน เขาอยากจะหยุดที่จะทำอะไรเกินความเป็นพ่อเป็นลูก แต่จากที่ได้สัมผัสได้กอดม่อน เขาก็เริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้วยิ่งนึกถึงกับบทรักที่เคยทำกับลูกชายของตนยิ่งทำให้เขาหักห้ามใจไม่ได้

“งั้นก็มาเร็ว ก่อนที่แม่จะกลับมาจากตลาดเสียก่อน” ม่อนก้มหน้าลงไม่กล้ามองหน้าโชคก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปที่ห้องน้ำข้าง ๆ ครัว ที่โชคไม่เลือกไปใช้ห้องน้ำในห้องเพราะเกรงว่าเดี๋ยวภรรยาเขามาจะไม่ได้ยินเสียงรถ แต่ทางอยู่ตรงนี้เขาจะได้ยินเสียงรถยนต์ก่อน

“ถอดเสื้อผ้าสิ จะอาบน้ำไม่ใช่เหรอไง หื้มม” โชคถามยิ้ม ๆ มองก็รู้ว่าม่อนกำลังอายเขาที่ตอนนี้เขาถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้ว

“พ่อโชคก็หันหน้าไปทางอื่นก่อนสิฮะ” โชคทำตามที่ลูกว่าอย่างว่าง่าย

“พ่อหันไปได้ยัง คนจะอาบน้ำก็ต้องแก้ผ้าจะอายทำไม หื้ม” โชคไม่รอให้ม่อนอนุญาตหันมาก็เห็นลูกชายตัวเล็กยืนเอามือปิดตรงเป้าของตนไว้ ตัวที่ขาวผ่องเนียนใส กับแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอายมันทำให้โชคขาดสติเดินเข้าไปประชิดตัวม่อนอย่างว่องไว

“อ้ะ” ม่อนร้องออกมาเมื่อโชคเอื้อมมากระซิบที่หูของเขาก่อนจะออกแรงเลียที่ใบหูพร้อมกัดเบา ๆ

“คิดถึงของพ่อไหม อยากจับมันไหม” โชคไม่ว่าเปล่า แต่จับมือของม่อนให้ไปสัมผัสกับดุ้นควยที่กำลังขยายตัวขึ้นด้วยแรงอารมณ์

“….” ม่อนพยักหน้าหงึก ๆ ก่อนจะรีบหลบสายตาของพ่อตน

“อยากชิมมันไหม มันอยากให้ม่อนชิมมันน่ะ ดูสิ กระตุกใหญ่เลย” โชคบอกม่อนพร้อมกับกระตุกดุ้นเอ็นของตัวเองหงึก ๆ แล้วจึงดันหัวของม่อนลงไปที่แก่นกายของตัวเอง

“ซี๊ดดด อ้าสส อยากชิมก็ชิมเลยย ดูดทั้งแท่งเลย อูยยยยย ดีมากครับ เด็กดี ซ๊ดดด” ม่อนเงยหน้ามามองตาโชคก่อนจะออกแรงดุนลิ้นลงที่หัวเห็ดบานแดง แล้วจึงอ้าปากกว้างดูดอมเอาแท่นลำตรงหน้าเข้าปากไปด้วยความโหยหิว

“อ้าา สุดยอดเลยย คนเก่งของพ่อ ซี๊ดดดด โอ้ววว พ่อเสียว” โชคยืนเท้าเอว มองดูลูกชายของตนดูดอมเแก่นกายของตนเอง ที่ตอนนี้เขามีอารมณ์เงี่ยนเต็มที่แล้วว

“อ่อก อ่อก” โชคจับหัวของม่อนไว้ ก่อนจะกระเด้าสวบควยเข้าไปช้า ๆ เพื่อให้ลูกรับกับขนาดที่ใหญ่ของควยเขาให้ได้ สักพักก็กระเด้าแรงขึ้น แก่นกายของโชคเข้าไปเกือบถึงคอหอยสร้างเสียงอันหยาบโลนสร้างอารมณ์เงี่ยนให้โชคถึงขีดสุด

“อ้ะ พ่อโชค จะทำอะไรฮะ อ้ะ อย่า อ้าสสส พ่อโชค อือ มะ...ม่อน อู้ยยยย อ่าส” โชคจับตัวของม่อนลุกขึ้นแล้วดันตัวม่อนหันไปทางประตูห้องน้ำแล้วจับให้ม่อนแอ่นสะโพกออกแล้วเขาก็ไม่รอช้า นั่งคุกเข่าลงแล้วรีบก้มลงไปชิมทางช่องทางของม่อน เขาค่อย ๆ ลากลิ้นเลียวนไปบริเวณปากทางรูสวาทสีแดงสดนั้น

“อือ พ่อโชคฮะ อือ มะ...ม่อนเสียวว อู้ยยยย อ้ะ ” ม่อนร้องครางอย่างห้ามไม่ได้ ถึงแม้จะพยายาเอามือมาปิดปากไว้แต่เสียงที่ร้องครางออกมาก็ค่อยข้างที่จะดัง เมื่อโชคแแหย่ลิ้นแทงเข้าไปที่รูของม่อน พร้อมทั้งใช้นิ้วช่วยสอดดันเข้าไปในรูคับแน่นของม่อน

“ซี๊ดดด พ่อไม่ไหวแล้ว เด็กดีของพ่อ” โชคขยับท่าทางให้เรียบร้อยก่อนจะค่อย ๆ สอดแก่นกายเข้ามาในรูของม่อน

“อ้ะ อือ จะ...เจ็บ อ้าสส ม่อนเจ็บฮะ พ่อโชค อือ” โชคที่เงี่ยนถึงขีดสุด กระเด้าท่อนควยเข้าไปจนสุด

“ชู่วๆ แป๊บเดียว ๆ พ่อขอโทษ ”

“อ้ะ พ่อโชค อือ...” ม่อนเริ่มร้องครางอีกครั้ง เมื่อหายเจ็บแล้วพ่อโชคก็เริ่มขยับสะโพกเข้า-ออกเบา ๆ

“ซี๊ดดดด คับมากเลยยตัวเล็ก อูยยย จะรัดควยพ่อไปไหนน แม่ง อ้าสสสส ” โชคร้องครางอย่างห้ามไม่ได้เมื่อเจอช่องทางของม่อนรัดติ้วขนาดนี้

“อือ อ้ะ พ่อโชค อ้ะ อ่าสสส ม่อ...ม่อน”

“ม่อนอะไรหื้มม ซี๊ดดดด บอกพ่อหน่อยครับ คนดี อู้ววววส”

“อ่าสสส ม่อนสะ....เสียว อือ เสียวฮ้ะ พ่อ”

“เสียวแล้วชอบไหม ซี๊ดดด บอกพ่อหน่อยเร็ววว เสียวเหมือนครั้งแรกที่พ่อเคยทำไหม อ้าสสส”

“มะ..เหมือนฮะ แต่เสียวกว่า อ้ะ อ้าสสสส ”

“สรุปว่าไงหื้ม อ่าสสส ตอดพ่อจังเลยหื้มมม ตื่นเต้นเหรอ อูยยย ซี๊ดดด”

“……” ม่อนได้ไม่ตอบอะไร ได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียว

“ซี๊ดดด พ่อเร่งเลยนะ เดี๋ยวสาย” โชคว่าเสร็จก็ออกแรงกระแทกสะโพกเข้า-ออกรูของม่อนด้วยความเร็วและแรง

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

“อือ ..อื พ่อโชค อ้ะ อ้ะ ม่อน...ม่อน อ่าสสส” ม่อนกระตุกตัวด้วยความเสียวก่อนจะปล่อยน้ำใสๆ. ออกจากแก่นกายโดยที่ไม่ได้สัมผัสเลยย

“ซี๊ดดดด ....อู้ววว ตอดดีแท้ แม่ง อ้าส จะแตกแล้วว โอ้วววว อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ่าสสสส ซี๊ดดดด” โชคกระเด้าอย่างเร็วก่อนจะกระแทกเน้น ๆ 4-5 ครั้งจึงกระตุกน้ำควยเข้ารูของลูกชายตนทั้งหมด

“แฮ่ก ๆ สุดยอด เด็กดีของพ่อ”

“แฮ่ก ม่อนรักพ่อโชคนะฮะ” ม่อนเอ่ยบอกถามกับหันมาสบตากับโชค โชคจับตัวม่อนหันมาแล้วประกบปากจูบไปอย่างเสียไม่ได้

ทั้งสองคนอาบน้ำให้กันและกันไม่นาน เพราะต้องรีบทำเวลา ไม่นานโชคก็ให้ม่อนเดินออกมาก่อน เมื่อประตูเปิดออก ม่อนก็หันไปเห็นเหมือนมีเงาคนเดินหายไปทางห้องครัว ม่อนรีบตามเลยไปดูก็ไม่เห็นใครก่อนจะมองออกไปที่โรงรถก็ยังไม่เห็นรถของพ่อที่แม่ขับออกไปกลับมา เขาจึงนึกว่าอาจจะตาฝาด ม่อนเลยเดินไปแต่งตัวในห้องของโชคก่อนจะเตรียมตัวให้เรียบร้อยแล้วเดินออกมาเจอแม่และพี่แม็กนั่งทานอาหารเช้ากันอยู่ ส่วนพ่อนั้นก็เพิ่งเดินสวนไปแต่งตัว

“ม่อนมาทานข้าวเช้าเร็วๆ เลย เดี๋ยวสายนะลูก” หญิงสาวเอ่ยเรียก ม่อนก็เดินไปตามที่เธอบอกแต่ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา เขานั่งลงตรงข้ามกับพี่แม็ก ก่อนจะมองไปที่พี่แม็กที่มองมาที่เขาแล้วแต่ทำหน้าแปลก ๆ เหมือนกับว่าไม่พอใจอะไรในตัวเขาเลย แต่ม่อนอาจจะคิดมากไปมั้ง เช้า ๆ แบบนี้คนส่วนใหญ่ก็อารมณ์เสียแหละเนอะ เพราะต้องตื่นเช้า คงมีแต่ม่อนแหละมั้งที่อารมณ์ดีสะเหลือเกินเช้านี้ เขาจึงนั่งยิ้มไปกินไป ..........

___________
ม่อนเอ๋ยม่อน จะโชคดีจริง ๆ หรือเปล่าเนี่ย

cokebundit

ขอบคุณมากนะครับ

Blackblood888

ขอบคุณครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

T101

ต่อค่าบรอยุ

saiyok

น่าติดตามตอนต่อไป

pai_2552

ขอบคุณครับ

redboy

น่าสงสารม่อนที่สุด

xfone

ติดตามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

lekthai

ขอบคุณ

prakanboy

ใครเห็นหรือว่าแม็ก

Addy6699

ขอบคุณนะครับ

asanai

ขอบคุณครับ

4554

ขอบคุณครับ

kabuki

พี่แม๊กแน่เลย

oaty

ม่อนจะโดนแม๊กสอยตอนหน ติดตามนะครับ

Lookmee73

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุณครับ

Ktsmtao

วิภาวดี

ขอบคุณครับ