ประวัติเครื่องรีดน้ำเชื้อ(สารคดี)

ollo

สภาวะโลกร้อนทำให้เชื้อโรคสายพันธุ์ต่างๆขยายพันธุ์อย่างรวดเร็วโดยเฉพาะเชื้อไวรัสชนิดหนึ่งที่มีชื่อว่า เอแซ็ด-1
ซึ่งมีผลให้น้ำเชื้อผู้ชายเป็นหมัน นักวิทยาศาตร์ต่างวิตกกังวลว่าถ้าเกิดโรคนี้ระบาดในวงกว้างจนควบคุมไม่ได้เเล้ว
อาจถึงขั้นมนุษย์สูญพันธุ์ได้
การประชุมนักวิทยาศาสตร์โลกที่กรุงฮานอย มีมติว่ารัฐบาลทุกประเทศจะต้องทุ่มเทงบประมาณในการวิจัยเครื่องมือเก็บน้ำเชื้อ
เพื่อที่จะเก็บน้ำเชื้อที่มีคุณภาพและให้ได้ปริมาณมากๆเพื่อเก็บสะสมไว้ใน ธนาคารน้ำเชื้อของแต่ละประเทศ

ในปี 2005 เครื่องรีดน้ำเชื้อเครื่องเเรกที่มีชื่อว่า เอสซี-05 ก็ผลิตได้สำเร็จโดยด๊อกเตอร์อเล็กแห่งสถาบันยูซีเจ นิวออรีนส์
  เจ้าเอสซี-05 ทำด้วย:วิลิโคนเนื้อนุ่มมีลักษณะเป็นท่อยาวยืดหดได้ดีเหมาะกับควยทุกขนาด
ตรงปลายท่อคอดลงเป็นลำกล้องเล็กๆติดด้วยเครื่องสั่นแบบมินิออโต้มีกำลังขนาด40วัตต์
ปลายที่เล็กๆนี้มีสายยาง.ต่อลงไปยังถุงเก็บน้ำเชื้อ
เยื้องกับท่อเก็บน้ำเชื้อมาหน่อยมีสายยางสำหรับใส่สารหล่อลื่น
ในการทดลองใช้ครั้งเเรก..หนุ่มโจ อาสาสมัครหนึ่งเดียวนั่งแก้ผ้าอยู่บนเก้าอี้
"เป็นไงมั่งล่ะโจ.."ด๊อกเตอร์อเล็กเดินเข้ามาตบไหล่เบาๆ
"ตื่นเต้นนิดหน่อยครับ"
"ทำไม..กลัวเจ็บเหรอ"
"ครับผม....."
"ไม่ต้องห่วงนะ..เครื่องนี้ปลอดภัย100เปอร์เซ็นต์."
"ครับผม"
"เราจะเริ่มการทดลองละนะ..ก่อนอื่นคุณปั่นควยให้เเข็ง"
พอได้รับตำแนะนำอย่างนั้นหนุ่มโจก็ชักว่าวยิกๆๆๆ..ไม่ถึงนาทีควยก็ลุกโด่
ด๊อกเตอร์ไม่รอช้าจับเครื่องรีดน้ำเชื้อสวมเข้ากับหัวควยเเล้วค่อยๆกดลงไปจนควยจมมิด
"เป็นไงมั่ง"
"ก้ออ..นุ่มดีครับ"
"ทีนี้ผมก้อจะกดปุ่มให้เครื่องสั่นทำงาน..มันจะเสียวหน่อยๆนะ"
"ครับด๊อก"
และเเล้วเจ้าเครื่องสั่นก็เริ่มเดิน.ตั่บๆๆๆ.."เป็นไงมั่ง.."
"เสียวหน่อยๆครับ"
เมื่อผลออกมาเช่นนั้นด๊อกเตอร์ก็โล่งอก"ผมจะเพิ่มสปีดอีกหน่อยนะ"
"ได้เลยครับ"
ทันทีที่สปีดถูกเร่ง หนุ่มโจก็ออกอาการหน้าตาบิดเบียว
"เป็นไงเจ็บเหรอ"
"ป่าว...มันเสียวครับด๊อก...อูยยย..ซี๊ดดดด..."
"อ่ะฮะ..เสียวน่ะถูกต้องแล้ว..ไม่เจ็บก็ถือว่าโอเค.."
"แต่..แต่..น้ำ..น้ำผมจะแตก"
พูดขาดคำหนุ่มโจก็น้ำแตกปริ๊ดๆๆๆ..น้ำเสียวสีขาวขุ่นไหลไปตามท่อลงสู่ถุงเก็บอย่างเรียบร้อย
ด๊อกเตอร์ไปตรวจดูปริมาณน้ำเชื้อในถุงเก็บด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง
"ได้น้ำเชื้อน้อยเกินไป..และตัวเชื้อก็รอดเพียง50เปอร์เซนต์"
ด๊อกเตอร์อเล็กบันทึกผลการทดลองเตรียมเสนอคณะกรรมการต่อไป

ปีถัดมาด๊อกเติอร์ฮูได้ออกแบบเครื่องเก็บน้ำเชื้อแบบดูดได้สำร็จตั้งชื่อให้ว่าเจ้าแพนเธอร์
คาดว่าแบบดูดนี้จะทำให้น้ำออกได้มากกว่าแบบสั่น และวันนี้หนุ่มแดนนี่อาสาสมัครก็พร้อมแล้วสำหรับการทดลอง
"พร้อมรึยังคุณแดนนี่"
"พร้อมครับ"
แดนนี่ควยลุกง่าย เห็นสาวๆนุ่งสั้นควยก็ลุกแล้ว ดังนั้นจึงไม่ต้องเตรียมตัวอะไรแค่ถอดกางเกงออกควยก็ลุกโด่รออยู่แล้ว
มือหนึ่งถอกควยเเดนนี่อีกมือหนึ่งจับปากเครื่องดูดครอบกับหัวควย..
"อู้ว์ว์ว์..เบาครับด๊อก.."แดนนี่จับมือด๊อกเตอร์ไว้ไม่ให้ดันต่อ ผิวด้านในปากครอบที่นูนตะปุ่มตะป่ำทำเอาเเดนนี่สุดเสียว
"..ทำไม...ไม่ชอบเหรอ"
"ชอบครับ..แต่มันเสียว..."
"นี่แค่เริ่มต้นนะ...เดี๋ยวมีเสียวกว่านี้..."
ด๊อกเตอร์ไม่ยอมใจอ่อน กดปากเครื่องดูดลงไปได้ครึ่งท่อนจนหัวควยติดกึก
"ช้าๆครับด๊อก..."
ด๊อกเตอร์ขยับมือไปมาจนแน่ใจว่าห่วงยางที่รัดอยู่ตรงปลายควยอยู่ในเเนวตรง
"เอาละนะ..นึ่ง..ซ้อง...ส้าม.."
พอนับถึงสามได้ก็กดพรวด"อี๋ย์ย์ย์ย์...ด๊อกอ่ะ..เล่นบ้าๆ...."ตอนนี้ห่วงยางได้รัดคอหยักไว้แบบเต็มๆ
"ผมจะกดปุ่มละนะ..จึ๊กก...นี่.."
พอเครื่องเริ่มทำงาน..ด๊อกเตอร์ฮูยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นปะเก็นหนาๆตรงปากรูขยายตัวออกก่อนจะดูดหัวควยอย่างต่อเนื่องทำเอาแดนนี้ครางอี๋
"อี๋ย์ย์ย์ย์..เสียวครับด๊อก.."
แดนนี่ยิ่งเสียวหนักขึ้นเมื่อหัวถอกถูกดูดลึกเข้าไปในท่อผ่านเยื่อเหนียวหนึบที่บุอยู่ด้านใน ถึงปลอกด้านอกของเจ้าเครื่องดูจะดูแข็งไม่มีชีวตชีวา
เนื้อเยื่อเทียมด้านนด้านในกลับทำงานอย่างขมักเขม้น มันดูดเป็นคลื่น สลับกับดูดวนซ้ายวนขวา
เจอเข้าแบบนี้..ไม่กี่อึดใจแดนนี่ก็น้ำแตก...
จากการประมวลผลปรากฎว่าเจ้าเครื่องดูดนี้เก็บน้ำเชื้อได้มากกว่าแบบสั่น..แต่ก็ยังไม่มากพอ ซึ่งจะต้องทำการวิจัยกันต่อไป