รัตติกาลแห่งรัก ตอนที่ 1 เหยื่อ.....รัก

Maximam

ในค่ำคืนแห่งความมืดที่แฝงด้วยความงดงามของแสงจันทร์ในคืนพระจันทร์เต็มดวง "ไบร์ท"
แวมไพร์หนุ่มรูปหล่อ ก็ออกล่าเหยื่อ ตามวิสัยของแวมไพร์ มนุษย์คนไหนก็ตามที่เห็นไบร์ท"
โดยเฉพาะเกย์ทั้งหลายต่างมีจุดจบไม่สวยทั้งนั้น

"เฮ้ย..นาย มาคนเดียวเหรอ หล่อๆแบบนี้ หน้าอ่อนแบบนี้ เที่ยวคนเดียวอันตายนะ" เกย์ไบ
รูปหล่อที่แฝงควาามเจ้าชู้ในตัวได้เดินเข้ามาที่โต๊ะดื่มของไบร์ท โดยที่ไม่รู้เลยว่าไบร์ทไม่ใช่
มนุษย์

"ก็กลัวนะครับพี่ชาย ดูท่าแถวนี้เสือไบน่าจะเยอะ" ไบร์ทตอบกลับแบบรู้ทันเกมส์ ด้วยแววตา
ที่นิ่งและสุขุม เกย์ไบรายนั้นยิ่งได้ใจ

"ใส่คอนแทคเลนส์สีแดงหรอว่าเริ่มเมาแล้วครับสุดหล่อ ไปต่อกับพี่ที่ห้องไหมครับ" ไบร์ท
ถูกลวนลามด้วยการลูบไล้ที่ต้นขาลามขึ้นมาที่หน้าท้องพร้อมกับหอมเข้าไปที่ซอกคอนุ่มๆ
อย่างได้อารมย์ "โอ๊ยย..ซีสสสโอ๊ววว พี่คราฟ" ไบร์ทยิ่งกระตุ้นอารมย์ให้เหยื่อตายใจ เหยื่อ
รายนั้นก็ยิ่งได้ใจ "หือตัวหอม เนื้อแน่น คอก็...น่าากัดเสียจริง ให้ผมสักทีได้ป่ะ" เกย์ไบ
รุกเร้าหนักขึ้นไบร์ทก็ยิ่งชอบ เพราะเลือดที่สูบฉีดในเวลาที่อีกฝ่ายมีอารมย์มันจะเป็นเลือด
ที่อร่อยมาก

"ได้สิครับพี่ชาย แต่ผมขอที่ห้องน้ำนะครับมัน......เสียวดีครับพี่"

"ดี เสร็จกิจก็ทำความสะอาดได้เลย ไปเถอะพี่แข็งแล้ว" เหยื่อรายนี้จับมือของไบร์ทไปกุมที่
เป้ากางเกงที่ควยกำลังแข็งโด่แทบปริกางเกง ไบร์ทตอบสนองด้วยการบีบตามลำควยที่แข็ง
ของเหยื่อ กำกำ บีบบีบ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำโดยทิ้งท้ายว่า "หาให้เจอนะครับว่าผม
อยู่ที่ห้องไหน" หลังจากขยิบตาให้ ไบร์ทก็ไปที่ห้องน้ำและเข้าที่ห้องริมสุด

"ผมรู้นะว่าห้องริมสุด"

"รู้แล้วก็เปิดเข้ามาสิครับ" เหยื่อติดกับอย่างว่าง่าย แถมยังติดสินบนเด็กในร้านให้ห้องน้ำ
ใช้งานไม่ได้ชั่วคราว งานนี้คงคิดว่าน่าจะสนุกแน่ ก๊อก ก๊อก ก๊อก "เปิดมาสิครับไม่ได้ล็อค"

เมื่อเปิดเข้ามาเหยื่อก็ตาลุกโผน หลังจากที่เห็นแวมไพร์หนุ่มในคราบมนุษย์ที่ตอนนี้ทั้งตัว
เหลือเพียงแค่กางเกงในสีขาวที่ค่อนข้างบางนิดๆให้เซ็กซี่หน่อยๆ ที่ยืนหันหลังให้อยู่ "โห....
ตูดแน่น น่าเย็ดมากเลยหว่ะไอ้เชี้ย ชักอยากลองเย็ดแล้วสิ" แวมไพร์หนุ่มได้ก้มตัวและโค้ง
ตูดขึ้นเพื่อยั่วเหยื่ออย่างเต็มที่ เหยื่อรายนี้ยิ่งเกิดอารมยเงี่ยนถอดกางเกงตัวเองออกเเล้ว
ตรงเข้ามาที่ตูดงอลๆแน่นๆ ที่รออยู่ตรงหน้า เหยื่อก้มลงจูบที่แผ่นหลังที่เนียนและละเอียด
สวยกว่าผิวมนุษย์ทั่วไป พร้อมกับเอื้อมมือไปลูบไล้ที่เต้านมเเน่นๆ "ขอดูดขอได้ไหมครับ"

ไบร์ทยืดตัวขึ้น "ได้สิครับ แต่....ขอผมดูก่อนได้ไหมผมอยากดูดคอ ดูดนม แล้วก็ดูดควย
พี่ด้วยเช่นกัน" ครารมย์ที่แสนเย้ายวนมันยิ่งกระตุนอารมย์เซ็กให้เหยื่อ เหยื่อจึงรีบตอบรับ
คำขอทันที "ได้สิครับยอดรักของผมดูจนเลือดออกคอผมก็ยอมขอแค่ได้เล่นตูดสวยๆ
แน่นๆ ของคุณ ผมยอม"

"พูดเเล้วนะ" ไบร์ทถามขึ้นอีกครั้ง

"ครับ ดูดเลย ดูด คอ เสร็จ ดูดนมต่อ แล้วก็......จบที่ดูดควย"

"ได้ครับ"

"เฮ้ยยยยย.....อะไรว่ะเนี่ย" ไบร์ทหันหน้ามาเหยื่อเห็นแล้วถึงกับตกใจ ใบหน้าที่ขาวผ่อง
เส้นเลือดสีแดงปูดขึ้นเต็มหน้าและคอ แววตาที่แดงกล่ำสีเลือด มันช่างหล่อและหน้ากลัว
ในเวลาเดียวกัน เหยื่อพยายามหนี้แต่ก็ช้าไปเพราะไบร์ทได้ร่ายมนตราไว้แล้วตะโกน
ให้ตายก็ไม่มีใครได้ยิน "มาสิครับผมพร้อมดูดเเล้ว"

"มึง... ตัวเหี้ยอะไรเนี่ย"

"ตัวเหี้ยพ่อมึงสิ กูแวมไพร์แดกเลือด ไม่ใช่ไก่สด อยากได้กูไม่ใช่เหรอ"

"อย่า อย่านะเว้ย อย่า..........." เหยื่อร้องเสียงหลงหลังจากที่ไบร์ทแยกเขี้ยวคมขาวกัดลง
ที่คอพร้อมกับดูดเลือดที่คอเหยื่อจนเกือบบหมดตัว ไบร์ทถึงจะเป็นแวมไพร์แต่ก็ไม่โหดถึง
ขั้นทำเหยื่อตาย เขาจะดูดเลือดเเค่พออิ่ม เเล้วร่ายมนต์ให้เหยื่อลืมทุกอย่าง

หลังจากดื่มเลือดเสร็จ ไบร์ทก็รีบบแต่งตัวแล้วออกไปจากห้องน้ำก่อนที่ทุกอย่างจะเป็นปกติ
คืนนี้มีเหยื่อหน้าโง่และบ้ากามหลายคนที่โดนเเวมไพร์เกย์หนุ่มหลอกดูดเลือดฟรีๆ โดยมี
รูปร่าง หน้าตา และตูด เป็นจุดล่อเหยื่อ "ตี 5 ใกล้สว่างแล้วรีบกลับเมืองแวมไพร์ก่อนดีกว่า"
ไบร์ทพูดขึ้นพร้อมรีบกลับเมืองก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้น

เมืองแวมไพร์ ที่ปกครองอาณาจักรโดย บิทเทอร์ และคริส คู่เกย์หนุ่มที่มีความรักสัมพันธ์กัน
มาหลายภพหลายชาติและไบร์ท คือลูกบุญธรรมที่เกิดจากน้ำเชื้อของบิทเทอร์กับมนุษย์สาว
ที่รับอุ้มบุญ
บิท> มาเเล้วเหรอเจ้าลูกชายของแด๊ด
ไบร์ท> มอร์นิ่งแด๊ด และแด๊ดดี๊ ครับ
คริส> บริหารเสน่ห์จนเช้าเลยเหรอลูกชาย
ไบร์ท> 55 มนุษย์นี่ก็หลงแต่กิเลสนะครับ
บิท> แต่ลูกก็ไม่เคยทำใครถึงตาย
ไบร์ท> แด๊ดรู้
บิท> เบบี้ ถึงแม้เจ้าจะเป็นแวมไพร์แต่อีกครึ่งเจ้าก็คือมนุษย์ จิตใจส่วนมนุษย์ที่เจ้ามีมันทำให้เจ้าโหดเต็มล้านเปอร์เซ็นต์ไม่ได้หรอกเบบี้
ไบร์ท> ผมขออาบน้ำก่อนดีกว่าครับจะได้นอนพัก
คริส> ดื่มเลือดปั่นก่อนนอนไหมครับเบบี้ เดี๋ยวแด๊ดดี๋ทำให้
ไบร์ท> ครับแด๊ดดี๊

หลายวันผ่านไป ช่วงนี้ก็เป็นช่วงข้างเเรมพระจันทร์ก็จะลดพลังความสว่างลง แวมไพร์ก็ต้องกักตุนเลือด
เอาไว้กินช่วงคืนเดือนมืด เพราะช่วงนี้มนุษย์หมาป่าก็ออกล่าเช่นกันตามข้อตกลงของแวมไพร์กับหมาป่า
ว่าคืนเดืนหงายแวมไพร์จะออกหากิน คืนเดือนมืดหมาป่าจะออกหากิน หากฝ่ายไหนออกผิดเวลาอีกฝ่าย
สามารถจับกินได้ทันที และเเล้วคืนเดือนมืดก็มาถึง ท้องฟ้ามืดสนิทมีเพียงเเสงดาวระยิบระยับเต็มฟ้าแต่ทว่า
ไบร์ท ไม่ได้กักตุนเลือดเอาไว้ให้มากพอเพราะเขาได้เเบ่งให้กับลูกน้องที่ป่วยกินด้วยจึงทำให้เลือดไม่พอ

"นายท่านจะไปไหน" วินเนท บอร์ดี้การ์ดหนุ่มรูปหล่อคู่กายไบร์ทเอ่ยถามขึ้น
ไบร์ท> ข้าจะออกไปหาเลือดกิน
วินเนท> ไม่ได้ คืนนี้พวกมนุษย์หมาป่าออกหากินนายท่านจะเป็นอันตรายได้
ไบร์ท> อย่าห่วงข้ามีวิธี เจ้าขึ้นไปนอนบนเตียงแทนข้า เงียบให้มากที่สุดเพื่อไม่ให้แด๊ดกับแด๊ดดี๊สงสัย
วินเนท> นายท่าน นายท่าน เฮ้อ...ทำไมดื้อจังว่ะ หากวันไหนข้าขอท่านจากท่านประมุขข้าจะจัดให้ออก
ไปไหนไม่ได้เลย

วินเนทก็ทำตามที่ไบร์ทสั่ง ส่วนไบร์ทตอนนี้ออกมายันแดนมนุษย์ซึ่งพวกหมาป่าก็แปลงร่างเป็นมนุษย์ด้วย
เช่นกัน "คืนเดือนมืดพวกหมาป่าจะเป็นมนุษย์ได้เนียนมาก เฮ้อ...ดีนะที่สัมผัสเราดีอ่าเจอเหยื่อเเล้ว"

ไบร์ทตรงดิ่งไปที่เหยื่อเด็กหนุ่มวัย ม.ต้นที่ดูท่าจะเป็นเลือดบริสุทธิ์ซะด้วย "ดึกเเล้วยังไม่กลับบ้านเหรอครับ"
ไบร์ทเอ่ยถามเหยื่ออย่างนุ่มนวล เหยื่อนั้นก็ตอบกลับ "ยังครับพี่ชายผมเที่ยวดึกไปหน่อยตอนนี้เงินหมดแล้ว
กลับบ้านไม่ได้" เหยื่อตอบได้น่าสงสารมาก

"นั้นพี่ไปส่งเราไหม กลับบ้านดึกๆอันตราย เดี๋ยวเจอพวกมนุษย์หมาป่าจะแย่เอา" ไบร์ทเอ่ยขึ้นพร้อมจับไปที่
ข้อมือเด็กนั้นแต่แล้วก็..... "เฮ้ย อะไรเนี่ย" เด็กคนนั้นกลายเป็นมนุษย์หมาป่าร่ายกายล่ำ กำยำ ตัวใหญ่กว่า
ไบร์ท ที่สำคัญหล่อโคตร ๆ

"แวมไพร์ตัวนี้นี่ใจดีจัง" มนุษย์หมาป่าพูดถึงพร้อมส่งยิ้มให้แบบเจ้าเล่ห์

"ปล่อยข้า ไอ้หมากระล่อน" ไบร์ทเอ่ยขึ้นพร้อมสะบัดออกแต่ก็สะบัดไม่หลุดเพราะไอ้หมากระล่อนจับไว้แน่น

"จะไปไหน มาเป็นเหยื่อข้าซะดีดีแวมไพร์น้อย 555"

"ฝันไปเถอะไอ้หมาบ้า" ไบร์ทฮึดสู้กับหมาป่า แต่หมาป่าก็สู้แกมหยอกคล้ายๆกับว่าหมาป่าจะชอบเเวมไพร์เขา
แล้วสิเนี่ย "ไม่มีแรงก็อย่าสู้เลย สาวน้อย"

"ปากดี ข้าจะชกปากเเล้วกินเลือดปากเจ้า" ไบร์ทพุ่งหมัดเข้าหาปากของหมาป่าในร่างมนุษย์ที่โคตรหล่อแต่
แล้วก็..... ทุกอย่างหยุดนิ่งเมื่อไบร์ทชกพลาดแก้มเนียนนุ่มไปชนกับปากละมุลของมนุษย์หมาป่า

"เฮ้ยไอ้บ้า ไอ้ฉวยโอกาส ไอ้พี่หมาชั่ว"

"เฮ้ย ๆ ๆ เอาแก้มมาชนปากเองนะ แม่สาวน้อยไบร์ทซี่555 แก้มหอมมาก"

"ข้าจะฆ่าเจ้า ไอ้หมาบ้า"

"สู้ได้ก็เข้ามา" หมาป่าท้าทายเพราะรู้ดีว่าไบร์ทต่อสู้ไม่เก่งอยู่เเล้ว จึงใช้กำลังตะคุบกอดแวมไพร์หนุ่มเอาไว้
ในอ้อมกอด ไบร์ทพยายามดิ้นหนี้ แต่ก็ไม่ไหวเพราะสู้แรงไม่ได้ อีกอย่างยังไม่ได้กินเลือดด้วยงานนี้ไบร์ทกลาย
เป็นเหยื่อแน่

"ไง..เหยื่อตัวน้อย ร่างกายบอบบางจัง หืมมม ตัวหอมด้วย"

"ปล่อยข้านะ ไอ้พี่หมาป่า"

"มีนักล่าที่ไหน ปล่อยเหยื่อที่ได้บ้างหละ โดยเฉพาะเหยื่อ....ที่น่ารักแบบนี้" มนุษย์หมาป่าเริ่มหยอกเย้าแวมไพร์
ก็เริ่มระทวยสิครับงานนี้ "อะนี้เลือดที่พี่หาได้เจ้าดื่มซะน้องไบร์ท"

"พี่รู้ชื่อข้าได้ไง" ไบร์ทถามขึ้นอย่าง งง งง

"เจ้าทำพี่ไม่ได้หรือ....???"

"พี่..พี่ไมค์ พี่ไมค์ใช่ไหม"

"ใช่ พี่เอง ที่ตอนเด็กๆเคยเจอกันที่ชายแดนระหว่างเมืองตอนไบร์ทหนีออกมาเที่ยว"

"พี่หายไปไหนมานานเลย" ไบร์รู้สึกดีขึ้นมาทันทีที่เจอคนที่เเอบรัก

ไมค์> พี่ไปเรียนต่อต่างเเดนตอนนี้จบเเล้ว อะดื่มเลือดก่อนเดี๋ยวไม่มีแรง
ไบร์ท> แล้วพี่.....
ไมค์> ที่ห้องพี่มีเพียบ นี่ก็ตั้งใจมาดักเจอแวมไพร์ใจดี
ไบร์ท> ไอ้หมาบ้า จะกลับเมืองแล้ว
ไมค์> ลืมไปไงว่าคืนนี้พวกมนุษย์หมาป่าออกหากิน โดนจับไปทำไง
ไบร์ท> ก็ในเมื่อต้องตกเป็นเหยื่อก็ชั่งมัน
ไมค์> นั้นคืนนี้ก็อยู่เป็นเหยื่อพี่ที่นี่เช้าค่อยไป
ไบร์ท> ไบร์ทโดนแดดไม่ได้ บ้าหรือไง
ไมค์> เดี๋ยวทากันแดดให้
ไบร์ท> ตลกเหรอ
ไมค์> ขำไหมหละ เดี๋ยวพี่ไปส่งเช้า คืนนี้หลบอยู่ที่บ้านร้างนี่แหละปลอดภัยสุด
ไบร์ท> จริงเหรอปลอดภัย ปลอดภัยจากข้างนอกแต่อันตรายภายในมากกว่า หมาป่าเจ้าชู้
ไมค์> เป็นเมียพี่ดิ พี่จะได้เลิกเจ้าชู้
ไบร์ท> เสียใจ ชิ

ราตรีนี้แวมไพร์หนุ่มกลับเมืองไม่ได้เลยต้องนอนกับหมาป่าหนุ่มสุดโคตรหล่อยิ่งดึกยิ่งเย็นกายกำยำก็ป้องกัน
ลมเย็นๆให้กับแวมไพร์หนุ่มทั้งคืน "น่ารักขึ้นเยอะเลยแหวะ สงสัยเช้าคงต้องไปพบกับว่าที่พ่อตาหน่อยละ"......

Bavana

ขอบคุณครับ