จีโฟกาย.คอม

ชื่อกระทู้: เดกอะไรวะ...น่ารักเปนบ้า ตอนที่9 [สั่งพิมพ์]

โดย: freesex เวลา: 2011-7-10 08:38
ชื่อกระทู้: เดกอะไรวะ...น่ารักเปนบ้า ตอนที่9
ตอน หนี

ก๊อกๆ

“ครับ”ผมขานรับพร้อมวิ่งไปเปิดประตูทันที

“เกี้ยง!!”อารมณ์เหมือนตัวเองกำลังเห็นผีอยู่เลย ก็มันหลบหน้าผมมาวันนึงเต็มๆแล้วไหงอยู่ๆมาโผล่ถึงหน้าห้องล่ะเนี่ย

“หิวข้าวอ่ะ ไปกินข้าวกันนะ”มันพูดด้วยสีหน้าปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
ผมสิยังคงอึ้งอยู่ อะไรของมันเนี้ย

“ไง ข้าวอ่ะ จะไม่กินหรอ”มันยังตื้อต่อ

“กินครับกิน”ผมตอบรับทันทีกลัวมันเปลี่ยนใจ  เรานั่งรถไปก๋วยเตี๋ยวเป็ดเจ้าประจำกัน แต่วันนี้เเร็ว
กว่าปกติไปหน่อย

“หายโกธรพี่หรือยังครับ”ผมถามอย่างกล้าๆกลัวๆ ก็ระหว่างทางมันเล่นนั่งใบ้แดกซะขนาดนั้นกลัวพุดไรไป

เดี๋ยวขัดใจอีก จนมานั่งที่ร้านก็ไม่ยอมพูดอีก เอาไงแน่เนี่ยคุณเกี้ยง

“ยัง”

“อ้าว”
“แล้วรู้รึยังอ่ะว่าเกี้ยงงอนอะไร”

ผมส่ายหน้าสุดชีวิต งงกับมันมาก

“เกี้ยงไม่ชอบที่พี่ทำแบบนี้ อยากเอาใจกันเกี้ยงก็รู้ แต่ว่านี่มันมากไป มันไม่ใช่พันสองพันนะนี่มันตั้งหลาย

หมื่น ใครจะรับไว้ได้อ่ะ”

“พี่ไม่ได้ลำบากอะไรสักหน่อย ไม่เห็นต้องเกรงใจเลยนี่ครับ”

“อีกความรู้สึกนึงมันก็เหมือนดูถูกกันนะพี่บอม ไม่ใช่ทุกคนนะที่จะรู้สึกดีที่ได้ของแพงๆมาล่ออ่ะ

เหมือนเราคบกันเพื่อหวังอะไรสักอย่างซึ่งเกี้ยงไม่ใช่อ่ะ”มันพูดเหมือนคนสุดจะทน พึ่งรู้ว่าผมมันควายจริงๆ

ที่มองข้ามความรู้สึกมันไป

“ขอโทษครับ”

“อย่าทำแบบนี้อีกนะ”

“ไม่ทำแล้วคร้าบบบบบ”ผมอ้อน มันก็ยิ้ม ถึงจะดูเป็นยิ้มที่เหนื่อยๆ แต่ก็ยังดี

“เป็นอะไรเปล่าครับ”ผมยื่นมือไปจับมือมัน ตั้งแต่เจอหน้ากัน ก้รู้สึกได้ชัดเลยว่ามันหงอยๆแปลกๆ

“เปล่า…”ชัดเลย ไอ้คำว่าเปล่านี่แหละคือมี

“เกี้ยง!”

“มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยแต่เคลียร์ได้”

“อยากเล่าให้พี่ฟังไหม”มันส่ายหน้า

“ถ้าไม่อยากเล่าพี่ก็จะไม่ฝืนนะ แต่ว่าพี่เป็นห่วงเกี้ยงนะครับ”

“ครับเกี้ยงรู้”

“เข้มแข็งไว้นะครับคนเก่ง”ผมพูดพร้อมจับมือมันแน่น แล้วมันก็ยิ้มกว้าง เฮ้อ ค่อยโล่งอกหน่อย

หวังว่าคงไม่มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับมันนะ

“พี่บอม”

“คร้าบ”
“พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันนะ”

“อยากไปไหนอ่ะครับ”

“ไปไหนก็ได้ ไปแค่พี่กับผม อยากไปไกลๆเลยอ่ะ ยิ่งไกลยิ่งดี”มันพูดแบบนี้ทำเอาผมคิดมากอีกล่ะ มันเคลียร์ได้จริงป่ะเนี่ย

“ทะเลดีไหม”มันพยักหน้า

“งั้นไปทะเลไหนดีอ่ะ”

“แล้วแต่พี่บอมอ่ะ”

“ไปเกาะล้านกันไหมล่ะ”มันพยักหน้าอีก

เห็นมันว่าง่ายอย่างงี้ก็ดีที่ไม่ต้องเหนื่อย
แต่ก็อดเป็นห่วงมันไม่ได้

แต่จะให้ทำอะไรได้มกกว่านี้ล่ะครับในเมื่อเจ้าตัวไม่อยากพูด

ก็คงได้แต่ให้กำลังใจมันไป คอยทำให้มันรู้สึกดีขึ้นก็พอ

แล้วเราก็ออกเดินทางแต่เช้า นั่งเรือข้ามฟากมาก็ถึงสายๆ เข้าจองที่พักเสร็จ ก็นอนพักเหนื่อยกันสักพัก

ก็เริ่มหิวกินเลยไปหาอะไรกินที่ริมหาด เช่าเต็นท์นั่งแล้วสั่งอาหารมากินกัน จากนั้นก็คุยกันไปคุยกันมา ดูนาฬิกาอีกทีก็ห้า

โมงกว่าแล้วคนที่หาดเริ่มดูบางตาลงเพราะข้ามฟากไปพัทยากัน

“ไปเดินเล่นกันไหม”ไหนๆก็มาสวีทกันทั้งที ก็ขอเดินเล่นริมชายหาดตามธรรมเนียมหน่อยล่ะกัน

“อื้ม ไปดิ”แล้วเราก็ไปเดินเล่นที่ริมหาดกัน

ทะเลตอนเย็นๆ
ลมพัดเบาๆ
กับคนน่ารักๆที่เดินข้างๆกัน

“ฟังเพลงด้วยกันนะ”มันหันมาพูดกับผมพร้อมกับยื่นหูฟังมาให้

“มีอะไรป่ะเนี่ย”ผมถามด้วยความแปลกใจแต่ถึงอย่างงั้นก็หยิบหูฟังมาฟังตามที่มันขอ  มันส่ายหน้าก่อนพูด

“ทำไมอ่ะ แค่อยากฟัเพลงด้วยกัน….น่ารักดีออก”อื้มหื้มมมมม พูดซะกูเขินเลย พอได้มาเที่ยวหน่อยจากลูกลิงกลายเป็น
แมวเชื่องเลยนะ

“ขอจับมือหน่อยได้ไหมครับ”อยู่ๆก็ถามมันไปเพราะบรรยากาศมันพาไปมั้งครับ ตั้งแต่รู้จักกันมา ไปไหนมาไหนด้วยกันตั้ง
หลายครั้งแต่ไม่เคยจับมือมันเลยจริงๆ

“ไม่อายคนอื่นหรอ”

“ไม่อ่ะ เกี้ยงอายหรอ”

มันส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มเล็กๆ ผมเลยกุมมือมันไว้ทันที

“พี่ถือว่าอนุญาตแล้วนะ”

“พี่มีความสุขจังเลย เกี้ยงมีความสุขไหมครับ”

“มากที่สุด”ตอบได้น่ารักอย่างงี้ อยากจะหอมแก้มมันซะตรงนี้จริงๆ ทดไว้ในใจไปก่อนล่ะกันนะ

แล้วเราก็เดินจับมือกัน มันเดินชิดผมจนคล้ายๆเหมือนจะซบไหล่ ลมที่พัดมาเบาๆ พัดให้ผมดำๆของมันปัดไปมาตัดกับ

แก้มขาวๆป่องๆ ทำให้นึกถึงครั้งแรกที่ได้เจอกัน

เพลงที่ได้ยินจากหูฟังที่มันแบ่งให้ยังคงเล่นคลอเบาๆ

เพลงที่เมื่อก่อนฟังก็รู้สึกงั้นๆ

เพลงที่ไม่ได้มีความหมายสำหรับผมเป็นพิเศษ

แต่วันนี้ผมกลับเข้าใจในความหมายอย่างลึกซึ้งและรู้สึกได้ว่ามันเป็นเพลงที่เพราะเหลือเกิน

ใคร..อาจจะไม่เข้าใจ
ว่าความสัมพันธ์ของเรา
นั้นมันเป็นเช่นไร
และใคร..อาจจะเข้าใจผิด
และคงคิดไป
และคงเข้าใจตามที่เห็น

คง..มีเพียงเราสองคน
ท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย
ที่รู้กันในใจ

มันจำเป็นด้วยหรือ ที่ต้องอยู่ในกฏเกณฑ์
ที่ใครบางคนกำหนด ว่ารักเป็นอย่างไร

ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันกันแบบไหน
ไม่อาจหาคำคำไหนมาเพื่ออธิบาย
ไม่ต้องรักเหมือนคนรัก ก็สุขหัว..ใจ
เพียงแค่เราเข้าใจ ก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้

เรา..อาจจะแยกกันอยู่
ไม่นอนด้วยกันทุกคืนทุกวัน
อย่างคู่ใคร
อย่างน้อย..มีเธอที่เข้าใจ
แม้จะไม่มีผู้ใดเข้าใจความรักนี้

หลังจากกินข้าวเย็นเราก็เข้าที่พัก พอผมอาบน้ำเสร็จก็เห็นเกี้ยงยื่นอยู่ริมระเบียง ผมเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง

“หอมจัง…กลิ่นเหมือนวันนั้นเลย”ผมพูดเมื่อได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากผมมัน
“เกี้ยงเปลี่ยนยาสระผมอ่ะ”

“แหมมม ไม่ใช่ว่าเพราะพี่ชอบเลยเปลี่ยนนะ”

“เว่อร์ ไม่ใช่สักหน่อย ก็แค่คิดว่ามันหอมดี”

“ฮ่ะๆ น่ารักอีกแล้วนะเรา”ผมพูดพร้อมขยี้หัวมันเบาๆ

“นึกถึงวันแรกที่เจอกันเนอะ….จริงๆแล้วพี่โกหกเกี้ยงอยู่อย่างนะ”มันทำหน้าแปลกใจ พร้อมหันตัวมาทางผมแต่ยังคงอยู่ใน
อ้อมกอดผมอยู่

“โกหกอะไร”อย่าพึ่งดุสิครับ กำลังจะหวานเลย

“ก็ที่เคยบอกว่าตอนเกี้ยงอยู่บนเวที พี่ดูเกี้ยงแค่เป็ปเดียว จริงๆอ่ะไม่ใช่หรอก พี่ยืนมองเราตั้งแต่ต้นจนจบเพลง มองอยู่แค่

คนๆเดียวในหัวก็คิดว่าแค่จะทำยังไงดีถึงจะได้รู้จักกัน แค่ได้คุยกันสักหน่อยก็คงดี”มันก้มหน้าพร้อมกับอมยิ้มใหญ่ เดาว่า

มันกำลังเขินที่ถูกผมสารภาพความจริง

“จริงๆวันนั้นที่เกี้ยงด่าพี่บอมไป ก็ไม่ได้นึกฉุนอะไรหรอก”

“อะไรนะ!”งงกับสิ่งที่มันกำลังพูด
“แต่พอเห็นหน้าพี่บอมแล้วมันก็ทำอะไรไม่ถูก ก็เลยทำเป็นโวยวายใส่”ที่แท้ก็ตะลึงในความหล่อของกูสินะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

“เกี้ยงเป็นแค่เด็กดื้อๆคนนึง นิสัยก็ไม่น่ารักชอบทำตัวอวดเก่งเอาแต่ใจ พูดก็ไม่เพราะชอบกวนประสาทอีกต่างหาก

ทำไมพี่บอมถึงยังมาวุ่นวายกับเกี้ยงอีกล่ะ”

“ถึงจะเป็นอย่างงั้นพี่ก็ชอบทุกอย่างที่เกี้ยงเป็นนะ ถึงมันจะน่าปวดหัวไปสักหน่อยแต่มันก็มีความสุข เกี้ยงเป็นคนที่อยู่ด้วย

แล้วรู้สึกดี ทุกครั้งที่เหนื่อยแค่ได้คุยกันพี่ก็รู้สึกว่ามีแรงจะสู้ต่อ มันเลยกลายเป็นความรู้สึกที่ว่าอยากทำให้คนๆนี้มีความสุข

อยากดูแลเค้า อยากจะปกป้อง อยากเป็นคนที่เค้าเห็นเป็นคนสำคัญ”

“หื้ม หวังเยอะขนาดนี้ โลภมากไปไหม”

“ฮ่ะๆ แล้วพี่พอจะสมหวังบ้างไหมครับ”

“ถ้าไม่สมหวังจะยอมให้กอดแบบนี้หรอไงครับ”มันตอบ น่ารักที่สุด  ยิ้มจนแก้มปริแล้วผม

“แล้วเกี้ยงล่ะครับ ชอบพี่เพราะอะไร”

“จริงๆก้ไม่ได้ตั้งใจจะชอบหรอก แต่ก็ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ที่เจอกันก็รู้สึกใจมันเต้นแรงแปลกๆ  พอพี่หายไปก็นึกถึงตลอด

เหมือน…มันติดอยู่ในใจ”

“ที่พูดน่ะ ไม่ได้แกล้งให้ดีใจเล่นใช่ไหมครับ”

“บ้า! ใครจะล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้ล่ะ เขินนะเนี่ยที่พูด”ผมหัวเราะในความน่ารักของมัน

“พี่บอมดูเป็นคนเข้าถึงยาก ชอบเก็บอะไรไว้ในใจคนเดียว ถึงอย่างงั้นก็ยังมีที่ว่างให้เกี้ยงเสมอรู้สึกดีใจมากนะที่พี่ยอมให้

เกี้ยงได้เข้าไป หลายๆอย่างที่ทำเพื่อกัน ก็รู้ว่าคนอย่างพี่คงไม่ทำแบบนี้ให้ใครง่ายๆแต่เกี้ยงก็ยังได้รับมันเสมอ ไม่ว่าข้าง

นอกจะดูเย็นชาหรือแข็งแกร่งยังไง แต่เกี้ยงก้อรู้ดีว่า…ลึกๆแล้วข้างในผู้ชายคนนี้อบอุ่นและอ่อนโยนแค่ไหน”
ผมโน้มตัวเข้าไปจูบมันทันทีที่พูดจบประโยค

ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ ความรู้สึกดีๆที่ให้กันมาผมไม่รู้จะตอบแทนมันยังไงดีถึงจะเพียงพอ

ผมแลกลิ้นกับมันอยู่สักพักก็รู้สึกเหมือนอารมณ์มันจะมาหนักขึ้นเรื่อยๆ

“อะไร”มันถามผมด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าอยุ่ๆผมก็ถอนจูบ

“เอ่อ  ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”แล้วผมก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป ณ จุดๆนั้นผมไม่ไหวจริงๆ

พอออกจากห้องน้ำมาก็เห็นไอ้ลิงนั่งทำหน้าหัวเราะชอบใจอยู่ที่เตียง

“ขำอะไร”

“เข้าปทำอะไร”มันถาม

“ปวดท้อง”

“อ้าว ตอนเย็นก็เข้าไปแล้วหนิ”

“ก็ท้องเสียอ่ะ”

“เข้าไปช่วยตัวเองก็บอกดิ โกหกทำไม”

“อ้าว นี่แอบดูหรอ”

“โห้ย มึงร้องดังขนาดนั้นใครไม่รู้ว่าทำไรก็ควายล่ะ”นี่กูครางดังขนาดนั้นเลยหรอ ทุเรศตัวเองจัง

“ทำไมไม่ขอกันดีๆอ่ะ ทำแบบนี้เหมือนโรคจิตเลยว่ะ”

“อ้าวก็เห็นคราวทีแล้วเหมือนไม่อยากทำเลยนึกว่าไม่ชอบ ไม่อยากฝืนใจนี่หว่า”

“โห้ ก็ใจง่ายยอมมาเที่ยวสองต่อสองแบบนี้แล้วนะ ก็ต้องพร้อมแล้วดิ”

“แล้วทำไมไม่บอก”

“ใครจะไปพุดก่อนแบบนั้นล่ะ กูไม่ได้หื่นอย่างมึงนะ”แล้วมันก็ขำต่อ

“ขำพี่หรอ ขำหนักใช่ไหม เดี๋ยวเจอดีแน่”ผมพูดพร้อมผลักมันล้มลงแล้วนั่งคล่อมมันไว้

“เฮ้ยอะไร”

“ก็ไหนว่าพร้อมแล้วไง”

“ก้ช่วยตัวเองไปแล้วหนิ”

“ไม่เป็นไร ของอย่างงี้มันมาได้เรื่อยๆ”ผมพูดพร้อมยักคิ้วให้มัน

“ไอ้หื่นเอ้ย”มันโวยวาย ผมโน้มตัวเพื่อจะจูบมันแต่มันกลับเอามือมายั้งไหล่ผมไว้

“เดี๋ยว”

“ครับ”

“มีถุงยางป่าว”

“มีดิ”ผมก้มลงจะไปจูบมันต่อแต่มันก็ยังเอามือมายั้งไว้อีก

“เฮ้ย ก็ไม่คิดว่ากูจะให้ แล้วพกทำไม”

“ก็พกไว้ตลอดอ่ะแหละ เพื่อมึงเปลี่ยนใจไง”

“ไม่ใช่ว่าจะใช้กับคนอื่นหรอกนะ”

“มาหาเรื่องอะไรกันตอนนี้ ไม่ใช่เวลานะเนี้ย”ผมเริ่มโวยวาย

“ขอโทษ”มันพูดเสียงเบา คงรู้สึกผิด

“วันๆน่ะ พี่ก็หมกหมุ่นอยู่แต่เรื่องของเกี้ยงนะ ไม่มีเวลาให้คิดถึงคนอื่นหรอกแล้วก็ไม่อยากด้วยถ้าม่ใช่เกี้ยง”ผมพูดด้วย

ความจริงจัง หวังว่ามันจะเชื่อใจผมนะ

“ที่นี้เคลียร์ยัง”

มันพยักหน้า ผมเลยโน้มตัวลงไปใหม่

“เดี๋ยว”เฮ้ย!!อะไรของมึงเนี่ย

“อะไรอีกอ่ะครับ”

“เบาๆนะ…………กูไม่เคย”คำพูดมันทำผมกลั้นหัวเราะไม่ไว้ มันคงอายเลยทุบที่ไหล่ผม

“ครับๆ จะทำให้รู้สึกดีที่สุดเลยคร้าบ”

โดย: kosin001 เวลา: 2011-7-10 09:38
ขอบคุณมากครับสุดยอด

โดย: piya เวลา: 2011-7-11 00:34
ตอบกระทู้ freesex ตั้งกระทู้

ขอบคุณครับ

โดย: JEM เวลา: 2011-7-11 23:57
ขอบคุณครับ

โดย: KJL เวลา: 2011-7-12 16:07
หวา นจัง อิจ ฉา นะเนี่ยย

โดย: ขาวีน เวลา: 2011-7-27 08:02
ขอบคุนมากๆเลยนะคับ

โดย: piyanate เวลา: 2011-8-29 20:42
ขอบคุนมากๆคับผม

โดย: 4_NAY เวลา: 2016-4-1 16:16
รอฉากต่อไป...ตื่นเต้นอะ

โดย: nutnakrobh เวลา: 2018-5-4 21:58
ขอบคุณครับ

โดย: dew225 เวลา: 2019-5-9 22:20
ต้องหาเวลาไปเกาะล้านแล้ว

โดย: aumking เวลา: 2019-11-13 22:11
ขอบคุนน่ะ

ยินดีต้อนรับสู่ จีโฟกาย.คอม (http://www.g4guys.com/)