สวัสดีครับ ผมเด็กบ้านๆธรรมดาคนนึง ที่ไม่ได้หล่อเวอร์วังอะไร ผมชื่อมิคครับ สูง 165 หนักพอประมาณ หน้าตาก็ดีนะ(หล่อมั้ง) ผมเรียนอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสานตอนล่าง ซึ่งผมนั้นก็ไม่ได้อยู่หอครับ เนื่องจากบ้านอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยเท่าไร ผมต้องขี่รถมอไซต์ไปกลับทุกวัน เรื่องมันก็เกิดจากวัยรุ่นในหมู่บ้านผมนี่แหละครับ เขาชื่อพี่มาค ผมก็รู้จักพี่มาคดีพอสมควรนะ เพราะพี่แกนั้นขึ้นชื่อในเรื่องที่ไม่ค่อยดีสักเท่าไร เวลาผมขี่รถออกจากบ้านก็จะต้องผ่านบ้านพี่มาคเสมอ แล้วพี่แกก็ไม่ค่อยจะญาติดีกับผมสักเท่าไร เหตุก็เพราะว่าพี่แกมักจะชวนผมไปทำเรื่องที่ไม่ดีบ่อยๆ แล้วผมก็ปฏิเสธพี่มาคทุกครั้งบางทีก็แอบสั่งสอนพี่มาคบ้าง ก็นี่แหละครับเป็นเหตุที่ผมกับพี่มาคไม่ถูกกัน เหตุการณ์แรกก็เกิดขึ้นกับผม ขณะที่ผมกำลังจะไปเรียน เมื่อผมขี่รถมอไซต์ไปถึงบ้านพี่มาค เพื่อนพี่มาคก็มายืนขวางทางไว้ ทำให้ผมต้องจอดรถแล้วก็พูดกับเพื่อนพี่มาคว่า จะมายืนขวางทางทำไม ออกไปดิ เพื่อนพี่มาคคนนึงเดินเข้ามาหาผมแล้วก็ดึงกุญแจรถผมออกไป แล้วเขาก็เดินเข้าไปในเขตบ้านพี่มาค ผมรู้สึกโมโหมากครับ แต่ก็ไม่กล้าวิ่งไปต่อยหน้าพี่คนที่มาดึงกุญแจรถผมออกไปนะ ผมเลยลงจากรถแล้วก็เข้าไปยืนเกาะรั้วตะโกนขอกุญแจรถคืน เพื่อนพี่มาคคนนึงก็ตะโกนกลับมาว่า อยากได้ก็เข้ามาเอา ผมเองอยากได้กุญแจรถคืนอยู่แล้วแถมช่วงเช้านี้ต้องสอบวิชาที่สำคัญด้วย ผมก็คิดสักแป๊ปนึงแล้วก็เดินเข้าไปหาพี่คนที่เอากุญแจรถผมไป ขอกุญแจรถด้วย เข้าไปเอากับไอ้มาคดิ เวลานั้นผมอยากจะต่อยปากพี่เขาซะจริงๆ ผมเดินเข้าไปหาพี่มาคที่รออยู่ในบ้าน  พี่มาคครับขอกุญแจรถด้วยครับ พี่มาคมองหน้าผมแล้วก็ยิ้มที่มุมปาก (มึงคิดว่ามึงหล่อรึไง ไอ้สัตว์) ผมอยากจะเดินเข้าไปต่อยหน้าซะจริงๆ แต่ก็ทำไม่ได้เดี๋ยวโดนตีนพี่เค้า ทำไมกูต้องให้มึง (อ้าวไอ้เหี้ย ก็มันของกูนี่ว่ะ) ได้แค่คิดครับไม่กล้าพูดหรอก ก็กุญแจรถของผม ถ้าของมึงแล้วมันจะมาอยู่กับกูได้ไง (พูดมาได้นะไอ้เหี้ย) ก็เพื่อนพี่เขาดึงกุญแจออกมาจากรถผม ผมอยากจะกระโดนถีบแล้วแย่งเอากุญแจรถมาให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำไม่ได้ พี่มาคเดินเข้ามาหาผมแล้วจับไหล่ผม(บีบเลยแหละ) ถ้าอยากได้กุญแจรถคืน มึงต้องทำตามที่กูสั่ง ในเวลานั้นผมคิดแค่ว่าต้องไปสอบให้ทัน พี่จะให้ผมทำอะไร ไอ้เหี้ยพี่มาคมันยิ้มแบบมีเลสนัยครับ ผมเองก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบๆ หลังเลิกเรียนมึงมาหากูที่บ้าน ผมอยากได้กุญแจรถแบบเร็วๆ ก็ได้แค่ตอบครับๆๆๆอย่างเดียว เอาโทรศัพท์มึงมาให้กู มึงมองหน้าพี่มาคอย่างขัดๆ แต่ก็ต้องส่งให้อย่างไม่มีทางเลือก แล้วพี่มาคก็ยื่นโทรศัพท์เครื่องใหม่มาให้ผม SAMSUNG HERO ครับ ผมก็ต้องรับมาแบบจำยอม ถ้ากุโทรหา มึงต้องรับสายกูตลอด ถ้ามึงไม่รับกูทุบไอโฟนมึงทิ้งแน่ (มึงอย่าบังอาจทำร้ายไอโฟนกูนะ กว่ากูจะได้มาเลือดตาแทบกระเด็น) แล้วไอ้พี่มาคก็ให้กุญแจรถมอไซต์ผมคืน เมื่อได้กุญแจรถมาแล้วนะหรอ จะช้าอยู่ใยครับ ผมรีบเดิน(แทบวิ่ง)มาที่รถอย่างไว เสียบกุญแจรถปุ๊บ สตาทปั๊ป บิดแป๊นนนนนนนน ผมมาถึงวิทลัยได้ไม่กี่วินาที เสียงโทศัพท์ก็ดังขึ้น ก็คงไม่พ้นไอ้คนที่ผมไม่อยากจะคุยด้วยสักเท่าไรนั่นแหละครับ มันก็โทรมาถามว่าถึงวิทลัยยัง บลาๆๆๆๆๆประมาณนั้น จะอยากรู้ไปเพื่อ