โดนเพื่อนรุมข่มขืน

gragon1234

บ้านผมอยู่ในจ.สมุทรปราการ อำเภอฝั่งพระ สมัยนั้นยังไม่เจริญเท่าที่ควรทั้งๆที่ติด กทม.แท้ ตระกูลผมเป็นตระกูลที่ใหญ่เป็นอันดับ ๔ ของตำบล สมัยยังไม่มี อบต. จึงผลัดเปลี่ยนกันเป็นกำนันใน สี่ตระกูลนี้

เรื่องมันมีอยู่ว่า สมัยที่ผมจบป.๖ จากฝั่ง กทม.พ่อก็ตัดสินใจแกมบังคับให้ผมมาเข้า ม.๑ ที่ ร.ร.ประจำตำบล พอเรียนได้สักพักในการเป็นตระกูลใหญ่ จึงไม่กลัวใคร และยังเป็นแบบว่า ตุ๊ด สมัยนั้นยังไม่มีเกย์ ซึ่งเป็ฯคนแรกของตำบล ไม่ได้แต่ง ญ เหมือนหัวโปกทุกวันนี้นะครับ เพราะเค้ายังไม่ยอมรับกัน ก็แค่เรียนเก่ง โดดหนังยาง มีแต่เพื่อน ญ และเป็น เชียร์ลีดเดอร์ อะไรประมาณนั้น

เวลากลับบ้านเนี่ยะ ก็จะมีพี่ พนธ์ ซึ่งทุกวันนี้ผมก็รักเขาอยู่แต่ไม่ได้เจอกันอีกเลย (ไม่รู้ตายยัง) ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ขี้จักรยานมาส่งที่บ้าน ผมก็รักพี่เขานะ จริงๆก็ยังไม่รู้หรอกรักคืออะไร แต่ตอนนั้นคือ อยากเห็นของลับของพี่เขาอ่ะ เลยขอดูกันตรงๆ เรื่องมันเกิดขึ้นที่ โรงเรียน พี่บอกว่าได้ แต่ถ้าดูแล้วต้องดูดให้ด้วยนะ


ผมก็ตกลง เมื่อไปเข้าห้องน้ำหลังตึกใหม่ พี่เขาก็เปิด แล้วผมก็ดูด โดยว่าง่าย รู้สึกมีความสุขมาก อร่อยสุด แต่ระหว่างที่ดูดอยู่นั่นเอง เพื่อนๆของพี่ก็ปีนห้องน้ำดู เรื่องจึงแดง ทั้งๆที่เขายังไม่เสร็จ ก็เลยออกจากกัน

เรื่องเริ่มดังในหมู่รุ่นพี่ผู้ชาย แต่ผมก้เฉยๆนะ เริดๆ เชิดๆ ตามสเตป วันหนึ่ง ไอ้หนึ่ง (ชื่อจริง หนึ่งอนุชา) ซึ่งเป็นคู่ปรับกัน มันเรียนรุ่นเดียวกับรุ่นพี่ และตอนนั้นตระกูลมันได้เป็นกำนันมันจึงเก๋ามากใร ร.ร.  วันหนึ่งมันก็ซ้อมบอลกันอยู่ ในขณะที่ผมพึ่งซ้อมลีดส์เสร็จ ก็เดินผ่านสนามบอล มันก็ตะโกนพูดขึ้นมาว่า "อีตุ๊ด ดูดให้กรูบ้างซิ" เท่านั้นแหระ ผมก็ด่ากลับ เปลี่ยนหน้า เปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนนามสกุลไปหลายรอบ แล้วก็กลับบ้านตามปกติ

จนหลังจาก นั้นสามวันเป็นเย็นวันศุกร์ ก็ซ้อมลีดส์ปกติ พอจะกลับบ้านก็ขี่ จย.มากับพี่พนธ์พอขึ้นสะพานหน้า ร.ร. สมุนไอ้หนึ่ง มันดัก รออยู่ แล้วบอกให้พี่พนธ์ กลับไปก่อน บอกว่า ไอ้หนึ่งจะคุยกับผม

แล้วพี่พนธ์ก็จากไป มันสองคนก็ขี่ จย.ประกบซ้ายขวา พาผมไปเรื่อยๆ ตอนนั้นคิดในใจ กรูงอมตีนแน่ๆ แต่มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น มันพาผมไปที่กระท่อมร้างซึ่งมันเป็นที่เจ็บเครื่องยนต์เอาไว้วิดน้ำเข้าบ่อ กุ้งประมาณนั้น ในนั้นมีไอ้หนึ่ง กับ ไอ้โอ๋เพื่อนมันรออยู่ มันก็สั่งให้นั่งลง แล้วพี่พนธ์ก็เปิดประตูตามเข้ามา และไอ้หนึ่งก็บอกพี่พนธ์ว่า "เฮ้ยน้องมึง มึงเปิด"


แล้วพี่พนธ์ก็ถอดเข็มขัดและปลดตะขอกางเกงนักเรียนลง จนหลุดมาอยู่ที่พื้น เท่านั้นผมก็รู้แล้วว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่พนธ์ถกกางเกงในลงและเอาน้องชายของเขาแบบแข็งเต็มที่ ไม่เหมือนตอนในห้องน้ำเลยเปิดมายังอ่อนอยู่เลย จ่อที่ปากผม และก็เรียกชื่อผม บอกว่า ".... ดูดให้พี่หน่อย..." ผมก็ทำตาม พอดูดได้ซักพัก ไอ้หนึ่งก็ดันตัวพี่พนธ์ออก แล้วเอาของมันมาจ่อที่หน้าผมแทน บอกให้ผมดูด ผมไม่ยอมดูด และก็ด่ามัน ว่า "มรึงจะทำอะไรกู *คุณ*...." ประมาณนี้ มันจับของมัน ฟาดเข้าที่หน้าผากผมแล้วถามว่า "มึงจะดูดดีๆ หรือจะน่วมตีนก่อน" ผมก็เลยต้องดูดให้มัน พอดูดได้สักพัก มันก็บอกให้ลูกน้องมันจับผมนอนลงบนแคร่ไม้สำหรับเฝ้าเครื่อง

พอจับผมนอนลงแล้วผมก็ดิ้น มันก็บอกว่า "มึงนี่วอนส้นตรีนจิงๆ อยู่นิ่ง เด่วก็จบ มึงเสร็จกรูแน่ปากดีนัก อีสัตว์ อยากเป็นตุ๊ด ชอบไม่ใช่เหรอ ค..ว..ย..น่ะ"

พอผมหยุดดิ้น ลูกมันก็กดแขนผมคนละข้าง มันเริ่มถอดเสื้อผ้าและทุกอย่างผมออกหมด แล้วมันก็บอก "เฮ้ย พนธ์ต่อดิ เย็..ปากมันเด๋วกรูเล่นข้างล่างเอง

พอสิ้นเสียงพี่พนธ์ก็ลงมือทันที ในใจผมกลัวสุดๆ เพราะไม่เคยมาก่อนนี่เป็นครั้งแรกของผม ผมเบือนหน้าหนีของลับพี่พนธ์ และพูดออกมาแนวขอร้อง ว่า หนึ่ง ผมขอโทษ ปล่อยผมไปเหอะ ผมจะไม่ด่าหนึ่งอีกแล้ว จะไม่นู่น นี่ นั่น อีกมากมาย ยังไม่ทันสิ้นเสียงตัวเองพี่พนธ์ จับยัดกลับมาใหม่ คราวนี้มาพร้อม ตบหนึ่งครั้งที่หน้า ทำเอาผมอึ้ง และพี่พนธ์ก็สบถออกมาว่า อีสัตว์ดูดเร็วกรู~คัน~
ผมก็ดูดต่อไป ตอนนั้นรู้สึกได้ว่า ไอ้หนึ่งมันจับขาผมแยกออก งอเข่า  แล้วพูดว่า ไอ้พนธ์น้องมึงโครตน่าเย็..เลย ดูดสีชมพู อีสัตว์


แล้วมันก็เอาของมันจ่อที่รูผม พยามดัน แต่ยังไงก็ไม่เข้า ผมขมิบไว้แล้วมันก็แห้งมากด้วย มันจึงเอาน้ำลายมันป้าย แต่ผมก็ยังขมิบและเกร็งขาไว้  จนมันพุดขึ้นว่า "ได้" และทันใดนั้น มันก็ทุบเข้าที่สองหน้าขาผม ทำเอาหมดแรงเกร็งขาอ่อน และมันก็ถือจังหวะนั้นยัดเข้าไปเต็มแบบว่า เจ็บมาก ของมันใหญ่กว่าของพี่พนธ์ด้วย และนี่เป็นครั้งแรกด้วย มันก็กระเด้าไปเรื่อยและสบถตลอดว่าแมร่งโครตฟิต ในขณะนั้นผมก็เริ่มมันส์ไปกับมันด้วย ดูดของพี่พนธ์จนแตกคาปากไปแล้ว ซึ่งไอ้โอ๋ก็เปลี่ยนมาใส่ปากแทนที่ แต่ที่ไม่รู้ตัวคือ ผมชักให้ไอ้ลูกมันสองคนตั้งแต่เมื่อไหร่ก้ไม่รู้ จนมารู้ตัวตอนที่พี่พนธ์แตกคาปากและไอ้โอ๋มาเปลี่ยนกะแทน

ไอ้หนึ่งมันกระแทกแรงขึ้น แรงขึ้น และ สบถอยู่ตลอดเวลา อีสัตว์ ฟิตมาก เป็น กรูเย็..เก่งไหม ... มึงได้ผัวสมใจแล้วนี่ไง มันแรงขึ้นเรื่อยๆ จนมันแตก ซึ่งผมก็เคลิ้มบ้าง หลับตาบ้าง ดิ้นบ้างเวลามันจุก พอมันจุกกำลังจะถอนออกผมก็ลืมตา ไอ้โอ๋ยังคงกระเด้าปากผมอยู่ และพี่พนธ์กำลังจะเบิ้ล แกรเอาของแกรมาจ่อร่องผมอยู่ทั้งที่มันแฉะ แล้วแกรก็พูดว่า เฮ้ยไอ้หนึ่ง แมร่งเลือดไหล พ่อมันรู้กรูซวยแน่... ไอ้หนึ่งตอบว่า แมร่งซิง เอาๆไปเหอะเด๋วมันก็หยุดไหล พี่พนธ์จึงจัดการบรรเลงมาอีกชุดใหญ่

แต่สิ่งที่ทำให้ผมตะลึงคือ ตอนที่ผมลืมตาขึ้นมานั้น ไอ้ไอ๋กำลังกระเด้าปากผมอยู่ภาพที่เห็นคือ รุ่นพี่ทั้งทีมบอล และ คนที่ไม่เตะบอล รวมถึงรุ่นพี่ ม.๓ อีก ๓ ยืนแก้ผ้า พร้อมสาวคว.. ไปด้วย ภาพนั้นทำให้ผมกลัว ก่อนที่พี่พนธ์จะยัดเข้าและจัดหนักนั้น

ผมได้พยายามดิ้นและไอ้โอ๋ก็พูดขึ้นว่า ถ้ากัดคว..กรูมึงเละแน่ ผมก็ดิ้นแต่ไม่กัด แต่ก้ไม่ได้ดูด ไอ้แต่อมไว้เฉยๆ และสิ่งที่ไม่คาดคิดคือพี่พนธ์ชกท้องผม ทำให้ผมนิ่งลงไปเลยเพราะความจุกท้อง พร้อมกับร้องไห้

หลังจากไอ้หนึ่ง พี่พนธ์ ไอ้โอ๋ ระเริงเต็มร่องสวาทผมแล้วนั้น คนอื่นก็มาต่อจนครบทุกคน ในขณะคนอื่นกำลังสนุกกับรูอยู่นั้น คนอื่นก็สนุกกับปาก ทั้งมือซ้ายขวาของผม หลังจากผ่านไปได้ห้าคนแล้ว ผมเริ่มเจ็บมาก เพราะบางคนมันใหญ่เกินตัวจริงและหื่นแรงๆ กันทั้งนั้น ผมไม่มีอารมร่วมเพราะเสร็จไปหลายรอบแล้วนั้น ผมจิงดิ้นด้วยแรงเฮือกสุดท้ายทำให้ทุกคนพลัดออกจากตัวผม ไอ้หนึ่งที่ดูอยู่ปราดเข้ามาจิกผมด้านหน้า เพราะที่ผมเกรียนมีแต่ข้างหน้าที่พอจะจิกได้

มันบอกว่า นอนลงไปแล้วอยู่นิ่งๆ มึงเห็นไหมนี่อะไร มันคือกล้องถ่ายรูปครับ สมัยนั้นยังไม่มีโทรศัพท์กลับกล้องดิจิตอล มันบอกว่ามันถ่ายไว้หมดแล้ว  "มึงไม่ชอบเหรอมีผัวทีเดียว ๑๖ คน ครั้งแรกด้วยนี่ คุ้มดีออก อีดอ.กทอ." แล้วมันก้ผลักผมนอนลง แล้วพวกมันก็กลับกัมมาชุลมุนบนตัวผมทั้งข้างล่างข้างบน จนมันเสร็จกันทุกคน ซึ่งตอนนั้นผม สลบไปไม่รู้กีรอบ ตื่นมาอีกที พี่พนธ์กำลัง ประครองผมลูกขึ้นและเอาผ้าเช็ดหน้าแกรมาเช็ดคราวคาวกามทั้งหลายบนตัวผมออกแล้วพาผมกลับบ้าน
ซึ่งตอนนั้นผมได้แต่ร้องไห้ทำอะไรถูกแต่ในความรู้สึกตอนนั้นผมรักพี่พนธ์มากและให้อภัยให้แกรแต่ไอ้หนึ่งตอนนั้นผมคิดแต่จะฆ่ามันให้ได้ พี่พนธ์บอกผมว่าให้บอกพ่อว่า ซ้อมลีดส์เสร็จพี่พนธ์พากินเลี้ยงงานวัดเกิดเพื่อนแกร ผมถึงบ้านก็ไม่เจอพ่อแม่อยู่บ้านคงออกทำธุระข้างนอกตามปกติ มีแต่คนงานที่บ้าน ๕-๖ คนและแม่บ้าน แม่บ้านก็มาเปิดประตูผมก็ส่งจักรยานให้และก็ร้องไห้วิ่งเข้าบ้านไป ได้ยินเสียงแกรถามว่าพี่พนธ์ว่า คุณพนธ์คะ คุณหนูเป็นอะไร หลังจากนั้นผมก็เข้าห้องนอนและร้องไห้ ออกมาอีกทีก็บ่ายวันเสาร์ และเจอพ่อ พ่อถามว่าเป็นแม่บ้านบอกว่าเมื่อคืนร้องไห้ เป็นอะไรหรือเปล่า ผมก็บอกแกรว่า พี่พนธ์พาไปกินเลี้ยงงานวันเกิดเพื่อนแกร แล้วตอนกลับมันมืดจักรยานล้ม เลยเจ็บแล้วร้องไห้


หลังจากนั้นเป็นต้นมา พวกมัน พวกสารเลวทุกคนก็หาโอกาส พาผมไปปู้ยี่ ปู้ยำ ตลอดเวลาที่มีโอกาส รวมถึงคนที่ไม่ได้ผมวันนั้น พอมันรู้เรื่องกัน มันก็มาขู่และเอาผมจนได้ สรุปว่า ผมได้ผัวเป็น ม.๒ นุ่นนั้นทั้งรุ่น และ ม.๓ อีกครึ่งห้องเห็นจะได้  ผมเริ่มกลับบ้านผิดเวลาบ่อยขึ้นโดยไม่มีพี่พนธ์มาส่ง แต่เป็นเด็กชายคนอื่นมาส่งแทน และเนื้อตัวเสื้อผ้ามอมแมมมาทุกครั้งจนแม่บ้านเริ่มสงสัย เพราะผมไม่อยากไปโรงเรียน และผลการเรียนตกต่ำมาก จนพ่อต้องย้ายผมกลับมาเรียน ฝั่งกรุงเทพเหมือนเดิม

จนทุกวันนี้ผมยังรู้จักชื่อพวกมันไม่หมดเลย ซึ่งหลายๆคนก็ตายไปหมดแล้ว แต่จนกระทั่งทุกวันนี้ เวลาผมกลับไปบ้านพ่อแม่ ถ้าเจอไอ้หนึ่ง มันจะดักมีอะไรกลับผมเสมอ ทั้งๆ ที่มันมีลูกมีเมียแล้ว มันเคยบอกผมครั้งหนึ่งว่า "กรูน่ะรักมึงนะ แต่กรูจะทำไงได้ ตอนนั้นกรูคิดผิดเองที่ปล่อยพวกมันทำกับมึง มึงไม่รู้หรอกว่ากรูเสียใจขนาดไหน" แต่ผมเหรอ คิดใจ มึงคิดช้าไปเปล่าเนี่ยะ แต่ตอนนี้ อยากกลับไปอยู่ในวั้นนั้นอีกจังเลย