แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kanakom เมื่อ 2018-7-27 06:56
My magic world โลกแห่งกามารมณ์ ปฐมบท 8
ท่ามกลางความวุ่นวายใจกลางเมือง ที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมาและความแออัดของ เช้าวันจันทร์ เฮ้ย เคน รอกูด้วย เสียงเจ้าแฟร้งเพื่อนรักเคนดังมาจากข้างหลัง เคน เคนอิจิ ลูกแม่บ้านพ่อบ้านผู้ดูแลหอพักย่านชานเมืองทั้งสองกำลังเดินมุ่งหน้าขึ้นรถไปโรงเรียน รัฐบาลแห่งหนึ่งที่ขนาดไม่ใหญ่มาก “การบ้านมึงเสร็จหรือยังวะ”แฟร้งถามเคนอย่างทุก ที “เสร็จแล้วมึงจะลอกใช่มะ”เคนตอบกลับพร้อมเน็บแนมเพื่อนรักที่จะต้องมาขอลอกกัน บ้านอยู่ทุกทีการเรียนทั้งวันของเคนก็ไม่มีอะไรตามสเต็บของโรงเรียนรัฐบาลเลยเรียนเสร็จ ก็เดินเที่ยวห้างหาของกินแล้วนั้งรถกลับบ้านชีวิตของเคนก็วนลูบแบบนี้ทุกวันช่างหน้าเบื่อ เหลือเกินเคนกลับมาถึงหอพักที่พ่อแม่ทำงานและใช้เป็นที่พัก พ่อครับ แม่ครับ สวัสดีครับ “สวัสดีลูกหิวข้าวมั้ยขนมอยู่บนตู้นะลูก” แม่เคนรับไหว้แล้วบอกถึงขนมแสนอร่อยที่ลูก ชอบวางไว้อยู่บนตู้“แม่ได้จากใหนหรอครับ”เคนถามเพราะสงสัย “คุณลิ้นจี่ฝากมาให้นะลูก อย่ากินเยอะนะครับเดียวอ้วนไม่หล่อนะ”คุณแม่ตอบกลับไปว่าเป็นคุณลิ้นจี่ลูกสาวคนโต ของเจ้าของหอเคนเดินเข้ามาที่ห้องพร้อมหยิบขนมบนตู้เย็นตามที่คุณแม่บอกมากินมันเป็น บราวนี่แสนอร่อยที่เขาชอบ เคนเปิดคอมเครื่องเก่าที่คุณแม่ซื้อมาให้เมื่อหลายปีก่อนจนตอนนี้ เคนอยู่ม.6แล้วก็ยังไม่ได้เปลี่ยน เคนเปิดคอมแล้วเข้าหน้าเว็บอ่านข่าวสารที่น่าสนใจเคนเป็น เด็กที่ชอบอ่านข่าวมากเพราะเสริมสร้างความรู้รอบตัวให้เขาได้<เด็กสาวอายุ14ปีโดนกลุ่มวัย รุ่นรุมข่มขืนและฆ่าจนตายพ่อแม่ด็กสาวใจสลาย> “โหดร้ายจริงๆทำไงถึงจะจัดการพวกนี้ได้นะ ติดคุกได้ไม่นานเดียวก็ออกมาทำร้ายคนอีก”เคนบ่นกับตัวเองหลังจากอ่านข่าวเหตุการณ์แย่ๆที่ เกิดขึ้นได้ตลอดถ้ายังมีคนเลวๆแบบนี้ในสังคมคนดีๆจะอยู่ได้ยังไง “ไอเคนเตะบอลกัน” เสียงแฟร้งเพื่อนรักเคนดังจากหน้าบ้านของเคนเพื่อชวนไปเล่นบอลที่หลัง ซอยอย่างเช่นทุกที เมื่อเคนได้ยินเสียงก็ขานรับแล้วเดินออกมาเคนเดินคุยกับแฟร้ง จนมาถึง สนามแต่สนามไม่มีคน “กูว่าพวกมันไปเล่นน้ำที่หลังวัดแน่ๆ”แฟร้งพูดบอกเคนพร้อมก้าวออก จากสนามพร้อมกัน วัดที่นี้เป็นวัดเก่าแก่มีพระแค่4รูปจำวัดอยู่ที่นี้เมื่อมาถึง เคนบอกว่าเขาไม่อยาก ลงเล่นขอไปเดินเล่นเคนก็เดินเล่นไปเรื่อย จนกระทั้ง! “เอ้ยยยยนี้เราเดินเพลินมาถึงนี้เลยหรอ” เคนเดินจนไปถึงหน้าเจดีย์ที่เก็บกระดูก เคนเดินต่อไปเรื่อยๆ ทั้งที่ใจอยากกลับแต่ไม่รู้อะไรดลใจ ให้เขาเดินต่อจนมาหยุดหน้าที่เก็บกระดูกคนหนึ่งอยู่ๆเคนก็เอามือไปแตะที่ธูปที่มีควันโพยพุ้งขึ้น มาโดยที่เขาบังคับมือไม่อยู่แล้วทุกอย่างก็ดับมืด พร้อมเสียงดัง ตึบ! “เคน ตื่นลูกตื่น”เสียงแม่เคน ปลุกลูกชาย เคนค่อยๆลืมตาขึ้นมาหลังจากที่หลับไปหลายชั่วโมง “ผมเป็นไรครับแม่แล้วใครเป็น คนพาผมกลับมา”เคนพูดขึ้นขณะที่มองไปรอบๆที่เป็นห้องของตนเอง “เพื่อนๆลูกไงลูกสลบไป หลังเมรุเผาศพ ลูกไปทำอะไรตรงนั้น”แม่ถามเคนด้วยความเป็นหวง “ผมแค่เดินเล่นอะครับแม่” เคนตอบกลับโดยไม่ได้บอกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะไม่อยากให้แม่ของเขาเป็นหวง“ไม่เป็นอะไรก็ ดีแล้ว นอนพักผ่อนนะลูก”แม่บอกลูกชายอันเป็นที่รักก่อนเดินออกจากห้องไป เคนหลับตาลง ด้วยความอ่อนล้าจากเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเขาก่อนจะหลับไป เช้าวันใหม่ เคนลุกจากที่นอนบิดซ้ายทีขวาทีเพื่อคลายความขี้เกียจในตอนเช้า “เคนตื่นยังลูก ถ้าตื่นแล้ว รีบไปอาบน้ำแล้วออกมาทานข้าวเช้านะลูก”แม่เคนกล่าวเตือนเคนเพราะกลัวลูกชายจะ ไปโรงเรียนสาย “ครับแม่”เคนขานรับ เคนลุกขึ้นถอดชุดนอนของเขาลงตะกล้าแล้วเดินเข้า ห้องน้ำไปเคนเปิดน้ำจากฝักบัว สายน้ำกระทบไปยังผิวกายของเคน ผิวกายของเคนไม่ดำ และไม่ขาวเป็นสีผิวที่ออกสีน้ำผึ้งตามฉบับชายไทยทั่วไปร่างบางเหมือนเด็กนักเรียนทั่วไป เมื่อเคนอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวแล้วเดินออกไปทานมื้อเช้าข้างนอก “ไอเคนนนรอกูด้วย” เสียงของแฟร้งเพื่อนสนิทเคนดังขึ้นขณะที่เคนกำลังเดินไปรอรถประจำทางเพื่อไปโรงเรียน “เออสายนะมึงไอแฟร้ง” เคนเอ่ยด้วยความละอายกับเพื่อนสนิทของเขา “เออนาๆๆเมื่อวาน มึงเป็นอะไรวะถึงสลบอยู่แบบนั้นดีนะที่พวกกูมาเห็นทันไม่งั้นมึงโดนวรนุชคาบไปแน่” แฟร้งถามไถ่เพื่อนถึงเหตุการณ์เมื่อวาน “กูก็ไม่รู้วะอยู่ๆกูก็สลบไปเลย” เคนตอบเพื่อน “แปลกวะเออมึงไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เฮ้ยรถมาแล้ววิ่งมึง!” เคนกล่าวต่อก่อนที่ทั้งคู่จะวิ่งขึ้นร ถไป รถประจำทางมาจอดยังหน้าโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งเคนและแฟร้งก็เดินลงมาจากรถ แล้วย่างก้าวเข้าโรงเรียนไป “เกิดเหตุการณ์ผู้ร้ายฆ่าข่มขืนและชิงทรัพย์ เด็กหญิงอายุ11ปี” เสียงจากผู้ประกาศข่าวช่องดังรายงานข่าวเด็กหญิงผู้เคราะห์ร้ายถูกคนร้ายฉุดไปฆ่าและ ข่มขืนพร้อมทั้งขโมยทรัพย์สินของน้องไปอีก “เฮ้ยมึงนี้มันเมื่อเช้าเองนิตรงทางที่เรา ผ่านมาเลย” แฟร้งพูดคุยกับเคนที่นั้งดูทีวีอยู่ภายในโรงอาหารของโรงเรียนที่ประจำของเขา ทั้งสอง “เออวะจริงด้วยวะเหตุเพิ่งเกิดตอนตีห้าเองมึง พวกเหี้ยนี้อยู่ไปก็รกโลกทำไมไม่ถูก กำจัดไปเสียทีคนดีๆต้องมารับกรรม”เคนพูดตอบกลับแฟร้งด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว กริ้งงงง เสียงสัญญาดังเพื่อเข้าแถวขึ้นห้องเรียนวันนี้ทั้งวันเคนก็ได้แต่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อช้ามัน ช่างเป็นอะไรที่โหดร้ายมากในสังคมปัจจุบัน การเรียนผ่านไปอีกหนึ่งวันเคนก็เดินมารอรถ ประจำทางหน้าโรงเรียนเช่นเดิม เขานั้งคิดถึเรื่องที่เกิดเมื่อเช้าถ้าเป็นคนไกล้ตัวเขา เขาจะรู้สึก เจ็บแค่ใหนกัน รถประจำทางได้มาจอดที่หน้าป้ายของซอยที่เคนอยู่เคนก็เดินเข้าไปในซอยเพื่อ จะเดินกลับบ้าน ระหว่างทาง เคนสังเกตว่าทำไมคนถึงเดินกันเต็มซอยไปหมดนี้มันเกิดอะไรขึ้น อีกเขาจึงรีบเร่งฝีเท้าเพื่อกลับไปยังบ้านตลอดทางคนที่เดินหรือยืนอยู่เต็มซอยต่างก็มองมาที่เขา พร้อมทั้งคำพูดที่แปลกๆมากมายที่ทำให้เคนรู้สึกไม่ค่อยดีเคนเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นจึงมาหยุดกึกที่หน้า หอที่เขาพักอาศัยมีรถตำรวจอยู่เต็มหน้าหอ “เกิดอะไรขึ้นครับคุณตำรวจ พ่อออแม่ๆๆๆ”เคนถาม ตำรวจพร้อมมองไปยังใต้อาคารพบร่างอันไร้วิญญาณอยู่5-6คนในนั้นมีสองร่างที่เป็นพ่อและแม่ ของเขาเคนไม่รอฟังคำตอบรีบวิ่งเข้าไปหาทั้งสองร่างนั้นเคนกอดทั้งสองร่างและร้องให้ด้วยความ เจ็บปวด “หนูชื่อเคนตะใช่มะทำใจดีๆนะลูกเมื่อบ่ายโมงมันมีโจรสามคนบุกเข้ามาปล้นเงินที่เคาท์ เตอร์หอพักคุณพ่อคุณแม่ของเคนและพี่ๆในหอช่วยกันจับ แต่มันมีปืนเลยโดนกราดยิงพี่เสียใจด้วยนะ” ผู้การกล้องเอ่ยขึ้นด้วยความสงสารและเวทนาเด็กหนุ่มที่เสียทั้งพ่อและแม่ไป “พ่ออครับ แม่ครับ ตื่นสิ ตื่นมาคุยกับเคนก่อนนะครับ”เคนกอดร่างที่ไร้วิญญา น้ำตาจำนวนมหาศาลหลั่งไหลออกมาแสดงถึง ความสูญเสียมากมายที่เด็กคนหนึ่งจะรับมันไว้ได้ผู้การกล้องก็ได้แต่ลูบหัวเด็กหนุ่มด้วยความเวทนา เด็กหนุ่มคนนี้ {ถ้าเมื่อเช้าเราไม่ไปเรียนคงจะได้อยู่ช่วยพ่อกับแม่ได้ทัน} เคนคิดภายใจที่กำลังข่มขืนแต่ แล้วจู่ๆทุกอย่างมันก็สลายหายไปต่อหน้าต่อตา“เคนตื่นยังลูก ถ้าตื่นแล้ว รีบไปอาบน้ำแล้วออกมาทาน ข้าวเช้านะลูก” แม่เคนกล่าวเตือนเคนเพราะกลัวลูกชายจะไปโรงเรียนสาย “หะนี้มันอะไรกันทำไมเรา มานั้งยุบนที่นอน” เคนนั้งอยู่บนเตียงแล้วมองดูตัวเองที่เมื่อครู่เขานอนกอดศพพ่อและแม่อยู่แต่ตอนนี้ เขามาอยู่บนเตียงนอนของตัวเองและอยู่ในชุดนอนของเขา “แกร็กก เคนลูกมัวทำไรอยู่ ไปอาบน้ำสิลูก” เสียงแม่เคนเปิดประตูเข้ามาเคนพร้อมกล่าวเร่งให้เคนรีบไปอาบน้ำ “แม่ๆๆๆๆ” เคนร้องเรียกแม่พร้อม กระโจนเข้าไปกอด “เป็นอะไรลูก ร้องให้ทำไม หนูโตเป็นหนุ่มแล้วนะครับ”แม่เคนกล่าวถามลุกชาย ด้วยความสงสัยที่จู่ๆลูกชายก็กระโดดกอดตัวเอง “รีบอาบน้ำแล้วออกไปทานข้าวนะลูก”แม่เคนบอกเคน ก่อนเดินออกจากห้องไป “นี้มันอะไรกันทำไมเรามาอยู่ที่นี้หรือเราย้อนเวลามา ไม่จริงนาๆๆ โอ้ยยย ก็เจ็บ ไม่ได้ฝันนิ”เคนพรึมพรำกับตัวเองพร้อมกับหยิกไปที่แก้มของตน เพื่อทดสอบว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป “ไม่ได้วันนี้จะเกิดเหตุ ตอนบ่ายวันนี้ต้องไม่ไปเรียน” เคนพูดกับตัวเองแล้วเดินไปบอกแม่ว่าตนปวด หัวหมากขอลาเรียน นอนพักอีกวัน “แล้วถ้าพวกมันมา เราจะช่วยพ่อแม่ยังไงพาหนีดีไหม โอ้ยยยยยยยย เครียดดดด” เคนเริ่มบ่นกับตัวเองและหัวร้อนขึ้นเรื่อยๆ“ไอเคนไอชี้ยเคน มึงเป็นไรไม่ไปเรียนวะ” แฟร้งเพื่อนรักเดินเข้ามาที่ห้องเคนพร้อมถามด้วยความสงสัย “กูปวดหัววะมึงไปเถอะ” เคนบอกกับเพื่อน “มึงต้องตอบมาก่อนเมื่อวานมึงเป็นอะไรของมึงวะ แล้วไปเดินแถวนั้นทำไม หรือมึง เจออะไรมา @!%#@^%$#&%$&*^%*&(*&)&” “เฮ้ยยยยหยุดดดดดดดดดด”เคนระเบิดอารมณ์และ สั่งให้ไอแฟร้งหยุดขณะที่แฟร้งยิงคำถามไม่จบไม่สิ้น “เฮ้ย แฟร้มึงเป็นอะไรวะ แปะๆ”เคนหันไปมอง แฟร้งที่ตัวแข็งทื้ออาปากเหมือนกำลังจะพูดอะไรบางอย่างพร้อมกับตบไปที่หน้าเพื่อนรักที่นิ่งไม่ไหวติง “เฮ้ยเกิดไรขึ้นวะ” เคนพรึมพรำกับตัวเองแล้วเดินออกจากห้องเห็นพ่อที่นั้งทานข้าวอยู่กับแม่เหมือนกำลัง คุยอะไรกันอยู่แต่ทั้งสองกับนั้งนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหว บรรยากาศโดยรอบบริเวณนั้นหยุดนิ่งหมด เคนเริ่ม เดินสำรวจจนเขากลับมานั้งยังห้องของตัวเอง “มันอะไรกันวะนี้นี้หรือว่าเราย้อนเวลาได้แล้วยังหยุดเวลา ได้อีก มันบ้าชัดๆแล้วทำไงถึงเวลาจะเดินวะ กลับมา กลับเป็นเหมือนเดิมอะไรวะแล้วทำไงจะกลับมาเป็น เหมือนเดิมวะ เฮ้ยยยย”เคนเริ่มหัวร้อนกับพลังพิเศษที่ตนได้มา “เอาละเอาใหม่ตั้งสติ กลับมาๆๆๆ เวลาจงเดิน กลับมานะ มาๆๆๆๆๆๆ” “เฮ้ยย ตอบดิตกลงมึงเป็นอะไร” เคนพูดมั่วๆไปเรื่อยๆจนเวลากลับมาพร้อมกับเสียง ของเพื่อนรักที่กำลังถามคำถามไม่ยอมหยุด “หยุดดดมาๆๆๆ” เคนทดสอบอีกครั้งด้วยคำว่าหยุดและคำว่ามา ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ปรากฏว่าคำทั้งสองนี้ทำให้แฟร้งหยุดและพูดต่อ หลังจากที่เคนพูดออกมา“เออ เดียว ตอนเย็นกูเล่าให้ฟังตอนนี้มึงไปเรียนก่อนเถอะ” เคนพูดกับเพื่อนรักให้เขาไม่ต้องเป็นหวงและบอกให้เพื่อนไป เรียนตามเดิม “เออๆกูไปก็ได้พักผ่อนมากๆนะมึง”แฟร้งพูดก่อนจะเดินลับออกจากประตูไป “หึๆ พลังแบบนี้ มีก็ดีเหมือนกัน มันจะได้ช่วยโลกให้น่าอยู่กว่านี้” เคนพูดขึ้นพร้อมกับเอนกายลงไปกับเตียงนอน เที่ยงวัน กริ้งงง เสียงนาฬิกาปลุกที่เคนตั้งไว้ดังขึ้น “ภารกิจทำลายคนชั่วเริ่มต้นขึ้นแล้วหึๆ” เคนลุกขึ้นพร้อมมองไป ที่กะจกที่อยู่หน้าตู้เสื้อผ้าและพูดกับตัวเองด้วยสายตาที่พร้อมจะออกล่า เคนถอดเสื้อผ้าลงตะกล้าแล้วเดิน เข้าห้องน้ำไป “แม่คับเดียวเคนช่วยเก็บเงินนะครับ” เคนเดินไปยังเคาท์เตอร์ของหอพักเพื่อ่วยงานแม่ “หายปวดหัวแล้วหรอลูก” แม่ถามเคนถึงอาการปวดหัวที่เคนได้รับด้วยความเป็นห่วง “หายแล้วครับ ให้เคนช่วยนะครับแม่”เคนตอบกลับพร้อมยืนยันว่าช่วยงาน เวลาผ่านไปจนเวลา 12.45น.“มีห้องว่างหรือ ป่าวครับ” มีผู้ชายสามคนสวมเสื้อโปโลคอกลมกางเกงยีนเดินเข้ามาสอบถามห้องว่าง“รอสักครู่นะคะ”แม่ เคนกล่าวขึ้นพร้อมเปิดสมุดเช็คห้องว่าง “หยุดนะนี้คือการปล้นหยิบเงินใส่กะเป๋านี้มาให้หมด” 1ในชายกลุ่ม นั้นชักปืนออกมาพร้อมจี้เข้าไปที่แม่ของเคน“อย่าทำไรฉันเลยนะคะ ฉันขอละ” แม่เคนเริ่มร้องขอชีวิตพร้อม กับเริ่มเก็บเงินใส่กะเป๋าให้โจร“หหยุดๆๆๆๆ”เคนเปล่งเสียงออกมาด้วยความหนักแน่นอีกครั้งจนบรรยากาศ รอบๆหยุดนิ่ง “พวกมึงเล่นผิดคนแล้ว” เคนพรีมพรำ พร้อมบีบมือเข้าไปที่หน้าของชายที่จ่อปืนเข้าหาแม่เคน “คนอย่างพวกมึงปล่อยให้กฎหมายจัดการกลับออกมาก็ไปเป็นภาระของสังคมกูจะกำจัดมึงเอง” เคนพูดขึ้น พร้อมกับเดินออกมาจากเคาท์เตอร์เคนดึกกะเป๋าที่ใส่เงินออกจากมือแม่แล้วจัดการเอาเงินออกใส่ลงในลิ้นชัก ตามเดิมแล้วมาลากชายทั้งสามคนขึ้นไปบนรถเข็นที่ไว้ย้ายสัมภาระขนาดพอดีกับชายทั้งสามใส่ลงไปได้ “ตามกูมานะทาสทั้งสาม กูอยากเล่นอะไรซาดิสๆแบบนี้มานานแล้ว”เคนพูดขึ้นขณะที่เข็นร่างชายหนุ่มหน้า เถื่อนแนวกรรมกรมาที่บ้านหลังหนึ่งที่มีชื่อว่าบ้านคุณหญิงป้าจอมเฮี้ยน บ้านหลังนี้เป็นบ้านร้างที่ผีเฮี้ยนที่สุด ไม่มีใครกล้าย่างกายเข้ามา แต่เคนเป็นคนเดียวที่ชอบเรื่องลี้ลับและไม่กลัวเ ขาไม่เคยเจอผีในบ้านหลังนี้เลยเคน เข็นร่างชายทั้งสามมายังชั้นใต้ดินของบ้านหลังนี้ที่เต็มไปด้วย อุปกรณ์ที่ใช้ทรมานมากมายเพราะแบบนี้เคนถึง ชอบบ้านหลังนี้เพราะบ้านหลังนี้เคยเป็นที่อยู่ของป้าจอมเฮี้ยนที่ชอบจับลูกน้องตัวเองทรมานจนตายเคนจับร่าง ของชายทั้งสามแก้ผ้าจนเปลือยทั้งหมดเผยให้เห็นหุ่นที่ลีนตามสไตล์กรรมกรทั่วไปมีรอยสักตามตัวตามแบบฉบับ หนุ่มบ้านๆตอนนี้ทั้งสามถูกจับมัดมือมัดขาอยู่กับเตียงที่ใช้ตรวจภายในของแพทย์โดยขาของทั้งสามถูกพาดขึ้น เผยให้เห็นรูก้นที่แน่นและฟิตเคนเดินไปหยิบผ้าปิดปากหนังสัตว์มาปิดปากของทั้งสามไว้เคนตื่นเต้นมากที่จะได้ เล่นอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรก อย่างที่เขาเคยไฝ่ฝันไว้ เคนใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดร่างของทาสชายกรรมกรทั้งสามด้วยความ หลงใหลก่อนจะเดินออกมาจากบ้านหลังนั้นเพื่อกลับไปยังที่หอเพื่อกลับไปเตรียมการสำเร็จโทษของทาสทั้งสาม ของเขาเมื่อมาถึงหอเขาก็จัดทุกอย่างให้เข้าที่ปกติตามเดิมจับแม่นั้งลงกับเก้าอี้ตามเดิม “มาๆๆๆ” เคนพูดขึ้นเพื่อให้ เวลาเดินตามเดิม “คะๆ เอะนี้แม่เป็นอะไรนะลูก ชายสามคนนั้นไปใหนละเขามีปืนจ่อแม่ด้วย”แม่เคนเมื่อหลุดออก จากห้วงเวลาที่หยุดไปเมื่อครู่ก็มึนงงว่าเหตุการณ์เมื่อกี้มันอะไรกัน“ผู้ชายที่ใหนครับแม่ไม่มีนะครับผมก็นั้งอยู่ตรงนี้ เมื่อกี้แม่หลับไปนะ” เคนตอบกลับ แม่เพื่อให้แม่คิดว่าตัวเองฝันไป “แม่คงเหนื่อยแล้วเพลอหลับไปจริงๆงั้นแม่ฝาก เคาท์เตอร์ด้วยนะเดียวแม่ไปผักผ่อนก่อน”แม่เคนพูดกับลูกชายแล้วเดินออกจากเคาท์เตอร์ไป “เอามึงหายแล้วหรอออกมานั้งเก็บเงินได้แล้วนิเออไปเตะบอลกับพวกกูป่าว”แฟร้งเดินทาง กลับมาจากโรงเรียนพร้อมแวะเข้ามาหาเคนเพื่อชวนไปเตะบอล “ไปเลยมึงกูต้องอยู่ช่วยงาน แม่ก่อน” เคนตอบกลับด้วยข้ออ้างเพื่อจะไปสำเร็จโทษทาสทั้งสามตัวของเขา “เออ ก็ได้ไว้ เจอกันมึง” แฟร้งตอบกลับและลาเคนออกไป “วันพรุ้งนี้แล้วใช่หรือป่าวที่เมดและแจนเนเทอร์ที่เราเลือกไปจะมาบัทเลอร์” ช๊าฟถามบัทเลอร์ ถึงลูกจ้างที่เขาได้ติดต่อไป เพื่อมาประจำอยู่ที่คอเลจ “เสร็จแล้วครับท่านพรุ้งนี้พวกเขาก็จะเดิน ทางกันมา”บัทเลอร์ตอบช๊าฟขณะที่นำไวน์แสนอร่อยมาเสริฟช๊าฟยังห้องพักสุดหรู ไวน์ขวดนี้ เป็นไวน์ชนิดพิเศษที่แต่ละรสจะมีออกมาแค่เดือนละครั้งเท่านั้นช๊าฟแกะหีบห่อที่ห่อไวน์มาออก อย่างบบรรจงพร้อมเปิดหัวของขวดไวน์ดูดดื่มกินจากขวดโดยตรงเพื่อลิ่มรสไวน์อย่างไม่ให้เสีย รสชาติของไวน์ชนิดพิเศษนี้ “แม่ครับผมไปเตะบอลกับเพื่อนนะครับ” เคนพูดขึ้นหลังจากที่เก็บของจากเคาท์เตอร์เรียบร้อย จากนั้นเขาก็เดินออกจากอาคารมุ่งตรงไปยังบ้านร่างเคนเดินเข้าบ้านร่างอย่างรีบร้อนเพื่อจะไป ดูผงานของตนในชั้นใต้ดินเป็นไปตามที่เคนคาดไว้ทาสทั้งสามตัวของเคนตาเบิกโพรงดิ้นไปมา บนเตียงตรวจภายในพร้อมเสียงอู้อี้เนื่องจากโดนปิดปากเอาไว้“ยินดีต้อนรับสู่แดนสวรรค์ของกู พวกมึงเป็นทาสเซ็ตแรกของกูกูจะเบาๆละกัน” เคนพูดขึ้นทำเอาทาสทั้งสามดิ้นแรงขึ้น เคนเดิน ไปหยิบเทียนใขที่วางอยู่ที่ตู้เก็บของออกมาเคนจุดเทียนแล้วเดินมายังหนุ่มหน้ามนคนแรกจากนั้น เคนก็ถอดผ้าปิดปากออกห้องใต้ดินนี้เก็บเสียงอย่าดีเคนจึงไม่กลัวที่จะมีเสียงออกมา “มึงจับกูไว้ทำ ไม ปล่อยกูนะ มึงรู้จักกูน้อยไปถ้ากูออกไปได้กูจะฆ่าพวกมึงทั้งบ้าน” ชายหนุ่มคนแรกพูดขึ้น “เก่ง นักหรอไอสัสกูก็อยากรู้มึงจะออกไปจากที่นี้ยังไง” “โอ้ยยย เชี้ยยย ปล่อยกูๆๆๆๆ”เคนกล่าวตอบ ชายหนุ่มคนแรกพร้อมรนเทียนไปที่ควยของมัน จนมันร้องออกมาด้วยเสียงหลง “หึๆกูก็อยากรู้ว่า มึงจะแน่แค่ใหน”เคนพูดจบก็เดินไปหยิบถุงมือ มาสวมที่มือ แล้วเดินไปยังชายหนุ่มคนแรก “มึงจะ ทำอะไรกู ไอโรคจิต ”ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่กลัว เคนเดินเข้าไประหว่างขาของชายหนุ่มคน แรกพร้อมชโลมเจลล่อลื่นทีมือ“พร้อมเสียซิงหรือยัง”เคนถามขึ้นด้วยสายตาที่หื่นกระหาย “เชี้ย โรคจิตปล่อยกูนะมึง ”ชายหนุ่มคนแรกสบถออกมาพร้อมกับดิ้นเพื่อจะหลุดออกจากเชือกที่มัด อยู่แต่ก็ไม่เป็นผล “โอ้ยยย เชี้ยยย กูเจ็บบบ” ชายหนุ่มร้องขึ้นหลังจากที่เคนดันนิ้วเข้าไป ทีเดียวสองนิ้ว รวด “แน่นดีจังนะครับ” เคนเอ่ยชมชายหนุ่ม “เอาออกนะ ไอโรคจิต” ชายหนุ่มเอ่ย “ตอนที่มึงจะปล้นจะ ฆ่าคนอื่นเขา เขาก็ร้องขอมึงแบบนี้แหละแต่มึงก็ไม่ให้เขา ที่งี้มาว่ากู นี้มันยังน้อยไปสำหรับมึง”เคนพูด ขึ้นพร้อมเร่งจังหวะนิ้วให้เร็วขึ้น “โอ้ย โอ้ยยปล่อยกู กูขอโทษ กูจะไม่ทำแล้ว” ชายหนุ่มร้องขอ “มันช้า ไปแล้วละสำหรับมึง” เคนตอบกลับพร้อมเดินไปหยิบเครื่องทรมานเสียวชนิดหนึ่งมามันมีลักษณะคล้ายๆ ใข่หลายๆใบ เคนเดินมาแล้วยัดใข่นั้นเข้าไป ทีละลูก ทีละลูกจนหมดทุกลูก “มึงเอาอะไรมายัดใส่กู เอาออก ไป” ชายหนุ่มถามด้วยความตกใจกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง เคนไม่ฟังคำพูดของชายหนุ่มเคนกดที่รีโมด ควบคุมให้ใข่สั่นทำงาน “อะไรวะเนี้ยเอาออกไปกูขอร้องงง” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้งหลังจากรับรู้ถึงสิ่งแปลก ปลอมที่อยู่ในตัวเขา“โอ้ยยย ปล่อยกูเถอะนะๆๆๆ”ชายหนุ่มเริ่มทำหน้าเยเกและหน้าเริ่มแดง “เริ่มเสียวแล้วละสิ” เคนเอ่ยเคนยื่นมือเข้าไปจับที่สายไฟที่ใช้ควบคุมใข่สั่นที่อยู่ในร่างของชายหนุ่มแล้วค่อยๆดึงออกมาใข่สั่นหลุดออก มาทีละใบทีละใบ เสียงดัง พลุบ พลุบ ทำเอาเคนเสียวเลย “โอเคถึงเวลาสำเร็จโทษมึงละ” เมื่อเคนพูดจบเคนก็ค่อยๆ ถอดกางเกงของตนออกเผยให้เห็นถึงเนื้อควยขนาด7นิ้วสู่สายตาของชายหนุ่ม “มึงจะทำเชี้ยไรกู” ชายหนุ่มพูดอย่าง ผวาเมื่อเห็นดุ้นควยขนาดใหญ่ตรงหน้า “กูก็จะคลายเงี่ยนกับมึงไง”เคนตอบกลับพร้อมยิ้มด้วยสีหน้าที่สะใจควยดุ้น ใหญ่ถูกชโลมด้วยเจลหล่อลื้นในเวลาต่อมาเคนไม่รอช้าจ่อหัวควยที่ปากถ้ำแล้วแทงทีเดียมิดลำโดยไม่ได้สนใจว่าชาย หนุ่มจะเจ็บหรือป่าวว“โอ้ยยยย เชี้ยยยย เอาควยมึงออกไปนะอีตุ๊ดโรคจิต” ชายหนุ่มด่าเคนด้วยความเจ็บปวด “อ้าๆๆๆ เชี้ยยยฟิตเหี้ยๆ เลยมึง พวกกรรมกรนี้รูฟิตชิพหายเลย วันนี้กูจะเย็ดให้หายเงี่ยนควยเลย” เคนพูดไปพลางเย็ดไปอย่างต่อ เนื่องด้วยความเสียว “เชี้ยฮือ ฮือ โอ้ยย ยฮอือ”เคนครางออกมาทั้งน้ำตาที่เขาได้ถูกพลากความเป็นชายไปต่อหน้าต่อตา “อ้าๆๆๆ ฟิตชิพ จะร้องให้ทำไม ได้ผัวไปทั้งคนเลยนะมึง 5555” เคนพูดออกมาอย่างสะใจขณะที่ดุ้นของตัวเองพุดเข้าพุด ออกในรูของชายหนุ่มโดยที่สายตาของชายหนุ่มมองมาที่ระหว่งขาของตัวเองตลอดเวลาส่วนชายหนุ่มที่เหลืออีกสองคน ที่อยู่ข้างๆก็หลบหน้านี้พร้อมเสียงอู้อี้เหมือนพยายามหนากความเป็นจริงที่อยู่ตรงหน้า“โอ้ยยยย ฮือออ ปล่อยกู” ปัป ปับ ปัป เสียงนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องโถงใหญ่ชั้นใต้ดินไม่หยุดนิ้ง “อ้าๆ อ้าๆ อย่างกับแนะ ฟิตจังเลยครับ”เคนเร่งจังหวะเร็ว ขึ้นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาชมชายหนุ่มที่รองรับเขาอยู่ด้วยความสะใจปับ ปับ ปับ ซี้ดดดดดดดด ไกล้แล้ว ไกล้แล้ว เคน กล่าวขึ้นขณะที่เขากำลังจะถึงสวรรค์ในอีกไม่ช้า“อ้าๆๆๆ เชี้ย เชี้ย ออก ออก ออกแล้วสัสสส” สิ้นเสียงน้ำขาวขุ่นของเคนก็ หลั่งไหลไปทั่วอนูรูสวาทของชายหนุ่ม “อ้าๆๆฟิตเหี้ยๆเลย” เคนค่อยๆถอดควยออกจากรูชายหนุ่มคนแรกดังบลัค “โอเคมึงพักได้ ”เคนกล่าวขึ้นในขณะที่ชายชายหนุ่มนอนร้องให้และตาเหม่อลอย “เอาละต่อไปก็พวกมึงอีกสองตัว หัวหน้ามึงหมดสภาพแล้ว มึงสองตัวต้องรับหน้าที่นี้แทน”
| 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2018-7-13 00:32:18
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2018-7-13 01:29:38
เสียวมากครับ
โพสต์ 2018-7-13 05:08:10
โพสต์ 2018-7-13 13:04:21