My Teacher คุณครูที่รัก หน่วยการเรียนรู้ที่ 4 หรือพระรามจะพ่ายรัก

Maximam

       หลังจากวันหน้ามาครูเจเจกับไบท์ก็ต้องซ้อมการเเสดงด้วยกันอยู่บ่อยๆ โดยมีครูเป้มาค่อยให้กำลังใจ
นายไบท์อยู่ห่างๆเพราะไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกันจนเสียงานหรืออาจเสียครูและลูกศิษย์ได้ และแล้ววันแสดง
ก็มาถึง การเตรียมตัวด้านหลังเวทีภายในหอประชุมใหญ่ เป้กำลังช่วยไบท์แต่งตัวอยู่ แน่นอนคับว่าเครื่องแต่ง-
กาย ค่อนข้างเเต่ยากและที่สำคัญต้องมีการใกล้ชิดกับ
ครูเป้> อึดอัดไหมไบท์
ไบท์> ไปคับตัวครูหอมดี
ครูเป้> ครูหมายถึงชุดที่เย็บเข้ารูปเธอหนะ มันแน่นไปไหม
ไบท์> อ่อกำลังดีคับครู
ครูเป้> ถ้าแน่นไปบอกครูนะได้ผ่อนลง
ไบท์> ครับครู ครูเคยแต่งตัวให้ตัวละครด้วยเหรอคับ
ครูเป้> เคยนะสมัยเรียน ป.ตรี
ไบท์> ถึงว่าครูเย็บ ดีจัง 555
ครูเป้> อย่านอกเรื่องนึกนึกบทและครูการเเสดงเข้าไว้
ไบท์> ครูคับ เลิกเรียนเเล้วเย็นนี้ไปกินข้าวกันไหมคับ
ครูเป้> จะเลี้ยงครูเหรอ
ไบท์> 555หาคนเลี้ยงข้าวอยู่คับ
ครูเป้> หืม... เคคับ เดี๋ยวเลิกเรียนครูพาไปเลี้ยงข้าวเย็นเอง วันนี้วันศุกร์ด้วย
ไบท์> 555ขอบคุณครับผม     .....เป้ช่วยไบท์แต่ตัวจนเสร็จไบท์จึงอยากให้เป้สวมชฎาให้  / ครูครับรบกวน
สวมชฎาให้ผมหน่อยสิคับ
ครูเป้> ครูว่าให้ครูที่สอนนาฏศิลป์เธอสวมให้จะเป็นมงคลกับเธอและการเเสดงมากกว่านะคับ
ไบท์> แต่....
ครูเป้> ไม่แต่ อย่าดื้อนะคับ ตั้งใจแสดงให้เต็มที่นะนายทรงพล
ไบท์> ครับผม จะทำให้เต็มที่ครับคุณครูทรงวุฒิ อิอิ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคับ
ครูเป้> OK ครูเตรียมติดแบงค์รอแบบลิเกเลยนะ555
ไบท์> ขอสีเทาๆนะครู
ครูเป้> เหรอ....55 เดี๋ยวครูไปรอดูที่ด้านหน้านะคับสู้สู้
ไบท์> ขอบคุณครับครู

       และเเล้วการเเสดงก็เริ่มขึ้น การเเสดงในวันนี้เป็นตอนที่นางสีดาถูกลักพาตัวไปจากพระราม ซึงไบท์รับบท
พระรามในการแสดงครั้งนี้ เป้ดูท่าจะตั้งใจดูไบท์เเสดงมากจนเพื่อนรักถึงกับแซว
ครูตูน> ดูเพลินเลยนะครูเป้
ครูฝน> นั้นดิ อย่าบอกนะคิดถึงอดีตพระรามที่ชื่อเจเจอ่ะ

ครูเป้> บ้าไง รกสมอง คือน้องเขาแสดงดี ไม่น่าเชื่อว่าเด็กสากวนจะแสดงนาฏศิลป์ชั้นสูงได้ดี
ครูฝน> มึงดนตรีไม่มีพรมแดน เด็กบางคนอาจมีมุมดีและมุมด้อยต่างกัน
ครูตูน> อย่าบอกนะว่า

ครูเป้> อาราย ดูไป ดูไป     .....ไบท์เเสดงสีหน้าและอารมย์ออกมาได้ดีมากเมื่อถึงฉากที่รู้ว่านางสีดาถูกลัก
พาตัวไปอยู่ที่กรุงลงกาของทศกัณฑ์  ในใจไบท์ตอนคิดเสมอว่าถ้าเป้ถูกชิงตัวไปอย่างนี้เขาคงไม่ใช้หนุมาน
เขาเองนี่เเหละที่จะตามไปชิงตัวเป้กลับมาเอง เมื่อการแสดงจบลงทุกคนต่างลุกขึ้นยื่นปรบมือให้กับนักเเสดง
กันอย่างเกรียวกราวไบท์เปลี่ยนชุดเสร็จก็ล้างหน้าออกมาหาเป้ซึ้งก็เป็นเวลาเลิกเรียนพอดี แต่แล้วไบท์ก็
เห็นภาพที่คูเจเจ กับครูเป้ยื่นคุยกันอยู่ "หรือพี่เป้จะลืมนัดเราว่ะ" ไบท์คิดในใจและยื่นดู
เจเจ(ไม่ใช่คนที่เป็นเเฟนเก่าเป้นะ)> เออครูเป้คับเลิกเรียนเเล้วไปหาไรทานกันไหมคับวันนี้ไม่ได้ใส่ชุด
ฟอร์มของโรงเรียนผมเลยอยากชวนครูเป้ไปนั่งดื่มด้วยหน่อยอะคับ
ครูเป้> ขอบคุณครับครูเจเจ เป้คออ่อนอะคับดื่มไม่นานก็เมาหลับละ เกรงจะไปเป็นภาระครูเจเจเปล่าๆอะคับ
เจเจ> ไม่เป็นไรคับ หุ่นครูเป้อุ้มง่ายผมดูแลได้
ครูเป้> 55 ไม่ดีมั้งครับ
เจเจ> หรือว่าครูเป้มีนัดเเล้วคับ
ครูเป้> ใช่คับ เป้มีนัดเเล้ว
เจเจ> กับเจ้าไบท์เหรอ
ครูเป้> ใช่คับครูเจเจ เป้นัดไบท์ไว้
เจเจ> เจ้าไบท์นี่โคตรโชคดีเลยนะคับเนี่ย มาคับผมขับรถไปส่งที่โรงจอดรถมอไซต์ของนักเรียน ไบท์น่าจะไปรอ
แล้วมั้งคับ ขึ้นมาเถอะคับผมไม่พาคุณหนีหรอก555
ครูเป้> ขอบคุณครับ
       เป้ขึ้นรถมอไซต์ครูเจเจไปที่โรงจอดรถของนักเรียนเพื่อรอไบท์ แต่ไบท์เห็นครูเป้ขึ้นรถมอไซต์ไปกับครูเจเจ
ก็รู้สึกน้อยใจที่ครูเป้ไม่รักษาคำพูด เขาเดิมซึมๆไปที่โรงจอดรถ เมื่อถึงหน้าโรงจอดรถ กุ้ง ชา ครูฝน ครูตูน ต่าง
ยื่นรออย่างคิ้วขมวด
กุ้ง> มึงทำไรอยู่ว่ะไอ้ไบท์นานชิบ
ชา> นั่นดิเดินซึ้มมาเชียวเป็นไรเปล่ามึง
ไบท์> กูกลับบ้านแล้วหว่ะไม่มีอารมย์ไปไหนละ
ฝน> อ้าวไง ทรงพลนัดเพื่อนครูไว้ไม่ใช่เหรอเเล้วไงแบบนี้
ไบท์> เพื่อนครูฝนคงไปกับคนอื่นเเล้วหละคับ ผมมันก็เเค่เด็กนักเรียน อนาคตก็ไม่รู้จะไปยังไง ก็ไม่แปลกคับที่ควร
จะต้องกลับบ้านอ่านหนังสือเรียน
ตูน> อย่าบอกนะทรงพลว่าเธองอนทรงวุฒิที่ขึ้นมอไซต์ครูเจเจ
ไบท์> ใครจะกล้างอนหละคับครู ผมมีสิทธิ์งอนด้วยเหรอ
กุ้ง> นั่นไงกูว่าแล้ว ไอ้ไบท์ แหกตาดูที่รถมอไซต์มึง
ไบท์> เอ้าครูเป้ ไม่ได้ออกไปกับพี่มึงเหรอไอ้กุ้ง
ฝน> หนูคะลูก เพื่อนพี่ชอบบิ๊กไบต์นะคะแต่เน้นซ้อนคับเล็กไม่ซ้อนคันใหญ่ อีกอย่างถ้าเพื่อพี่จะไปไบด์คันใหญ่คง
ไม่เลือกนัดคันเล็กๆเเต่แรกหรอกคะ ไปคะลูกคุณแม่หิวข้าวละคะ     //ทั้งหมดก็เดินไปที่รถ ส่วนฝนกับตูนก็ไปที่
รถเก๋งของตัวเอง
ครูเป้> งอนครูเหรอคับ
ไบท์> เปล่าคับ ชิ
ครูเป้> ถ้างอนไม่ไปนะ
ไบท์> ไม่ไปผมจับครูปล้ำตรงนี้แน่
กุ้ง> ฮึ้ม.... โรงเรียน มึง โรงเรียน
ไบท์> เออคิดว่ากูกล้าเหรอ กอดเเน่นๆนะคับครู
ครูเป้> ทำไมรถแรงเหรอ(ไบท์แกล้งกระตุกรถจนเป้เซมาจูบที่ต้นคอของไบท์)
ไบท์>  หายกันนะคับครู
ครูเป้> แกล้งครูเหรอตัวแสบ
ไบท์> 555ไม่รักไม่เเกล้งหรอกคับ กอดแน่นๆละกัน     .....หลังจากที่ไบท์ขับรถมอไซต์พ้นจากโรงเรียน เป้ก็กอด
เอวไบท์ไว้อย่างเเเน่น วัยรุ่นสมัยนี้นอกจากจะนิยมรถคันเล็กแล้วยังขับรถกันไวอีก เป้คงกลัวหล่นอ่ะนะเลย
ครูเป้> ขับเบาๆก็ได้ไบท์
ไบท์> กลัวเหรอคับพี่เป้
ครูเป้> มากครับ
ไบท์> 55ฝึกนั่งบ่อยๆเดี๋ยวก็ชิน ไม่ต้องเกร็งนะคับนั่งแบบสบายๆ ไว้ขึ้นเตียงพี่เป้ค่อยเกร็ง
ครูเป้> ไอ้เด็กบ้า
ไบท์> แล้วรักเด็กบ้าเปล่าหละ เกิดเป็นมอเตอร์ไซด์ รับ...จ้าง นั่งข้างทาง คนก็มอง ว่าไม่..ดี

ทั้งคู่ก็ขับรถไปจนถึงร้านอาหาร เลยเอาเพื่อนที่ขับตามอดยิ้มตามไม่ได้กันเลยที่เดียว ครูเป้นายไบท์
เล่นเอาซะนายไบท์เเทบใจสลายเลยที่เดียว แล้วงานนี้พ่อของเป้จะมีวิธีจัดการแฟนเก่าของไบท์อย่างไรติดตามได้ที่
หน่วยการเรียนรู้ที่ 4 นะคับ ขอบคุณทุกการติดตาม กำลังใจ และคำแนะนำนะคับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ