จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 2595|ตอบกลับ: 80
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

รับงานนอก 1 - หวนกลับ

  [คัดลอกลิงก์]

ประธานนักศึกษา

โพสต์
364
พลังน้ำใจ
8120
Zenny
19453
ออนไลน์
828 ชั่วโมง
ขอน้ำใจ   เล็กๆน้อยๆ ด้วยนะครับ
( คอมเม้น หรือติชมได้นะครับ )


เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้รับงานถ่ายรูปรับบัณฑิตของทางภาคเหนือซึ่งผมก็เรียนจบมาจากนั้นประมาณนี้ ย้อนกลับไปตอนสมัยเรียนยังเรียนอยู่ผมได้เช่าหออยู่ ซึ่งหน้าหอพักจะมีร้านเกมอยู่ สองร้าน และบ้านน้องเขา(ห้องแถว)อยู่ระหว่างร้านเกมสองร้านนั้น
น้องชื่อน้องเวฟ เด็กน้อยอายุประมาณ ป.4-ป.5 ตัดผมทรง สกินเฮด สูงประมาณ 120 น้ำหนักประมาณ 25-30 ดูสมส่วน ค่อนท้วมเล็กน้อย ผิวขาว และมีน้องชายอายุประมาณ อ.3-ป.1 ชื่อ ไมค์ ผมเช่าหออยู่ ข้างหลังบ้านน้องเวฟ ซึ่งบ้านน้องเวฟจะเป็นร้านเสริมสวย ติดกระจกสามารถมองเห็นได้ 2 ด้าน และถ้าไม่ได้ปิดประตูห้องนอนก็จะสามารถมองเข้าไปเห็นถึงห้องน้ำได้เลย (บ้างครั้งก็เห็น น้องไมค์กำลังอาบน้ำอยู่ ^^ )
ในแต่ละวัน ผมจะต้องเดินผ่านบ้านน้องเวฟ เพราะเป็นทั้งทางออกไปถนนใหญ่ และ ทางลัด ซึ่งประเด้นหลัก ทุกคนก็อยู่ๆกันอยู่ว่า คืออะไร (ผมกำลังหาทางและโอกาสพูดคุย 55 แต่รอบนี้ผมไม่ได้ หาที่อยู่ตามน้องเขานะครับ ตอนหาผมแค่หาที่อยู่ใกล้ๆมหาลัย จะได้ไม่ต้องใช้รถ ขี้เกียจขับถ้าไม่จำเป็น)
ทุกวันผมจะเดินผ่านบ้านน้องเวฟและจะเห็นน้องเวฟทำกิจวัตรประจำวัน ต่างๆ เช่น [ตอนเช้า] กินข้าว เล่นโทรศัพย์ ดูยูทูป เล่นเกม แต่งตัว ถอดผ้า(เตรียมอาบน้ำ) [ตอนเย็น] เล่นฟุตบอล วิ่งเล่น ฟันดาบ(คนเดียว) ปั่นจักรยาน เตรียมตัวอาบน้ำ แต่งตัว อาบน้ำอยู่(ใส่กกน.สีน้ำเงิน[เห็นครั้งเดียว 555]) และอื่นๆที่ เด็กๆทำทั่วไป
รวมไปถึง น้องเวฟชอบเข้าร้านเกมมาก เพราะพ่อแม่น้องไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่ เล่นและต้องกลับบ้านตามเวลาที่ พ่อแม่กำหนด ผมมีระยะเวลา 4 ปีในการสารสัมพันธ์ กับน้องเวฟ ซึ่งในตอนนั้นผมคิดว่า ยังไงก็สบายชิวๆ 4 ปีถ้าได้รู้จักกัน 1 เดือนก็สามารถ ทำอะไรได้ตั้งเยอะแล้ว แต่ก็ผิดคาดทั้งหมด เพราะ ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือทางเฟส น้องก็ไม่ยอมตอบ ได้แค่มองหน้านิ่งๆให้ ทำให้ช่วงเวลา 4 ปีทำอะไรไม่ได้นอกจากติดตามน้องเท่านั้น และทำให้ได้รู้นิสัย ของน้องเพิ่มเติมหลักๆ คือ น้องเป็นเด็กที่มีน้ำใจกับทุกคน ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือใหญ่ น้องเป็นคนสุภาพ ชอบพูดคำว่าขอโทษก่อนเสมอเมื่อมีใครตำหนิ
4,5 ปีผ่านไป ผมได้กลับรับงานถ่ายรูปตามที่บอกไว้ตอนต้น ผมก็ไม่ลืมที่จะกลับไปพักที่เดิม ด้วยเพราะใกล้มหาลัยและจะได้ดูว่าน้องเวฟ เปลี่ยนแปลงไปมากน้อยแล้ว และก็ไม่ผิดหวัง น้องเวฟโตขึ้นและความน่ารักก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วยแต่ผมก็ไม่ได้เข้าไปคุยอะไรด้วย ทำได้เพียงมองหน้าและยิ้มให้ น้องเวฟยังทำหน้านิ่งใส่เหมือนตามเคย ผมถ่ายรูปตามที่ต่างๆเสร็จก็เดินทางกลับมาที่ห้องเพื่อจะเอารูปลงคอมรวมไปถึงชาร์จแบตกล้อง เวลานั้นประมาณ 1 ทุ่มครึ่งได้ หน้าหอจะมีโต๊ะไม้หินอ่อนอยู่ ผมเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่ง ผมไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าคงเป็นเด็กแถวนี้แหละ จึงเดินเข้าห้องไปจัดการงานตัวเองให้เสร็จก่อนจะออกมาหาอะไรทานตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มไม่ก็ 2 ทุ่มครึ่งได้ ผมออกข้างนอกและก็ยังเห็นเด็กคนนั้นนั่งอยู่เดิมผมจึงหยุดเดินเพื่อจะมองหน้าชัดๆ เด็กคนนั้นเงยหน้าขึ้น ใช่แล้วครับ ไม่ใช่ใครที่ไหน น้องเวฟนั้นเอง ผมมองหน้าน้องแปบหนึ่งก่อนจะหันไปมองที่บ้านของน้อง ก็ยังเห็นมีแสงไฟจากข้างในอยู่ เพียงแต่ประตูปิดหมดแล้ว ผมจึงคิดเอาเองว่าน้องคงมีปัญหา เพราะเด็กวัยนี้มักมีปัญหากับพ่อแม่ ซึ่งผมก็เป็น ผมยิ้มให้น้องเวฟก่อนจะเดินออกไปซื้ออะไรเข้ามากินที่ห้อง โดยวางแผนจะพาน้องเข้าห้อง (อย่าคิดไม่ดีนะครับ ตอนนั้นผมเป็นห่วงน้องเขาจริงๆ อีกอย่างต้องการทำความรู้จักกัน ไม่ได้คิดเกินเลยแม้แต่น้อยเลย เชื่อผมนะ 55)
ผม : " รักกี้ น้องยังอยู่ที่เดิม " ผมพูดในใจเบาๆ ผมเดินเข้าไปหาน้องเพิ่มกับยื่นกระป๋องน้ำอัดลมให้น้องเวฟ
ผม : " อ่ะ พี่ให้ มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ละ " น้องเวฟเงียบ ไม่ตอบและไม่รับของจากผม ผมจึงตัดสินใจวางมันไวบนโต๊ะตรงหน้าน้อง พร้อมทั้งเขียนเลขห้องพักผมแล้วเอากระป๋องทับไว้
ผม : " พี่รู้นะ พี่ไม่น่าไวใจ 55 ก็อย่างว่านะ คนไม่เคยรู้จักหรือสนิทกัน แต่พี่พร้อมกับฟังและให้คำปรึกษานะ เพราะพี่คิดว่าพี่เคยเจอเหมือนกัน "
ผมพูดจบก็เดินจากไป เพราะผมไม่ได้หวังอะไรจากน้องเวฟมาก เพราะใช่เวลา 4 ปีที่พยายามพูดคุยด้วยตลอดยังไม่สำเร็จดังนั้น การทำแบบนี้แค่เป็นตัวเลือกให้น้องเวฟเท่านั้น
ผมกลับมาถึงห้องไม่นาน ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร น้องเวฟแน่นอน ผมเดินไปเปิดประตูให้น้องเวฟและยิ้มทักทาย
ผม : " อ้าวนึกว่าใคร เข้ามาก่อนสิ " รอมยิ้มของผมมันแสดงความหมายว่า ว่าแล้วต้องมา เวฟเดินเข้ามาให้ห้องและเดินไปนั่งที่เตียงนอนที่วางอยู่ พร้อมทั้งถือกระป๋องน้ำเข้ามาด้วย แต่ก็ยังไม่เริ่มพูดอะไร ผมจึงเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน
ผม : " ยุงกัดหรอเลยเข้ามาให้ห้องพี่ได้ อิอิ" น้องเวฟเงยหน้ามองผมเล็กน้อย
ผม : " กินอะไรหรือยังมากินด้วยกันไหม " ผมเดินไปยังโต๊ะคอม และเปิดเพลงเบาๆเพื่อให้บรรยากาศ ไม่ตึงมาก
ผม  : " เอ้ามานั่งนี้สิ ถ้าไม่อยากพูดก็กินอะไรก่อน พร้อมพูดเมื่อไหร่ก็พูด หรือถ้าไม่อยากพูด ก็ไม่เป็นไรพี่เข้าใจ " น้องเวฟลังเลเล็กน้อยก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับผม ผมยิ้มให้ก่อนจะลงมือทานอาหารเพราะ หิวมาตั้งนานแล้ว ไม่นานน้องเวฟก็เริ่มจับช้อนและกินอาหารพร้อมกับผม เมื่อบรรยากาศเริ่มดีขึ้นผมจึงเริ่ม พูดเข้าประเด้นเพราะถ้าทิ้งไว้ผมคงโดนข้อหาลักพาตัวเป็นแน่
ผม : " อ่ะ เข้าเรื่องเลยนะ มีปัญหากับที่บ้านหรอ " น้องเวฟชะงักเล็กน้อยกันจะพยักหน้า
ผม : " รู้ไหมว่าทำแบบนี้ มันอันตราย " น้องเวฟทำหน้าสงสัยเหมือนกับลังงงกับสิ่งที่ผมบอก
ผม : " เกิดโดนลักพาตัวไปละทำยังไง แล้วนี้ออกมามีใครรู้ไหม " น้องเวฟก้มหน้าลงเล็กน้อยเหมือนรู้สึกผิด
ผม : " เอาเถอะตอนนี้นะ กลับบ้านไปก่อน " น้องเวฟเงยหน้าขึ้นอย่างไวและสายตาบ่งบอกว่า ไม่อยากกลับ
ผม : " ที่ให้กลับบ้านนะ จะได้ไปคุยกับพ่อแม่ก่อนว่าวันนี้จะมานอนกับพี่ ส่วนเรื่องที่จะนอนไหมไว้ค่อยว่ากัน บอกให้เขารู้ก่อนว่า เรายังปลอดภัย ไม่ใช่ว่ามาอยู่กับพี่วันนี้ พรุ่งนี้มาตำรวจมาจับข้อหาลักพาตัว พี่ตายกันพอดี เอ้าๆไปกันได้แล้ว ดึกแล้ว" ผมลุกขึ้น เดินไปหาน้องเวฟ พร้อมกับจับแขนลากไป เพราะถ้าให้เดินไปเองคงต้องพูดอีกนานกว่าจะยอม
ผมไปคุยกับพ่อแม่น้องเขา ตอนแรกก็ดูท่าจะไม่ยอมแต่พอเห็นน้องเวฟที่ไม่ยอมเดินเข้าบ้าน จึงยอมให้ไปนอนกับผม ผมจึงให้เบอร์โทรศัพย์ติดต่อ พร้อมกับเลขห้อง เพื่อสร้างความไว้ใจ ไม่นาน ผมกับน้องเวฟก็กลับมาที่ห้อง
ผม  : " ที่นี้จะพูดกับพี่ได้ยัง ถ้ายังละก็พี่จะอาบน้ำนอนละนะ " แต่น้องเวฟก็ไม่มีท่าทีว่าจะยอมพูดผมจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำเสร็จ ในขณะที่ผมกำลังแต่ตัว ก็มีเสียงเล็กๆดังขึ้น
เวฟ : " ถ้าเป็นพี่ พี่จะทำยังไง " ผมมองน้องเวฟผ่านกระจก
ผม : " อ่าวก็พูดได้นี้ นึกว่าพูดไม่ได้ แล้วเรื่องมันเป็นยังไงละ "
เวฟ  : " คือ....."
ผม : " หยุดก่อน ตอนนี้นะเรายังไม่รู้จักกันเลย " ถึงแม้น้องจะรู้ว่าผมเป็นคนที่ค่อยตื๋อก็ตาม
เวฟ : " ผมชื่อเวฟ แล้วพี่ละ "
ผม : " พี่ชื่อ..... โอเคร งั้นวันนี้พอแค่นี้ เพราะดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ พอดีพรุ่งนี้ไปมีงานเช้า " ตอนนั้นประมาณ 3 ทุ่มจะ 4 ทุ่มแล้ว
เวฟ  : " พี่ผมไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน "
ผม  : " งั้นก็แก้ผ้านอนสิ 55 " สายตาเวฟเปลี่ยนไปไม่ไว้ใจผมอย่างชัดเจน ผมจึงพูดต่อว่า
ผม : " พูดเล่น ก็เอาของพี่ไปใส่ก่อน หรือจะแก้ผ้านอนจริงๆก็ได้นะ 55 นอนละฝันดีฝากปิดไฟล๊อกประตูด้วย " ผมล้มตัวลงนอนโดยไม่รอฟังคำพูดของเวฟ ผมนอนฟังเสียงเวฟว่าจะทำยังไง ประมาณ 5 นาทีเวฟเดินไปยังตู้เสื้อผ้า และเปิดออก ผมได้ยินเสียงค้นเสื้อผ้าก่อนอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็มีเสียง ถอนหายใจออกมาเบาๆ และมีเสียงเดินเข้ามาหาผมอย่างช้าๆ และมาหยุดอยู่ข้างหลังผม
เวฟ  : " พี่ พี่ " เสียงพูดเบาๆของน้องเวฟ ผมไม่ได้ตอบอะไรแกล้งหลับต่อไป
เวฟ : " หลับจริงไหมเนี้ย " และสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมือจู่ๆ น้องเวฟก็เอามือมาบีบจมูกผม ผมคิดในใจ(ชิบหายแเล้ว แล้วคนนอนหลับโดนบีบจมูกมันต้องทำยังไงว่ะ เอาว่ะ ถ้าเราไม่รู้น้องมันก็คงไม่รู้) ผมตัดสินใจพลิกตัว น้องเวฟรีบดึงมือกลับเหมือนน้องจะตกใจเหมือนกันเพราะยืนนิ่งอยู่บ้างๆเตียงผมไม่ยอมขยับไปไหน ซักพักก็มีเสียงพูดออกมาอีกครั้ง
เวฟ  : " คงหลับแล้วละ " จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงเสียดสีของเสื้อผ้า ตอนแรกผมก็ไม่รู้มันคืออะไร จนได้ยินเสียงปิดประตูห้องน้ำจึงเข้าใจทันทีว่า น้องคงถอดเสื้อผ้า ผมยังคงนอนหลับตาอยู่ เพราะกลัวน้องจะแกล้งปิดประตู ซักพักก็มีเสียงเปิดน้ำดังขึ้น ผมลืมตาแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำ เห็นเสื้อกีฬากับกางเกงสีฟ้า เพราะกางเกงใจสีน้ำตาลอยู่หน้าประตู (เห็นแค่นั้นก็ชื่นใจแล้ว อันที่จริงผมกระจะแอบดูนั้นแหละ แต่เผลอกลับไปก่อน 55)
*** คำพูดน้องเวฟ " หลับจริงไหมเนี้ย " กับ " คงหลับแล้วละ " ผมเติมมาเองนะครับ เพราะคิดว่าน้องน่านะพูดในใจตัวเอง ***

ติ้ด ติ๊ด ติ้ด ติ๊ด ติ้ด ติ๊ด เสียงนาฬิกาข้อมือของผมดังปลุกตอนเที่ยงคืนครึ่งดังขึ้น (ผมตั้งเอาไวเผื่อทำงานเดินเวลาจะได้ บังคับตัวเองหยุด)

ผมตกใจตื่น แล้วนึกเสียดายในใจที่้เผลอหลับไปทำให้อดได้ดูของดี ผมนอนมองเพดานเพื่อให้ตาปรับแสงอยู่ซักพักก่อนจะหันไปมองเตียงข้างๆ ซึ่งน้องเวฟกำลังนอนอยู่ ผมลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ หลังจากที่ผมเข้าห้องน้ำเสร็จ ผมก็ได้ยินเสียงการพลิกของน้องเวฟจึงหันไปมองดู เห็นเสื้อผ้าน้องเวฟกองอยู่ที่ปลายเตียง ถัดขึ้นมาก็เป็นแขนอันเรียวขาว " เหมือนจะใส่เสื้อกล้ามนอนนะ " ผมคิดในใจจากนั้นผมก็กลับมานอนที่เตียง นอนจินตนาการภาพน้องเวฟใส่เสื้อกล้ามกางเกงกีฬา แล้วผมก็หันกลับไปมองน้องเวฟอีกครั้ง เมือน้องเวฟขยับตัว การขยับตัวของน้องเวฟครั้งนี้ทำให้ จินตนาการที่วาดไว้ถึงกับดับวูบทันทีเมื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือ แผ่นหลังที่ว่างเปล่า ไร้การป้องกันจากผิวผ้า แผ่นหลังที่ขาวเนียน ผมนิ่งอยู่พักหนึ่งจินตนาการมั่วไปหมดว่า ผมได้ทำอะไรต่อมิอะไรกับน้องไปหมดแล้ว (อย่าคิดลึกนะครับ แค่รู้คล่ำจับนิดจับหน่อยแค่นั้นเองครับ) หลังจากนอนนิ่งอยู่พักให้ ผมก็มั่นใจว่าน้องเวฟคงหลับอยู่ จึงค่อยๆเดินเข้าไปหาแผ่นหลังเนียนๆแผ่นนั้น ผมค่อยๆ
ยื่นมือไปสัมผัสแผ่นหลังของน้องเวฟ น้องสะดุงเล็กหน่อยคงเพราะจากความเย็นของมือ ผมยังคงเอามือค้างที่แผ่นหลังน้องเวฟไว้อยู่ เมื่อร่างกายน้องเริ่้มกลับเข้าสู้ปกติ แบบไม่เกร็ง(มั้ง) ผมค่อยลูบแผ่นหลังของน้องขยับลงไปห้าก้น เพื่อเช็คว่าน้องได้ใส่กางเกงกับกางเกงในไหม และผมก็ผิดหลังเมื่อน้องใส่กางเกงในอยู่ (ในตอนนั้นอารมณ์ผมมีความต้องการเห็นหรือสัมผัสอย่างมาก) ผมลุกขึ้นยื่นไป ปรับแอร์เปลี่ยนแบบอุ่น ผมรอให้อุณหภูมิในห้องเริ่มเปลี่ยนซักพัก ค่อยเริ่มขั้นต่อไป

ติ้ด ติ๊ด นาฬิกาบอกเวลา ตีหนึ่ง
ผมเดินไปนั่งข้างๆเตียงของน้องเวฟ จากนั้นค่อยๆใช้มือสัมผัสหลังน้องเวฟไว้หนึ่งข้าง ส่วนอีกข้างค่อยๆดึกผ้าห่มที่คุมช่วงล่างให้เปิดออกที่ละนิด จนสามารถมองเห็นขาออ่อนของน้องเวฟได้ ผมไม่รอช้ารีบใช้มือบีบนวดลูบไล้บริเวณขาอ่อนก่อนจะขยับเข้าหาเจี้ยวน้อยๆของน้องเวฟ (มันกำลังหลับอยู่เหมือนเจ้าของ ) ผมค่อยเบามือจับอย่างช้าๆค้นหาว่ามันอยู่บริเวณของกางเกงใน อยู่นลักษณะไหน เมื่อผมจับอยู่ซักพักเจี๊ยวน้องเวฟก็เริ่มมีการตื่นตัวขึ้น จากที่เล็กๆเท่านิ้วนางก็เพิ่มขยายตัวเป็นนิ้วกลาง และมีการแข็งตัวเล็กน้อย จากนั้นค่อยๆใช้มือลูบไล้บริเวณหน้าท้องและรอบสะดือ ส่วนอีกมือก็จับเจี๊ยวน้องเวฟบีบๆนวดๆเบาๆ แล้วผมก็ต้องดึงมือทั้งสองข้างออกเมื่อน้องเวฟ พลิกตัวมานอนหงาย และดูจากท่านอนแล้ว ผมก็รู้ทันทีว่าน้องเวฟคงจะเริ่มร้อนแล้ว ผมก็เลยเป็นพี่ชายที่แสนดีด้วยการดึงผ้าห่มที่คุ้มตัวน้องเวฟออก 55
มันให้เห็น รูปร่างของน้องเวฟอย่างชัดเจน แต่มันก็ยังไม่ชัดหมดอยู่ดี เพราะโลกเราต้องการแสง อิอิ ไม่ต้องรอช้า
ผมหยิบเสื้อกีฬาของน้องเวฟเพื่อกับกางเกงขึ้นมา แล้วมองไปยังใบหน้าที่ไร้เดียงสา ก็อดใจไม่ได้ที่จะเข้าไปหอมแก้ม กับจูบไปหนึ่งที จากนั้นผมก็เอาเสื้อและกางเกงมาปิดตาของน้องไว้ จัดแจงให้หายใจออกก่อนจะเปิดไฟ
ร่างกายขาวๆน้อยๆของเด็กอายุประมาณ 12-14 น้องแก้ผ้าใส่แต่กางเกงในสีน้ำตาลเข็มนอนอยู่บนเตียงตรงหน้า หัวนมเล็กสีชมพูอ่อนๆที่ตั้งโด่ (แค่คิดก็ห้ามใจไม่อยู่แล้ว) ผมสำรวจผ้าอีกทีว่า ปิดสนิตไหมละน้องหายใจออกไหม ก่อนจะนั่งลงข้างๆร่างกายน้องเวฟที่มีกลิ่นหอมสบู่ของเด็กน้อยๆคนหนึ่ง ผมค่อยใช้มือข้างซ้ายลูบไล้ตั้งแต่ท้องน้อยขึ้นมาจนถึงหัวนมและปั่นสลับกับเขี่ย ส่วนมือข้างขวาก็ทำหน้าที่ในการปลุกเจี๊ยวของน้องเวฟให้ตื่นขึ้น และแล้วมันก็ตื่นขึ้นมา ผมลวงเข้าไปในกางเกงในน้องเวฟพร้อมกับพาเจี๊ยวของน้องออกมาเจอผม เจี๊ยวน้องเวฟตอนนี้มีขนาดประมาณ ปากกาเคมี ความยาวประมาณ แหนบ หัวยังไม่เปิดแต่หัวข้างในสีชมพูน่ากิน ผมชักขึ้นและลงอย่างช้าๆ น้องเวฟหายใจเข้าออกตามจังหวะการชักขึ้นลง ผมชักไปซักพักแล้วก็หยุด จากนั้นก็เริ่มลูบไล้บริเวณจุดยุทธศาสตร์ ในการปลุกอารมณ์ จนเริ่มมีน้ำหล่อลื่นออกมา จึงกลับมาใช้มือชักต่อผมสังเกตเห็นว่าน้องเวฟเริ่มการเกร็งตัวทุกครั้งที่ชักชึ้้นและการหายใจดูไม่ปกติ จนผมจับสังเกตได้ว่า น้องกำ กำปั้นแน่น และมีบ้างครั้งกลั้นหายใจ เลยรู้ทันทีว่าน้องคงตื่นแล้วแต่ยังคงแกล้งหลับอยู่ คงเพราะอยากรู้อยากลอง ผมก็เป็นพี่ชายที่ใจดี เมื่อรู้แบบนี้แล้ว ก็จึงหยุดชักแล้วใช้ปากอมและดูดน้ำหล่อลื่นหนึ่งครั้งก่อน จะใช้ลิ้นล่วงเข้าไปในรูเจี๊ยวน้องเวฟทันทีน้องเวฟตัวกระตุกอย่างที่แบบไม่ได้ตั้งตัว ก่อนที่ผมจะหยุดทุกอย่างลง น้องเวฟก็หายใจหอบเล็กน้อย ผมเก็บเจี๊ยวน้องเวฟกลับเข้าที่เดิม แต่น้ำหล่อลืนยังไหลออกมาไม่หยุด ผมจับเจี๊ยวน้องเวฟปั่นบริเวณหัวสลับกับบีบๆเพื่อให้น้ำหล่อลื่นซึมออกมาจากนั้นผมก็เดินไปปิดไฟ แล้วเปิดแอร์ให้เย็นขึ้น ห่มผ้าให้น้องเวฟ แล้วเอาเสื้อกับกางเกงน้องไปวางไว้ที่เดิม ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้ม แล้วกระซิบข้างหูเบาๆว่า "หว่าเจ้าของตื่นซะก่อนยังไม่ทันเริ่มเลย " พูดจบผมก็ลวงเข้าไปจับเจี๊ยวน้องเวฟทันทีซึ่งก็เป็นตามคาดมันยังแข็งโด่อยู่ ส่วนน้องเวฟก็สะดุ้งเล็กน้อยมีโดนจับ ผมบีบๆและชักขึ้นลงเล็กหน่อยก่อนจะ ปล่อยมือแล้วกระซิบข้างหูอีกว่า " ฝันดีครับ " จากนั้นผมก็กลับไปนอนที่เตียงประมาณ 5-10 นาทีผมก็แกล้งกรนเบาๆ

ติ้ด ติ๊ด นาฬิกาบอกตีสอง

มีเสียงการเคลื่อนไหวของน้องเวฟ ผมเหล่ตามองเล็กน้อยเห็นน้องเวฟกำลังคุมโปง ข้างในมีแสงไฟจากโทรศัพย์อยู่ ผมอบยิ้มนิดๆจากนั้นก็พลิกตัวนอนหลับไป





ขอน้ำใจ   เล็กๆน้อยๆ ด้วยนะครับ
( คอมเม้น หรือติชมได้นะครับ )



ขอบคุณครับ



ดูกระทู้อื่นๆ ---->>> คลิ๊กตรงนี้เลย

ดูบันทึกคะแนน
   kritti พลังน้ำใจ +11
   buanao พลังน้ำใจ +15 ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3578
พลังน้ำใจ
39237
Zenny
15504
ออนไลน์
18075 ชั่วโมง

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
12745
พลังน้ำใจ
84425
Zenny
38047
ออนไลน์
13850 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
6781
พลังน้ำใจ
42191
Zenny
27675
ออนไลน์
1937 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2423
พลังน้ำใจ
17326
Zenny
615
ออนไลน์
1391 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
16283
พลังน้ำใจ
94933
Zenny
80062
ออนไลน์
25998 ชั่วโมง
อดเปรี้ยวไว้กินหวานหรือครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
21631
พลังน้ำใจ
67654
Zenny
73647
ออนไลน์
6685 ชั่วโมง

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
11593
พลังน้ำใจ
65536
Zenny
9969
ออนไลน์
14174 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2146
พลังน้ำใจ
20515
Zenny
17655
ออนไลน์
1800 ชั่วโมง
ร้ายกาจมากครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3578
พลังน้ำใจ
39237
Zenny
15504
ออนไลน์
18075 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
6387
พลังน้ำใจ
31350
Zenny
57457
ออนไลน์
6883 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ
ดีคร๊าฟ กลับมาแว้ว คิดถึงทุกคนคร๊าฟ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4623
พลังน้ำใจ
34787
Zenny
70
ออนไลน์
2301 ชั่วโมง
ขอบคุณครับผม

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1858
พลังน้ำใจ
26892
Zenny
4526
ออนไลน์
12848 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4477
พลังน้ำใจ
38884
Zenny
22837
ออนไลน์
11974 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
8769
พลังน้ำใจ
43329
Zenny
39856
ออนไลน์
3152 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
9293
พลังน้ำใจ
62796
Zenny
34212
ออนไลน์
7705 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1996
พลังน้ำใจ
19258
Zenny
2961
ออนไลน์
3025 ชั่วโมง
สนุกดี

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1996
พลังน้ำใจ
19258
Zenny
2961
ออนไลน์
3025 ชั่วโมง
สนุกดี

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2580
พลังน้ำใจ
20950
Zenny
1061
ออนไลน์
684 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1251
พลังน้ำใจ
15600
Zenny
13903
ออนไลน์
1621 ชั่วโมง
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-4-23 22:23 , Processed in 0.155693 second(s), 28 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้