บันทึกของนนท์32

noomcafe

บันทึกของนนท์32
    “มานั่งข้างพี่ก็ได้...ทำไมต้องไปนั่งข้างนนท์มันล่ะ” แจ๊คกัดน้องคนนั้น
    “ผมกลัวพี่กัดเอาอ่ะ...” ชายแหย่กลับ
    “พี่ไม่กัดหรอก...พี่ชอบดูดมากกว่า”
    “แหม๋ .... แจ๊ค แกนี่เข้าเรื่องเลยนะ...น้องเขามานั่งเป็นเพื่อนยังกัดน้องเขาอีก”
    “ไม่เป็นไรหรอกคับพี่...สนุกดี...เดี๋ยวผมไปหยิบแก้วเบียร์ผมมาก่อนนะคับ” ชายหันมาพูดกับนนท์
    “คับ..”นนท์ตอบไปด้วยเสียงเรียบ ๆ แต่ในใจนนท์เองก็อดหวั่นไหวไปกับหน้าตาของเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้ ยังมีมรรยาทเข้ามานั่งเป็นเพื่อน...จะมีใครที่ไหนจะมานั่งด้วย...เพราะมองไปก็รู้ว่าสองคนนี้คงไม่ใช่ผู้ชายแท้ ๆ แน่…สักพัก ชายก็ถือแก้วเบียร์กับขวดเบียร์มาขวดนึง
    “พี่ดื่มกับผมมั้ยคับ...ผมเอาแก้วมาเผื่อพี่ด้วย” ชายหันมาถามนนท์
    “ไม่ถามพี่ด้วยเหรอว่าพี่อยากดื่มหรือป่าว”
    “ผมเห็นพี่ขับรถนี่...ไม่ดีหรอกคับเมาไม่ขับ”ชายแหย่กลับไป
    “งั้นเดี๋ยวให้ไอ้นนท์มันขับต่อดีกว่า” แจ๊คสวนกลับไป
    “ได้ทีเชียวนะเมิง ไอ้แจ๊ค...ไหนวันนี้...เมิงบอกว่าเมิงจะขับให้กรูนั่งทั้งวันไง” นนท์แกล้งแจ๊คกลับไป วันนี้ที่รอดตายกันมาได้ก็เพราะมัน คงต้องพยายามทำให้มันได้สมหวังซะหน่อย   
    “ไม่เป็นไรหรอกพี่...เมาขับไม่ไหวก็ไปนอนกับผมกันก็ได้” เอาวุ๊ย เด็กมันเปิดทางให้
    “ให้นอนจริงเหรอป่าวจ๊ะน้องชายรูปหล่อ” แจ๊ครีบหวานกลับไปเลย
    “ไม่ได้หรอก...วันนี้มากันทั้งวันแล้ว” นนท์เริ่มขัดตาทัพ เพราะรู้ว่าขืนนอนละก้อต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ
    “ดีกว่าเมาแล้วขับกลับไปนะคับ...กรุงเทพอีกตั้งไกล...แล้วตอนนี้รถบรรทุกก็วิ่งกันเต็มไปหมด...อันตรายนะคับ”
    “น้อง....เอาเบียร์มาสองขวด” แจ๊ครีบหันไปสั่งเด็กเสริฟที่เดินผ่านมา   
“เอาจริงหรอเมิง...แจ๊ค ไม่ไหวนะโว้ย....เมิงก็รู้ว่า....”
แจ๊ครีบเอามือจุ๊ปาก... “เดี๋ยวกรูจัดการเรื่องนั้นเอง” ว่าแล้วมันก็เดินไปห้องน้ำรีบกดโทรศัพท์กลับมาหานัท
“ฮัลโหล...น้องนัทเหรอ...พี่แจ๊คเอง...วันนี้พี่กับไอ้นนท์ไม่กลับนะ...พี่ว่าจะไปบ้านเพื่อนที่เพชรบุรีหน่อย...เพื่อนพี่คนที่ตอนนั้น...นัทมาด้วยกันไง...จำได้หรือป่าว...พี่ตู่อ่ะ...”
“อ๋อ....จำได้คับ...ถ้าพี่ไม่กลับมานอนนี่ ผมจะได้ไม่ต้องรอเปิดประตูห้อง...แล้วพี่จะกลับกันเมื่อไหร่ละคับ”
“ก้อ....คงพรุ่งนี้แหละ...พี่นนท์เค้านั่งทานข้าวอยู่...จะคุยกับเค้าหรือป่าวเดี๋ยวพี่เดินกลับไปที่โต๊ะจะได้ให้เค้าโทรกลับมาหา ตอนนี้พี่เดินมาเข้าห้องน้ำ”
“คับ...ให้ผมคุยกับพี่นนท์หน่อยก็ดีคับ” นัทพูดเสร็จ แจ๊คก็วางหูไป
แจ๊คเดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร ยื่นโทรศัพท์ให้นนท์
“เมื่อกี้มีสายมาถึงเมิงว่ะ....เบอร์แรกเลยอะ...เค้าบอกให้เมิงโทรกลับไป...ไปโทรในห้องน้ำโน่น...ที่นี่เสียงดัง” มันไม่วายที่จะเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ...นนท์รับโทรศัพท์แล้วลุกขึ้น
“ให้ผมเดินไปเป็นเพื่อนมั้ยคับ...” ชายเอ่ยขึ้นมาขณะที่นนท์กำลังก้าวเท้าเดิน
“แหม๋...ห้องน้ำแค่นี้เอง...นนท์มันไม่หลงทางหรอก” แจ๊ครีบพูดเพื่อกันท่าทันที...เขาไม่อยากให้ชายรู้ว่า นนท์มีคนรักแล้ว...
“ฮัลโหล...นัท...มีไรหรือป่าว...แจ๊คมันว่าไงมันบอกว่าให้พี่โทรกลับมาหา”
“ไม่มีไร...ก็เห็นพี่แจ๊คบอกว่าจะไปหาพี่ตู่ที่นั่นแล้วจะนอนค้างที่นั่น...แล้วพี่ไหวหรือป่าว...”
“ก็คงงั้นนะ...แต่แจ๊คมันยังไม่บอกเลยว่าจะไปนอนบ้านไอ้ตู่มัน...นี่มันสั่งเบียร์มากินละ”
“งั้นดีแล้วคับ...นอนบ้านพี่ตู่นั่นแหละ...พี่แจ๊คยิ่งคออ่อนอยู่...ขับกลับกันมาอันตราย...ผมเป็นห่วง” นัทกล่าวขึ้นมาอย่างเป็นห่วง ...โดยที่ไม่รู้แผนการชั่วร้ายของแจ๊คเลยแม้แต่น้อย
“ก็คงไม่กลับ...กินเสร็จก็คงจะขับไปบ้านไอ้ตู่มัน...แต่ถ้าไม่อยู่ก็คงหาโรงแรมนอนแล้วละ”
“ถ้าหาที่นอนทางนั้นกันได้ผมจะได้ไม่ต้องห่วง....พี่ถึงบ้านพี่ตู่หรือหาโรงแรมนอนได้โทรกลับมาบอกด้วยนะคับ....”
“ได้ซิ....แล้วนัททานอะไรหรือยัง...พี่ซื้อน้ำพริกหนุ่มเจ้าที่นัทชอบ...ใส่ตู้เย็นไว้ก่อนออกมา...นัทเห็นหรือป่าว...เออ...มีแคบหมูด้วย...ลงไปซื้อข้าวเหนียวมาทานละกันร้านคงยังไม่ปิดมั้ง”
“หมดไปแล้วคับ...ผมซัดหมดไปแล้ว....”
“จ้า...ถ้ายังไงพี่ถึงบ้านไอ้ตู่จะโทรไปหานะ....แค่นี้ก่อนนะ”
“คับ.....ยังไงนัทจะรอพี่โทรมาละกัน” นัทวางสายไป...นนท์เดินกลับไปที่โต๊ะอาหาร .....แจ๊คกับชายกำลังคุยกันอย่างสนุก...
“เข้าไปนานจังนะคับ...” ชายถามนนท์
“อ๋อ...พี่คุยโทรศัพท์เสร็จก็เข้าห้องน้ำด้วย...เพราะปวดท้องอะคับ...” นนท์โกหกไปแต่จริง ๆ ก็รู้สึกปวดท้องเหมือนกันหลังจากที่โดนท่อนเนื้อ 9 นิ้วของเป้ เข้าไป...ถึงจะไม่ได้รุนแรงตอนที่โดนเอา...แต่ก็ทำให้รู้สึกได้เลยว่าช่องทางมันเจ็บ ๆ ...
ชายไม่ตอบอะไร...แต่ก็พยายามรินเบียร์ให้ทั้งแจ๊คและนนท์ดื่ม...นนท์เองแม้จะเคยดื่มมาเยอะ...เคยเป็นคนขี้เมามาก่อนเสียด้วยซ้ำ...เพราะเกิดจากครั้งที่นนท์ใกล้จะเรียนจบปริญญาโท...เคยเอ่ยปากขอเรียนต่อจากที่บ้าน...แต่คำตอบที่ได้คือ...ไม่ให้เรียน...ณ เวลานั้น..นนท์ประชดชีวิตด้วยการออกไปเที่ยวดื่มเหล้า...กับ...กร...ญาติผู้น้อง...และเพื่อน ๆ ที่เรียนวิศวะกัน...นนท์กับน้อง ๆ กลุ่มนั้นออกเที่ยวกันทุกคืน...กินเหล้าสรวลเสเฮฮา...ทั้ง ๆ ที่น้อง ๆ กลุ่มนั้นต่างก็รู้ว่านนท์เป็นเกย์...แต่ก็ไม่มีใครแสดงทีท่ารังเกียจ...มีแต่จะคอยปกป้องดูแลนนท์เสียอีกต่างหาก...นนท์เริ่มจะกลายเป็นคนติดเหล้า...เช้ากลับมาแค่เปลี่ยนเสื้อผ้า...แล้วก้อขับรถออกไป...ไม่ไปหอของน้องพวกนั้น...ก้อไปบ้านของน้องในกลุ่มนั้น....พอเริ่มมืดก็ออกไปหาเหล้ากิน...บางคืนที่ไม่ออกก็ซื้อเหล้ามากิน....บางคืนน้องพวกนั้นไม่ออกไปด้วย...นนท์ก็จะออกไปคนเดียว...กินเหล้าคืนไหนที่เมามาก ๆ กลับไม่ไหวก็นอนอยู่ตามป้ายรถเมล์บ้าง....หรือตามข้างถนนบ้าง...จนวันหนึ่งที่พอรู้สึกตัวขึ้นมา...นนท์ก็เลิกกิน...จนมาเจอนัท...นัทเคยกินเหล้าอย่างมาก...นนท์เคยประชดนัท...ด้วยการยกเหล้าซด ๆ จนเกือบหมดขวด...และหลังจากวันนั้น...นนท์ก็เลิกกินเหล้าอย่างเด็ดขาด...
หันมามองคนที่กินเหล้า...นนท์เคยใช้เงินที่เก็บไว้ตอนนั้นที่มีเป็นแสน...ละลายไปกับเหล้าเพียงแค่สองเดือน...แล้วคนที่กินเหล้ากันทุกวันนี้...ที่เห็นกลุ่มแรกคือกลุ่มที่เป็นนักเรียนนักศึกษา...กลุ่มนี้ทั้ง ๆ ที่ยังหาเงินใช้เองไม่ได้...ยังต้องอาศัยเงินพ่อแม่ที่ทำมาหากินงก ๆ เหนื่อยแทบขาดใจ...ส่งเงินให้ลูกเรียน...แต่ลูกกลับเอาเงินเหล้านั้นมากินเหล้า...เที่ยวกลางคืนอย่างสนุกสนาน...ไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์อะไรเลย...กินเหล้าเข้าไปพอเมา...ก็มีเรื่องมีราว เที่ยวตีกัน...ชกต่อยกัน...หรือแม้กับถึงฆ่าแกงกัน...อย่างดีหน่อยที่พอกินเข้าไปเมาก็นอน...พอเช้าก็ตื่นไปเรียนไม่ไหว...ไม่ไปเรียนมันซะอย่างนั้น...ที่สุดก็เรียนไม่ทัน สอบไม่ได้...ต้องรีไทร์ออกจากการเรียน...วัยรุ่นสมัยนี้ทำกันเยอะมาก...ค่าเทอมที่พ่อแม่ส่งมาให้กลับกลายเป็นค่าเหล้า...ค่าเลี้ยงเพื่อนฝูง...กลุ่มที่สองคือคนที่ทำงานหาเช้ากินค่ำ..ถ้าแย่ ๆ ก็เป็นกลุ่มของกรรมกรที่ได้เงินค่าจ้างรายวัน...ได้มาก็เอาลงขวดเหล้าก่อน...ไม่คำนึงว่าปากท้องจะกินอะไร...รวมทั้งไม่คำนึงว่าลูกเมียจะกินอะไร...คนกลุ่มนี้จึงไม่มีเงินเก็บเพื่อชีวิต..ไม่มีเงินออมเพื่ออนาคต....กระเถิบขึ้นมาก็จะเป็นกลุ่มที่ทำงานโรงงาน...กลุ่มคนพวกนี้พอเงินเดือนออกก็จะกินเหล้า...ไม่รู้จะกินอะไรกันนักหนา...เงินเดือนก็ไม่ได้สูงอะไรมากมาย...แต่ก็เอามากินเหล้า...พอเหล้าเข้าปาก...ก็ติดลม...ขวดเดียวไม่พอ...สองหรือสามก็แล้วก็ยังไม่พอ...กินเมาหลับเช้าตื่นขึ้นมาก็ไปทำงานไม่ไหว...บางรายก็โดนไล่ออกเพราะความประพฤติแบบนี้ที่เป็นอยู่อย่างสม่ำเสมอ...กลุ่มที่สาม..เห็นจะเป็นกลุ่มคนทำงานออฟฟิส กลุ่มคนพวกนี้น่าจะเป็นกลุ่มที่กินเหล้าเป็น กินเหล้าแล้วรู้ตัวไม่กินเหล้าแบบกินทิ้งกินขว้าง...คนกลุ่มนี้กินเหล้าเพื่อเข้าสังคมเป็นส่วนใหญ่...แต่ก็มีคนกลุ่มนี้เหมือนกันที่ไม่กินเพื่อเข้าสังคม...แต่กินแบเอาจริงเอาจัง...พอใช้จ่ายเงินกินเหล้าหมดเงินเดือนที่ได้มาก็ชักหน้าไม่ถึงหลัง...
แจ๊คตอนนี้เมาไม่รู้เรื่องแล้ว...โดนชายมอมเบียร์เข้าไป..หน้าแดงกล่ำ...ชายเด็กหนุ่มคนนี้ท่าทางจะกินเหล้ากินเบียร์เก่ง...เพราะไม่เห็นทีท่าว่าจะเมา...นนท์เองได้แต่แค่จิบ ๆ เท่านั้น...ห้าทุ่มกว่าแล้ว...คนในร้านก็เริ่มหายไปเหลือเพียงสองโต๊ะที่นั่งอยู่...คือโต๊ที่นนท์นั่งกับอีกโต๊ะหนึ่ง..คงเป็นคนในพื้นที่เพราะดูจากหน้าตาแล้วน่าจะเป็นกลุ่มข้าราชการที่มานั่งกินกัน...
“เฮ้ย...แจ๊คแกเมามากแล้วนะนี่”
“ครายยยย.....ครายว่า แจ๊คมาวววววว....ม่ายยยยยมาวววววโว้ยยยย”
“ไม่ไหวแล้วเมิงนี่....รู้ว่ากินไม่ค่อยได้ก็แดกเข้าไปซะขนาดนี้...”
“พี่...แล้วตกลงพวกพี่จะไปนอนที่ไหนกัน”
“ก็คงต้องหาโรงแรมเปิดห้องนอนแถวนี้แหละ”
“ถ้าจะนอนโรงแรม...พี่ก็ต้องขับรถย้อนกลับไปชะอำแล้วละคับ...โรงแรมในเมืองไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะคับ...หรือถ้าพี่ไม่รังเกียจไปนอนที่ห้องพักผมก็ได้...ผมพักคนเดียว”
“ปายยยย.....ปายยยยยย...นอนนนนนนห้องน้องงงงเค้าละกานนนนนน”
“เอา...เมิงนี่...มาแดกแล้วยังไปรบกวนน้องเค้าอีก”
“ไม่หรอกคับ....ถ้าพี่ไม่รังเกียจ พี่จะได้ไม่ต้องขับรถกลับไปถึงชะอำ...”
“เกรงใจชายนะคับ...”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกพี่...” ตอนนี้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นนท์ก็เอามือมาจับต้นขานนท์แล้วบีบเบา ๆ เหมือนเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าไปเถอะ..ผมอยากให้พี่ไป
“ปายยยย...อ้ายยยยยนนท์....เรียกกกกก...เก็บตางงงงงงค์” แจ๊คควักกระเป๋าตังค์กับกุญแจรถส่งมาให้นนท์...ชายเดินไปเพื่อเอาใบเรียกเก็บเงินมา...
“พี่..ผมไม่คิดค่าเบียร์นะคับ...คิดแต่ค่าอาหาร...”
“ได้ยังไง...”
“เบียร์ผมก็กินด้วย....ไม่เป็นไรคับ...นี่ร้านป้าผม...แกไม่มีลูก..แกก็เลยให้ผมมาอยู่ด้วย รักผมเหมือนลูก...นั่นป้าผมเดินมาแล้ว”
“ป้า...นี่พี่นนท์...ที่เมานั่นพี่แจ๊ค...เดี๋ยวผมจะพาพี่เขาไปที่คอนโดผม” นนท์ยกมือไหว้ป้าของชาย
“เออ...แกก็ดูแลพี่เขาดีดีละ....ท่าทางจะเมามากนะนี่...”
“ไม่ต้องห่วงหรอก...ผมจะดูแลพี่เขาอย่างดีเลย”
พอรับเงินทอนเสร็จ...นนท์ก็เดินไปที่รถ...ชายพยุงแจ๊คมาที่รถ...ให้แจ๊คนั่งเบาะหลัง....ชายเปิดประตูหน้ามานั่งกับนนท์...พอเข้ามานั่ง...ก็เหมือนไฟที่สปาร์ค...ชายหันหน้ามาเพื่อจูบปากกับนนท์...ลิ้นของเด็กคนนี้ฉวัดเฉวียนในปากนนท์อย่างดูดดื่ม...จนนนท์ต้องรีบหุบปาก...สตาร์ทรถ...ชายบอกทางไปคอนโดของชาย...แต่ตัวของชายขยับมานั่งโอบไหล่นนท์...ส่วนแจ๊คพอเจอแอร์ในรถเย็น ๆ ก็หลับสนิท...ชายพยายามหอมแก้มนนท์ตลอดเวลา...จังหวะที่บอกทางก็จะหยุดหอมแก้มแล้วบอกทาง...จนถึงคอนโดที่ชายพัก...เป็นคอนโดที่ดูมีระดับทีเดียว...พอจอดรถเสร็จ...ชายก็พยุงแจ๊คออกจากรถ...พาเข้าไปในคอนโดที่ต้องรูดคีย์การ์ด...เข้าลิฟต์กดขึ้นไปชั้นแปด...
    ห้องของชายเป็นห้องที่จัดได้อย่างสวยงาม....มีประตูกระจกเพื่อทะลุไปยังระเบียงกว้าง....ชายเอาแจ๊คนอนบนโซฟา...แล้วก็เปิดประตูเพื่อเข้าไปอีกห้องหนึ่ง...ซึ่งเป็นห้องนอน...เดินกลับออกมาพร้อมกับผ้าเย็น...และชุดนอน...
    “พี่เอาผ้าเย็นเช็ดตัวพี่แจ๊คเขาหน่อยมั้ยคับ...จะได้นอนสบาย...ผมเอาชุดนอนมาให้พี่เปลี่ยนให้พี่แจ๊คด้วย...มาเดี๋ยวผมช่วยเปลี่ยน”
    ชายปลดกระดุมเสื้อทำงานของแจ๊ค...นนท์เช็นหน้าเช็ดตัวให้แจ๊ค...พอโดนผ้าเย็นมันก็ขยับตัว...ชายเดินไปเอาแป้งผุ่นมาโรยตัวให้แจ๊ค...พร้อมกับผ้าห่ม...
    “พี่นนท์คับ...เพื่อนพี่หลับไปแล้ว...พี่ไปอาบน้ำก่อนมั้ย..จะได้ไม่เหนียวตัว...เหนื่อยมาทั้งวันแล้วไม่ใช่เหรอ”
    “ก็ดีเหมือนกัน...ห้องชายดูสบายดีนะคับ...โปร่งดี...ถ้ามองออกไปนอกระเบียงจะเห็นอะไรอ่ะ....”
    “พี่ไปอาบน้ำกันก่อนดีกว่า...เดี๋ยวผมจะพาพี่ไปนั่งดู” ชายเดินมากอดนนท์อย่างทะนุถนอม...พร้อมกับบรรจงประกบริมฝีปากลงที่เรียวปากของนนท์...
    “ชายพี่ว่าไปอาบน้ำก่อนดีกว่า....ห้องน้ำอยู่ไหนละคับ”
    “อยู่ในห้องนอนผมคับ....ผมจะพาพี่ไป”
    ชายเดินนำแต่มือก็จูงมือนนท์ไปด้วย...เหมือนกลัวว่านนท์จะหนีไป ...พอเปิดประตูห้องนอน...นนท์ก็ต้องฉงนกับรสนิยมของเด็กหนุ่มคนนี้....จัดห้องได้สวยดูคลาสสิคมาก...เตียงนอนใหญ่กลางห้อง เปิดไฟสลัวที่หัวเตียง...ห้องที่ใช้สีเอิร์ทโทน...สลับขาวกับดำที่ดูขรึม...เหมือนตัวของเด็กหนุ่มคนนี้...
    “ห้องสวยจังนะ...ใครเลือกตกแต่งละนี่”
   


ต่อ32
“ผมเองคับ...ผมชอบอะไรที่มันดูขรึม ๆ”
    “นั่นอะซิ...ห้องนี่บ่งบอกตัวของชายเลยนะ...แถมยังดูมีเสน่ห์แบบลึก ๆ อีก”
    “พี่...ผมไม่ขนาดนั้นหรอก...เสน่ห์ที่ไหนคับ...ผมก็อยากทำให้มันน่าอยู่...แต่ผมก็ไม่ค่อยได้อยู่ห้องหรอกคับ...เช้ามาก็ไปซื้อของทะเลแล้วก็ไปช่วยป้าที่ร้าน...ห้องก็แค่กลับมานอน...พี่จะมาที่นี่บ่อย ๆ ก็ได้นะคับ ผมยินดีต้อนรับ” นนท์ไม่คิดว่าคำเชิญของชายในวันนั้น...จะทำให้นนท์ต้องกลับมาอีก...
    “แล้วไหนละห้องน้ำ...โห...สวยจริง ๆ ...ใส่อ่างจากุซี่ด้วยเหรอ...”
    “คับ...น้ำใกล้เต็มละเมื่อกี้ผมเข้ามาเปิดน้ำทิ้งไว้ก่อน...อาบด้วยกันนะคับ”
    ชายเข้ามาถอดเสื้อนนท์ออก...นนท์ใส่เสื้อยืดมาจึงถอดออกได้ไม่ยากนัก...ส่วนชายเองก็สวมเสื้อยืดคอกลม.....รูปร่างของชายหนุ่มที่นืนอยู่ตรงหน้านนท์ตอนนี้...บ่งบอกถึงคนที่รักษาสุขภาพ..ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ...หน้าอกที่ขึ้นมาให้เห็น...ลอนท้องที่ราบเป็นลอน...มีขนหน้าอกบาง ๆ ไล่เรียงลงไปจนถึงสะดือและหายเข้าไปในกางเกง...แล้วชายก็ถอดกางเกงยีนส์ออก...เขาไม่ใส่กางเกงใน...พอกางเกงพ้นส่วนสำคัญขนาด 7.5 นิ้วก็ชูชัน....หัวสีชมพูระเรื่อ...พงหญ้าสีดำที่ดกอุย...เวลานี้เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้านนท์นั้น...มีรูปร่างไม่แตกต่างจากพี่วุฒิของนนท์เลย...หรือว่าเด็กคนนี้จะเป็นพี่วุฒิ...ที่ต้องการให้เขามาเจอ...แล้วทำไมไม่ให้เจอมาตั้งนานแล้วละ...นนท์เริ่มสับสน
    ชายเข้ามานั่งย่อเข่าถอดกางเกงให้นนท์เพื่อที่จะได้ถอดได้สะดวกขึ้น...ชายดึงออกทั้งกางเกงและกางเกงใน....ยังไม่ทันที่นนท์จะยกขาเพื่อเอากางเกงออกจากปลายเท้า....ปากของชายก็ครอบเข้ามาที่ท่อนลำของนนท์...เขาทั้งดูดทั้งเลีย...โดยที่ใช้แต่ปากอย่างเดียว...
    “ชาย...พอเหอะ...พี่ว่ามันสกปรกนะ...เพราะพี่เหงื่อออกมาทั้งวัน”
    “ไม่นี่คับ....ผมว่าหอมดีออก...”
    “พี่69 กับผมก่อนได้ป่าว..ผมอยากได้กลิ่นของพี่...และผมก็อยากให้พี่ได้กลิ่นของผมเหมือนกัน....นะคับ” นนท์ล้มเอนลงไปที่เตียง...ชายกลับหัวกลับหางเพื่อ 69 กับนนท์...นนท์ยังไม่ครอบปากไปที่ท่อนลำของชาย...แต่นนท์อยากจะสูดดมเอากลิ่นกายของชายหนุ่มเข้าไปก่อน...กลิ่นช่างรัญจวนใจจริง ๆ ...มีกลิ่นกายผสมกับกลิ่นอับหน่อย ๆ ....ตอนนี้ชายใช้ลิ้นเลียพวงสวรรค์ของนนท์จนชุ่มไปหมด...เขาพยายามจะเลียที่ร่องรูของนนท์...นนท์จึงต้องผลักเขาออก...
    “ไม่เอานะ..ชาย...ตรงนี้ตอนนี้พี่ว่ามันสกปรก...ถึงชายจะบอกว่าชอบยังไงพี่ก็ต้องบอกว่ามันสกปรก...ไปอาบน้ำกันก่อนดีกว่า” นนท์ไม่รอช้าลุกขึ้นจากเตียงเดินไปห้องน้ำชายเดินตามมาติด ๆ นนท์ก้าวเท้าลงในอ่างจากุซี่ที่ชายเปิดเครื่องเพื่อให้ตีฟองครีมอาบน้ำ...ตอนนี้ฟองเริ่มมากขึ้น...แต่ก็ไม่มากจนถึงกับล้นออกมาจากอ่าง...น้ำที่อุ่นพอประมาณ...ทำให้นนท์ต้องเอนหัวเพื่อพิงที่ขอบอ่าง....ชายรีบเอาผ้าขนหนูที่พับไว้ข้างอ่างมารองที่ศีรษะของนนท์...พร้อมทั้งคร่อมตัวนนท์ เพื่อประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม.....เขาจูบนนท์ร่วมครึ่งชั่วโมง...ต่างคนต่างก็จับท่อนลำของกันและกัน...เคล้าคลึงอย่างเคลิบเคลิ้ม...
    “พี่ล้างตัวก่อนดีมั้ย...” ชายก้าวเท้าออกจากอ่างพร้อม ๆกับยื่นมือมาเพื่อจับนนท์...ให้ก้าวเท้าออกจากอ่างเช่นกัน...แล้วเดินไปที่ฝักบัวอาบน้ำที่กั้นเป็นห้องด้วยกระจกขุ่น ๆ ชายเปิดน้ำอุ่นเพื่อให้น้ำสาดลงมาชำระล้างเอาฟองครีมอาบน้ำออกจากตัว....เขาเอามือมาลูบฟองออกจากตัวให้นนท์...แล้วก้มลงไปดูดท่อนลำให้นนท์...จนนนท์ต้องบอกให้เขาหยุด...ชายเอาเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวมาให้นนท์ใส่ เขาเองก็ใส่เหมือนกัน
    “ชาย...พี่อยากนั่งเล่นที่ระเบียงอะคับ...อยากเห็นบรรยากาศเมืองเพชรตอนกลางคืน”  
    “ได้คับ...มาผมจะพาไปนั่งที่ระเบียง...”
    “เดี๋ยวพี่หยิบบุหรี่ก่อน”
    “ไม่ต้องหรอกพี่...ข้างนอกมี..ผมเอาของผมวางไว้ตั้งแต่เมื่อเช้า” นนทืเลยเดินตามชายซึ่งเปิดประตูกระจกบานเลื่อนออกไปนั่งที่ระเบียงที่มีเก้าอี้อยู่สองตัวและโต๊ะเล็ก  ๆที่ไว้วางของ
    “โห...บรรยากาศดีจริง ๆ นะนี่ อากาศเย็นสบายดีด้วย” นนท์ยืนอยู่ที่ริมระเบียง...ชายเดินเข้ามากอดข้างหลังนนท์...
    “พี่นนท์คับ...ผมดูออกนะว่าพี่มีแฟนแล้ว...แต่ผมบอกพี่ตรงๆ นะ ผมไม่เคยพาใครมาที่คอนโดผม...มีพี่นี่แหละคนแรก...ผมรักพี่คับ..”
    “ชาย ๆ รู้ว่าพี่มีแฟนแล้ว..ชายจะทำใจได้เหรอ...”
    “ผมไม่ได้หวังให้พี่รักผมนะคับ...ผมหวังว่าพี่จะเปิดใจให้ผมรักพี่บ้าง”
    “ทำไมละ...ทำไมจะไม่ได้...พี่ว่าดีเสียอีกที่มีคนมารักเรา...ดีกว่าไม่มีคนมารัก...แต่พี่ก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจชายนะ...ชายยังอายุน้อย...ชายยังเจอคนที่ใช่สำหรับชายอีกเพราะพี่รู้ตัวว่า...พี่คงไม่ใช่คน ๆ นั้นของชาย” นนท์หันไปหยิบบุหรี่มาจุดสูบ
    “ผมรู้คับพี่...แต่ขอให้ผมได้รักพี่..แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว...ผมไม่ได้หวังอะไรไปมากกว่านี้...”
    “ชาย...จริง ๆ ชายดูไม่ออกเลยนะว่าชายจะชอบแบบนี้...ป้าชายรู้หรือป่าว”
    “รู้คับ...แต่ป้าก็จะบอกว่า...จะคบใครก็ให้ดูให้ดี...จนวันนี้ที่พี่มา...ผมก็พูดกับป้า...บอกว่าผมปิ๊ง...พี่คนนี้...ผมชอบคนที่มีอายุหน่อย...ดูสะอาด...เรียบร้อย...และที่สำคัญพี่ไม่แสดงออกให้ใครเห็นว่าพี่เป็น...ป้าเขาถึงให้ผมพาพี่มาที่คอนโดผมนี่ไงคับ”
    “โห...นี่ให้ผู้ใหญ่ดูเลยเหรอ...ถ้าป้าของชายเขารู้ว่าพี่มีแฟนแล้วเขาคงไม่ให้ชายพาพี่มาที่นี่แน่ ๆ”
    “ก็น่าจะใช่นะคับ...แต่ป้าเขาไม่รู้นี่คับ”
    “เอาอย่างนี้มั้ยชาย...พี่ว่านะ...เราไม่อาจจะเป็นคนรักกันได้...แต่พี่ว่าเราเป็นพี่น้องกันได้...เป็นพี่น้องที่เราสามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง...มีสุขทุกข์เราก็แชร์กัน...พี่ว่าแบบนี้ดีกว่านะ”
    “เป็นพี่น้องกัน...ผมก็มีอะไรกับพี่ไม่ได้อะซิคับ...พี่รู้หรือป่าวผมอยากนอนในอ้อมกอดของพี่นะคับ...อยากให้พี่ให้ความอบอุ่นกับผม”
    “พี่ไม่ห้ามนะถ้าชายอยากจะมีอะไรกับพี่...วันนี้เป็นวันแรกที่เราเจอกัน พี่ก็ไม่อยากให้เราเจอกันด้วยเรื่องsex พี่อยากให้ชายเข้าใจว่า...พี่คนนี้จะเป็นพี่ที่ดีของชายตลอดไป” นนท์พูดจบชายก็ดึงตัวนนท์เข้ามากอดเขาเอาหน้าซบลงที่ไหล่ของนนท์เหมือนเด็กกอดพ่อแม่....
    “งั้นไปนอนกันนะคับ...ให้ผมกอดพี่นะ...ผมนอนหนุนไหล่พี่ได้หรือป่าวคับ”
    “ได้ซิ...มาพี่ก็จะกอดชายเหมือนกัน” นนท์เคลิ้มหลับไปนานแค่ไหนไม่รู้...มารู้สึกตัวเพราะชาย..มาเลียที่หัวนม...เชือกที่ผูกเสื้อคลุมหลุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้...ตอนนี้นนท์นอนหงายเปล่าเปลือย....ชายไล้ลงมาเพื่อไล้เลียร่องสวาทของนนท์...แล้วก็พยายามเอาท่อนลำของเขาใส่เข้าไป...ชายเห็นนนท์ลืมตาขึ้นมา เขาก้มลงมากระซิบที่ข้างหูนนท์
    “พี่เป็นของผมนะ...ผมทำเพราะผมรักพี่...ไม่ใช่ความใคร่นะคับ”
    ชายพยายามจับท่อนลำของเขาเข้าไป..ช่องทางของนนท์ที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายของชายอยู่ก่อนแล้ว...พอเข้าไปได้..ชายก็เดินเครื่อง...จนพุ่งน้ำรักเข้าไปในตัวของนนท์อย่างมากมาย...เสร็จแล้วชายก็เดินไปหยิบเอาครีมทาผิวในห้องน้ำออกมาชโลมที่ท่อนลำของนนท์...แล้วชายก็ขึ้นนั่งคร่อม...จนท่อนลำของนนท์เข้าไปจนสุด...ชายเป็นฝ่ายคุมเกมเอง...จนนนท์ต้องแตกใส่ร่างของชายด้วยเช่นกัน....แล้วชายก็ซบลงมาที่หน้าอกของนนท์...
    “พี่นนท์คับ...ตอนนี้เราเป็นของกันและกัแล้วนะคับ...ผมอยากอยู่กับพี่แบบนี้ตลอดไป...แต่ผมก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้...”
    “ชาย...อย่าพูดแบบนี้...ซิคับ...คนสองคนที่มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน...มันเป็นมิตรภาพที่ยั่งยืนกว่านะคับ...พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะรักชายเหมือนน้องคนนึง”
    “คับ...”ชายพลิกตัวลงจากตัวของนนท์แล้วนอนลงข้างนนท์กอดนนท์ไว้อย่างกระชับจนนนท์รู้สึกอึดอัด แต่ก็ต้องปล่อยให้ชายกอด...
    “ฮั่นแน่....เมื่อคืนสองคนทำไรกัน...อย่าบอกว่าเปล่านะ...หลักฐานโทนโท่อยู่อย่างนี้...แก้ผ้ากอดกันกลมเชียว” แจ๊คตื่นมาแล้วคงหาใครไม่เจอก็เลยเปิดประตูห้องนอนเข้ามา...ชายก็ไม่ได้ล๊อคประตูซะด้วยเมื่อคืน
    “กี่โมงแล้ว...”
    “แปดโมงแล้ว...นี่ใครเปลี่ยนชุดนอนให้กรูว่ะนี่...น้องชายเหรอ...ต๊ายยยย...ก็เห้นของพี่หมดเลยซิ” ชายยิ้มเจื่อน ๆ
    “กรูเองแหละที่เปลี่ยน...”
    “ว้า...แย่เลย..ไม่น่าเป็นเมิงเลย...อีกสักรอบกับพี่ไหวมั้ยจ๊ะน้อง” แจ๊คตื่นมาก็เริ่มแหย่ชายอีก
    “ใช่ซิ...พี่มันไม่น่ารัก..เหมือนนนท์นี่...เอ้า...ให้เวลาอีกชั่วโมงนึงนะ..จะล้างหน้าไก่กันก็เชิญนะ...พี่จะออกไปรอข้างนอก”
    “พี่แจ๊คคับ...พี่หิวหรือป่าว...พี่กดโทรศัพท์ไปสั่งอาหารได้เลยนะคับ..เผื่อพี่นนท์เค้าด้วยนะคับ”
    “แล้วน้องละจ๊ะ..จะทานหรือป่าว...พี่สั่งไข่ลวกมากให้เอาป่าว”
    “พี่ทานอะไรผมก็ทานเหมือนพี่อะคับ”
    “แหม๋...งั้นพี่สั่งผู้ชายขึ้นมาทานได้หรือป่าว...นี่ถ้าไม่ใช่นนท์เพื่อนพี่นะ...พี่ลงไปร่วมสวิงกิ้งด้วยแล้ว...เสียดายมันเป็นเพื่อนสนิทพี่...ไม่อยากแย่งมัน...พี่กลัวชายจะติดใจพี่มากกว่ามัน...ว่าแต่...เออ...เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ยังไม่สายนะจ๊ะ..” นนท์ขว้างหมอนใส่...แจ๊ครีบวิ่งออกจากห้องปิดประตูโครม
    “เพื่อนพี่คนนี้เขาสนุกดีนะคับ...ต่ออีกรอบนะคับพี่นนท์...ผมอยากมีไรกับพี่นนท์อย่างนี้ทั้งวันเลย...วันนี้ป้าก็บอกให้หยุดดูแลพี่สองคนก่อน...เดี๋ยวทำไรเสร็จทานอาหารเช้าเสร็จผมจะพาไปเที่ยวในเมืองคับ” พอพูดจบชายก็เข้ามาประกบปากจูบนนท์...ไม่เห็นจะเหม็นอย่างที่หลาย ๆ คนบอกเลยว่าตื่นนอนมาแล้วปากจะเหม็น แต่อาจจะเพราะเพิ่งนอนกันไปได้ไม่กี่ชั่วโมงเองมั้ง....แล้วชายก็เลื่อนปากไปครอบท่อนลำของนนท์...
    “พี่...คราวนี้พี่เริ่มก่อนเลยนะ...”ชายพลิกตัวลงนอนหงาย...นนท์กดขวดโลชั่นทาที่ท่อนลำแล้วสอดใส่เข้าไปในตัวของชาย....นนท์จับขาของชายให้งอและให้หลังงออีกเพื่อที่จะให้ช่องทางโด่งขึ้นมาจะได้สอดใส่ได้ง่ายขึ้น...แล้วนนท์เปลี่ยนท่าใหม่อีกสองสามท่า...จนแตกทะลักเข้าร่างของชายอีกรอบ...ชายให้นนท์ขึ้นขย่มของชาย...นนท์ขย่มไม่นานนักชายก็แตกทะลักออกมาพุ่งเข้าไปในตัวนนท์...คราวนี้คงออกมาเยอะมาก...เพราะตอนที่นนท์พยายามถอนออกนั้นน้ำของชายก็ไหลเยิ้มตามออกมาเปรอะดงหญ้าดกดำของชาย...เต็มไปหมด...
    “พี่คราวนี้ผมเสียวมากจริง ๆ ผมขอโทษนะคับที่แตกเร็ว...น้ำเยอะด้วย...มันเยอะเพราะผมรักพี่นะ...”
    “เอาอีกแล้ว...ชายพูดแบบนี้อีกแล้ว...พี่บอกชายตรง ๆ นะ ถ้าพี่ไม่มีเขาคนนั้น...พี่ก็สามารถรักชายได้..พี่เองก็เสียใจที่พี่ไม่สามารถรักชายได้อย่างที่ชายรักพี่...ไปอาบน้ำดีกว่า...เดี๋ยวไอ้แจ๊คมันจะโผล่เข้ามาอีก” นนท์ลุกขึ้นจากเตียงไปห้องน้ำชายก็เดินตามมาเพื่ออาบน้ำด้วยกัน
    “พี่ชุดพี่นี่เดี๋ยวเอาลงไปให้ข้างล่างซักรีด พี่กับพี่แจ๊คเอาชุดผมใส่ก่อน..คงใส่ได้นะ...ไปเที่ยวกลับมาเสื้อผ้าพี่ก็คงเสร็จพอดี” ชายเลื่อนบานประตูตู้เสื้อผ้าให้นนท์เข้าไปเลือกใส่เอง...พอใส่เสื้อผ้าเสร็จทั้งสองก็ออกไปอีกห้องเพื่อให้แจ๊คมาอาบน้ำ...ระหว่างที่แจ๊คอาบน้ำอาหารก็มาส่งพอดี...แจ๊คนุ่งผ้าขนหนูเดินออกมา
    “นนท์..แกไปเอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่ว่ะ...”
    “เออ...ลืมบอกไปเดี๋ยวเอาชุดเดิมไปส่งซักข้างล่าง...นี่มาตามกรูมา..ไปเลือกเสื้อผ้าของชายเขาใส่ก่อน...น้องเขาจะพาไปเที่ยวในเมือง”
    แจ๊คเดินตามนนท์ไปเพื่อเลือกเสื้อผ้ามาใส่ แล้วก็ออกมานั่งทานอาหารเช้า...ที่ระเบียงห้องเพื่อชมบรรยากาศเมืองเพชรบุรียามเช้า....พอทานเสร็จชายก็เอาเสื้อผ้าลงไปส่งข้างล่าง..
    “พี่เอารถพี่จอดไว้นี่แหละ...ไม่หายหรอกมียามเฝ้า...เอารถผมไป...ผมขับพาไปเที่ยวเอง....วันนี้ผมขออาสาเป็นไกด์พาพี่ไปเที่ยวนะคับ”
    “แหม๋เอาซิ...พี่เองก็ไม่ไหวยังมึนไม่หายเลย...ขับเองไม่ไหวแน่ ๆ”
    วันนั้น ชายพาไปเที่ยวหลายที่ทั้งวัด ทั้งวัง ขึ้นไปเที่ยวบนเขาวัง...ไปวังบ้านปืน...ตอนกลางวันก็ไปทานผัดไทเจ้าอร่อยที่อำเภอบ้านลาด...แล้วก็กลับมาไปเที่ยวทะเล...นั่งเล่นอยู่ริมทะเล...
    “นนท์...กรูคิดถึงเรื่องเมื่อวานว่ะ”
    “แล้วจะคิดทำไมว่ะ...มันผ่านไปแล้ว”
    “แหม๋ก็กรูอดคิดถึงน้องเป้ไม่ได้”
    “เรื่องไรกันเหรอคับพี่”
    “ไม่มีไรหรอก เมื่อวานพี่มาไปไหว้หลวงปู่ทวดองค์ใหญ่กันแล้วก็ไปนั่งเล่นที่ชายหาดที่หัวหิน...พี่สองคนชอบหาที่เงียบ ๆ ไม่ค่อยมีคน...ก็มีวัยรุ่นกลุ่มนึงเข้ามาทีแรกคิดว่าจะมาทำร้ายพวกพี่กัน...แต่เหตุการณ์ก็กลับกลายเป็นดีไป...พวกนั้นแค่อยากกินเหล้า...แต่ทำตัวกร่างดี..”
   




ต่อ32
“พี่ไปกันที่หาด....ใช่ป่าว...หาดนั้นไม่ค่อยมีคนหรอกพี่...ผมก็ไปบ่อยเหมือนกัน...เพราะผมจะไปซื้อของทะเลสด ๆ ที่นั่น...ผมมีเพื่อนรุ่นพี่อยู่ที่นั่นด้วย...พี่คนนั้นเขาชื่อ...แม๊ค...เขาไปเรียนกรุงเทพฯแล้วกลับมาอยู่ที่บ้าน..ทำตัวเป็นนักเลง”
    “หา....” ทั้งแจ๊คและนนท์ต่างอุทานออกมาพร้อมกัน
    “ทำไมเหรอพี่ ...ตกใจเรื่องไร”
    “ก็พี่สองคนไปเจอคนชื่อแม๊คนี่หละ...เมื่อวานนี้”แจ๊ครีบตอบ
    “พี่แจ๊คเขาไม่มีไรหรอกพี่บ้านเขารวยแต่เขาชอบทำตัวเหมือนนักเลง...ผมยังเคยแอบ ๆ ชอบเขาเลยนะ...แต่เพราะผมไม่ชอบคนอายุไล่ ๆ กันก็เลยเฉย ๆ ”
    “ชาย...แล้วชายรู้มั้ยว่าแจ๊คเขาเป็นเกย์...”นนท์ถาม
    “ไม่นะพี่...พี่แจ๊คห้าวจะตาย...หรือเป็นจริง ๆ”
    “ถ้าพี่บอกไปก็อย่าตกใจละ...แจ๊คอ่ะเป็นเกย์ตั้งแต่ไปเรียนที่กรุงเทพแล้ว...เมื่อวานพี่สองคนนึกว่าจะต้องตายที่นั่นซะแล้ว...แต่เพราะผีเห็นผีไง...แจ๊คก็เลยสวมวิญญาณใจเด็ด...วัดดวงกันว่าเป็นหรือป่าว.....มันมีพวกมาด้วยอีก 4 คน เมื่อวานก็เลย..”
    “ก็อะไรเหรอพี่...”
    “ก็เลยมีอะไรกันสนุกไปเลยอะซิ” แจ๊ครีบตอบออกมา
    “หา...จริงเหรอพี่...ไม่น่าเชื่อ”
    “ไม่น่าเชื่อ...ก็ต้องเชื่อและน้องชายจ๋า...พี่สองกับเพื่อนแม๊ครวม5 คน หมู่กันอย่างไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย”
    “แต่งานนี้ก็ต้องยกความดีให้นนท์มัน...เพราะมันทำให้แจ๊คเปิดตัวเองออกมา...แล้วมันก็ชอบรุ่นน้องแก๊งค์มันอยู่คนนึง”
    “ชื่อเป้ใช่มั้ยพี่”
    “อืมม..น้องเป้นั่นแหละ...”
    “ผมมีไรจะเล่าให้พี่ฟัง...ก็เป้คนนี้นี่แหละ....ที่มีไรกับผมเป็นคนแรก...ผมไม่รู้หรอกว่าผมเป็นยังไง...ผมก็เคยมีแผนเป็นผู้หญิง..ปีที่แล้วผมไปซื้อของทะเลที่นั่น..เจอเป้มันขี่มอไซค์มาชนผม...แล้วมันก็อุ้มผมไปที่บ้านมัน...ไม่มีคนอยู่....แล้วมันก็เอาผม...วันนั้นผมโดนมันข่มขืนไปสองรอบ...ขนาดของมันใหญ่และยาวมาก...ไม่น่าเชื่อนะพี่...มันยังเด็กอยู่เลย...ตั้งแต่วันนั้นผมก็เลยรู้สึกชอบผู้ชายเหมือนกัน...เพียงแต่ว่า...ผมไม่ชอบไอ้เป้มันเท่านั้นแหละ...”
    “ก็ดีแล้ว...ตอนนี้เป้มันก็คงจะมีความสุขและชอบกับลูกพี่ของมันแล้วละ...เพราะแม๊คมันแอบชอบเป้มานานแล้ว...พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่ามันชอบที่อะไร...หน้าตา นิสัย..”
    “ขนาดของไอ้เป้นั่นแหละ...กรูว่านะ...แม๊คอะเหรอพอเคาะเอาเกราะออกกรูว่าเดี๋ยวมันก็เป็นแต๋วดีดีนี่แหละ”
    “เมิงก็ว่าไปแจ๊ค...มันจะได้โดนพ่อมันเตะอีกอะดิ...แต่กรูว่ามันทำตัวแบบเดิมมันก็หาความสุขกับเป้ได้ ...แล้วดีกว่าด้วย...กรูว่ามันไม่แต๋วแตกหรอก”
    “ผมว่าพี่แม๊คคงไม่กล้าแสดงออกหรอกคับ..พ่อเป็นตำรวจใหญ่ขนาดนั้น...”
    “นั่นซิพี่ก็ว่าคงไม่...เพราะถ้าพี่เป็นแม๊ค..แล้วทำตัวแบบเดิม...อยู่กับคนที่รัก..คนอื่นก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกัน...ยังดีเสียกว่า”
    “พูด ๆ ไปเราสามคนดันมาเจอกันยังไปรู้จักแม๊ค เป้อีก...เฮ้อโลกมันแคบหรือชะตาฟ้าลิขิตว่ะนี่” พูดจบแจ๊คก็เหยียดแขนบิดขี้เกียจนอนลงบนเสื่อที่ปูไว้บนชายหาด
    นนท์กลับคิดถึงพี่วุฒิ...ชายหาดที่มีเขาแค่สองคน...นนท์พยายามสลัดความคิดถึงพี่วุฒิออก เอานัทเข้มาแทนที่...หลายครั้งที่เขาสองคนมาเที่ยวทะเลที่เพชรบุรีด้วยกัน...เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพนัก...ครั้งแรกที่นนท์พานัทมาเที่ยวทะเล...จำได้ว่า...เป็นปีที่สองที่อยู่ด้วยกัน...ดำ...เพื่อนของนัทคนนึงมาจากบ้านเกิดของนัทเพื่อมาเที่ยวกรุงเทพ...และก็โทรหานัทที่บ้านของนนท์....นัทรบเร้าให้นนท์ขับรถไปรับดำ..เพื่อนของเขาที่หมอชิต...รุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์นนท์จึงพานัทและดำมาเที่ยวทะเลที่เพชรบุรี ที่หาดเจ้าสำราญ...เด็กหนุ่มสองคนจากทางภาคเหนือที่มีแต่ภูเขาต้นไม้...ไม่เคยเจอน้ำทะเล...ก็พากันถอดเสื้อใส่กางเกงขาสั้นที่เตรียมมาลงเล่นน้ำทะเล...สักพักดำก็วิ่งกลับขึ้นมา...
    “พี่นนท์...น้ำมันเค็มนี่”
    “อ้าว...น้ำทะเลก็ต้องเค็มซิ”
    “เหรอพี่...ผมกินเข้าไปหลายอึกเลย เค็มปี๋เลย”
    นนท์หัวเราะชอบใจกับความใสซื่อของเด็กหนุ่มเมืองเหนือที่ไม่เคยเที่ยวทะเล ไม่เคยรู้ว่าน้ำทะเลเป็นอย่างไร
    “เดี๋ยวกลับเอาขวดใส่น้ำทะเลไปด้วยได้ป่าวพี่...จะเอาไปให้อีป้ออีแม่มันชิมดู”
    “เอาซิ..ว่าแต่ดำ...จะแบกกลับขึ้นไปบ้านอะเหรอ”
    “คับ” ตอบแค่นั้น...ดำก็วิ่งกลับไปเล่นน้ำทะเลต่อ ตอนจะกลับดำไม่ลืมที่จะเอาขวดน้ำไปกรอกเอาน้ำทะเลใส่ขวดเพื่อเอากลับไปบ้านด้วย
    แจ๊คยังคงนอนอยู่บนเสื่อ...ส่วนชายก็มานอนหนุนตักนนท์เอามือนนท์ไปวางไว้ที่หน้าอกบางครั้งก็จับเอามือนนท์ขึ้นมาหอม ขึ้นมาจูบ...
    “ผมอยากอยู่กับพี่อย่างนี้จริง ๆ ถ้าพี่ว่างพี่มาหาผมอีกนะ...”
    “ได้ซิ...ถ้าพี่ว่าง...เพราะตอนนี้พี่ต้องเรียนต่อ...”
    “พี่ยังเรียนอีกเหรอ”
    “น้องชาย...จ๋า...คนที่น้องรักน้องชอบเขาอ่ะ...เขาเพิ่งสอบเรียนต่อปริญญาเอกได้นะจ๊ะ...เพิ่งรู้เมื่อวาน พี่ก็เลยพามันมาฉลอง...เลยได้ฉลองเสียซะใจเลย”     แจ๊คมันตื่นมาได้ยินบทสนทนาเมื่อไหร่ละนี่
    “โฮ...จริงเหรอพี่...ผมเรียนจบแค่ปริญญาตรีเอง...อย่างนี้พี่จะมารักผมเหรอ”
    “ไม่เกี่ยวเลยนะ..ชาย...ความรักกับการศึกษาไม่ว่าเรียนสูงหรือต่ำแค่ไหน ถ้าคนเราจะรักกันเสียอย่าง”
    “แหม๋ใช่ซิ...ก็น้องนัทของพี่นนท์เขาไม่ได้จบปริญญาตรีเขายังรักกันเลย” สอดอีกแล้วนังแจ๊ค
    “หรอคับ...อย่างนี้ผมก็มีหวังอะซิ”
    “ชาย...พี่พูดกับชายครั้งนี้ครั้งที่สามแล้วนะ...เรารักกันแบบพี่น้องดีกว่า...วันนึงพี่อาจจะต้องพึ่งชายก้ได้”
    “คับผมจะไม่พูดแบบนี้อีกแล้ว...ผมยินดีนะคับทั้งพี่นนท์และพี่แจ๊ค มาเพชรฯอีกเมื่อไหร่...มาพักกับผมก็ได้นะคับ”
    “ถ้าพี่มาคนเดียวละ...ให้พี่มาพักหรือป่าว” แจ๊คถาม
    “ถ้าพี่มาคนเดียว...ผมจะไปรับเป้มาให้เอามั้ยคับ...หรือพี่จะเอาใครอีก”
    “เบื่อว่ะ...คนรู้ทันนี่อ่ะ”
    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาขัดจังหวะ..การสนทนา
    “ฮัลโหล...นัทเหรอ...พี่นึกแล้วว่าต้องโทรมาตาม...ไม่ต้องห่วงพี่มานั่งเล่นกันชายหาดสักสี่ห้าโมงนั่นแหละถึงกลับ...แค่นี้ก่อนนะ...เดี๋ยวพวกมันแย่งส้มตำพี่กินหมด”
    แจ๊คพูดตัดบท...เพื่อไม่ให้ชายที่นั่งอยู่ตรงนั้นจะต้องเสียใจ...
    “กลับกันดีมั้ย...เดี๋ยวพวกพี่กว่าจะขับกลับเข้ากรุงเทพกันอีก...พี่ว่าจะแวะดอนหอยหลอดซื้อของกลับไปฝากแม่พี่แจ๊คเขาด้วย...เดี๋ยวจะเย็นมืดเกิน”
    “ตามใจพี่คับ...ผมยังไงก็ได้...เสื้อผ้าพี่คงซักรีดเสร็จแล้วละ...”
    “แล้วค่าอาหารเช้ากับค่าซักรีดละ..”
    “ไม่ต้องหรอกคับพี่...ผมจ่ายรายเดือนอยู่แล้ว”
    ชายพาทั้งสองคนกลับมาเปลี่ยนชุดที่คอนโดของชาย...แล้วก็ลงมาส่งที่รถ...แต่ก่อนที่จะลง
    “พี่แจ๊คลงไปก่อนนะคับ เดี๋ยวผมพาพี่นนท์ตามไป”
    “ได้จ้า” แจ๊คเปิดประตูออกไป
    “พี่นนท์..ยังไงผมก็รักพี่นะ...ผมจะมีพี่อยู่ในใจคนเดียว..ผมจะเป็นน้องชายที่ดีของพี่”
    “คับ...ชาย ..มาให้พี่หอมทีน้องชายคนดี...มากอดด้วยดีกว่ามา...
    สองชายต่างวัยยืนกอดกัน ฝ่ายหนึ่งกอดอีกฝ่ายด้วยความรักที่อยากจะครอบครองอีกฝ่ายทั้งตัวและหัวใจ...ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งกอดอีกฝ่ายด้วยความรัก ด้วยมิตรภาพที่ยั่งยืนต่อไประหว่างทั้งสองคน..
    “ชาย...พี่สัญญาว่าพี่จะมาหาชายเรื่อย ๆ นะ...แต่พี่ก็อยากให้ชายเปิดใจรับคนอื่นที่เขาอาจจะเข้ามาด้วยนะ...วันนั้นจะเป็นวันที่พี่ดีใจที่สุด...ที่ชายเจอคนที่ชายรักและคน ๆ นั้นก็รักชายเช่นกัน”
    “ผมจะพยายามคับ...”
    “งั้นเราไปกันเถอะ...เดี๋ยวตัวป่วนมันจะโวยวายอีก” สองคนออกจากห้อง ชายเดินไปส่งนนท์ที่รถ...ก่อนที่นนท์จะขึ้นรถ...ชายดึงตัวนนท์กลับไปกอดอีกครั้ง...นนท์ตบที่หลังของชายเบา ๆ เหมือนจะบอกว่า...พี่ขอโทษ...ที่พี่รักชายไม่ได้...แล้วนนท์ก็ขึ้นรถออกไป..
    ใกล้ถึงกรุงเทพ...นนท์โทรกลับไปบอกชายว่าใกล้ถึงแล้ว...และจะโทรไปหาเรื่อยๆ
    1 สัปดาห์ต่อมานนท์ต้องไปมหาวิทยาลัยเพื่อจัดการเรื่องลงทะเบียนเรียน ความห่างเหินจากการเรียนมาสิบกว่าปี...ทำให้นนท์”..งงอย่างมากมายกับระบบการลงทะเบียนใหม่ที่เดี๋ยวนี้ลงทะเบียนกันทางคอมพิวเตอร์ออนไลน์แล้ว...ไม่ว่าอะไรก็ต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ก้าวทันเทคโนโลยีที่ล้ำหน้า...อาศัยถาม ๆ พวกที่สอบติดมาเรียนเหมือนกันว่าทำอย่างไร...แต่ก็ง่ะง่ะ เงิ่นเงิ่นกันทั้งนั้นเพราะด้วยวัย 40 แล้วต้องกลับมาเรียนใหม่...ต้องปรับตัวใหม่...นนท์ต้องเตรียมเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งยิ่งใหญ่และยังต้องเผชิญกับปัญหาในการเรียนที่รอนนท์อยู่ข้างหน้า
จบตอนที่32