หนุ่มใต้สองพี่น้อง

phitchapat

ผมมีชื่อเล่นว่า บุ้มเป็นคนย่านวง เวียนเล็กฝั่งธนบุรีนี่เองครอบครัวของผมมีพี่น้องหลายคนแต่ผมเป็นลูกคนโตพ่อแม่นำมาฝากยายเลี้ยงซึ่งท่านก็รักและเอ็นดูผมอย่างดีการที่ถูกทะนุถนอมมาตลอดทำให้ผมมีนิสัยกระเดียดไปทางผู้หญิงมากประกอบกับรูปร่างหน้าตาน่ารักแถมขาวอีกต่างหากคนในละแวกนี้จึงชอบมาหยอกเล่นและแถมบางคนโดยเฉพาะเด็กวันรุ่นจะชอบมากอดและหอมแก้มประจำแต่ผมไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปถึงเรื่องอย่างว่าเลยใกล้ๆบ้านผมมีครอบครัวที่นับถือศาสนอิสลามอยู่ครอบครัวหนึ่งมีลูกชายวัยหนุ่มสองคนคนโตชื่อบังเปี๊ยกน้องชายขื่อบังดำอายุราว 16-17 ปีตอนนั้นผมเรียนอยู่ ป.6ส่วนหนุ่มอิสลามสองตนนี้เรียนมัธยมแล้ว คำว่า บัง แปลว่าพี่ชายนั่นเองในตอนแรกเรารู้จักกันธรรมดาหยอกล้อกันบ้างแต่ต่อๆมาเราทั้งสามคนก็สนิทกันมากขึ้นโดยเฉพาะบังคำ เขามักจะชวนผมไปเดินเล่นและวิ่งที่สนามหญ้าใกล้ๆตลาดเย็นวันหนึ่งมีหนังกลางแปลงมาฉายแก้บนศาลเจ้าใกล้ๆตลาดบังคำแวะมาหาผมตอนเย็นแล้วชักชวนผมไปดูหนัเหตุการณ์วันนั้นแสนจะประทับใจและไม่มีวันลืมเลือนไปจากหัวใจของผมเลยขณะที่ภาพในจอหนังกำลังดำเนินไปนั้นเอง บังคำก็เอื้อมมือมาจับมือผมแล้วกระซิบถามผมเบาๆว่า ‘’หนังสนุกไหม?’’ลมหายใจอุ่นๆรดที่แถวๆต้นคอผม แต่ผมไม่ตอบนั่งจองภาพบนจอต่อไปในที่สุดเขาก็เอามือผมไปวางบนเป้ากางเกงเขา โอ้ย ใจคอผมเต้นตุ๊บๆตั๊บๆอย่าให้บอกเลยครับว่าตื่นเต้นแค่ไหนขณะเดียวกันนั้นเองภาพในจอหนังก็ถึงฉากที่ปลุกปล้ำระหว่างพระเอกกับดาวยั่วฝ่ายพระเอกกำลังดูดดมความหอมหวานจากปลายถันของฝ่ายหญิงภาพนี้เล่นเอาผมหัวใจยังเด็กกระเจินไปเหมือนกันครับแต่ที่ร้ายไปกว่านั้นไอ้สิ่งที่ผมเกาะกุมอยู่น่ะซิแสนจะทรมานหัวใจอยากจะปล่อยมือแต่ก็ไม่กล้ากลัวๆอยากๆยังไงไม่รู้บังคำก้มหน้ามาถามผมอีกว่า’’ชอบไหม’’ผมไม่ตอบเหมือนเดิมเขายิ่งได้ใจก้มมาหอมแก้มผมอีกแล้วบอกให้ผมลุกขึ้นกลับบ้านซึ่งผมก็งงๆ…รู้สึกแต่ว่าตนเองเดินตามแรงดึงมือของเขาไปอย่างเงียบๆเขาพาผมไปหยุดที่ข้างๆทางซึ่งมืดและเงียบมากผมจำได้ดีว่ามันเป็นด้านหลังของตลาดนั่นเองมีหีบไม้ฉำฉาเก่าๆวางระแกะระกะไปหมดมีเพียงแสงสลัวจากไฟฟ้าที่เสาไม้ข้างๆรั้วซึ่งบ้านที่อยู่ใกล้ๆนั้นทำให้พอมองเห็นหน้ากันได้รางบังคำกดไหล่ผมนั่งบนลังไม้ฉำเฉใบเก่าๆใบหนึ่งแล้วบอกว่า’’อยากเล่นอะไรสนุกๆไหม?’’และโดยไม่รอคำตอบเขาจัดการตัวเองด้วยการรูดกางเกงยีนต์ไปกองไว้ที่หัวเข่าเผยให้เห็นสัดส่วนที่สมชายชาตรีของบังคำที่มีกางเกงในสีขาวห่อหุ้มร่างเอาไว้เขาจับหัวผมเขาไปหาจุดกึ่งกลางลำตัวเอาใบหน้าผมไปคลึงเคล้ากับเป้ากางเกงในเขาผมรู้สึกว่ามันเหมือนมีสิ่งที่แข็งๆหยุ่นๆมาทิ่มตำหน้าไปมาบังคำบอกผมว่า’’อยากเล่นเกมส์สนุกๆไหม?ผมไม่ตอบเขาจึงจัดการถลกกางเกงในลงไปเจ้าอาวุธประจำกายของบังคำดีดตัวออกมาท้าทายต่อสายตาผมทันทีมันช่างน่าตื่นเต้นจริงๆเขาถามว่าชอบไหมแล้วดึงมือผมไปแกะกุมมันเอาไว้มันช่างอุ่นและน่าจับมากผมรู้ว่ามันแตกต่างจากของผมมากเพราะขนาดที่ใหญ่ขนาดข้อมือเด็กเล็กๆแล้วยังมีเส้นเอ็นปูดโปนตามลำกล้องเป็นแนวตลอดลำแถวข้างบนมีขนดกดำเรื่อยไปตลอดถึงสะดือเขาบอกให้ผมรูดมือขึ้นๆลงๆส่วนปลายที่มีสีแดงบวมเป่งเหมือนคอดอกเห็ดมีน้ำเหนียวๆเยิ้มย้อยลงมาขณะที่ผมง่วนกับการเล่นเกมส์นี้กับบังคำเขาก็บอกให้ผมอ้าปากแล้วบอกว่า’’ดูดให้หน่อยเดี๋ยวจะมีน้ำนมสดให้กิน’’ผมจึงทำตามคำสั่งของเขาโดยเริ่มไล่ลิ้นจากปลายสุดโคนทั้งอมทั้งดูดสลับไปสลับมาแม้กระทั่งลูกเงาะก็ต้องทำให้เขาด้วยร่างของบังคำเกร็งไปทั้งตัวพร้อมกับกดหัวผมไปสูดพงหญ้ากลางลำตัวเขาผมสำลักเขาจึงปล่อยมือบอกว่า’’ลุกขึ้นเถอะ เล่นแบบใหม่มันส์กว่า’’ร่างผมถูกวางลงไปบนไม้ฉำฉาโดยมีร่างบังคำตามมาประกบติดมาด้วยเขาเริ่มให้รสขาติใหม่ๆกับชีวิตผมด้วยการจูบและขบบริเวณต้นคอเราแลกจูบกันทั้งปากทั้งลิ้นกันนานพอดูเขาจึงให้ผมถอดกางเกงออกแล้วให้โก้งโค้งผมทำตามอย่างว่าง่ายสักครู่ผมก็รู้สึกเจ็บและรู้สึกจุกแน่นที่ประตูหลังมากจึงได้ร้องออกมาและพยายามดิ้นรนผลักใสเขาออกบังคำจึงหยุดกระทำแต่กลับเอาท่อนลำมาเสียบที่ร่องขาของผมพร้อมทั้งโขยกไปมาสักพักเขาก็เค้นเสียงกัดฟันดังกรอดว่า’’น้ำแตกแล้ว’’ผมไม่รู้หรอกว่าอะไรจึงเอามือมาแตะๆดูแถวๆต้นขารู้สึกเหนอะหน่ะลื่นเป็นเมือกเยิ้มไปหมดเลยจึงลุกขึ้นแล้วรีบใส่กางเกงขณะที่บังคำก็รีบแต่งตัวอย่างรวดเร็วเช่นกันเขาก้มหน้ามาจูบผมที่หน้าผาก แก้มและพากันเดินลัดเลาะกลับบ้านระหว่างทางบังคำโอบไหล่ผมส่วนผมก็ยังอาลัยอารมณ์เขามากจึงเอามือกุมเป้ากางเกงเขาไว้ตลอดทางเลยแรกๆมันก็สงบดีแต่พอมาถึงหน้าบ้านผมโอ้เจ้าสิ่งที่ซ่อนภายในกางเกงบังคำก็เริ่มไหวตัวแข็งขึ้นเป็นลำเลยเขาถามผมว่า ‘’ชอบแล้วซิ’’ผมไม่ตอบเขาเชยคางผมแล้วจูบปากดังจ๊วบใหญ่เลยพร้อมกับบอกว่า’’ดึกแล้วจะเข้าบ้านยังไง…ไปค้างบ้านบังนะ’’เขาจึงเดินลัดต้นกระถินที่เป็นรั้วบ้านผมเข้าหลังบ้านบังคำขณะที่ผมมุดมุ้งเข้าไปนั้นก็พบว่าบังเปี๊ยกพี่ชายบังคำนอนนุ้งโสร่งอยูก่อนแล้วแรกๆเขาไม่ได้สนใจเราทั้งคู่เพียงแค่ขยับตัวหลีกให้นอนผมกับบังก็ล้มตัวลงนอนและไม่วายบรรเลงเพลงรักกันอีกรอยขณะที่กำลังนัวเนียกันอยู่นั้นเองมือของบังเปี๊ยกก็รั้งตัวผมเข้าไปหาแล้วพูดว่า’’ ขอสนุกด้วยซิ ไม่ได้ชักว่าวมาหลายวันแล้ว’’ร่างผมก็เข้าไปกระทบกับร่างของบังเปี๊ยกพร้อมกับโสร่งของเขาก็ถูกสลัดออกไปกองอยู่ปลายเท้าบังเปี๊ยกกระซิบว่า’’ชักว่าวให้หน่อย’’ผมไม่เข้าใจแต่พอเขาเอามือผมไปเกาะกุมรูดขึ้นๆลงๆจึงได้รู้ว่านี้คือการชักว่าวนั่นเองและแล้วน้ำสีขาวๆขุ่นๆก็พุ่งปรี๊ดออกมาจากปลายดอกเห็ดซึ่งมีขนาดไม่เบาไปกว่าบังคำเขาสั่งให้ผมเลียให้หมดผมไม่ยอมทำท่าจะลุกหนีแต่ถูกดึงมือและกดหน้าลงไปและนั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้รู้รสชาติของน้ำรักของผู้ชาย ซึ่งแรกๆกลิ่นคาวมากแต่เมื่อได้ลิ้มลองสักครู่จะรู้สึกว่ามันดีเหมือนกันขณะที่ผมก้มหน้าก้มตาเลียตามาลำกล้องที่ตอนนี้ค่อยๆจะอ่อนตัวมาเป็นมะเขือยาวถูกเผาแล้วบังคำก็กระแทกเข้ามาด้านหลัง ผมจึงล้มลงบนตัวบังเปี๊ยกคราวนี้ไม่รู้ว่ามือใครปากใครแล้วมันนัวเนียไปหมดผมถูกขนาบทั้งด้านบนและด้านล่างสองพี่น้องรุมพังประตูหลังจนพังยับเยินเลือดไหลซิบๆเลยทีเดียวแล้วทั้งคู่ก็ให้ผมนอนโดยมีเขาขนาบข้างผมผมรู้สึกอยากแกล้งเขาบ้างจึงเอามือไปลูบไล้ท่อนลำของทั้งสองหนุ่มเรียกว่ามือทำงานทั้งซ้ายและขวาเลยทีเดียวบังเปี๊ยกหันมายิ้มและถามว่า’’ชอบอันไหน’’ผมไม่ตอบแต่เร่งมือขึ้นจนมันแข็งแกร่งอีกครั้งบังคำถามว่า ‘’หัวไวนะเราจะเอาอีกหรือ’’ผมพยักหน้าบังเปี๊ยกจึงเริ่มเกมส์ใหม่กับผมโดยให้ผมขึ้นไปนั่งบนตัวแกแล้วขย่มท่อนลำแรกๆก็ติดๆขัดๆไม่สะดวกเพราะผมไม่เคยต่อมาบังเปี๊ยกช่วยจับเอวผมขย่มด้วยจึงค่อยเข้าที่เข้าทางในที่สุดก็เรียบร้อยไปอีกรายส่วนบังคำบอกผมว่า’’ดึกแล้ว นอนเถอะ’’ผมจึงเพียงเกาะกุมท่อนลำของบังคำหลังไปตลอดคืนรุ่งเช้าบังคำพาผมกลับมาบ้านโดยผมย่องขึ้นทางบันไดหลังแล้วรับอาบน้ำแต่งตัวเตรียมจัดกระเป๋าไปโรงเรียนโดยที่พ่อแม่ผมไม่ทราบเพราะผมบอกว่ากลับมานานแล้วและนอนที่นอนชานหลังจากวันนั้นทั้งสองหนุ่มก็พากันมาแวะเวียนมาชักชวนผมไปเล่นเกมส์พิศดารนี้บ่อยๆนานวันผมยิ่งชำนาญจึงบางครั้งสองพี่น้องหึงกันเองก็มี แต่ความลับอันนี้ไม่มีใครล่วงรู้เลยนอกจากเราสามคนทุกวันนี้เขาทั้งคู่ไปทำงานต่างจังหวัดส่วนผมมาเป็นครูที่อยุธยา….