เถียนมีมี่ รักนี้มีเพียงนาย ตอนที่ 1

Maximam

เถียน หนุ่มหล่อวัย 24 ที่เพิ่งเรียนจบและมาช่วยเตี่ยกับม๊าขายข้าวขาหมู โดยนำความรู้ที่เรียนมาปรับใช้

กับกิจการจนร้านข้าวขาหมูเจ็กซ้ง เจริญรุ่งเรื่องขึ้นมากกว่าเดิม
"ม๊า เตี่ย เหนื่อยไหมวันนี้"
"ไม่เหนื่อเท่าลื้อหรอก อาเถียน ตั้งเเต่งเที่ยงถึงเย็นม๊ายังไม่เห็นลื้อเจี๊ยะอารัยเลยไปหาไรเี๊ยะก่อนไป"

ม๊าพูดขึ้น เจ็กซ้ง เตี่ยของเถียนจึงพูดขึ้นว่า....
"ลื้อรีบเจี๊ยะซะเเล้วเอาข้าวไปส่งให้อาคุงหมิงที่บรีสัก"
"นั้นเอามาเลยเตี่ย อั๊วค่อยกลับมากินทีเดียว"
"เดี๋ยวลื้อเป็นลมเป็นแร้งไปอั๊วก็แย่สิ ลูกอย่างลื้อไม่ช่ายได้มาง่าย ๆ  อั๊วต้องขอบคุณองค์เง๊กเซียน"
"เตี่ย แต่อั๊วก็ไม่ได้แมนเต็มร้อยนะเตี่ย เตี่ยไม่ผิดหวังเหรอ"
"ผิกหวังทามไมว่ะ อั๊วไม่ได้คาดหวังลื้อเรื่องเพก อั๊วกับม๊าลื้อหัวสมัยใหม่พอโว๊ยอาตี๋ ลื้อจบมาพักฒนาร้าน
เราให้รุ่งเรืองอั๊วก็ภูมิใจลื้อแล้ว"
"น่ารักที่สุด อาเตี่ยอาม๊า กอดหน่อย"

เถียนกอดเตี่ยกับม๊าอย่างอบอุ่น เตี่ยภูมิใจและดีใจมากที่เถียนไม่ลืมตัวว่าตนเป็นใครรักและพัฒนาอาชีพ
ของตระกูลจนมีร้านใหญ่โต ทันใดนั้น ส้มเช้งกับตาต้า เพื่อนของเถียนที่มาเช่าพื้นที่เปิดร้านขายน้ำและ
ขนมก็พูดขึ้นว่า.....
"เจ็ก ซ้อ หยุดรักลูกแปปคะ ไอ้เถียนฝากน้ำและขนมไปส่งด้วย อีตาต้ามันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้อ่ะ"
"ได้ดิ ส้มเช้งเขียนไว้แล้วใช่ป่ะว่าของใคร"
"เรียบร้อยเพื่อน บริษัทคุณหมิง มาเฟียรูปหล่อถ้าไม่ติดว่าออเดอร์เยอะไปส่งเองนะเนี่ย"
ทันใดนั้นเตี่ยก็พูดขึ้นว่า....
"นี่อาส้วม"
"เจ็ก หนูชื่อส้ม"
"เออ อาส้วม ลื้อเป็งผู้หญิงต้องรักษาท่าที ดูอาเถียนเป็นตัวอย่าง"
"อ้าวเตี่ยทำไมเอาอั๊วไปเปรียบ คนเราบุคคลิกไม่เหมือนกัน อีกอย่างอั๊วก็ไม่ได้คิดอะไรกับอีตามาเฟียขี้เก๊ก
นั่นนี่ ชิหล่อตายหละเก๊กไปเก๊กมา คิดว่าเป็นเจ้าพ่อเซี้ยงไฮหรือไง"

ในขณะที่เถียนกำลังนินทา คุณหมิงลูกชายเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเจ้าสัวเช็งก็มาที่ร้านพร้อมลูกน้องพอดี
ทุกคนในร้านเห็นหมดยกเว้นเถียนที่หันหลัง ส้มเช้งเลยพูดว่า....
"มึง แต่เขาก็ใจดีนะช่วยเหลือคน"
"สร้างภาพอะดิไม่ว่า มีมาเฟียที่ไหนบ้างใจดี"
"เถียน แต่ม๊าว่าอาคุงหมิงอีก็เป็นคนดีจริงๆนะ ค่าเช่าที่ร้านอื่นก็ไม่เคยเพิ่มราคาค่าเช่า"
"ม๊า.....เชื่ออะไรกับคนแบบนี้ ดีแค่ไหนเเล้วที่ร้านนี้เราซื้อที่ขาดไม่งั้นค่าเช่าเพิ่มทุกปี"
"อาเถียน เเต่เตี่ยว่า...."
"เตี่ยไม่ต้องว่าอะไรทั้ง นั้น และก็ไม่ต้องกลัวด้วยเพราะเราคุยที่ร้านเราเขาไม่ได้ยิน."

ทันใดนั้น คุณหมิงก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ จากด้านหลังพร้อมพูดขึ้นว่า.....
"ได้ยินครับ ได้ยินหมดแล้วด้วย"
"เฮ้ย นาย"
เถียนหันมาไม่ทันระวัง จึงทำให้แก้มของเขาชนเข้ากับจมูกของคุณหมิงอย่างจัง คุณหมิงเลยพูดขึ้นว่า...
"แก้มนุ่มดีนี่คุณ เสียอย่างเดียว ปากไม่ดี"
"ไอ้ฉวยโอกาศ ไอ้โรคจิต ไอ้....."
"ถ้าไม่หยุดพูดมากผมจูบคุณต่อหน้าเตี่ยกับม๊าคุณแน่"
เถียนต้องยอมเงียบทันทีเเเล้วพูดขึ้นว่า.....
"มาทำไม กำลังจะเอาไปส่ง"
"รอนานเกิน ผมคนนะคุณหิวเป็นเหมือนกัน เจ็กครับของผมที่สั่งรบกวนใส่จานมาเลยนะครับ ส่วนพวกเอ็ง
จะกินอะไรก็สั่งได้ตามสบายอั๊วจ่ายให้เอง"

คุณหมิงพูดจบ เถียนก็พูดกับเตี่ยว่า....
"เตี่ย ให้ลูกน้องมาเสิร์ฟแล้วกัน อั๊วไปหาข้าวกินก่อน ส้ม มะพร้าวปั่นเเก้วนึง"
"โอเคเพื่อน รอแปป"
"นี่คุณยังไม่ได้กินข้าวเหรอ"
"เรื่องของผม ไม่เกี่ยวกับนายจบนะ"
"ไม่จบครับ ถ้าคุณไม่อยากให้ร้านพัง กรุณามานั่งทานข้าวกับผม"
"จำเป็นมากปะ ก็ลองดิผมแจ้งจับนายแน่"
"5555 คุณอย่าลืมอำนาจเงินตรามีพลังมากกว่าทุกสิ่ง เอาข้าวมาเสิร์ฟผมแล้วคุณก็มานั่งทานกับผมตรงนี้"
"ใสเจีย เสียใจ ที่นี่ร้านผม นายไม่มีสิทธิ์มาเบ่ง"
"เฮ้ยพวกเรา"
"อาคุงหมิง ใจเย็น ใจเย็น อาเถียน ลื้อก็ เอาหน่าเพื่อร้านเราลูก ร้านเพื่อนลื้อจะเดืกร้อนด้วยนาอาตี๋"
"แต่เตี่ย ก็ได้ครับ เห็นแกเตี่ยกับม๊า"

เถียนยอมนั่งทานข้าวร่วมโต๊ะกับคุณหมิงแต่โดยดี คุณหมิงดูท่าจะชอบเด็กหนุ่มคนนี้เข้าแล้วสิยิ่งได้หอมไป
หนึ่งฟอดแบบไม่ตั้งใจ....
"มองอะไรของนาย"
เถียนเอ่ยถาม คุณหมิงเลยตอบว่า....
"ก็มองคุณไง เห็นผมมองหมาเหรอครับ"
"นาย ปากดี กินไปเลย"

หลังทานข้าวเสร็จ เถียนก้เก็บจานไปล้างในครัว
...เถี่ยน มี่ หมี่
หนี่ เซียว เต่อ เทียน มี่ มี่
เฮา เซียง ฮัว เอ๊อ ไค ไจ ชุน เฝิ่ง ลี
ไข่ ไจ ชุน เฟิ่ง ลี....
เถียนร้องเพลงในขณะล้างจานอยู่ในครัวซึ่งเป็นเพลงโปรดที่เขาชอบฟังมาตั้งแต่จำความได้  เตี่ยจึงตะโกน
มาว่า....
"เอ็ยอาเถียน ลื้อร้องเพลงในครัวเดี๋ยวก็ได้แฟนแก่หรอก"
ทันใดนั้นคุณหมิงก็สำลักน้ำที่ดื่มทันที ม๊าจึงพูดขึ้นว่า...
"ถ้าได้ก็ลีสิเฮีย จริงไหมค่ะอาคุงหมิง"
"ถ้าเจ็กกับซ้อไม่รังเกลียด ผมก็พร้อมเป็นเขยบ้านนี้ครับ"
"ต๊าย ตายแล้วเพื่นฉันจะลงจากคาน แล้วอีตาต้ามันหายหัวไปไหนเนี่ย อย่าบอกนะ.... อีนี่แอบหลับอยู่หลังร้าน"
"เอ่ย เจ็กกับซ้อจะว่าอะไรไหมครับถ้าผมจะขออนุญาตพาเถียนไปเที่ยวงานวัดคืนนี้"
"โอ้....อั๊วสองคนไม่ว่าไร แต่อาเถียนอีจะไปหรือไม่นี่สิ"
"ผมมีวิธีครับ"

เมื่อเถียนเดินออกมาจากครัวเตี่ยเลยพูดว่า....
"อาตี๋ อาคุงหมิง"
"ไม่ ไม่ว่าง ไม่ไป ต้องเก็บร้านช่วยเตี่ย อีกอย่างเตี่ยกับม๊าอยู่บ้านสองคนดึก ๆ อันตราย"
"อันตรายอะไรว่ะ กูกับอีต้าก็อยู่บ้านติดกับบ้านมึง ไปเหอะ"
"ส้ม กูเพื่อนมึงป่ะ"
"ตกลงคุณจะไปกับผมหรือไม่ไป"
"ไม่ ไป จบ นะ"
"ได้ ขออนุญาตนะเจ็ก"
"เฮ้ยนาย จะทำไร ปล่อย ปล่อยนะเว้ย นาย ไอ้บ้า"
"ดิ้นเหรอฮ่ะ นี่ไง เพี๊ยะ แน่นดีนะก้นคุณเนี่ย"
"ไอ้ลามก ปล่อยนะ"

คุณหมิงอุ้มเถียนขึ้นบ่าแล้วพาขึ้นรถ ระหว่างทางมีดิ้นแลบะขัดขืนหมิงจึงตีก้นเถียนแบบเน้น ๆ  เกงใน
บาง ๆ ก็โดนเนื้อแบบเต็ม ๆ เลยสิหนูเถียน ดูท่าคุณหมิงจะชอบอาหนูเถียนจริง ๆ แล้วหละ คืนนี้คุณหมิง
ส่งลูกน้องไปดูแลบ้านของเตี่ยกับม๊าเถียนเเละบ้านเพื่อนด้วย สงสัยคืนนี้เถียนคงโดนกักขังแน่นเลยหรือเปล่า
ฝากตามต่อตอนที่ 2 นะครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ