ผีในผับ

pukkome

ผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผี จึงไม่ต้องเสียเวลากลัวผีแบบพวกขี้ขลาดตาขาว...แต่แล้วผมก็ประสบเข้ากับเรื่องแปลกประหลาด น่าขนลุกขนพอง จนทำให้ผมกลายเป็นคนกลัวผีมาเกือบ 20 ปีแล้วครับ

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นสมัยผมหนุ่มๆ ตอนนั้นเศรษฐกิจกำลังเฟื่องฟูอย่างยิ่ง ใครมีหัวการค้า เก็งกำไรที่ดินหรือบ้านจัดสรร ทาวน์เฮาส์ ซื้อใบจองเอาไว้ขายต่อก็ได้กำไรเป็น กอบเป็นกำ ส่วนคนที่มาซื้อต่อจากเราก็เอาไปเก็งกำไรอีกที

ตลาดหุ้นพุ่งทะยานจนกลายเป็นบ่อนใหญ่ที่ทุกคนมุ่งหน้าเข้าไปกอบโกยเงินทองเข้ากระเป๋า ยกเว้นแต่จะดวงซวยจริงๆ ถึงจะเจ๊งครับ เพราะดัชนีมันมีแต่ขาขึ้นที่เรียกว่าเป็นตลาดวัวกระทิงคึกคะนอง ไม่ใช่ตลาดหมีที่ก้มหน้าซบเซายามดัชนีดิ่งเหวไม่จบสิ้นในยุคต่อมา

สรุปว่าผมกับเพื่อนฝูงมีเงินทองอู้ฟู่เต็มกระเป๋า ตกค่ำก็เข้าผับเข้าบาร์ เผลอๆ ก็เข้าโรงนวด...กลายเป็นคนขี้เมื่อยหรือติดอ่างไปเลย

คืนนั้น เจ้าเฮ้งกับเจ้านิยมมาชวนผมไปเที่ยวผับแถวหลังสวน ตอนแรกผมนึกว่ามีแจ๊ซมันๆ สุดโปรดมาบรรเลง แต่สองเกลอบอกว่ามีทีเด็ดยิ่งกว่าเสียงเพลงซะอีก เพราะมีโชว์แบบใหม่ที่เรียกว่า "โฟโต้นู้ดโชว์"

ผมเองเที่ยวค็อกเทลเลานจ์มาหลายแห่ง บางแห่งถูกใจก็เป็นเมมเบอร์ซะเลย ได้ทั้งเหล้าทั้งนารี 3-5 คน มิกเซอร์ฟรี แต่ผมยังไม่เคยเห็นโชว์ที่เพื่อนมันว่าซักที

ตกลงเราไปเข้าผับที่รัชดาฯ...เจ้าเฮ้งเป็นขาประจำจึงได้รับการต้อนรับอย่างดี แทบจะมีโต๊ะที่จองไว้เป็นพิเศษแน่ะครับ อยู่ด้านขวาแต่ค่อนข้างใกล้ชิดกับเวที...สาวๆ หุ่นเซ็กซี่ถลาเข้ามานั่งประกบเรา 3 คน...แฟนของสองเกลอน่ะซีครับ กับสาวหน้าสวย ตาคมผมยาวสำหรับผม เหล้ากับโซดาถูกยกเข้ามา...รอเวลาสำคัญที่เรียกแขกได้แน่นผับ

โฆษกออกมาประกาศว่าจะเริ่มโชว์แล้ว พวกนักเที่ยวหนุ่มๆ ก็กรูกันมาหน้าเวที พร้อมกับกล้องถ่ายรูป แต่พวกเราไม่มีใครติดกล้องมาซักคน

ไฟหรี่สลัว เสียงเพลงร็อก เฮฟวี่เมทัล ของคณะ เดฟ เลปพาร์ด ดังกระหึ่มเร้าอารมณ์ในเพลงเพรสซินอล ลิเบอร์ตี้ หรือ "สมบัติส่วนบุคคล" อันถือว่าเข้ากับบรรยากาศที่จะมีการโชว์สมบัติส่วนตัวของนางแบบโฟโต้นู้ดที่แทบทุกคนรอคอย

แสงไฟจากแฟลชร่มเริ่มเปิดทีละดวง จนเห็นนางแบบสาวสวยวัยรุ่นนั่งในท่าสบายๆ ยังไม่เปิดเสื้อผ้า แต่ไม่ช้าเธอก็ทำท่าว่าเสียงเพลงเร้าอารมณ์จนทนไม่ไหว เริ่มเคลื่อนไหวบิดเนื้อบิดตัว ก่อนจะสลัดอาภรณ์ส่วนบนออก...โอ้อวดก้อนเนื้อขาวผ่องอยู่ในแสงไฟและแสงแฟลชวูบวาบไม่หยุดหย่อน

เจ้าเฮ้งกับเจ้านิยมโอบกอดสาวที่นั่งเบียดเสียด แต่นัยน์ ตาจ้องเป๋งไปบนภาพเย้ายวนบนเวที...สาวตาคมผมยาวก็บดเบียดทรวงอกกับต้นแขนผมจนแทบร้อนฉ่าเช่นกัน

ท่ามกลางเสียงเพลงที่ชวนดิ้น ทั้งคึกคักและเร่าร้อน ทำให้นางแบบหันไปก้มตัวลงจับเก้าอี้ โอ้อวดบั้นท้ายในบิกินีตัวจิ๋ว แสงแฟลชกระหน่ำเป็นว่าเล่น ก่อนจะเปลี่ยนลีลาไปนั่งเอนหลังที่เก้าอี้ โอ้อวดความเซ็กซี่พลางแหงนหน้าอ้าปากเหมือนอยู่ในอารมณ์รัญจวนเต็มที่...

ลงเอยด้วยการถอดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกอย่างเชื่องช้า... ผมรู้สึกอกอวบเย็นฉ่ำของสาวที่นั่งเบียดทำท่าเหมือนจะบดขยี้ต้นแขนผมให้กลืนหาย กลายเป็นเนื้อเดียวกัน!

แสงไฟสปอตไลต์จากแฟลชร่มเริ่มดับทีละดวง เพลงเพรสซินอล ลิเบอร์ตี้ ยังดังกระหึ่มต่อไป จนกระทั่งไฟดับหมดทุกดวง ก็เป็นอันว่าการแสดงไฟโต้ นู้ด โชว์จบสิ้นลงแล้ว

ไฟสว่างขึ้นตามเดิม นักดนตรีกับนักร้องสาวออกมาทำหน้าที่ขับกล่อมนักเที่ยวแทนที่ พวกหนุ่มตากล้องสมัครเล่นยกโขยงกลับไปที่โต๊ะ...เสียงวิพากษ์วิจารณ์ความสะสวยและเซ็กซี่ของนางแบบสาวรุ่นยังดังแว่วมาอีกพักใหญ่

"ไม่เรียกใครมานั่งด้วยเรอะเพื่อน?"

เจ้าเฮ้งชะโงกหน้ามาถาม พลางขยิบตายั่วเย้า

"ก็นั่งอยู่นี่ไงวะ..." ผมอดหัวเราะไม่ได้ หันไปกางแขนจะโอบไหล่สาวตาคมผมยาว แต่ต้องพบแต่ความว่างเปล่า...เธอจะลุกออกไปได้ยังไงทั้งๆที่นั่งอยู่โซฟาด้านในติดผนัง ถ้าไม่ผ่านผมน่ะ?

"อั๊วถามตั้งแต่แรกว่าจะเรียกใครมานั่งด้วยมั้ยลื้อก็ส่ายหน้า" เจ้านิยมยักไหล่ "เห็นนั่งเหงาคนเดียวแล้วสงสารว่ะ"

ผมชาวาบไปทั้งตัว ใบหน้ากับไขสันหลังเย็นเฉียบ จะว่าเมาก็ไม่ใช่ เพราะตอนนั้นยังไม่ได้ซดเหล้าแม้แต่อึกเดียว...ใครล่ะที่มานั่งเบียดเสียดกับผม ทั้งโอบกอดทั้งบดเบียดต้นแขนด้วยหยุ่นยวงเย็นฉ่ำ...ผีน่ะซีครับ! บรื่อออ....

เรื่องเล่าจาก ข่าวสด