"เมื่อผมเจอพญาครุฑ!!!" copy งานของคุณ MAKI จากบอร์ดPalm-Plaza ครับ ตอนที่ 1

kabuki

คิดว่าตัวเองกำลังเจอกับพญาครุฑครับทีแรกเหมือนจะคิดมากไปหรือดูละครมากไป แต่หลายวันมานี่เริ่มแน่ใจแล้วครับ

วันสิ้นปีที่ผ่านมาผมนัดกับเพื่อนไว้ที่ผับแถวรัชดานั่งจิบเครื่องดื่มคนละแก้วเพราะแต่ละคนขับรถมาเอง

ผมรู้สึกว่ามีคนมองอยู่หันไปทางขวาก็เจอผู้ชายคนนึง ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำพับแขน ไม่ติดกระดุมเม็ดบนมองจากมุมสลัวๆ อาศัยแสงจากเวทีก็มองออกมาเขาเป็นคนหล่อและดูเหมือนเป็นลูกครึ่ง

เขายกแก้วให้ผมข้ามโต๊ะมาผมหันไปมองดูก็ไม่เห็นใคร เขาก็ชี้ที่หน้าอกแล้วชี้มาที่ผม

ผมตกใจเหมือนกัน แต่ก็คิดว่าเขาคงเมา

ก่อนกลับผมปวดฉี่ เลยแยกกับเพื่อนไปเข้าห้องน้ำตอนนั้นเลยเที่ยงคืนมาแล้ว เข้าปีใหม่2556พอดี

ตอนผมล้างมือหน้ากระจก รู้สึกเย็นๆที่หลังพอหันไปก็เจอผู้ชายเสื้อดำคนนั้น

เขาจับที่ไหล่ผมเบาๆ มันรู้สึกอุ่นวาบแล้วผมก็เหมือนคนหมดแรง เขาจูงมือผมเดินออกมาที่ลานจอดรถ

ผมคิดว่าผมโดนยาสั่งหรือยาอะไรซักอย่างแต่แปลกที่สมองไม่เบลอ ตาไม่ลาย ไม่ง่วง

แต่ผมขัดขืนเขาไม่ได้เลยเขาจูงไปไหนผมก็เดินตามง่ายๆ เหมือนผู้ใหญ่จูงเด็ก

เขาเปิดประตูรถบีเอ็มซีรีส์เจ็ดสีดำผมพยายามส่ายหัว แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นไม่ได้โดนยาที่ทำให้เบลอ

ผมมีสติ แต่ไม่รู้เป็นอะไร มันร้องไม่ออก

เขาหันมายิ้มแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยให้ผมผมส่ายหัวไม่อยากไป กลัวเขาจะเป็นคนร้าย แต่เขาก็ยิ้มแล้วก็ออกรถไป

ผมพยายามเอาหน้าชิดกระจก เผื่อมีคนเห็นบ้างแต่ตอนนั้นไม่มีใครสนใจเลย

รถก็ติดฟิล์มทึบมาก

ผมพยายามจำทางที่รถขับไป รถติดไฟแดงตรงไหนผมก็มองหาป้อมยามตำรวจ

ผมหันไปมองหน้าเขา ดูเหมือนเขาอารมณ์ดีมากเขาบอกว่าตามหาผมนานมากกว่าจะเจอ

เขาจอดรถที่ลานจอดรถคอนโด ตอนเขากดลิฟต์เขารูดบัตรสีขาวด้วย เหมือนชั้นนั้นจะล็อคไว้เฉพาะ เหมือนเป็นชั้นส่วนตัว

เขาจูงมือผมเข้าไปในห้องพัก คอนโดเขากว้างมากตอนเขาเปิดไฟสีเหลืองนวล ผมเห็นสระว่ายน้ำข้างนอกระเบียงด้วย

เขาดีดนิ้วชี้ลงที่หน้าผากผมเบาๆผมรู้สึกอุ่นเหมือนตอนที่เขาจับไหล่ผมในห้องน้ำผับ

ผมพูดได้แล้ว ผมยกมือไหว้เขาแต่เขาก็แค่ยิ้มแล้วอุ้มผมเดินเข้าห้องไป

เขาวางผมไว้บนเตียงกว้างๆ เขาถอดเสื้อเชิ้ตออกถอดกางเกง กลิ่นน้ำหอมที่ไม่คุ้นจมูกโชยขึ้นตอนเขาขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวผม

เป็นน้ำหอมที่ไม่เคยได้กลิ่นในเคาน์เตอร์ที่ไหนมาก่อน

เขาถอดเสื้อผมออก ถอดกางเกง เขาเป็นคนหุ่นดีมีกล้ามเนื้อสวยงามดี หัวไหล่ใหญ่ แขนใหญ่

เขากดจมูกลงบนคอผม

เราสองคนร่วมเพศกัน ผมงงมากสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันเร็วมากจนคิดว่าตัวเองกำลังฝันไป

ตอนผมตื่นขึ้นมา ผมนอนเปลือยอยู่บนเตียงมีผ้านวมสีครีมทับอยู่ เขาออกมาจากห้องน้ำแล้วยิ้มให้

จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ผมต้องร่วมเพศกับเขาวันละสองครั้งทุกวัน

เขาบอกผมว่า "ครุฑสุดกำหนัด"ผมไม่เข้าใจ แต่ก็สังเกตพฤติกรรมว่าเขาเหมือนนก

เขาไม่กินเนื้อสัตว์เลย กินแต่ผลไม้กับขนมปัง

ตอนผมทำงาน จะมีนกตัวเล็กอยู่ใกล้ๆเสมอเหมือนเขาส่งนกมาดูผม

เวลาผมเล่นกับเพื่อนผู้ชายในแผนก เขาจะรู้ผมตกใจมาก เหมือนเขามีกล้องวงจรปิดตามผมตลอด

ผมคิดว่านกที่เขาส่งมาคงไปรายงานเขาว่าผมทำอะไรบ้าง

เขาหวงผมมาก บอกว่าจะให้ผมลาออกจากงานให้ผมอยู่วิมานเวหาของเขาอย่างเดียว เขาจะให้เงินผมทุกเดือน

ผมเริ่มเปิดตำราเก่าๆที่หอสมุดมหาลัยเก่าของผมแล้วก็ไปถามอาจารย์ที่คณะอักษร

อาจารย์บอกว่าพญาครุฑเป็นสัตว์กึ่งเทพที่แปลงกายได้เหมือนนาค

นิสัยกำหนัดสูง ร่วมรักกับคู่นอนได้ตลอดเวลา

ครุฑชอบกินผลไม้และธัญพืชครุฑเป็นเจ้าเวหาเป็นนายของนกทั้งปวง

ผมคิดว่าผมกำลังเป็นเมียของครุฑผมทั้งกลัวทั้งอายและก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดี

ผมไม่เคยเล่าให้ใครฟังในชีวิตจริงเพราะคงไม่มีใครเชื่อ

ผมมาระบายในนี้ ถ้าใครคิดว่าเป็นเรื่องแต่งหรือเป็นนิยายก็ได้จะคิดว่าผมบ้าเป็นคนไข้ศรีธัญญาก็ได้

ผมแค่อยากให้รู้ว่าอีกมุมนึงบนโลกก็มียังมีเรื่องพวกนี้อยู่จริงๆ

ไม่หรอกครับ ตอนพิมพ์ก็นั่งในห้องไม่มีนกน้อยอยู่ใกล้ๆ คงเพราะอยู่ในคอนโด เขาเลยไม่หวง

เขาก็พยายามบอกใบ้ผมนะครับว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา เขาดูมีอำนาจ ตอนกลางวันเขาจะออกไปทำงานที่ผมไม่รู้ว่าทำอะไร

ตอนเย็นเขาถึงจะกลับ ตอนเขากลับก็เงียบมากเหมือนไม่ได้มาทางประตู

ผมมาคิดอีกแง่ก็กลุ้มใจ ตอนนี้ผมอายุ24อีกสิบปีก็ 34 แล้วผมก็จะแก่ขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนเขาก็เหมือนเดิม เมื่อวันนึงผมแก่มากเขาอาจจะทิ้งผมไปก็ได้

แต่ก็นั่นแหละครับ ผมคิดล่วงหน้าไปไกลมากไม่แน่ว่าวันนี้วันพรุ่งนี้ เขาอาจจะทิ้งผมก็ได้

ที่ผมสงสัยอีกอย่างเดียวคือตอนที่เขาคุยกับผมในห้องน้ำคืนวันสิ้นปี

ทำไมเขาพูดว่า"หาผมตั้งนานกว่าจะเจอ" นี่ผมคิดไปเองหรือเปล่า ว่าผมกับเขาเคยเป็นคู่กันมาก่อน

ไม่ครับพี่ใบ้เขาไม่แสดงทีท่าที่จะกินเนื้อสัตว์เลย

เวลากินข้าวก็ไม่ได้จิกกินเหมือนไก่ก็กินเหมือนคนนี่แหละครับ กัดสาลี่แอปเปิ้ลก็เหมือนเรากิน กินขนมปังเปล่าวันแผ่นกินน้ำในตู้เย็น

ที่คณะอักษร อาจารย์บอกว่าครุฑมีหลายพวกครับที่ไม่จองเวรกับนาคก็มี พวกนี้เป็นครุฑในสิมพลีสูง กินผลไม้อาหารทิพย์

ผมเคยถามเขาว่า กินขนมปังแผ่นเดียวอิ่มเหรอเขาก็ยื่นขนมปังให้ผมกิน

ก็ขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ธรรมดานี่แหละครับแต่ตอนผมกลืนเข้าไปมันรู้สึกดี อธิบายไม่ถูก

ตอนไปทำงานก็ไม่รู้สึกหิวเลยจนมาถึงเย็นเลยครับ

ผมสังเกตว่าเขาฉลาดมาก ผมเอางานบริษัทมาทำต้องแปลเอกสารกับทำเอกเซลด้วย เขายืนมองแล้วก็ถามว่าตารางในหน้าจอคืออะไร ทำยังไง

ผมก็อธิบาย เขาก็ถามหาคู่มือ ผมไม่มีคู่มือเขาก็หาเอาในอินเตอร์เน็ต แป๊บเดียวเอง

เขาก็มานั่งทำงานแทนผมไม่ถึงชั่วโมงก็ทำเสร็จหมดเลย

แล้วงานแปลเขาก็เอกสารต้นฉบับไปแล้วก็อ่านเป็นภาษาไทยให้ผมพิมพ์

เขาบอกจะได้เสร็จเร็วๆ จะพาไปนอน

หลายๆอย่าง เขาจะใช้เวลาศึกษาน้อยมากแล้วก็ทำเองได้เลย ไม่ต้องให้ใครสอน

อย่างวันก่อนเขาเห็นในทีวีมีคนเล่นกีตาร์จีบสาว เขาก็ไปหากีตาร์มาหัดดีดไล่โน้ตโดเรมีแป๊บเดียว เขาก็ปริ้นโน้ตมาจากกูเกิลแล้วดีดให้ผมฟังที่ระเบียงคอนโดข้างๆสระน้ำ

เมื่อวานฝนตก เขาเปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งผ้าเช็ดตัวจะไปว่ายน้ำสระข้างนอก ผมเห็นเขามองดูฟ้าแป๊บเดียว ฝนก็หยุดซะงั้น

เขายิ้มแล้วก็กวักมือผมให้ไปว่ายน้ำด้วยกันผมว่ายน้ำไม่เป็น ผมกลัวน้ำ แต่นึกไงไม่รู้ ผมเดินถอดเสื้อผ้าก้าวขาลงไปหาเขาเหมือนโดนเขาสั่ง

เขาชอบดูข่าวมาก ดูข่าวต่างประเทศดูช่องสารคดีสำรวจโลก อ่านบางกอกโพส

ดูเหมือนเขาอยากรู้เรื่องของโลกรอบๆตัวอยู่ตลอด

เขาเปิดนิตยสารดูเสื้อผ้าที่ผู้ชายใส่กันในตู้เขาก็มีเสื้อผ้าเหมือนในหนังสือเด๊ะๆ

มีหลายอย่างที่เขาไม่เหมือนคนปกติเขาเนื้อตัวสะอาด ไม่มีกลิ่น ฟันขาวสะอาด เหมือนร่างกายไม่มีสิ่งสกปรกติดอยู่เลย

เขาสนใจทุกอย่างที่ผมทำ ชอบถามว่าผมทำอะไรบ้างผมกินอะไร วันนี้ทำอะไรบ้าง

ตอนนี้เขาดูสารคดีเรื่องการคลอดและการตกลูกของสัตว์ตอนนี้เรียกให้ผมไปอธิบายแล้วครับ

แล้วจะมาอัพเดตใหม่นะครับ