นายร้อยหน้าลิฟต์(คุณหนูดอกฟ้ากับนาย รปภ.) EP.2 นายร้อยไร้ดาว

Maximam

เช้าวันรุ่งขึ้น บอมกับไอติมก็มาทำงานด้วยกันแต่เช้า ช่วงนี้ไอติมมีเรียนบ่ายเขาก็เลย
ซ้อนท้ายพี่ รปภ.สุดหล่อมาทำงานด้วยเลยดีกว่า....
"กอดเเน่ๆนะครับคุณหนู"
"บอกว่าไม่ให้เรียกคุณหนูไง"
"ขอโทษครับ ร้อนไหมครับซ้อนมอไซต์"
"ร้อนนะ แต่ชอบไปแล้วอ่ะ"
"ชอบรถหรือครับ"
บอมหยอดคำถามแบบนี้ น้องไอติมจะตอบกลับอย่างไรดีหละ นั้นไอติมขอตอบตาม
ความรู้สึกเลยละกันว่า...
"ชอบเจ้าของรถครับ"
"นั้นก็กอดแน่นๆ"
"ครับ"
"กอดแน่นยังครับ"
"อือ แน่นเเล้วครับ"
"กดแน่นเเล้ว อย่าปล่อยพี่นะไอติม"
ไอติมซบลงที่แผ่นหลังของบอม เล่นซะถนนเส้นนี้เป็นสีชมพูไปเลยนะเนี่ย

เมื่อทั้งคู่มาถึงบริษัท และกำลังจะขึ้นลิฟต์
....เพี๊ยะ.....
เสียงตบหน้าดังสนั่น ใช่แล้วครับคุณนายนัยนาดักรออยู่ที่หน้าลิฟต์ และตบเข้าที่
ใบหน้าของบอมอย่างจัง
"นายแม่ ตบพี่เขาทำไมครับ"
"เงียบไปเลยเจ้าตัวดี"
นายแม่ดึงตัวไอติมออกมาจากบอม แล้วก็ต่อว่าบอมไปชุดใหญ่
"แกกล้ามากนะ ที่พาลูกฉันไปขลุกอยู่กับแก ทำไมฮะคิดอยากจะเด้ดดอกฟ้าเป็น
แค่หมาวัดก็หัดเจียมตัวไว้บ้าง อย่ามายุ่งกับลูกของฉันอีก"
"แต่นายแม่ครับ ติมเป็นคนขอให้พี่เขาพาไปเองนะครับ นายแม่ไม่มีเหตุผลเลยอะ"
"กล้าเถียงแม่เหรอไอติม มันคงสอนนิสัยหยาบๆแบบนี้ให้ลูกสินะ จำใส่สมองแกไว้นะ
หากชาตินี้มีดาวสามดวงบนบ่าไม่ได้ ก็อย่าสะเออะมาจีบลูกฉัน ไปกับแม่เดี๋ยวนี้
ไอติม"
"ไม่ครับ นายแม่ตรรกะแย่มากติมจะไปห้องซ้อม"
"ไอติม ไอติม เป็นเพราะแกคนเดียวเลย ฉันจะไล่แกออก ไอ้ดล ไอ้ดล"
"ครับนายแม่..."
ดลหัวหน้าชุด รปภ.และหัวหน้าของบอมจึงวิ่งเข้ามานายแม่จึงพูดว่า...
"เรียกตำรวจมาลากมันออกไป โทษฐานกักขังลูกฉัน ไปเรียกมาสิ"
"มีอะไรกัน คุณนายนัยนา องค์อะไรลงอีกหละเช้านี้"

เฮียพลกับข้าวปั้นเดินมาพอดีและทันเห็นคุณนายกระชากคอเสื้อบอม
"ก็ไอ้นี่สิมันพาลูกเราไปกักขังไว้ที่ห้องมัน ฉันจะเเจ้งความ"
"ดี แจ้งเลยได้เป็นข่าว ผมชอบช่วยโปรโมทงานให้ผมด้วย"
"นี่เฮีย ฉันไม่ตลกด้วยนะ ทำแบบนี้ถ้าทางผู้กองอรรนพรู้เข้าจะทำอย่างไร"
"นัยนา อรรนพเขาแค่ ร.ต.ท. ยศเขาก็แค่หมวด คุณไม่ต้องรีบอวยนักหรอก รอให้
ได้ร้อยเอกก่อนค่อยโฆษณา คุณเลิกยัดเยียดตาติมให้หมวดนพได้แล้วนะ คุณก็รู้ว่า
ครอบครัวหมวดนพก็ทำธุรกิจแบบเดียวกับเรา กำลังทำโปรเจ็คแข่งอีก"
"ไม่ดีหรือไงคุณ เรือล่มในหนอง"
"จะโดนเขาฮุบไปหมดหนะสิ ไปบอม เออถ้าชอบก็จีบได้เลยนะ อาอยากได้ลูกเขย
เป็น รปภ.อยู่พอดี"

บอมกดลิฟต์เเละขึ้นไปส่งทุกคนที่ห้องทำงาน และในขณะที่จะกำลังลงมานั้นข้าวปั้น
พี่ชายของไอติมก็ลงมาด้วยเพราะจะไปที่อาคารซ้อม เขาจึงได้คุยกับบอมว่า...
"นายชอบน้องเราเหรอ"
"ชอบครับ"
"ดี ที่กล้าพูดความจริง ไอติมชอบเกย์ที่ดูอบอุ่น สามารถดูแลเขาได้ และนายก็
ตรงปกซะด้วย อดทนนะบอมอย่างน้อยนายก็มีอาเตียอยู่ข้างนาย ฉันก็ด้วย"
"ขอบคุณคุณข้าวปั้นนะครับที่ไม่รังเกลียดผม"

ข้าวปั้น(นายรอง) เป็นลูกชายคนโตของเฮียพลและคุณนายนัยนาอายุเขารุ่นเดียว
กับบอม และที่สำคัญข้าวปั้นแอบชอบผู้หมวดนพ(พระรอง)หรือ ร.ต.ท.อรรนพ
แต่ดันโดนนายแม่สลับคู่สะงั้น ข้าวปั้นจึงส่งคนคอยรายงานน้องชายว่าผู้หมวดจะไป
รอเจอตรงไหนเพื่อให้ไอติมหลบหนีหลีกไป ได้เยอะสุดก็ข้าวปั้นนี่แหละ

เมื่อข้าวปั้นเดินออกจากลิฟต์ไปอาคารซ้อม บอมเห็นซองเอกสารร่วงในลิฟต์จึงหยิบ
ขึ้นมาดูพบว่าเป็นเนื้อเพลงที่จะใช้ทำโปรเจ็คและก็แผนทำโชว์ซึ่งถือว่าเป็นเอกสาร
ลับที่สำคัญที่ทางบ้านผู้หมวดต้องการ
"ซองอะไรหนะ"
ผู้หมวดอรรนพเดินมาเห็นพอดีจึงเอ่ยขึ้น บอมจึงรีบเก็บเอกสารเข้าซองแล้วปิดผนึก
"ไม่มีอะไรครับเอกสารตักเตือนของผมเอง"
"เหรอว่ะ สมน้ำหน้าหว่ะ"
บอมได้เเต่เก็ความอดทนเอาไว้ข้างใน และทันใดนั้นข้าวปั้นก็เดินมาที่ลิฟต์เพื่อหาซอง
เอกสาร บอมจึงเอ่ยขึ้นว่า....
"คุณข้าวปั้นครับ ซองเอกสารที่ทำหล่นไว้ในลิฟต์"
"ขอบใจมากเลยบอม ถ้าหายไปนี่ คุณพ่อฆ่าเราแน่"
"อ้าวเฮ้ย ไหนเมื่อกี๊มึงบอกว่าซองตักเตือนของมึงไง"
ผู้หมวดนพพูดขึ้น ข้าวปั้นจึงตอบกลับว่า....
"ขอโทษนะคุณ นี่เป็นขั้นความับภายในของบริษัท บอมนี่เก่งนะเนี่ยรู้จักทางหลีก"
"เก่งแค่ไหนก็เป็นได้แค่ยาม ที่สำคัญคุณแม่ไม่เอาด้วยสิ"
"จุ๊ ๆ ๆ ผู้หมวด ถึงบอมจะไม่เข้าตานายแม่ แต่เข้าไปในใจของไอติมเเล้วนะ แบบนี้
อะไรน๊าา รักเขาข้างเดียวเปล่า"
ข้้าวปั้นยั่วประสาทให้ผู้หมวดโมโห ผู้หมวดจึงดึงตัวข้าวปั้นเข้ามากอด พร้อมกับจะดึง
ซองในมือ บอมที่เห็นดังนั้นจึงเข้าไปช่วยข้าวปั้น...
"ปล่อยตัวคุณข้าวปั้นนะครับ"
"ไม่ปล่อยมึงจะทำไม"
"นั้นอย่าหาว่าผมรุนแรงนะครับ"
"มึงจะทำไรกูไดไอ้ยามกระจอก"

ทันใดนั้นก็บอมเข้าชาร์ดตัวผู้หมวดและเเยกตัวข้าวปั้นออกมา มันเกินคาดมากที่บอม
มีทักกษะการจู่โจมช่วยเหลือตัวประกันที่ตำรวจอย่างนพก็ทำไม่ได้
"โอ๊ยยย โอ๊ยยยย ปล่อยนะโว๊ย"
"แกทำอะไรหนะ ไอ้บอม ปล่อยผู้หมวดเดี๋ยวนี้นะ"
"นายแม่ครับช่วยผมด้วยครับ โอ๊ยย ผมจะเอาเอกสารที่ข้าวปั้นทำร่วงไว้ในลิฟต์มาให้
ข้าวปั้น แต่ไอ้ยามนี่ก็เข้ามาทำร้ายผม"
โอ้...ผู้หมวดตอแหลได้เนียนมากข้าวปั้นถึงกับยืนงง บอมจึงพูดขึ้นว่า....
"เฮ้ยคุณ ไม่แมนเลยหว่ะ"
คุณนายนัยนาจึงพูดขึ้นว่า...
"เงียบปากไปเลยแก เมื่อเช้าแกยังไม่เข็ดใช่ไหม"
"หยุดนะ คุณนาย"
"เฮีย"

คุณนายหมายจะตบสั่งสอนแต่เฮียพลเข้ามาก่อน เฮียพลที่แอบซุ่มดูอยู่นานเเละเห็น
ทุกอย่างจึงพูดขึ้นว่า...
"ปล่อยไปซะบอม จับไปก็เท่านั้น การแสดงดีนะหมวด"
ผู้หมวดจึงพูดขึ้นว่า...
"แสดงอะไรครับคุณอา ผมโดนไอ้ยามบริษัทคุณอาทำร้เ้ายนะครับ"
"นั้นสิเฮีย จะเข้าข้างคนโปรดของเฮียแบบนี้ไม่ได้นะ"
"นั้นเรามาเปิดกล้องวงจรดูไหม ใครผิดก็จับติดคุกไปเลย"
"เอาสิค่ะ ฉันก็อยากเห็นเหมือนกัน"
ผู้หมวดนพที่รู้อยู่แก่ใจตนจึงพูดขึ้นว่า....
"อย่าดีกว่าครับนายแม่ ผมไม่อยากทำร้ายอนาคตใครครับ นายแม่อย่าเอาเรื่องเลย
นะครับ นายแม่ครับ"
"ไม่ได้สิ มันทำผู้หมวดของแม่แบบนี้จะให้แม่ยอมได้ไง"
"การละคครจริงๆ"
"ตาข้าว น้อยๆหน่อย อะเเล้วนั้นมันซอง เนื้อเพลงกับโปรเจ็คนี่"
"นัยนา"
เฮียพลเอ่ยชื่อเมียลั่น เพราะเขารู้ว่านพมาเพื่อสืบหาข้อมูลในการทำโปรเจ็คงานใหญ่
แต่นายแม่ดูเหมือนความอยากเอาชนะมันบังตาจนทำให้โง่เผยความลับ
"โปรเจ็คอะไรเหรอครับนายแม่"
ผู้หมวดรีบถาม นายแม่จึงตอบว่า...
"ก็โปรเเจ็คเปิดตัวเพลงใหม่ของตาข้าวไง นี่ตาข้าวจะร้องในวันเปิดงานด้วยนะ"
"ดีเลยครับนายแม่ ผมว่าต้องดังแน่นอน"
"นัยนา ผม... ผิดหวังในความโง่ของคุณจริงๆ"
"นี่เฮีย มาว่าฉันแบบนี้ได้ไง เฮีย เฮีย"
เฮียพลเดินจากไปแบบเซ็งๆ พร้อมกับข้าวปั้นและบอม ผู้หมวดจึงได้ข้อมูลในการสกัด
การเเจ้งเกิดของข้าวปั้น งานนี้สนุกแน่...

...เงื่อนไขหลายข้อ ทำให้พบพ้อทางตัน จนหนักเรียนน้อยคอยงาน อนาคตตัน
เป็นอนางอ รักที่เราจองถูกแม่น้องขู่ไว้ใจฟ่อ บ่มีดาวบนบ่ามารอจีบลูกเขาพอ
ชาตินี้อย่าหวัง.... บอมที่ได้เห็นเนื้อเพลงก็พอจำได้และมันก็ตรงกับชีวิตเขา ณ ตอนนี้
เขาจึงนั่งร้องเพลงนี้แบบได้อารมย์ ทันใดนั้นไอติมและทีมเเดนเซอร์ก็มาได้เขาพอดี
"เสียงใครร้องเพลงคุณข้าวอะ"
เจมส์หัวหน้าทีมแดนซ์และครูสอนเต้นได้เอ่ยขึ้น ไอติมจึงพูดขึ้นว่า...
"นี่มันเสียงพี่บอมนี่ครู"
"เดี๋ยวนะ นายบอม รปภ.คนใหม่ที่ตามจีบคุณหนูอะเหรอ"
แม็กกี๊ แดนเซอร์ได้เอ่ยเเซว ไอติมจึงพูดว่า...
"เสียงเขาดีเนอะ ร้องได้อารมย์กว่าพี่ข้าวอีก"
ทันใดนั้น ข้าวปั้นก็เดินมาพอดี จึงพูดขึ้นว่า...
"แหม่ก็ร้องออกจากชีวิตจริงนี่จ๊ะคุณน้อง"
"พี่ข้าว อายุยืนเนอะ"
ไอติมตอบแบบเขินๆ ก่อนที่จะเดินไปหาบอมเพื่อให้บอมไปส่งที่มหาลัย

หลังเลิกเรียน วันนี้ไอติมพาบอมมาที่คอนโดของเขา
"เป็นไรครับพี่บอม"
"มันเกร็งๆอะครับ ห้องคุณหนู เอ๊ย ห้องไอติมใหญ่จังครับดูสบายกว่าห้องพี่เยอะเลย"
"นั้นก็มาอยู่ที่ห้องไอติมดิครับ จะได้ชิน"
"ไม่ดีมั้งครับ คนอื่นจะมองไอติมไม่ดีเอาได้"
"ก็ชั่งดิครับ ติมไม่สน ติมสนแค่พี่บอม นายร้อยหน้าลิฟต์ในใจติมแค่นั้น"
"อย่าเรียกเลยครับนายร้อย เหมือนผมโดนบลูลี่"
"เฮ้ยพี่ ติมไม่ได้หมายความแบบที่คนอื่นเเซวพี่นะ"
ไอติมรีบเอ่ยขอโทษและอธิบาย บอมจึงดึงตัวไอติมเข้ามากอด ไอติมจึงกอดกลับและ
เขาทั้งสองก็ตบตากันและกัน จนอารมย์พาไป....
"ไอติมครับ พี่ชอบไอติมนะครับ ให้โอกาสพี่ได้คบไอติมได้ไหม"
"นี่ครับคำตอบ"
ไอติมเขย่งตัวขึ้นจูบไปที่ปากของบอม บอมถึงกับใจเต้นรัวเป็นกลองชุดเลยทีเดียว

ไอติมเริ่มรูดเน็คไทน์บอมลงและปลดกระดุมเสื้อออกจากนั้นก็ลงลิ้นที่หัวนมบอม
"โอ๊ยยย ซีสสสสโอ๊ยยย"
บอมเริ่มครางด้วยความเสียวพร้อมกับบีบก้นของไอติม ไอติมเริ่มปลดเข็มขัดบอมออก
และกำลังจะจับอะไรบ้างออกมา แต่แล้วก็......
"หึมมมมมมมมม"
"เตี่ย....."

ทั้งคู่ต่างตกใจเมื่อเฮียพลออกมาจากตรงระเบียงห้องคอนโด ติมจะกินติมแต่เตี่ยดันขัด
ซะอีกโอ๊ยยยยย ......
"เตี่ยเข้ามาตอนไหนเนี่ย"
"นานเเล้ว เเหม ไว้กว่าซ้อมอีกนะเรื่องนี้ ถึงเตี่ยจะไม่ห้ามเเต่ก็อดใจกันหน่อยดิ"
"ขอโทษครับ คุณอา"
"กล้าดีนะเอ็งนี่ ที่ชิงสารภาพกับเจ้าติม ถ้ารักลูกอาจริงทำให้อาเห็นว่าเอ็งคือคนที่
อาจะฝากไอติมไว้ให้ดูแล แต่เห็นลีลาการช่วยตัวประกันและล็อคไอ้หมวด อาก็เชื่อ
เเล้วหละว่าเอ็งฝีมือดี"
"นี่คุณอาเห็นด้วยเหรอครับ"
บอมเอ่ยถาม เฮียพลจึงตอบว่า...
"เห็นดิ ก็อากับพวกไอ้ดลแอบดูอยู่ อะนี่"
เฮียพลโยนรีโหมดรถให้บอม บอมเลยถามกลับไปว่า...
"อะไรครับคุณอา"
"ถุงยางมั้ง ก็เห็นอยู่อยู่รีโหมดรถเบนซ์ พรุ่งนี้เอ็งต้องไปหัดขับรถ เจ้าติมขับไส่งก่อน
หวังว่าเอ็งคงทำได้นะ จะให้ลูกสาว"
"หือ เตี่ย..."
"อ่อ ลูกชายข้านั่งมอไซต์ทุกวันก็ไม่ได้นะเว้ย นั้นเตี่ยไปก่อนคืนนี้เตี่ยก็อยู่ห้องข้างๆ
อย่าแม้แต่จะคิด อนุญาตให้แค่นอนกอด"

เฮียพลทะเลาะกับคุณนายเรื่องที่เผยความลับไป หลังจากนี้เฮียพลคงต้องปรับแผนใหม่
ส่วนทางผู้หมวดก็เตรียมทางเก็บข้าวปั้นในวันเปิดตัวโปรเจ็คใหม่ไว้แล้ว งานนี้จะออกมา
ยังไงเนี่ย..... ฝากติดตามด้วยนะครับ

ต้นIM

ขอบคุณครับ