นที สีขุ่น 3

noobom

ผมรีบตั้งสติก่อนนำจานชามไปไว้ที่ชายหนุ่มบอกขึ้นเรือนชายหนุ่มก็เริ่มถามคำถามผมว่ามาทีนี่ได้อย่างไร ผมก็บอกไปตามที่ผมเจอมาแต่ดูชายหนุ่มจะงงกับสิ่งที่ผมเล่า เพราะผมเห็นทำหน้างิ่วตลอด “ประเดี๋ยวก่อน นี่เจ้าจะบอกว่าเจ้าตกเขาแล้วโผล่มาบนเนินสูงนู่นรึ?” ชายหนุ่มพูดก่อนที่จะชี้มือไปยังเนินที่มีต้นไม้ใหญ่ผมพยักหน้าเป็นเชิงตอบ ชายหนุ่มก็พยายามเข้าใจสิ่งที่ผมพูด“เสื้อผ้าเจ้าข้าเห็นมันเปียกแถมยังเปื้อนโคลนอีกข้าก็เอาปักละตากไว้ให้ว่าแต่เอ็งมาจากเมืองไหนล่ะ ข้าไม่เคยเห็นชุดแบบนี้มาก่อน” ผมก็พึ่งสังเกตเห็นว่าชุดที่ชายหนุ่มนิรนามใส่ก็ไม่เหมือนกับคนยุคปัจจุบันที่ใส่กันแถมดูรอบๆแล้วก็ไม่เห็นตู้เสื้อผ้าว่าจะมีชุดแบบผม “เออ...ผมมาจากเมืองไกลมากน่ะครับ แหะๆ” ผมพยายามยิ้มกลบเกลื่อนเพราะไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหน “เออ คุยมาก็นาน ข้าชื่อ ธาร นะดูทรงแล้วข้าคงเป็นพี่เอ็งกระมังแล้วเอ็งล่ะ?” ชายหนุ่มแนะนำตัว ก่อนผมจะตอบไปว่าผมชื่อเมฆ “ชื่อเจ้านี่ใช่ไอ้ก้อนขาวๆบนฟ้านั่นใช่ไหมอยู่ห่างกับข้าหลายขุมเลยนะนั้น ฮ่าๆ” พูดไปชายหนุ่มก็หัวเราะไป“นี่มันปี พ.ศ. ไหนครับ พอดีผมมันขี้ลืม” “อะไรวะเอ็งกะอีแค่ พ.ศ. ยังจำไม่ได้เลยรึ ก็ปี2395 ยังไงเล่า” ผมแทบเป็ฯลมนี่ผมย้อนเวลามาจริงๆหรอเนี่ยตั้งร้อยกว่าปี โอ้วว มายย ก้อชชชชช “นี่เอ็งอึ้งอะไรกันเล่า ฮ่าๆ ว่าแต่เอ็งนี่ก็แปลกนะ เป็นชายซะเปล่าแต่งตัวมิดชิดกว่าหญิงซะอีก” พี่แกคงเดาจากชุนนศ ผมนั้นแหละก็สมัยนี้ใครมันจะไปนุ่งโจงกระเบน ไปไหนมาไหนล่ะครับพี่ธารร (ผมคิดในใจ)“เมืองที่ผมมาก็ปกตินะครับ ฮ่าๆ” ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันต่อก็มีเสียงเรียกจากหน้าบ้าน“ไอ้ธาร โว้ย ไอ้ธาร!” “มีอะไรวะ ไอ้เขียว?” “เอ็งไปดูที่ลานหน่อยสิ ข้าล่ะแวดหัวจริงๆ” “มีเรื่องอันใดอีกเล่า ” “เอ็งรีบไปเถอะประเดี๋ยวก็รู้เอง” “งั้น ประเดี๋ยวเดี๋ยวข้าตามไป” พี่ธารกลับขึ้นเรือนพร้อมกับตรงไปที่ห้องที่ผมได้สติแล้วหันหน้ามาบอกผมว่า “ข้าไปลานหมู่บ้านปะเดี๋ยวถ้าเอ็งจะไปก็ตามข้ามาละกัน” ผมที่ยังงงกับเหตุการณ์อยู่ก็พยักหน้าไปแบบลวกๆจนแผ่นหลังสีขาวหายวับไป ผมจึงลุกเข้าไปในห้อง พยายามหาโจงกระเบนแต่ดูแต่ละอันจะใหญ่ซะห่มผมได้ทั้งตัว จะให้ผมใส่ชุด นศ ไป ก็ดูจะสดุดตาชาวบ้านเขาค้นไปค้นมาผมไปเจอผ้าอันหนึ่งผมเอามาลองนุ่งก็พอดีจึงตัดสินใจตามชายหนุ่มไปยังลานหมู่บ้าน พอไปถึงก็เห็นคนมุงกันตรึม เสียงเอะ อะโวยวาย ดังมากันยกใหญ่ “นี่มันลูกข้า เอ็งจะเอาไปได้อย่างไร” “เอ็งมันขโมยลูกข้าไปแล้วยังหน้าด้านบอกว่าเป็นลูกเอ็งอยู่รึ” เสียงหญิงสาวรุ่นใหญ่2 นางกำลังถกเถียงกันอยู่ “นี่แหละไอ้ธาร น้าสองคนนี้เถียงกันเรื่องลูกอยู่น่ะสิคนนี้ก็บอกว่าลูกนาง คนนี้ก็ว่าลูกนาง ข้าละปวดหัวจริงๆ” “ไอ้ธารๆ เอ็งช่วยจัดการหน่อย ข้าล่ะไม่ไหวจริงๆ” ชายแก่กล่าวกับพี่ธารดูเหมือนจะเป็นผู้นำชุมชน “ว่าไงล่ะท่าน ตกลงท่านจะเอาเด็กนี่ให้ผูใดกัน” เสียงมนุษย์ป้าในวงไทยมุงกล่าว ผมเห็นแผ่นหลังขาวๆแหวกวงล้อมของชาวไทยมุงเข้าไปหาน้า 2 คนนั่น “นี่น้า ข้าว่าถ้าน้า 2 คนอยากได้ลูกกันทั้งคู่แบบนี้ประเดี๋ยวข้าจะเอาเด็กคนนี้ไปผ่าเป็นสองซีกแล้วแบ่งให้น้าทั้ง 2 จักดีหรือไม่ เอ้าไอ้เขียวเอาเด็กนี่ไปผ่าเป็น 2 ซีกที” “อย่านะเจ้าธารอย่า ถ้านางอยากได้ก็ให้นางไป ข้าขอ ฮือๆ” สาวใหญ่นางหนึ่งพูด“ไอ้เขียว จับหญิงนางนี้ไว้” ชายหนุ่มชี้มือไปทางหญิงอีกคนที่กำลังเดินไปเอาเด็ก“ปล่อยข้านะ ข้าผิดอันใด ข้าจะไปเอาลูกข้า” “ถ้าเด็กนี่เป็นลูกเจ้าจริงเจ้าคงไม่ปล่อยให้เด็กนี้ถูกผ่าออกเป็น2 ซีกเป็นแน่ เจ้าอย่าแสร้งอีกเลย” วงล้อมไทยมุงต่างส่งเสียงเห็นด้วยก่อนจะนำตัวหญิงนั้นไปสอบความอีกที“ข้าขอบใจเอ็งมากนะ ” หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตา กล่าวขอบคุณชายหนุ่มยกใหญ่ ชายหนุ่มเดินออกมาจากตลาดพร้อมกับชายหนุ่มนามว่าเขียวดูแล้วน่าจะเป็นเพื่อนสนิทกัน ก่อนที่พี่ธารจะส่งยิ้มให้ผม โอ้ว มาย ก้อชอีกแล้วครับ จังหวะนี้ หล่อไปอีกโว้ยยยย คนห่าอะไร เก่งๆก็เก่ง หล่อก็หล่อเทพบุตรจริงๆ “ขอบใจเอ็งมากนะเว้ยข้าไปล่ะประเดี๋ยวจะพลาดงานวัด ว่าแต่เอ็งไม่ไปรึ” “ไม่ล่ะ ข้าไม่ค่อยชอบงานแบบนี้เท่าใด เอ็งไปเถอะ” ทั้งคู่ลากันก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินมาหาผม “ปะไอ้เมฆ กลับบ้าน”

redboy

น่าสนุกแน่ๆแบบนี้

taira

ติดตามนะครับรอ

tungtor

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณครับผม

jua

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุนครับ

apinna

ขอบคุณครับ

อภิชาติ

น่าสนุกน่าติดตาม

noobom

ฝากติดตามด้วยนะครับ ตอนหน้ามีซี้ดแน่นอน

ปล.หัดแต่งติชมได้ครับ ยินดีรับฟัง ทุกข่อคอมเม้นต์

bi001

ขอบคุณครับ

hmoo

ขอบคุณ​มาก​ๆ​ครับ​

lieber_dich

ลงชื่อรอติดตามครับ

jumboa

ขอบคุณครับ.

iHNONG

ขอบคุณข่า.,

eg1

ขอบคุณครับ

tor_8915

มีต่อไหมครับ

mm2013

ขอบคุณมากครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

pakhawma

ขอบคุณมากครับ