ครูครับ.......ผมรักครู

nuttsoy

ตอนที่ 1 เปิดเทอมวันแรก

วันนี้เป็นวันที่ผมเซ็ง ๆ เพราะเป็นวันเปิดเทอมวันแรกนี่เราก็ ม 4 แล้วสินะเวลามันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน แป๊บ ๆเหมือนว่าอยู่ม 3 เมื่อวานนี้เองผมเดินมึนๆ เข้าโรงเรียนไปไหว้ครูชาติชายซึ่งเป็นครูพละที่สอนผมปีที่แล้ว และดุมากเวลาครูสอนงี้ต้องเป๊ะแต่นอกเวลาไม่เป็นไร ผมก็ไหว้แกแบบมึน ๆ

"นี่ไหว้ครูเค้าดี ๆ หน่อย ไหว้ใหม่"ชิบหายและเสียงครูชุมาพรฝ่ายปกครองลอยมาเลยผมต้องไหว้ครูชาติชายแกอย่างเรียบร้อยสุดๆ และเดินเข้าโรงเรียนไป

"เด็กสมัยนี้เป็นอะไร เดี๋ยวนี้ไม่เคารพครูเหมือนกันหมดแต่วันนี้นายมนต์ภัทรเป็นอะไรดูเหมือนยังไม่ค่อยตื่น"ได้เจอคนนั้นคนนี้แม่งก็เซ็ง ๆผมฝืนร่างกายมาเรียนง่วงตั้งแต่อยู่บ้านแหละครับครูชุมาพรแกบ่นพึมพัมวันแรกผมก็เจอสกัดดาวรุ่งเลยเซ็งผมเลยเดินต่อไปอย่างเลื่อนลอย

"เฮ้ย ไอ้แม็คหวัดดีหวะเพื่อน" เพื่อนสนิทผมทัก ไอ้รุจนั่นเอง

"เออ หวัดดี" ผมฝืนยิ้ม

"เฮ้ย มึงเป็นอะไรวะ ตื่นยังวะ"

"กูยังไม่ตื่น" แต่ตามประสาอย่างผมเด็กเรียนวันแรกก็ต้องทำเป็นตั้งใจเรียนไอ้รุจเพื่อนผมรู้ดีจองที่ไว้ให้ผมนั่งกลางห้องเลยครับ ผมวางกระเป๋าแหมะไว้ไอ้รุจมันก็เฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ไปตามเรื่อง ส่วนผม หลับเนื่องจากเมื่อคืนนอนดึก

"นี่เธอ ตื่นตื่นได้แล้ว จะต้องลงไปเข้าแถวแล้ว"ผมปัดมือ เพราะกำลังง่วง และวันนี้ที่เชียงใหม่ ก็อากาศก็ดีน่านอนซะด้วย

"เฮ้ย เดี๋ยวก่อนสิวะ เมื่อคืนกูนอนดึก" ผมลืมตาแทบช๊อค เพราะคนที่มาปลุกคือครูณวัฒน์นั่นเอง



"อุ้ย ขอโทษครับครู"เด็กเรียบร้อยอย่างผมต้องรีบยกมือไหว้

"ตื่น จะเข้าแถวแล้ว" ครูณวัฒน์ย้ำ อีกครั้ง

"ครับ ครู" ผมบอกครูณวัฒน์และรีบลงไป

"ไปทำอะไรมาหละ มนต์ภัทรปกติเธอไม่ได้เป็นคนมาง่วงเหงาหาวนอนที่โรงเรียนหรือเธอไม่สบาย"ครูณวัฒน์เอามือมาแตะหน้าผากผมสีหน้าแกดูกังวล

"เปล่าครับครู เมื่อคืนผมนอนดึกไปหน่อย" ผมบอกความจริงเรื่องโกหก ถ้าไม่จำเป็น ผมไม่ทำ

"ต่อไป เธอจะเหลวไหลนอนดึกไม่ได้แล้วนะเพราะนี่ก็เปิดเทอมแล้วเธอต้องตั้งใจเรียนให้มาก ๆ ยิ่งเธอเป็นนักเรียนทุนด้วยเธอต้องตั้งใจเรียนมากๆ รู้มั้ย นี่ถ้าครูไม่ลืมของ เธอก็คงโดนครูฝ่ายปกครองทำโทษ"

"ครับครูขอบคุณครับ"และผมก็รีบเดินลงไปข้างล่างและรู้ทันทีว่าปีนี้ครูณวัฒน์เป็นครูประจำชั้นทุกเช้าก็มีการเคารพธงชาติอะไรก็ว่าไปตามเรื่องแต่วันนี้พิเศษกว่าทุกวัน สงสัยเป็นครูใหม่เพราะผอออกมาพูดซึ่งผมฟังบ้างไม่ฟังบ้าง จนกระทั่งมาตอนถึงแนะนำครูใหม่

"สวัสดีคะ ครูชื่อ ภัชริกา ครูดีใจที่ได้มาสอนโรงเรียนแห่งนี้ครูซาบซึ้งครูประทับใจตั้งแต่ก้าวแรกที่ได้เข้ามาครูหวังว่านักเรียนจะตั้งใจเรียนนะคะ"

"เฮ้ย มึงดูดิ โคตรสวยเลยวะ กูว่าอย่างนี้ใจดี ชัวร์ไอ้พวกเพื่อนผม ไอ้แมค มึงว่าไงวะ" ไอรุจหันมาถามผม

"กูว่าดุ" ผมบอก

"มึงจะบ้าหรอ สวยหยาดเยิ้มขนาดนี้ มึงมองว่าดุเนี่ยนะ"

"ไม่รู้ดิวะ ครูเค้าเหมือนมีพลังอะไรบางอย่าง"ผมหันไปเอาละสิครับครูณวัฒน์เดินมา

“พลังสวยอะเดะ กูว่า” ไอ้รุจยิ้มกริ่ม

"พวกเธอหยุดคุยกันซักที ครูมองนานและนะ"ผมพยักหน้าน้อมรับ หน้างี้สลด

"สวัสดีครับ ครูชื่อ ธนวรรธน์ ครูสอนวิชาภาษาไทยครูยินดีที่ได้สอนนักเรียนทุกคน และครูหวังว่านักเรียนจะตั้งใจเรียนครูเป็นคนกรุงเทพที่เชียงใหม่อากาศค่อนข้างหนาวเย็นในตอนกลางคืนครูคงต้องปรับตัวเยอะ"ครูธนวรรธน์ยิ้มพิมใจเชียวครับ




"ครูเค้าขาดความอบอุ่นป๊ะแกหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกแกถ้าครูเค้าหนาวฉันจะไปกอดครูเค้าทั้งคืน"เสียงยัยแพทลากเสียงดังมาถึงที่นี่เลยครับครูณวัฒน์เดินไปเลยครับ

"นี่ เธอไม่ต้องแสดงความอยากได้ครูเค้าขนาดนี้ สำรวมกริยาด้วยถึงแม้เค้าจะเป็นครูใหม่เค้าก็เป็นครู ให้เกียตรครูเค้าด้วย"ผมหันไปแอบมองครูณวัฒน์จ้องยัยแพทเขม็งเชียวครับ

"กูว่าคนนี้แหละ ใจดี" ผมพูดกับไอ้รุจ ผมยิ้ม

"สวัสดีครับ ครูชื่อพศุตม์ ครูสอนในส่วนของวิชาพละยิมนาสติกว่ายน้ำและมวยไทยยังงัยขอให้นักเรียนมีความตั้งใจอดทนการเรียนก็เหมือนว่ายน้ำต้องอดทนถึงจะประสบความสำเร็จ"ในใจของยัยแพทอยากเขมือบครูพศุตม์แต่โดนครูณวัฒน์จ้องเลยยืนเงียบเลยครับและครูก็เดินกลับ

"ถ้าถอดเสื้อมา หุ่นคงแน่นมากเลยนะแก" ยัยแพรวเป็นคนบอก

"นี่ ของแกนะ ครูณวัฒน์แกจ้องมาตั้งแต่เทอมที่แล้วแล้วไม่ใช่หรอ สองคนนี้ฉันขอ"ยัยแพทพูดอย่างเบาที่สุด ไม่ให้ครูณวัฒน์ได้ยินและครูณวัฒน์ก็เดินไปที่หน้าแถวเมื่อเสร็จแล้วครูแกเดินไปข้างหน้าแถวสีหน้าเคร่งเครียดเชียวครับ

"เสร็จแล้วก็แยกย้ายกันขึ้นห้องเรียนเดี๋ยวเจอกันที่ห้องครูมีเรื่องต้องคุยเยอะ" โดนว่าเรื่องเข้าแถวแน่เลยครับผมคิดวันแรกก็โดนซะและ
..........................................................................................................................

ลิ้งค์นิยาย

ตอนที่ 1เปิดเทอมวันแรก

ตอนที่ 2   โฮมรูมสุดโหด

ตอนที่ 3   คาบเรียนแสนหวาน

ตอนที่ 4    สวยประหาร

ตอนที่ 5 ตัดสินใจเข้าชมรม

ตอนที่ 6 ถามไถ่ไตร่ตรอง

ตอนที่ 7 วันเข้าชมรม

ตอนที่ 8 รถคันแรก

ตอนที่ 9 อย่ามาเทคแคร์

ตอนที่ 10 รอแต่ง

ตอนที่ 11 ไอ้ตูนหนีตำรวจ

ตอนที่ 12 พี่หมูนักศึกษาฝึกสอน

ตอนที่ 13 อย่ามาเทคแคร์

ตอนที่ 14 โกหกตาใส

ตอนที่ 15 ท้าทายอำนาจ

ตอนที่ 16 เตรียมสอบเก็บคะแนน

ตอนที่ 17 วันสอบเก็บคะแนน

ตอนที่ 18 ปี้ไอ้ปิตานนท์ซะมันรู

ตอนที่ 19 สอบเก็บคะแนนวันสุดท้าย

nuttsoy

ถ้าเป็นคุณ จะเลือกใคร

1. ครูณวัฒน์  ครูคณิตมาดเฮี้ยบ เนี้ยบหล่อครบทุกองศา นักเรียนเกรงใจไม่มีใครกล้า แต่เวลาอยู่ใกล้ รู้สึกอบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ






2. ครูธนวรรธน์  ครูภาษาไทยแสนหวาน มาดอบอุ่นยิ้มละมุน ใจดี เป็นกันเองกับนักเรียน และทำให้หลงรักเกินห้ามใจ






3. ครูพศุฒม์  ครูสุดหล่อโคตรเซกซี่นักกีฬามาดเข้ม จริงจังกับเรื่องต่อยมวยและกีฬาทุกประเภท แต่ก็ทำให้สาวๆ ในโรงเรียนหลงเสน่ได้เช่นกัน

tan2

ตัวละครเยอะ และดูรื่นเริงดี
รอติดตามตอนต่อไปครับ

minone

ขอบคุณครับผม

dadson

ขอบคุณมากคับ

Darmmek

ขอบคุณคับ

tajarak

ขอบคุณครับ

gaybin

ขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณมากครับ

redboy

ท่าทางจะสนุก

Paraquat1

เย้ๆๆ เรื่องนี้มาแล้ว มาต่อยาวๆเลยนะคับ

lieber_dich

ขอบคุณครับ น่าจะสนุกน่าติดตาม

moothan

ชอบ ๆ ครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

leotero

มาตอนเดียว เดี๋ยวก็หายแน่ๆ ขอบคุณครับ

napapadon1

ขอบคุณมากครับ

nokkao

มีเค้าว่า ครูจะเล่นหมดไม่ว่า ดุ้น หรือไม่ดุ้น ฟาดเรียบแน่

nuttsoy

ตอนที่ 2โฮมรูมสุดโหด

file:///C:\Users\Admin-NB\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image002.jpg

"นักเรียนเคารพ"ไอ้น้ำเหนือหัวหน้าห้องเป็นกล่าวทำความเคารพด้วยคำพูดที่เรียบร้อยน้ำเหนือก็เป็นเพื่อนในกลุ่มผมนั่นแหละเราคบกันสามคนตั้งนานแล้ว มีไอ้น้ำเหนืออติรุจ หรือไอ้รุจและก็ผม มนต์ภัทรที่เพื่อน ๆ เรียกว่าแม้คเราสามคนตั้งใจเรียนมากจนได้ท๊อปของระดับ

"เอาแหละ นั่งลง ยกเว้นปภาวี"ครูณวัฒน์พูดทั้งที่ก้มหน้ายัยแพทยืนงงครับว่าครูพูดชื่อตนทำไม

“ว่างัยปภาวี ครูธนวรรธน์เค้าหล่อมากจนห้ามใจไว้ไม่ไหวเลยหรอ"

“หนูขอโทษคะครู” ยัยแพททำหน้าไม่ถูกเลยครับ

“เอาแหละ นั่งลงได้ ความผิดครั้งนี้ครูขอให้เป็นครั้งสุดท้ายความจริงมีหลายคนนะ แต่เธอเสียงดังกว่าเพื่อน”ผมงี้หน้าซีด ต่อไปเราแน่เลยเพราะเราก็วิพากษ์วิจารครูหลาย ๆ คนเหมือนกันก็ไอ้รุจ มันคุยแต่จะไม่ให้คุยตอบก็กะไรอยู่ แต่ก็อย่างว่า ถ้าเราไม่คุยตอบด้วยเพื่อนมันก็ไม่กล้าไอ้แม็คเอ้ย งานนี้ โดนเต็ม ๆ

"ครูไม่อยากให้พวกเราเอามาพูดกับครูเค้าสนุกปากถึงเค้าจะเป็นครูใหม่ ต้องให้เกียรติเค้า เข้าใจมั้ย"

"เข้าใจครับ เข้าใจคะ" เด็กนักเรียนทุกคนพูด

"อีกเรื่องหนึ่ง การที่ครูใหม่เข้ามาเธอไม่ต้องมาแสดงความเห็นว่าครูเค้าดุหรือไม่ดุหรืออะไร ยิ่งถ้าครูเค้าไม่ดุพวกเธอต้องตั้งใจเรียนเยอะ ๆอย่าให้เค้าผิดหวังและชื่อเสียงไม่ดีก็มาสู่โรงเรียนเราโดยเฉพาะเด็กที่เรียบร้อยเมื่อก่อนครูไม่เคยเห็นภาพแบบนี้ครูจะไม่ขอเอ่ยชื่อว่าใครแต่ครูอยากให้เธอเปลี่ยนในฐานะที่เธอเป็นคนมีประวัติที่ดี" คำพูดเรียบ ๆ ของครูณวัฒน์ทำให้ผมปวดใจแทบขาดไม่คิดเลยว่าการพูดแบบนั้น คือการไม่ให้เกียตรครูเค้าผมเสียใจไอ้รุจนั่งหน้าจ๋อยเลยครับ ผมเองก็เช่นกันได้แต่นั่งก้มหน้าสำนึกผิด

"วันนี้ครูมีเรื่องคุยแค่นี้หวังว่าคำพูดของครูจะทำให้นักเรียนได้คิด"

"เอาหละ เอาสมุดขึ้นมา คาบแรก ครูจะให้พวกเธอเขียนหน้าปกก่อนให้เรียบร้อยถ้าเกิดหายจะได้ตามตัวถูก แต่ทางที่ดี ไม่สมควรทำหาย" ทุกคนเริ่มเขียนชื่อชั้นเลขที่ของตนเอง ครูณวัฒน์เดินดูพวกนักเรียนทุกคนเอาสมุดหนังสือขึ้นมาแต่ก็มีเสียงคุยขึ้นมาจากผู้หญิง ห้องผมผู้หญิงนี่คุยเก่งมากครับ ครูณวัฒน์ก็เดินมาตรงผมพอดีครูณวัฒน์หันไปมองยัยแพทที่นั่งริมหน้าต่าง

"ปภาวี คุยอะไร" ครูณวัฒน์หันไปทางยัยแพท "ครูเพิ่งพูดไปเมื่อกี้เรื่องมารยาท ถ้าไม่หยุดพูดครูจะจับย้ายที่มานั่งข้างมนภัทรนี่"คือห้องเรียนผมจะไม่นั่งรวมกันแยกชายแยกหญิงค่อนข้างจะระเบียบจัดแต่ส่วนผม ไอ้รุจ และก็ไอ้เหนือนั่งแถวตรงกลางสามคนไอ้รุจนั่งริมไอ้น้ำเหนือนั่งกลางและผมนั่งริมพร้อมขนาบข้างด้วยผู้หญิงอีกฝั่งละสองแถวครูแกก็เดินมาเดินไปจนหมดคาบ

file:///C:\Users\Admin-NB\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image004.jpg

"เดี๋ยวทุกคนเก็บสมุดคณิตศาสตร์ด้วยส่งให้น้ำเหนือด้วยครูจะตรวจปก"ครูพูดตอนที่อยู่ตรงแถวผมอีกแล้ว และชำเลืองไปเห็นเนตินัยที่นั่งแถวกลางอยู่หลังผม

"เนตินัย เธอเขียนให้สวย ๆ ให้ดี ๆ หน่อย คำนึงด้วยว่าครูต้องอ่านรู้เรื่อง"ครูเอื้อมไปหยิบสมุดของเนตินัยจนผมได้กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของครูณวัฒน์น้ำหอมอะไรวะ หอมเย็นดีหวะ ผมชอบกลิ่นนี้มากเห็นครูใส่มาตั้งแต่ตอนผมอยู่ ม 3 แล้วแต่ผมก็ไม่กล้าถามว่ายี่ห้ออะไร เดี๋ยวจะโดนว่าละลาบละล้วง

"อติรุจ น้ำเหนือ มนต์ภัทรเดี๋ยวช่วยกันเรียงสมุดและไปส่งให้ครูด้วย" ผมรับคำ

"นักเรียน เคารพ" ไอ้น้ำเหนือมันบอก

"ขอบคุณครับ คุณครู" ผมช่วยกันเรียงสมุด ผมกับไอ้รุจเป็นคนเอาสมุดไปส่งที่และจะนำไปส่งที่โต๊ะครูณวัฒน์ตอนออกไป เห็นครูภัชริกาพอดี

"ขออนุญาตไปส่งสมุดนะครับ"

"จ๊ะ" ครูภัชริกายิ้มให้ยิ้มของครูภัชริกาดูเรียบ ๆแต่แฝงไปด้วยอะไรบางอย่างซึ่งผมอธิบายไม่ถูก

ครูภัชริกาเดินเข้าไปในห้องยืนหน้าห้อง

"นักเรียน เคารพ" ไอ้น้ำเหนือเป็นคนกล่าว

"สวัสดีคะ ครูจะแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกที สอนครูชื่อภัชริกา สอนสังคมขอให้นักเรียนตั้งใจเรียน และเงียบด้วยตอนครูสอนครูไม่อยากดุนักเรียน ครูได้ข่าวว่าที่นี่เป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดในเชียงใหม่ ครูเลยเลือกมาที่นี่"ครูแกมองไปรอบ ๆ และมาหยุดที่ไอ้น้ำเหนือ


"และพวกเธอละ ชื่ออะไร และใครเป็นหัวหน้าห้องนะ อ่อนามสกุลไม่ต้องนะเดี๋ยวจะเสียเวลา"ถึงแม้คำพูดจะใช้คำว่าพวกเธอแต่มองไปที่ไอ้น้ำเหนือคนเดียวจนเพื่อนทั้งห้องสังเกตุเห็น

"เริ่มจากเธอก่อน หัวหน้าห้อง"แหมครูภัชริกาทำฟอร์มทำเป็นไม่รู้ว่าใครเป็นหัวหน้าห้อง

"สวัสดีครับ ผมชื่อน้ำเหนือ"

"น้ำเหนือหรอ ฉันว่าชื่อเธอเนี่ย คงเย็นดีนะ เวลากินคงชื่นใจ"ครูเน้นตรงคำว่า กินสายตางี้หยาดเยิ้มอยากกินไอ้น้ำเหนือทั้งตัวเลยครับทุกคนเหวอแดกโดยเฉพาะยัยแพทไม่คิดว่าครูภัชริกาจะเปิดตัวแรงขนาดนี้ ครูภัชริกาเห็นทุกคนเงียบ เลยแก้เก้อ

"ครูล้อเล่นนะ น้ำเหนือ ครูก็ขี้เล่นอย่างนี้แหละอะคนต่อไป" ทุกคนก็แนะนำตัวกันเสร็จ
………………………………………………………………………………………………………………………

ผมเดินไปที่ห้องคณิตศาสตร์ห้องครูณวัฒน์ผมช่างหัวใจตัวเองจะพูดดีหรือไม่พูดดี กับคำว่าขอโทษเรื่องเมื่อเช้าใจผมเต้นแรงซึ่งทำไมก็ไม่รู้ก็มันเขินเวลาขอโทษใครผมลังเลแต่แล้วผมก็ตัดสินใจได้ตอนวางสมุดเสร็จ

"รออะไรหละ มนต์ภัทร" ครูณวัฒน์พูด

"ว่าไงหละ มนต์ภัทร" ครูณวัฒน์ถามย้ำกับผม ส่วนไอ้รุจมองผมชั่งใจว่าจะบอกดีหรือไม่บอกดี

"เรื่องเมื่อเช้า ผมขอโทษครับ ที่คุยกับเพื่อนในแถว"ผมพูดพร้อมยกมือไหว้ ครูณวัฒน์ยิ้มแบบให้อภัย

file:///C:\Users\Admin-NB\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image006.jpg

"ผมก็เหมือนกันครับครู" ไอ้รุจมันทำบ้าง

"มนต์ภัทร อติรุจพวกเธอสองคนนะเป็นนักเรียนทุนและเป็นนักเรียนตัวอย่างแถมเธอยังเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนมาโดยตลอดฉะนั้น การที่เธอทำอะไรเธอต้องรักษาภาพลักษณ์ตรงนี้ และไตร่ตรองดี ๆ ครูรู้  วัยอย่างเธอยังต้องการความสนุกสนานแต่ถ้าความสนุกสนานนั้นจะนำให้เธอเดือดร้อนครูคิดว่าเธอไม่ควรที่จะทำร้ายตัวเอง" ผมสองคนยืนฟังด้วยความสงบ

"ครับครู วันหลังผมจะคิดให้มากๆ"

"เอาหละ ครูภัชริกาเค้ารออยู่ เธอเข้าห้องไปได้แล้ว"

"ครับ" และผมกับไอ้รุจก็เดินเข้าไปในห้อง โดยขออนุญาตก่อนครูภัชริกาหันมามอง

"สองคนนี้ ยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย"ผมกับไอ้รุจเดินไปอยู่หน้าห้องตามองผมกับไอ้รุจไม่ละเลยครับ มองลึกลงไปในตาไอ้รุจแสดงความเขินออกมาอย่างเห็นได้ชัด

"สวัสดีครับ ผมชื่อมนต์ภัทรครับ"

"สวัสดีครับ ผมชื่ออติรุจครับ"

"จะ ไปนั่งที่ได้" เราสองคนไปเดินนั่งที่

"เดี๋ยว อติรุจ" ครูเรียกไอ้รุจเพื่อนผม

"ครับ ครู" ไอ้รุจหันไป

"เชือกรองเท้าเธอหลุดนะ" ไอ้รุจก้มลงผูกเชือกรองเท้าตัวงี้สั่นเลยครับไม่ใช่กลัวแต่เขินเพราะไอ้รุจมันปลื้มครูภัชริกาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเวลาก้มปากกาไอ้รุจมันก็ตก

"ซุ่มซ่ามจังเลยนะ เธอเนี่ย"ครูภัชริกาก้มลงไปนั่งหยิบปากกาและส่งให้ไอ้รุจ ตอนส่งนี่โดนมือมันด้วยครับไอ้รุจหน้าแดงเป็นตำลึงเลยและแม่งเดินกลับไปนั่ง แม่งเขินไปทั้งตัว

"เอาหละ วันนี้ครูจะบอกคร่าวๆว่าเราจะเรียนอะไรกันบ้างกับเนื้อหาโดยรวมแบบฝึกหัดอะไร ยังไม่ต้องทำเดี๋ยวครูจะค่อย ๆสอนให้เป็นงานพอเธอเข้าใจเนื้อหามากแล้ว ครูจะให้แบบฝึกหัดเยอะ ๆไม่ต้องห่วง เดี๋ยวครูจะสอนอย่างค่อยเป็นค่อยไป" เสียงครูภัชริกาโคตรหวานเลยครับผมฟังและยังเคลิ้มเลยทุกคนนั่งฟังเงียบและครูภัชริกาก็นำเข้าสู่บทเรียนจนจบคาบน่าแปลกที่ครูภัชริกาไม่ใช่เป็นคนดุแต่เหมือนมีพลังอะไรบางอย่างที่เราต้องตั้งใจฟัง

"นักเรียน เคารพ"

"ขอบคุณครับ คุณครู" พวกผมทำความเคารพ

"น้ำเหนือ เอาสมุดไปส่งที่ห้องครูด้วย" และครูก็เดินออกไปพอครูไปลับตาเท่านั้นแหละ การนินทาเกิดขึ้นเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์

"แม็ค มึงว่าไอ้เหนือเพื่อนมึงนะมันจะเดินออกมาจากห้องพักครูไหวมั้ยวะ"

"ทำไมวะ"

"ก็ขึ้นครูไงมึง เดี๋ยวครูจะสอนอย่างค่อยเป็นค่อยไปกูหละหมั่นไส้ โคตรสตอรเบอรี่เลย" ยัยแพทพูดล้อเลียนครู

"เฮ้ย แพท มึงให้เกียรติครูเค้าหน่อยครูณวัฒน์เพิ่งเตือนพวกเราไปหยก ๆ "

"ไอ้แม็คมึงอย่ามาทำแบ้ว ลองผู้หญิงมันมาแบบนี้ มันทอดสะพานมึงไม่เห็นตอนที่ไอ้เหนือมันแนะนำตัวนะ ครูเค้ามองอย่างกับอยากแดกไปทั้งตัว"

"นี่มึงไม่หยุดนะ แพทมึงอย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับครูเค้าสิ"

"นี่ ไอ้แม็คมันจะมากเกินไปและนะ ไม่รู้ กูมองอย่างนี้ไม่เกินอาทิตย์หน้าไอ้เหนือเสร็จครูภัช กูพนันเลย รวมทั้งมึงสองคนด้วย มึงฟังกูนะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา"ไอ้แพทพูด

"เสน่ห์แรงนะ พวกมึงเนี่ย" ไอ้วรพงศ์เสริม " เพิ่งจะเข้ามาในห้องเฮ้ยถ้าพวกมึงมีข้อสอบหรือพวกมึงได้เย็ดเค้า เอามาเผื่อเพื่อน ๆด้วยนะ"

"เฮ้ย ไอ้พงศ์ มึงเกินไปแล้วนะ มึงพูดอะไรออกมาเนี่ย ไอ้พงศ์มึงเป็นนักเรียนนะ" ไอ้รุจบอกกับไอ้พงศ์ ยืนขึ้น

"อ่อ กูลืมไป มึงเองก็ชอบครูเค้าเหมือนกัน" ไอ้พงศ์เยาะ

“มากไปแล้วนะมึง” ไอ้รุจเสียงดังเงื้อมือจะต่อยไอ้พงศ์


"เออ พวกมึงหยุดซักทีเถอะ นี่เปิดเทอมวันแรกนะโว้ยพวกมึงจะมาทะเลาะกันไอ้เรื่องแค่เนี้ยนะ ควรจะตั้งใจเรียน" ผมบอกแพท เพื่อนผมเอง

"มึงไปนั่งได้และ แพทกูไม่อยากเห็นหน้าเด็กก้าวร้าวอย่างมึง" ผมย้ำ

"เออ ไอ้แม็ค กูก้าวร้าว กูแรด กูร่าน แต่กูก็เปิดเผยไม่ได้ร่านเงียบเหมือนใครบางคน" และมันก็เดินไปนั่ง

"เออ แพท เพื่อนไม่ฟังมึงก็ไม่ต้องเตือนพวกมันเป็นผู้ชายยังงัยพวกมันก็ไม่เสียหายอยู่แล้วมีแต่ได้กับได้"ยัยแพรวเพื่อนซี้แพทมันพูด ผมได้ยินและแม่งไม่ไหวมองครูในแง่ร้ายเกินไป


"เฮ้ย ไอ้รุจกูออกไปกินน้ำก่อน เหมือนว่าแถวนี้แม่งจะมีแต่สิ่งมีพิษ"ผมแกล้งพูดดังๆใส่และผมก็เดินออกไป ผมเดินออกไปเดินไปที่ตู้น้ำด้วยความโกรธและแล้วเสียงออดก็ดังขึ้นว่าต้องเข้าคาบต่อไปตายห่า เสือกหิวน้ำจริง ๆ เอาไงดีวะแก้วกระดาษก็หมด เอาวะ ไปล้างมือและใช้มือนี่แหละ ผมกดน้ำใส่มือ เดี๋ยวไม่ทัน

"มนต์ภัทร ใช้มือนะ สกปรกนะ" ผมหันไปต้นเสียงคือครูภัชริกานั่นเอง

"อะ นี่จะ แก้ว" ครูภัชริกาส่งแก้วมาให้ผมผมกดน้ำและก็กิน บังเอิญผมสำลักน้ำ น้ำเลยหกออกจากปาก

"ดูสิ เด็กสมัยนี้ กินไม่ระมัดระวัง เลอะปากหมดและ"ครูภัชริกาเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดปากให้ผม

"ขอบคุณครับ" และผมก็รีบเดินออกมา เดี๋ยวใครเห็นจะนินทา

"มนต์ภัทร ความหล่อน่ารักนะ ให้น้อย ๆ ลงหน่อย"ครูภัชริกาพูดกับตัวเอง ผมหันไปถาม

"เมื่อกี้ครูว่าไงนะครับ"

"เปล่านิจ๊ะ ครูไม่ได้พูดอะไร" ผมคลับคล้ายคลับคลาแต่ผมก็เดินไปเลยไม่ได้เซ้าซี้อะไรสงสัยคงหูฝาดและผมก็เดินกลับเข้าห้องไปเลย เพราะต่อไปคือคาบภาษาไทย

akarui_boy

โอ๊ยยยยย คิดถึงเรื่องนี้มากกกก ตั้งแต่เว็ปนั้นพังไป คิดว่าจะไม่ได้อ่านอีกแล้ว
ขอบคุณคุณ nuttsoy มากๆๆนะครับ คุณใจดีมากๆ อุตส่าห์เอามาลงให้อีกรอบทุกเรื่องเลย

pipi1

ขอบคุนครับ