น้องคิมสตอรี่ [27] หอมนะ...เนี้ยน่ากิน..

shamanking

เช้าวันต่อมา...

ผมตื่นขึ้นมาตามเวลาปกตินั้นก็คือ 7 โมงเช้ายังเห็นน้อง ๆ หลับอยู่ก็เลยไม่ได้ปลุกน้องเลยเดินไปล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำตามปกติก่อนที่จะไปตลาดก่อนที่จะกลับมาทำกับข้าวให้น้อง ๆ กินเป็นเมนูไข่ ๆ ง่าย ๆ สำหรับเช้านี้...หลังจากที่มาถึงบ้านผมก็จัดการหุงข้าวไวรอ...ก่อนที่จะทำงานบ้านเหมือนทุกวัน...หลังจากนั้นไม่นานภีมและคิมก็ลงมา

'' อื้อ... พี่ทำอะไรอ่ะ...จะทอดไข่หรอ '' คิมที่เดินมาหาก่อนที่จะถามผม

'' ใช่ ๆ กำลังจะทอดอยู่...ไปเลยไปล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อยดูซิขี้ตา...หยี '' ก่อนที่จะเอื้อมไปเอาขี้ตาออกให้เจ้าคิม

'' ง้านน..เดี๋ยวผมไป..มา  ๆ ผมช่วย '' เจ้าคิมเอื้อมไปหยิบไข่และถ้วยก่อนที่จะตอกไข่ลงไป

'' ไปอาบเหอะพี่ทำเอง....เตี้ย ''

'' เหอะ...หน่าผมทอดได้กินแล้วจะติดใจนะจะบอกให้ '' ก่อนที่เจ้าคิมจะหันมายักคิ้วใส่ในท่ากวน ๆ

'' จะกินได้ไหมเหอะไอ้เตี้ย...ฮ่ะ เดี๋ยวถ้าไหม้น้า ''

'' เหอะหน่ากินได้แน่นอน...พี่ไปนั่งรอเลย... ''  ก่อนที่ผมจะเช็คความเรียบร้อยว่าเจ้าคิมจะไม่ทำให้บ้านผมไฟไหม้

หลังจากนั้นผมก็เดินขึ้นไปห้องนอนเพื่อจะไปเรียกภีมอาบน้ำลงมากินข้าวก่อนที่จะเปิดประตูไปเจ้าภีมยังคงหลับอยู่ผมก็เลยเดินไปปิดแอร์ก่อนที่จะมาปลุกให้น้องไปอาบน้ำ

'' ภีม...ตื่นได้แล้วไอ้น้อง...ไปอาบน้ำ...''

'' อื้อ...'' ภีมได้แต่ส่งเสียงในลำคอก่อนที่จะเรียกอยู่พักใหญ่ก่อนน้องจะลุกขึ้นมานั่งผมก็เลยดึงน้องให้ลุกขึ้นก่อนที่จะให้น้องไปอาบน้ำส่วนผมก็เก็บที่นอนก่อนที่จะเดินลงไปหาเจ้าคิมเพราะไม่อยาก น้องมันสงสัยว่าทำไมหายไปนาน

'' ไงเจ้าเตี้ย...ฮืมมหอมนะ...เนี้ยน่ากิน..จะกินได้ป่าวน้าา'' ผมยืนข้าง ๆ คิมก่อนที่จะทำท่าดม

'' กินได้สิพี่รอกินเลย ๆ '' หลังจากนั้นไม่ได้นานเจ้าคิมก็โชคฝีมือทอดไข่เสร็จน่าตาพอใช้ได้เลยละส่วนรสชาติก็จัดได้ว่าใช้ได้หลังจากนั้นได้ไม่นานน้องภีม ก็ลงมาหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ

'' ไอ้คิมมันจะกินได้หรือเปล่าวะเนี่ย'' แต่ทีมก็ยังสงสัยในฝีมือเพื่อนว่าจะทำออกมาได้ดีหรือเปล่ากินได้ไหม

'' ไม่ได้ช่วยอะไรมึงก็ยังจะบ่นอีกไปเอาจานมา '' ก่อนที่เจ้าคิมบอกให้เพื่อนไปเตรียมจานมาเพื่อที่จะได้ใส่ไข่ที่ทอด

พอเจ้ากินทอดไก่เสร็จก็ขอผมไปอาบน้ำแปรงฟันเพื่อที่จะได้ลงมากินข้าวส่วนผมเราก็น้องภีมก็นั่งเล่นรอข้าวที่หุงเอาไว้ส่วนคิม ก็ขึ้นไปอาบน้ำระหว่างรอข้าวสุก คิมอาบน้ำได้เกือบ 10 นาทีเจ้าคิมก็อาบน้ำเสร็จแล้วลงมาข้างล่าง…ส่วนผมก็เดินไปตักข้าวให้น้อง ๆ ได้และตัววเองก่อนที่จะเอาข้าวมานั่งกิน

'' อร่อยดีนะเนี่ย...ฮืมภีมเป็นไงเพื่อนทำอร่อยไหม''

'' แน่นอนอยู่แล้ว...ฮ่าๆ '' คิมหัวเราะเบาๆหลังจากที่ผมชมเขาว่ากับอร่อย

'' ก็ใช้ได้คับพี่...อร่อย'' ภีมหันมาตอบผมที่กำลังตักข้าวเข้าปาก

'' อร่อยก็กินกันเยอะ ๆ ''

'' ไอ้ภีมมันอร่อยหมดละพี่ถ้าเป็นของฟรี ฮ่า ๆ ''  

พอจากที่เด็ก ๆ นั่งกินกันเสร็จแล้วผมก็เก็บจานไปล้างก่อนที่จะมานั่งดูทีวีส่วนคิม..ก็นั่งเล่นเกมส์อยู่กับเพื่อน ระหว่างที่เด็ก ๆ นั่งเล่นกันไปเรื่อย ๆ จนเกือบเที่ยง คิมก็ค่อย ๆ เดินมาบอกว่าจะกลับ

'' พี่ผมกลับก่อนนะพี่..เดี๋ยวแม่จะบ่นผม''

'' แล้วจะกลับยังไง..ให้พี่ไปส่งป่ะ''

'' ไม่เป็นไรพี่..ผมว่าจะนั่งรถเมล์เอา..ขอบคุณคับ''

'' ไอ้คิม...กูจะกลับแล้วนะ''

'' กลับไวจังว่ะ..อยู่ด้วยกันก่อนดิค่อยกลับเย็นที่เดียวไปเตะบอลก่อน''

'' ไปให้แม่กูเขาเห็นหน้าก่อนเดี๋ยวเขาจะบ่นอ่ะ''

'' เออ ๆ กูไปละ...พี่วิวผม...ไปแล้วนะหวัดดีครับ...''  ก่อนที่คิมจะเดินออกไป...พอหลังจากที่ภีมออกไปเจ้าคิมเองก็นั่งเล่นเกมส์ต่อตัวผมเองก็เอาเก้าอี้ไปนั่งดูน้องเล่น

'' สบายเลยนะไม่มีคนแย่งเล่นแล้วไอ้เตี้ย...''

'' ก็ผลับกันเล่นแหละพี่...''

'' แล้วภีมมันเล่นตัวใคร..ตัวเราอ๋อ''

'' ป่าว ๆ...ก็ตัวมันเองแหละพี่มันคงจะมานั่งเล่นให้ผมหรอกพี่ก็ว่าไปฮ่า ๆ  '' เจ้าคิมหัวเราะและหันมามองก่อนที่จะหันไปเล่นเกมส์ต่อ

'' แล้วได้อะไรอะไรดีๆบ้างป่ะเนี่ย...วันนี้''

'' ก็ยังเลยพี่ไม่มีไรดีๆ ตกมาเลย...ว่าจะรีบหาเงินซื้อดาบละผมเหมือนเห็นอยู่ที่ตลาดอ่ะ '' ก่อนที่เจ้าตัวจะวาร์ปตัวละครไป

หลังจากนั้นผมก็พยายามดูของที่น้องอยากจะได้ว่ามันมีอะไรบ้างที่พอจะซื้อให้น้องได้บ้างแต่ก็เหมือนว่ามันจะไม่มีดีเท่าไหร่ก่อนที่จะบอกให้น้องรอไปเพราะที่ขาดอีกไม่เท่าไหร่ก็ได้ดาบที่ดีกว่าอีกเยอะ

'' พี่ว่า..อีกไม่มีเลเวลเราก็ได้แล้วดาบตัวนี้แล้วแถมยังจะเปลี่ยนของได้อีกทั้งตัวเลยนะดีกว่าเยอะเลย'' ก่อนที่จะผมจะบอกน้องให้เห็นความแตกต่างที่ของ

'' ดีกว่าเยอะเลยพี่วิว...งั้นผมหาเงินไปก่อนก็ได้แต่ราคามันแพงมากเลยนะพี่ '' เพราะน้องก็คงคิดว่าจะได้มายังไงเพราะราคาเกือบจะ..สิบล้าน

หลังจากที่ปล่อยให้เจ้าคิมเล่นเกมส์ไปเรื่อย ๆ จนเกือบจะเย็น...เจ้าเอฟที่

'' ชิบหายแล้วพี่วิว !!....ยายโทรมาอ้ะ '' คิมดูเหมือนจะตกใจที่ยายโทรมา

'' ก็รับสิ..ไม่มีไรหรอกเตี้ย.. ''

'' ว่าไงยาย.... '' คิมคุยกับยายได้อยู่พักหนึงก่อนที่น้องจะหันมาบอกผม

'' พี่วิว...ยายบอกให้กลับบ้านอ่ะ..แล้วบอกให้พี่ไปหาด้วยเห็นว่าจะมีไรคุยกับพี่อ่า ''

'' งั้นไปเลยดีกว่า...ป่ะเตี้ยปิดคอม ''

หลังจากนั้นผมก็เตรียมไปเอารถออกก่อนที่จะเอื้อมมือออกจากรถแล้วเอากุญแจให้เจ้าคิมไปล็อคบ้านก่อนจะเดินทางไปบ้านน้องกัน..หลังจากที่เราขับรถกันมาได้ไม่นานเราก็มาถึง

'' ยาย...เปิดประตูให้หน่อยค้าบ..ยาย '' เจ้าคิมตะโกนเรียกยายที่เห็นหลังอยู่แว๊บ ๆ ก่อนที่ยายจะเดินกลับมา

'' หลานยายมันดื้อป่าวลูก..เราน่ะอย่าไปรบกวนครูมากสิลูกเกรงใจครูเขาหน่อย '' ก่อนที่จะตีไปที่แขนเจ้าคิมเบา ๆ

'' อ๋อไม่เป็นไรหรอกครับ...ยายแค่เขาบอกยายว่าไปไหนก็พอครับ...ก็ไม่อยากให้ยายเป้นห่วงน้องเหมอืนกันกันอ่าครับยาย ''

'' จ้า...ลูกแล้วเนี่ยกินอะไรกันมายังล่ะยายทำกับข้าวพึ่งจะเสร็จอยู่กินด้วยกันก่อนซิลูก '' ยายหันมาคุยกับผมก่อนที่จะดึงเจ้าคิมไปกอดไว้ในอ้อมแขน

ผมเองก็ด้วยความว่าเกรงใจคุณยายก็ไม่อยากจะรบกวนก่อนที่จะลาคุณยายกลับแต่ก็เหมือนว่าคุณยายอยากจะให้อยู่กินข้าวด้วยเป็นการตอบแทนที่ดูแลเจ้าหลานให้

'' มาๆ ลูกนั่ง ๆ กินข้าวกันเดี๋ยวยายตักข้าวให้นะ ''

'' มายายผมช่วยนะ.. '' ผมเดินตามยายไปที่ครัวก่อนจะช่วยยายจัดแจงกับข้าวมาช่วยยาย...คิมที่เห็นว่าผมเดินออกมากลัวยายจะด่ามั้งก็เลยตามผมมาด้วย 555+ คงจะไม่อยากให้ยายบ่นว่าผู้ใหญ่ทำ...แล้วไม่ช่วย

'' อ้าว...คิมลูกไปเรียกตามากินข้าวหน่อยซิ...ไปลูก..ลุก ''

'' คร้าบ..ยาย ''

'' ตา...กับข้าวเสร็จแล้ว...ยายเรียก '' เสียงคิมที่ตะโกนเรียกตาจากเชิงบันได..

'' อื้อ....เดี๋ยวลงไป ''

'' โทษนะครับ...ยายเห็นยายบอกว่าอยากจะเจอผมมีอะไรเหรอครับ ''

หลังจากที่คุยกับคุณยายได้พักหนึ่งผมเองก็เลยได้รู้คุณยายจะให้ผมช่วยดูแลน้องเพราะยายกับตาจะไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่แต่เจ้าคิมไม่ค่อยจะถูกกับน้าชายเอามาก ๆ ซึ่งเจ้าคิมเหมือนกับน้องแทบจะไม่อยากจะเจอน้าเลย ก็เลยอยากจะขอให้ผมเป็นธุระช่วยดูหลานให้ซัก 3 - 4 วัน

'' แล้วยายจะไปวันไหนเหรอครับ..''

'' น่าจะวันสองวันเนี้ยละลูก..ยายฝากหน่อยนะ ''

สองวันต่อมา...

เกือบ 6 โมงของเช้าวันอาทิตย์คิมโทรมาหาผมบอกว่าที่บ้านยายกับตาจะไปแล้วก่อนจะบอกให้ผมรีบมาผมก็ด้วยความว่ารีบก็เลยไม่ได้อาบน้ำเพราะไม่อยากให้คุณยายกับตาต้องรอ..แต่เช้านี้เป็นเช้าที่ถนนรถไม่ได้เยอะอะไรมากเพราะเป็นวันหยุด...ผมเลยใช้เวลาไม่นานมากนักก่อนที่จะมาถึงบ้านเจ้าคิม...พอหลังจากที่ไปถึงมีรถตู้จอดอยู่แล้วมีเด็กกับตายายอยู่ท้ายรถคันนั้นก่อนที่ผมจะขับไปจอดต่อท้ายก่อนที่จะลงไป...

'' หวัดดีครับ...พี่วิว..ยายพี่วิวมาแล้ว..''

'' หวัดดีครับยาย...''  ผมหันไปหวัดดียายก่อนที่น้องจะก้มไปเก็บเป๋าสะพายที่เจ้าคิมวางไว้อยู่ข้างขาตัวเองก่อนที่จะเดินไปเอาไว้ที่หลังรถ

'' หวัดดีจ้าลูก...ตารบกวนก่อนนะมันสองคนไม่ค่อยจะถูกกัน...จะเอาไปก็ยังไงอยู่''

'' ได้ครับ..ตาไม่เป็นไรครับ''

'' ตา...ไปก่อนนะอย่าไปดื้อกับครูเขามากละ ''

'' ไม่ดื้อหรอก..ตาพี่เขาอ่าดื้อกว่าผม''  ก่อนที่เจ้าคิมจะหัวเราะ เบา ๆ

หลังจากที่ตากับยายออกรถกันไปแล้ว...ผมและน้องก็ค่อยขึ้นมารถกัน...แต่ผมก็ยัง งง  ๆ อยู่นะว่าทำไมตากับยายถึงไว้ใจให้ผมดูแลน้อง รึ  เพราะความไว้ใจผมป่าวผมเองก็ไม่แน่ใจ และจนมารู้ทีหลังว่า...เป็นความคิดเจ้าคิมที่ขอตายายมาอยู่กับผม

'' กินอะไรแล้วยังเตี้ย...''  ผมหันไปถามเจ้าคิมที่หันอยู่ข้าง ๆ ก่อนที่จะขับรถออกมากัน

'' กินแล้วพี่ตั้งแต่เช้าแล้ว..พี่อ่ากินยัง ''

'' ยัง...เลยพี่กลัวว่าเราจะรอนานก็เลยออกมาเลยอ่า ''

'' งั้นพี่ไปหาไรกินกันก่อนก็ได้ครับ...ผมเล่นโทรศัพท์รอ..''

ผมก็เลยแวะร้านข้าวร้านหนึ่งก่อนที่จะสั่งห่อกลับบ้านเพราะไม่อยากให้น้องมันรอนาน...พอผมซื้อข้าวกันเสร็จผมก็เลยพาน้องกลับมาบ้านเอากระเป๋ามาไว้ที่บ้านกัน...

'' ไป...ถึงแล้วเตี้ย...ลงไปเปิดประตูไป...เดี๋ยวพี่จะเอารถจอดก่อน ''

'' ถอยเลยพี่...ถอย ๆ......หยุดดด '' เสียงเจ้าคิมที่คอยโบกรถให้ จากข้างหลังก่อนที่จะบอกให้หยุด และ เดินมาหยิบกระเป๋าแล้วเดินเข้าบ้านไป

'' เออ..พี่วิว...ผมเล่นคอมหน่อยนะ...''

'' มาก็จะเล่นเลยเหรอ...จัดของก่อนเตี้ย...มาเร็ว..''

''โหยย...พี่เล่นก่อนสิเดี๋ยวค่อยจัดน้าๆ ''  

'' ดื้อ...อีกแล้วนะเราตลอดเลย...ไปเลยจะไปไม่ไปฮืมม... '' ผมเอื้อมมือไปดึงน้องกอดและล็อคตัวไว้แล้วเหวี่ยงเจ้าคิมไปที่โซฟา

''อย่า...พี่..ผมไปแล้วไม่ดื้อแล้ว ๆ '' เจ้าคิมพยายามที่จะลัดผมให้หลุดแต่เหมือนว่าคิมจะสู้แรงไม่ได้ผมจัดการซุกไซร้ไปที่หน้าอกไม่นานเท่าไหร่น้องก็เริ่มที่จะดิ้นเพราะน้องมีอาการบ้าจี้ก่อนที่จะอ้อนวอนให้ผมปล่อยแต่รอบนี้ เขามาลูกไม้ใหม่ทำเป็นว่าจะร้องไห้ผมเองก็ไม่รู้ว่าเจอหลอกก็เลยต้องปล่อย...

'' แบร่....แน่จริงก็มาจัดดิ '' และก็แน่นอนครับ...ผมวิ่งไม่สู้เด็ก แต่แล้วคิมก็พลาดลื่นไถลไปกับพื้นเพราะด้วยว่าที่พื้นเป็นกระเบื้องทำให้เขาวิ่งไม่ได้ดีเท่าไหร่เพราะมีถุงเท้า

''ฮั่นแน่ะ....จับได้แล้วจะไปดี  ๆได้ยัง...ฮืม''

''ก็ได้ ๆ ปล่อย ๆ ผมไปแล้ว ๆ '' ผมกอดหอมอยู่พักหนึ่งก่อนะปล่อยให้คิมไปจัดของตัวเอง ผมก็เลยออกข้างนอกเพื่อไปหาซื้อกับข้าวแล้วก็พวกของที่จำเป็นมาไว้ที่บ้านเพราะว่าจะมีเด็กคนหนึ่งมาอยู่ ผมเดินเข้ามาบ้านเอาของไปเก็บคิมเองที่เห็นผมถือของมาเยอะแยะก็รีบวางของแล้วเดินมาช่วยผม

'' มา ๆ  ผมช่วยเอาไปเก็บ''  

'' เอาไปไว้กลางบ้านก่อนเดี๋ยวพี่จะเอาไปเก็บเอง '' ผมรีบเก็บก่อนที่จะมานั่งเล่นกับน้อง

'' เนี่ยเตี้ย...''

'' ฮืม...ว่าไงพี่''

'' ทำไมเตี้ยไม่ชอบน้าหรอ...ทำไมอ่ะ...''

'' พี่อย่าพูดเหอะ...ไม่มีอะไรหรอกแค่ผมไม่ชอบเขา''

'' เคพี่ไม่ถามก็ได้...ว่าวันนี้อยากจะไปเที่ยวไหนหรอ...''

'' ก็ไปหาไรอร่อย ๆ กิน...ไม่ก็ไปเที่ยวห้าง...สวนสนุกแล้วค่อยไปเตะบอลเย็น ๆ ''

'' โหยย...เยอะนะเนี่ย ''

'' น้า...อยากไปอ่า ''

'' งั้นอยากไป...ที่ไหนก็ไปเลยแล้วแต่เตี้ยเลย ''

'' พูดแล้วน้าา ''  

หลังจากนั้น...เกือบจะเที่ยงก็ขับรถพาเจ้าคิมไปเดินเที่ยวที่ห้างก่อนจะทำหน้าที่เหมือนผู้ปกครองคนหนึ่ง....หลังจากที่เดินเล่นกันก็มานั่งพักที่กัน..ก่อนที่จะเดินเที่ยวกันต่อก่อนที่น้องจะชวนผมดูหนังกัน...

'' พี่วิว...ไปดูหนังกันป่ะ...'' ก่อนที่จะชี้ไปที่ป้ายที่โชว์รูปหนังอยู่

'' จะดูหรอ....มันจะสนุกหรอเตี้ย ''

'' แต่ผมเห็นในตัวอย่างอ่า...ก็มันอยู่นะผมว่า ''

'' อ่า...อยากดูก็ไปดู ''

เราเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปที่ชั้นโรงหนังกัน..ผมให้น้องรอที่เนี่ยก่อนที่จะไปเช็ครอบกัน...จนได้รอบที่จะดูผมเดินไปที่เค้าเตอร์ซื้อตั๋วก่อนที่จะเลือกที่นั่งกับเจ้าคิม

'' พี่วิว...ขึ้นมาอีกหน่อยดิ....เนี่ยตรงนี้จะได้ดูสบายๆ... '' เจ้าคิมชี้ไปที่แถวที่จะนั่งก่อนที่จะบอกพนักงานไป

'' กินไรป่าวเตี้ย...ป็อปคอร์นไหม.. ''

'' เอา...ชีสกับหวานนะ '' ก่อนที่ผมจะสั่งน้ำและขนมมาเพิ่ม....ก่อนที่เราจะเข้าไปในโรงกัน 15 นาทีก่อนที่หนังจะฉายคิมใช้เวลาได้คุ้มเอามาก ๆ เพราะหลังจากที่ผมหันไปมองเจ้าคิมก็ต้องตกใจเมื่อขนมที่ซื้อมาตอนนี้เหลือแค่นิดเดียว

'' หนังยังไม่เล่นเลย....เตี้ยจะหมดแล้วขนม''

'' ก็....มันอร่อยอ่า...แฮ่ะ ๆ  ''  ก่อนที่เจ้าคิมจะหันมายิ้ม เบา ๆ

'' หมดแล้ว...ก็เหลือแต่ป็อปคอร์นแล้วนะเตี้ย...''

'' อ่า....ไม่เป็นไรพี่วิว..ก็กินแค่เนี่ยแหละ ''  หลังจากนั้นไม่นานหนังก็เริ่มฉาย...หลังจากที่เราดูหนังกันเสร็จก็เกือบ 2 ช.ม ผมก็เลยชวนเจ้าคิมไปหากินอะไรกันก่อนที่ผมเองจะทักไปหาเจ้าเอฟ...ว่าวันนี้พวกน้องๆ  จะเล่นบอลไหม...พอรู้เวลาแล้วว่าน้องจะไปกัน...ก่อนที่จะหันไปบอกเจ้าคิมว่ามีเตะบอล

'' เตี้ย...เดี๋ยวกินข้าวเสร็จเราไปเตะบอลป่ะ..พวกเอฟมันก็ไป... ''

'' เห้ย...ลืมเลย...ลืมเอารองเท้าออกมาด้วยผมไม่มีรองเท้าอ่าพี่.. ''

'' ไปเอาที่เอฟก็ได้มั้งพี่มันมีอยู่.. ''

หลังจากที่ผมพาเจ้าคิมไปหาไรกินกันเสร็จ..ผมกับน้องก็เลยแวะไปนั่งเล่นกันที่สวนและซื้อของเข้าไปนั่งกินก่อนที่จะทักไปหาเอฟ

'' เอฟ...เอารองเท้ามาให้คิมด้วยนะมันไม่รองเท้า'' ไม่นานมากนักเอฟก็อ่านข้อความ

'' เอาทำไม...อ่าพี่มันก็มีรองเท้านิ''

'' คิม..เข้าบ้านไม่ได้..ตากับยายไม่อยู่คิมมันเม่ไม่มีรองเท้าเอามาให้มันหนอ่ย''

'' เคพี่เดี๋ยวไว้เจอกัน..เออพี่วิวมีเพื่อนผมจะเล่นด้วยนะเพื่อนอยู่แถวบ้านนี่ละจะไปเล่นด้วย''

'' มาสิเล่นกันเยอะ ๆ อ่าสนุกออก '' ผมกับคิมไปนั่งเล่นกันที่สวนกันชิลๆ  ก่อนที่จะไม่นานเท่าไหร่ก็ใกล้จะได้เวลาเตะบอล..ผมก็เลยหันไปบอกน้องก่อนที่เราจะขับรถไป...

'' หวัดดีครับ...พี่....'' กลุ่มเด็ก ๆ เกือบ 10 คน ยกมือไหว้ผมระหว่างที่ผมเดินมาในสนามม

'' อ่ะ ๆ หวัดดีครับๆ....แล้วเนี่ยจะแบ่งกันยังไงทีม''

'' โอน้อยออกก็ได้นะ...พี่วิว''

ผมและน้องเราใช้เวลากันพักหนึ่งก่อนที่จะได้ทีมกัน...หลังจากนั้นเราก็เริ่มเตะ....ผมที่ตอนนี้อยู่ทีมเดียวกับคิมหลังจากที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเลยด้วยสนามเป็นพื้นปูน...ทำให้ผมไม่กล้าที่จะเข้าบอลแรงกลัวเด็กจะเจ็บตัว และ เล่นให้เซฟที่สุด น้องอีกคนที่พยายามหาช่องว่างมาประกบคิมไว้เพราะถือว่าเป็นตัวจี๊ดของทีมผมคิมส่ง มาให้ผมก่อนที่จะเจาะ...กองหลังไปและส่งให้คิมเป็นนคนยิง

'' ส่งพี่....พี่วิว ''  คิมให้มือเป็นสัญญาณก่อนที่ผมจะส่งเผือไปก่อนที่จะหวดเข้าไปเต็มแรง

'' ฮ่าๆ....นำแล้วว้อยยย !! ''

'' พี่ส่งโครตสวย...เลยอ่า...แจ๋ว ๆ เอาแบบเมื่อกี้อีกนะพี่''

'' โอเคเตี้ย...พี่จะพยายาม....''  ผมหันไปตะโกนบอกเจ้าคิมที่ตอนนี้พยายามมวิ่งตามบอล

นัท....ปิดไอ้เอฟดิ....'' คิมที่พยายามบอกเพือนให้ปิดเอฟเอาไว้ และดูเหมือนนัทจะแย่งเอฟตัดบอลจากเอฟมาได้ก่อนที่จะส่งมาคิม....แต่แล้วก็...

'' โอ้ยยย...''  ผมที่กำลังวิ่งไปรอหน้าโกล์วก่อนที่จะได้ยินเสียงเจ้าคิม...ก่อนที่จะหันไป...เป็นภีมที่เป็นคนวิ่งมากระแทกคิมเพื่อจะแย่งบอลรึเปล่าก็ไม่แน่ใจแต่เจ้าคิม ถึงกับลงไปกลิ้งที่พื้นจากแรงชน...ก่อนที่เกมส์จะหยุดลง...

ผมรีบเดินไปดูว่าคิมเป็นไงก่อนที่จะเห็น้นองกุมที่ข้อเท้ากับเข่าที่เป็นแผลนิดหน่อย

'' เป็นไงบ้าง...เตี้ย...เจ็บตรงไหนบ้างเหรอ...''

'' เจ็บ..ขาอ่าพี่...เข่าด้วย..อ้าาส์''

'' ภีมเล่นแรงนะเราเพื่อนเจ็บตัวแล้วเนี่ย...ดีนะไม่เป็นไรมาก'' ผมหันไปว่าภีมที่เล่นไม่ระวัง

'' มันไม่ได้ตั้งใจหรอกพี่....ผมก็ไม่ได้เบรคด้วย...ไม่เป็นไรหรอก ๆ ''

'' ภีมก็เล่นให้ระวัง ๆ หน่อย ๆ จะได้ ไม่เจ็บตัวกัน...''

'' มา ๆ เล่นต่อ  ๆ ''  คิมหันมาบอกผมก่อนที่จะค่อย ๆ ลุกขึ้น

'' เตี้ย...เจ็บขาอยู่นะพักก่อน ๆ เดี๋ยวขาจะบวมเอา...ยายตาฝากพี่ดูเราอยู่นะ''   คิมดูหงอย ๆ เพราะเจอห้ามไม่ให้เล่นบอล

'' พักเหอะเตี้ย...พี่เล่น ''

หลังจากนั้นผมก็เล่นกันต่อโดยมีเจ้าคิมเป้นโค้ชกับกองเชียร์....เราเล่นกันอยู่นานพอสมควร...ก็จำเป็นที่จะต้องเลิกเพราะสายฝนที่ตกลงมา...เด็กต่างพากันเลิกกัน บ้างก็วิ่งไปหลบตามร้านค้าบ้าง กลับบ้านเลยบ้าง หนึ่งในกลุ่มที่กลับบบ้านไปก็มีเอฟด้วย

'' ฝนตกแล้วว...มา ๆ ''

ก่อนที่จะเรียกให้เจ้าคิมตามผมมาขึ้นรถก่อนที่เราจะกลับบ้านกัน....ระหว่างที่กำลังจะกันภีมก็ฝ่าฝนวิ่งมาที่รถผมที่กำลังจะสตาร์ทเครื่อง ก่อนที่บอกให้คิมเปิดประตูให้เพื่อนเข้ามา

'' พี่วิว...ไปส่งผมหน่อยได้ป่ะพี่..ที่บ้าน...ผมมากับไอ้นัทมันหนีกลับบ้านไปละ''

'' ได้ๆ เดี๋ยวพี่ไปส่ง''

พอหลังจากนั้นผมก็ไปส่งน้องที่บ้าน...ก่อนที่ผมจะกลับบ้านเช่นกันพกหลังจากที่เรามาถึงบ้านผม...ก่อนที่จะรีบเข้าบ้านไป

'' กำลังเล่นสนุก ๆ เลยตกมาอะไรตอนนี้ก็ไม่รุ้พี่ว่าป่ะ ''

'' มานี่เลย  ๆ ถอดเสื้อกับกางเกงออกพี่จะเอาไปแช่ให้'' ก่อนที่เจ้าคิมจะค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออกเหลือไว้แค่เกงในสีขาว

'' เกงในจะเหลือไว้ทำไม..ถอดเลย''

'' เออ...พี่.แต่...ว่า..'' แต่ก็เหมือนเจ้าคิมจะดูอายที่จะต้องโป๊

'' ไม่ต้องอายหรอกเตี้ย...ถอด ๆเห็นกันจนหมดแล้วยังจะอายกัน..''

เจ้าคิมยืนนิ่ง ๆ ก่อนที่จะถอดมันออกแล้วยื่นให้ผมก่อนที่ผมจะเอาเสื้อผ้าน้องแช่ไว้ก่อนที่จะชวนน้องไปอาบน้ำกัน....

'' เตี้ย....เราไปอาบน้ำกันดีกว่าเนอะ..... '' ก่อนที่ผมจะขึ้นไปเตรียมอาบน้ำ

'' พี่วิว...อาบด้วย... ''

โปรดติดตามตอนต่อไป..