นายภาคกับครูฝึกสอน ...

raveepak

หากใครยังจำผม นายภาค กะพี่ภูมิและพี่พจน์ ได้นะครับ ผมกับพี่ทั้งสองยังคงเย็ดกันอยู่เรื่อยมา
และทั้งสองคนก็รักผมมากเสียด้วย ผมเองก็แสนจะภูมิใจ ที่มีผัวหล่อทั้งสองคน ใครๆ ที่เห็นผมทั้ง 3 คนเดินอยู่ด้วยกัน ต่างก็พากันมอง
ใครจะไม่ชอบหล่ะ 2 คนหล่อมาก อีก 1 คนก็น่ารัก มั้ง 555

เรื่องใหม่ที่เกิดขึ้นนี้มันมีอยู่ว่า ... เอาจริงที่ผมมาแอบเล่านี้ผมก็กลัวพี่พจน์กับพี่ภูมิรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมผมบ้าง
เพราะ บังเอิญมีอยู่วันนึงที่ผมกลับบ้าน ช้าแล้วพี่ทั้งสอง สงสัยมากกกก ว่าผมแอบไปมีคนอื่น
คืนนั้นผมเลยโดนจัดหนัก ด้วยฤทธิ์ความโกรธา ของผัวทั้งสองของผม ผลัดกันเย็ดผมจนแทบขาดใจ

ผมเลยกลัวมากกับอารมณ์โกรธของผัวผมทั้งสองคนนี้
เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผมเอง ตอนนั้นที่มีพี่พจน์กับพี่ภูมิเป็นแฟน ผมอยู่ชั้น ม.4 รูปร่างผิวพรรณก็อวบๆ อ่ะนะครับ ไม่ได้มีหุ่นดีอะไรเท่าไร
แต่แปลก ที่พี่ทั้งสองชอบมาก ตัวผมนั้นจะเขียวไปทั้งตัวตลอด เพราโดดดูด โดนกัดตลอดเวลา

มีอาจารย์ฝึกสอนคนนึงที่เพิ่งเข้ามาฝึกสอนชั้น ม.4 ในวิชาพละศึกษา แกให้พวกเราเรียกแกว่า พี่พงษ์
ชีวิตผมเจอแต่คน ชื่อ พอพาน ทั้งนั้นเลย

พี่พงษ์แกอยู่สถาบันพละ มาฝึกสอน รูปร่างสูงใหญ่มาก มากกว่าพี่ภูิมพี่พจน์อีก เอาจริง ๆ นะ ผมไม่ได้คิดอะไรเลย
ที่เจอพี่พงษ์ เพราะว่าผมมีพี่ ทั้งสองแฟนผมซึ่งหล่อมาก ๆ อยู่แล้ว
พี่พงษ์ไม่หล่อเลย หน้าตาธรรมดามาก ถ้าเทียบกับแฟนผมทั้งสอง แต่สิ่งที่แกมีแปลกๆ คือกลินความเป็นผู้ชายดิบๆ เถื่อนๆ
สายดุ ๆ คม ๆ คล้ายพี่ภูมิ เหมือนแกไม่ค่อยถูกชะตาผมเท่าไรไม่รู้ผมบอกไม่ถูก แกไม่ค่อยคุยกับผมนัก ไม่ค่อยจะเข้าใกล้ผมเท่าไร
ผมไม่แคร์นะ เพราะผมไม่ได้ชอบพี่พงษ์

วันนึงหลังเลิกเรียน ผมเองกำลังจะกลับบ้าน แต่ผมดันปวดท้องมาก ต้องรีบเข้าห้องย้ำก่อนกลับบ้าน
ซึ่งตอนนั้นก็เย็นมากแล้ว ราวๆ 6 โมงเยน
"โอ้ยย ซี้ด พี่เสียวครับดา...ดูดแรงๆ เลย พี่จะแตกแล้วครับ"
เสียงคุ้นหูผมดังขึ้น ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าเคยได้ยินเสียงนี้้ที่ไหน

"อาร์ ซ๊้ดดดดด แตกแล้ววว ซี้ดดดดด" เสียงครางกระเส่าดังขึ้นจนผมแน่ใจแล้วว่าเสียงใคร
"มึงออกไปได้แล้วดา .. "
"แต่พี่พงษ์คะ ดา ยัง ... "
"กูบอกให้มึงออกไป ได้แล้ว เดี่ยวใครมาเห็นเข้า"
"แต่.... "
"หรือจะให้กูเอาคลิปไปปล่อย แล้วเลิกยุ่งกับกูได้แล้ว แค่ให้ดูดควยแค่นี้พอแล้ว จบกันนะ"
"ทำไมพี่พงษ์ ทำกับดาอย่างนี้..."

ผมงง เป็นไก่ตาแตกกับบทสนทนาของทั้งสอง
แต่ที่แน่ ๆ ก็คือ
ครูฝึกสอนพละ ชื่อ พงษ์ กระทำอนาจารกับเด็กนักเรียน ใน รร ผมแน่นอน
แต่เสียงผู้หญิงที่ได้ยินไม่คุ้นเคยนัก

"ตุ้บ.." เสียงขันในมือหล่อนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ผมตกใจกลัวว่าจะเค้าจะเอาเรื่อง แต่แล้วสุดท้ายก็โล่วงใจที่เสียงหายไป แต่ผมไม่นึกว่าพี่พงษ์หน้าโหดจะเป็นคนแบบนี้
ผมชั่งใจอยู่ว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครดีไหม แต่คงไม่มีใครเชื่อแน่ เพราะภาพลักษณ์พี่พงษ์ ครูฝึกสอน เป็นคนดีมาก แม้จะดูตัวใหญ่แต่เป็นคนใจดี

ผมเดินออกมาล้างมือ  ล้างหน้าล้างตา เพื่อให้สบายใจ พอเงยหน้าขึ้นมา สิ่งที่เจอก็คือ สายตาดุ ๆ ของพี่พงษ์ที่มองผมอยู่
ผมกำลังจะวิ่งหนี แต่ไม่ทันเสียแล้ว พี่พงษ์รีบวิ่งเข้ามา กอดผมจากด้านหลังพร้อมเอามือปิดปากไว้

"มึงรู้เรื่องของกู .. มึงไม่รอดแน่"
ในใจผมเต้น รัว กลัวสุดขีด พี่พงษ์หน้าตาหน้ากลัวมาก พร้อมฆ่าคนได้
ผมดิ้นสุดแรงแต่ไม่รอด พี่พงษ์ลากผม ไปที่รถพร้อมกับบอกว่าห้ามขัดขึืนไม่งั้น โดนฆ่าตายแน่

เรื่องราวมันชักจะใหญ่โตไปเรื่อย ผมกลัวมาก แต่ในสถานการณ์อย่างนี้ ผมควรจะต้องนิ่งและคุยกับพี่เขาให้รู้เรื่อง
ผมค่อยๆ นิ่งขึ้น ตอนนี้ผมถูกลากเข้ามาในั่งในรถกับพี่พงษ์แล้ว
ถามว่ากลัวมั้ย คือ กลัวมาก พี่พงษืที่ตัวใหญ่ราว ๆ 190 ซม. กับสีหน้าแววตาที่น่ากลัว ทำให้ผมต้องนั่งนิ่งๆ พร้อมยกมือไหว

"ผมขอโทษครับ เรื่องนี้ผมสัญญาว่าจะไม่บอกใครแน่นอน"
ด้วยน้ำตาที่ไหลริน ลงมาของผม ทำให้พี่พงษ์หันมามอง แววตาอ่อนลง อย่างเห็ยนได้ชัด ไม่รู้ทำไม

มึงสัญญากับกูได้ไหม ว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร
"ครับ ผมสัญญา พี่พงษ์ไม่ต้องกลัวนะ ผมคำไหน คำนั้น"
ผมรีบรับปากอย่างไว พร้อมทั้งตั้งใจจะไม่บอกใครแน่นอน

ในขณะที่รถแล่นออกไปเรื่อยๆ จนถึงหอพักแห่งนึง
"มึงลงมากับกู"
ผมขัดขืนเล็กน้อย

"ลงมา กูไม่ทำอะไรมึงหรอก เลิกร้องได้แล้ว"
ผมทำใจดีสู้เสือ เดินไปกับพี่พงษ์ ในใจถามว่ากลัวมั้ย กลัวมาก กลัวพี่พงษ์พามาฆ่าหมกส้วม

พอเข้าไปในห้องพัก พี่พงษ์กลับบอกให้ผมนั่งตามสบาย จากที่ผมสังเกตพี่พงษ์คนนี้ ดูออ่อนแอ ยังไงไม่รู้ นั่งเหม่อลอยแปลก ๆ
"พี่พงษ์ เป็นอะไรครับ ผมสัญญานะครับว่าจะไม่บอกใคร"

พี่พงษ์เงยหน้าขึ้นมองผม ดวงตาคลอ ๆ ไปด้วยน้้ำตา สิ่งที่ผมคาดไม่ถึงคือ
"กูกลัว กลัวไม่จบเหมือนเพื่อนเค้า"

ไม่รู้อะไรดลใจผม จากที่กลัวๆ พี่พงษ์ ผมกลับเดินเข้าไปใกล้ ๆ พี่เค้าแล้วกอดพี่พงษ์
"พี่พงษ์ อย่ากลัวไปเลยครับ เชื่อผมนะ ไม่มีอะไรหรอก ทำใจให้สบายนะ"

กลับเป็นผมที่คลอยปลอบพี่พงษ์ ในขณะที่พี่พงษ์ยินเต็มความสุง ผมเข้าไปกอดพี่เข้าได้แค่อกเอง

อยู่ดี ๆ พี่พงษ์ก็ซบหน้าลงบนบ่าผม พร้อมสะอื้นเบา ๆ
"กูมันโรคจิต ก็มีเซ็กแบบวิตถาร กูควบคุมตัวไม่ได้ มึงเข้าใจกูไหม"

พี่พจน์พรั่งพรูความในใจออกมาที่ข้างหูผม ผมกลับโล่งมใจ ที่พี่พงษ์ปลดปล่อยอะไรออกมา แสดงว่าพี่พงษ์ตอนนี้กำลังอ่อนแอ
และตกใจกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ผมไม่เข้าใจว่าพี่พงษ์ทำแบบนั้นในห้องน้ำได้ยังไง ผมยังไม่กล้าถาม
แต่ที่แน่ๆ พี่พงษ์ที่ผมเห็นตอนนี้ กำลังอ่อนแอมาก ๆ

ผมกอดพี่พงษ์แน่นๆ เพื่อจะบอกเค้าว่า
"ผมเข้าใจพี่นะครับ อย่ากลัวเลยขอให้ต่อไปนี้พี่พงาษ์ค่อยๆ ลืมเรื่องพวกนี้ ห้ามใจของตัวเองให้มาก ๆ นึกถึงอนาคตเยอะๆ"

พี่พงษ์กอดผมแน่นมาก ขึ้นเรื่อยๆ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกได้ คือหว่างขาของพี่พงษ์มีอะไรกระทุ้งที่เป้าผม

พี่พงษ์เงยหน้ามาหาผม ตอนนี้ผมกลับเห็นพี่พงษ์มีเสน่ห์มากๆ หน้าตาดู ๆ ที่ปนไปด้วยน้ำตา ค่อย ๆ โน้มลงมา สัมผัสปากผม
ผมกลับไม่ขัดขืนเลยแม้แต่น้อย

ลิ้นสาก ๆ ของพี่พงษ์ แทงเข้ามาที่ปากผมอย่างดุดัน ผมเองเริ่มอยากขัดขืนเล็กน้อย เพราะรู้แล้วว่ามันต้องเลยเถิดแน่นอน
"ขอกูเถอะนะ ทำไมกูมีอารมณ์กับมึงมากขนาดนี้ไม่รู้ มึงเป็นคนแรกที่กอดกูปบบนี้ ไม่กลัวกู ไม่ขยะแขยงกู"

เสียงที่ตัดพ้อที่น่าสงสารทำให้ผมไม่กล้าผลักไสพี่พงษ์ออกไป
บทรักที่เลยเถิด ซอกคอผมโดน๗ุ่โจมอย่างฉับพลัน เสื้อถูกถอดออกตามเพลิงอารมณ์ของพี่พษ์ พี่พงษ์ซุกไซร้ นมผมอย่างเอาเป็นอเาตาย
ด้วยใหบหน้าที่หื่นกระหาย และบ่งบอกถึงห้วงแห่งกามมารมณ์สุดขี้ด

"กุหยุดไม่ได้ ถ้ามึงจะไม่ยอมกู มึงบอกกูได้ กูจะหยุดทันที"
ใครจะไปหยุดลงวะ สีหน้าแววตาของพี่งพงษ์แม่งอ้อนฉิบหาย

แววตาสีหน้าแบบนี้หล่ะที่ทำให้ผม "เงี่ยน" มากกกกก

พี่พงษ์ยืนเต็ม ความสูง พร้แมกับบอกกับผมว่า
"มึงช่วยกู ถอดชุดหน่อยสิ มึงอยากทำไรกับตัวกู อยากกัด อยากตี อยากทุบกู โทษฐานที่ทำมึงตกใจวันนี้ มึงทำเต็มที่เลย กูยอม"

พี่พงษ์ชอบเซ็กแบบวิตถาร ชอบแบบทรมาน แน่นอน แบบนี้  เอาวะลองดูสักครั้ง ในใจก็นึกขอโทษที่รักทั้งสองไว้ล่วงหน้า
อ้อยมาแล้ว กำลังจะเข้าปากช้าง คงต้องคว้าไว้ก่อนนะครับ

ผมใช้แรงทั้งหมด ฉีกเสื้อพี่พงษ์ออก หุ่นหนา ๆ หล้าท้องเป็นลอน ขนหมอยที่ลามเลียจากหน้าท้องลงสู้กางเกงวอม มันเซี่็กซี่มากๆ  
"เพี้ยะ" ผมตบหน้าพี่พจน์แบบไม่แรงนัก
ในใจก็นึกว่าจะโดนตบกลับแล้ว แต่สิ่งที่ได้รับคือรอยยิ้ม

"มึงตบกูแรงกว่านี้อีกสิ มีแรงเท่าไรใส่มาเลย"
"เพี้ยะ ๆๆ มึงแน่นักหรือไง ไม่เจ็บหรือไง"

ผมสวมบทบาทซาดิส ทันที แน่นอนพี่พจน์ซี้ดปาก ด้วยความเจ็บแต่แววตานั้นหื่นกระหายเหลือเกิน
"ถ้ามึงแน่จริง เย็ดก็สิ"

ผมเบิกตากว้าง พี่พจน์จะรับ แม่งเอ้ยยยย ไม่น่าเชื่อว่า แมน ๆ ล่ำ 190 แบบนี้จะเป็นรับ ผมไม่รอช้า
จัดการ กระชากกางเกง พร้อมกับกางเกงในของพี่พงษ์ออก ควยลำโต ดีดผึงออกมาท้าทายสายตาผม แต่สิ่งที่ผมทำตีการ ตีมันแรงๆ
ควยพี่พจน์กลับสู้มือผม อย่างไม่น่าเชื่อ น้ำเงี่ยนสะบัดกระจัดกระจายเลยทีเดียว
หน้าตาพี่พงน์ตอนนี้นั้น เหยเกด้วยความเสียว

"เสียวโว้ยยย กูเสียว สัดเอ้ยยย"
เสียงสบถดังลั่นของพี่พงษ์ทำให้ผมต้องรีบเอามือไปปิดปากไว้
"เบา ๆ ซิวะพี่ แม่งเดี่ยวคนข้างห้องได้ยิน"

"ช่างมันดิวะ"
นี่ไงเพราะแบบนี้ไงผมว่า เพราะเวลามีเซ็กปุ้บพี่พงษ์ขาดสติเลยทำให้เกิดเรื่องราวขึ้นเยอะแยะแน่นอน

"ใจเย็นดิพี่ตั้งสติหน่อย"
พี่พงษ์จึงค่อยๆ เบาเสียงลง

"มึงเย็ดกูที ได้โปรด ทุบหรือกัดกูก็ได้"

พอสิ้นเสียงขอร้อง นมของพี่พงษ์หัวนมแทบขาด เมื่อผมทั้งกัด ทั้งเค้น เรียกว่าแทบจะกลืนมันลงคอ หน้าอกเขียวช้ำจากรอยกัดและรอบดูด
พี่พงษ์ไม่บ่นสักคำ เอามือลูบหัวผมผมขย้ำขยี้แล้วบอกว่า ผมสุดยอดมาก อยากโดนเย็ด

ผมซึ่งห่างหายจากเรื่องนี้มานาน หมายถึงการเย็ด จึงรู้สึกอย่ากคุมเกมเต็มที่ ควยผมพร้อมรบแบบสุดๆ
"มึง นั่งขย่มควยกูทีดิ" ด้วยความคะนองปากจนอยากตบปากตัวเอง ที่พูดแบบนี้กับพีพงา์ จนลืมตัว
แต่สิ่งที่ได้รับคือ

ผมค่อยๆ ถูกประคองนอนราบลงกับพี่ พร้อมกับชโลมสวาสลีนที่ควย พี่พงษ์มองตาเป็นมัน มากกกกก
"ขนาดเด็ก ๆ มึงยังควยใหญ่ขนาดนี้ กูคงหวงมึงแน่ๆ ถ้ามึงเป็นผัวกู"
ผมฟังไม่ถนัดนัก เพราะแค่พักเดียวพี่พงษ์ก็ขึ้นคร่อมท่อนควยของผม มันค่อย ๆ ผลุบเข้าไปในก้นแน่นๆ ของพี่พงษ์

"โอ้ยยย ซี้ด แม่งเชี่ย แน่นชิบหาย ควยใหญ๋แบบนี้ กูหวงว่้ะ ฌเฮี้ยๆๆๆๆๆ"
เสียงพี่พงษ์นั้น สุดกลั้น ทั้งขย่มผมอย่างเอาเป็นเอาตาย

ผมได้แต่มองอย่างตะลึง พี่พงษ์ไม่น่ารับแบบนี้ ภายนอกดูโหดและไม่น่าจะมีเซ็กกับผู้ชายได้เลย

แต่ตอนนี้นั้น เรียกว่าผมควบคุมได้มุกอย่าง ทั้งขบกับนม ทั้งบีบหัวควยพี่พงษ์ จนแกร้องลั่น
ในที่สุดก็ทะลักทลายทั้งคู่

ผมแตกในใส่พี่พงษ์ แกรีบคว้าเอาควยผมมากดูดน้ำเงี่ยน จนผมแทบตาย
ไม่อยากเชื่อลีลาพี่พงษ์เร่าร้อนมากเสียจน

"ภาคครับ พี่พงษ์เป็นเมียภาคแล้วนะ รับผิดชอบพี่ด้วย"
เฮือกกกก !! ไหงเป็นงี้ได้อ่ะ ตายแล้วว ผมจะทำไงดีเนี่ย

"พี่พงษ์ครับคือว่า ... "
"ภาคอย่าเพิ่งพูดอะไร เรื่องของเราสองคนะเป็นความลับ แค่มี้เวลาให้พี่บ้าง ถ้ามีโอกาส อีกไม่นานพี่ก็ฝึกสอนจบแล้ว
อาจจะไม่ได้เจอภาคอีก ถือว่าพี่ขอนะ ..."

น้ำเสียงและสีหน้าอ้อนวอนแบบนี้

ผมใจอ่อนอีกแล้ววว แล้วผมจะทำไงดีเนี่ย ในเมื่อผมก็มีผัว 2 คนแล้ว
และอีกคนที่เป็น เมียผม ก็เป็นยักษ์ปักหลั่นทั้ง 3 คนเลยยยย

ทำไงดีวะกู ?? ซวยแล้วว

ตอนต่อไป เมื่อผมโดนจับได้จากสามีทั้งสอง ตายๆๆ ไอ้ภาค มึงตายแน่ๆ