หลังจากที่ผมกับน้าโชคได้มีสัมพันธ์สวาทกันแล้ว น้าโชคก็คอยเอาใจผมตลอดไม่ว่าจะทำอะไรน้าโชคทำให้หมด จนวันที่พ่อกับแม่กลับมาถึงบ้าน "น้าโชค เสียงรถพ่อมาแล้วอะ พ่อกับแม่กลับมาแล้วแน่เลย" ผมเรียกน้าโชคที่นั่งดูทีวีอยู่ น้าโชครีบลุกจากโซฟาแล้วเดินออกไปที่หน้าบ้าน "อ้าวโชค มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ มาไม่บอกกันเลย ไอ้ห่าไหนว่าทำงานไม่ค่อยได้หยุดไง" เสียงพ่อผมตะโกนทักน้าโชคอยู่หน้าบ้าน "อ๋ามาได้วันสองวันแล้ว โทษทีครับไม่ได้โทรบอกพี่ก่อนทีแรกกะว่าใกล้ๆถึงจะโทรบอกแต่ก็นั่งรถเพลิน55" "งานเป็นบ้างจ๊ะโชค แล้วนี่แฟนไม่มาด้วยเหรอ" เสียงแม่ผมถามขึ้นบ้าง "ช่วงนี้งานไม่ค่อยยุ่งหรอกครับพี่เพ็ญ ผมเลยลาพักร้อนว่าจะมาพักผ่อนซักสี่ห้าวันแล้วค่อยกลับไปทำงานใหม่" น้าโชคตอบแม่ผมระหว่างทั้งสามคนเดินเข้าบ้าน "ดิว ไม่เห็นโทรบอกพ่อล่ะว่าน้าโชคมา" "ผมบอกดิวไม่ให้โทรเองล่ะครับ เพราะไงเดี๋ยวพี่ก็กลับ" "เอองั้นเดี๋ยววันนี้กินเหล้ากันหน่อยนานๆเอ็งจะมาซักที" พ่อผมกุรีกุจอเรื่องกินเหล้ากับน้าโชคทันที "ได้เลยครับพี่เด่น ไม่เมาไม่เลิก" "เออให้มันได้อย่างนี้ซิว่าน้องชาย555" ผมได้แต่ยืนมองพ่อผมกับน้่าโชคหรือจะว่าไปก็คือผัวผมนั่นเอง ในใจคิดว่าถ้าพ่อรุ้ว่าผมกับน้าโชคมีอะไรกันแล้วผมก็รักน้าโชคเหมือนผู้หญิงคนหนึ่งที่รักผู้ชายคนหนึ่งขึ้นมาจะเป็นไง ผมสับสนไปหมด "ดิว มาช่วยแม่ทำกับข้าวหน่อยเร็ว แม่ซื้อของมาเต็มเลย จะได้ทำให้พ่อกับน้าโชคเป็นกับแกล้มด้วย มาเร็ว" แม่ผมตะโกนเรียกผมมาจากในครัว ผมจึงเดินเข้าไปช่วยแม่ในครัว "แม่ ถ้าน้าโชคเขาไม่กลับไปทำงานที่เก่าแล้วอะ" "อ้าวทำไมล่ะ น้าโชคเขาเป็นอะไรเหรอ" "เปล่าหรอก ดิวก็ถามไปงั้นเองล่ะแม่" แล้วผมกับแม่ก็ช่วยกันทำกับข้าวเสร็จก็เย็นพอดี วันนี้แม่ผมทำกับข้าวหลายอย่างทั้งต้มยำ แกงคั่ว ผัดผัก และพ่อผมก็น้าโชคก็กินเหล้ากันเฮฮาตามประสาพี่น้องที่ไม่ได้เจอกันนาน จะว่าไปถึงพ่อผมจะเป็นที่ดุ เจ้าระเบียบอยู่บ้างแต่ลึกๆแล้วพ่อก็เป็นที่ใจดี ไม่เคยตีผมเลยซักครั้งเดียว ชณะที่ทั้งสองคนกินเหล้าอยู่พ่อผมก็ถามน้าโชคขึ้นมา"เออโชค เอ็งจะแต่งงานเมื่อไหร่ว่ะ เห็นว่าเอ็งก็มีแฟนนี่หว่าไม่เห็นพาแฟนมาเที่ยวบ้างว่ะ" "คือ เออ คือ...ผมเลิกกับเขาแล้วครับพี่เขาไปแต่งงานกับผู้จัดการ ผมมันแค่หัวหน้ัางานเขาคงไม่อยากแต่งกับผมหรอก พูดจบก็หันมามองผม ผมนี่ใจสั่นเลย กลัวน้าโชคจะพูดเรื่องของผมกับน้าโชค "อ้าวเอ็งก็อกหักซิ่วะ ไม่ต้องเสียใจคนดีๆอย่างเอ็ง พี่ว่าเดี๋ยวก็เจอคนที่รักเอ็งจริงซักวัน  นี่ถ้าเจ้าดิวมันเป็นผู้หญิง พี่จะยกให้แต่งกับเอ็งเลยนะโว้ย" ไม่รู้ว่าพ่อพูดเพราะเมาหรือพูดจริงกันแน่ "จริงเหรอพี่เด่น ผมก็รักเจ้าดิวมันเหมือนกันนะ" เอาแล้วซิน้าโชคพูดพร้อมกันหันมาหาผมอีก "โชคก็พูดไปดิวมันเป็นผู้ชายนะ" แม่ผมพูดขึ้นบ้าง "555ไม่แน่นะพี่เพ็ญ เดี๋ยวนี้ผู้ชายกับผู้ชายก็แต่งงานกันเยอะไป" น้าโชคพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย ทั้งพ่อและแม่ผมก็พากันหัวเราะตามไปด้วย "น้าโชคเมาแล้วมั้ง พูดไปเรื่อยแล้วอะแม่" "ไม่ได้เมาซักหน่อย น้าพูดจริงนะดิวแต่งงานกับน้าได้เปล่าล่ะ" งานเข้าแล้วซิครับน้าโชคพูดอย่างจริงจังขนาดนี้ออกมา "ดิวไปนอนดีกว่า ไม่อยากนั่งเฝ้าล่ะ แม่ดิวง่วงแล้วจะไปนอนละนะ" "เดี๋ยวซิดิว แล้วให้น้าโชคนอนตรงไหนล่ะ" ผมก็ต้องนั่งลงต่อ "อ่อ ผมนอนกับดิวในห้องตั้งแต่วันที่มาถึงแล้วครับพี่เพ็ญ" เสียงน้าโชคตอบแม่ผม ตามหลังผมมา "เออ ข้าว่าข้าก็ชักไม่ไหวแล้ววะโชค ขับรถมาทั้งวัน เออโชคปีหน้าเจ้าดิวมันเรียนจบแล้วช่วยดูมันหน่อยนะ พี่สองคนว่าจะให้มันเข้าไปเรียนกรุงเทพ แล้วให้มันไปอยู่กับเอ็ง" แล้วแม่ผมก็พูดขึ้นบ้าง"พี่เป็นห่วงเจ้าดิวมัน นี่ก็เคยคุยกันแล้วครั้งนึง ว่าไงดิวไปอยู่กับน้าเค้าได้นะ อีกหน่อยเดี๋ยวพ่อกับแม่จะไปเยี่ยม" อีกตั้งปีหน้าโน้นนะแม่" "นั่นแหละก็ต้องวางแผนไว้ถึงเวลาจะได้เรียบร้อย" แม่ผมเสริมอีก"ได้ครับผมจะดูแลดิวอย่างดี พี่ไม่หายห่วงได้ ปีเดียวมันไม่นานหรอกดิวแปปเดียวเอง" น้าโชคหันมายิ้มให้ผม "ดิวไปนอนก่อนนะ ดิวง่วงมากแล้วอะ" แล้วผมก็เดินขึ้นห้องนอน ซักพักผมกำลังจะหลับผมก็รุ้สึกได้ว่ามีคนมากอดผม