ผู้กองดุร้าย กับนายหมอจอมแก่น ตอนที่ 3

Maximam

1 สัปดาห์ผ่านไป......         
หลังจากที่ทั้งคู่พนากับชลได้ร่วมงานกันมาก็มักจะกัดกันอยู่บ่อย ๆ โดยที่ทั้งคู่ชักเริ่มรู้ใจ
ของตนเองมากขึ้น เเละวันนี้ทั้งคู่ต้องออกหน่วยให้บริการตรวจสุขภาพชาวบ้านที่อยู่พื้นที่
ชายแดน งานนี้จะตีกันชายแดนระเบิดไหมหนอ
"ชล"
"ครับ ผ.อ."
"เดี๋ยวชลไปกับผู้กองพนานะ O.K."
"หือ ให้ชลไปกับเพื่อนๆไม่ได้เหรออครับ ผ.อ."
"ทำไม กลัวผมจับปล้ำหรือไง" พนาพูดขึ้น
"ใช่ ยิ่งบ้ากามอยู่ด้วย"
"เอาหน่า ออกหน่วยทั้งทีสามัคคีกันหน่อย" หมอกุ๊กไก่พูดขึ้นพร้อมกับส่งกระเป๋ายาให้ชล
"มา ผมช่วย" พนายื่นมือมารับกระเป๋ายาที่ชลสะพาย
"ทำไม จะเป็นพระเอกเหรอ"
"เปล่า ทหารไม่ชอบเอาเปรียบสตรีผู้บอบบาง"
"ปากดี ไม่ต้องสะพายเองได้" ทั้งคู่เดินมาขึ้นรถกระบะของหน่วยงานโดยทั้งคู่ต้องแยกไปอีก
เส้นทาง บรรยากาศแถวนี้ดีมาก ๆ อยู่กับธรรมชาติและป่าเขา
"งามรูปคิ้วคันศร ขยชนตางอน แก้มอิ่มสีนวลปรั่ง" พนาเห็นชลนั่งมองข้างทางจึงร้องเพลง
ชม ชลก็แอบเขินๆ แต่ทว่าความกวนของพนานี่สิ
"เขินไรคุณ ผมร้องเพลงชมสาวข้างทาง"
"ใครเขิน เสียงอย่างกะแมวข่วนสังกะสี ชิ"
"เหรอ แต่เมื่อกี๊เเอบเห็นใครหว่านแอบยิ้มเล็ก"
"เส้นหน้ากระตุกมีไรไหม"
"55 ไม่กล้าหรอกครับคุณผู้หมวด"

และแล้วทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงหมู่บ้านที่อยู่ในแนวตะเข็บขายแดนซึ่งห่างไกลความเจริญและ
กันดารมาก
"โห ชาวบ้านอยู่กันได้อย่างไรเนี่ย ลำบากขนาด"
"ชาวบ้านเขาอยู่กันจนชินแล้ว"
"นี่นาย อย่ายัดเยียดความชินให้กับคนที่เขายังไม่ได้รับการพัฒนา ทำไม่ไม่คิดทำโอกาสให้
เข้าถึงพวกเขา หือ...." ชลพูขึ้นพร้อมเดินเข้าไปเยี่ยมเยียนและตรวจสุขภาพให้ชาวบ้านและ
เด็กๆ พนาก็คอยช่วยเป็นลูกมืออย่างว่าง่าย เพราะงานนี้มีความสำคัญต่อชีวิตคนทั้งคู่จึงหยุด
กัดกันชั่วคราว...
"คุณป้าต้องควบคุมเรื่องอาหารนิดนึงนะครับค่าน้ำตาลในเลือดจะเสี่ยงเป็นเบาหวานได้"
"ขอบคุณนะคะหมอ ผู้กองด้วยมาคราวก่อนยังไม่มีแฟนเลย"
"เอ่อ..คุณป้า..." ชลกำลังจะอธิบายแต่พนาก็ยิ้มๆเเล้วพูดขึ้นว่า...
"อ่อ เราเพิ่งหากันเเละกันเจอครับป้าเม้ย"
"นี่นายผู้กอง"
"ไม่ต้องเขินหรอกคะคุณหมอ โลกมันเปิดกว้างแล้ว หลานป้านี่เล่นอินเทอรือ่านข่าวให้ฟังบ่อยๆ"
"อ้าว ที่นี่มีอินเทอร์เน็ตด้วยเหรอครับ"
"มีสิค่ะหมอ ก็ผู้กองและทีมหมอนี่แหละค่ะมาช่วยติดตั้งให้ ถึงเด็กๆจะไม่ได้เรียนในโรงเรียน
แต่ก็ได้เรียนจากสื่อและประสบการณ์ชีวิต และการป้องกันตัวที่ผู้กองพนามาสอนให้"
"เเล้วทำไมนายไม่บอกผม"
"อ้าวก็อยากเห็นคนหน้าแตกนี่ 555"
"งบประมาณนี้มาจากไหนกัน"
"ก็เงินเดือนผมและก็ทีมแพทย์สนามนี่เเหละเอามาร่วมๆกันและจัดสร้างสิ่งพวกนี้ในถิ่นธุรกันดาร"

"แล้วทำไมไม่เสนอของบประมาณ"
"ชาติหน้าเด็กพวกนี้ก็คงไม่รู้จักโลก ถ้ารองบ"
"นายนี่ก็ใจดีเหมือนกันนะตาร็อตไวเลอร์"
"ชอบผมแล้วอะดิ"
"บ้า ไปตรวจคนอื่นต่อ"
ทั้งคู่ใช่เวลาตรวจเยี่ยมชาวบ้านและให้ความรู้ต่างๆกับเด็กอย่างสนุกและสุขใจ โดยเฉพาะชล
ที่ชีวิตส่วนใหญ่เจอแต่ความสุขสบาย หลังจากเสร็จงานพนาเลยเอ่ยชวนชลธีไปเที่ยวน้ำตก
ที่ด้านหลังหมู่บ้าน
"คุณหมอ"
"อะไรครัยคุณผู้กอง"
"ไปเล่นน้ำตกไหม จะได้สดชื่นขึ้นดูคุณเหนื่อย ๆ นะ"
"ไม่อ่ะ ผมไม่มีชุดมาเปลี่ยน"
"ก็เอาชุดผมไปใส่ก่อนก็ได้นี่ ในรถมีเสื้อยืดกับเกงขาสั้นอยู่ 2 3 ชุด"
"ใส่ได้ไงชุดลำลองมีเครื่องหมายของค่าย เดี๋ยวผมก็มีความผิดอีก"
"จะผิดอะไร เมียทหารก็ใส่เสื้อผัวเดินไปไหนมาไหนกันทั้งนั้น"
"บ้าเหรอ ใคร...จะเป็นเมียนาย"
"ก็คุณไง อย่าลืมขนมจีบวันนั้นสิจ๊ะ อีหนู"
"อีตาบ้า" ชลเข้าไปเปลี่ยนชุดในรถเเบบเขินๆ โดยที่พนายื่นคุ้มกันให้อยู่นอกรถจนกระทั้ง
ชลเปลี่ยนชุดเสร็จและออกมาจากรถ ชลเห็นพนายิ้มๆ ขำๆ
"ขำอะไรครับคุณผู้กอง"
"เปล่าครับ ก้นขาวดีนะ"
"นี่ แอบดูผมเหรอเปลี่ยนชุดเหรอ"
"เปล่า แค่ชำเลืองเกงในข๊าวขาว"
"อีตาโรคจิต แล้วนี่จะพาไปไหมน้ำตกอ่ะ"
"ไปครับ"
"แล้วไม่เปลี่ยนชุดเหรอ"
"เปลี่ยนทำไมผมใส่บ็อกเซอร์ ถอดชุดก็เล่นได้เลย มาขึ้นมอไซต์"
"ขับดีดี มอไซต์ใครเนี่ยเก่าจัง""มีให้นั่งก็บุญละพูดมากจัง"
"ขับดีดีกระตุกทำไมเนี่ย"
"กอดแน่นๆดิ"  ผู้กองจงใจขับรถกระตุกแบบนี้ ชลธีก็ต้องกอดแน่นๆสิครับเนี่ย สงสัยแฉะก่อนถึงน้ำตก
เเน่ๆเลย......

neovee

ขอบคุณครับ