กอย่างเดียว, ไม่พอ, รักแล้วต้องเข้าใจกัน.

เราไม่เคยเป็นคนแปลกหน้าของความสุข แต่ความทุกข์ก็ไม่ใช่เพื่อนผู้ห่างเหิน.

บางคำถามไม่ได้ถามเพราะว่าเราอยากรู้ แต่ถามเพราะอยากให้เค้ารู้ว่าเราเป็นห่วง.

เราไม่อาจหาเหตุผลได้ง่ายง่าย ว่าทำไมเราถึงรักใครบางคน เราแค่เลือกที่จะเดินตามเสียงหัวใจก็เท่านั้น.

เราไม่สามารถฝืนใจได้นานนักหรอกในความรัก ฝืนใจทำเป็นไม่รักก็อึดอัด ฝืนใจทำเป็นรักก็ไม่ใช่.

เราไม่สามารถฝืนใจได้นานนักหรอกในความรัก ฝืนใจทำเป็นไม่รักก็อึดอัด ฝืนใจทำเป็นรักก็ไม่ใช่.

เรา​อาจ​อยาก​มี​ตัว​ตน​ใน​สาย​ตา​ใคร​บางคน​ จน​ไม่รู้​เลย​ว่า​ การ​พยายาม​นั้น​ อาจ​เป็น​เรื่อง​น่า​รำคาญ​ใน​สาย​ตา​ของ​เค้า​ก็​ได้.

ความรัก​ไม่ใช่​มาม่า ไม่มีสูตรสำเร็จ​ แต่ความรักเป็นเหมือนอาหารแฮนด์เมด ที่ต้องใส่สูตร​เฉพาะและความตั้งใจลงไปในอาหาร​แต่ละจาน.

คน​เรา​จะ​ต้อง​การ​อะไร​มาก​ไป​กว่า​ คน​หนึ่ง​คน​ที่​รัก​เรา​ด้วย​หัวใจ​ และ​ยอม​รับในตัว​ตนที่เราเป็น.

ให้ความคิดของเราทำงานแบบเครื่องหมายไปยาลใหญ่​ คิดถึงสิ่งอื่นๆ อีกมากมาย ไม่ใช่เครื่องหมายไม้ยมก คิด​ซ้ำๆ แต่เรื่องเดิมๆ.

เราอาจทุ่มเทเพื่อบางสิ่ง จนลืมไปว่ายังมีสิ่งอื่นที่สำคัญไม่น้อยไปกว่า.

การที่เรายอมใครบางคนตลอด อาจไม่ได้เป็นเพราะเรารักเค้ามาก แต่เป็นเพราะเรายังรักตัวเองไม่มากพอต่างหาก.

วิธีที่จะทำให้หัวใจมีพลังคือการมีความหวัง วิธีที่จะทำให้หัวใจเบาสบาย คือการรู้จักปล่อยวาง.

ต่อให้เรามีขนาดหัวใจเท่ากัน เราก็ยังจดจำเรื่องของกันและกันไม่เท่ากันอยู่ดี.

บางครั้ง
มันก็ไม่สำคัญเลยว่า
ใครเป็นคนรักใครก่อน
เพราะสุดท้ายที่ทำให้ความรักแตกต่าง
คือใครกันที่หมดรักก่อนต่างหาก.

ในคืนที่หวั่นไหวเพราะคิดถึงใครบางคน หลายครั้งแม้ง่วงนอนแค่ไหน ก็ยากจะข่มตาให้หลับลง.

เมื่อเราเข้าใจว่า ไม่มีอะไรคงอยู่ตลอดไป เราจะไม่แปลกใจเลยหากวันหนึ่งคนที่เคยบอกว่าจะรักเราตลอดไป เค้าเปลี่ยนใจ

ไม่ใช่ความเงียบหรอกที่ทำให้เรารู้สึกเหงา ความคิดที่เกิดขึ้นในความเงียบนั้นต่างหาก ที่ทำให้เราเหงา.

เหตุผลที่ยังไม่รักใคร ไม่ใช่เพราะไม่พร้อมจะรักคนอื่น แต่เป็นเพราะยังไม่พร้อมจะลืมบางคน.

เมื่อโตขึ้นมุมมองความรักของเราจะเปลี่ยนไป แต่ความรู้สึกรักใครบางคนจะไม่เปลี่ยนแปลง.

เราห้ามให้เค้าหยุดคิดถึงใครบางคนไม่ได้ ที่พอทำได้คือขอให้เค้าหันมามองคนที่คิดถึงเค้าอยู่เสมอบ้างแค่นั้น.

รักง่าย ก็ให้อภัยได้ง่าย แต่ไม่ได้หมายความว่า เราจะให้อภัยใครสักคนได้ตลอดไป วันที่ให้อภัยไม่ได้ คือวันที่ใจหมดรัก.

การที่เราควรใส่ใจความรู้สึกของคนอื่น ไม่ได้หมายความว่า เราควรละเลยความรู้สึกของตัวเอง.

ความไว้ใจก็เหมือนปราสาททราย เมื่อโดนคลื่นลมที่เรียกว่าการหลอกลวงบ่อยๆ ก็พังทลายได้ทุกที.

ถึงเธอยังลืมคนเก่าไม่ได้ ฉันขอให้เธอคิดถึงเขาแค่ครึ่งหนึ่งของหัวใจได้ไหม และอีกครึ่งที่เหลือขอให้ฉันได้นั่งข้างๆเธอ

หัวใจของการทำงานคือ ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก ไม่ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ -โน้ส อุดม

ไม่สำคัญ​ว่า จะเป็น​ได้แค่ทางผ่าน หรือเป็นปลายทาง อย่างน้อยครั้งหนึ่ง​เค้าเคยยืนอยู่​ตรงนี้.

คนๆ หนึ่งขอแค่​ได้เฝ้ามองและห่วงใย แม้เป็นได้แค่คนไกลๆ คงดีกว่าเป็นคนใกล้ๆ ที่เธอคอยมองข้าม.

บางครั้งเราก็แยกไม่ค่อยออก อันไหนเป็นเรื่องจริง อันไหนเป็นแค่ความทรงจำ.

สิ่งที่ดีที่สุด คือในวันที่ไกล เมื่อคิดถึงกัน รอยยิ้มเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่น้ำตา.

คุย​กับ​คนที่เค้าไม่อยากคุยกับเรา เรื่องมากมายแค่ไหน ก็พูดไม่ออกสักคำ

ความรักที่มั่นคง ไม่ได้หมายความว่ารักกันมากขึ้นทุกวัน แต่คือความรักที่ไม่หวั่นไหวไปกับอะไรในวันที่เหมือนหัวใจแคร์กันน้อยลง.

คิดถึงใครบางคน
ที่เคยร่วมฝ่าสายฝนเหน็บหนาว
แม้วันนี้ห่างไกลไร้เรื่องราว
ทุกคราวยังอยู่ในความทรงจำ.

สิ่งที่ไม่บอกไป
หลายครั้งไม่ใช่ว่าไม่สำคัญ
แต่เพราะคำนั้นสำคัญ
เราจึงไม่กล้าพูดออกไป
เพราะกลัวว่าคำๆ นั้น
จะทำให้คนฟัง
ไม่เหมือนเดิม.

บางความทรงจำทำให้เรายิ้มได้เมื่อคิดถึง แต่บางคนที่คิดถึง เราก็รู้ว่าดีกว่าที่จะเก็บเค้าเอาไว้เป็นแค่คนในความทรงจำ.

กับคนทั่วไป รอสักชั่วโมงก็เหมือนเป็นเรื่องเสียเวลา กับคนที่รัก ให้รอทั้งชีวิตก็พร้อมที่จะรอ.

คนบางคน ก็เหมือนเพลงบางเพลง ฟังบ่อยแค่ไหนก็ไม่มีวันเบื่อ และในวันที่เพลงนั้นจางไป แต่ท่วงทำนองเพลงนั้นก็ยังดังในใจ ให้เราได้ฮัมเวลาคิดถึง.

รอยยิ้ม​ของ​คน​หนึ่ง​คน​
เมื่อ​มา​บรรจบกับรอยยิ้มของคนอีกคนหนึ่ง
ผลลัพธ์​ที่​ได้​คือรอยยิ้ม​ในหัวใจสองดวง.

เราต้องขอโทษใครบางคน ที่ถึงแม้เค้ารักเรามากแค่ไหน เราก็รักเค้าได้แค่เพื่อนคนหนึ่งจริงๆ.

อย่ากลัวว่าวันพรุ่งนี้​จะไม่เป็นอย่างฝัน อย่ากลัวว่าอะไรจะไม่เป็นดั่งใจ เพราะไม่มีอะไรน่าหวั่นไหวเท่ากับการกลัวจนไม่กล้าทำสิ่งใด.

อย่าใส่ใจคนที่เราเพิ่งเจอหน้าไม่กี่วัน มากกว่าคนที่อุ้มท้องเรามาเก้าเดือน และเลี้ยงดูเรามาตลอดชีวิต.

หลายๆ ครั้ง เวลามีน้องในวัยมัธยมมาปรึกษาปัญหาความรัก คำตอบที่จริงใจที่สุดของเราคือ หนูยังมีเวลาเจอคนอีกมาก ตั้งใจเรียน รักพ่อแม่ให้มากๆ นะ.

คนเรามักโหยหาอดีต คาดหวังกับอนาคต และบ่นว่า ปัจจุบัน ทั้งที่วันหนึ่งปัจจุบันจะเป็นอดีตให้เราโหยหา และกำหนดอนาคตที่เราคาดหวัง.

ที่ไม่ลืม ไม่ใช่เพราะว่าเป็นคนความจำดี แต่เป็นเพราะหัวใจยังรู้สึกดีๆ กับใครบางคน.

ประทับใจ
มีใจ
เข้าใจ
ดีใจ
สุขใจ
คุ้นใจ
ชาชินใจ
เหนื่อยใจ
ผิดใจ
หมดใจ
นอกใจ
มีแต่…เสียใจ

ความสุขไม่ได้เป็นของคนที่มีมากพอ แต่เป็นของคนที่มีความสุขได้มากพอกับสิ่งที่มี.

หลายๆ ครั้ง เราตั้งสเตตัสในเฟซบุ๊คว่าคิดถึง เพราะเราไม่สามารถบอกว่าคิดถึงใครบางคนได้จริงๆ.

ไม่กี่เรื่องที่ทำให้ผู้ใหญ่อย่างเรากลับไปร้องไห้ได้อย่างเด็กๆ นั่นคือเรื่องเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก.

คนดีๆเค้าก็ว่าดีเกินไป
คนใกล้ๆเค้าก็ให้เป็นแค่เพื่อนกัน
คนที่รักอยู่เค้าก็บอกว่าห่างกันสักพัก
เพราะเค้าคือคนที่ไม่รัก
จึงหาเหตุผลได้มากมาย.

คิดถึง
ไม่คิดถึง
รัก
ไม่รัก
ห่วง
ไม่ห่วง
ยิ่งถามตัวเองมากเท่าไหร่
ยิ่งรู้ใจ
ทั้งรัก คิดถึง และเป็นห่วง.

คนในความทรงจำ
เราอาจยังคิดถึงเสมอ
จดจำภาพรอยยิ้มและน้ำตา
ไม่เคยลืมทุกความรู้สึก
เพียงแต่ยังจำได้
ไม่ได้แปลว่าจะกลับไป
คิดถึง
ไม่ใช่ยังรัก

วันที่หกล้ม
พบกับความผิดหวัง
เราอาจเจ็บปวด
และต้องการเวลาในการเยียวยาบาดแผล
และแม้เมื่อหาย
รอยแผลนั้นจะยังอยู่
เตือนให้เราเดินระวังมากขึ้น

เมื่อคนหมดรัก ต่อให้เราจะเหมือนเดิมอย่างไร ก็ห้ามความเปลี่ยนไปของเค้าไม่ได้เลย

เราต้องการใครสักคน
ที่อาจทะเลากันทุกวัน
ไม่เข้าใจกันบ่อยๆ
ทำให้กันและกันมีน้ำตาบางครั้ง
แต่สุดท้าย
จะอยู่เคียงข้าง
และต่างไม่ห่างหายกันไปไหน

ความห่วงใย
ไม่อาจเปลี่ยนใจให้เค้ามารัก
ความคิดถึง
ไม่อาจดึงเค้ามาให้สนใจ
เมื่อรัก คิดถึง ห่วงใย
อย่าคาดหวังว่าจะได้รักตอบ
ขอเพียงได้ให้รักไป

ทุกครั้งที่เค้ามาทำดี
เราก็มักแอบหวังในใจ
เค้าจะรู้สึกเหมือนกันไหม
หรือใจจะตรงกัน
แต่เมื่อเวลาผ่านจึงได้รู้
เค้าทำดี
ไม่ได้หมายความว่ามีใจ.

ศัตรูที่น่ากลัวที่สุด
อาจเป็นความต้องการที่ไม่มีสิ้นสุด
ซึ่งเหมือนเมฆหมอกบังตาเรา
ให้วิ่งหนีจากสิ่งที่มีอยู่
เพื่อไขว่คว้าสิ่งที่ไม่มีจริง.