บ้านไร่ สวนสวรรค์ มันส์ยกครัว 19

mor2522

.....................   " พี่สิงห์ ฉันเอง  " ..............อีคนทิ้งลูกทิ้งผัวตะโกนเรียกข้าแต่ไกล  "  มึงกลับมาทำไม "  .... " โธ่พี่ อย่าพึ่งต่อว่าฉันสิ  "  ตัวข้าร้อนแทบจะติดไฟได้ มันพูดเหมือนพึ่ง หนีออกจากบ้านแค่ 2-3 วัน  "  มึงไม่ต้องเหยียบเข้าบ้านกูเลยนะ " ...ข้าตะโกนเสียงดังลั่น ทั้งไอ้จุก ทั้งคนงานที่อยู่ลานผัก ต่างหันมามองข้าทั้งหมด   เจ้าวัจน์ วิ่งลงมาจากข้างบนบ้าน  " พ่อมีอะไร "   " กลับขึ้นไปข้างบนบ้านก่อน " ข้าตะคอกใส่เจ้าวัจน์  "  แหม ฉันไม่อยู่พี่ก็มีลูกมีเมียใหม่เหมือนกันล่ะซิ  "  " เออ กูจะมีลูกมีเมียใหม่ได้ก็เพราะมึงนันแหละ "  อีพริ้งขยับเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับเด็กชายคนนั้น "  เออ ฉันจะมาขอโทษ พี่จะมีเมียใหม่ก็เรื่องของพี่ แต่ฟังฉันก่อน "  " กูไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแหละ ออกไปจากบ้านกู "  ข้าไม่ทันสังเกต จัน กับใจ เดินเข้ามาในบ้าน  "  พ่อมีไร " ใจ ตะโกนถาม "  นั่นลูกใช่ไหม  จัน กับ ใจใช่ไหมลูก "  อีพริ้งหันไปหาพร้อมกับถามไถ่ "  แม่  ...? แม่เหรอ "  " ใช่แม่เอง  โธ่ ไม่ได้เจอกัน ตั้งหลาย 10ปี เอ็งโตกันขนาดนี้แล้วเหรอ "  อีพริ้งพยายามเดินเข้าไปหา แต่ข้ายืนขวางไว้ " กูบอกให้มึงออกไปจากบ้านกูไง ไม่ต้องมาเล่นละครเลย  คนแบบมึงหายไปตั้ง 10กว่าปี  โผล่มาถึงก็บีบน้ำตาเลยนะ  " ข้าแค้นจัด ยิ่งคิดยิ่งแค้น คิดไว้ในใจตลอดเวลาว่า จากนี้อย่าได้เจอกัน อย่าได้เผาผีกันอีกเลย  แต่วันนี้ อีพริ้งดันมาหาถึงบ้านซะได้ "  พี่สิงห์ ให้ฉันคุยกับลูกหน่อยเถอะ "  อีพริ้ง ซะอื้นเสียง น้ำตาไหล  "  จัน  ใจ มาหาแม่หน่อยนะลูก "  " แม่ แม่มาทำไม นี่มันกี่ปีแล้ว "  " โธ่ จัน ใจ แม่ขอโทษ "  ทั้ง จัน กับ ใจ มายืนเกาะแขนข้าข้างหลัง  "  พ่อ ฉันขอคุยกับแม่หน่อย " จันสะอื้น ต่างกับใจ ที่ยังยืนเกาะข้างหลังข้า  เสียงร้องขอของจัน ทำให้ข้าอ่อนลง ข้าหันหลังเดินไปนั่งบนเก้าอี้โต๊ะทำงาน ใจเดินมากับข้า "  จันเหรอลูก โตขึ้นเยอะเลย แม่ไม่ได้เจอ ลูกมาตั้งนานแล้ว "  " แล้วแม่หายไปไหน แม่ทิ้งพวกเราทำไม   "  " แม่มันไม่ดีเองลูก แม่หลงผิดไปกับ เงินทอง ถ้าแม่ย้อนเวลาได้แม่คงไม่หนี พวกลูกๆไปหรอก "   "  มึงไม่ต้องมาตอแหลต่อหน้าลูกเลย  กูไปตามมึงถึงที่ มึงจำได้ไหมแทนที่มึงจะกลับมาอยู่กับพวกกู  มึงยังจะพามันหนีไปอีก " ข้าขยับจะเดินไปหามัน แต่ใจดึงไว้ "  ฉันขอโทษ ขอโทษทุกคน ที่ฉันมาวันนี้ก็ไม่ได้จะมาขอร้อง อะไร เพียงแต่ฉันจะไปเมืองนอก "  "  แม่จะไปเมืองนอก ไปทำไมอ่ะแม่  "  จันถามขึ้นมา  อีพริ้งเช็ดน้ำตา กอดอีจันไว้ "  แม่จะไปทางใต้น่ะลูก  "  "  ไปทำไมอ่ะแม่ "  " แม่จะไม่โกหกลูกนะ  หลังจากที่แม่หนีพวกลูกไป แม่ก็ถูกเค้าทิ้ง  ก็ร่อนเรพเนจร ไปเรื่อย จนวันนึงแม่ไปเจอลูกค้าที่ร้านอาหารที่แม่เป็นลูกจ้างเค้าอยู่ เค้าเป็นคนใต้เค้ามาชอบแม่ จนวันนึง เค้ามาจดทะเบียนกับแม่ แต่ตอนนี้ เค้าเสียชีวิตไปแล้ว  ก่อนตายเค้าส่งอีเมลล์มาให้แม่ บอกให้ไปหาเค้า เค้าแบ่งมรดกไว้ให้แม่ แต่ทีนี้ ญาติๆที่นั่นไม่รู้ แม่จะไปยืนยันกับเค้า "    ข้าได้ฟังก็ิอารมณ์ก็เย็นลงเรื่อยๆ  เหมือนมีสติมากขึ้น "  แล้วยังไง มึงก็ไปสิ มึงจะกลับมาที่นี่ทำไม "   "  ฉันแค่มาขอความช่วยเหลือนิดหน่อย "  "  มึงจะให้กูทำอะไร " "  ฉันแค่จะฝากลูกฉันไว้กับพี ซักเดือนเท่านั้นแหละ พอกลับมาฉันก็จะมารับคืน "  " ไอ้เด็กคนนี้เหรอ ลูกมึง "   ข้าตกใจ ถึงแม้จะทำใจมาบ้าง แต่ก็ไม่คิด่วาอีพริ้งจะติดลูกมาด้วย   " ใช่   นี่ลูกฉันเอง  ........  นี่น้องของจันกับใจนะ " .. ข้าหันไปมองหน้าเด็กคนนั้น มองๆไปก็มีเค้าอีพริ้งไม่น้อย  "  ก่อนที่มึงจะทิ้งพวกกูไป มึงไม่ได้ท้องนี่  แล้วมึงจะบอกว่านี่เป็นลูกกูเหรอ "  "  เปล่า นี่ลูกชั้นกับไอ้ทอง "  ข้าได้ยินชื่อนี้ปุ๊บ ความคับแค้นในใจแทบจะทะลักออกมาอีกครั้ง  " มึงเอาไอ้ลูกชู้ของมึงกลับบ้านไปเลย  กูไม่รับฝาก "   "  ฉันขอร้องเถอะพี่ ถ้าฉันเอาลูกไปได้ ฉันก็เอาไปแล้ว  ญาติๆฉันก็หนีหายตายจากไปไหนหมดแล้วก็ไม่รู้  เหลือแค่พี่เท่านั้นแหละ  ฉันขอร้องเป็นครั้งสุดท้ายเถอะ "   อีพร้ิงหันไปหาจัน พร้อมกับร้องขอ "  นะจัน บอกพ่อหน่อย่ว่าแม่ขอร้องเป็นครั้งสุดท้าย  "  จันหันมามอง ข้าเบือนหน้าหนี ไม่อยากมองหน้าลูกเวลานี้  อีพริ้งเดินมาขอร้องข้า  " นะพี่นะ แค่ครั้งเดียว แล้วจากนี้ต่อไปฉันจะไม่มายุ่งวุ่นวายอะไรกับพี่แล้ว "  ข้าลุกขึ้นไม่ตอบอะไร  "  จัน  ใจ  ตามพ่อขึ้นมา "   ข้าเรียกให้ลูก 2 คนเดินขึ้นมาบนบ้าน  เจ้าวัจน์นั่งอยู่ตรงบันไดลุกขึ้นหลบ   ข้า 3คน เดินเข้าไปในห้อง ....................  "  พ่อ พ่อจะทำยังไง  "  ใจถาม "  10 กว่าปี อยู่กันมา มีข้าวกินข้าว มีแกงกินแกง สุขทุกข์พ่อก็อยู่กับพวกเอ็งมาไม่เคยทิ้งกัน  แต่พอมันก้าวเข้ามาก็หาปัญหาเข้าบ้านมาทันที  "  ข้าถอนใจ " พ่อไม่ต้องไปช่วยหรอก คนแบบนั้น คนที่ทิ้งพวกเราไป "  ใจตอบกลับ " แต่ฉันว่า ........... "  " ว่าอะไรพี่จัน "  สองพี่น้องเริ่มขึ้นเสียงกัน "  ฉันว่าช่วยเค้าซักครั้งเถอะ  แค่ครั้งเดียว แล้วให้เค้าสัญญาว่าต่อจากนี้ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวอะไรกับพวกเราอีกแล้ว "  " พ่อ อย่าไปช่วยคนแบบนั้นเลย  ชั้นฟังแล้วก็โกรธแทนพ่อ มีอย่างที่ไหน เอาลูกคนอื่นมาให้เราเลี้ยง  ฉันไม่รับเป็นน้องหรอก .....  น้องฉันมีแค่คนเดียว ก็ไอ้วัจน์โน่น คนอื่นจะใครฉันก็ไม่เอา "  " ใจ แกก็ใจเย็นหน่อย ยังไงเค้าก็เป็นแม่เราน้องเรา  ถือว่าช่วยเค้าครั้งสุดท้ายล่ะกัน "  "  โอ๊ยย แม่เหรอ ทิ้งฉันกับแกมากี่ปีแล้วเคยโผล่ห้วมาดูพวกเราบ้างไหม  ใครจะรับก็รับเถอะ แต่ฉันขอค้านตรงนี้เลยนะพ่อ อย่าไปรับมาเด็ดขาด ฉันไม่เอาด้วยหรอก "   สองพี่น้องเถียงกันต่อหน้า ข้าเองก็คิดๆอยู่ ชีวิตนี้ก็ช่วยคนมาเยอะ แต่ก็ติดอยู่ในใจว่า ไอ้เด็กคนนั้นเป็นลูกอีพริ้งกับไอ้ทอง  คิดแล้วก็เครียด .............. " ไป ลงไปข้างล่างกัน "  " พ่ออย่าให้มันเข้ามาอยู่ในบ้านเชียวนะ "  " เออ เอ็งเฉยๆไว้ "  ข้าบอกอีใจมัน  ......................   


...................  ข้าเดินลงมาจากบ้าน พร้อมๆกันยังเห็น อีพริ้งกับลูกไอ้ทองนั่งอยู่ด้านนอก ไอ้จุกหลานป้าอ้วนนั่งดูทีวีแบบคนไม่รู้เรื่องอะไร    " พี่ สิงห์ "  "  มึงนั่งห่างๆกูเลย " อีพริ้งพยายามจะเดินเข้ามา แต่ข้าตวาดห้าม " กูจะช่วยมึงเป็นครั้งสุดท้าย แล้วชีวิตนี้มึงไม่ต้องมาเจอกับพวกกูอีก  ไม่ว่าจะตายห่าตายเหวที่ไหน ก็ไม่ต้องกล้บมาให้พวกกูเห็น " "พ่อ  " อีใจเหมือนจะแย้ง "  หยุด " ข้าตวาดกลับ อีใจเดินสะบัดตูดออกไปแบบไม่พอใจข้า " จริงๆนะพี่ ฉันสัญญา ว่าเสร็จธุระแล้วฉันจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว "  " เออ มึงจำคำมึงไว้  "  " ไปดิว ไปไหว้พ่อเค้า " " กูไม่ใช่พ่อมึง  "  เด็กนั่นล๊อกแลกทำตัวไม่ถูก  " ไป ไปไหว้ลุงเค้า " อีพริ้งสั่งพร้อมกับเดินพาเด็กคนนั้นเข้ามา " อยู่ที่นี่ก็ไม่นั่งๆนอนๆนะ ที่นี่เค้าทำงานกัน "  จันพูดแทรกขึ้น " เอ็งชื่ออะไร "  ข้าถามเด็กคนนั้น .....  "  ผมชื่อ....ดิว.....คับ "  "  มึงสองคนฟังกูไว้นะ  ถ้าหาก มึงอยู่ที่นี่แล้วมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น กูจะพาไปทิ้งที่โรงพักแน่ๆ   "  ข้าสั่งเป็นคำขาด "  ดิว  เข้าใจนะลูก อย่าทำอะไรไม่ดีนะ รอแม่ไม่นานแม่จะกลับมารับ  "   " แต่ ......... "  "  ไม่นาน หรอก "  .... ข้าเห็นสองแม่ลูกร่ำลากัน   จังหวะนั้นไอ้ชัยขับรถกลับมาพอดี  ........................." .ชัย มึงไปส่งเค้าที่ท่ารถ หน่อย  "   ไอ้ชัยรับคำแบบงงๆ  ก่อนที่จะพาอีพริ้งออกไป .......................



....................  ตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยเห็นพ่อสิงห์ดุใครขนาดนี้มาก่อนเลย  เสียงพ่อสิงห์ตวาดเสียงดังเราอยู่ข้างบนยังตกใจเลย  ซักพักพ่อสิงห์เดินขึ้นมาหาเรา "  วัจน์ "  "จ๊ะพ่อ "  "  ถ้าพ่อขออะไรหนูซักอย่างจะได้ไหม "  " พ่อมีอะไรเหรอ "  "  เอ็งรู้เรื่องหมดแล้วนะ  "  เราพยักหน้า "  เอ็งก็ไม่ต้องไปยุ่งอะไรกับมัน แล้วถ้ามีอะไรก็บอกพ่อล่ะ "  "แล้วพ่อจะให้เค้านอนที่ไหนล่ะ "   " เดี๋ยวหามุ้งให้มันกางนอนข้างล่างเอา ข้าวของมันมีแต่เสื้อผ้าไม่กี่ชุดหรอก " " อืมม ก็ได้อ่ะพ่อ " เราเดินเข้าไปกอดพ่อสิงห์ "  พ่อจ๋า พ่ออารมณ์ไม่ดีเหรอ "  " อืมมม  เดี๋ยวก็หาย "  "  จ๊ะ "  เราไม่รู้จะปลอบพ่อสิงห์ยังไงดี ก็ได้แต่เงี่ยบ แล้วเดินลงมากับพ่อ  พ่อสิงห์สั่งคนงานให้กลับบ้านกันไปก่อน เราเลยเดินไปที่บ้านโน้นแทน  ยังไม่ทันเข้าไปถึง เสียงพี่ใจก็โวยวายต่อ   " อีใจ พอแล้ว จะโมโหไปทำไม "  " ก็แทนที่พี่จะช่วยพ่อพูด ว่าไม่ให้รับมันมา นี่กลับให้มันมาอยู่ด้วย  ฉันดูตามันแล้วท่าจะไม่ใช่เล่นๆ  เค้าทะเลาะกันบ้านจะแตกแต่มันนั่งมองเฉย  ทำเป็นไม่สนใจ "  "  เค้าอาจจะตกใจก็ได้ "  "  น้อยๆหน่อยเถอะ ถ้าอีใจดูคนผิดจะกราบตีนมันเลย เชื่อฉันได้เลย ว่าจะต้องมีปัญหาแน่ๆ  "  " ใจเอ็งก็คิดมากไปเค้ามาอยู่กับเราไม่นาน  อีกอย่างเค้าก็น้องเรา "  "  ใคร ..ฉันไม่รับ  โผล่มาแล้วก็บอกว่ามาเป็นน้อง ไม่ใช่ละครนะพี่  "  " แต่แม่ก็บอกแล้ว "  " ฉันไม่มีแม่ ไม่มีมาหลายปีแล้ว  แล้วก็ไม่อยากมีด้วย ถ้าคนอย่างนั้นมาเป็นแม่ ฉันไม่รับหรอก  พี่จำไม่ได้เหรอ สมัยก่อนตอนที่ทิ้งเราไป เราร้องไห้แค่ไหนเค้าเคยมามองพวกเราไหม "  " เห้อ พี่รู้อีใจ แต่ก็มันตัดไม่ขาด "  "  ถ้าพี่ตัดไม่ขาดเรื่องของพี่ แต่ฉันบอกไว้ก่อนนะ ไม่ต้องเอาฉันไปรวมกับคนพวกนั้น แล้วถ้าฉันจะมีน้อง ก็มีแต่ไอ้วัจน์คนเดียวเท่านั้น "  เราได้ยินพี่ใจพูดแบบนั้นก็ใจชื้นขึ้นมาไม่น้อย   สมัยก่อนไม่ว่าเรื่องอะไร จะโดนใครแกล้ง พี่ใจก็เป็นคนแรกที่มาช่วยเราก่อนเสมอ   " อ้าว วัจน์ มีอะไรเหรอ "  พี่จันถาม " เปล่าอ่ะพี่ หนูแค่จะมาถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม  "  "  เออ เดี๋ยวพวกพี่จะทำกับข้าว วัจน์จะมาช่วยไหมล่ะ "  เรายิ้มแล้วเดินเข้าไปช่วย พี่จัน กับพี่ใจ..........................


               ........................ค่ำคืนนี้ดูเหมือนบรรยากาศไม่ดีเป็นอย่างมาก  เราเห็นพ่อสิงห์ไม่ค่อยเข้ามาคลอเคลียเราเท่าไหร่  อาจเป็นเพราะ คนที่ชื่อดิวอยู่ข้างล่าง อะไรที่เคยทำก็ไม่ง่ายเหมือนเมื่อก่อน  " เดี๋ยวเอ็งไปกางมุ้งนอนเอาล่ะกัน หมอนข้าก็เอามาให้แล้ว  "  " คับลุง "  " ข้าวปลาเสร็จแล้ว เอ็งจะกินก็ไปตักมาละกัน "  " ให้พวกลุงกินก่อนเถอะคับ ผมกินทีหลังได้  "  พ่อสิงห์ไม่พูดต่อ บอกให้พวกเราเตรียมข้าวมานั่งกินกัน  บนโต๊ะกินข้าวแทบไม่มีบทสนทนาใดๆ พี่ใจกินไปก็มองหน้าไปคล้ายกับ จับผิดอะไรบางอย่าง  ไม่นานนักพวกเรากินข้าวเสร็จ พี่จันก็เรียกดิวมากินข้าวอีกคน  "  อ่ะ พี่ตักข้าวให้เธอแล้ว " " ขอบคุณคับ "     ....................  เรากับพ่อสิงห์ช่วยกันปิดบ้าน ดิวเองก็ช่วยปิดด้วย " เอ็งไม่ต้องมาช่วย ไปถูพื้นแล้วไปปูเสื้อนอนล่ะกัน " "  เออ ลุงคับ "  " อะไร " " ผมเห็นมีกล่องสัญญาณเน็ต ผมขอใช้เน็ตด้วยคนได้ไหมคับ  "  " วัจน์  "  "มีอะไรพ่อ "   " เราขอใช้สัญญาณเน็ตด้วยคนได้ไหม คือ เรามีเงินมาน้อยไม่อยากเอาเงินไปเติมอ่ะ " " อืมม ได้สิ  จดละกัน  " เราบอกพาสเวริ์ด ให้กับดิว  "  " ขอบคุณนะ "  "อือ "   หลังจากปิดบ้านเสร็จ เรากับพ่อก็ขึ้นมาข้างบน  ปกติ พ่อจะฟัดเราเล่นก่อนลงไปอาบน้ำ แต่วันนี้ไม่เมื่อวันก่อนๆ  ยิ่งถ้าเป็นเมื่อ 2 วันก่อน พ่อสิงห์เหมือนวัยรุ่น แทบจะเย็ดเราทุกนาที่ที่เราอยู่กัน 2 คน "  พ่อจ๋า  เป็นอะไรอ่ะ  "  เราเข้าไปกอดพ่อ "  พ่อก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอ  "  " อืมม พ่อมีอะไรเครียดเหรอ บอกหนูหน่อยสิ  "  "  ไม่มีหรอก หนูจะไปอาบน้ำก่อน หรือให้พ่อไปก่อนดี "  " งั้นพ่อไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวเสร็จแล้วหนูจะลงไปอาบต่อแล้วขึ้นมานวดให้พ่อดีกว่า  "   " เออ ก็ดีเหมือนกัน งั้นเดี๋ยวมานวดให้พ่อหน่อยนะ "   " จ๊ะ "  


.......................... ข้าลงมาอาบน้ำ เห็นไอ้ดิวกำลังนอนเล่นมือถืออยู่  "  ยังไม่นอนเหรอ พรุ่งนี้ตื่นมาต้องมาช่วยทำงานด้วยนะ "  "  ยังไม่ง่วงเลยลุง  " "  นอนๆไปเดี๋ยวก็ชินเอ็งแค่แปลกที่เท่านั้นแหละ  "  " คับ " ไอ้ดิวหันมาตอบช้า  ข้าเดินไปจนถึงโซฟา ผ้าขาวม้าเจ้ากรรมดันหลุด  ข้าก้มเก็บแทบไม่ทัน รีบดึงขึ้นมาแล้วรีบเข้าห้องน้ำไป ไม่รู้ไอ้ดิวมันจะเห็นหรือเปล่า    หลังอาบน้ำเสร็จไม่ทันไรเจ้าวัจน์ก็ตามขึ้นมาหาข้า "  พ่อจ๋า มาหนูนวดให้ "   ข้านอนแผ่ให้เจ้าวัจน์นวดเสียเพลิน มันพลิกหน้าพลิกหลัง ข้า "  พ่อจ๋าา "  "  มีอะไรเหรอ " " พรุ่งนี้หนูโทรไปหาน้ากวางได้ไหมอ่ะ "  "  เออ ได้สิ เอ็งอย่าไปนานนะพ่อคิดถึง "  "  อืออ จีะ " เจ้าวัจน์ นวดเสร็จก็ขึ้นมานอนข้างๆข้า  ข้ากอดไซร้คอมันเหมือนเก่า  "  พ่ออ่ะ ไม่อายคนข้างลางเหรอ "  " ช่างมันสิ เราอยู่ข้างบนจะไปสนใจมันทำไม  อีกอย่าง พ่อแค่ฟัดหนูเฉยๆ คืนนี้ไม่เอาหรอก "  "  ถ้าพ่อเหนือ่ยๆก็พักก่อนนะ " ข้ากอดมันไว้ในอ้อมกอด ......................



......................  " ไอ้วัจน์ ตกลงมึงโทรไปหาอากวางยังว่ะ  "  "  โทรไปแล้ว เดี๋ยวอากวางมาศุกร์นี้ "  " อีก2 วันเหรอว่ะ " " ใช่อ่ะ "  " ดีๆ กูจะได้บอกแม่กู "  เรากับพลไปเที่ยวบ้านอากวางด้วยกัน เรื่องที่ลูกเมียเก่าพ่อมาอยู่ด้วย ญาติพ่อสิงห์ ต่างรับรู้กันหมด ยิ่งปู่กับย่ายิ่งไม่เห็นด้วยใหญ่ แต่พ่อสิงห์ก็บอกว่ารับมาแล้ว จะเอาไปทิ้งๆขว้างๆมันไ่มได้  "  นั่นเหรอว่ะ คนที่มาอยู่ด้วย "  "  อือ ชื่อดิวอ่ะ "  ไอ้พลถามเหมือนอยากรู้ แต่ซักพักเสียงไลน์มันดังขึ้น "  เออ มึงว่าไง  อีก 2 วันกูไม่อยู่จะไปเที่ยว ... เออ ไว้เจอกัน วันประกาศผลสอบเลยมึง "   มันคุยเสร็จก็วางไปเราเลยถามถึงอิง  " เลิกกันแล้วว่ะ " " อ้าวทำไมอ่ะ "  " ก็ มันจะไปเรียนที่จังหวัดอื่นแล้ว กูก็ไม่อยากยุ่งด้วย "   " แหมๆ เลิกไวเชียว "  มันมากระซิบข้างหูเรา  "  ก็มีมึงเป็นเมียกูแทนไง "   "  ไอ้บ้า "  พลหัวเราะแล้วเดินขึ้นไปขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้าน   ......   " ใครเหรอวัจน์   "  " พลน่ะ ลูกน้าเพ็ญ "   ยังไม่ทันสนทนาอะไรกับดิวมาก   พี่ใจก็ตะโกนเรียกเราแล้ว  "  วัจน์จะไปคุยกับมันทำไม "  " ก็เค้าแค่ถามนิดหน่อยเอง  "  " พี่บอกไว้ก่อนเลยนะ อย่าไปคุยกับมันมากแล้ว ข้าวของก็เก็บให้ดีล่ะ "  " ทำไมอ่ะพี่ " " เชื่อพี่เถอะ พี่ดูคนไม่ผิดหรอก "   เราแปลกใจทำไมพี่ใจถึงเกลียดดิวขนาดนั้นได้ ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรให้เลย   .............  ไม่นานนักพ่อขับรถกลับมาถึงบ้าน   " อ่ะจัน เงิน  "  " ทำไมได้มาแค่ 12000 เองอ่ะพ่อ "  " นั่นไงเช็ค เดี๋ยวนี้เจ๊ตาเค้าจ่ายเป็นเช็คแล้วนะ "  " โหย แค่นี้ก็ต้องจ่ายเช็ค เสียเวลาเคลียร์ลิ่งอีก 1-2 วัน "  " ช่างเค้าเถอะน่า " " ไม่ไงพ่อ  เราต้องไปจ่ายเงินให้พวกลูกไร่ ต้องมานั่งสำรองเงินก่อน "  " พ่อก็เข้าใจ แต่แบบนี้ก็ดี เค้าไม่โกงเราหรอก "   .... " ไอ้จุกเอ็งไปช่วยเค้ายกของหน่อยไป"   พ่อสั่งจุกให้ไปช่วยยกของขึ้นรถที่บริษัทญี่ปุ่นเค้ามาเอา   " แล้วเอ็งล่ะ ข้าวปลากินยัง "  พ่อถามดิว " กินแล้วลุง กินกับพวกคนงานป้าๆน่ะ "  พ่อไม่พูดอะไรต่อ เราเลยเดินไปข้า "  วัจน์ แล้วกวางมันจะมารับหนูวันไหนล่ะ "  "  วันศุกร์นี้อ่ะพ่อ  "  " อืมมม " ..........................................


.............................. "  อ่าาาา พ่อจ๋าาา  "  ข้าแหกรูแล้วเอาลิ้นเลียลงที่รูของเจ้าวัจน์  เจ้าวัจน์เองก็ทั้งเลียทั้งดูดควยข้าด้วย ข้ากับมันสลับ 69 กัน มันดูดควยข้าเสี่ยจนเสียวไปหมด " อ่าเบาๆสิเดี๋ยวแตกก่อน "  ข้าละปากเตือนเจ้าวัจน์ เพราะตอนนี้ข้าเสียวหัวควยเหลือเกิน  " พ่อก็อย่าแยงลึกสิหนูเสียวนะ  "   ข้าแหกรุแล้วเลียต่อ " อ่าาา ซิ๊ดดดดด พ่อจ๋าาเบาๆ " ข้ายิ่งเลียยิ่งมัน เจ้าวัจน์บิดหนีข้าแต่ข้าตามจับลูกข้าได้ ก็ก้มลงไปดูดนมต่อ   " ซิ๊ดดด พ่อจ๋าาา อาาาา "  เจ้าวัจน์ครางเบาๆ แต่กลับอ้าขาออกควยข้าตอนนี้ ประกบเข้าที่รูมันแล้ว ข้าไม่รอให้เสียเวลา น้ำลายเมื่อกี้ช่วยให้ทางลืนได้ดี ข้าจับหัวควยที่แฉะจ่อเข้าแล้วยัดเข้าไป  "  ซิ๊ดดด  โฮ๊ยย อ่าาาาาา   ไม่ได้เย็ดเมียตั้งหลายวัน คับดีจริงๆ "  " ซิ๊ดดด   ควยพ่อใหญ่ขึ้นเปล่าอ่ะ  หนูเสียวไปหมดแล้ว "  " จะใหญ่ขึ้นได้ไง หือ "  ข้าอัดควยเข้าออกช้าๆ แล้วดันขาขึ้นอีก ให้รูแอ่นขึ้น ข้าบดเอวกระแทก " ตับ ตับ ตับ ตับตับ "  " พ่อจ๋าเบาๆ เดี่ยวข้างล่างได้ยิน  "  " ช่างมันสิ อ่า เมียจ๋าา "  ข้ากระเด้าแรงขึ้น ไม่สนใครหน้าไหนเวลานี้อยู่กับเมียก็ต้องเย็ดมียเท่านั้น "   ซิ๊ดดดด อ่าา "  เจ้าวัจน์เองก็คงลืมตัว ร้องครางเสียงดัง  ข้าซอยเอวรัวๆ ๆ  " อูยยยยย โอ้ววววว "   ข้าดึงควยออกแล้วจับเจ้าวัจน์พลิกคว่ำ ข้านอนทับตัวเจ้าวัจน์จับควยยัดลงไป "  อ่าาา พ่อจ๋าาา "  "  ไม่รีบนะเมียจ๋า คืนนนี้เย็ดนานๆดีกว่า "  "  พ่ออ่ะ ควยพ่อแข็งจัง " ข้าคาควยไว้ในรูให้รูมันตอดควยข้าไปเรื่อยๆ " อ่าา ตอดพ่อใหญ่เลยนะเมียจ๋า "  " ก็ผัวควยใหญ่นี่ "  " งั้นหนูเป็นเมียพ่อคนเดียวนะ "  " ได้สิ " ข้าไซร้เจ้าวัจน์ต่อมันหันหน้ามาข้าประกบปากดูดกันอีกครั้ง  ก่อนที่จะดึงให้เจ้าวัจน์คลาน 4ขา  " ซิ๊ดดด ผัวจ๋า กระแทกหนูแรงๆเลย "  ข้าทำตามที่เมียขอ จับเอวให้มั่นแล้วอัดไปหลายๆดอก  " ซิ๊ดดดด เสียวไหม  มันไหม "  " มันจังเลยพ่อจ๋าาา อ่า ่่าอ อ่อา่าออาอา่อา่อา่อาอ่าอ่า่อา่อา่อา่อา่า " ข้าเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น น้ำควยเคลื่อนจากกระโปกเตรียมจะฉีดเข้าไปในร่างลูกรักของข้าแล้ว "  ซิ๊ดดดดดด  วัจน์ รับน้ำพ่อนะ  "  ตับ ตับ ตับตับตับตับัับัตัตับับัต   ข้ารัวไม่ยั้ง ไม่กี่อึดใจน้ำควยก็พุ่งเข้าร่างลูกรักของข้า   " อ๊ากกกก  อ่าาาาาาาาาาาาาาาา  อ่าาา "  ข้าซอยช้าๆเบาๆ ก่อนที่จะนอนทับร่างเจ้าวัจน์อีกครั้ง  "  หนูไม่อยู่หลายวัน พ่อคิดถึงแย่เลย "  "  พ่ออ่ะ หนูไปแป๊บเดียวนะ "  "แล้วใครจะมาช่วยพ่อล่ะ "  "  พ่อก็รอหนูหน่อยนะ กลับมาจะให้ทบต้นเลย "  " จริงๆนะเมียจ๋าาา "   ข้ากอดร่างลูกชายที่รักอีกรอบ ควยแข็งๆของข้ายังคาอยู่ในรู คืนนี้ครั้งเดียวก็คงพอ คืนพรุงนี้อาจจะมีโอกาสได้อีกซักน้ำ  แค่นี้ก็มีความสุขแล้ววว ................................................



..................*** ยังมีต่อนะครับ  ***.....................

   "   แล้วใครจะช่วยพ่อสิงห์ล่ะนี่  ?? "  

sakggg

ขอบคุณครับ

printer025

ขอบคุณครับผม แหมม จะใครละช่วงพ่อสิงห์ หึหึหึ
มือไงล่ะ!!!!!!! ผ่ามมมมมม

gusakon22

ขอบคุณครับ

yymomo

ขอบคุณครับ
ตายห่า น่าจะร้ายจริงๆ อย่างที่พี่ใจว่า พวกนิ่งๆนี่เก็บเรียบนักแหละ ท่าจะฟาดหมดทั้งพ่อสิง ทั้งพี่ชัย
สปอยหน่อย  คิดๆไว้ยังว่าจะจบ BAD / HAPPY

smirnoff

ขอบคุณครับ

mooman

ขอบคุณมากครับ

Akeoutdoor

ดิวต้องมาแน่ๆ ตอนหน้า รอๆๆฟ

kookkoo

ขอบคุณครับ

Monmtc

แนะนำให้วัจน์ อย่าไปกินของไม่รักดีเลย

peekay

ขอบคุณครับ

tazman

ดิวโดนแน่

NewYear160

ขอบคุณคับ

phattdell

มั่ว ไปกันใหญ่เลย 55555

พุททกา

ขอบคุณครับ

616161

คงเป็นดิวแน่ๆ

jarn20116

ขอบคุนครับ สนุกมากเลย

paepaeii

ขอบคุณนะ

pearl9845

ขอบคุณมากนะคับ

mojimaru

มีตัวละครเพิ่มอีกแล้ว