My Army ท.ทหารกองทัพเธอ ตอนที่ 1 บุรุษพยาบาลคนใหม่

Maximam

ณ ค่ายทหารแห่งหนึ่ง ผู้กองรามสูร ทหารหนุ่มรูปหล่อมาดกวนแห่งกองทัพบก ความหล่อบวกความเจ้าชู้

ของผู้กองรามสูรก็มักทำเอาสาวแท้สาวเทียมเสือไบเก้งกระทิงต่างอกหักและทะเลาะวิวาทกันอยู่บ่อย ๆ
ซึ่งผู้กองเองก็ไม่เคยจะจริงใจกับใครสักคน จนกระทั้งวันนี้ ......
"ขออนุญาตครับผู้กอง"
"อ้าวหมวดก้อง มีธุระอะไรหรือครับ"
"เอกสารส่งตัวพยาบาลคนใหม่ที่จะมาประจำการที่ค่ายเราครับ"
"หือ ทำไมรอบนี้ได้ไว ปกติทำเรื่องขอไปเป็นเดือนกว่าจะได้"
"ผู้กองตรวจเอกสารก่อนครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ"

เมื่อหมวดก้องหันหลังกำลังจะออกจากห้อง ผู้กองก็เปิดเอกสารเเละพบว่า......
"เฮ้ยเดี๋ยวหมวด นี่...บุรุษพยาบาลนี่ ไม่ใช่....."
"ถูกครับผู้กอง พยาบาลสาว ๆ ต่างปฏิเสธการเข้ารับหน้าที่ที่นี่หมดครับ หลังจาก....."
"พอ ผมเข้าใจที่พยาบาลปูนิ่มกับหมวดจอยตบกันเหตุก็เพราะผม"
"เฮ้อ....ผู้กองครับ ทานยาลดความหล่อลงบ้างก็ได้นะครับ"

ทันทีที่หมวดก้องออกไปผู้กองก็หยิบรูปของบุรุษพยาบาลหนุ่มขึ้นมาดู พร้อมกับยิ้มแบบเจ้าชู้กรุ้มกริ่ม
"เมฆา อิทธิวรากูล ชื่อโคตรน่ารักเลย ประวัติส่วนตัวโสดด้วย จบการศึกษาวิทยาลัยพยาบาล เกรดดี"
"ฮึ้ม....."
"คุณพ่อ เอ๊ย ท่านนายพล"
"ยิ้มกรุ้มกริ่มแบบนี้มีเหยื่อรายใหม่มาอีกสิ พ่อไม่ไหวจะเคลียร์คดีแกเเล้วนะเจ้าราม"
"คุณพ่อครับผมว่า ผมเจอตัวจริงของผมเเล้วหละ"
"น้ำหน้าอย่างแกนี่นะ เอาใครจริงจังเป็นด้วยเหรอ"
"โหคุณพ่อครับ เชื่อดิว่าผมทำได้ ฮัลโหล หมวดก้อง พรุ่งนี้ให้เขาเข้ามารายงานตัวพร้อมเริ่มงานได้เลย
ส่วนเรื่องที่พัก หวดบอกเเค่ว่าเต็ม เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการเอง ถ้าหมวดไม่ให้ความร่วมมือ พลทหารต๋อง
รู้เรื่องคาราโอเกะแน่นอน ตามนี้นะครับ"
"แก๊งเเกนี่มันจะมีดีสักคนไหมหว่ะ ไอ้เจ้าราม"

เช้าวันต่อมา บุรุษพยาบาหนุ่มก็มารายงานตัวที่โรงพยาบาลประจำค่ายทหาร
"ขออนุญาตครับ ผมนายเมฆา อิทธิวรากูล มารายงานตัวเข้ารับหน้าที่พยาบาลวิชาชีพประจำโรงพยาบาลครับ"
"สวัสดีครับ ผม ร.อ.นพ.รามสูร วิชชภูมิ ยินดีต้อนครับคุณเมฆา"
ทันทีที่เห็นผู้กองก็เหมือนโดนมนต์สะกด แต่ดูท่าน่าจะจีบยากซะเเล้วสิเนี่ย

ผู้กองงยื่นมือเพื่อหวังจะทักทายแบบต่างชาติ แต่เเล้วก็...
"ขอโทษครับ ผมเกิดที่เมืองไทย โตที่ไทย และเรียนที่ไทย ขออนุญาตทักทายแบบไทยนะครับ"
พยาบาลหนุ่มยกมือไหว้ ผู้กองถึงกับอมยิ้มและยกมืออรับไหว้
"แหม่ คุณนี่รักษ์ไทยจริงนะครับ"
"สายตาคุณมันเจ้าเล่ห์ครับ ผมเลยไม่อยากสัมผัส"
"กลัวหลงผมเหรอ"
"กลัวตกงานครับ โทษฐานทำร้ายร่างกายเจ้านาย"
"ตัวเล็ก ๆ แบบคุถณจะสู้เเรงผมได้เหรอ ผมอะชาติชายทหารนะคุณ"
"โม้เสร็จเเล้วใช่ไหมครับ ผมจะได้ไปทำงาน ขอตัวครับ"
"ไปแต่ตัวนะคุณ ส่วนใจทิ้งไว้ที่ผม"
"ขอโทษครับ ผมโยนใจให้หมากินไปแล้วครับ"
"อู๊วววววววว แรงอ่าาาา"
เหล่าเพื่อน ๆ และลูกน้องผู้กองต่างร้องฮือเเพราะเป็นคนเเรงที่ไม่เล่นกับผู้กอง ผู้กองจึงตอบไปว่า...
"หมาตัวไหนครับผมจะได้ไปแย่งมันมา"

และทันใดนั้น หมอฟ้าเพื่อนผู้กองรามก็เดินเข้ามาและเจอกับพยาบาลหนุ่ม
"อ้าว ไอ้แสบ ไหนว่าจะไม่มาประจำการที่นี่ไง ไหนว่าจะไปทำงานที่โรงพยาบาลเอกชนของ......."
"เอ่ออ....พี่ฟ้า เรื่องมันยาวอะไว้เดี๋ยวน้องเล่าให้ฟัง"
"เฮ้ยฟ้า รู้จักด้วยเหรอ"
"รู้ดิก็นี่เมฆ น้องกู"
"โอ๊วววพี่ฟ้าาาาาครับ"
"หยุด หยุดเลยไอ้ราม น้องกูมีแฟนเเล้ว อย่าแม้แต่จะคิด ที่สำคัญน้องกู และกูเพื่อนมึง ฉะนั้นไม่ได้"
"ผมขอตัวก่อนนะพี่ฟ้า"
"อือ ๆ นั้นก็ไปช่วยตรงเคาท์เตอร์พยาบาลก่อนตรงนั้นงานเยอะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็ถามเพื่อนๆตรงนั้นได้
ส่วนใหญ่คนของพี่"
"ขอบคุณครับ"

เมื่อเมฆเดินออกไปทำงาน ผู้กองรามสูรก็มองตามแบบสนใจ หมอฟ้าจึงพูดขึ้นว่า...
"ไอ้ราม.... น้องกู"
"เออ มึงก็บอกกูหลายรอบแล้วนี่ ไอ้หมอฟ้า กูว่าน้องมึง...."
"หยุด หยุดแม้แต่จะคิด เจ้าชู้อย่างมึงกูไม่อยากให้น้องกูเจ็บ ดูสภาพน้องกูตอนนี้เหมือนคนอกหักด้วย"
"กูรักษาให้"
"รักษาเล็บขบกูนี่มา"
"ได้เวลาออกตรวจพอดี"
"เดี๋ยว ไอ้รามพยาบาลผู้ช่วยมึงวันนี้...."
"บุรุษพยาบาลคนใหม่"
"ไอ้ราม กูตัดเพื่อนเลยนะมึง"
"เออ กูไม่ทำไรน้องมึงหรอก มึงก็น่าจะรู้นิสัยกูนะว่าเล่นคือเล่น แต่ถ้าจริงจังคือจริงจัง"

และเเล้วคุณผู้กองหมอราม ก็ออกเวรลงตรวจสุขภาพและโรคทั่วไปให้ับเหล่าทหารและประชาชนที่มา
ใช้บริการตรวจรักษา
"วันนี้พยาบาลผู้ช่วยหมอรามเป็นน้องเมฆนะครับ เดี๋ยวน้องเมฆเตรียมรายชื่อคนไข้ที่จะเข้าตรวจ และ
ก็เตรียมความพร้อมห้องตรวจก่อนคุณหมอมาด้วยนะครับ และก็พยาบาลรุ่นพี่อย่าพาน้องเหลวไหลนะ
ครับ เพราะหน้าที่ของพวกเราคือ...."
"บริการประชาชนเพื่อตอบแทนภาษีที่ประชาชนเสียมาเพื่อเป็นค่าจ้างพวกเราครับ/ค่ะ"
เสียงตอบอย่างพร้อมเพียงของแก๊งพยาบาลสายป่วน ปังปอน โอปอล์ บิงโก และปลาคราฟ ที่ตอบรับคำสั่ง
หัวหน้าพยาบาลอย่างพี่ธารา หัวหน้าสายเนียบอย่างพร้อมเพียง

"อืม ดีมาก พร้อมเพียงกันทำงานนะครับ"
เมื่อพี่ธาราออกไปตรวจงาน ทั้ง 4 คนก็พูดคุยและสร้างมิตรภาพอันดีกับเมฆน้องใหม่ของแก๊ง จนกระทั้ง
ได้เวลาที่คุณหมอลงตรวจ
"ห้องตรวจ 402 เวชปฏิบัติทั่วไปพร้อมเเล้วครับ"
"ขอบคุณนะครับคุณพยาบาล"
"เชิญคนไข้คิวที่ A025 ครับ"

ภายในห้องตรวจคุณหมอหนุ่มกับพยาบาลหนุ่มต่างก็ดูแลคนไข้ที่เข้ารับการตรวจอยย่างดี เมฆทำงานเก่ง
ดูแลคนไข้ของคุณหมอได้ดีมากจนคนไข้เอ่ยชม
"แหม่ คุณหมอพยาบาลคนนี้ดูแลดีจัง มือนุ่ม คนแก่ไม่ค่อยเจ็บเลย แฟนใหม่คุณหมอเหรอค่ะ"
"ตอนนี้ยังไม่ใช่ครับคุณป้า อนาคตไม่แน่"
"นี่ คุณหมอ พูดไรของคุณเนี่ย"
"นั่นสิค่ะ คุณพยาบาลหน้าแดงแล้ว ระวังนะคะคุณพยาบาลคคุณหมอคนนี้น่ากลัวกว่าโควิด"
"คุณป๊าาาาาาาาาา เดี๋ยวเชิญคุรป้ารอคิวรับยาที่แผนกเภสัชนะครับ"
"แหม่แทงใจดำก็ไล่ป้าเลยนะหมอ"

หลังจากตรวจคนไข้รอบเช้าเสร็จก็ได้เวลาพักทานข้าว หมอฟ้าก็ลงมาเปลี่ยนเวรกับหมอรามทันที เมฆเลย
ถามพี่ชายเขาว่า...
"พี่ฟ้า ทานข้าวกัน"
"เมฆต้องไปกับไอ้หมอรามเเล้วหละเพราะพี่ต้องลงเวรต่อจากรามมัน เราจะพักพร้อมกับหมอที่เราเข้าเวรร่วม"
"ห๊ะ นั้น ยิงงานยาวรอพักพร้อมพี่ได้ไหม"
"ไม่ได้ครับเพื่อน"
ปังปอนพูดขึ้นทันที พร้อมกับบอกเมฆต่อว่า....
"นี่เวรของเพื่อนครับ หลังจากเมฆทานข้าวเสร็จ เมฆก็ต้องเอาผลตรวจรอบเช้าไปวิเคราะห์และประเมินอาการ
ร่วมกับคุณหมอรามสูร ที่นี่เราทำงานแบบบัดดี้"
หมอรามสูรจึงพูดขึ้นว่า....
"ไม่ต้องห่วงว่าผมจะทำไรคุณหรอกหน่า พี่ชายคุณดุอย่างหมา ผมไม่อยากโดนฉีดฟอมารีนเข้าเส้นเลือด
ไปคุณ เดี๋ยวบ่ายผมมีประชุมงานกับสาธารณะสุขจังหวัดอีกเดี๋ยวไม่ทัน"
"นาย ปล่อย"
ผู้กอง ดึงแขนเมฆไปต่อหน้าต่อตาพี่ชายอย่างหมอฟ้าเเละแก๊งเพื่อน นี้ขนาดพี่ชายดุนะเนี่ยหมอรามยังกล้า
หลังจากที่ทั้งคู่ไปทานข้าว...

"เป็นไงบ้างปังปอนด้สืบข่าวให้ผมไหม"
"เรียบร้อยครับ เหตุที่เมฆย้ายมาที่นี่เพราะเลิกกับหมอโอมเจ้าของโรงพยาบาล แต่...."
"แต่อะไร มีอะไรบอกผมมา"
"พี่หมอฟ้าต้องไม่วู่วามนะครับ"
"อือ "
ปังปอนดูแววตาหมอฟ้าเเล้วยังไงหมอฟ้าก็ไม่น่าปล่อยไว้แน่ โอปอล์เลยพูดขึ้นว่า...
"โอ๊ย กูบอกเอง คือเมฆโดนไอ้หมอโอมหลอกไปถ่าย...."
"ถ่ายอะไร"
"โอ๊ยยย พี่ดูเอาเองดีกว่าครับ บิงโกก็พูดไม่ออกเหมือนกัน"
บิงโกส่งคลิปในมือถือที่เมฆลืมไว้ให้พี่หมอฟ้าดู มันเป็นคลิปที่พยาบาลหนุ่มถูกรุมโทรมในห้องตรวจมีทั้งหมอ
คนไข้ รปภ. นับ 10 คน ที่รุมกระหน่ำบุรุษพยาบาลหน้าอ่อนอย่างน้องเมฆอย่างไม่ปราณี ในคลิปเมฆร้องให้
หมอโอมเเฟนหนุ่มของเขาช่วย แต่โอมกลับไม่ช่วยเเล้วยังฉีดยาปลุกอารมย์เข้าเส้นเลือดจนเมฆต้องจำยอม
พี่โอมช่วยผมด้วยพี่ อย่าทำแบบนี้กับผมเลยพี่ ปล่อยผมไปเหอะ ปล่อย ปล่อยผม อย่าทำผม.........เมฆร้องไห้
และอ้อนวอนจนสลบไปท่ามกลางฝูงทรชนกับหมอชั่ว
"ไอ้เหี้ยโอม"
"พี่ฟ้า พี่จะไปไหน"
ปังปอดึงแขนหมอฟ้าไว้ หมอฟ้าที่เลือดขึ้นหน้าจึงพูขึ้นว่า...
"ไปฆ่ามัน"
"สติก่อนไหม พี่ไปคนเดียวจะโดนพวกมันรุมอีกคน ผมว่ามันต้องการข่มขู่ คนเดียวที่จะช่วยได้ก็น่าจะผู้กองราม"

nasan

ขอบคุณครับรอตอนต่อไปครับ