ผู้กองพ่ายรัก ตอนที่ 4 แม่ชอบคนนี้

Maximam

ในขรธที่นุกับวีกำลังปากสัมผัสกันอยู่นั้น ผู้การคุณพ่อของวีขับรถผ่านมาพอดี จึงสั่งให้

ปรายุช คนขับรถบีบแตรให้ทั้งคู่รู้ตัว "ปี๊ด ๆ""รถคุณพ่อนี่"
ท่านผูการลดกระจกลงแล้วเอ่อยถามวี
"รถเป็นอะไรวี นุ"
"เครื่องดับครับท่าน สงสัยเป็นเพราะได้ได้เอาออกมาใช้นานครับ"
"ปรายุช เดี๋ยวนายรอศูนย์รถมารับรถเเล้วเดี๋ยวฉันให้ลูกน้องมารับ"
"ครับท่าน"
"ส่วนนาย นุ มาขับรถแทนปรายุชคนขับรถของฉัน ตาวีขึ้นรถ"
"ครับท่าน"
"ครับคุณพ่อ"

ผู้กองนุทำหน้าที่ขับรถพาว่าที่คุณพ่อตามาส่งจนถึงที่บ้านอย่าปลอดภัย ถึงแม้ทั้งคู่จะสบตา
กันผ่านกระจกหลังอยู่เรื่อยๆก็ตาม เมื่อถึงที่บ้านแม่สร้อยแม่ของวีก็เตรียมกับข้าวไว้รอต้อนรับ
มากมาย
"กลับมาถึงบ้านกับข้าวเสร็จพอดีเลยพ่อลูก"
"หือแม่วันนี้กับข้าวเยอะเลย"
"ก็สายรายงานว่าวันนี้ลูกชายอีกคนของเเม่จะมาด้วยแม่ก็ต้องเตรียมกับข้าวไว้รอสิ"
"อือ ที่หลังนุมาทุกวันก็ดีนะพ่อได้มีกับข้าวมากกว่า 2 อย่าง555"
"นี่คุณพูดมากไข่ต้มน้ำปลานู้นของคุณ"
"หือคุณ ผมผผู้การนะ"
"นี่ที่บ้านใครใหญ่ค่ะ"
"เมีย"
"จบนะ"
"จบครับ เอ่อวิดเดี๋ยวขับรถไปรับยุดที่ศูนย์รถเบนซ์ทีนะพอดีรถเสียต้องส่งซ่อม"
"ครับท่าน"
"อะล้างไม้ล้างมือแล้วมาทานข้าวได้เเล้ว"

ที่โต๊ะอาหารระหว่างที่ทุกคนกำลังทานข้าวกันอย่างมีความสุขนั้นคุณหนูอรก็ขับรถมาถึง
ที่บ้านพอดีงานนี้คุณหญิงแม่ไม่ปล่อยผ่านแน่นอน
"สวัสดีค่ะทุกคนทานมื้อเย็นกันอยู่เหรอค่ะเนี่ย"
"นั่งโต๊ะอาหารแบบนี้ ฉันคงนั่งทำวัตรเย็นมั้งคะ"
"คุณแม่นี่คมคายจังนะคะ"
"หยะ แล้วนี้มีธุระอะไรหรือ ถึงได้มาถึงที่นี่"
"ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณแม่ขา พอดีผ่านมาแถวนี้เลยแวะมาเยี่ยมเยียนอะคะ"
"จะมาหาลูกชายฉันก็บอกมาเถอะ แหม่เป็นถึงลูกคุณหนูก็ไม่น่าสำบัดสำนวนเยอะนะ"
"หนูอร ขอทานข้าวเย็นด้วยนะคะ"
"ฉันไม่ได้เชิญถ้ากล้านั่งทานก็ไม่ว่าหรอกนะ"
"นั้นอรถือว่าคำเชิญ แหม่...ผู้กองนุนี่โชคดีนะคะ กลางวันก็ร่วมโต๊ะกับคุณพ่อเย็นมาก็ยัง
มาร่วมโต๊ะกับคุณแม่อีก หนูตกถังข้าวสารหรือเปล่าคะเนี่ย"
"ก็ไม่แน่นะอะไรที่ดีฉันชอบฉันก็เลี้ยง อะไรที่ไม่ดีไม่ชอบฉันก็ไม่เอา นุเองก็ลูกชายเพื่อน
รักฉัน ฉันเองก็รักเขาเหมือนลูกก็ไม่เห็นแปลกที่จะร่วมโต๊ะด้วยกันได้"
"ลูกแม่ค้า"
"ด่ากระแทกฉันรึคุณอร"
"เปล่านะคะหนูหมายถึงคนอื่น"
"คุณอรคงไม่รู้สินะว่าดิฉันก็เป็นแม่ค้ามาก่อนเปิดร้านขายขนมอยู่ข้างๆร้านก๋วยเตี๋ยวแม่ภา"

หนูอรถึงกับอึ้งในคำพูดจนหน้าเหวอเพราะไม่คิดว่าคุณหญิงท่านผู้การจะเป็นแม่ค้าขนมหวาน
มาก่อน
"ตักข้าวสิ ยืนเฉยทำไม"
"คุณอรคงไม่รู้สินะคนใช้บ้านนี้ไม่มีหน้าที่ตักข้าวให้ใคร โต๊ะอาหารลูกตักให้พ่อแม่หรือเมียตัก
ให้ผัว ส่วนคนอื่นตักเองตามแต่กระเพาะจะกิน"
"แล้วไม่ทราบว่าคนนั้นตักเองหรือเปล่าคะคุณเเม่"
"อุตาย นี่คุณหนูอรไม่รู้เหรอคะว่าตาวีคิดอะไรอยู่ในใจ ตายแล้ว...หนูอรผู้รู้ทุกเรื่องแต่
เรื่องนี้ไม่รู้ไม่น่ารักเลยนะเนี่ย"
"คุณแม่"
"หนูอร ลุงว่าหนูกลับไปทานข้าวที่บ้านดีกว่านะที่นี่คงไม่สะดวกสำหรับหนู"
"คุณลุงไล่เหรอคะ"
"คิดว่าลุงขอร้องให้หนูกลับไปทานมื้อเย็นแบบสบายๆดีกว่านะ"
"คุณลุง อย่าลืมสิคะว่าคุณลุงยังต้องเคารพคุณพ่อของอรทั้งที่คุณพ่ออรอายุน้อยกว่า"
"อย่ามาวางอำนาจที่นี่นางคุณหนู พ่อเธอเป็นใหญ่ได้เพราะอะไรใครๆรู้หมด ภูมิใจเหรอ
กับประวัติเลวๆที่เบื้องหน้าสวยหรูแต่ข้างหลังพรุนจนเฟะ"
"คุณแม่ อรกลับก็ได้คะ สักวันอรจะมาเป็นสะใภ้บ้านนี้ให้ได้"
"นั้นเเผนสกปรกเธอก็เตรียมไว้เเล้วสิ"

คุณหญิงแม่พูดแทงใจดำจนคุณหนูอรขับรถออกไป เหตุการณ์ที่บ้านก็สู่ภาวะปกติ
หลังจากทานข้าวเสร็จนุก็ช่วยเก็บโต๊ะเเละล้างถ้วยจานจนเสร็จก๋อนที่จะขอตัวกลับบ้าน
"ผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับคุณลุงคุณป้า"
"หือ รีบกลับไปไหนนู้นคนนู้นเขาโอเคเหรอ"
"แม่นี่ รู้ใจลูกจริงๆ"
"นี่คุณฉันเลี้ยงลูกมาตั้งแต่เด็กจนโต ความคิดลูกมีเหรอที่แม่อย่างฉันจะอ่านไม่ออก"
"อือคืนนี้ก็ค้างนี่ก็ได้ เช้าเจ้าวีต้องไปราชการที่เพชรบุรี เราได้ขับรถให้ลูกชายลุงด้วย"
"แล้วที่บ้าน"
"ลุงบอกไอ้ปื๊ดพี่เราไปเเล้ว คืนนี้ไม่อยู่เวรเดี๋ยวมันก็กลับบ้าน หรือว่าจะยอมหลีกทาง
ให้คุณหนูอร"
"ป้าไม่ยอมนะตานุ ป้าให้ตาวีเป็นเกย์ได้ก็เพราะตาวีชอบเรานะ"
"แม่..อะ"
"อะไรตาวี ท่านผู้พันกวี แม่พูดผิดเหรอ"
"แม่อะ"
"ตกลงลูกสาวใช้ไหม งอนเก่งจัง"
"คุณก็แซวจนเจ้านุหน้าแดงตามละ ป่ะขึ้นนอกันเด็กๆได้อยู่ตามลำพัง"
"ฝากด้วยนะนุ จัดให้ท้องได้เลยยิ่งดี"
"คุณ ลูกเราไม่มีมดลูก"
"ไมอะ ก็แม่ชอบคนนี้อะ ตาวี"
"ครับแม่"
"แม่ชอบคนนี้นะ"
"ครับ"

หลังจากพ่อกับแม่ขึ้นนอน นุกับวีก็นั่งเตรียมเอกสารและรายงานต่างๆในการไปราชการพรุ่งนี้
"ผู้พันหิวไรไหมครับเดี๋ยวผมหาไรให้กิน"
"นี่ เรียกตามเดิมก็ได้ไหม"
"ครับ วี"
"วีงงกับงานข้อนี้อะนุ"
"ไหนครับ"
"นี่อ่ะ..วีไม่เคยทำนะเเต่ทำไมถึงเป็นชื่อวีเจ้าของคดี"
"อ่อแผนการจับกุมคดีของโจรโรคจิตที่ปล้นจูบตามสวนสาธารณะนี่ครับ"
"นายรู้"
"ก็รู้สิวีลืมเเล้วเหรอว่า... เอ๊ย"
"มีอะไรนุ บอกวีมา"
"เปล่าครับไม่มีอะไร"
"นุ บอกวีมา"
"ก็ผลงานการเลื่อนขั้นพันตำรวจตรีตอนนั้นไง ที่วีไม่อยากทำคดีที่พ่อคุณอรส่งให้"
"ใช่ตอนนั้นผมยศ ร.ต.อ.เท่ากับนุและเป็นผู้ช่วยนุด้วยแล้วทำไม"
"วีจำได้ไหมว่าก่อนปิดคดีนี้วีพูดว่าอะไร"
"วีอยากได้ผลงานเป็นของขวัญให้พ่อในวันเกิดท่าน"
"ครับ ผมก็แค่เปลี่ยนชื่อหัวหน้าทีมกับแผนจากชื่อผมเป็นชื่อวี"
"นุ นายทำแบบนี้ทำไม"
"ก็รักไง รู้ไหมว่าผลงานแต่ละงานกว่าจะปิดได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ"
"นุ"
"ผมได้ยินเเผนการดองตำแหน่งคุณกับผมที่คุณอรจะดันพี่ชายให้ติดพลตำรวจตรี"
"นายทำไม่ไม่ทำเพื่อลุงผู้กองพ่อนาย"
"พ่อผมเสียไปเเล้ว แต่พ่อวียังอยู่ อีกอย่างลุงผู้การก็ดูแลครอบครัวนุมาอย่างดี หากตำแหน่ง
จะไปอยู่ที่วี นุก็ไม่เสียใจ"
"นุ"

วีโผ กอดนุไว้อย่างแน่นด้วยความรักที่นุมอบให้แบบที่ยอมเสียได้แม้เเต่ตำแหน่งตัวเอง
"ผมรักนุนะ"
"นุก็รักวีมากๆครับ ขอบคุณวีนะครับที่เลือกคบผม"
"ก็นายเก่งไปทุกๆเรื่องนี้ งานก็เก่งทำได้ดีเยี่ยม"
"แล้วมีอะไรอีก"
"บ้า เรื่องนั้นแหละ"
"เรื่องไร"
"โว้.. ไม่คุยละรีบเตรียมงานได้รีบนอน"
"เฮ้ยไม่บอกก็กอดอยู่อย่างนี้แหละ"
"นี่ในเครื่องแบบผมมีสิทธิ์สั่งคุณได้นะ"
"นั้นผมจะจับคุณแก้ผ้าตรงนี้เลยละกัน555"
"เอ๊ยๆ ไอ้ตาบ้า ยอมเเล้ว เรื่องบนเตียงเราก็ชอบนายนะ"
"55 นั้นคืนนี้"
"ไม่ได้เดี๋ยวเพลียแล้วตื่นสาย เสร็จงานที่เพชรแล้วค่อยว่ากัน"
ทั้งคู่รีบทำงานแล้วขึ้นห้องไปอาบน้ำนอนโดยไม่รู้เลยว่าพ่อวัตรกับแม่สร้อยแอบฟังอยู่
"ผมเพิ่งรู้นะคุณว่าที่ตาวีได้เลื่อนยศเพราะแบบนี้"
"ตาวีเลือกคนไม่ผิดจริงๆ คนนี้แม่ชอบ ชอบมากยิ่งรู้แบบนี้ ยิ่งรักมากขึ้น"
"เสียดาย ผมน่าจะรู้ไวกว่านี้จะได้เปิดโปงคนผิดเอาคดียากมาให้ตาวีทำ ตาวีทำไม่ได้
เลยส่งไปเป็นลุกทีมของนุ ดีที่นุรักลูกเรามาก ถ้าตาวีจะแต่งงานกับตานุผมไม่ขัดนะคุณ"
"แล้วคิดว่าฉันขัดไหมหละ สนับสนุนสินสอดไม่เรียก นี่ใครคุณหญิงสร้อยน้ำเพชร รวย"

ความเข้มข้นและความสนุกปนเสียวจะมาช่วงไหนติดตามได้ตอนตอ่ไปนะครับ
ขอบคุณทุกการติดตามครับ

marklnwzz

ขอบคุณครับ