จีโฟกาย.คอม

ชื่อกระทู้: เรื่องแปลกๆที่ทำให้เราเปลี่ยนไป [สั่งพิมพ์]

โดย: asdfg เวลา: 2010-11-10 13:01
ชื่อกระทู้: เรื่องแปลกๆที่ทำให้เราเปลี่ยนไป
สวัสดีคับหลังจากที่ผมได้อ่านเรื่องราวของหลายคนแล้ว วันนี้ผมว่างๆเลยมานั่งเขียนเรื่องของตัวเองบ้างละกันคับ
เรื่องที่ผมเขียนนี้เป็นเรื่องริงแต่ขอใช้ชื่อสมมุตินะคับ

ตอนที่ 1 เป็นอะไรไปวะเรา
ผมชื่อเอนะคับเรื่องราวของผมก็ขึ้นเมื่อผมเข้าเรียนต่อชั้นมอสี่ ผมเปนคนขาว ตาโตและก็เป็นเด็กเรียนเก่งออกแขกอะขาวคับเพาะมีเชื้อสายแขก ผมสอบติดโรงเรียนประจำจังหวัดคับเลยต้องเข้ามาอยู่ในตัวเมือง ผมพักหอคับวันแรกผมไปโรงเรียนก็มีเพื่อนอยากรู้จักผมเยอะเพาะผมเป็นคนยิ้มเก่งและอีกอย่างในห้องผมมีผู้ชายน้อยคับ แต่ตอนนนั้นผมก็ยังไม่ได้เป็นเกย์นะคับ ผมก็คบกับผู้หญิงคนหนึ่งชื่อสาเธอน่ารักและก็สวยด้วย เราก็คบกันดีกันรักดีแต่จุดเปลี่ยนเริ่มต้นคือมีเด็กคนหนึ่งเขาเป็นเด็กฝากเข้ามาเขาชื่อเอก เอกเป็นคนขาวผิวอมชมพู สูง180 จัดว่าหล่อเลยทีเดียวตี๋สาวๆเห็นแล้วกรี๊ดเลยละคับขอบอก เขาเรียนจบจากประเทสอังกริดมาแล้ว แต่ว่ามีความจำเป็นบางอย่างลยต้องมาต่อมอสี่ ผมก็มองเขาหลายครั้งจนเขาเริ่มรู้ตัวและก็ยิ้มให้ผม ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เขาถามผมว่าชื่อไร ผมบอ

โดย: asdfg เวลา: 2010-11-10 13:39
ผมบอกว่าผมชื่อเอ นายละชื่ออะไรขาบอกว่าชื่อเอกผมก็บอกว่ายินดีที่รู้จักนะคับเขายิ้มตอนนี้ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย แล้วเราก้ไม่ได้คุยกันเลยหลังจากนั้นผมกับสาก็ไปกินข้ากัน เวลาผ่านไปประมาณสองอาทิตย์ผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพย์ดังขึ้น ผมก้ดูเบอเอะเบอแปลกๆๆเบอครกันผมก็รับ สวัสดีคับ มีเสียงตอบมาว่าเราเอกเองเอ ออเอกมีไรหรือโทมา ออพอดีเราอ่านภาษาไทยไม่ค่อยรู้เรื่องอะกะว่าจะให้นายติวให้หน่อยได้เปล่า ออได้สิวันไหนอะ พรุ่งนี้เอกตอบ ออได้สิงั้นพรุ่งนี้เจอกันผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลย( กูเป็นรไปวะ) วันพรุ่งขึ้นเมื่อมาโรงเรียนผมก็เจอเอกแล้วก็บอกว่าตอนบ่ายคาบสุดท้ายแล้วกันพอดีไม่มีเรียนค่อยมาติวกันนะเขาบอกได้ พอคาบสุดท้ยผมก็มาห้องสมุดโดยที่สาก็ไม่อยู่ไปกะเพื่อน พอเข้ามาที่ห้องสมุดเห็นเอกนั่งรอ ผมก็ถามว่านายรอนายยังเขาบอกว่าสักพักแล้ว เราก็ติวภาษาไทยให้เขาแต่ผมสังเกตุว่าเขามองหนาผมตลอดไม่ยอมดูหนังสือผมเขินมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หรือว่าเราอายมันวะไม่นะเราเป็นผู้ชายนะ เอกบอกว่าหน้าเอหวานดีนะผมบอกว่าจริงปปะแล้วก็บอกว่าติวติวเถอะ เย็นวันนั้นติวเสร็จเอกก็บอกว่าไปวันนี้เดี๋ยวเอกไปส่งนะผมบอกว่าไม่เป็นไรหอไกลนี้เองเขาบอกว่าไม่เอานายมาติวให้เรา ผมบอกว่าโอเคได้ๆ เขาบอกว่ารอแป๊บนะเขาไปเอารถมาลืมบอกไปว่าเอกรวยมาก ผมขึ้นรถและเราก้ได้รู้จักกันมากข้นและเราก็ไปกินข้าวกัน พอผมกลับมาที่หอผมก็คิดถึงเขาผมบ้าไแล้วคิดถึงผู้ชาย ผมกับเอกเราสองคนก็สนิดกันมากขึ้นแต่ไม่ค่อยมีคนรู้เพาะผมเวลาอยู่ที่ห้องเรีนเราไม่ค่อยคุยกันสักเท่าไหร่อาสัยคุยโทรศัพกัน
วันเวลาผ่าไปผมกับสาก็เลิกคบกันโดยปริญายเนื่องจากต่างไม่มีเวลาให้กันสาอยากเรียนหมอเขาเลยทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับการเรียนส่วนผมขอแค่เอ็นติด ประมาณมอ6เทอมสองก็ถึงช่วงลอยกระทงกันเพื่อนในห้องก็พากันไปทำกระทงขายเอาเงินเข้าห้องผมก้ไปช้วย ทุกคนต่างไม่เห็นเอกเพาะเอกต้องไปทำธุรกับที่บ้าน เวาประมาณจะเที่ยงคืนแล้วเพื่อนผมทุกคนก็เลิกขายกระทงไปลอยกระทงกันอย่างสนุก แต่ผมก็นั่งมองแม่น้ำคนเดียว เสียงโทรศัพดังขึ้นเอกโทมาดีใจมากขอบอก แต่เก็บอาการผมถามว่าว่าไงมึง มึนบอกว่า มึงอยู่ไหนผมบอกว่าออยู่ที่งานมันถามผมว่าลอยกะทงยังผมบอกว่ายังมันบอกว่ารอกูแป็บนะเดี๋ยวกูไป ออลืมบอกไปปเราเริ่มสนิดกันมากขึ้น ประมารตีสามกว่าเพื่อนผมกลบหมดแล้วไม่ค่อยมีคน อากาศเริ่มหนามากๆๆผมนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงหนึ่งดงขึ้น รอกูนานปะ เจ้าของเสียงคือเอกผมมองหน้ามันและก็นิ่งมันบอกว่ามึงงอนทำยังกะเป็นผู้หยิงเลยนะผมเลยบอกมันไปว่าเลวละมึง มันชวนผมไปลอยกะทง ผมก็เลยถามมันว่าอาวแล้วแฟนมึงอะมันบอกว่า ก็มึงไงผมงง อะไรของมึงอีกละ แล้วมันก้หัวเราะ แล้วผมกบมันก็นั่งคุยกันจนเกือบจะตีห้าแล้วคุยกันทุกเรื่องมันบอกผมว่ามันไปอยู่อังกริดตั้งแต่แปดขวบมันบอกว่าวลากูอยู่กับมึงแล้วรู้สึกดีจังวะทั้งๆที่ตอนนั้นมันก็คบผู้หญิงคนหนึ่งผมก็งงกับมันนะ ผมบอกว่างั้นกุกลับหอแล้วนะมันบอกว่ามันจะไปส่งผมได้ดิพอมาถึงหอมันบอกว่าไม่อยากขับรถกลับเลยอะบ้านไกล ง่วงมากผมก็เลยชวนเป็นมรรยาทมนอนหอกูก็ได้นะ มันก็ยิ้มแล้วเดินนำหน้าผมเลย ผมไห้มันไปอาบน้ำก่อนผมก็พยามหาเสื้อผ้าให้มันใส่พอมันออกมาผมก้ขาไปอาบน้ำ ออกมาเห็นมันหลับแล้วผมผมก็นอนข้างมันผมยังไม่หลับดีผมรู้สึก่ามีมือหนึ่งมากอดผมไวแน่นเลยและก้หอมผม ผมกลัวก็กลัวไม่เคยนิคับ แล้วมันก้บอกว่าอยากให้เป็นแบบนี้นานๆๆๆๆ พอตอนเช้าผมก็ตื่น่อนแต่ไม่เห็นเอกอาวมันไปไหนวะเนี๋ยออมันลงไปเอาชุดนักเรียนในรถมันขขึ้นมาแต่ตัวจะไปเรียนผมก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปเรียน เราสองคนก้ไปโงเรียนพร้อมกัน

โดย: asdfg เวลา: 2010-11-10 13:41
ตอนที่2 รักที่ทรมาณทั้งสอง

โดย: PPk เวลา: 2010-11-10 16:33
ขอบคุณมากครับ

โดย: arzugima เวลา: 2010-11-15 23:49
สุดยอด ได้อารมณ์

โดย: asdfg เวลา: 2010-11-16 12:59
ตอนที่2 รักที่ทรมาณทั้งสอง

หลังจากวันงานลอยกระทงความสมพันของเราทั้งสองคนเริ่มเป็นไปทางที่ดี แต่ผมก้ไม่รู้ว่ามันคิด อย่างไงกับผมในเมื่อทุกวันนี้เราก็เป็นเหมือนเพื่อนกันมาดดบตลอด ผมก็จบมอหกมันก้จบมอหกเช่นกัน มันสอบติดมหาลัยแถวสยามส่วมผมก็สอบติดที่เดียวกับมันแต่คนละคณะมันเรียนคระวิทศวะคับ เราก้เจอกันเกือบทุกเย็นไปวิ่งกันว่ายน้ำกัน แล้วก้กินข้าวด้วยกัน และมีวันหนึ่งมีเพื่อนเอกมาถามผมว่ามึงเป็นแฟนกะเอกรือเอผมบอกว่าเปล่า ไอ้บ้าเป็นไปได้ไงกุผุ้ชานนะโวย มันบอกผมว่าเห็นมึงสนิดกับมันเป็นพิเสดนิ ผมก้เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้มันฟังเอกก้บอกว่าจะไปแคไร ผมก็งงมันพุดต่อว่ากูไม่ได้เปนเกมึงก้ไม่ได้เปนจริงปะแล้วมันก้หัวเราะ55555555555555555 ผู้หยิงในคระเอกจีบมันเยอะทั้งหล่อและรวยนิใครละจะไม่อยากได้จริงปะ แต่เอกก้ไม่ได้สนใจมีอยู่วันหนึึ่งผมกับเอกได้คุยกันทางโทรศัพเอกบอกผมว่าเอคืนนี้เรามีอะไรจะคุยด้วยนะ ผมก็บอกได้ดิ คืนน้นผมรู้สึกตื่นเต้นมากผมก้นั่งรอโทศัพท์มัน ประมาณสี่ทุ่มก็มีเสียงโทศัพดัขึ้นเอที่เอกนะผมก็บอกว่าคับ มีไรเอก เอกก็เงียบคือว่า คือว่า ผมก็ถามว่าคือว่าไรเอกก้บอกว่ากูชอบมึงวะ ผมก้อึ่งดิคับผมตอบว่าเออ แล้วไง มันก็บอกวากุชอบมึงตั้งแต่วันแรกที่กูเจอมึงละ ผมแอบยิ้มดิคับแล้วมันามผมว่ามึงคิดยังไงกะกูผมตอบว่าก็ ก็ชอบวะมันบอกผมต่อว่าแต่ยังไงกูก็ต้องแต่งงานเพาะที่บ้านอยากมีหลายผมก็บอกมันว่าเราก้เป็นเพื่อนกันก้ได้มันเงียบแล้วมันก็เล่าว่าถ้าเป็นเพื่อนกันยังไงกูก็อดที่จะคิดถึงมึงไม่ได้หรอก ผมเริ่มเงียบแล้วถามมันว่ามึงจะเอายังไงว่ามาเลยดีกว่า มันบอกว่าเราควรที่จะห่างกันไม่คุยกันไม่ยุ่งกันผมก็เลยบอกว่าได้ถ้ามึงอยากได้แบบนั้น แล้วผมก็ตัดสายทิ้งพอว่างสายเสร็จผมร้องไห้เลยคับไม่รู่าน้ำตามันออกมาจากไหน วันรุ่งขึ้นผมไปเรียนเรียนแบบไม่มีสติเลยคับคิดถึงแต่เรื่องมันจนเพื่อนถามว่าเอมงเป็ไรวะผมบอกว่าเปล่ากุไม่ได้เป็ไรกินข้าวก็กินไม่ได้เลลยอะคับมันจุกที่อกอะคับ เจอหน้าเอกจากคนที่เคยสนิทกันยิ้มให้กันวันนี้แม้แต่หน้าเราทั้งสองคนก้ไม่มองกันเลยคับผมอึดอัดมาก แต่ทุกวันที่เป็นแบบนี้ผมค่อยถามเพื่อนเอกว่าเอกเป็นไงบ้างวะมันก้บอกว่าไม่รู้ไปอกกหักจากไหนมาไม่แดกข้าว นั่งเมอเวลาเรียน ผมคิดว่าไม่ใช่เราคนเดียวนะที่เป็นเอกก้เป็น สามวันผ่านไปก็มีข้อความเข้าเรื่องผมออปกติเอกกะผมจะส่งข้อความหากันทุกคืน ข้อความปรากดว่า เอกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้หรือเปล่า ผมก้อึ้งๆคับตอบกลับไปว่านายว่าไงอะที่เป็นอยู่แบบนี้นายสบายใจหรือเปล่าละแ้วมันก้ร้องไห้ผมบอกว่าอย่างร้องไห้ดิเดี๋ยวกูร้งนะ แล้วมันก้บอกกว่ากูไปหามึงได้ะผมก็บอกว่าได้ มันก็ขับรถมาที่หอของผมคับ พอมาถึงมันไม่พูดอะไรเอาแต่กอดผมแ้วก็ร้องไห้(ปกติมันถึกจะตายคับ) แล้วก้บอกผมว่าที่มันพูดแบบบนี้มันอยากตัดใจจากผม เพาะที่บ้านจะให้มันไปเรีนที่อังกริดคับไม่ไม่อยากทำให้ผมเสียใจ ผมก็บอกว่าชางมันเถอะเราทำเวลาที่เหลือให้มันดีที่สุดแล้วกัน

ก่อนที่มันจะบินไปเรียนต่อนนั้นมีเรื่องอีกมากมายที่เกิดขึ้นคับยังไงก็ช่วยติดตามด้วยะคับเพื่อนจะีคนเข้ามาในชีวิตพวกเราอีกหลายคนคับ...

โดย: impkung เวลา: 2011-1-4 21:41
ขอบคุณครับ