ผู้กองยอดรัก ตอนที่ 3 ไก่จ๋า...เป็นเหตุ

Maximam

หลายวันต่อมา
"เอ้าทำไมวันนี้เลิกเรียนเร็วหละลูก"
"เลิกเรียนที่ไหนหละครับคุณพ่อ พอร์ชเรียนออนไลน์วันนี้ อ.ให้ใส่ชุดนักเรียน"
"เออ ปวดหัวเนอะ สมัยนี่เรียนอยู่บ้านก็ต้องชุดนักเรียน"
"ใช่พ่อ เออ แล้วนี่คุณพ่ออารมย์ไหนมานั่งฟังเพลงไก๋จ๋า"
"ชื่อลูกมันลอยมาในหัวพ่อพอดีก็กดฟัง"
"ฮะ แบบนี่ก็ได้เหรอครับคุณพ่อ แล้วทำไมคุณพ่อไม่เปิดฟังที่ทำงาน"
"หือ ไม่ได้เลยนะผู้กองแม็กซ์ เขามีความหลังกับเพลงนี้ แล้วก็อย่าคิดเเกล้งเขา
นะ เกิดไรขึ้นพ่อไม่ช่วยนะ"
"ใครจะกล้าแกล้งหละครับ เอ่อคุณพ่อครับ พอร์ชขอไปนั่งเล่นที่ห้องทำงานคุณที่
สน.ได้ไหมครับ"
"แน่นะว่าจะไม่ไปกวนใคร"
"รับรองครับคุณพ่อ"
"นั้นก็ไป"

บ่ายวันเดียวกันนั้นท่านผู้กำกับการก็เข้า สน.โดยมีคุณหนูพอร์ชมาด้วยในชุดนักเรียน
เกงน้ำเงินขาสั้น รองเท้าเเตะ
"สวัสดีครับท่าน รายงานสำนวนที่สอบสวนครับ"
"อืม โอเคขอบใจมากยอดรัก เอ่อเดี๋ยวผมฝากเจ้าแสบนี่ด้วยนะว่างๆ ก็สอนงานพิมพ์
เอกสารให้ก็คงดี"
"ได้ครับท่าน"
"คุณพ่อ"
"นี่ครับ เอกสารสำนวนคดี"
"นี่นาย 3 แฟ้มใหญ่ ๆ เนี่ยนะ"
"ใช่ครับ ทำไป"
"พี่หมวดไผ่ พี่หมวดลี"
"ได้ครับ"
"หยุด คุณหนูพอร์ชครับ คุณพ่อคุณสั่งไม่ได้ยินเหรอครับ ผมเปิดประตูไปฟ้องนะ"
"เออ เครื่องไหนหละคอม"
"นั่งที่โต๊ะผม ใช้เครื่องผมทำงาน เดี๋ยวผมจะไปแก้งานที่เครื่องพิมพ์ดีด อะนี่
โปรแกรมสำเร็จรูป คีย์สำนวนเข้าระบบตามนี้ แล้วก็อย่างยุ่งอะไรกับคอมผม"
"ทำไม เก็บหนังโป๊ไว้เยอะหรือไง เออนี่รูปใครเหรอ" คุณหนูพอร์ชยุบหน้าต่าง
โปรแกรมลงเเล้วเจอรูปคู่ที่หน้าเดทท็อป ผู้กองแม็กซ์เลยพูขึ้นว่า....
"แฟนเก่าผม คุณไม่ต้องสนใจหรอกเปิดโปรแกรมแล้วก็ทำงาน มีอะไรสงสัยก็
ถามหมวดไผ่หรือหมวดลีได้"
"แล้วนายจะไปไหนคุณพ่อให้นายสอนผมนะ"
"จะไปฉี่ จะไปช่วยจับให้ผมไหม"
"ไอ้บ้า"
เมื่อผู้กองเดินออกไปเข้าห้องน้ำ คุณหนูพอร์ก็ออกอาการซนขึ้นมาทันที
"หมวดไผ่ หมวดลี ทำไมโต๊ะทำงานอีตานี่ถึงมีตุ๊กตาไก่ รูปปั้นไก่ และก็ไก่KFC"
"คุณหนูครับ อย่ายุ่งกับของบนโต๊ะนะครับ เดี๋ยวจะเดือดร้อน"
"ทำไมอะพี่หมวดไผ่"
"ก็นั้นเป็นของแฟนเก่าผู้กองที่เคยซื้อให้ครับ"
"แล้วรูปผู้ชายในเครื่องแบบทหารนี่คือแฟนเขาจริง ๆ เหรอครับ"
"ใช่ค่ะคุณหนู"
"แล้วทำไมอีตานี่ถึงไม่ชอบเพลงไก่จ๋า"
ทุกคนในพื้นที่ต่างเงียบ  และมองหน้ากัน
"บอกพอร์ชมาเถอะ ปิดบังผมเหรอพวกพี่"
"เอ่อ...แฟนเก่าผู้กองชื่อไก่ครับ ร.อ.จักรพันธ์ หรือผู้กองไก่ เป็นแฟนเก่าผู้กอง
แม็กซ์แผลยังไม่หายหนะครับเลยยังฝังใจกับเพลงนี้ แต่คุณหนูห้ามเปิดนะครับ"
คนอย่างพอร์ชยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ สิ้นเสียงหมู่ก๊อต เพลงก็มาทันที
.......ไก่ จ๋า แม้ว่าฉันต้องผิดหวัง
ทิ้งฉันไว้เพียงรำพัง จงลืมความหลังเมื่อวาน........ ผู้กำกับการก็ออกจากห้องมา
พอดี จึงถามขึ้นว่า...
"ใครเปิดเพลงนี้ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก"
"ผมเปิดเองครับคุณพ่อ"
"เจ้าพอร์ช ทำไมลูกชอบไปกวนผู้กองเขา"
"ความจริงก็คือความจริง ตัวเองรับสภาพไม่ได้ก็ต้องให้คนอื่นเขาปรับตามหรือไง
คุณพ่อ"
และเเล้วพอร์ชก็กลับมาจากเข้าห้องน้ำได้ยินเพลงนี้พอดี
"คุณพอร์ช คุณจะะมากเกินไปเเล้วนะครับ"
"ทำไม ผมมีสิทธิ์ที่จะฟังอะไรก็ได้ ออกจากอดีตแล้วมาอยู่กับปัจจุบันบ้างก็ดีนะ"
"คุณไม่ต้องมายุ่งเรื่องของผม งานที่สั่งไม่ทำ ที่สั่งหละชอบยุ่ง"
"นี่คุณว่าผมเสือกเหรอ"
"ใช่ คุณมันวุ่น จุ้นจ้าน งี้เง่า น่าเบื่อ"
"ได้ ผมมันงี่เง่าใช่ป่ะ"
"พอร์ช ลูกจะทำอะไร หยุดนะพอร์ช"
"ไม่พ่อ"
พอร์ชทำการลบภาพผู้กองไก่ในคอม หยิบตุ๊กตาไก่โยนลงถังขยะพร้อมถุงกระดาษ
ไก่KFC พร้อมกับเปิดเสียงเพลงให้ดัง ความงี่เง่าเป็นเหตุให้แม็กซ์อารมย์ฉุนขึ้นมาก
"ผมบอกให้คุณหยุดไง"
"ไม่ รักมันมากหรือไงคนที่เขาไม่มีใจให้ คิดว่าเป็นพระเอกหรือไง"
"มันก็เรื่องของผมคุณไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรของผมแบบนี้"
"ทำไม ผมทำได้มากกว่านี้อีก"
"อย่านะคุณพอร์ช"
"พอร์ชอย่าลูก" พอร์ชหยิบตุ๊กตาไก่ปั้นที่เป็นเซรามิคขึ้นมาแล้วปาลงพื้นจนแตก
กระจาย และในนั้นก็มีเเหวนที่แม็กซ์จะไปเซอร์ขอไก่แต่งงานกระเด็นออกมา
"มึง ผู้กองระเบิดลงแน่ ๆ" หมวดลีพูดขึ้น
"จะได้ลืมไง ว่าคนที่ทำให้เจ็บก็ไม่ควรเก็บรักษา"
"คุณอยากให้ผมลืมไก่มากใช่ไหม ได้ผมจัดให้ ขอโทษนะครับท่านผู้การ"
และเเล้วผู้กองแม็กซ์ก็ดึงตัวพอร์ชเข้ามาแล้วบดฝีปากลงจูบที่ปากของพอร์ช

พอร์ชเหมือนช็อคกลางอากาศ หูดับ หน้าแดง สมองเบลอ นี่คือจูบแรกและที่สำคัญ
ต่อหน้าคุณพ่อด้วย
"เฮ้ย ผู้กอง" เพี๊ยะ
"คุณพ่อ"
"มึงทำอะไรลูกกู เตรียมเอการสั่งย้ายด่วนภายใน 12 ชม. ปลายทางเบตง"
"คุณพ่อ คุณพ่อ"
ผู้กับการการดึงคอเสื้อผู้กองแม็กซ์ออกมาแล้วตบเข้าที่หน้า ถึงเเม้ท่านจะรักเเละ
เอ็นดูผู้กองแต่ผู้กองจู่โจมลูกรักแบบนี้ คนเป็นพ่อก็คงยอมไม่ได้
"ผมขอโทษครับท่าน รับคำสั่ง"
"ไม่ได้นะครับคุณพ่อ คุณพ่อครับถ้าคุณพ่อสั่งย้ายผู้กองยอดรัก พอร์ชจะไปอยู่
กับคุณปู่ที่สุสาน"
"พอร์ช แกนี่มันเอาแต่ใจจนเป็นเหตุจริง ๆ ได้พ่อจัดให้ หมู่ก๊อต"
"ครับท่าน ขังผู้กองในคุก 7 วัน โทษฐานกระทำอนาจารในที่สาธารณะ และก็ขัง
เจ้าพอร์ชด้วย 7 วันเท่ากันโทษฐานทำลายทรัพย์สินทางราชการ"
"คุณพ่อ คุณพ่อไม่มีเหตุผล ถ้าจะขังก็ขังพอร์ชคนเดียวสิ"
"เเล้วเราหละ มีเหตุผลงั้นเหรอพอร์ช"
"ผมจะฟ้องคุณตา"
"ท่านครับ อย่าขังคุณหนูเลยครับ ผมขอรับผิดแทนคุณหนูเอง"
"ไม่ ไม่เอาดิรอดก็ต้องรอดด้วยกัน"
"ได้หมู่"
"ครับท่าน"
"ถอดเสื้อเครื่งแบบผู้กองออกแล้วขังคุก 14 วัน ออกเมื่อไหร่ย้ายทันที"
"คุณพ่อ"
"ขออนุญาตครับผู้กอง"
หมู่ก๊อตเดินมาถอดเสื้อเครื่องแบบตำรวจออก เหลือเพียงเสื้อยืดสีขาวกางเกง
ตำรวจแล้วพาผู้กองไปเข้าห้องขัง พอร์ชถือเสื้อผู้กองเดินไปที่หน้าห้องขัง
"นายผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้"
"ผมคงเป็นการ์ดให้คุรไม่ได้อีกแล้ว อย่างี่เง่ากับใครอีกนะคุณ"
ผู้กองพูดจบประตูห้องก็ปิดลง ผู้กองถึงกับนั่งคอต
"คุณพ่อ ผมไม่รักคุณพ่อแล้ว" พอร์ชวิ่งออกไปพร้อมกับเสื้อผู้กอง แม็กซ์จึงร้องเรียก
"คุณหนู คุณหนูพอร์ช คุณหนู"
" 5 5 5 "
"ท่าน ท่านขำอะไรครับ"
"โทษทีเล่นเเรงไปหน่อย ฉันแค่อยากดัดนิสัยเจ้าพอร์ช นายติดไปถึงเที่ยงคืนหรอก"
"อย่าบอกนะครับว่าท่าน"
"ใช่ แผนการฉันเอง รักลูกฉันหละสิถึงขาดสติจนมองตาฉันไม่ออกว่านี่คือแผน"
"ใครจะคิดหละครับท่านเล่นเนียนขนาดนี้"
"อะนี่ ท่านพลตำรวจโทรมาละ สงสัยจะโทรไปฟ้องตา ....ครับคุณพ่อ ได้ครับครับ
ผมดำเนินการให้ 555ร้องไห้ด้วยเหรอครับคุณพ่อ โอเคครับ สวัสดีครับ...
"มีอะไรหรือครับท่าน"
"ท่านนายพลบอให้ขงเรา 1 คืนโทษฐานที่จูบหลานชายเขาหรือหลานสาวว่ะ พรุ่งนี้
เที่ยง ๆ ก็ค่อยออก เเต่เดี๋ยวจะมีคนมาเฝ้านะคืนนี้ ดูแลดีดีด้วย ท่านเปิดทางให้แล้ว
เออ แล้วจูบนี้คงทำให้ไก่ออกจากสมองนายได้นะผู้กอง"

ช่วงค่ำ พอร์ชเดินเข้ามาพร้อมกับของกินและน้ำดื่ม
"นาย เป็นไงบ้างหิวไหม นี่ของกิน"
"แล้วคุณหนูทานเเล้วหรือครับ"
"กินไม่ลง ฉันไม่น่าทำเรื่องเลย คุณตาก็ช่วยไม่ได้อีก ขอโทษนะนาย"
"ช่างมันเถอะครับ คุรเองก็อยากย้ายผมอยู่แล้วนี่"
"ฉันแค่อยากแกล้งนายไม่ได้คิดจะย้ายนายจริงๆ"
"คุณหนู"
"ว่า"
"ก่อนผมจะโดนย้ายคุณหนูคิดไงกับผม"
"เอ่อ เอ่อฉัน ฉัน ฉันชอบนาย"
"ห๊ะ อะไรนะครับ"
"ฉันชอบนาย เลิกถามได้เเล้ว กินเข้าไป เออหนาวไหมอ่ะ"
"นิดหน่อยคุณ"
"เอาเสื้อนายไปห่อมก่อนไหม"
"ไม่ได้ผมอยู่ในห้องขัง เครื่องแบบตำรวจเป็นสิ่งที่มีเกียรตินะคุณ"
"นั้นนายรอเดี๋ยว" พอร์ชเดินไปที่ห้องทำงานคุณพ่อแล้วหยิบเเจ็กเก็ตคุณพ่อ
เอามาให้ผู้กอง
"อะนี่เสื้อคุณพ่อ ไม่มีเครื่องแบบ แทบยศ ดาว แทบย่อเครื่องราช นายคลุมได้"
"คุณนี่แสบจริง ๆ ท่านผู้กำกับยศสูงกว่าผมนะ"
"จะห่มหรือไม่ห่ม ไม่ห่มผมเผา สน.จริงๆนะ"
"ห่ม ๆ คุณนี่ลูกตำรวจหรือลูกโจรเนี่ย"

ช่วงดึก ๆ อากาศเริ่มเย็น ผู้กองก็เอาไหล่ยื่นออกจากช่องเหล็กให้พอร์ชพิงหนุน
จนหลับไป ที่สำคัญขี้เซาด้วยดิ พอร์ชเอาเสื้อผู้กองมาห่มแล้วหลับไป และยังไม่
ทันเที่ยงคืน คุณพ่อกับคุณแม่ก็มารับตัวทั้งคู่ที่ สน.
"ไงผู้กอง เมื่อยไหม"
"นิดหน่อยครับ"
"โอ้...ลูกแม่ คุณหนูนอนพื้น นี่คุณเลิกแกล้งลูกเดี๋ยวนี้เลย"
"คำสังคุณพ่อคุณนะเนี่ย"
"รีบปล่อยผู้กองเเล้วพาลูกกลับบ้านเลย เออผู้กองคืนนี้ก็ไปค้างที่บ้านนะถือเป็น
การขอโทษที่เจ้าพอร์ชก่อเรื่องจนผู้กองต้องโดนขัง ถ้าเป็นคนอื่นมาจูบสั่งเก็บ
สถานเดียว"
"ขอบคุณครับ คุณนาย ท่านผู้กำกับ"
"แม่ หัดเรียกไว้เผื่อได้ใช้เร็ว ๆ นี้"
....อย่าครับ อย่าย้ายผู้กอง ไม่เอาไม่ให้ย้าย พอร์ชดื้อเอง พอร์ชไม่ให้ผู้กองย้าย
ใครทำใบย้ายผู้กองพอร์ชจะไปเผาบ้านมัน ไม่ย้าย ไม่ให้ไป.....
"คุณ"
"หือ"
"ลูกละเมอแบบนี้ แม่ว่าคงจะรักมากนะเนี่ย อะเเม่ถ่ายคลิปเป็นหลักฐานก่อน"
"คุณนี่ ลูกนะ"
...ไม่ย้ายผู้กองไม่ย้าย ใครย้ายกูจะเผาบ้านมัน เผายันสำนักงานตำรวจเลย....
ขนาดละเมอยังน่ากลัวถ้าเรื่องจริงพอร์ชเธอน่ากลัวนะเนี่ย

Dong11

ขอบคุณครับ