Out Of The Closet
By Wersgor
Synopsis: A college jock and his buddy experiment with a freeze ray

ฝากติดตาม นิยายแปลง แนว ASFR ด้วยนะคร้าบ จะขอบพระคุณยิ่งหากท่านระบุด้วยว่าชอบ ช่วงไหน เพราะอะไรครับ

"เชี้ย!" ไอ้โจ้ ปาดเหงื่อเม็ดเป้งบนหน้า เผยให้เห็นผมอันดำขลับและคิ้วหนาเข้ม "กูไม่เชื่อจริงๆ ว่า บ้านปู่มึงจะเก็บของไว้ขนาดนี้!"
ตอนนี้ทั้งห้องนั่งเล่น เต็มไปด้วยกล่องเก็บของกองพะเนินอยู่เต็มไปหมด "สงสัยวันนี้ กูกับมึงต้องใช้เวลาทั้งวันถึงจะเคลียร์ไอ้กองเนี่ยหมด!"

ผมขมวดคิ้ว ก่อนจะตอบมันไป "นั่นแหละคือเหตุผลที่กูเรียกมึงมาช่วย อย่างน้อยกูก็ประหยัดค่าจ้างคนงานมาขน ไม่ต้องจัดอะไรมาก ยังไงปู่กูก็ไม่ได้เก็บของมีค่าอะไรอยู่แล้ว"

"กูก็ว่างั้น" ไอ้โจ้ สำรวจกองของเก่า (ที่ดูไม่ค่อยมีค่าเท่าไหร่) ทั้งเฟอร์นิเจอร์ และเครื่องครัว "แล้วมึงจะเอาไงต่อว่ะ มิก"

"กูว่าขอกูดูไปเรื่อยๆ ก่อนแล้วกัน ถึงปู่กูจะเพี้ยนๆ ไปบ้าง แต่ปู่ก็เป็นนักประดิษฐ์นะโว้ย แกบอกว่ามีของเก็บไว้หลายชิ้น แกบอกไม่เคยบอกใคร เพราะไม่เคยมีใครเหลียวแลหรือให้โอกาสแกนำเสนอ แกเบื่อที่ถูกหัวเราะเยาะอยู่บ่อยๆ "

"เฮ้อ อย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้นะ" ไอ้โจ้ มองมาที่ผม  เผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของมัน ใจผมตกไปที่ตาตุ่มเลย แม่ง คนเชี้ยอะไรน่ารักชะมัด "กูจะอยู่ช่วยมึงจนเสร็จแล้วกัน"

ผมกับไอ้โจ้ ช่วยกันทะยอยเช็คข้าวของทีละกล่อง เนื่องจากกลัวเสื้อมันเลอะ ผมกับไอ้โจ้เลยถอดเสื้อออก ผ่านไปสามชั่วโมง ตอนนี้ตัวผมกับมันเต็มไปด้วยฝุ่นกับเหงื่อ กับการย้ายเฟอร์นิเจอร์และเก็บข้าวของออกจากลิ้นชัก ผมแอบมองเรือนร่างของ ไอ้โจ้  มันเป็นนักกีฬารักบี้ประจำมหาวิทยาลัย ตัวไม่หนา ไม่บาง แต่สูงใหญ่ อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆ บางทีมันแข่งเสร็จ ก็ชอบมากอดผม ด้วยไหล่และช่วงอกที่กว้างได้สัดส่วน กับกลิ่นตัวของมันทำให้ผมฟุ้งซ่าน แต่ต้องเก็บอาการไว้

"เฮ้ย ข้างบนห้องอาบน้ำใช้ได้ป่าวว่ะ" ไอ้โจ้ ถามผม

"อืออ กูว่าใช้ได้นะ แต่จะถามทำไมว่ะ ต้องเก็บของให้เสร็จก่อนหกโมงเย็นนะโว้ย"

"กูรู้น่า แต่กูว่าเราล้างตัวก่อนทีนึง จะได้ไม่ต้องเสียเวลาล้างอีกทีหลัง แล้วเราจะได้พักด้วย"

ผมสะอึกไปชั่วครู่ ถึงผมจะเคยอาบน้ำกับมันหลายครั้ง ในฟิตเนส แต่เราอาบพร้อมกันหลายๆ คน นั้นทำให้ผมสามารถเก็บความรู้สึกอยากกับมันไว้ได้ แต่กับการที่ต้องอาบน้ำกับมันสองต่อสอง ...
เฮ้ย เฮ้ย ไอ้โจ้ มันโดดขึ้นบันไดไปชั้นบนอย่างเร็ว บั้นท้ายแน่นๆ ดูน่าดึงดูดอย่างไม่น่าเชื่อ ผมถึงกับต้องปาดเหงื่ออีกรอบทีเดียว!

"มาเร็วๆ นะโว้ย ไม่งั้นกูไม่รอนะมึง" ไอ้โจ้ ตะโกนเชิญชวน ผมไม่รอช้ารีบกระโจนตามมันไป

"กูหวังว่าจะมีน้ำอุ่นนะ" ไอ้โจ้ ตะโกนอีกครั้ง ผมตามหลังมันมาทัน แต่ ... "เฮ้ย ทำไมห้องน้ำมันล๊อคว่ะ?"

ไอ้โจ้ หมุนกลอนประตูไปมา ก่อนจะกระแทกประตูอย่างจัง

"เฮ้ย นั่นไม่ใช่ห้องน้ำ มันห้องเก็บของเก่า"

"โครม!" ฝุ่นตลบอีกครั้ง ประตูเก่าๆ ของห้องเก็บของ ล้มไปกองกับพื้น  ไอ้โจ้ ยืนลูบหัวไหล่ที่กระแทกประตู ก่อนจะยิ้มกลบเกลื่อน "เอ่อ กูขอโทษว่ะ แฮะ แฮะ"

"เย็นไว้... เย็นไว้..." ผมพูดกับตัวเองในใจ โกรธมันไม่ลง แค่รู้สึกมันน่า... มาก

ไอ้โจ้ เดินเข้าไปในห้องเก็บของ "เฮ้ย!" ผมเดินตามหลังเข้าไป ก่อนจะอ้าปากค้างไปกับมัน ในห้องนั้นไม่ใช่ห้องเก็บของธรรมดา แต่เป็นห้องขนาดใหญ่ ทั้งตั่ง ตู้ โต๊ะ เต็มไปด้วยอุปกรณ์ ที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งแผงวงจร มิเตอร์ คอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์เกี่ยวกับอิเล็กทอนิกส์ต่างๆ

"นี่มันห้องเวิร์คชอปนี่หว่า" ไอ้โจ้ ดีดนิ้ว "เจ๋งโคตร! กูว่าปู่มึงต้องไม่ธรรมดาแน่ว่ะ ว่าแต่..." อยู่ๆ มันก็เดินไปเหยียบกระบอกโลหะสีน้ำเงินบนตั่งขึ้นมาดู"ไอ้นี่ มันไฟฉายหรือว่ะ?"
มันพลิกกระบอกดูไปมา ก่อนจะยื่นให้ผมดู

"กูไม่รู้" ผมรับกระบอกโลหะมาดู "เหมือนมีสวิตซ์กดตรงนี้ ส่วนตรงนี้เหมือนปุ่มหมุนปรับอะไรสักอย่าง?" ผมอธิบายด้วยความไม่แน่ใจ ว่าไอ้ปุ่มหมุนนี่ คือปุ่มปรับอะไร มันมีแถบติดไว้ '1M' ผมหมุนปุ่มจาก '2M' ไป '3M' "สงสัยตัว M จะเป็นเมกะโวลต์มั้ง?"

ผมกดสวิตซ์ ไปที่ผนังห้อง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น "เอ๋ สงสัยจะไม่ใช่ หรือมันเสียหว่า" ผมเคาะกระบอกเบาๆ ก่อนหันกระบอกไปที่ ไอ้โจ้ ทั้งๆ ที่มือยังกดสวิตซ์ไว้อยู่

ไอ้โจ้ ยืนนิ่งไม่ตอบอะไร.

"ไม่มีแสง ไม่มีอะไรออกมาเลยหว่า?" ผมสงสัยพยายามหาที่ใส่ถ่านแต่ไม่เห็น "เฮ้ย ช่วยกูหาที่ใส่ถ่านสิ"

ไอ้โจ้ ไม่ตอบ

ตอนนี้ ใกล้หกโมงแล้ว ห้องเริ่มมืด ผมเลยคลำหาสวิตซ์ไฟที่ผนัง ก่อนจะเปิดไฟได้ "ไฟยังใช้ได้ ไอ้โจ้... ไอ้โจ้?"

ผมเหลียวไปดู ไอ้โจ้ ไม่ตอบแล้ว มันยืนนิ่งจ้องมาที่ผม มือข้างนึงยกค้างไว้ ส่วนริมฝีปากกำลังเผยอเหมือนจะอ้าปากพูดอะไรสักอย่าง

"ไอ้โจ้?" ผมแปลกใจ ก่อนจะเข้าไปเขย่าตัวมัน แต่ไอ้โจ้ ไม่ขยับเขยื้อน มันยืนนิ่ง ตัวแข็งเหมือนหุ่น "ไอ้โจ้!" ผมตบหน้ามันเบาๆ แต่มันไม่แม้แต่จะกระพริบตา "ไอ้โจ้ มึงเป็นไรว่ะ? พูดอะไรหน่อย! เฮ้ย!"
ไอ้โจ้ ไม่แม้แต่จะหายใจ ผมตกใจ ทำอะไรไม่ถูก จนตั้งสติได้ จึงค่อยๆ วางตัวมันลงกับพื้น แล้วเริ่มปฐมพยาบาลตามที่ได้เรียนมา ผมทำการนวดกระตุ้นหัวใจอยู่สักพัก ที่น่าแปลกก็คือ ไอ้โจ้ยังตัวแข็ง
กล้ามเนื้อมันแข็งไปทุกส่วน  แม้แต่วางตัวมันลง ทุกส่วนยังไม่ขยับ ผมจึงประกบปากเพื่อผายปอด

อยู่ๆ  ตัวไอ้โจ้ ก็ขยับตัว มันค่อยๆ ลุกขึ้นยืนตัวสั่น ตอนนี้ตัวมันไม่แข็งอีกตอนไป "เฮ้ย นี่มันเกิดเชี้ยอะไรขึ้นว่ะ" มันทำหน้างุนงง

ผมอึ้งอยู่สักพัก ก่อนที่จะรู้สึกร้อนที่หู "อ้าา คือ กูเห็นมึงตัวแข็ง ไม่หายใจ กูเลย อือ..."

"ใช่ กูขยับไม่ได้ มันเหมือน ตัวกูกลายเป็นหินไปว่ะ!" ไอ้โจ้ ก้มไปมองที่เป้ากางเกงผม "แต่กูว่า มันมีอย่างอื่น ที่แข็งด้วยว่ะ"

ผมยังไม่หายเขินมัน "ไม่ ม ม ไม่ กูไม่ได้..."

ก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกไป ไอ้โจ้ ส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะยิ้มกว้าง และวางมือสองข้างไปบนไหล่ของผม "กูรู้ล่ะ! กูก็ชอบมึง"

"ไม่ ไม่ กูไม่ได้ - หาว่า ไงนะ?"

ไอ้โจ้ ดึงผมเข้าไปโอบ "ใช่ กูอยากให้มึงทำอย่างนี้ ตั้งนานแล้ว จูบ" มันมองผมนัยน์ตาเป็นประกาย "ยืนจูบ เหมือนทุกอย่างถูกหยุดเวลาไว้ ตอนมึงวางมือไปตัวกู แล้วก็ - !"

ผมไม่อยากเชื่อ "มึงชอบกูเหรอ?  กูไม่ได้ฝันไปนะ?"

ไอ้โจ้ มันล๊อคคอผม ก่อนจะใช้กำปั้นมันปั่นหัวผมเบาๆ "นี่ไง นี่ นี่"

"โอ๊ย" ผมพยายามดิ้นหนี ทั้งเจ็บ ทั้งรู้สึกปลาบปลี้มในอก เราเล่นกันสักพัก ก่อนมันจะปล่อยมือ แล้วพูดขึ้น

"กูว่าปู่มึงมันเข้าขั้นอัฉริยะล่ะ เมื่อกี้ กูว่าปู่มึงสร้างอุปกรณ์ทำให้ขยับไม่ได้ มันคือ ปืนลำแสงหยุดนิ่ง!"

ผมก้มลงไปมองที่กระบอกโลหะอีกที "ใช่ กูหันมันไปทางมึงระหว่างที่กดสวิตซ์ไว้" ไอ้โจชี้ไปที่ปุ่มปรับระดับ "กูว่า 1M คือ 1 นาที ดูสิมึงเลื่อนไปที่ 3M"

"ใช่ 3 นาที " ผมพยักหน้า ก่อนไอ้โจ้จะมาจับที่กระบอกอีกที

"ลองดิ่!"

"มึงหมายความว่าไง?"

"ลองดิ่!" ไอ้โจ้ สูดหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะกดสวิตซ์ไปที่กระบอกหันใส่ตัวมันเอง อยู่ๆ ไอ้โจ้ ก็เงียบ มันยืนนิ่ง ตัวแข็ง ไม่ขยับอีกครั้ง เชี้ย! ผมเห็นมันยืนตัวแข็ง กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ภายใต้เหงื่อมันวับ

"สุดยอด!" ผมค่อยๆ ว่าปืนลำแสงหยุดนิ่งลง ก่อนจะเข้าไปกอดรัดตัวของไอ้โจ้ ใช้มือลูบคลำไปตามลำตัว อกอันกว้างใหญ่ของไอ้โจ้ กล้ามท้องซิกแพคเป็นลอน แผ่นหลังที่แข็งแกร่ง ท่อนแขนและต้นขา ผมเริ่มบรรจงว่าริมฝีปากไปที่ปากของมัน จูบกับมันที่ยืนแข็งเกร็งอย่างดูดดื่ม มันเหมือนความฝันที่ผมจะได้ทำอะไรๆ กับมันมานานหลายปี และตอนนี้ เราอยู่ด้วยกัน ผมค่อยๆ โน้มตัวมันลงมากองกับพื้น ตัวมันยังค้างอยู่ในท่าเดิม แขนชูขึ้นไปในอากาศเหมือนกิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่ที่ล้มครืนลงกับพื้น

ผมดูดปากมันอยู่สองสามนาที ก่อนที่จะรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆ ภายใต้กางเกงของมัน "เชี่ย!" ไอ้โจ้ อุทาน พร้อมทำหน้าสยิว "เชี่ย!" มันจูบตอบผมแล้วพลิกตัวขึ้นมาค่อมตัวผม "อ่า" ผมเกือบหยุดหายใจ มันดูดปากผมอยู่ดูดดื่ม กางเกงผมก็แฉะเหมือนกับมัน

ในที่สุด เราก็ต่างนอนราบ นอนเหนื่อยกับพื้น ไอ้โจ้ ยิ้มอย่างมีเลศนัย "สงสัยเราต้องอาบน้ำจริงจังล่ะนะ!"

พวกเราหัวเราะ ก่อนจะลากกันไปห้องน้ำ เราต่างถอดเสื้อผ้า แล้วไปยืนอาบน้ำฝักบัวพร้อมกัน
"เดี๋ยวมึงล้างตัวให้กู กูจะล้างตัวให้มึง" ไอ้โจ้ ยิ้มกริ่มก่อนจะลงมือฟอกตัวผมด้วยสบู่ "กูสงสัยว่า ต้องถูสบู่ตรงไหนเป็นพิเศษ!"

"กูไม่อยากเชื่อ " ผมยิ้มที่มุมปาก บรรจงถูสบู่ตรงท้องน้อยของมัน "ที่กูได้มาอยู่กับสุดยอดนักรักบี้ สุดล่ำบึกของทีม ..."

ไอ้โจ้ ยิ้มอย่างภูมิใจ ยกแขนสองข้างขึ้นมายืนเบ่งกล้ามโชว์

"จับได้ล่ะ!" ผมคว้ากระบอกโลหะกดสวิตซ์ชี้ไปที่ตัวมัน

ไอ้โจ้ ยังยืนยิ้มและเบ่งกล้ามแขน มันคงจะยืนตัวแข็งแบบนี้ไปสักพัก ผมหยิบปืนลำแสงขึ้นมาดู '1H' "ใช่ 1 ชั่วโมง!"

หลังจากวางปืนลำแสงไว้ในที่ปลอดภัย ผมจึงเข้าถึงตัวไอ้โจ้ และเริ่มซึมซับเรือนร่างมันอย่างช้าๆ ทุกๆ สัมผัสที่ลูบคลำไปตามร่างกายอันกำยำของมัน ผมฟอกสบู่ไปตามต้นแขน กล้ามท้องที่แข็งแกร่ง หน้าอกแผ่นกว้างเต็มไปด้วยพลัง ต้นขาใหญ่กล้ามเป็นมัด แม้แต่ท่อนเอ็นที่กระดกแอ่นแข็งเหมือนท่อนเหล็ก ตอนนี้ผมอดใจไม่อยู่แล้ว ผมล้างสบู่ออกจากท่อนลำ และคุกเข่าดูดด่ำกับลำของไอ้โจ้ในปาก มันน่าแปลกที่ผมรู้สึกได้ถึงร่างกายของไอ้โจ้ ที่ดูเหมือนจะพยายามปลดปล่อยน้ำออกมา แต่มันยังได้แต่ยืนแข็ง ผมทำให้มันไปได้สักพัก ก่อนจะนั่งพัก ผมถึงได้สังเกตอะไรบางอย่าง

แม้มันจะยังแข็งอยู่ แต่ดูเหมือนท่อนลำจะงอลงเล็กน้อย "ไหน ลองสิ" ผมจับท่อนลำนั้น ให้กลับไปตั้งเหมือนตำแหน่งเดิม ไม่น่าเชื่อท่อนลำยังค้างแข็งในตำแหน่งที่ผงาดดั่งเดิม

"อืมมม" ผมยืนขึ้นและพยายามขยับร่างกายของไอ้โจ้ แต่มันไม่มีทีท่าจะขยับเขยื้อนได้ ผมลองอีกครั้งคราวนี้พยายามจะแงะกำปั้นของมันโดยผมใช้ปากโลมเลียไปบนมือของมัน สักพักนิ้วของไอ้โจ้ก็ค่อยๆ คลายออก แต่ร่างกายส่วนอื่นยังคงความแข็งเกร็งอยู่ "นั่นไง! กูคิดอะไรดีดี ออกแล้วว่ะ"

ใช่แล้ว ดูเหมือนถ้าร่างของมันเปียกน้ำสักนิด ผมจะสามารถขยับ หรือเปลี่ยนท่าของมันอย่างง่ายดาย หลังจากนั้น 10 นาที ผมลองเล่นเปลี่ยนท่าโพสต์ของมันไปเรื่อยๆ ทั้งยืนเท้าเอว ยืนตรงตะเบ๊ะ ขยิบตา หลายๆ ท่า หลายๆ ส่วนที่เป็นไปได้ ก่อนจะอาบเนื้อตัวของเราทั้งสองให้สะอาด และย้ายไอ้โจ้ออกมาเช็ดตัวให้แห้ง ผมมองนาฬิกาเป็นหน้าจอมือถือ แล้วยื่นให้ไอ้โจ้ดู "59 นาที กับอีก 30 วินาที มึงพร้อมยังว่ะ?!"

ผมรอชั่วอึดใจ ทันทีที่ไอ้โจ้ กระพริบตา และร่างกายเริ่มสั่นสะท้าน "อ อ อ ย่า า า!" ไม่ทันสิ้นสียง ผมใช้ปืนลำแสงกับไอ้โจ้อีกครั้ง

ผมจับไอ้โจ้นั่งลง ให้กลายเป็นเหมือนเก้าอี้นั่งแสนนุ่มสำหรับผม ก่อนปล่อยให้ท่อนลำของมันตั้งโด่ แน่นอน ผมไม่ลืมเปิดแอร์ให้พัดผ่านเรือนร่างที่แข็งแกร่งของมัน ผมนั่งลงบนท่อนหิน และโขยกให้ผมกับมันไปถึงสวรรค์พร้อมกัน

ในที่สุด ผมกับไอ้โจ้ ก็นอนแผ่หลาบนพื้น ผมพลิกตัวขึ้นนอนบนร่างที่แสนอบอุ่นของมัน "มึง นี่มันเจ้าเล่ห์ แต่กูคิดว่ากูหลงรักมึงแล้วล่ะ" เราจูบกันอีกครั้ง ผมอยากให้ช่วงเวลานี้หยุดไว้นานแสนนานจริงๆ

เราจูบกันสักพัก ก่อนลุกขึ้นไปแต่งตัว "สงสัยต้องมาทำความสะอาดต่อพรุ่งนี้แล้วล่ะ เพราะนี่มันดึกแล้ว!"

"อืม ชั้นบนคงไม่ต้องเก็บอะไรแล้วล่ะ!"

"ใช่เหรอ!" ไอ้โจ้ยืดตัวและเดินตรงไปที่ห้องแล็บ "เดี๋ยวกูไปเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนตรงนี้ดีกว่า"

ไอ้โจ้ปล่อยให้ผมรอสักพัก แต่มันไม่ได้ติดเสื้อผ้ามันหรือของผมมาด้วยเลย แต่มันกลับถือกระบอกโลหะสีเขียวมาแทน

ผมมองหน้ามัน "ใช่ ปู่มึงทำกระบอกอื่นด้วย? ปู่มึงติดป้ายว่า 'Robotizer Gun' "

มันหันปากกระบอกมาทางผม พร้อมยิ้มอย่างขั่วร้าย "ดูซิมันจะทำงานยังไง"

ตอนนี้ ผมอยากกลับบ้าน แต่คงต้องรออีกสักพักล่ะครับ

ฝากติดตาม นิยายแปลง แนว ASFR ด้วยนะคร้าบ จะขอบพระคุณยิ่งหากท่านระบุด้วยว่าชอบ ช่วงไหน เพราะอะไรครับ