รักต่างเผ่าพันธุ์ 2 merman ที่รัก ตำนานรักต่างเผ่าพันธุ์2

Maximam

       หลังจากที่มัจฉาเทพกลับยังเมืองบาดาลอันเป็นที่อยู่ของตน ก็ทันได้เวลาที่พญานาคโกมนและครอบครัว
มาถึงยังเมืองบาดาลพอดี ทั้งหมดพบเจอกันที่หน้าทางเข้าเมืองบบดาลจึงได้พูดคุญสนทนากัน
พญานาคโกมน> ไปเที่ยวท่อง.โลกมนุษย์.มาฤๅหลาน     ปู่จักพลาน.พิโรธ.โกรธเอาได้
มัจฉาเทพ> หลานขึ้นไป.ตากแสงจันทร์.ให้สุขใจ     กฎนั้นไซร้.หลานละเมิด.เป็นครั้งครา
พญานาคโกมน> ชิชะเหย.มัจฉาเทพ.เจ้าหลานรัก     แสบยิ่งนัก.เหมือนโกเมศ.พี่เจ้าหนา
มัจฉาเทพ> สบายดี.ฤๅไม่.หละพี่ยา     อีกท่านป้า.ยังงดงาม.ไม่เปลี่ยนแปลง
พญานาคโกเมศ> พี่เองก็.สบายดี.อยู่น้องรัก   เลยมาพัก.ที่เมืองน้อง.อย่าหน่ายแหนง
มัจฉาเทพ> ตามสบาย.เถิดพี่ท่าน.พักเติมเเรง     รอรับแสง.สุริยันต์.ครั้นฟ้าสาง
พญานาคโกมน> 555นานมากเเล้วที่ลุงไม่ได้ใช้ภาษของเจ้าปู่สมุทร ลุงว่าเจ้ารีบไปล้างกลิ่นไอมนุษย์ออกก่อน
จะดีกว่าเดี๋ยวเจ้าปู่รู้มาจะโกรธหนัก
มัจฉาเทพ> ขอรับท่านลุงนั้นหลานขอตัวก่อน
พญานาคโกเมศ> อ้าวไม่กลายร่างตรงนี่เลยหละ พี่ยังกลายร่างจากนาคเป็นเทพเเล้วเลย 5 5
มัจฉาเทพ> ท่านก็รู้ว่าน้องกลายร่างเปลี่ยนหางเป็นขาตรงงนี้ไม่ได้ น้องนิมิตอาภรณ์อย่างพี่ไม่ได้นะ
พระนางจันทรี> นั้นสิลูก จะเเกล้งน้องอีกใช่ไหม เดี๋ยวเถอะเรานี่
มัจฉาเทพ> 55 ขอบพระทัยท่านป้าขอรับ หลานขอตัวก่อน
       เมื่อมัจฉาเทพว่ายต่อไปที่ห้องของตนจากลัยเนรมิตรตนการร่างเป็นเทพบุตรรูปงามที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
ล่อนจ้อน รีบลงไปยังสระปทุมชาติเพื่อล้างกลิ่นไอมนุษย์จากนั้นก็ขึ้นมาเเต่งองค์ทรงเครื่องตามฐานะพระนัดดาของ
ปู่เจ้าสมุทร และแล้วทุกคนก็มาพร้อมกันที่โถงใหญ่
พญานาคโกมน> ลูกและพระนางจันทรี รวมทั้งเจ้าโกเมศเเละเหล่านาค ขอถวายอภิวาทต่อปู่เจ้าสมุทรผู้ซึ่งพระบิดา
ปู่เจ้าสมุทร> เจริญสุขลูกหลานทั้งหลาย ขอข้า เป็นอย่างไรโกมน
พญานาคโกมน> สบายดีขอรับ ท่านพ่อเล่าเป็นอย่างไรบ้างหลังจากที่เสียน้องมัจฉาสมุทรไป
ปู่เจ้าสมุทร> พ่อสบายดีกว่าเก่าเพราะได้เจ้ามัจฉาสุวรรณมาช่วยงาน ต่างจากเจ้ามัจฉาเทพเอาแต่ซน นี่ก็คงไปนอกเมืองมาอีกใช่ไหม กลิ่นกายเจ้าเหมือนเพิ่งขึ้นจากสระปทุมชาติ
พญานาคโกมน> ท่านพ่อนี่ยังเเม่นยำเหมือนเดิมนะขอรับ
มัจฉาเทพ> อุตสาห์ไปอย่างเงียบๆ ยังรู้อีกนะจ้าวปู่
ปู่เจ้าสมุทร> นี่ข้าเกิดก่อนเจ้ามากโขอยู่ทำไม่ข้าจะไม่รู้ว่าเจ้าไปไหนมาไหนและคิดอะไรอยู่ เจ้าแหกกฎไหนก็ได้
ยกเว้นข้อเดียวที่เจ้าไม่สามารถแหกกฎนั้นได้คือการที่เจ้ามีรักกับมนุษย์ เกร็ดเจ้าที่ให้มนุษย์ไปข้าจะมิลงโทษ
แต่ถ้ามีอีกครั้งเจ้าโดนขังลืมแน่นอน
พญานาคโกมน> ท่านพ่อ ข้าว่าเรื่องราวของรักมัน
ปู่เจ้าสมุทร> หยุดก่อนโกเมศ ถึงเจ้าไปใช่ลูกแท้ๆของข้าเเต่ข้าก็รักเจ้าเหมือนลูก นาคกับมุษย์รักกันไม่ได้ฉันใด
เงือกกับมนุษย์ก็รักกันไม่ได้ฉันนั้น จึงเจ้าจะอนุญาตให้เจ้าโกเมศคบกับมนุษย์ได้ แต่ข้าในฐานะสายเลือดทางตรง
กับเจ้ามัจฉาเทพ ข้ายอมไม่ได้แน่นอน
       มัจฉาเทพได้ฟังก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ จึงทูลลาทุกคนขอเข้าบรรทมก่อน หลังคืนนั้นมาก็ 1 สัปดาห์เต็มที่
เจ้าชายมานั่งรอที่ชายฝั่งทุกคืนเพื่อคอยมัจฉาเทพ แต่มัจฉาเทพก็ไม่สามารถขึ้นมาได้เพราะเหล่าทหารเงือกของ
เจ้าปู่ต่างคุมเข้ม โกเมศจึงเข้ามาหาพร้อมกับมัจฉาสุวรรณโกเมศ> เป็นอะไรไปน้องพี่ เห็นดูเงียบไป
มัจฉาสุวรรณ> คิดถึงเขาคนนั้นอยู่หละสิ คิดถึงก็ไป แต่ไปเพื่อจบเรื่องนะมัจฉาเทพ ช่วงนี้จ้าวปู่กับท่านลุงลงมา
บำเพ็ญตะบะอีก 30 วันจะเป็นวันพระขึ้น 15 ค่ำ ท่านจึงออกมา
มัจฉาเทพ> พี่ข้าอยากทำตามใจของข้า มีทางไหนบ้างที่จะทำให้ข้าได้สมหวัง
โกเมศ> นั่นสิมัจฉาสุวรรณ ข้าเองก็มีรักกับมนุษย์ก็มิเห็นผิดเเปลก
มัจฉาสุวรรณ> พี่ก็อยากช่วยเจ้าแต่พี่ทำไม่ได้ไง
มัจฉาเทพ> เพราะเหตุใดเล่าท่านพี่
มัจฉาสุวรรณ> เจ้าต้องถูกถอดเกร็ด ตัดครีบ ตัดหาง สิ้นสุดความเป็นเงือก
โกเมศ> อะไรนะ นั้นเท่ากับว่า มัจฉาเทพต้องตายสถานเดียวสิ
มัจฉาเทพ> ถ้าข้าตายแล้วทุอย่างจะจบไหม
มัจฉาสุวรรณ> ไม่ เจ้าก็มีจิตตั้งมั้นที่จะเกิดเป็นมนุษย์ เเละคู่ของเจ้าก็ต้องปรารถณาให้เจ้าเกิดเป็นมนุษย์
ด้วยเช่นกัน
มัจฉาเทพ> ให้ข้าขึ้นไปพบเขาสักครั้งจะได้ไหม
มัจฉาสุวรรณ> เเล้วเจ้าจะขึ้นไปได้อย่างไร อย่าลืมว่านี่ข้างเเเรม ไม่มีแสงจันทร์นำทาง
โกเมศ> ข้าจะพาขึ้นไปเอง ข้างแรมข้าจะใช้กายนาคซะมากกว่ากายเทพ
มัจฉาเทพ> พี่จะเดือดร้อนเพราะข้าหรือเปล่า
โกเมศ> หาต้องกังวลใจไม่ ข้าช่วยเจ้าก็เราเป็นพี่น้องกันไง
มัจฉาสุวรรณ> ขอบใจเจ้ามากโกเมศง อย่าลืมนะน้องเวลา 30 วัน เจ้าต้องรีบกลับลงมา
มัจฉาเทพ> ขอรับท่านพี่
       จากนั้นโกเมศก็แอบพามัจฉาเทพมาที่หาดลานทรายทอง ซึ่งคืนนี้เจ้าชายชลนทีก็มาเฝ้ารอเป็นประจำ
ทุกค่ำคืน โกเมศพลันหลบซ้อนตัวอยู่ใต้น้ำ เพื่อให้มัจฉาเทพไดด้อยู่กับคนรักของเขา โดยมีโกเมศและทหาร
นาคกับเงือกคอยคุ้มกันอยู่ห่างๆ
มัจฉาเทพ> มาเเล้วพี่ยา....สัญญาให้ไว้ยังจำ
เจ้าชาย> เเต่เจ้าลืมคำ...หลายคืนไม่เห็นน้องมา
มัจฉาเทพ> มีเหตุ....ให้น้องต้องห่างลับลา
เจ้าชาย> หรือมีคนข้างกายา..เจ้าเลยพาลืมกัน
มัจฉาเทพ> เอ่อ...... ถ้าพี่ท่านเคือง ข้ากลับเมืองบาดาลก็ได้
เจ้าชาย> ช้าก่อนพี่รอเจ้าที่นี่ทุกคืน เจ้ามาชั่วครู่จะรีบกลับไปใยเล่า ให้พี่ได้หนุนตักเจ้าหลับสักคราเถิดนะ
มัจฉาเทพ> หากพี่ท่านไม่รังเกลียด ก็สุดเเท้เถิด     .....ว่าเเล้วชลนทีก็ใช้ผ้าพันหุ้มช่วงท่อนเอวลงไปจากนั้น
ก็อุ้มมัจฉาเทพขึ้นมาจากน้ำทะเล แน่นอนคับว่าเมื่อกายพ้นน้ำส่วนหางก็กลายเป็นขามนุษย์ทันที
เจ้าชาย> ไม่ต้องอายแล้วนะ ข้าเตรียมการมาให้เจ้าเเล้ว
มัจฉาเทพ> เอ่อ...พี่ท่านข้ามีอีกเรื่องนึง
เจ้าชาย> น้ำทะเล เจ้าต้องกินน้ำทะเลบ่อยเพื่อไปให้ตัวเจ้าเเห้งใช่ไหม ข้าเตรียมไว้ให้เจ้าเเล้ว เราเข้าไปในถ่ำกัน
มัจฉาเทพ> พี่ท่านรู้ได้ไงว่าข้าต้องกินน้ำทะเล
เจ้าชาย> 555 ข้ามีสายสืบหนะสิ สายสืบบอกข้าว่าถ้าเจ้ากินน้ำจืดแบบมนุษย์เจ้าจะกลายร่างเป็นเงือกทันที และ
ถ้าเจ้าขาดน้ำทะเลยเกิน 2 ชั่วยามเจ้าก็จะตายได้     .....มัจฉาเทพรู้สึกตื้นตันใจที่เจ้าชายรู้เรื่องของเขาทุกอย่าง
เขาทั้งคุ๋เข้ามาในถ่ำที่อยู่ใต้ผาภายในสวยงามยิ่งนักมีบ่อน้ำเค็มจากทะเลผุดขึ้นกลางถ่ำอย่างนี้มัจฉาเทพก็อยู่ใน
ร่างมนุษย์ได้นานหละสิ
มัจฉาเทพ> ให้ข้านุ่งผ้าให้ดีก่อนไหมพี่ท่าน มันจักหลุดเอาได้
เจ้าชาย> หลุดก็ช่างปะไร อายทำไมข้ากับเจ้าก็มีเหมือนๆกัน 55
มัจฉาเทพ> ท่านนี่จริงๆเลยนะ
เจ้าชาย> มาเถิดพี่ชักง่วงๆเเล้วเจ้าหละง่วงยัง
มัจฉาเทพ> ข้ามีเชื้อสายจากปลา แค่นั่งเฉยๆก็เหมือนได้หลับแล้ว
เจ้าชาย> นั่นพี่ขอหนุนตักเจ้าได้หรือไม่
มัจฉาเทพ> ตามแต่ใจพี่ท่านสิ ข้าก็จักใคร่นอนเเล้วเหมือนกัน
เจ้าชาย> หือขาเงือกนี่ก็นุ่มเเน่นดีนะ     .....และเเล้วทั้งคู่ก็เผลอหลับกันไป มัจฉาเทพเมื่ออยู่ในร่างมนุษย์ก็ย่อม
หลับลึกและขี้เซาเป็นธรรมดา ชลนทีแอบตื่นขึ้นมาในช่วงที่ตึกเห็นว่ามัจฉาเทพหลับสนิทเหมือนกับมนุษย์ทั่วไป
ร่างกายกำยำล่ำสัน เนื้อเเน่น จมูกเป็นสัน คิ้วเข้ม ผมดำยาว ยิ่งเวลาที่ลืมตานัยต์ตาดูสวยเป็นประกายสีฟ้าน่า
หลงไหล ชลนทีเก็บอาการใคร่ในตัวไม่อยู่จึงแอบจูบเข้าไปที่ปากของมัจฉาเทพ 1 ที มัจฉาพเทพสะดุ้งตื่นอย่างไว
ตามสัญชาตญาณของปลา
มัจฉาเทพ> พี่ท่านจะทำไรข้า มาปะกบปากข้าทำไม
เจ้าชาย> พี่มีจิตเสน่หาต่อเจ้า พี่อยากำด้เจ้าเป็นคู่ครอง เจ้าเป็นคู่ครองพี่ได้หรือไม่มัจฉาเทพ
มัจฉาเทพ> พี่ท่ายเอ่ยอะไรออกมารู้ตัวหรือไม่
เจ้าชาย> รู้สิ สติข้ายังสมบูรณ์ดี ข้ารักเจ้านะมัจฉาเทพ

เอาหละสิงานนี้มัจฉาเทพจะยอมรับรักของชลนทีหรือไม่ เเล้วหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นติดตามต่อได้
ในตอนต่อไปนะคับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและให้กำลังใจ

4554

ว้าววววววว