จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 708|ตอบกลับ: 8
ซ่อนแถบด้านข้าง

รุ่นพี่ที่รัก 71 (By P'not) CP

[คัดลอกลิงก์]

ประธานนักศึกษา

โพสต์
88
พลังน้ำใจ
3717
Zenny
2081
ออนไลน์
439 ชั่วโมง

ต่อนะครับ.....


กินเสร็จก็พากันขึ้นไปอาบน้ำครับ ห้องมันก็ยังเหมือนเดิมเลย น่านอนเหมือนเดิม.....


สิงโต : อาบน้ำด้วยกันนะนท(หันมาบอกขณะมันถอดเสื้อ)
ผม : เอาดิ(ยิ้ม)


ผมกับมันก็ถอดผ้าแบบหมดทุกชิ้น จริงๆจะอายทำไม มากกว่าอาบน้ำก็เคยทำแล้วไง แต่ไอสิงโตมันดูเซ็กซี่ขึ้นป่ะ >< รู้สึกเขินอายนิดหน่อย เวลาพูดกับมันต้องมองแต่หน้านะ ถ้าต่ำกว่านั้นไม่รับประกันความปลอดภัยของมัน5555.......


สิงโต : รู้นะว่ามึงคิดอะไร(ผมถึงกับชะงักไปเลยครับ อะไรว้า อุตส่าคิดในใจแล้วเชียว)
ผม : อะ อะไร(พูดแล้วก็หันหลังหนีมันครับ)


ผมก็ฟอกสบู่อะไรไป โดยไม่หันไปมองมันแม้แต่นิด....


ผม : อะ แฮ่ม!(มันเอามือมาลูบหลังผมครับ)
สิงโต : กูแค่ถูหลังให้ (เข้ามากระซิปใกล้ๆผมครับ รู้สึกสยิวไปหน่อย ผมก็ถอยห่างครับ)
ผม : มะ ไม่ต้องหรอก(หันไปยิ้มให้มันครับ)
สิงโต : กูรู้นะ (เดินเข้ามาใกล้ๆผม ผมรู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าเลยครับ ไอสิงโตมันร้าย มันค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้ผม จนจมูกชนกับแก้มผมแล้ว...)
ผม : รู้...อะไร(ถามเบาๆแล้วก้มหน้าลงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถอยหนีหรืออะไรครับ)
สิงโต : รู้ว่ามึงกำลัง....เขินกูอยู่(เอามือขึ้นมาลูบแก้มผมเบาๆ)
ผม : ไอบ้า!(แล้วก็ถอยห่างมันนิดหน่อย ผมก็ถูสบู่ต่อไปครับ)
สิงโต : กูโครตรักมึงเลยวะ(มองผมด้วยสายตาที่จริงจัง)
ผม : อืม (ยิ้มเขินๆ)


หมับ! จุ้บ! มันเอื้อมมือมาดึงผมไปทางมันครับ และก็จูบผมเบาๆ ผมก็ไม่ได้ขัดขืนหรืออะไร รู้สึกเขินมันมากกว่า มันดูเซ็กซี่จริงๆเลยครับ เกินจะห้ามใจ มันประคองหน้าผมด้วยมือทั้งสองข้าง ผมก็ยกมือขึ้นมาคล้องเอวมันครับ เป็นจูบที่นุ่นนวลมากมายเหลือเกินครับ ผมรู้สึกรุ่มร้อน อารมณ์กระเจิงไปหมด ไอสิงโตก็คงไม่ต่าง เพราะ มันเอาไอจ้อนมาชนแถวท้องน้อยผมแล้ว มันร้ายสุดๆ ตอนจูบ มันจ้องผมสะจนผมแทบละลายเลยละครับ ผมเขินหนักมาก แล้วสักพักมันก็ผละออกมาครับ....


สิงโต : อาทิตย์หน้า ไปเที่ยวกับกูสองคนนะ ได้มั้ย(จับมือผมทั้งสองขึ้นมา)
ผม : ปกติเราก็ไปกันสองคนบ่อยๆนี่นา ทำไมพูดแปลก(ถามอย่างไม่จริงจังนัก แต่หน้ามันจริงจังมาก) อะ เอ่อ...ที่ไหนละ (ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : ที่ๆมึงชอบ ที่ที่มีมึงกับกู(ยิ้ม)
ผม : ได้สิ (ยิ้ม)


และหลังจากนั้นก็ไม่ต้องคาดเดาเลยว่าเกิดอะไรขึ้น ผมกับมันก็...ไปสองรอบในห้องน้ำ และต่อที่เตียงอีกสอง จนหลับไป.....


‘ก๊อกๆๆ’ “ทานข้าวนะค้ะ” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะมีคนมาเคาะประตูห้อง คาดว่าน่าจะเป็นพี่ๆแม่บ้าน ผมหันไปมองด้านหลังไอสิงโตนอนกอดผมจากด้านหลังครับ....


ผม : สิงโต ตื่น(เขย่าตัวมันนิดหน่อย รู้สึกเจ็บด้านหลังนิดหน่อย คือเราก็ต่างเมามันส์มากเมื่อคืน และตอนนี้เราก็ไม่ได้ใส่ผ้าสักชิ้นครับ)
สิงโต : อืม(มันค่อยๆขยับตัวครับ)
ผม : ตื่นได้แล้ววว(ยิ้ม เวลามันนอนนี่....น่ารักสะไม่มีเลยละ)
สิงโต : กี่โมงแล้ว (ถามเสียงงัวเงีย แต่ก็ยังไม่ลืมตา)
ผม : สายแล้ว อาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวปวดท้องนะ(พูดอย่างใจดี)


หมับ! มันกอดผมแน่นขึ้นครับ แล้วมันก็.....


“ฟอดดดด! จุ้บ!” หอดแก้มผมอย่างแรงและจุ้บปากผมครับ...


หลังจากนั้นก็พากันลุกไปอาบน้ำทำอะไรครับ ก็ได้จัดไปอีก1ดอก ซึ่งเอาจริงๆคือมันก็ดีรู้สึกดีเลยละ อาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัวครับ แต่.........


ผม : กูไม่มี กกน. ใส่วะ(บอกอย่างอายๆ)
สิงโต : บ๊อกเซอร์อย่างเดียวได้ป่าว(พูดแล้วเดินมาหยิบให้ครับ)
ผม : มึงจะให้กูใส่ชุดไหน(ถามอย่างเกรงใจ)
สิงโต : อืม(แล้วมันก็เลือกให้ผมครับ) อะ(ยื่นมาให้ผม ผมก็มองนิ่งๆ)


แล้วก็หยิบมาใส่ครับ มันดู....พอดีเกินไป คือไอสิงโตดูจะตัวสูงและตัวใหญ่กว่าผมนิดหน่อย แต่นี่มันดูพอดีแปลกๆนะ ผมก็หมุนตัวดูหน้ากระจกไปครับ....


สิงโต : ชุดนั่นอะ ของมึง กูตั้งใจซื้อไว้ให้นานแล้ว เผื่อมึงมานอนกับกู ยังมีอีกหลายชุดเลยนะ(ยิ้ม ผมมองมันอึ้งๆไปหน่อย)
ผม : รู้ไซส์กูด้วยหรอ(ถามอย่างอึ้งๆ)
สิงโต : เรื่องของมึงกูรู้หมดแหละ(ยิ้ม ผมชะงักไปนิด)
ผม : กูก็รู้เรื่องมึงนะเว้ย (มันแดกดันผมรึปล่าวว้า)
สิงโต : รู้แล้วๆ แต่กูรู้เรื่องมึงเยอะกว่านะ(ทำหน้ากวนๆ)


แล้วสงครามเถียงก็เริ่มขึ้นครับ เถียงกันจนลงไปกินข้าวอะครับ กินข้าวก็นั่งติดกันเหมือนเดิม ติดกันสะแบบว่าแทบจะนั่งบนตักอะครับ555 ปล่อยมันไปครับ ขี้เกียจฟังมันดราม่า ก็กินกันไป กินเสร็จผมว่าจะเยี่ยมน้องซิน แต่สิงโตห้ามไว้ เพราะว่าน้องซินเป็นไข้หวัดใหญ่ถ้าผมขึ้นไปแล้วติดหวัดอาจจะยุ่ง ผมก็เลยเออออตามมันไปครับ ขี้เกียจถามเยอะแล้ว พอทำอะไรเสร็จมันก็พาผมไปโรงพยาบาลครับ มันก็พูดมากจริงๆเลยละ ผมก็ไม่อะไรครับ มันก็....น่ารักดีนะ><.......


และก็อย่าเพิ่งดราม่ากันนะครับ คือที่ทำลงไปกับสิงโตมีเหตุผล คือมัน...เป็นเหตุผลส่วนตัวของผมครับ อาจจะดูไม่มากพอแต่ทุกคนก็น่าจะได้อ่านมาโดยตลอดแล้วว่า สิงโตมันเป็นคนดีมากก และไม่เคยทิ้งผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว ผมไม่คิดว่าเป็นการตอบแทนที่ทำอะไรกับมัน ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ เอ่อ...ควรทำมั้ง มันอาจจะดูไม่ถูก แต่เชื่อเถอะยังไงผมก็รักพี่อ๊อฟครับ และที่สัญญากับสิงโต ผมไม่มีวันลืม มัน...เป็นเพื่อนที่แสนพิเศษมากมายครับ ผมก็เลยอยากจะแจงไว้ ชีวิตมันไม่ได้สวยหรู รักเดียวและบริสุทธ์มันไม่มีอยู่จริงครับ ถ้าอยากได้คงต้องไปหาในนิยายน้ำเน่า และการทำแบบนี้ผมไม่ถือว่าเป็นการนอกใจนะ เพราะผมกับมันมาไกลเกินกว่าจะห้ามใจแล้ว อันนี้ก็แล้วแต่คนจะมองนะครับ ผมอาจจะโลกสวยเกินไป แต่เชื่อเถอะครับ ผมแคร์ทุกคนจริงๆ.......


ไม่นานก็ถึงโรงพบาลครับ พอถึงก็พากันขึ้นไปชั้นที่พี่อ๊อฟอยู่ พอกำลังจะเข้าห้องเสียงโทรศัพท์ไอสิงโตมันดัง มันให้ผมเข้าไปก่อน ผมก็โอเค ตอนนี้มีแค่แม่พี่อ๊อฟอยู่คนเดียว คนอื่นน่าจะติดธุระแหละ ผมเห็นเตียงที่พี่อ๊อฟนอนมันปิดม่านคลุมรอบเตียงไว้หมดเลย ผมก็ทักทายแม่นิดหน่อยแล้วก็มองไปที่ผ้านั่นอะครับ.....


แม่พี่อ๊อฟ : เค้าเช็ดตัวให้อยู่นะจ้ะ(ผมชะงักไปเลยครับ) ไม่เป็นไร คุณป้าพญาบาลน่ะ(กระซิปบอกผม ผมก็เผยยิ้มออกมานิดหน่อยครับ)
ผม : พี่อ๊อฟโอเคขึ้นรึยังครับ(ถามอย่างเป็นห่วง)
แม่ : ดีขึ้นมากแล้ว ตื่นมาทีก็เรียกหาแต่นทน่ะ แต่แม่ก็บอกตลอดนะ ว่านทมาตอนอ๊อฟหลับ เค้าดีใจมากเลยละ(ยิ้มแล้วลูบหัวผม)
ผม : ครับ (เขินไปนิด)


แล้วผมก็นั่งคุยกับแม่ที่โซฟาอีกนิดหน่อย แม่เค้าไม่ถือโทษโกรธอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้นครับ เค้ายอมรับว่าอาจจะมีไม่พอใจบ้าง แต่จากสิ่งที่พี่อ๊อฟทำมันก็พอจะสมควรแล้วเมื่อแลกกับความรู้สึกของผม ผมก็ดีใจครับ แต่ผมก็ไม่โอเคอยู่ดีที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เพราะจริงๆมันมีตั้งหลายวิธี ไม่น่าให้ทำอะไรที่มันรุนแรงขนาดนี้ แล้วผมกับแม่ก็คุยเรื่องนี้กันไปครับ....


สักพักเค้าก็เปิดม่านออก เป็นพยาบาล ดูมีอายุมากแล้วถือถังกับผ้าออกมา เค้าก็บอกเช็ดตัวอะไรเสร็จแล้ว แม่ก็ถามอาการนิดหน่อย เค้าก็ออกไปครับ พี่อ๊อฟมันก็มองมาทางผมด้วยสายตาที่ดูดีใจ มันยิ้มกว้างเลยครับ ผมเห็นแล้ว รู้สึกเลยว่า มันสดใสขึ้นมากจริงๆ ผมก็ลุกเดินไปหามันครับ.....


แม่ : เดี๋ยวแม่ลงไปซื้อขนมให้ก่อนนะ (บอกอย่างใจดีแล้วก็ออกไปครับ)


แกรก! ผมก็หันไปดูนึกว่าแม่ลืมของ.....


สิงโต : นท เดี๋ยวกูไปธุระก่อนนะ มึงอยู่กับอ๊อฟไปก่อนละ ใครชวนอะไรห้ามไปไหนนะ! กูจะกลับมารับไปหาเฮีย(พูดเสียงดุ แล้วมันก็ไปเลยครับ ท่าทางร้อนรนชอบกล พี่อ๊อฟก็มองมันแล้วทำหน้าสงสัยนิดหน่อย)


ตอนนี้ในห้องเหลือผมกับมัน ผมสบตากับมันอย่างคิดถึง......


ผม : เป็นไงบ้าง(ถามอย่างสงสัยปนเป็นห่วงมาก)
พี่อ๊อฟ : ดีขึ้นแล้ว อะ!...
ผม : อย่าลุกสิ!(ผมเอื้อมมือไปกดตัวมันไว้ มันพยายามจะลุกขึ้นอะ)
พี่อ๊อฟ : กอดหน่อยได้มั้ย(ยิ้ม ผมก็พยักหน้าครับ)


แล้วก็โน้มตัวลงไปหามัน และสวมกอดเบาๆ มันลูบหลังผมอย่างแผ่วเบา ผมรู้สึกอะไรหลายๆอย่างเลยละ......


พี่อ๊อฟ : ขอโทษนะนท (พูดออกมานิ่งๆ)
ผม : รู้แล้ว เลิกขอโทษได้แล้วนะ(ผละออกมา มันก็มองผมนิ่งๆ) ผมน่ะ (จับมือมัน) ไม่เคยโกรธไม่เคยเกลียดพี่อ๊อฟเลยนะ (ยิ้ม มันกระชับมือผมแน่นเลยครับ) ผมอะ น้อยใจพี่อ๊อฟมากเลยละ ไม่เคยโกรธหรืออะไรเลย(พูดอย่างจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : ขอบคุณนะ และขอโทษจริงๆ ที่ทำให้น้อยใจขนาดนั้น(น้ำตามันไหลลง)
ผม : ไม่เอาสิพี่อ๊อฟ (เช็ดน้ำตาให้มัน) รีบๆหายนะ ผมรอกินข้าวฝีมือพี่อยู่(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : เราจะ....ได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมใช่มั้ย(ถามผมเสียงสั่น หน้ามันตอนนี้ผมไม่อยากมองเลยครับ น่าสงสารเกินไป)
ผม : ไม่เป็นเหมือนเดิมสิ(มันชะงักไปนิดครับ) เราจะกลับมาเริ่มใหม่ตังหาก(ยิ้ม มันเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย น้ำตามันก็ไหลลงมาเลยละครับ)


ผมกับมันก็คุยกันไป ผมถามเรื่องที่มันโดนรถชน มันบอกว่า อาทิตย์ที่สองที่ต้องไปช่วยที่ทำงานป๊ามันไม่ไหวครับ ไอเอี่ยมมันใช้พี่อ๊อฟเป็นทาสจริงๆ มันขับรถไม่ไหว แรงไม่มีจะบิด มันก็เลยพลาด เพราะดันไปขี่กลางถนน โดนเค้าชนเต็มๆ แต่ดีไม่เป็นอะไรมาก ไม่เป็นอะไรมากบ้าบออะไรของมัน กระดูกแตกขนาดนั้นอะครับ พูดมาได้ มันบอกว่าคนชนมันเค้าก็ดีครับ พามันไปหาหมออะไร แต่มันต้องไปทำงานเพื่อผม(รู้สึกผิดไปเลย) มันก็เลยไม่ได้นอนโรงบาล หาหมอเสร็จก็ออกมาอีกวันก็ทำงานต่อเลย......


และมาถึงประเด็นสำคัญ ก่อนวันที่พี่อ๊อฟจะไปทำงานที่บริษัท พี่โน้ตซ้อมพี่อ๊อฟ เพราะไม่พอใจมากที่ยังมาทำให้ผมหวั่นไหว ซ้อมถึงขั้นเหล็กดัดฟันมันหลุดเลยครับ จนมันได้ไปเอาออกเลยทั้งๆที่ยังไม่เสร็จดีอะครับ ผมตกใจมากมาย แต่ไม่ทันสังเกตครับ เพราะมันไม่ค่อยยิ้มไม่ค่อยพูด เลยไม่เห็นว่ามันมีเหล็กอยู่มั้ย พอซ้อมเสร็จก็ต้องไปทำงานในอีกวันครับ ป๊าก็ห้ามไม่ได้อยู่แล้ว เพราะมันซ้อมตอนป๊าไม่อยู่ ซ้อมเสร็จป๊าก็มาเห็นพอดี(จงใจป่ะนิ) และพอไปทำงานวันแรก ไอเอี่ยมเล่นให้พี่อ๊อฟไปยกเหล็ก คืองานที่หนักๆ ผู้ใหญ่ต้องทำพี่อ๊อฟได้ทำหมดอะครับ และมีซ้อมมีตบหัวทุกวัน ตอนแรกก็ไม่ยอม แต่ไอเอี่ยมมันขู่ว่าจะฟ้องป๊า พี่อ๊อฟมันก็เลยยอมเรื่อยมา จนวันที่ผมไปเห็นนั่นแหละว่ามันไม่ไหวแล้ว เหมือนอะไรดลใจให้ผมไปได้ยินป๊ากับพี่โน้ตคุยกันในตอนนั้นด้วยแหละ มันเล่าไปน้ำตาผมไหลไปครับ รู้สึกสงสารมากมายเหลือเกิน.....


แกรก! ผมกับพี่อ๊อฟหันไปดูครับ แม่พี่อ๊อฟ ไปนานสะจนผมลืมไปเลยนะครับ.....


ผม : ไปนานจังเลยครับแม่(พูดแล้วเช็ดน้ำตาลวกๆครับ)
แม่ : ไม่อยากเป็น กขค. นะสิ(มีแซวนะ)


ผมก็เขินนิดหน่อยครับ แล้วก็คุยเล่นกันไป แม่ก็เตรียมของว่างให้ผมกับพี่อ๊อฟครับ แล้วแม่ก็ไปนอนดูหนังในทีวีไปครับ ผมกับพี่อ๊อฟก็กินกัน พี่อ๊อฟมันลุกนั่งไม่ได้ต้องประระดับเตียงเอา ผมเปิดดูท้องมัน ช้ำแบบน่ากลัวมากอะครับ คงจะเจ็บไม่เบาเลยละ.....


พี่อ๊อฟ : อยากฟังเหตุผลมั้ย(อยู่ๆก็พูดขึ้นมาครับ ผมชะงักไปนิด)
ผม : จริงๆแล้ว....ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว เพราะยังไง ผมก็รักพี่อ๊อฟ...แต่ยังไง ผมก็อยากฟังนะ(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
พี่อ๊อฟ : มันอาจจะฟังไม่ขึ้น แต่กูอยากให้รู้ว่ากูค่อนข้างจำเป็นนะ(พูดอย่างจริงจัง)
ผม : อืม (ยิ้ม ไม่ว่าจะฟังขึ้นหรือไม่ หรืออะไรบอกแล้วครับขอแค่ได้ยิน เพราะที่มันทำฉีกข้อกังหาทุกอย่างของทั้งผมและทุกคนไปเลยละครับ)


มันก็เริ่มเล่า จับมือผมไว้ข้างนึงตลอดครับ ผมก็ค่อนข้างจะตั้งใจฟัง แม่ก็หรี่เสียงให้เหมือนเป็นใจอะครับ คือมันค่อนข้างจะยาวมากเพราะมันเล่าไปถึงเหตุการณ์ตอนมันยังเด็กๆนู่นเลยอะครับ ผมจะสรุปให้ค่อนข้างจะรวบๆเนอะ(*แต่ถ้าสงสัยเม้นถามหรือทักถามผมได้เลยนะครับผมพร้อมตอบเสมอครับ^^).......


ก็คือว่าที่มันทำไปทั้งหมดเพราะ...บุญคุณ บุญคุณเท่านั้นจริงๆครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า ครอบครัวของพี่มายด์เค้ามีบุญคุณต่อครอบครัวพี่อ๊อฟอย่างมากเลยละ ครั้งนึงเค้าเคยช่วยพ่อแม่พี่อ๊อฟจากการล้มละลายมา(หมดเนื้อหมดตัวเลยก็ว่าได้ครับ แม่ก็ช่วยเล่าเสริม) และพี่อ๊อฟก็รู้เรื่องทุกอย่างในตอนนั้นมันเห็นทั้งหมดว่าพ่อกับแม่ลำบากยังไง แถมตอนนั้นแม่ของพี่มายด์เค้าก็เอ็นดูมันเหลือเกินครับ มันเลยรู้สึกอยากจะตอบแทนและช่วยเหลือเท่าที่ช่วยได้ ไม่ใช่แค่แม่พี่มายด์เค้าเอ็นดูธรรดานะครับ ได้ข่าวว่าตอนนั้นออกค่าเล่าเรียนให้พี่อ๊อฟด้วยเลย และอุปกรณ์อะไรที่แพงๆของมันเค้าก็ซื้อให้ พี่อ๊อฟมันก็คงจะซึ้งใจหลายๆอย่างและคงจะฝังใจมาก ส่วนพี่อิฐอย่างที่เคยเกริ่นไป เค้าเป็นนักกีฬาเค้าไม่ค่อยได้อยู่บ้าน พี่อ๊อฟเลยได้สนิทกับพี่มายด์ตอนอยู่บ้านยายอะครับ(ผมกับพี่อ๊อฟเจอกันทีหลังก่อนที่พี่มายด์จะย้ายไปกรุงเทพครับ ตอนยังเด็กเนอะ ไม่งงใช่ป่าว) เรื่องมันค่อนข้างซับซ้อน ถามว่าเหตุผลฟังขึ้นมั้ย สำหรับผม ผมว่ามันขึ้นจริงๆนะครับ เรื่องบุญคุณต้องมาที่หนึ่งอยู่แล้ว เพราะเค้าช่วยครอบครัวพี่อ๊อฟไว้เยอะ กับแค่เรื่องพี่มายด์พี่อ๊อฟคิดว่าแค่นี้คงไม่มีปัญหาอะไร(ถึงกับยอมทิ้งผมได้เลย ผมไม่ได้ซีเรียสนะครับ) ผมค่อนข้างจะเข้าใจ เพราะอยู่กับมันมานาน มันเป็นคนฝังใจกับเรื่องบางเรื่องครับ กับพี่มายด์พี่อ๊อฟไม่เคยรักไม่เคยเป็นแฟนอะไรกันเลย ที่ทำไปเพราะต้องการช่วยพี่มายด์ที่มาบอกว่าโดนข่มขืนเท่านั้น หลายๆคนอาจจะคิดว่ามันทำเกินความจำเป็นไปรึเปล่า แว๊บแรกผมก็คิดงั้นนะครับ แต่เชื่อสิครับ เรื่องบุญคุณมันยิ่งใหญ่จริงๆนะครับ ถ้าลืมบุญคุณคนนี่สิ ผมจะไม่เข้าใจเลย ผมพอเข้าใจ แต่สำหรับคนอื่นจะคิดยังไงก็อีกเรื่องเนอะ คนเราก็มีความคิดเห็นที่ต่างกันไป ผมไม่ได้โลกสวยแต่อย่างใด แต่เรื่องพวกนั้นก็สำคัญมากจริงๆนะครับ.....

พี่อ๊อฟ : เรื่องมันก็เป็นอะไรทำนองนั้นอะ ขอโทษจริงๆ ที่ทำเกินความจำเป็นไป แต่อยากให้รู้นะ ว่ากูยอมทิ้งมึง ดีกว่าให้มึงมาทนเห็นกูสนใจมายด์ฝ่ายเดียว กูแค่คิดว่ามันจำเป็นต้องทำ..(ทำหน้าสำนึกผิด แต่ทำไม ผมรู้สึกอบอุ่นแปลกๆแหะ)
ผม : บอกแล้วไง ว่าไม่สำคัญแล้ว และมาเริ่มใหม่กันนะ อย่าทำให้ผมผิดหวังอีกนะ(ชูนิ้วก้อยขึ้นมา)
พี่อ๊อฟ : จากนี้จะไม่มีแล้ว จะไม่ทำให้เสียใจ จะไม่ทำให้ผิดหวัง จะไม่ผิดสัญญา และจะไม่ทำให้น้อยใจจะไม่ทำให้ต้องรออีกแล้ว จะไม่ทำทุกอย่างที่ทำให้รู้สึกแย่ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอโทษจริงๆ(พูดอย่างจริงจังแล้วก็เอานิ้วก้อยมาคล้องกับนิ้วก้อยผมครับ)


ผมก็โผล่เข้ากอดมันเบาๆครับ รู้สึกตื้นตันใจแปลกๆครับ ใครสักคนที่อดทนมากมายเพื่อผม ยอมโดนกระทำต่างๆนาๆเพื่อให้ได้กลับมา และเรื่องพี่มายด์มันคงหนักใจมาก เพราะตอนมันเล่าดูมันจะเครียดๆพอควรเลยละ ผมก็เข้าใจนะครับ มันมีอะไรมันก็อยากจะแบกรับไว้คนเดียว มันไม่ยอมพูด ด้วยเหตุผลหลายๆอย่างผมพอเข้าใจครับ....


ผม : ง่วงยัง(ถามอย่างเป็นห่วงครับ)
พี่อ๊อฟ : ไม่นอน เดี๋ยวมึงไปหนีกูไป(จับมือผมแน่น)
ผม : ไม่ไปไหนแล้ว(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : คืนนี้นอนเฝ้ากูได้มั้ย(ถามอ้อน ผมหลุดยิ้มออกมาเลยครับ)
ผม : ได้ป่าวครับแม่(ถามแม่แทนละกัน)
แม่ : ได้จ้ะ(ยิ้ม)


แล้วพี่อ๊อฟมันก็เฮเลยครับ มันดูสดใสขึ้นมากเลยละ ผมก็ดีใจมากแล้วละครับ ก็คุยอะไรกันไป ผมก็โทรไปบอกไอสิงโตด้วย แต่ไอสิงโตอยากพาผมไปหาอะไรกินก่อนไง แล้วมันก็รีบวางสายด้วยนะ มีอะไรรึเปล่าพูดจาแปลกๆ ผมก็ไม่สนครับ ก็คุยเล่นกับพี่อ๊อฟไป มันไม่ยอมนอนพักเลยจริงๆ........


ผม : นอนพักเถอะนะ ทำดี๊ด๊าแบบนี้มันจะดีหรอ(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
แม่ : นั่นสิ นอนพักบ้างนะ เพิ่งหายไข้ด้วย(พูดอย่างเป็นห่วง)
พี่อ๊อฟ : ไม่เอาแม่! (มันงอแงด้วยรึ)
ผม : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างเซ็งๆ)
พี่อ๊อฟ : อะไรนท มึงไม่อยากอยู่กับกูหรอ(ถามขึ้นมาอย่างไม่พอใจ)
แม่ : อ๊อฟ ให้มันน้อยๆหน่อย น้องเค้าอยากให้เราพักนะ ไม่ใช่มานั่งเล่น ปวดท้องอยู่ไม่ใช่รึไง!(เอาแล้วไงครับ)


และหลังจากนั้นก็เป็นบทสวดที่พี่อ๊อฟต้องรับฟังไปครับ ยาวๆไปเลย ผมก็นั่งยิ้ม สมน้ำหน้ามัน ผมเห็นมันหาวแล้วหาวอีก คงเป็นเพราะฤทธิ์ยา แต่มันไม่ยอมนอนไง คุยเล่นหาเรื่องคุยได้ทุกเรื่องจริงๆอะ ให้ตายสิครับ ก็สมควรโดนแล้วละผมว่านะ มันก็ทำงอแงไปครับ ดูแล้วน่ารักกว่าที่คิด คือมันค่อยจะงอแงเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ดูหนักเลยละ.....


ผม : นอนไปเลย(พูดตัดบทมันขณะที่มันเถียงแม่อยู่ครับ และก็ปรับเตียงมันให้นอนลง)
พี่อ๊อฟ : อย่าไปไหนนะ(ทำหน้าอ้อน)
ผม : ก็จะออกไปหาไรกินด้วยแหละ (มันทำหน้าหงอยเลยครับ) หมายถึงหลังจากที่พี่อ๊อฟนอนแล้วอะนะ(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : ไม่เอา(จับมือผมแน่น เอิ่ม ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นเอามาก)
ผม : ถ้าไม่นอนพักตอนนี้ ผมจะไม่มาเฝ้าพี่อ๊อฟคืนนี้นะ(พูดอย่างจริงจัง มันชะงักไปนิด)


แล้วมันก็ตกลงครับ ผมก็เปิดเพลงในโทรศัพท์ผม เพลงที่มันชอบ เปิดเบาๆให้มันฟังไปครับ ผมก็ลูบมือมันไปด้วย เหมือนเด็กน้อยเลยละครับ ไม่นานมันก็หลับไป อย่างที่บอกเลยครับ มันง่วงมากอยู่แล้วแต่มันไม่ยอมนอนเพราะเห็นผมอยู่ด้วยไง งอแงจริงๆเลยละ พอมันหลับไปผมก็เดินไปคุยกับแม่ครับ คุยกันเบาๆ แม่เค้าก็ดูเป็นห่วงพี่อ๊อฟมากเลยละครับ ยายจันทร์ไม่ว่างมาดูครับ เค้าต้องดูแลสวนด้วย ช่วงนี้ยุ่งๆ ถ้าสะดวกแล้วจะมาเยี่ยม พี่อ๊อฟก็โอเคอยู่แล้วครับ เพราะตอนนี้มีแต่ผมคนเดียวที่ทำให้มันดีขึ้น(อันนี้แม่บอกนะครับ55)……


แกรก! ผมกับแม่หันไปดูครับ ไอสิงโตมาแล้ว ผมก็ยิ้มให้มันนิดหน่อย......


ผม : แม่จะอยู่ถึงเย็นเลยรึเปล่า นทจะไปหาไรกินกับเพื่อน แม่เอาอะไรมั้ยนทจะซื้อมาฝาก(ถามอย่างใจดี)
แม่ : ไม่ต้องหรอกจ้ะ อย่าซื้อมาเด็ดขาดเลยนะ แค่ของที่ป๊าเราขนมาให้ทุกวันก็ไม่มีที่เก็บแล้ว(ผมก็หัวเราะครับ)


คุยกันอีกหน่อยผมก็ขอตัวแม่ไปข้างนอกกับสิงโตครับ แม่เค้าก็เข้าใจแหละ ว่าอยู่เฝ้าตอนหลับคงจะเบื่อ จริงๆไม่หรอกครับ แต่สิงโตมันอยากให้ไปกับมันผมก็ไปเท่านั้นเอง มันดู เงียบๆ นะเนี่ย ตอนนี้เรากำลังขี่รถไปไหนกันก็ไม่รู้ เพราะตั้งแต่ออกโรงบาลมามีผมพูดอยู่คนเดียวเนี่ย!......


ผม : กูทำอะไรผิดป่าววะ(ยื่นหน้าไปถามมัน)
สิงโต : ทำไมคิดงั้นวะ(ถามนิ่งๆ)
ผม : ก็มึงเงียบไปอ่า(พูดเบาๆ)
สิงโต : ป่าว มีเรื่องนิดหน่อย(พูดอย่างเครียดๆ) ไม่ต้องถามอะไรด้วย ถึงแล้วเดี๋ยวเล่าให้ฟัง และตอนนี้.....กูอยากฟังมึงพูดมากกว่า พูดเยอะๆนะ กูชอบ(เอ๊ะ! มัน...ประชดป่าวนิ)
ผม : อะ เอ่อ ไม่ได้แดกดันกูใช่มะ(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : จริงๆนะ ไม่ได้ประชด พูดต่อเลย กูอยากฟัง(พูดอย่างอารมณ์ดี เปลี่ยนอารมณ์เร็วเกิน)


ผมก็ชวนมันพูดไปครับ มันก็เงียบเหมือนเดิม ผมก็เลยเล่านู่นเล่านี่ให้มันฟังไปบ้างครับ มันก็ขำบ้างแหละ จนถึงร้านอาหาร ก็เข้าไปกันครับ วันนี้เรามากินอาหารตามสั่งในตลาดกันครับ แปลกไปนิดไม่คิดว่าคนอย่างเสี่ยสิงโตจะมาที่แบบนี้ด้วย ผมก็ไม่ได้ถามอะไร ก็งงๆกับมันอยู่นะ เราก็เข้าไปนั่งแล้วก็สั่งกันเลยครับ.....


ผม : แปลกจังนะ เสี่ยอย่างมึงมาที่แบบนี้ด้วย(ถามอย่างสนใจ เพราะผมมันกินอะไรก็ได้อยู่แล้ว แต่สิงโตเอะอะเข้าห้างตลอดทุกครั้งไง)
สิงโต : เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ก็เท่านั้น(ไหวไหลอย่างเท่ ผมยิ้มนิดหน่อยครับ)
ผม : แล้วตกลงมีเรื่องอะไร แล้วไปไหนมา(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : ก็เรื่อง จ๋าไง ได้เรื่องละ(ผมชะงักไปนิด)
ผม : เพ้อเจ้อน่า! มึงจะไปใส่ใจอะไรกับเค้า เค้าก็ดูไม่มีอะไรนิ อาจะแปลกๆไปนิดก็เถอะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : ต้องใส่ใจดิ นี่เรื่องมึงนะ และกูเตือนไว้เลย อย่าได้ไปไหนกับมันนะ!(พูดอย่างจริงจัง ผมเริ่มจะแปลกใจแล้วครับ)
ผม : บอกมาเลยว่ามันเป็นยังไง(พูดอย่างจริงจัง ตอนนี้ข้าวมาเสริฟแล้วครับ)
สิงโต : จริงๆตอนแรกไม่มีใครสนใจหรอก เพราะอย่างที่มึงพูดมันเหมือนไม่มีอะไร แต่ไอตี๋ไงละ เมื่อเช้ามันไปกินข้าวกับพี่มัน แล้วมันไปเจอจ๋า แล้วก็ดันไปได้ยินที่จ๋าพูดกับใครสักคนในโทรศัพท์ด้วยนะสิ(ผมก้มองมันอย่างสงสัยแล้วก็ตักข้าวเข้าปากครับ) คือ...(มันตักข้าวเข้าปากบ้างมันคงหิวอะ)
ผม : กินก่อนดีกว่า แล้วเดี๋ยวไปเล่าที่ร้านเฮียนะ(มันก็โอเคครับ)


เราก็กินกันไป กินเสร็จจ่ายตังแล้วก็ไปร้านเฮียกันครับ ไปถึงก็เข้าไปหาเฮียเลยละ ไปบอกว่าคืนนี้ไปเฝ้าพี่อ๊อฟนู่นนี่นั่น เฮียก็เข้าใจครับ ให้นอนได้แค่คืนนี้เพราะพรุ่งนี้หยุดอีกวันก็ต้องไปเรียน ไปนอนที่นั่นไม่ได้มันไม่สะดวกผมก็โอเคครับ ผมกับสิงโตก็ไปนั่งที่โต้ะหลังร้านครับ วันนี้คนค่อนข้างเยอะเหมือนเดิม แต่ต้องตกใจพอเดินไปตรงหลังร้านก็เจอกับ..........


ปอ : ช้าจังวะ กูกินหมดไปหลายอย่างละ(ผมมองงงๆ คือมากันครบแก๊งเลยไง คืออะไรทั้งเพื่อนผมและเพื่อนไอสิงโต)
ผม : มากันทำไมวะ(ถามอย่างงงๆแล้วก็ไปนั่งที่ ที่พวกมันเว้นไว้ให้ ก็คือได้นั่งข้างไอสิงโตมันอยู่ดีไงละ)
สิงโต : กูชวนมาเองแหละ(ยิ้ม)
ผม : อะไรของเสี่ยครับ พาเพื่อนมาเลี้ยงอีกแล้วหรออ(พูดล้อๆมันครับ)
มิน : ของฟรีพวกกูไม่เคยพลาด(แล้วทุกคนก็หัวเราะกันครับ)


เราก็คุยกันเฮฮาไปครับ โดยลืมกันไปเลยเรื่องที่ไอสิงโตจะพูด ผมก็ลืมไปแล้วครับ เรามัวแต่พูดคุยสนุกกันไป ทุกๆคนก็อยากไปเยี่ยมพี่อ๊อฟแต่กลัวจะไปรบกวนอีก รอให้ดีขึ้นอีกหน่อยพวกมันจะไปกันครับ ผมก็ไม่อะไร และทุกคนก็เข้าใจกันดีว่าทุกอย่างมันกำลังดีขึ้น พี่อ๊อฟจะกลับมา อะไรทำนองนั้นครับ......


“ไง” มีคนสะกิดผมจากด้านหลังครับ จ๋า? ทุกคนก็เงียบเสียงลงทันทีเลยครับเมื่อเห็นว่าคนข้างหลังเป็นจ๋า แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่า ไอสิงโตมันจะบอกอะไรเรื่องจ๋านะ.....


ผม : อื้ม(ยิ้มแห้งๆส่งไป ไอสิงโตคว้ามือผมไปจับไว้ครับ)
สิงโต : มีอะไรหรอ(ถามจ๋านิ่งๆ)
จ๋า : แค่มาคุยกับนทน่ะ (ยิ้ม ถ้าผมสังเกตไม่ผิด จ๋าส่งสายตาไม่พอใจไปทางสิงโตนิดหน่อย)
ผม : มีไรหรอ(ถามนิ่งๆ)
จ๋า : ไปนั่งกับเราแปปนึงสิ ได้มั้ย(พูดอย่างใจดี)
ผม : กะ..
สิงโต : ไม่ได้!(พูดขึ้นมาเสียงดัง)
ปอ : วันนี้เรามาคุยธุระกัน ไม่สะดวกนะ(พูดแบบหยั่งเชิงไปทางจ๋า ผมก็เริ่มสงสัยแล้วครับว่ามีอะไรรึเปล่า)
ผม : ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปกับจ๋าแปปเดียวนะ(พูดแล้วยิ้มให้ทุกคน ดูทุกคนจะไม่พอใจมาก) ไม่มีอะไรหรอกนะ(หันไปกระซิปให้สิงโต)


ผมก็ลุกขึ้นครับ สิงโตก็ดูไม่พอใจมาก ผมชักจะอยากรู้มากแล้วสิ มันเกิดอะไรขึ้นนะ ผมก็เดินเข้าไปด้านในกับจ๋าครับ ด้านหน้ามุมร้าน ที่ผมเจอพี่อ๊อฟกับพี่มายด์นั่งกินด้วยกันคราวแล้ว ผมก็ไปนั่งครับ เค้าก็สั่งของมากินอะไรเรียบร้อยแล้ว...


ผม : มีอะไรรึเปล่า(ถามนิ่งๆ)
จ๋า : เปล่า เราแค่...อยากคุยด้วยก็แค่นั้นเอง(ยิ้มหวาน)
ผม : ต้องการอะไร (ถามนิ่งๆ จ๋าชะงักไปนิด) จ๋ารู้ได้ไงว่าเราอยู่ที่นี่ เราบอกไปเมื่อวานแล้วไม่ใช่หรอ ว่าเราไปเยี่ยมพี่ (ถามอย่างสงสัย)
จ๋า : เรามาที่นี่ทุกวันเลยนะนท แล้วที่เรารู้ก็เพราะเห็นนทเดินเข้ามา ก็เลย...เข้าไปทักทายน่ะ (ยิ้ม)
ผม : อ่อ (พยักหน้ารับรู้ครับ)
จ๋า : แล้วพี่เป็นไงบ้าง(ถามอย่างสงสัย)
ผม : ก็ดีขึ้นแล้ว(ยิ้ม)
จ๋า : ขอโทษนะที่ทำให้อึดอัด แต่...เราอยากรู้จักกับนทจริงๆนะ(ทำหน้าเศร้าๆ)
ผม : ไม่เลย เราแค่แปลกใจไปนิดนึงเท่านั้นเอง(ยิ้ม ผมว่ามันแปลกจริงๆนะ)
จ๋า : นทไม่รับสายเรา และไม่ตอบข้อความเหมือนเดิม(พูดอย่างนอยๆ)
ผม : เราเพิ่งคุยไปกันเมื่อวานนะ(พูดแล้วยิ้ม)
จ๋า : อะ อืม(ยิ้ม)
ผม : มีอะไรอีกมั้ย(ถามอย่างไม่ใส่ใจ)
จ๋า : แล้วเรื่องไปดูหนังกับเราละ(ถามอย่างตื่นเต้น)
ผม : เดี๋ยวเราบอกอีกทีได้ป่าว เราไม่แน่ใจเลยละ นัดกับเพื่อนๆไว้หลายที่ และเดี๋ยวก็ต้องกลับไปเฝ้าพี่อีก(ยิ้ม)
จ๋า : งั้นเราขอไปเที่ยวกับเพื่อนๆนทด้วยได้มั้ย(ถามอย่างรนๆ ผมก็มองอย่างสงสัย)
ผม : จะดีหรอ ผู้หญิงคนเดียว ไปกับผู้ชายเป็นสิบคนอะ(ถามนิ่งๆ)
จ๋า : ไม่ดีหรอก แต่เราอยากไปกับนทไง(ยิ้ม)
ผม : วันนี้จ๋าดูแปลกๆนะ เมื่อวานเราก็ว่าแปลกๆแล้ว วันนี้แปลกๆกว่าอีก(พูดขึ้นมาอย่างไม่ใส่ใจ)
จ๋า : เราก็เป็นเรา เดี๋ยวนทก็รู้จักเรามากขึ้น(ยิ้ม)
ผม : รู้จักมากขึ้นหรอ อืมๆ(พยักหน้ารับรู้)


แล้วเราก็คุยกันไปครับ เค้าก็เหมือนจะพูดเรื่องธรรมดาแหละ ถามนั่นถามนี่ เล่านู่นเล่านี่ให้ผมฟัง แต่ผมว่ามันแปลกมากๆเลยละ เค้าดูรู้ว่าผมอยู่ที่ไหนทำอะไร อันนี้ผมจับจากที่เค้าพูดๆมานะครับ ทั้งๆที่บางอย่างผมยังไม่เคยบอกเค้าแท้ๆ แต่เค้ากลับรู้ เช่น ผมเป็นแฟนกับพี่อ๊อฟ เรื่องนี้ผมไม่ได้บอก แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเค้ารู้ได้ยังไง และเรื่องที่ผมทะเลาะกันใหญ่โตกับพี่อ๊อฟ ที่มีเรื่องกันคราวก่อนกับพี่มายด์อะครับ อยู่ๆจ๋าเค้าก็พูดออกมา แต่พูดแบบไม่ตรงประเด็นเท่าไหร่อะครับ แต่ก็รู้เลยว่าเค้าพูดเรื่องนี้ชัวร์ และอีกมากมายที่เค้าพูดเพื่อที่จะสื่อออกมาว่าเค้ารู้เรื่องผมมากมาย แต่ตอนเค้าพูดเค้าก็ดูไม่รู้สึกอะไร ไม่รู้สึกว่าเรื่องที่พูดมันแปลก เค้าดูปกติเฉยๆกับเรื่องที่พูดน่ะครับ......


ผม : ดูแล้ว......จ๋านี่จะรู้เรื่องเราเยอะเนอะ(พูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่ามันมากไปแล้วครับ)
จ๋า : ไม่เชิงหรอก เราก็ติดตามและรู้เรื่องคนที่เราชอบไม่แปลกหรอก(ยิ้มเขินๆ)
ผม : เราเป็นเกย์ เราไม่ใช่ผู้ชายนะ ถึงจะพูดว่าชอบเรา แต่มันก็ดูเป็นเรื่องตลกนะ(พูดนิ่งๆ)
จ๋า : ไม่ตลกหรอก ไม่ใช่มีแค่เราที่ชอบนทนิ ผู้หญิงที่โรงเรียนนทก็จีบนทกันออกเยอะนิ (ผมชะงักไปนิด นี่เค้าจะรู้มากไปแล้ว)
ผม : นี่ เป็นใครกันแน่เนี่ย!(ถามขึ้นอย่างรู้สึกระแวง เพราะเริ่มน่ากลัวละ)
จ๋า : ก็บอกแล้วไง เราชอบนท ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ(ยิ้ม)
ผม : ผม อื้มก็ดีละ(ยิ้ม)
จ๋า : เราไม่เห็นสนใจเลย นทจะผู้ชายหรือเกย์ หรืออะไร เราสนใจแค่....เราชอบ แค่นั้น(ผมอึ้งไปนิด หน้าตาและน้ำเสียงเมื่อกี้มัน..ดูร้าย ร้ายกาจมาก ผมว่าต้องมีเรื่องอะไรไม่ดีชัวร์)
ผม : แต่เรามีแฟนแล้ว อย่างที่จ๋ารู้(ไหวไหลอย่างไม่สน)
จ๋า : เราสนใจนท เราไม่ได้สนใจแฟนนท ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว(ยิ้มหวาน เป็นยิ้มที่ดูน่ากลัว ผมไม่เคยเจอใครที่ซ่อนความรู้สึกนึกคิดเก่งขนาดนี้ ผมเดาไม่ออกเลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่...)
ผม : อืม(ยิ้ม)
จ๋า : ไปเดทกัน (ผมมองอย่างสงสัย) เราอยากรู้ ว่าเราจะ...ทำให้นทหวั่นไหวได้มั้ย(เฮ้อ! น้ำเน่ากันที่สุดครับ ตอนนี้จ๋าเอื้อมมือมาจับมือผมที่วางไว้บนโต้ะครับ)
ผม : เหลวไหลน่า (พูดแล้วดึงมือกลับมาครับ)
จ๋า : กลัวใช่มั้ยละ(ยิ้ม)
ผม : ใช่กลัว(พยักหน้ายอมรับ)
จ๋า : งั้น ถ้านี่ละ(เลื่อนไอแพดของเค้าให้มาอยู่ตรงหน้าผม)


ผมก้มดูแล้วก็มองหน้าจ๋านิดหน่อย นี่มันเป็นหนังสือนิยายที่ผมอยากได้ เป็นเซ็ท ราคาค่อนข้างสูง ตอนนี้ผมเก็บเงินซื้ออยู่ ผมไม่เคยบอกใครเรื่องนี้ ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วครับ จ๋าเป็นใคร แล้วต้องการอะไร น่ากลัวจริงๆครับ เค้าดูรู้ทุกเรื่องของผมทุกเรื่องเลยจริงๆครับ........


ผม : ทำไม จะซื้อให้เราหรอ(ถามนิ่งๆ)
จ๋า : ถ้านทอยากจะได้มันอะนะ แต่ต้องไปเดทกันก่อน(ผมมองอย่างสงสัย)
ผม : คิดว่าเราเห็นแก่ของพวกนี้งั้นสิ(จ๋าพยักหน้า) หึ! รู้ดีจริงๆ โอเค(ผมพยักหน้า) เดทกัน วันไหน(ถามอย่างสงสัย)
จ๋า : วันพุธ วันที่นทเลิกเรียนเร็วที่สุด(ผมอึ้งหนักเลยครับ นี่มันละเอียดสุดๆเลยนะเนี่ย!)
ผม : โอเค วันพุธ บ่ายสอง เจอกันที่ห้าง...ละกัน อย่าเลทนะ เพราะเราเลทกว่า(ยิ้มกวนๆ จ๋าก็หลุดขำออกมาครับ)


แล้วผมก็ลุกขึ้นแล้วก็เดินกลับไปครับ อาการที่ผมบอกอย่างอึ้งอะไรพวกนี้ผมไม่แสดงออกมานะครับ ผมรู้ว่าตอนนี้ตัวเองตกเป็นเหยื่อ แต่ผมก็ไม่แสดงออกมาว่าตัวเองตื่นกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้า ผมเก็บอาการไว้ได้ดีอยู่แล้ว ระหว่างเดินกลับไปหลังร้าน ผมก็คิดมากมายเหลือเกินครับ.......

ผม : พวกมึง ใครรู้จ๋าบ้างวะ(ถามขึ้นมาอย่างสงสัย ตอนนี้ผมนั่งกับเพื่อนๆครับ)
สิงโต : ตอนแรกมาว่าจะบอกอยู่ละ แต่ดันลืม(พูดอย่างเซ็งๆ)
ผม : เป็นคนที่ร้ายกาจสุดๆเลยมึง(พูดนิ่งๆ)
ตี๋ : ไม่รู้ว่าร้ายมั้ย เพราะเท่าที่รู้มาก็ไม่ชัดเจนเท่าไหร่วะ(พูดอย่างจริงจัง)
ผม : ไหน ลองบอกมาดิ ว่าเค้าเป็นคนยังไง แล้วที่เข้าหากูต้องการอะไร มึงพอรู้มะ(ถามอย่างสนใจ ตอนนี้ทุกคนก็ดูจริงจังนะ เพราะเหมือนเป็นเรื่องที่น่ากลัว555)


แล้วก็เริ่มพูดให้ผมฟังครับ เหมือนพวกไอโค้กจะรู้ดีเลยละ เพราะมันก็ช่วยกันพูดอะครับ เพื่อนๆผมและผมก็นั่งฟังอย่างตั้งใจ พวกมันก็เริ่มจากแนะนำจ๋าให้ผมรู้จักครับ จ๋าเป็นคนเข้าหาคนง่ายมากกก แต่จะเลือกเข้าหาและไม่มีใครเข้าหาจ๋าได้ถ้าเค้าไม่ต้องการ(แปลกๆมั้ย) ฐานะทางบ้านถือว่ารวยมาก มีพี่2คนเป็นผู้ชายและผู้หญิง ส่วนรายละเอียดไม่แน่นอน เค้าอยู่โรงเรียน...ไม่ใกล้ไม่ไกลจากโรงเรียนผมเลยละ และชอบถ่ายรูปเป็นชีวิตจิตใจ แล้วก็อะไรทั่วไปอะนะครับ เหมือนพวกไอโค้กมันไปสืบเสาะหามา เพราะจ๋ามีคนชอบเยอะอะไรทำนองนั้นอะครับ จนมาเข้าเรื่องที่เมื่อเช้าไอตี๋ ไปกินข้าวกับพี่มัน และเจอจ๋า แต่จ๋าคงจำตี๋ไม่ได้ เพราะตอนมาก็สนใจแต่ผม อะไรทำนองนั้น ตอนแรกตี๋ก็ไม่สนใจอะไร เพราะเห็นว่าจ๋าคงไม่มีอะไร จนไอตี๋มันไปเข้าห้องน้ำนั่นแหละครับ มันได้ยินจ๋าคุยโทรศัพท์(มันบังเอิญหลายๆอย่างอะครับ) มันได้ยินชัดเจนเพราะห้องน้ำชายหญิงติดกันมาก......


“เรื่องนทไม่ต้องห่วงจ๋าทำได้อยู่แล้ว” มันเลียนเสียงเหมือนจ๋าไง
“จ๋าชอบเค้าและจ๋าจะไม่มีทางทำร้ายเค้า โอเคป่ะ”
“อ้อ แล้วพี่ห้ามมายุ่งนะ จ๋าทำได้อยู่แล้ว”


เค้าพูดแปลกๆนะ ผมก็ไม่ชัวร์ โอเคตอนนี้เหมือนจะไม่มีอะไรใช่มั้ยครับ พอหลังจากมันได้ยินในห้องน้ำแล้วมันก็ออกไปนั่งกินข้าวต่อ จนเห็นจ๋ามากับไอพี่เฟิสยังไงละ ผมอึ้งไปนิด ตอนแรกตี๋มันไม่รู้จักครับ แต่ที่เมื่อเช้าที่ไอสิงโตออกไปธุระคือไปหาไอตี๋ที่ร้านอาหารนั่น ก็เลยรู้ว่าเป็นไอพี่เฟิสท่าทางสนิทสนมกันแปลกๆ ไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไรกันรึเปล่า อะไรอีกละ เรื่องมันเริ่มไปกันใหญ่แล้วครับ คือมันวกไปวนมาจนผมงงไปหมดคืออะไร......


ผม : อะไรวะ ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่มันแปลกๆไปหมด(ยิ้มแห้งๆ)
สิงโต : นั่นแหละ มันแปลก ถึงเท่าทีรู้มามันยังไม่ชัดเจนกูว่าไม่ต้องไปยุ่งกับมันแล้ว อย่าไปยุ่งกับมันเลยนท(เตือนอย่างเป็นห่วง)


ผม : อืมๆ ช่างมันเถอะ ไม่ต้องคิดเยอะหรอก และไม่ต้องไปตามสืบอะไรละ กูว่าควรห่างจริงๆ ตัวอันตรายแบบนั้นอะ(พูดอย่างกังวล) เออ แล้วพวกมึงรู้ป่ะ แปลกที่สุดคืออะไร (ทุกคนก็ทำหน้าอยากรู้) เค้ารู้เรื่องกูทุกเรื่องเลยมึง ทั้งเรื่องที่กูไม่เคยบอกเค้า และเรื่องที่เค้าไม่ควรรู้(แล้วผมก็เล่าให้พวกมันฟังไปครับ ว่าจ๋าเค้าพูดอะไรบ้าง ทุกคนก็ดูอึ้งๆ เพราะบางอย่างเรื่องของผมพวกนี้ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแต่จ๋ากลับรู้) เป็นแบบนี้แหละมึง(ทำหน้าเครียดๆ)


สิงโต : งั้นก็รู้ตัวเลยมึงอะ อย่าไปไหนมาไหนกับมัน ห่างสะ แล้วก็เลิกยุ่งไปเลย(พูดเสียงดุ)
ผม : โอเคๆ รู้แล้ว(พูดอย่างยอมๆ)


แล้วพวกมันก็พูดถึงเรื่องผมไปครับ จริงๆถามว่าไอพี่เฟิสคิดว่ามันเกี่ยวมั้ย ผมว่าไม่ เพราะถ้าเกี่ยวพี่เฟิสมันคงไม่ให้คนอื่นมาจัดการผมหรอก มันคงทำผมเองแล้ว แต่นี่มันแปลกตรงที่ไอตี๋บอกว่าได้ยินมันคุยในห้องน้ำไง มันพูดกับใครเรื่องผม แล้วพูดถึงอะไรกันอยู่ ผมงงไปหมดแล้วครับ ผมก็คิดไปทั่ว จนปลงอะ เป็นอะไรที่ต้องออกไปหาคำตอบ คิดเองก็ไม่รู้อะไร แต่ผมจะไม่ปล่อยให้มันคาใจหรอก เพราะเรื่องที่ผมนัดกับจ๋าวันพุธไม่ได้บอกใคร ผมจะไป อยากรู้เหมือนกันว่าจะเจออะไร แต่แน่นอนผมไม่สนหรอก ดีกว่าปล่อยให้มันเป็นเรื่องใหญ่ และไม่อยากให้เพื่อนๆมาเอี่ยวด้วย เดี๋ยวซวยกันหมด.....


แล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันไปครับ ในใจผมตอนนี้ก็กำลังคิดอยู่บ้าง แต่ไม่มากเท่าไหร่หรอกครับ จนได้เวลาที่ผมต้องไปโรงบาล ไอคุณชายมันโทรมาหาผมทุก5นาทีเลยครับ ผมเลยไปบอกเฮีย เฮียก็โอเคครับ เฮียบอกจะไปเยี่ยมด้วยเย็นๆ ผมก็เลยฝากเฮียเอาเสื้อผ้าผมที่คอนโดมาให้สักชุดก็ยังดีเฮียก็โอเคครับ แล้วเพื่อนๆก็แยกย้ายกันกลับครับ ไอสิงโตก็ไปส่งผมโรงบาล และขึ้นไปเยี่ยมพี่อ๊อฟกับผมด้วยครับ ก็ขึ้นไปครับ ระหว่างทางก็พูดกันมากมาย พอถึงห้องก็เข้าไปกันครับ ตอนนี้มากันเยอะเลย พ่อแม่พี่อิฐ ป๊าแม่พี่โน้ต แล้วก็ผมอึ้งไปนิดครับ.........


ผม : มาทำไม!(ถามอย่างตกใจครับ ก็จ๋ายังไงละ มาได้ยังไงละนิ)
พี่โน้ต : เพื่อนเราไม่ใช่หรอ (ผมอึ้งเลยครับ)
สิงโต : กูว่าละ แม่งไม่ธรรมดาจริงๆ(หันมากระซิปบอกผม)
ผม : พี่อ๊อฟ(ผมเดินตรงไปที่เตียงเลยครับ มันก็นอนยิ้มอยู่)
พี่อ๊อฟ : ไปไหนมา กูรอตั้งนาน (จับมือผม ผมมองไปทางจ๋านิ่งๆ จ๋าก็ยิ้มให้ผม ถ้าคิดจะทำร้ายคนที่ผมรัก ผมไม่เอาไว้แน่นอนผมบอกเลย)
ผม : ไปหาไรกินมา พี่อ๊อฟเป็นไงบ้าง(ถามอย่างเป็นห่วง)
พี่อ๊อฟ : ดีขึ้นแล้วละ(ยิ้ม)
สิงโต : ไง (ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : ใครเชิญมึงมาเนี่ย(พูดกวนๆครับ ผมก็ปล่อยให้มันด่ากันไปมานั่นแหละ พี่อ๊อฟจะได้ไม่เหงา ผมก็เดินไปหาจ๋าครับ)
ผม : มาที่นี่ทำไมจ๋า(ถามนิ่งๆ)
จ๋า : ก็มาเยี่ยม....พี่อ๊อฟไง เยี่ยมแฟนของนทนะ(ยิ้มหวาน)
ผม : เราไม่รู้นะว่าจ๋าจะทำอะไร แต่ขอเตือนไว้ก่อนว่าอย่าทำร้ายหรือทำอะไรคนที่เรารัก เราไม่ยอมแน่(พูดนิ่งๆ)
จ๋า : คิดไปไหนนท เราแค่มาเยี่ยมพี่อ๊อฟนะ เยี่ยมคนที่นทรักไง ทำไมเราต้องทำร้ายเค้าละ(พูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ)
ผม : เปล่า เราแค่...อาจจะคิดมากไป แล้วรู้ได้ไงว่าพี่อ๊อฟอยู่ที่นี่(จ๋าชะงักไปเลยครับ ผมว่ามันดูหนักขึ้นนะ เมื่อวานยังเหมือนไม่มีอะไร แต่วันนี้เค้าดูรุกแรงมาก)
จ๋า : อย่าสนใจเลย เรามาดีจริงๆนะ และจริงกว่านั้น เรา...ชอบนท(พูดอย่างจริงจัง ทำผมชะงักไปนิด)
ผม : ชะ ช่างมันเถอะ!(พูดอย่างหัวเสียแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปครับ)


ผมระแวงมากจริงๆนะครับ เค้าต้องการอะไรกันแน่! มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องตามมา ทำไมรู้ทุกอย่าง ผมคิดมากจนเริ่มปวดหัวเลยละ ผมก็ล้างหน้าไปครับ แล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ ทุกคนก็นั่งคุยกันครับ ป๊ากับพ่อพี่อ๊อฟดูจะถูกคอกันมากเลยละ พี่อิฐกับพี่โน้ตก็คุยกันครับ แม่แม่ก็คุยกันแต่ จ๋าไปร่วมคุยกับสิงโตและพี่อ๊อฟไง ผมก็ไม่อะไรครับ เดินไปยืนข้างๆไปสิงโต ไม่ใกล้จ๋าแน่นอน..........


ผม : จ๋า ยังไม่กลับหรอ(ถามอย่างใจดี)
จ๋า : อื้ม ใกล้วแล้วละ รอพี่มารับน่ะ(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : ขอบคุณนะที่มาเยี่ยม(หันไปยิ้มให้จ๋า)
จ๋า : ไม่เป็นไรค่ะ(ยิ้ม)
ผม : อะ แฮ่ม!(มองค้อนพี่อ๊อฟเลยครับ)
สิงโต : เอ่อ อ๊อฟมึงไม่เมื่อยหรอวะนอนอย่างเดียวอะ(ถามขึ้นมา มันคงไม่อยากให้สถานะการณ์มันแย่)
พี่อ๊อฟ : นิดหน่อยวะ (ขยับตัว)
ผม : อยากนั่งมั้ย(พี่อ๊อฟก็พยักหน้า)


ผมก็ไปกดปรับระดับอะไรให้มันครับ มันก็เบ้หน้านิดหน่อย ท้องมันคงจะยังตึงๆเจ็บๆอยู่แหละ.....


จ๋า : นทนี่ดูแลดีจัง(ยิ้ม)
ผม : ก็นิดหน่อยอะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)


แล้วหลังจากนั้นจ๋า ก็เริ่มเข้ามาใกล้ผมครับ ทำให้ผมเลิ่กลักไปนิด เพราะตกใจ ผมโดนลวนลามรึเปล่า เรียกแบบนี้ได้มั้ยไม่รู้ เพราะเค้าสัมผัสผมทุกเมื่อ เมื่อมีโอกาส จับก้น จับต้นขา จับมือ ทุกอย่างเลยครับ และเค้าก็มีอาการเขินอาย ต่างจากผมที่มีอาการไม่พอใจเล็กน้อย แสดงออกมาไม่ได้มากนักเพราะคนอยู่เยอะ สิงโตมันก็คงสังเกตแหละครับ มันก็ช่วยกันบ้างแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลเท่าไหร่ ผมก็เริ่มจะปลงแล้วครับ........


จ๋า : งั้นเรากลับแล้วนะ พี่ไลน์มาบอกแล้ว(พูดขึ้นเมื่อก้มดูโทรศัพท์)
ผม : อืม กลับดีๆละ(พูดนิ่งๆ)
จ๋า : ไปส่งเราหน่อยสิ(ยิ้ม)
ผม : อะ เอ่อ(คืออะไรนักหนา)
สิงโต : เดี๋ยวเราไปส่งเอง(สิงโตพูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่าผมเริ่มจะตัน)
จ๋า : เราเป็นเพื่อนนท ไม่ได้เป็นเพื่อนนาย ให้นทไปส่งเรานะ(พูดแล้วยิ้ม ร้ายกาจชะมัด)
ผม : โอเคๆ เราจะไปส่ง(พูดจบก็เดินไปเปิดประตูครับ)


จ๋าก็ลาคนด้านในแล้วก็เดินออกมา ผมก็เดินไปส่งเค้าที่ลิฟท์นั่นแหละ.....


จ๋า : ไปส่งเราข้างล่างนะ เราไม่ชอบอยู่ในลิฟท์คนเดียว(พูดแล้วทำหน้ากลัวจริงๆ)


ผมก็เลยยอมๆไปครับ เดี๋ยวก็จะหาว่าเป็นคนใจร้ายไม่ให้เกียรติเพศแม่อีก นี่ผมยอมเพราะเค้ายังคงทำดี ยังดูไม่มีพิษภัยอะไรนะ แต่ถ้ามาตลบหลังผมเมื่อไหร่ ผมจะเอาคืนทุกอย่างเลยคอยดู อยู่ในลิฟท์ก็พูดคุยกัน ผมก็พูดตอบโต้ไปบ้างไม่มากนักอะครับ พอถึงก็เดินออกไปส่งหน้าประตู........


ผม : พี่อยู่ไหนละ(มองอย่างสงสัย)
จ๋า : ใกล้ถึงแล้ว(ก้มดูไลน์) รำคานเราหรอนท(พูดเบาๆ)
ผม : นิดหน่อยนะ แต่ไม่ได้เกลียดนะ เราแค่รำคานที่จ๋าดูเหมือนมีความลับอะไรเหมือนมีอะไร แต่ไม่ยอมบอกเราอะ เป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ(พูดขึ้นมาอย่างหมดความอดทน)
จ๋า : อ้อ! ถ้าเรื่องนั้น เราจะบอกวันที่เราไปเดทกันนะ (ยิ้มบาน)
ผม : ให้แน่เถอะน่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
จ๋า : แน่สิ(จับมือผม ผมก็มองมือครับ แต่ก็ไม่ปล่อย)
ผม : เฮ้อ! โอเค พี่จะถึงยัง(ถามนิ่งๆ ยิ้มอ่อนๆส่งให้จ๋า)
จ๋า : อีกแปปสิ(พูดแล้วหันไปมองทางถนน แล้วก็ปล่อยมือผมออก)


แล้วเราก็พูดคุยกันไปครับ ไม่นานพี่จ๋าก็มา เค้าเปิดประตูลงมารับจ๋าเลยครับ เป็นผู้ชาย หน้าตาดีเลยละ น่าจะทานแล้ว แต่หน้าตาคุ้นๆ แต่ผมไม่รู้จักแน่นอน แต่ถ้าเคยเห็นอาจจะใช่ ผมก็หวัดดีทักทายอะไรเค้าไปครับ เค้าก็ยิ้มหวานให้ผมเลยครับ ไม่นานก็พากันกลับไป ผมก็เดินขึ้นลิฟท์ไปครับ รู้สึกโล่งนิดหน่อยที่จ๋าบอกว่าจะบอกสิ่งที่ผมอยากรู้....


พอถึงห้องพักก็นั่งคุยกับพี่อ๊อฟและสิงโตไปครับ แลดูเหมือนสองคนนี้จะสนิทกันขึ้นมาก พี่อ๊อฟมันคงฝากไอสิงโตดูแลผมอะไรทำนองนั้นนะ จากเท่าที่ได้ยินมันคุยกัน มันก็ยังคงกวนกันตลอดอะ ดูๆแล้วก็น่ารักดีครับ.......


พี่อ๊อฟ : ไอสิงโต กูอยากกินพิซซ่าวะ เลี้ยงหน่อยดิ(หันไปกระซิปบอกสิงโตครับ ผมหรี่ตามองมันเลย คือหมอเค้าไม่ได้ห้าม แต่มันเป็นของหนักท้องไง เดี๋ยวปวดท้องแล้วจะยุ่งนา)
ผม : ไม่ยักรู้ว่าเป็นเด็กงี่เง่าแทนผมไปแล้ว(พูดขึ้นมานิ่งๆ)
สิงโต : เอาน่า นานๆครั้งนท ไออ๊อฟมันให้กูเลี้ยง(แล้วมันก็เฮฮากันไปสองคนมันนั่นแหละครับ)


ผมก็ปลงไปครับ รอผู้ใหญ่กลับกันก่อนแล้วกันครับ ตามใจมันบ้าง มันคงอยากกินของพวกนี้บ้าง เพราะในทีวีโฆษณาบ่อยมาก ถ้าเป็นผมคงอยากกินไม่ต่างอะแหละ555 ไม่นานเฮียบูมก็มาครับ พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าของผม เค้าก็มาเยี่ยมเยียนทักทายพี่อ๊อฟแหละครับ จนเวลาผ่านไปก็ทุ่มนึงแล้ว ผู้ใหญ่ก็ทยอยกลับไปครับ โดยเตือนผมอย่าดื้อนู่นนี่นั่นตามปกติครับ ไม่นานเค้าก็ไปกัน เรื่องภายในบริษัทตอนนี้ผมยังไม่อยากพูดถึงและยังไม่รู้อะไรด้วย เอาไว้ก่อนรอพี่อ๊อฟหายก่อนครับ ส่วนป๊ากับพี่โน้ตผมไม่ได้โกรธอะไรหรอกครับ ติดจะไม่พอใจนิดหน่อยที่ดูจะรุนแรงไป แต่ก็ไม่เป็นไรพี่อ๊อฟขอไว้ว่าอย่าโกรธนะครับ ก็ไม่อะไรครับ....


พอผู้ใหญ่ไป ไอสิงโตก็โทรสั่งเลยครับ ชุดใหญ่ จริงๆผมเองก็อยากกินงะ555 ก็นั่งคุยกันไปเล่นกันไปครับ พี่อ๊อฟดูดีขึ้นมากเลยละ ผมก็ดีใจครับ ไม่นานพิซซ่าก็มาส่ง มาส่งถึงห้องเลยละ ไม่รู้พยาบาลปล่อยขึ้นมาได้ไง แต่ก็เอาเถอะครับ สะดวกดี ไอสิงโตก็จ่ายไป ผมก็จะช่วยออกมันไม่เอาไง ไอนี่มันก็ตลอดอะ ก็แกะกินกันไปครับ ส่วนมากต้องให้พี่อ๊อฟใช้จานช้อนซ้อม เพราะพี่อ๊อฟเปื้อนเยอะไม่ดีมันลุกไปอาบน้ำไปได้ ลำบากนะครับ ผมก็หั่นๆให้มันเป็นชิ้นๆนั่นแหละ แล้วก็กินกันไป.....


พี่อ๊อฟ : จริงๆกูใช้มือก็ได้นะ ยังไงก็ต้องลุกไปเข้าห้องน้ำเองอยู่แล้ว(พูดอย่างไม่จริงจัง)
ผม : เคลื่อนไหวให้น้อยที่สุดไง เดี๋ยวก็ช้ำไม่หายสักทีอ่ะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : กินๆเถอะนะ เดี๋ยวเย็นแล้วไม่อร่อยนะ(ยิ้ม)


แล้วก็กินกันไปครับ พอเสร็จผมกับสิงโตก็ช่วยกันเก็บแล้วก็มานั่งคุยกันครับ...


ผม : แล้วนี่คือจะต้องอาบน้ำหรือเช็ดตัวนะ(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : มันยังเจ็บอยู่ ขืนอาบน้ำชาตินี้คงไม่หายอะ(พูดขึ้นมาแล้วมองผมเหมือนคนโง่)
ผม : จะมีคนมาเช็ดให้หรือยังไง(ถามพี่อ๊อฟอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวเค้ามาเช็ดให้อะ(ยิ้ม)
ผม : เช็ดนี่ถอดหมดปะ(ถามอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : ตอนแรกเค้าจะถอดหมด แต่กูไม่ยอม กูปิดมังกรไว้ กูอาย(ผมถึงกับหลุดขำครับ มังกร55 ช่างสรรหามาเรียก)
สิงโต : 555 มังกรน้อยของมึงอะนะ555(ดูท่ามันจะสะใจมาก)


แล้วก็เริ่มสงครามเถียงกันไปครับ จะถอดโชว์กันแล้วผมก็เลยห้ามไว้ครับ ไอสิงโตก็ไม่ยอมกลับสักที นี่ก็มืดแล้วไง แต่ไม่เป็นไรครับ มีมันอยู่พี่อ๊อฟดูจะปกติมากขึ้นอะ ก็ดีครับ ไม่นานพยาบาลก็มาเช็ดตัวครับ ไอสิงโตก็เข้าไปแหย่พี่อ๊อฟอีกไง ไอนี่นิ ผมก็นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟาครับ จนพยาบาลเช็ดตัวให้มันเสร็จผมก็เอาโทรศัพท์เข้ากระเป๋าแล้วก็ลุกไปดูมันครับ...


พี่อ๊อฟ : เล่นเหี้ยไรของมึงเนี่ย(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
สิงโต : 555 มันอายหนอนน้อยมันวะ มันไม่ยอมให้เค้าเช็ดให้5555 หนอนมึงเน่าแล้วมั้ง555(พูดแซวอย่างตลก ผมก็เอะใจขึ้นมา แล้วมันล้างบ้างมั้ยนั่น)
ผม : เออ แล้วได้ทำความสะอาดบ้างมั้ยเนี่ย ไม่ใช่มัน...เอ่อ...มันจะสกปรกนะ(พูดอย่างอายๆ)
พี่อ๊อฟ : ล้างทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำแหละน่า (ยิ้มเขินๆ)


แล้วไอสิงโตก็แซวครับ จนไม่นานผมก็ไล่มันกลับไป เพราะมันจะดึกเกินไป ขับรถดึกๆมันอันตราย ตอนแรกไม่ยอมครับ กวนตีน จะนอนเฝ้าด้วยไง พี่อ๊อฟไล่ให้มันไปนอนในห้องน้ำมันเลยรีบกลับไปครับ ผมไปส่งมันแค่ขึ้นลิฟท์เท่านั้น มันก็โอเคร่ำราอย่างกับไปตายเหมือนทุกครั้งครับ พอมันไป ผมก็กลับเข้าไปในห้อง พี่อ๊อฟมันก็นอนรออยู่ ผมก็เดินไปนั่งลงข้างๆมันครับ........


ผม : เป็นไง ง่วงยัง(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : นอนทั้งวันแล้วน้ะ เบื่อแล้วด้วย(ทำหน้าเซ็งๆ)
ผม : เอาน่า จะได้หายไวๆไง(ยิ้มแล้วจับมือมัน)
พี่อ๊อฟ : กูไม่ได้เป็นหวัดนะ กูแค่เจ็บตามร่างกาย(เอิ่ม)
ผม : เอาเป็นว่ายังไม่ง่วงก็ดูทีวีไปซะนะ ผมจะอาบน้ำ(พูดแล้วก็ลุกขึ้น)


แล้วผมก็หยิบของเข้าไปอาบน้ำครับ พอเสร็จก็ออกมา พี่อ๊อฟก็นอนดูทีวีอยู่ ผมก็ไปนั่งลงข้างมันเหมือนเดิม....


พี่อ๊อฟ : เบื่อวะ อยากทำอย่างอื่นบ้าง(ทำหน้าเซ็ง)
ผม : วาดรูปมั้ยละ(พี่อิฐเอาอุปกรณ์วาดรูปอะไรของมันเอามาไว้ให้ไง)
พี่อ๊อฟ : ไม่เอา(ทำหน้าเซ็ง)
ผม : เล่นเกมส์มะ (มันก็ส่ายหน้า)
พี่อ๊อฟ : มานอนกับกูสิ (แล้วมันก็ขยับที่ให้ผมครับ)
ผม : ไม่เอา เดี๋ยวโดนพยาบาลด่า(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
พี่อ๊อฟ : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างเซ็งๆ) มึงนี่นะ(จับมือข้างซ้ายผมพลักไปมาครับ) ทำไมตอนนั้นต้องมารับมีดแทดกูด้วยวะ(ถามอย่างหงอยๆ)
ผม : ก็....รักไง(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : อย่าทำอะไรเพื่อกูให้มากมายเลยนะนท กูจะยิ่งรู้สึกแย่วะ(พูดเสียงเศร้าๆ)
ผม : ก็ดีนิ ที่รู้สึกแย่อะ ถือว่าแลกเปลี่ยนไง ผมเจ็บตัว พี่รู้สึกแย่ แฟร์ๆ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
พี่อ๊อฟ : อืม แล้วจ๋าเพื่อนใหม่หรอ หรือว่าไงอะ(ถามอย่างสงสัย)
ผม : เพื่อนที่ไปเข้าค่ายน่ะ เพิ่งมาได้เจอกันอีกทีเมื่อวันก่อนนี่เอง เค้าดู....
พี่อ๊อฟ : สนิทเร็วงั้นหรอ (ผมก็พยักหน้า) นั่นสิ ตอนแรกเข้ามากูกับแม่งงเลย จนจ๋ามันก็พูดนู่นพูดนี่ เหมือนกับรู้จักมึงดีมากอะ(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
ผม : อืม จ๋าก็เป็นแบบนั้นแหละ(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : หรอ (ลูบมือผมไม่หยุดเลย)
ผม : รีบหาย ผมจะพาไปทำอะไรสนุกๆ (ยิ้ม พี่อ๊อฟมองอย่างสงสัย) เอาน่าสนุกแน่นอน (ยิ้มร้ายๆ)
พี่อ๊อฟ : ถ้าคิดจะเอาคืนลุงเค้าอย่าหวัง เพราะกูไม่ทำหรอก (ยิ้ม)
ผม : พระเอกเหลือเกินนะ(มองอย่างหมั่นไส้)


พี่อ๊อฟ : เออ อีกอย่างกูบอกเรื่องที่มึงโดนฟังเพราะช่วยกูให้ป๊ามึงฟังไปแล้วนะ(ผมเบิกตากว้างเลยครับ) มึงควรจะบอกนะนท กูรู้ว่ามึงไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่ เพราะตอนนั้นมันก็หนักมากแล้ว แต่มาบอกตอนที่มันกำลังจะดีขึ้นมันก็อาจจะแย่ลงได้เลยนะ(ผมก็พยักหน้ารับ)


ผม : จริงๆควรให้มันเป็นความลับต่อไป เพราะอย่างที่บอก พี่อ๊อฟไม่ได้เป็นคนทำ และ ใครเห็นใครก็ต้องช่วย และยิ่งรู้ว่าพี่มายด์....ท้อง ผมก็ยิ่งไม่อยากให้ใครเจ็บตัว และเด็กในท้อง...(พูดนิ่งๆ)


พี่อ๊อฟ : เข้าใจ แต่มันผ่านไปแล้วช่างมันเถอะ ตอนที่บอกป๊าตอนแรกกูก็นึกว่ามึงบอกป๊าไปก็แล้ว แต่ปรากฏว่าไม่ได้บอก กูก็ตกใจพอควรเลยละ เพราะป๊าดูจะไม่พอใจมาก พอพูดจบ ป๊าลุกออกไปจากห้องเลย กูก็นึกว่ามันจะแย่ลงสะแล้ว แต่เค้าเข้าใจวะ กูก็กังวลนะ กลัวว่าจะไม่ได้คบกับมึงสะแล้ว(พูดอย่างจริงจัง)


ผม : อืม ที่ไม่อยากบอกตอนนั้น กลัวเป็นเรื่องด้วย และ แคร์พี่อ๊อฟมากจริงๆ(พูดอย่างจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : ขอบคุณนะที่ยังเชื่อมั่นในตัวกู (กระชับมือแน่นเลยครับ)
ผม : แน่นอนสิ พี่อ๊อฟแค่...ตอบแทนบุญคุณ พี่อ๊อฟไม่ได้หมดรักผม แต่....ถ้าวันไหนพี่อ๊อฟหมดรัก ผมก็พร้อมที่จะไปละ..
พี่อ๊อฟ : บอกแล้วไง ว่าไม่มีวันนั้น มึงเชื่อมั่นเลย สัญญาที่เคยพูดยังอยู่นะ ถ้ากูหมดรักมึง เอาปืนที่พ่อกูให้มายิงกูได้เลย(พูดอย่างจริงจัง)
ผม : แน่สิ รู้ว่าพี่อ๊อฟนะ ไม่ผิดสัญญาแน่นอน ผมถึงรอไง(ยิ้ม)


เราสบตากันอย่างลึกซึ้งครับ หลายๆคนอาจจะมองว่า เหตุผลเพียงแค่นี้หรอที่ทุกคนยอมให้อภัย หรืออะไรต่างๆนาๆ ผมเข้าใจครับ และผมไม่ได้มองต่าง แต่ผมแค่ใช้ความรู้สึกตัดสินใจเท่านั้น และอย่างที่บอกไปผมแค่น้อยใจไปเท่านั้น และจากที่มันได้ทำ ได้พิสูทไป สำหรับผมแค่นั้นก็เพียงพอแล้วครับ.....


ผมค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปจูบมันครับ เป็นจูบที่โหยหาจริงๆครับ มันอ่อนโยนเสมอ แล้วผมก็ค่อยๆผละออกมา....


ผม : ได้จูบพี่มายด์รึเปล่า(ถามนิ่งๆ พี่อ๊อฟชะงักไปนิด)
พี่อ๊อฟ : ระ รู้ได้ไง (มีพิรุท)
ผม : ขอความจริงๆทั้งหมดอย่าอ้อมค้อม(พูดกดเสียงแล้วจับที่ปลายคางมัน)
พี่อ๊อฟ : คะ แค่จูบ เท่านั้น และกูไม่ได้เต็มใจ เค้ายัดเยียด(พูดอย่างจริงจัง ผมก็พยักหน้า)
ผม : แล้วไอตรงนี้ละ ระหว่างที่ไม่มีผมได้ใช้งานมันมั้ย(จับมังกรของพี่อ๊อฟ)
พี่อ๊อฟ : ไม่ได้ทำอะไรกับมันเลย(พูดนิ่งๆ ดูจริงจัง) แต่ก็...มีช่วยตัวเองบ้าง(พูดติดจะอายๆไปหน่อย)
ผม : อืม (ยิ้ม) งั้นระ....
พี่อ๊อฟ : อย่า กูเคยลองแล้ว มันเจ็บมาก เพราะมันเกร็งท้อง(ผมกำลังจะล้วงเข้าไป มันจับมือผมไว้)
ผม : งั้นขอดูหน่อย(มันก็ปล่อยมือออกครับ มันมีอารมณ์สะแล้ว) ก็รอจนกว่าจะหายนะ(มันก็พยักหน้า แล้วผมก็ดึงกางเกงมันขึ้น)


ผมกับมันก็นั่งคุยกันไปจนมันหลับอะครับ ผมก็ไปนอนที่โซฟา ไม่นานก็หลับไปครับ ตื่นมาอีกที แม่พี่อ๊อฟก็มาแล้วครับ พี่อ๊อฟก็ตื่นแล้วครับ กำลังคุยกับแม่อยู่ด้วย ผมก็งัวเงียลุกขึ้นมา........


แม่ : อ้าว ตื่นแล้วหรอจ้ะ (ยิ้ม)
ผม : ครับ แม่มาเช้าจังเลยครับ(พูดเสียงงัวเงีย)
แม่ : ก็เอาอาหารมาให้ไง ตื่นแล้วก็ไปล้างหน้าล้างตาเร็ว เดี๋ยวมากินกับอ๊อฟเลยนะ(ยิ้มอย่างใจดี ผมก็พยักหน้าครับ)


แล้วผมก็ไปล้างหน้าแปรงฟันอะไรเรียบร้อยก็ไปนั่งข้างๆเตียงพี่อ๊อฟครับ กินด้วยกันเลย แม่จัดให้แล้วก็กินครับ แม่ก็ไปนั่งที่โซฟารอ ผมกับมันก็กินไปคุยกันไป..........


พี่อ๊อฟ : นอนสบายป่าว(ถามแล้วยิ้ม)
ผม : สบายดิ นิ่มกว่าเตียงที่พี่อ๊อฟนอนอีก(พูดอย่างไม่ใส่ใจ แล้วตักข้าวเข้าปาก)



ดูบันทึกคะแนน
   ton_gori พลังน้ำใจ +16 Zenny +300 จ๋า มาได้ไง เรื่องกำลังจะไปได้ด้วยดีเชียว

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
25979
พลังน้ำใจ
110027
Zenny
57397
ออนไลน์
11785 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-1 22:36:48 | ดูโพสต์ทั้งหมด

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
34422
พลังน้ำใจ
158441
Zenny
289780
ออนไลน์
46333 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-1 22:02:57 | ดูโพสต์ทั้งหมด
อยากรู้​จ๋าจะทำอะไร​

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
2
พลังน้ำใจ
365
Zenny
301
ออนไลน์
26 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-1 21:40:57 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จ๋าทำแบบนี้ทำไม??

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
12693
พลังน้ำใจ
83903
Zenny
38018
ออนไลน์
13737 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-1 21:17:58 | ดูโพสต์ทั้งหมด
รออ่านต่อนะครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
98
พลังน้ำใจ
4760
Zenny
84107
ออนไลน์
504 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

โพสต์ 2019-4-1 21:11:43 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จริงๆก็ไม่ได้อยากว่าอะไรนะครับ มันเป็นสิทธิ์ส่วนตัว แต่เรื่องนอกกาย ถึงไม่ได้บอกว่านอกใจก็เถอะ ฟังดูยังไงมันก็ไม่ควรอยู่ดีครับ นึกถึงใจเขาใจเรา ถึงพี่ออฟจะไม่ว่าอะไรแต่มันก็ไม่ควรจะทำอยู่ดี และที่สำคัญถ้ารักสิงโตจริงๆ ควรให้เขาได้มีโอกาสได้เจอคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาอย่าเปิดเผย มีอนาคตที่ดีกว่าการมาหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้นะครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
98
พลังน้ำใจ
4760
Zenny
84107
ออนไลน์
504 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

โพสต์ 2019-4-1 21:11:41 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จริงๆก็ไม่ได้อยากว่าอะไรนะครับ มันเป็นสิทธิ์ส่วนตัว แต่เรื่องนอกกาย ถึงไม่ได้บอกว่านอกใจก็เถอะ ฟังดูยังไงมันก็ไม่ควรอยู่ดีครับ นึกถึงใจเขาใจเรา ถึงพี่ออฟจะไม่ว่าอะไรแต่มันก็ไม่ควรจะทำอยู่ดี และที่สำคัญถ้ารักสิงโตจริงๆ ควรให้เขาได้มีโอกาสได้เจอคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาอย่าเปิดเผย มีอนาคตที่ดีกว่าการมาหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้นะครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1297
พลังน้ำใจ
18152
Zenny
11016
ออนไลน์
1434 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-1 20:33:18 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3636
พลังน้ำใจ
41031
Zenny
21949
ออนไลน์
11905 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-1 19:47:25 | ดูโพสต์ทั้งหมด
เรื่องกำลังไปได้สวยละ แต่..จ๋า..มาจากไหนเนี่ย และต้องการอะไรๆๆๆๆ นทจะเดือดร้อนหรือเจ็บตัวอีกป่าวล่ะเนี่ย
--ตี๋อ้วน--
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-3-28 10:13 , Processed in 0.119290 second(s), 28 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้