ลูกหนี้สุดที่รัก ตอนที่ 8 ไอ้คล้าว....

Maximam

แจ็ค> ลูกพี่เสร็จยัง ของก็ไม่ใหญ่อาบนานจัง
ปิ๊ก> เดี๋ยวกูเอาฟาดปากคอแตก พูดมาก เเล้วมึง 2 ตัวเตรียมพร้อมยัง
ท็อป> เรียบร้อยครับเสี่ย กระ ดอ สระ ไอ กะได เตรียมพร้อมครับ
แจ็ค> บ้านกูเรียกบันได
ปิ๊ก> เออ เเล้วคืนนี้มึง 2 คนเข้านอนเลยไม่ต้องรอ เช้าเรียกเช้าเรียก
แจ็ค> ป๊อปเปอร์ ถุงยาง เควาย เตรียมพร้อมครับเสี่ย
ปิ๊ก> รู้งานดีมา เดี๋ยวตรุษจีนเพิ่มอังเปาให้ 20 บาท
ท็อป> น้ำตาจะไหลกินทั้งปีก็ไม่หมด

ย้อนมาที่ห้องนอนไม้ ระหว่างที่ไม้กำลังเข้าห้องน้ำอาบน้ำอยู่นั้น กำนันทรก็สวมรอยเข้ามานอนแทนที่ไม้
โดยที่ไม้ไม่รู้เลยว่า ป๋าแอบเข้ามาเพื่อจะจัดการเจ้าปิ๊ก
ปิ๊ก> ไอ้ท็อป ไอ้เเจ็ค บันไดพร้อมยัง
ท็อป> เรียบร้อยเสี่ยพร้อมปีนได้เลย
ปิ๊ก> เยี่ยมมาก ดูนั้นเปิดหน้าต่างรอกูด้วยมึง
ท็อป> เด็กเสี่ยนี่น่ารักกับเสี่ยสุดๆ
ปิ๊ก> เข้านอนได้เลยมึง 2 คน งานนี้รับรองฟ้าเหลือง สะเทือนโลกันต์
แจ็ค> ปีนดีดีเสี่ย ถึงยัง
ปิ๊ก> กลับไปเลยพวกมึง
ท็อป> โชคดี 7 8 ตับ
ปิ๊กปีนบันไดขึ้นมาที่หน้าต่างห้องไม้ แสงไฟในห้องเปิดแบบสลัวๆ
ปิ๊ก> ทองกวาวจ๋า พี่คล้าวมาเเล้วจ้า
ไม้> ???
ปิ๊ก> ไม่ตอบ หรือว่าหลับว่ะ ที่รัก ไม่ขานเขาเข้าไปเเล้วน๊าา
ไม้> (ป๋ากระดิกนิ้วมือเรียกให้เข้ามาได้เลย)
ปิ๊ก> ไอ้หย่า... กาหริกนิ้วด้วย นอนรอนานไหมจ๊ะที่รักจ๋า
ป๋า> ไม่นานเท่าไหร่
ปิ๊ก> หือ เสียงไม้แปลกๆ ไม่สบายเปล่า
ป๋า> เปล่าจ้า
ปิ๊ก> หือใช้เเป้งเย็นกลิ่นคนแก่เลยอะตัวเอง นี่ไม่บอกคิดว่าป๋านะเนี่ย กลิ่นแป้งเย็นแก่ๆแบบนี้
ป๋า> อะแฮะ ไอ้เชี้ย
ปิ๊ก> หือ ที่รักยอกแรงนะเนี่ย มาให้ชื่นใจหน่อยนะ

ระหว่างที่ปิ๊กก้มลงแก้มนั้นป๋าก็ขนลุกไปทั้งตัว "ไอ้เวรนี่ หื่นจริงๆเดี๋ยวๆ เดี๋ยวมึงจะหื่นไม่ออก"
ปิ๊ก> ที่รักอาบนานเหรอดูยุ่ยๆ เงียบอีกละ เงียบแบบนี้สงสัยต้อง....ตีก้น  
ไม้อาบน้ำเสร็จก็ได้ยินเสียงปิ๊กคุย "นายปิ๊ก คุยกะใคร เรายังอยู่ในห้องน้ำนี่หว่า"
ปิ๊ก> (เพี๊ยะ) หือตัวเอง ทำไมก้นไม่เด้งเหมือนก่อนอ่ะ แปลก ๆ

ไม้> นายไม้ นายทำอะไรอะ
ปิ๊ก> ก็ตีก้นคุณไงที่รักไม้> เราอยู่อยู่นี่นะเพิ่งอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จ
ปิ๊ก> อะไรนะ คุณอยู่นั่น แล้วนี้

ป๋า> ข้าเอง ไอ้คล้าว
ปิ๊ก> ปะปะป๋าาา
ไม้เปิดไฟห้องปิ๊กถึงกับหน้าชาตัวสั่น
ไม้> ป๋า เข้ามาตอนไหนครับเนี่ย
ป๋า> ตั้งแต่เองเข้าอาบน้ำ เพราะรู้ว่าคืนนี้จะมีไอ้คล้าวปีนบ้าน
ไม้> นั้นก็แแสดงว่า ป๋าได้ยินที่ปิ๊กพูดกับไม้เหรอครับ
ปิ๊ก> งามไส้
ป๋า> ใช่ งามมากๆ คำก็แก่ สองคำก็แก่
ปิ๊ก> ใครว่า แกแล้วแต่ยังดูดีขนาดนี้หาได้ทีไหนปิ๊กพยายามแถไถเอาตัวรอด
ไม้> ปลาไหลจริงนะนาย
ป๋า> แล้วไง คืนนี้จะนอนกับลูกชายข้าเหรอไง

ปิ๊ก> จะพ่อจ๋า
ป๋า> ใครให้เรียกพ่อ
ปิ๊ก> จะลุงจ๋า

ป๋า> ดี ข้านอนด้วย ไม่ได้นอนกับลูกชายข้ามานาน คิดถึงที่สุด
ปิ๊ก> จะดีเหรอลุง

ป๋า> ทำไม มีแผนจะปล้ำลูกข้าไง ยังชี้ชัดไม่ได้ว่าใครจะได้ลูกข้าไปครองฉะนั้นข้าต้อง
ป้องกันพรหมจรรย์ลูกข้า
ปิ๊ก> นั้นผมขอนอนข้าง

ป๋า> ข้างเตียง บนเตียงข้านอนกับลูกข้า
ไม้> นั้นเดี๋ยวเราที่นอนปิ๊กนิค
ปิ๊ก> ขอบคุณคราฟที่รัก

หลังจากที่ทุกคนหลับสนิทไม้ก็ลุกออกจากห้องนอนออมาที่บ้านชั้นบน มานั่งมองเดือนข้างเเรมที่แสงรำไร
ปิ๊ก> นอนไม่หลับเหรอคุณ
ไม้> นาย อึดอัดไหมที่โดนป๋าแกล้งอยู่บ่อยๆ
ปิ๊ก> ไม่เลย สิ่งที่ผมเจอเทียบได้ยังไม่เท่ากับสิ่งที่คุณเจอเลยนะ
ไม้> ขอบใจนานนะปิ๊ก ที่รักเราจริง
ปิ๊ก> ก็รักมานานเเล้วนี่ อุตส่าห์ปลอมเฟสบุ๊คเข้าไปคุย
ไม้> เรื่องนี้เรารู้นานเเล้วว่าเป็นนาย
ปิ๊ก> คุณรู้ได้ไง
ไม้> นายพลาดตรงที่ ลบรูปตัวนายไม่ไหมดไง
ปิ๊ก> อยากให้หน้าหล่อๆของผมทำให้คุณดีขึ้น
ไม้> แหวะ
ปิ๊ก> บ้านคุณนี่ก็บรรยากาศดีนะ มีแสงเดือน แสงดาวให้ได้มอง คุณรู้ไหมการมองดาวกับคนที่เรารักมัน
โคตรมีความสุข
ไม้> นั้นก็มาอยู่ที่นี่สิ
ปิ๊ก> ได้ คุณอยู่ที่ไหนผมก็อยู่ที่นั่น ผมรักคุณ
ไม้> เราก็....รักนาย
ปิ๊ก> ไม้
ไม้> หือ
ปิ๊ก> ไม่ว่าผลทุกอย่างจะเป็นอย่างไร คุณอยู่ข้างผมได้ไหม
ไม้> นี่คือคำตอบ

ไม้หันไปหอมแก้มปิ๊ก 1 ฟอด แทนคำตอบที่ปิ๊กต้องการ จากนั้นทั้งคู่ก็นอนดูดาวด้วยกันจนเผลอหลับไป
ทามกลางบรรยากาศท้องทุ่งบ้านนา แสงเดือน แสงดาง กับแขนแน่นๆของปิ๊กที่เป็นหมอนให้ไม้หนุนนอน
กำนันทรออกมาเห็น
แม่หมวย> พี่กำนัน
กำนัน> อ้าว แม่มึงยังไม่นอนหรือไง
แม่หมวย> จะไปขัดขวางอะไรลูกอีกพี่
กำนัน> น้ำค้างมันลงจะเอาผ้าไปห่มให้ นี่ไงแม่ทั้งผ้าและหมอน ขืนให้หนุนแขนไอ้หนุ่มนั่นยันเช้าเเขนมัน
ล้าแน่
แม่หมวย> ก็ได้พี่มาฉันช่วย
กำนัน> ค่อยๆประครองหัวลูกด้วยแม่ เดี๋ยวพ่อสอดหมอน เฮ้อขี้เซาตั้งแต่เด็กจนโตจริงๆเจ้าไม้
แม่หมวย> พี่กำนัน ลูกเรากับเจ้าหนุ่มนี่ก็ดูเหมาะสมกันดีนะพี่ แม่ว่าพ่อควรเปิดใจเเละตามใจลูกมันนะ
กำนัน> นี่แม่พ่อหนะไม่ได้อยากจะห้ามปรามอะไรมันเลยนะเเม่ พ่อรู้ว่าหมอพีชอบกับเจ้ามดมาตั้งเเต่เรียน
ที่พ่อทำแบบนี้ก็อยากจะให้ลูกมั่นใจว่าคนที่มันเลือกเขารักมันจริง ไม่ใช่หวังแค่จะหลอกฟัน

"ลุงครับ อย่ากีดกันเราเลยนะครับ ผมหาเงินเก็บไม่ทันจริงๆ ถึงเงินเตี่ยผมจะมากมาย เเต่มันก็ไม่ทำให้ผม
ภูมิใจได้ครับที่ต้องเอาเงินเตี่ยมาขอเมีย ผมอยากหาเงินมาขอไม้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของผม ลุงให้โอกาส
ผมเถิดนะครับ ลุงครับลุง"
แม่หมวย> ไอ้หนุ่มนี่ ละเมอ พ่อ... แม่ว่าพ่อ
กำนัน> พ่อก็ไม่รู้นะว่ามันละเมอหรือมันรู้ตัว ไว้รอวันงาน
แม่หมวย> เอ้าพ่อนี่
กำนัน> พ่อง่วงเเล้วแม่ นอนกัน

เช้าวันรุ่งขึ้น
แม่หมวย> พี่กำนัน จะออกไปสูบน้ำเข้าไร่ผักเหรอจ๊ะ
กำนัน> ใช่เเม่ เดี๋ยวพ่อรีบกลับมากินข้าวเช้า
ย่าสมพิศ> อ้าว เเล้วกำนันจะไปยังไง เจ้ามดยังไม่กลับมาเลย
ปิ๊ก> มาเเล้วครับคุณพ่อ เอ๊ย คุณลุง
แม่หมวย> เดี๋ยวๆ พ่อหนุ่ม แบกท่อ ตั้งเครื่อง ทำเป็นเหรอเรา
กำนัน> ทำไม่เป็นก็เรียนรู้ซะ เผื่อได้เป็นลูกเขยชาวนา ทำนาไม่เป็นไม่มีใครยกลูกให้นะเว้ย
ปิ๊ก> ครับพ่อ
กำนัน> ครับพ่อ ครับพ่อ ไม่ขัดเเล้วเอาใหญ่ ไปเดี๋ยวมากินข้าวไม่ทัน ไม้ก็ช่วยแม่กับย่าที่บ้านนี่แหละ
ไม้> อ้าว แล้วพี่มิ้นท์ ไปไหนเเต่เช้า
แม่หมวย> ก็ไปทำงานสิลูก รู้ไหมพี่สาวเราจบหมอเเล้ว ตอนนี้มาเป็นหมอที่สถานีอนามัยของหมู่บ้านเรา
ไม้> ดีเลยย่าได้มีคนดูแล อย่างใกล้ชิด

เมื่อมาถึงที่ไร่ปิ๊กก็ช่วยงานกำนันอย่างถมัดถแมน โดยมีลูกน้องอย่างเเจ็คกับท็อปคอยช่วย "ไอ้หนุ่มนี่ก็
ทำเป็นด้วยเหรอวะเนี่ย หรือว่าไอ้เจ้ามดแอบสอนงานให้ แต่ก็ดีแล้วทำนาเป็นนอกจากรักลลูกข้าจริงจัง
ทำนาเป็นก็คือสิ่งที่ต้องการ" กำนันคิดในใจ
กำนัน> เอ้าๆ ตั้งเครื่องตั้งท่อเสร็จยัง
ปิ๊ก> เรียบร้อยครับลุง ตรวจเช็คความเรียบร้อยก่อนครับเพื่อความปลอดภัย
กำนัน> อือเรียบร้อย ติดเครื่อง ดีดี หมุนเร็วๆ ระวังสะบัด
ปิ๊ก> เรียบร้อยครับลุง เป็นไงครับ
กำนัน> อือดี ขอบใจ ที่มาช่วย
ปิ๊ก> สวนผักคุณลุงนี่มีผักอะไรบ้างครับ
กำนัน> คะน้า ผักกาดขาว ไชท้าว ผักกะหล่ำ เอ็งถามทำไม
ปิ๊ก> โหหลายอย่างขนาดนี้ส่งขายใช่ไหมครับ
กำนัน> มันเป็นโครงการของหมู่บ้าน ปลูกผักแบบหมุนเวียนไม่ซ้ำซาก แบ่งแจกให้ชาวบ้าน ที่เหลือก็ไปส่งขาย
ตลาดใหญ่ๆ เงินก็กลับมาสู่หมู่บ้านเรา
ปิ๊ก> หือ แล้วลุงไม่เก็บเองเหรอครับ
กำนัน> แค่รายได้จากโรงสีข้าว ข้าก็พอกินเเล้ว ไหนจะนาข้าวอีก ที่ทางข้าก็แบ่งให้ลูกๆข้าหมดแล้ว ที่เหลือ
ก็ให้ชาวบ้านเขาเช่าทำกินไป เดี๋ยวพวกเอ็งก็เข้าบ้านไปกินข้าวกินปลา ขอบใจที่มาช่วย
ปิ๊ก> ครับลุง เฮ้ยพวกมึงเตรียมขึ้นรถ ช่วยลุงกำนันเก็บของด้วย
ระหว่างที่กำลังเตรียมกลับเข้าบ้าน "เอ้ยกำนัน อย่าอยู่เลยมึง" ปัง....... เสียงผู้ชาย ขับมอไซต์มาด้วยกัน 2 คน
พูดขึ้นพร้อมยิงปืนใส่กำนัน "ลุงระวัง" ปิ๊กใช้ตัวบังและรับกระสุนแทนกำนันสุนทร สัญชาตญาณนักเลงส่งซิกทันที
ปิ๊ก> เฮ้ยพวกมึงสะกัด
กำนัน> เป็นไรเปล่าไอ้หนุ่ม
ปิ๊ก> ไม่เป็นไรครับถากๆที่ไหล่
กำนันประครองตัวปิ๊กไว้พร้อมกับโทรเรียกรถฉุกเฉินของสถานีอนามัยให้มารับ ส่วนคนร้าย 2 คน แจ็คกับท็อป
ใช้ปืนพกที่พกติดตัวยิงล้อรถเเล้วเข้าคุมตัวไว้ ว่าแต่งานนี้ฝีมือใคร และปิ๊กจะเอาชนะใจพ่อกำนันได้ไหมตามต่อ
ตอนต่อไปนะครับ................

Anavin